장음표시 사용
51쪽
nοσαν αν λα θοι λω ρωγμης ἐσρυεν, legisse Videtur: pro quo vulgata lectio, τιτθον σιον και ρκοσαν ανλαθοι διαὴ τρυεν; quod apud Foesium & Charterium sic versum, ve serum Guas eX mamma sugens, quantum suo impetu influenst latere possit . Quaecunque autem lectio verior sit, appa.ret satis, Auctorem velle, quod parum influat. Confirmat etiam illud quod sequitur: Hepiglottis enim, operculum e
Mactum, ne ampliorem quidem potum transmiserit . Et non multo post: verum quanam ratione aqua assatim incidens, o molestiam& multam tussim eXhibet 3 ea re inquam, quod adversus respirationem feratur. Nam quod per rimam in fluit, cum juxta parietem seratur, aeris sursum elationi non
,, obsistit, sed laevem quandam viam ipsi humectatio praebes': Apparet itaque velle hoc: cum homo bibit, maximam quidem
potionis partem deferri in ventrem , stomachum enim velut infundibulum excipere potionis flumen, & quaecunque eXpetimus: deserri autem aliquam etiam potionis partem intracheam, sed minorem, dc quantum per glottidem illapsum, de per superficiem interiorem gutturis delatum, possit quasi latere, nec obsistere aeri exeunti, sed potius laevem facilemque ipsi viam humectando praebere: epigio itidem enim, operculum exactum, non sinere pleniorem potum illabi. Ad pro handam autem opinionem suam addit Auctor ille libri de eotade, signum hoc esse: si quis enim aquam coeruleo colore se aut rubrica inquinatam bibendam valde sitienti dederit, po- istissimum vero sui hoc enim pecus non est curiosum, ne- ,, que munditiem amans: deinde vero cum adhuc bibit: ipsius,, jugulum resecet, hunc invenire potu illo coloratum. Sed ,, non est cujusvis hoc efficere ''. Haec ille.
Sic quoque Ec auctor libri deos iam natura, cui etiam Hip-43 pocratis nomen in ibitur; , inquit , potui per guttur ec stomachii . De quo libro etiam dubitalli
52쪽
-tiano tellum esse, multarum dic tionum explicationes testari, etsi nulla illius ab Erotiano savita meritione' '. Multos autem olim existimasse potum ad pulmones de . fluere, constat ex libris de morbis i), cpii Hippocratis dicuntur. Quorum quisquis auctor sit, refutat hanc opinionem argumentis multis. Plutarchus tamen auctorem illius sententiae una cum aliis Hippocratem perhibet l): inductus fortasse libro de corde, aut de ossium natura, de quibus modo dixi. Praeter Hippocratem vero etiam Philistionem Locrensem Plutarchus m) memorat, qui pulmonem potum recipere dicat, pervetustum hominem, qui medica in arte sibi magnam gloriam comparaverit: atque Dioxippulia Hippocraticum. Ex libro autem de corde Platonem suam opinionem Ii nituatum esse, Foeso n9 videtur. Dicit Plato o), pu monem Diritum potum recipere. Sed Galenus p), ubi de Hippocratis & Platonis placitis tractans, Platonis caussam de hoc ipsius dogmate agit, solius Platonis meminit, nulla 46 facta FIippocratis, aut libri de corde, aut alius cujusdam mentione. Proinde miratur Foesius sq), quod ibi praetermittat librum illum de corde Galenus, quem videatur legisse. Fortasse Galenus Hippocratis non es Ie existimavit, aut esse in- eerti auctoris, aut posterioris Platone. Potuit autem allistor ejus In lib. Hipp. de oss. nat. i lib. IV. sub finem. ἡ vici Foes. in lib. Hipp. de
'Symposiae. lib. VII. quaest. r.& de Stoicorum repugnantiis P ης. IO 7. edit. Paris. Ioa s. iii sui.
ο) in Timaeo, p. 7 o. io m. lII edit. Stephan.
53쪽
4 ejus non multo posterior fuisse, & tamen posterior PLATO. NE , qui PLAΤo non diu post HIPPOCRAΤΕΜ floruit. Unde autem habet GELLIUs cr), erroris istius potum, ut
scripserit ΡΕΑΤΟ, defluere ad pulmonem fuisse Alcaeum
non dicit, quanquam Alcaei versiculum illum proferat s), dc si quidem,
ri PLATONEM scripsisse, quod potum dixit defluere ad pul-
PLAΤONEΜ jure invectum esse, dicentem retulisse illum 47 - longe diverta quam ratio deprehendit Deridet autem ibi PLAΥoNΕΜ de hoc dogmate DIsARI Us, dicenS, ridum se nec anatomica quae medicinae propria est abstinet, risum de ,, se posteris tradidisses . Constat etiam ex GALENO x , derisum olim fuisse: qui praeterea suspicionem movet, derisum ab ipso ERAsisTRAΤΟ. Ipsam illam opinionem deridendam esse δc stultam AR is ΤΟΤELEs scripsit I), nulla tamen PLATONis facta mentione. Fortaste autem quae objicit ERAsIsTRAT Us, exstant apud PLUTARCHVΜ: certe aliqua. Ita autem apud eum et
54쪽
N1 cIAs Nico PoLiΤA Medicus: o Philosophus, , PLATO nuta)- ita diserte scribens potum per pulmonem transire, etiam iis si qui ad defendendum ipsum animo sunt promtissimo nullam,
, , verisimilis rationis occasionem reliquit. Error enim magnus is est. Primum quia necesse est humidum nutrimentum cum sic-
co permisceri, probabile est ambobus commune vas subjici stomachum, qui cibum moltcm ct madefactum in ven- , , trem didat inferiorem. Deinde cum pulmo undiquaqueo levis sit & densus, quomodo farina cum potione liausia exis ibit, & non in eo retinebitur 3 nam lioc ERAsis ΤRAT Usse recte adversias ipsum objecit. Iam cum in plerisque parti- , , bus corporis finis S usus consideretur a philosopho, ad , , quem a natura sit factum unumquodque : etiam epigio itiis dis perpendenda fuit utilitas. Non enim supervacanea est: , , sed eo collocata, ut interim dum deglutitur alimentum, asperam arteriam constringens, obsiet ne quid omnino in pul-M monem incidat, nam si quid illabatur, id tussi vehementem fa- , , citas peritatem&lancinationem. Proinde epiglottis januae in-- sfar intergerinae in utramque partem inclinari se sinens, lo. quentibus nobis stomacho incidit, edentibus aut bibentibus ar- teriae, mundum spiritui cursum respirationemque servans. se Porro qui sensim bibunt, eorum scimus humidiores elle ven- ,, tres quam qui consertim humorem hauriunt. His enim potus se recta in Vesicam impetu transit: apud illos diutius inhaeret se cibis, eosque emollit, ut permisceatur& maneat, quod neu - , liquam eveniret, si humor statim inter hauriendum 1eri cerneretur. Sed nos complectimur, simulque cum cibo is eum in ventrem demittimus, ct liquore tanquam vehiri culo sicci nutrimenti utimur, ut dixit ERAsISTRATU s. Adscribam dc locum GELI ii, qui partim quidem re fert quae PLUTARCHUs, partim etiam aliter: istae potUS ,, inquit, a) cibusque aridior, quem oportet in stomachumo, ire,
55쪽
ire, procideret ex ore, labereturque in eandem fistulam, se per quam spiritus reciprocatur, eaque offensione interclu- ,, deretur animae via: impositam esse arte quadam et ope na- turae, ἐπιγλωττιδα, claustra quaedam utriusque si . se stulae mobilia, conniventia vicissim&resurgentia. Eam- que ἐστιγλωττι δ' L inter edendum, bibendumque operire, atque protegere την ne quid ex esca, ,, potuve incideret in illud quasi aestuantis animae iter. Atri propterea nihil humoris influere in pulmonem ore ipso ar-
9 se teriae communito. Haec En AsisΥRAT Us medicus a)versitis PLATONEΜ, ,. .Quae GELLiΙ fere transcripsit MAC osius b). addiditque maximam partem illa, quae ex PLUTAR cIIo attuli.
Addo his, quae habet Auctor de morbis, qui HIPPOCRAΤgs dicitur: nam etsi illa PLAΥΟΝ1 opposita esse dici nequeant, & potuerit auctor ille PLAΤONE antiquior fuisse; opposita tamen sunt illis, qui potum ad pulmonem ferri existimant. Et sunt memorabilia. Sic igitur auctor ille c)r, , Potus procedit in ventrem, a ventre autem in reliquum, λ eorpus e Xpenditur. Oportet autem his, quae dicturuso sum mentem adhibere. Sermonis argumenta, quod po- ,, tus non procedit in pulmonem, sed in ventrem, haec sunt, , si enim potus procederet in pulmonem, quum pulmo expletus esset; homo non facile respiraret, neque loqui posset: non enim esset, pulmone pleno eXissente, quod resonaret. Et is hoc quidem unum argumentum est. Deinde, si potu se in pulmonem procederet, cibi in nobis sicci existentes, non se similiter concoquerentur. Atque haec diis argumenta sunt. Sed & medicamenta alvum subducentia, si in potu suman-
tur, extra ventrem procederent. Habet autem haec res,, hoc modo. Qtiaecunque medicamenta purgatoria sunt aut superne, aut inferne, aut etiam utrumque praestant, ea, haec faciunt. Omnia valde urunt: & fortia quidem ex F a ,,ipsis,
Saturnal. lib. Vll. cap. 3r. H libr. lV. prope finem.
56쪽
, , ipsis, si partem aliquam teneram corporis contigerint, eam se exulcerant. Mitiora Vero turbulentum corporis motum so,, faciunt, quamcunque tandem partem occuparint. Si ve- , , ro aliquod ex his medicamentis in pulmonem pervenerit: se videtur mihi magnum aliquod malum indiusturum esse. ,, Pituita enim de capite descendens, cum in valde brevi tempore,, exulcerat: tenera enim'rara res est pulmo, si exulceratus,, fuerit, non bene habebit homo ille, ob multas sane caullas.
, , At Vero Venter a medicamento non eXulceratur: nam res est
, , valida, ac robusta, nimirum vehit pellis , ct corium. Et is plerique fine ex Libyae incolis pecorum pellibus pro ve-- stibus utuntur, ventribus pro utriculis: robus a enim res , venter existit. Deinde ubi a vino nigro homines repleti
se fuerint' nigra eXcrementa eXcernunt. Atque haec omnia arctumenta eXistunt. Et ubi alia comederimus. aut aliud
, , quoddam edulium Olidum, urinam reddimus comesia odosi re referentem. Et haec quidem omnIa argumenta sunt. , , Sed & ho C considerandum venit, quod dicturus sum. Si , , quis cyceonem biberit, aut strinam coctam sorbuerit, autis aliud quid ejusmodi, & hoc ipsum in pulmonem perveneis rit, certe arbitramur ipsum ne minimum quidem tempus,, vivere posse: ubi enim modicum quiddam pituitae in pill- ,, monem perVenerit, aut in fistulam ipsius, multa, ac foro iis tussis Oboritur, ac convulsio. Si vero utique vixe- ,, rit homo, qui cyceonem biberit, aut farinam coctam sor- ,, buerit, ubi sane concocta fuerit sorbitio, videtur mihi , multa, & fortis caliditas corpori oboritura esse, multuς- omnino moriatur hoino hoc modo, si illa perveniant. Atque haec jam argumenta Praeterea quomodo lac infantes pueros nu- trire posset, si ad pulmonem descenderet 3 Atque hoc mi-- hi aliud adhuc argumentum est. Et haec ne produxissemis quidem ad sermonis mei confirmationem , nisi multi adeo is hominea essent, quibus potus in pulmonem procedere videtur Iri que dolor, ut si in pulmonem sentem simi.
57쪽
se detur : &necesse est ad opiniones fortiter inhaerentes limi
,, ta Rrgamenta adducere, ac convertere, ut suis verbis fidem
is habeat. Et propter hoc etiam potus in pulmonem nonis procedit, sed in Ventrem: quia contigua & annexa est ipliis gula hos ninis semper hians, cic in hanc procedit. Et simul ,, pulmonis fistulae velut hederae folium incumbit; quare ne-- que descendere permitteret in transglutiendo; si in ipsum
se procederet. Atque haec mihi de hoc relata sunto. Addo locum memorabilem ARISTOTELIS, qui PLATONis auditor fuit. In libris de partibus animalium d 9 invenimus haec: se Ante gulam arteria posita est, quanquantis impedimento sit, cum cibus ingeritur. Nam si quid velis cibi vel potus in arteriam dilabatur, strangulationes, toris mina, dc tusles gravissimae incitantur. Quamobrem non audiendi sunt qui hac potum meare dicunt. Accidunt e -- nim aperte, quae modo dixi, omnibus, quoties aliquid , , cibi dilapsum est. Profecto opinionem eorum qui potum , hac admitti existimant, irridendam esse plura ostendundiis Meatus enim nullus de pulmone ad ventrem pertinet, si
52 ,, cui ex ore gulam tendere cernimus: quin etiam per vomi-- tum & natis eam, undenam humor remeet, incertum non
,, est. Ad haec humorem non continuo colligi in vesicam, o sed prius in ventrem, certum est. EXcrementa enim alvio tingi videntur foece vini atri: vulnere etiam ventris saepe is hoc idem patefactum est. Sed eni in stultas opiniones ad- ,, modum scrutari, stultum fortasse est. Arteria vero, quod , , exterior, Ut di imus, posita est, a cibo infestatur. Atta. ,, men natura ad hoc molita est epiglottidem. - Spiritui tra- , ,hendo reddendoVe aperitur, cibo ingerendo operitur, ne
si quid illabatur. Quod si quid erroris in eo motu commit titur, & quis cibum sumens respirat, tusses, strangulationesque excitantur, ut dictum est ,, .
58쪽
Et tamen post haec omnia contra ERASi STRATUM pro YLAΤo NE FLOR Us Niciae apud PLUTARCHUΜ e respondet. Hoc autem modo, postqi iam locum HOMERI , quem supra memoravi, , , Ille eructavit per fauces frusta cruento, mixta mero se &c. adduxisset: o Atque haec non inopia testium, , sed veritatis studio adduxi impullus. Etenim testes Pla- to CUm multos, tum praeclaros habet. Omitte enim si
is lubet EUPOL res, qui in Colacibus seu Parastis ita diaeit: Potare jussit Protagoras , ut sirit,
Pulmonem habeat sub ortum ardentis humidum. Omitte etiam elegantem ERAT )sTAENΕΜ , qui scripsit, Dulci pulmones irriguusque mero. EURi PiDEs quidem liquido ostendit se acutius nonnihil ER A SISTRATO vidisse, his verbis, Pinum canales per pulmonis transiens. ,, Vidit nimirum pulmonem cavernas habere, & pertusum, , esse meatibus, per quos humor permeet: non enim spiri- tus opus habuit meatibus quibus educeretur: sed propteris humorem & quae una cum eo illabuntur, coli instar fora- , , minibus multis est apertus pulmo. Neque minus, mi ho D mo, pulmoni convenit quam stomacho, una ejicere po- lentam aut farinam. Non enim stomachus noster est, utri quidem opinantur, laevis & lubricus: sed asperitates ha- ,, bet, quibus probabile est cum incidunt tenuia & exilia, ,, adhaerescere ea , & non deglutiri. Sed neque hoc dici, o neque iliud commode potes . Nullis enim verbis exprimi ,, potest naturae infobeundis allionibus suis industria. nequeo dicendo digne explicari potest ejus instrumentorum solertia, spiritus inquam & caloris. Porro autem testem Platonio cito Philistionem Locrensem, pervetustum hominem , quiis Vestra arte magnam sibi gloriam paravit. atque HiPPOCRA TEΜ- και Ιπποκρατη : ubi cur XYLANDER, atque
59쪽
Dioxippum, & GgLDUΜ quoque I et ποκgατη legisse patet: scribit enim f), A PLUΤARCHUM in libro symposiacorusa , si audiorem PLAΤONIs, sententia eo nempe de potu defluente , ad pulmonem, se HiPPoc ΑΤΕΜ dicere fuisse) ii enim
4 is non aliam viam ab ore enarrant, quam quae est a PLAΤΟ-- NE indicata. Neque vero illam tanto honore dignatam, , epigio itidem ignoravit Dioxippus. Sed ad eam ait humo . se rem in deglutiendo secerni, in arteriamque delabi, de-
volvente se in stoiDaclitura cibo. et in arteriam sane escu- ,, lentorum nihil incidere: stomachum una cum sicco nutriis mento etiam aliquam hu1Didi partem admixtam excipere.
Est vero hoc probabile. Nam epiglottidem ait arteriae se praeposta ira esse velut sepimcntum & penu, ut sensim
se paullatimque potum percolet, ne subito confertimue infuse sus spiritum opprimat aut turbet . . itaque etiam aves ca- rent epigio itide. non enim hauriunt aut lambunit potum, o sed rostris immersis paullatim eum in arteriam dimittunt ,, atque sic eam rigant. Enimvero testiuira satis est. PLA- , , TONIs dicto primum ipse fidem conciliat sensus. nam ar- , teria vulnerata non deglutitur humor, sed veluti canali rupis to foras erumpere, & tanquam per fistulam prosilire cer- nitur: quantumvis integro interim illaesove stomacho. ,, Id quoque omnes novimus, affectionibus circa pulmonem , comitari ardentissimam sitim , ob siccitatem aut calorem a- liamve caussam una cum inflammatione appetitum ingene- rantem. Evidentius etiam hoc est indicium, quod anima -- lia vel nullum vel admodum parvum habentia pulmonem, , , omnino potu non indigent, neque eum expetunt. Eo quod si certis partibus innata est humiditatis appetentia, quae vero se partibus iis carent, neque usus ejus est, neque cupido.
, Denique videbitur vesica frustra data esse illis, qui habent. Nam si stomachus una cum cibo potum excipit, inque
60쪽
ventrem demittit; nullo peculiari meatu opus erit ex- 33o cremento alimenti liquidi cur rursus XYLANDER, ουθεν πορου δειT το περιπτωμα. υγρῆς τρο*ης,- reddit nullo peculiari opus erit meatu alimento sicco,, Θ plane turbans sensum. Alia quae non ita turbant, praetereo) sussicietque unus communis ambobus per idem fora-- men eandem in sentinam conVectis. Nunc seorsim vesi- , , caest, seorsim intestina: quod alterum e pulmone, alie- ,, rum e stomacho procedit, ipsa in deglutitione sejunctum. ,, Inde est, quod in excremento humido nihil visitur sicci , , simile vel colore vel odore: atqui natura ferebat, ut si in
se ventre cum eo commisceretur, qualitatibus etiam ejus imis bueretur, neque parum & incontaminatum secerneretur. se Sed ne lapis quidem unquam in Ventriculo concrevit. atis vero rationi erat consentaneum, non minus ibi quam in vesica humorem cogi ac concrescere, si omnis potus perri stomaestiam eo ferretur. Enimvero apparet stomachum , de humore per arteriam praeterlabente statim attrahere, is quantum sisssicit ad mediocriter emolliendum , inque suc- cum conVertendUm Uutrimentum. Itaque nullum humidum, , is recremeUtUm sacit, pulmones autem, quando e poturi spiritum & humorem quibus debuit partibus distribuerunt,
o reliquum in vesicam e cernere. Haec certe multo sunto illis probabiliora. Veritas ipsa in talibus rebus fortasse is comprehendi non potest. neque decuit tam contumaciter, , impetere Philosophorum gloria ac facultate principem, is Platonicorum in scriptorum relectione, Ob rem obscuram, si totque disputationibus expositam . Haec pro PLATONA apud PLUTARCHUM. Quae de epiglottide ibi dicta sunt, s6GELLius eleganter profert g), dc veluti explicat, digna sp- poni: se Atque illam PLUTARCHUΜ dicere inquit),, deo qua ERAsISTRATUS diXerit, επιγλοττιδα non idcirco in