Aphorismi inquisitorum in quatuor libros distributi, cum vera historia de origine Sanctae Inquisitionis Lusitanae, & questione de testibus singularibus in causis fidei. ... Authore P. fr. Antonio De Sousa Vlyssiponensi, Ordinis Praedicatorum, ..

발행: 1639년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

461쪽

ad quid tendit, nisi ad celandam perfidiam, ad emigienda,

poenas,& ad conscientiae libertatem λ Alberi. in repet. cap. r. de haret.lib.c.quais.1 loquendo de tempores aliae Iud is Maioricensibus concessis anno I 88. inquit, parum profuerunt gratia,'misericordia, quia ab illis temporibus usque ad amnum I et q. dum ille sic ripsit, plumes fuerunt traditi curia seculari,is Mys poenis assecti,se nunquam

fe emem re voluerunt. Et bene, inquit,' eis prophetauia ierem.cap.7.num.acs. Et non audierunt me sed indurauemne ceruicem suam: is peius operati sunt, quam patres eorum. Pen. de tempore gratia cap. as. f. a a. de descendentibus ex

Hebreis in hoc Regno idem asserit,validisque fundamentis

ostenclitur. L Primo, descendentibus ex Iudaeis ante centum annos conuersis nulla ratio sufagatur ex ijs,quae ad gratiam concedendam sufficere diximus supra cap. s.6o r. nullam enim vim,sive absolutam, siue conditiohatam passi sunt.

ex Iudeis, inuitis parentibus, imo aptis consentientibus, &ducentibus ad fontem baptismalem filios suos. 'Tertio,non defuit vera, & perfecta instructio in dose

trina fidei,quatri acceperunt a parentibus,qui veros Chris. tianos se esse profitentur, a Magisti is, a Confessarijs , O a Praedicatoribus.s Quarto,non proceditur de nouo contra iudairantes, cum ab anno is 3 6.continuata sit contra eos inquisitio, publice puniuntur in actibus fidei nec nouae pinae delinque tibus impqnuntur,sed quae a iure statutae sunt. 6 Quinto, nouam veniam excludit Clemens VII. in Bulla primae veniae generalis, confirmata, & publicata a Paulo III ubi dicit, quod nullam excusationem habeant in futurum, si relabantur. Quam ergo nunc habebunt, cum post duas alias generales venias, & post tot tempora gratiae deteriores,ac obstinatiores in suis erroribus appareant 7 Sexto, volentibus ex corde redire ad fidem,adest remedium ordinarium per confessionem coram Inquisitori bus,de sic costentibus conceditur reconciliatio in occulto, Dd non

462쪽

non imponitur poenitentia publica, nec corporalis, α re mittuntur bona, quae venerant consecanda: etiam si extra tempus gratii se Prisentent; dummodo suoruni criminum telies non habeant. 8 Septimo, ex pene innumeris consessionibus eorum , qui poit vltimam veniam Oeneralem confessi sunt, constat nullum eorum sacramentesiter fuisse confessum , ut iuxta conditionem dictae veniae in foro animae veniam conse-oueretur :& simul constat omnes istos fuisse apostatas 1nde. Tum sic, vel huiusnodi apostatae, qui veniam illam petebant,cum omnium nomine procurata fuerit, volebant reconciliari cum Ecclesia, vel non : si volebant, quam non confitebantur sacramentister λ Si nolebant, ergo solummodo veniam postulabant,ut iudaismus maneret occultus, ut complices iamia cognoscerentur, de ut ipsi in sua apoliasia,

absque supplicij timore persisterent.

IUUcientia aliquarsem rationum,.quae in fauo rem nouae concessionis generalis veniae adduci solet.

a DRO concessione nouae venire generalis mustae addu-Y cuntur rationes in fauorem,ut aliqui falso credunt, deicendentium ex Iudaeis conuersis in hoc Regno, quae nihil concludunt, si rerum prSsentium statum consideremus .i Prima ratio est,Deum esse infinitae misericordiae, qui non modo septies, sed usque septuagies septies iubet Petro indulgeri peccantibus. Matthaei cap. ιδ. num a r. quod a Petri succei ribus imitandum proponitur.3 Attamen liqc ratio non concludit; quoniam Deus sicut mitericors ta& itistiis est,& iustitias dilexit,Psalm. io. num. 7.estque Deus Zelotes visitans iniquitatem patrum in filios in tertiam,& quartam generationem. Ex . cap. 2o.mιm.1. amuis igitur culpam vere poenitentibus semper dimittat,

463쪽

dimittat,non tamen poenam temporalem pro delictis in his seculo soluendam, etiam perseae contritis,& emendatis relaxat. Poenitenti Dauid mortuus est filius ex adulterionatuS. 2. Reg. cap. Ia. Mortuus est Moyses ob percussionem petret.Deuter.eap. 3 Noluit ut Ieremias Oraret pro populo. cap. . Orabat Antiochus Dominum, a quo non erat mis ricordiam consecuturus. a. Machabaeorum cap. s. num. IJ, Non inuenit Esau pqnitenti locum, quamquam cum i chrymis inquisisset eam. Paul. ad Hebr. cap. O num. In

b Secunda, quod expedit imitari antiquissimum legis

veteris Iubileum quinquagesimi anni, Leuit. e .as .num. Τ.so. cuiuS toties iteratae concessiones non obstabant alijs.s Haec etiam insuffciens est 3 nam priterquam quod hoc sit ceremonialia,& ritus Iudaeorum in Ecclesiam introducere, cum iam cessauerint, puri .po I parti

disp.r.quari. r.punctum annus ille Iubilei non ad remissionem delictorum heresis,apostasiae, blasphemiae, & s milium ordinabatur,seu ad regressum proprietatum vendiutarum ad familias,& libertatem seruorum, ut videre est in dict. cap. as. Leuit. & ibi declarant Patres, & expositores. Quinimo Inquisitores semper sunt parati ad indulgendum sponte redeuntibus ad fidem,& ad concedendam

misericordiam .

6 Tertia, minem debere inuitum trahi ad fidem, nee voluntatem cogi suppliciis: ac proinde lenitate. generalis veniet, frequenter utendum esse. et Friuolum est hoc fundamentum a quia sicut est iniustum cogere ad fidem supplicijs eos,qui baptirati non sunt, sic iustum,& nec.larium cst obligare baptizatos ad illam

seruandam,ut dictum est supra lib./.capso. num. δ. Et licet voluntas non cogatur supplicijs, perfidia castiganda,& in pedienda est ac vulnera oleo,& vino curanda. Luc. cap. 1 o. num.3. .Saepe enim concessa venia delictorum non misertia cordia, sed peccandi licentia est. . Quarta, expedire exemplo Medicorum mutare rem

464쪽

dia,quando iam adhibitis no furatur grotus: & quia expe.

rientia edocente, rigore iuris seruato non extinguitur Iu daeorum apostasia,lenitate,& naisericordia curandi sunt.' Haec ratio petit curationem sqpius inutiliter applicatam;nam huiusmodi curationis modo,absque ullo fruta, s pe usi sunt,&Summi Pontifices,&Inctuisitores generales in hoc Regno. A principio enim duplicatae veniae lenitate non sunt sanati; postea ab anno I s3 .vsque ad annuin is 8. aliquibus supplicijs affecti, non tamen lemato cum eis toto iuris rigoretaorbus perfidiς inualuit: deindeque usque ad annum I 6o6.applicata iuris seueritate; nullum in eis salutis signum apparuit: iterum benignitate veniae generalis, &aliquibus gratijs etiam generalibus recreati magis perfidia creuit,ita ut fere incurabiles videantur. Cum igitur nec musericordia,nec iustitia curentur,cauterijs procedendum est, & iuxta sacrorum Canonum seueras sanctiones tractandi sunt:&quia iudaicis erroribus addicti adhuc inueniuntur,

acerbissimae poenae in eos excogitandae sunt. S.Thom. I. a. n. Ios . n. 2- 9.Vbi namque tot Veialis interruptus non fuit

Inquisitionis processus,ut in Regnis Hispaniae videturpem extinctus iudaismus. io Quinta, quod si eorum delicta contra fidem non celentur veni js,sed in publiciim theatrum prodeant, seque tur maxima infamia nuic Regno, quae vitari debet. 11 Hic pr tenditur maius malum ad vitandum minime potius ergo dicendum est bonum fidei maxime postillare, delicta non occultentur, sed Publice puniantur: quia lip retici,& apostatae a suis delictis saltem metu poenae abstinent, fidelesque Catholica docti ina roborantur, & contra hostes fidei iustas iras concipiunt. Ioan. Andr. cap. Vt commissi.-hare. lib. c. Emer.3. par. Direa. br.de sexto modorem indi processum numH7 s. vers. Adueniente. ubi Pen. commens. ais comment. s. Verumtamen,θ' de tempore graria cap. R. casu

Ix Sexta,ctu iam nonnulli ex eo,quod tot iudaizantes videntiscandalietantur, Perseuerantque in iudaismo cred-tes omnes ex λι natione esse Iudeos.

465쪽

LIB. IV. CAP. XXI. qar

i 3 Haec ratio, ut euitet iudaismum, iudaismo fauet a quia scandaluna hoc passivuin est, & pharisaicum, quod nemo tenetur vitare: ampunitas Vero delictorum scandalum pret bet,estque datum,seu adtiuum,cuna impunitas licentiam peccandi generet,& facilitas Veniar peccatis laxet habenas, re facilitas veniar sit incentivum peccati. inae sententiae

maxime tenent verum in hac HebrSorum natione, quet di ceruicis est,& per satietatem a Deo recedit.Exod.cap.3α num O. Sedit popuIur manducare, is bibere, o furrexerunt

Iudere. Ierernias cap. s. min. Saturaui eos,is moechati sunt: paenis autem assecti ad Deum reuertebantur. Psal.7 .nt n. 3 .

cap. Duo ista. a3. quaa . Nulli homini claudenda est mis ricordia, nulli peccatori poena omnino relaxanda. i Septima,multitudo delinquentium in iudaisino,quet ad veniam conced dam multum conducit. i s Sed hςc ratio non conuincit generaliter loquendo, ut dictum est supra cap.7.num.a .nisi quando multitudo clam seducta fuit supra evi 1.num.3. vel quando delictum a mutilitudine operante commisitim fuit, qualiter non commi titur crimen apostasiae a Iudsis in hoc Regno s quam um- cumque enim magna sit multitudo iudai antium, in partiuculari tamen unusquis ;peccat,ac cu paucis complicibus: &sic particulariter delati,Particulariter pro delicti,& probationis qualitate puniuntur,sicut faciendum docet S.I hom.

linquente,specialiter peccantes dignoscuntur. Nam multis latronibus,& homicidis, qui per se divisim furta, & homicidia committunt,non indulgetur 'b eorum multitudinem. Vel igitur descendentes ex Hebr is in hoc Regno fateantur se per modum multitudinis iudaietare, quod nec admittent, nec verum est, vel nobiscita consentiant dicentes dictam rationem nihil concludere adcocessionem veniae generalis.16 Octaua,si concedatur noua venia generalis,omnes, qui ad terras Infidelium,& haereticorum se tra iistulerunt,&inter ipsos licentiose vivunt, reuertentur ad patriam, ubi reformate vivent, di conuertitione Catholicorum conue

rentur.

466쪽

LIB. IV CAp. XXIa

r Η c non concludit: nam si huiusmodi absentes vese peniteant, & poenitentiae signa ostendant, benigne , quo cumque tempore veniant, ab Inquisitoribus recipiuntur ι si non vere poenitent,non sunt venia digni. Et quia late patens aditus illis proponitur ad reconciliationem, per quem inc dere recusant, pr sumendum est fraudulenter veniam postulare,ut absilue confessione delictorum reuertentes, secti eius persistant in iudaismo, alios qui nondum a fide recelle runt,peruertant,&qui in eo iam sunt instructi, confirment: s pe enim magis informati circa c remonias, & ritus Iudaicos reuertuntur,ac proinde Perniciosiores: ob quam cat sam admonent Doetotes maxime cauendos esse eos, qui cum haereticis,& infidelibus conuersati sunt. Videnda sunt,quq ex Synodo Salisburgensi refert Pen.

18 Nona,quia compatiendum est multis innocentibus, ut timentes falsas inimicorum testium accusationes, seu enunciationes proprijs domicilijs relictis, ne simul animas, & bona perdant,vi ipsi dicunt, ad alias prouincias, &Regna se transferunt,cuni plures falsi testes quasi coniurati caulam praeli ent,ut multi innocentes ultimo supplicio, aut aliis poenis plexi fuerint . . . . 4 ε

est,particularesque respicit personas ; in Ecclesia autem usitatum non est ob causas particulates' eneralem veniam concederes,&si quae aliquando detur falsitas, in uno, vel altero particulari continget,non in omnibus: & contra falsos testes sacri Canones de remedio prouident,Inquisitoribu incumbit testes diligentissime examinare, quod ipsi recte faciunt,cuncta rimantur, quae ad procedendum necessaria sui it,neminemque nisiser veram, ac concludentem probationem condemnant,sicut cis is aure Πεcipitur. Nutilam. Cap. Iudicantem de iudicaui , secundum ali gata,& Drobata adimplent munus ad quod tenentur. Vide

euitantur testificationes falsae, quas huiusmodi apostatae

dari

467쪽

dari pr tendunt,nec aufertur timor, ratione cuius se abse lare dicunt: qui potius ex testimonio propriae conscientiar, quam ex odio inimicorum oritur s cum experientia doceat, quod etiam testatur Pesi eo rati cap.δ.cao plures, vel maiorem partem, ne dicam fere omnes, qui se ex hoc Regno in exilium voluntarium mittunt, in ijs partibus ad quas declinant,iudaice vivere,non Ecclesi Catholicorum, sed Iuda irum lynagogas frequentare, multique ut Iudaei circumcides Illudpro complemento aduertendum duxi no 1iuilas detectas fui'coniurationes in causis iudaismi, a tamen omnes ex huiusmodi descendentibus ex Ilus his contra veteres Christianos, nullam autem contra Iudaeos.

11 Decima alijs minoris momenti. omissis urocedit ab exemplo Iubileorum,qui si equenter a Sumiaris Pontificibus conceduntur in foro animae, imo di in foro fori a clemente VII a Paulo III. & a Clemente VIII.

ΣΣ Attamen diuersa est ratio, quoad forum Maternum, di externum.Nam in foro interno attenditur bonum pamticularium, quibus in sacramentali confessione tam contra se,quam prole fides adhibetur:in foro autem externo principaliterconsideratur bonum publicum, in quo proceditur iuxta Veras probati es t pr sumptio; os iuridicas. Quod additur de veni, generalibus potius ottendit noti esse Lias de nouo concedetidas cum saris delinquentibus post multas indutuntias parcendum non sit: quia nuiuii nodi peccantes

inexcutibiles sint, ut ex Clementis VII. & Paulo III. in . literis concessionis veniet dictum est.

licet dare, accipere, vel osserre pecuniam i' pro impetranda venia generali ab Emmo Pontifice.

I Irca compensationem pecuniariam faciendam, tempore gratiae dictum est iupra Cap.ιν. quia i

468쪽

men pro impetratione veni non desunt,qui approbent o .lationem pecuniῆ, aliquas resolutiones trademus., Accipere pecuniam a Iudaeis pro relaxatione eoenarum, & legum latarum contra ipsos in fauorem fidei, O Reipublicae Catholicis Regibus semper fuit inuisum is . Recare ius respuit magnam summam pecunis a Iudaeis o Ialam pro relaxatione decimi quinti decreti Concilij T letani III. de Iud is non habendis publicis ossici js in Republica; quod factum Sanctus Gregorius Papa epict ii s. magnopere laudauit. 3 Frater Thomas de Turrecremata ex ordine Praedi catorum,a sacris consessionibus Regum Catholicorum Ferdinandi, & Elisabethar, Inquisitor generalis Hispaniae ipsis suasit,ne propter ingentem pecuniam remitterent Iudaeis, id innixe petentibus, bona confiscanda, cuius suasionibus

ipsi acquieverunt, ' . . ..c

Philippus Secundus Hispaniarum, primus Lulitante Rex Catholicus,& cognomento prudens, per Iegatum ditia suadere tentauit Sebastianum Portugalliae Regem volemtem occasione infausti,&exitialis profectus in Africam concedere descendentibus ex Iudaeis, multis datis pecuni', Quod per decennium eorum bona non confiscarentur. At ille auunculi sui suasionibus non acquiescens, concessit authoritate Gregorij XIII. per Bullam expeditam 6. die O tobris anno Is 7'. Postea vero debellato Regis exercitu a Saracenis,successit in Regiam dignitatem Cardinalis Henricus eiusdem Regis patruus magnus,cui statim 'e'a' 'cembris eiusdem anni, annuente eodem Pontifice dictam concessionem reuocauit,dicens in diplomate reuocationis, ouod habito maturo considio cum viris doctis conuenere nes teneri ipsim ad talem reuocationem faciendam ,

cuia bonum fidei id maxime postulabat . . Idem Rex Philippus P tugalliae primus, postquam

Remi huius coronam adeptus fuit, oblatis multis pecunis a nouis Chriitianis, ut generalem veniam in eorum fauo rem a Summo Pontifice impetraret,christiane,ac prudenteri reuit, cum tamen Franciet, de An iet bellis apsteretur.

469쪽

omnes enim iciunt, S: Deum huiusinodi pecunijs, quam maxime otandi,& nullum ex illis prosperum euentum fuisse sequutum. 6 Accipere, donare, promittere, Vel pactium facereinde danda pecunia, vel quavis alia re pro conseouenda, Vaimpetranda venia generali,seu ad id dare consilium, aux litim,vel fauorem, prohibitum est ab Ecclesia sub grauissi

mauit,&liauit anno Domini is 7 . qui generaliter quuntur de omni concessione,& impetratione alicui gratiae,vel iustitiae a Sede Apostolica,etiam esse non secuto-

7 Non eximuntur Reges ab obseruantia harum C stitutionum quoad culpam, si quod Deus auertat conuarium fecerint, quamuis forte poenas in ipsis contento non incurrant: cum Conititutiones generales Summorum Pontificum eos non comprehendant quoad poenas, Ut notant Canoniitae in o.res. e celi. cnoniam legislator etianae sumet nus,qualis est Summus Pontifex, tenetur sib peccato ad obseruantiam suarum legum quoad vim directivam

licet non quantum ad vim coerculam, quando tales leges ordinant actus morales, & reponunt eos in specie alicuiuNvirtutis, ut docent communiter Theologi , re iurisperiti sanctus Thomas I. r. art. s.ad lib.3. polit. Iecs.sis in sine. Conrad. Caiet. dc expositores dict.artis. s. to lib.yde inmitit. quass. c. arr. . Victor. Aelia. de potis. Papa is

Nauar. in caprii qua c).de rescriptionib. Canonistae in eap. Iulium est. dimn l. o. is in cap. Cum omnes. coinitisci Degis .in I. Principes.st de legibus.

8 Pro consequerida venia generali antecedenter ferre aliquam pucuniae quantitatem titulo gratitudinis est irridere leges Pontificias,& palliare contrachim, qua iiis nulla formalis conuentio exprimatur. Nam oblatio

470쪽

16 LIB. IV. CAP. XXo

manifestus contractus, do,Vt facias, non vero oblatio gratuita,ut nemo non videt,estque sub colore obseruantiae verborum legis, subitantiam, & intentionem illius contemnere, in quo vis legum consistit.L. Non dubium. C. de letib. I. Contrad . eodem tit. lex enim, & legis mens idem sunt . Silurd.deci 3 num. o. de sic legis mens potius, quam verba attendenda est. L. Scire leges F. de legib. l. Non alitera. de Iegib. . l. Nominis,& rei.*.Verbum ex legibus4 de verbor. Anim. Sura. decis. 3s. Marcus Antonius Genuens

s Non iustificat oblationem pecuniae pro consequenda venia generali dicere,quod hoc fit causa compositionis, &transactionis pro bonis confiscandis . Tum quia falso hoc asseritur, eo quod non offertur huiusmodi pecunia,nisi ut Rex interponat suam authoritatem ad consequendam talem veniam. Tum etiam, quia Princeps secularis tenetur exequi poenam confiscationis bonorum haereticis,& ap statis a iure impositam; Cap. Vergentis de haret. quae poena non respicit commodum fisci regalis, sed emendationem, & punitionem criminum haeresis,& apostati , unde non potest. Princeps secularis cum dictis limreticis contractum transe tionis celebrare.

vide supra ε

AEST

SEARCH

MENU NAVIGATION