De prima et altera quae fertur Nubium Aristophanis editione ad Elvenichium dissertatio

81쪽

Post longam tandem atque subinde non suavem intricatarum rerum pertractationem, revertendum est ad illum , qui nobis haec scria

hendi opportunitatem fecit, ad te, Et veni chi, Sodalis dilectissime ad quem, dum scholiorum

erroribus occupabar, non Semper TeSpicere

licuit Accipe igitur munusculum hocce, quod,

ΔΙΟΝ. 'Eχώρην γουν ηνίκ' απιτρηγγέλBη περ υ Δαοείου τεBνεωτος ' χορος δ' SBυς τω χειμ' ωδὶ ζυγκρουσα εἶπεν ΙΑΤΟΙ, notavit Scholia-Ste S, alac interiectione in ατο in Aeschyli Persi nunquam coin parere , ne quid qua inde Darii uiorte innui, ut nonnulli de altera Persarum διασκευῆ cogitarint. Quare Bion1siel diu locum illum in Persis Q 668-67 et 678. βάσκε τερων κακε Δαρειὰν ο ita corrigendum CenSet Δαρεi ἰαυοῖ. Verum illam interiectionem ἰαυo in Aeschyli Persis locum habuisse, sex illa Aristophanis Sententia un- qua in demonStrabi Sci quanquam non OuSentia uius in eo, Pronunciatani illam fuisse achor , et non fuisse in ipsa fabula litteris expreSSam. Si potius iucundus quidam lepor in verbis his Dionysii, si in Persis illud ἰατο omnino abfuiSSe Statuamus, Dionysium vero illud quasi finxisse, quod multi faciunt, quum illud aut neutiquam perceptum habent, aut obScure tantum, ne ei omnino ignari esse videantur.

82쪽

ut prope Aluret verbis itar, si ex sua dignitate Spectetur, pereXiguum esto si ex Viribus meiS, mediocre; si ex animo, magnum. Illo si hoc tantum assequutus fuero , ut Videas ob-SerVantiae speciem, quamo solum ego te Colo,

sed etiam Commilitones exoptatissimi, qui

mihi ad exarandas has chartas magno fuerunt incitamento, te prosequantur; neque istae tu diorum meorum primitiae litteris nocivae magi , quam Profuturae fuerint habebo quod volui et nihil est, quod praeterea requiram. Tu nunc ingenuos iuvenes, quo Rhenu , a ter, et Mosella progenerarunt, illis litteris imbues, quas hic coluimus invicem . vide igitur, ut, quae humanitatis litterae sunt, secundum Regiam voluntatem ad Veram etiam

humanitatem conferantur. Tu enim cum Scho-

Penio nostro, Summis nuper in Philosophia honoribus ornato, hoc iam in te officium suscepisti, nobis omnibUs, qui eodem brevi munere fungemur, honesto praeire exemplo et viam quasi complanare, qua etiam Nobis Ostea erit incedendum. Ita, quantum apud loest, consules honori et incremento liliologici huius instituti Regia profecto mente et muni

ficenti conditi consule, honori virorum de

83쪽

nobis immortaliter meritorum, consules tibi ipsi consulesque nobis atque Spem et Spectationem malam aut bonam de studiis nostris aut enervabis aut corroborabis. Verum oliosum est plura dicere tibi, Et venichil doquo nobis nihil, nisi bona sperare , nihil, nisi insignia augurari icet. Nos te mare u quam desinemus, Nisi tu , qui es, esse desieris; quod tamen pro certo babemus, id fieri nunquam posse. Valet

85쪽

AD DISPUTANDUM FROPOSITAE. Quibus asteriscum Praefixi, defendendas nihi

dedit

Philo Dei nihil aliud suo ambitu comprehen die, suam ivnitionem eruditati Graecae et Romanae antiquitatis.

Summum in Philologia locum Ars critica leniet. Qui qui excessit in uin genere o inceps habondus St.

Plus est quam lusus ingeni eruditi, lacunas et fectus in criptis teterum coniectura explere. Tatia χε Artis Criticae in inferiore ηn et superiorem dii iεio.

86쪽

Aes helicae praecepta melius ex veterin m&numenti3, quam ex PhilOSOPhicis recontiorum placitis CognOScuntur.

Menoxeni pars dialogica ipsius Platonis est.

Horati Sermonum non duos habemus libros, εoci quatuor.

VIII

Aristophanes Socratem in bibus in odio et acerbitate traduxit. Falsa ost rerum et ,erborum in Philologia distinctio.

anis est rumor . Platonem inter et Xenophontem simultatem intercessiSSE.

'Horatium ad Augustum scripsit qu0 me dicorum est promittunt medici non quod Bonileius substituite melicorum melici.

editoribus hoc necessarium esse fatuunt , ut ingenium Jabeant cum ipsorum librorum scriptoribus Gnatum.

87쪽

XIII

Quod tenet insanabile multos scribendi cacoothos bonis artibus pernicio

sissimurn St.

XIV. . Diariis multiplicandis litterae silescunt. XV. Ingenia ad nugandum prona analy tica lateras tractandi ratio et Fllogistica disputandi

Psy cholonia empiric in cholis summa vinutilitato doceri poteSt.

Logica tam parum par Prima, quam ars aliqua Philosophiast St.

Philosophia, si aliam ducem, quam rationem

humanam equitur, indigna era Suo O mine.

XIX. necessitate 3rcipit Philosophia, procedit

cum noCESSitate, in necessitate terminatur

xx Iusta est dioisio rationis humanae in thes- reticam et Practicam.

88쪽

XXI. Hana est distιncti Doritatis in forma leniet materialem.

XXII

Deum tatuere principium Philosophiae moralis , fatium St.

XXIII.

Tuir mentum Philosophiae Cantianae, quod est doctrina de tempore et patio , nullum

XXIV.

Inepte agunt , qui ex ipso ocabulo Mota physica naturam huius disciplinae expli

care Conantur.

XXV. Studia Philosophiae ab historia huius disci plinae non incipienda sunt. XXVI.

Non recte scire neScire St.