De prima et altera quae fertur Nubium Aristophanis editione ad Elvenichium dissertatio

71쪽

pagatas fuisse duplici forma ubeε; lamen

negari non potest etiam postea et praesertim Athenaei temporibiis e Nubibus reiici potuisse parabasi illam , propter ratione quidem, quas iam breviter expositurus sum. Parabasis enim ad comoediam non ProPCie Pertinet, nequcta partem quandam illius proprie Teserenda, sed actus quidam intermedius, exponendo per chorum poetae consilio destinatus, quod in NoVa comoedia prologo fit ob actum uno

intermedium, respirationem quandam Specta toribus fessis quodammodo Concedentem, mirificum fabulae decus , insignis gratia concilia tur id quod Scholiastes ad Ranarum parabasin egregie Xplicat. Quum ero parabasis illa ad

fabulam ipsam non necessario pertineat , Sed potius res ab argumento et consilio Nubiunxquam diversissimas contineat, quumque e so tasse tempore, quo Scripsit Athenaeus, inter omnes non Sati Constaret, Postea adiectam fuisse a poeta parabasin illam Certe non tam

facile inserebatur exemplaribus, in quibus deerat, quam eiiciebatur e illis , in quibus iam domicilium invenerat. Nonne igitur illa exemplaria, quae editam in ceria fabulam continebant, laudabili sensu primae ubes appellari

72쪽

potueriant; nonne illae Secundae, quae ΟSlea, at scripto tantum a poeta aratras locupletatae erant Quod vero Parabases Veleris comoediae posterioribus praecipue temporibus ex ipsis a bulis excidere potuerint, e lio etiam sortasse cognosci potest quod parabases illae in con certatores totissimum inVeherentur eos liactopprobriis maXimis inerarent, meque alienae essent ab iis, quae decoris moribus et hone stati quam maXime adversarentur Vel 4Altem adversari viderentur on igitur omnino artis inscientiae accusandi illi essent, qui actibus his intermediis tam parum Helectabantur, ruti os ex suis fabularum Xomplaribus Xpungerent. Atque huic explicationi egregies favet

PIularchi de 3 eleris comoediae parabas iudicium, qui eam ob nimiam libertatem, audaciam et odium contra alios ira conviviis minime recitandam esse contendit Cons Iocum egregium

in Symposiaco VII. quaest. χ. cap. . . Ol. XI pag. 2 25 edit Tubing Haec sententia, si pluribus fuit cum Plutarcho communis, ViX inserebatur ultibus Iarabasii illa, quam in

fabula in scenam commissa absuisse et postea accessisse constabat. Easdem igitur ubes novit Athenaeus, quam ut nos habemus nam i

73쪽

Priores quasdam cognovisset praeter illas, in quibus parabasis deerat, quid quaeso accidit, Cur eo tempore, quo Scholiastae vixerunt, prorsus interierint Ogitur neque in Athenaeo

aliquid corrigendum est, neque ipsius Ucto ritas nos in eam sententiam adducit, ut ubes iterum a poeta recognitas et denuo editas fuisse, arbitrari necesse Sit. Suidas sub voce πxi νιον ex Aristophanis ubibus versum ex libet, item quoque in nostriSEXemplaribus frustra quaerimus Est hic :

Versum hunc Sui las ad Chaerophontis tenui talem Corporis resert ex quibus Causis non facile est intellectu At Suidas, qui priores Nubes nunquam vidit, qui praeterea pleraque ex turbulentis Scholiorum sontibus liniis it otquidem Scholiastas nostrae fabulae toties cae-

Corum more equulus est, Vix rectius quid

quam novit istis; quapropter quod cum illis

quandoque in errorem inciderit, ad simili tu dinem veritatis proprius videtur accedere. Hoc Sallem certissimum est, Suidam Versum uno ex primis quibusdam ubibus non apposuisse ;has enim Scholiastae non viderunt, etiamsi erum AESSet eas prius extitisse: mum Suidas

74쪽

ea noscere poluit, qui post Solioliastas scri Psit eorumque nugas saepe recoxit Verum si versum hunc ad nostram editionem antiquitus pertinuisse censes illumque X ea postea XCi disse , locus erit assignandus, in quo TEPOUR-tur; quanquam Vehementer dubitem in totis Nubibus commodum quendam et idoneum posse reperiri. Dico, si idoneus locus poterit reperiri, versus hic inserendus esset nostris ubibus. At in eiusmodi rebus, quae summa religione et severitate, non fluctuante sensu illidicandae Sunt, viri caeteroquin sagacissimi iustos artis criticae fines saepenumero transilierunt; cuius erroris luculentum habemus Xomplum ipsam Branckianam ubium editionem. imirum apud eundem Suidam s. v. πώζειν ex Aristo phane laudatur Versus hic αυeto δειξα εν B'ὰρι ιονtat χι ων λ σιφνιάζων, quem Vir summus, Valchenarius ad Liripi l. Fragm. pag. 224. post ubium versum 97Ο in

Serendum pronuntiavit. Quam sententiam e quutus est Brunckius, Consentiori te orsono, atque adeo in textum recepit, ac si es e lissima esset. Verum ecquid hoc magis emerarium esse potest, suum ipse Suidas versum

75쪽

istum ex Aristophane tantum, cuius tot sabulas infensa litteris aetas funditus abstulit, et pluriura fortasse memoria in ipsam abolevit, millime vero et Nubibus laudet quum etiam in nostris exemplaribus prorsus illi excidisse Sentiamus , Sed cuncta uno te iacire optime suant, quumque adeo in Serio illo versu magis impii Cetur . quam Xpediatur oratio Optimo igitur iure versus ii in nuperis ubium editionibus,

quae non auctoritatem magnorum quorundam Viroria in temere SeqUuUtur omiSSUS et O Pudiatus est. Quare consideratius Profecto arbitratus est ae ius, vir ob religionem in arte critica exercenda imitandum nobis Kemplum, ad Choerili Fragm. pag. O . , quum de VerSuhoc apud holium S. V. Ida imi r a e PS Sic

t ntiam eruditissimi viri confirmavit ea reo ius libri censor in Ephemerid. iit Lipsiens. hoc solii in additamento, prohabilius legendum .e ei VOPS illo a. Πα irrod'. Sed deponet fortas Se opimonem rauam Prosessori desidera

76쪽

tissimus alio quum grati discipuli tenuem Opellam serena, ut solet, fronte intuitus erit. Haberet me caeteroquin omnino consentientem, si primae Nubes reapse Xtilissent. Iam quum versus illos, qui priorum ubium esse creduntur, omnes XaminaVimus et in illis nihil invenimus, quo coni munis opinio Confirmetur hoc etiam silentio praetermitti non potest, quod apud unicum tantum scriptorem, Athenaeum, discrimen illud inter primas et secundas ubes disertis Verbis expressum inveniatur: Diogenes enim et Suidas Nubes tantum, sine additamento Commemorant. Quod illos facturos non arbitror , Si duas a Soinvicem discrepantes ubium editiones novis sent. Raro enim apud vetere scriptore exemphim invenies , quum fabulam iterum editam,

qualis est Euripidis phigenia, Aristophanis

Vbitus o ThesmophoriaZUSae, Commemorant, quin semper illa editio nominetur, ex qua Cr-Su , quos apponunt, deprompti sunt, vel ad quam lectorem remissum esse Volunt. Exempla

plurima apud Athenaeum multis locis obvia, quorum et ego dedi quaedem in initio huius libelli quum de repetitis fabulis apud Graecos nonnulla iisserebam Cons. Jag. IO. Seqq.

77쪽

Inde quoque cernitur, quare e Veteribus unus Athenaeus ubes primas et Secundu COInmemoret quanquam Πegari non potest, eum ipsum, quum Versus e primis ubibus apponit, qui in secundis leguntur, in apertum errorem trici disse nisi hoc multum aleret ad excusatio nem, quod non Verisimile solum, sed certum Prope Videatur, propter parabasin tantum illud discrimen factum fuisse. Et nunc tandem ad

illum quoque locum servenimu , e quo CY-

tum iudicium de binis illis versibus, quos

Diogenes Laertius ex ubibus assert, iusta securitate enuntiare licebit. Etenim quid statuendum sit de versibus his, antea non statim decernendum , sed in medio relinquendum a lius esse existimavimus donec aliorum Viro Tum, quorum testina onia maiorem fortasso fidem mererentur, protulissemus, quibus Dio genis testimonio, per se non efficacissimo, maior auctoritas conciliari possit. Examina Vimus omnia, quae nobis a Veteribus Scripto rihus de hoc argumento tradita sunt; quae quum omnia nihil omnino ad firmandam Communem de duplici ubium editione sententiam alere posse cognovimus i Versus hos a Diogene

78쪽

laudatos reiicimus penitus t X alio incertum quo , sonte profectos esse Statuimus. Iam ergo ad finem disputationis pervenimus et intelloximus illam Scholiustarum: de iterata dramali. huius editione marrationem herum inventum et Commentum esse, cui nihil ponderis addunt versus illi, ex antiquis quibusdam scriptoribus deprompti, qui vulgo priorum ubium fuisse creduntur Quod si idoneis rationibus demonstravimus, meque m OS UN quam a recta veritatis tramite abduci permisimus, laetabimur Magnopere ter vulgatum errorem vel 4efutasse . penitus, Vel saltem detexisse. Per se quidem inanem excedit similitudinem veritalis, Aristophanem inam tandemque Ta-.bulana, iudicatam . quidem 4 et condemnatam, Tepelito cenae commisisse. Et hic quidem cotempore quo Nubes docuit, rim media aere

laboram suorum tramite Versabatur, NoVis sem-por iisque nobilissimis abundans operibus maximeque remotus id quod ipse satetur, quum eos, ob facinus hoc parabas quam acer hissime perstringit a consueto crimine ineptorum poetarum , qui eadem plus semel in sce nam proserre et mercatu euonere non erubuerunt.

79쪽

Sed quoniam in eo summum artis criticae fastigium est, non solum ut detegatur error, sed etiam ut rationes asserantur, quare oriri potuerit et ortus sit illud quidem nunc agen Cum St, ut Xplicetur, qui tactum sit, ut Scholiastae salsissimam lianc opinionem, ad nostra Usque tempora rervulgatam concipero

Poluerint quod absoluta disputatione difficul tatis parum habere videtur. Ratio, cur Scho liastae ita iudicaverint , in parabas illa conti

netur, quam postea additam esse a poeta longe certissimum est. Quare pronum sui iudicium, Comicum fabulam hanc iteralis curis eXpoliSse Quod quum arbitrarentur, minime Contenti erant addita illa parabasi sed Praeterea necessarium videbatur ipsis , Aristophanem alias quasdam fabulae partes mulavisse : colloquium scilicet iusti et iniusti oratoris et dramatis egi tum , in quo Socratis domus flammis absumi

tur. Priorem hanc scenam a Poeta mulatam esse , Scholiastae nullis argumentis, quoniam illa omnino defecerant, comprobare Student; alteram vero elimatam et Xpolitam esse col

legerunt ex ipsis poetae Verbis in parabasi; quae quidem Scholiastarum sententiae magnam conciliant speciem veritatis, Verum eum cele-

80쪽

Titet evanescentem , si Aristophanem verbis istis absurdos concertatorum mores, qui tantum ineptis his spectatores exhilarare, neque novi quidquam et honesti asserre solebant, Non Vero Sobrium rerum istarum usum , potissimum

Criminari Voluisse meminerimus. Viam hanc Postquam Scholiasiis semel inire Placuit, pergebant coniecturis et interpretamentis, ut, quid ex primis ubibus reservatum fuerit, quid postea adiectum a poeta aut mutatUm Sallem, Inagno Cum acumine studiosius ubivis indica

Tent. Quamobrem ultima haec, quae nullius pretii esse videbantur, in disputatione nostra Ne tetigimus quidem, quum praecipua Scho-Ιiastarum sententiae sundamenta salis diruta atque Concussa iacebant').' Nonnunqua in id Scholiastis contigit, ut si in fabula quadana aliquit invenirent, quod

Curi PoetB Con Silio, aut partium inter se nexu , aut aliorum de ipso hoc rania te testimoniis non bene conciliari poSSe videretur, duas propterea editiones fuisse arbitrarentur. Unum exemplariri Bsseram, quo re perSpi CUR