De quarto Propertii libro. Dissertatio ..

21쪽

- 11 missis quatuor adde meis, aut in ii S, quae Amorum novae

editioni praemissa sunt: ut 0d Nasoni fueramu quinque libelli Tres sumus. Sed tamen hi quoque singula carmina libell0s appellant, ut Ovid. TriSt. IV, 1, 1. Si qua meis fuerint ut erunt viti0sa libellis, p. ex P. I, 1, 3. Si vacat, h08piti peregrin08, Brute, libellos excipe IV, 2, 3. Cuius adhuc n0men 110Stro Stacuiss libell0 Si m0d permittis dicere vera pudet - 12, 1. Qu0 minus in n0stris p inariS, amice, libellis, Ib. 5. Nec quemquam n0stri nisi 0 laesere libelli morat Epist. I, 13, 4. Ne studi , n0stri pecces diumque libelli Sedulus imp0rtes. Ut

pauci c0mplectar ex aliorum consuetudine tres libelli 0s- Sunt esse tria carmina, ex Propertiana consuetudine 110n facile p08sunt esse aliud. Nec magis quidquam e tribu pr0mi40test, quo alterum librum in duos dividendum efficiatur Triplici enim modo ternari numer utitur Propertius, ut fere omnes aut Script0res aut poetae tamen Primum proprie, ut tres re dicat, quia in rerum natura sunt t0tidem II, 13, 44. Iussisset quaevis de tribus una 801 01 - cf. 46. Ne8tori e 8 visu p08t tria saecla cinis III, 1, 35. Tres ubi 0mpeio detraxit arena triumph0s ib. 15 7. Tertius haud multo minus est cum ducitur annus ib. 18, 23 EX0randa canis tria sunt latrantia colla. IV, 8, 35. Unus erat tribus in secreta lectulus herba. b. 9, 10. Per tria partit0 qui dabat ra De08 ib. 15. Maenali iacuit pulsu tria tempora ramo Cacus - ib. 10, 2. Armaque de ducibus trina recepta tribus; ib. 45. Nunc spolia in templ0 tria condita. Huic usui finitimus est alter, cum rurSu pr0prie dicitur ternariu numerus, Sed propterea qu0d acer est numerus in religi0nibus III, 10 4. Et manibus faust0 ter crepuere SODOS .

sinuata facem. Ib. 8 86. Terque meum tetigit sulfuris igne caput. In quem numerum retulerim etiam III, 1, 28. Hect0ra per cam-p0 ter maculasSe 0ta - Si quidem ea re tamquam parentalia

22쪽

- 12 mortuo Patroci instituuntur, ut Ι XXII, 13. ο δε τρὶς περὶ εκρο ευτριχας λασα υτπους Achillis Achiv0rumque decursione. Sed praeterea aliquoties dicuntur tres nec religi0nis nec veritatis causa ad parvum quemdam numerum igniscandum I, 16, 13 Ha mihi ter gravibus c0g0 deflere querelis; II, 33, 22. Nocti us his vacui ter faciamus iter; III, 7 6. Obruis insans terque quaterque mari ib. 12, 5. Ter quater in casta felix o 08tum Galla; ΙV, 6, 75. Terque lavet 110stra Spica Cilissa c011198 ib. 10, 26. 0mentum et captae iugera terna C0rae. Atque idem usus est eius numeri apud ali 08, velut H0rat Sat. Ι, 6 43. - at hic si plaustra ducenta C0ncurrantque Dr tria funera, magna 80nabit. Sat. II, 7, 9. Cum tribus anellis; Epist. I, 15, 35. tribus ursis qu0 Satis 88et; - p. ad Pis. 300. Si tribus Anticyris caput insanabile numquam Tonsori Licino c0mmiserit. Ep. I, , 37. Ter pure lecto p 0terit recreare libello. Ali0rum similia pr0ferre exempla et facillimum et l0ngum est. Quodsi ex iis etiam quae attulimus satis elucet cum ali 0 tum r0pertium tres pro n0nnulli vel paucis dicere quo quisquam iure neget tres ill08 libell0s pr0 0nnullis libellis vel carminibu p0sse accipi ΘNunc ad tertium Lachmanni amrgumentum accedimu Sumptum illud ex II, 10. Sed tempus lustrare aliis Helic0na ch0reis), qu0d ille carmen negat alibi quam in capite libri Augusto dedicati p0ni40tuisse, Herigbergius Qu. Pr p. 17. potuisse ibi p0ni

negat, quia qui liber t0tus in am0ribus celebrandi versetur, eius in principi iis ipsis am0ribus renunciari non p0tuerit. Quam contr0versiam ut dirimamu8, primum Videamu8, qu0m0d Pro pertius reliqu0 libr08 Sit ex0rsus. Ac II, 1. Maecenati prostetur, qu0niam t0tu sit in Cynthiae am0re, Si quidem posset pica

poemata c0mp0nere eiu Se 0ti S8imum re egregias et Augusti esse celebraturum, quia autem id n0n 08Sit, am0rem canere.

Idem ΙΙΙ, . Alii, inquit, hist0ria scribant R0manas at ego

23쪽

- 13 Callimachum et Philetam imitabor iisque imitandis et nomen immortale assequar et amicam delectab0. Idem IV, 1. de antiqua simplicitat urbis Romae P0man0rumque locutus Volentem equidem facit sacra diesque canere, sed ab astrol0g ad amat0riam elegiam revocari. Ates, . etsi de carminibus sui non loquitur, tamen cum totum se et summ0 et infelici Cynthiae am0re dicat teneri, 0 ipso facit, ut quae in carmina secutura ostendat et quasi f0ntem eorum legentibus aperiat. Cum his quid c0mmune habet II, 0. quo Se primo ait relictis qui ineunti aetati c0nveniant am0ribus Augusti castra velle canere, deinde quae iam sint essecta in Asia breviter celebrat deque iis quae instent in Asia vict0riis plura p0llicetur, postrem h0 ipsum parVultim carmen cum c0r0na quae ad pedes magni signi dep0- natur comparat levitatemque eius infirmitate ingenii artisque Suae excusat At ex tam paucis libris Pr0perti nulla potest coniectura fieri de omni genere, in quo huiusmodi carmina Ver- Santur. Videamus alio poeta S, t. qui8que maXime aut tempore aut ingenio et arte ac genere carminum illum attingit Utque ordiamur ab eo, qui quantum p0terat homo diversi ingenii plurimum illum secutus est, Ovidius Amor. I l. a belli celebrandis se tradit ad amat0rias elegias a Cupidine rev0catum Am0r. II, 1 hunc qu0que librum ius Su Am0ris amantibus scribere, Gigant0machia, ut magis elegiis amicae sibi gratiam compararet, relicta III l. cum inter trag0ediam et elegiam paullisper suspensus fuerit, nunc quidem elegia Scribere perseverare, 0 tamen ad tragoediam transiturum. Idem Trist. I, 1. illi libr0 praecipit, ut externa specie sordida carminibus tristis argumenti artisque parvae in gl0riae Studio R0mam Veniat, ut a plebe, Sed si c0mmode possit seri, etiam ab Augusto legatur III l. in Sequentes elegias tristissimi argumenti neque ullius externi splend0ris n0n publicis bibli0thecis R0manis sed privatis lect0ribus destinat IV, 1 vitia ejus libri miseris suis temporibu8, quibus ad 0nS0landum e Scripserit, Xcusat V, 1 haec carmina pr0pter fortunam uam tristem ipsa etiam tristia esse

24쪽

- 14 et ad se consolandum Scripta declarat. Nec dissimilis est prima Epist0la ex Ρ0nto, qua ad Brutum Scripta negat has epistolas nec publicis bibliothecis c0nstituta nec nominibus additis e0rum ad qu0 Scriptae Sint ullum periculum afferre, quia et laudes Augusti et Suae culpae confessi0ne c0ntineant. Nam p. XΡ ΙΙ 1., qua Germanic Augusti triumphum congratulatur pr0priumque triumphum praedicit III, 1 qua uX0ri et miseria Ssuas describit et ut ab August per ux0rem eius veniam ibi impetret c0mmittit; V, 1 qua S. P0mpei pro summi in Semeritis agit gratia8, initia magis quam X0rdia vel praefationes librorum 88 apparet, ut etsi prim qu0que l0c Sunt 0Sitae,

alium tamen quemvis l0cum non minus commode obtinere p0S-

sint. Atque idem fere de Tibuli licet dicere praeter III, 1., qua illo elegia hunc librum Martiis Calendis aut ornatu ad eaeram ire Suumque amorem testari iubet nam Tibulli nunc brevitatis causa dico quae eius feruntur, etsi nec tertium nec quartum librum ab e alienum Sse negaverim; - nisi Di te ille I l. ubi Se non divitias bello petere, Sed rusticae vitae paupertatem Deliae am0re 1 natam ceteri omnibus anteferre declarat, quo in genere omnia carmina sint p0sita indicare videtur. Quod enim II, 1 agr0rum lustrationem peragit, id ali omni l0c pari iure poterat facere Messalae autem laudatio et ab auct0re insequentium carminum aliena videtur neque, ut Sit eiusdem auct0ris, cum iis ullo pacto c0haeret. Rursus Catullu primo carmine,

sive id t0tius libri, sive, qu0 magis verisimile est, cum Sannosa Apul. p. 2.), LeutSchio Phil0l0g. X, 35.), Brunnero l. l. pag. 602. 88. brevi 0ri libri 08tea in eum quem nunc habemus recepti X0rdium fuisse existimamus, et externam libri Speciem attingit et Corneli cur eum dedicet aperit et ut diu maneat optat. Venimus ad H0ratium. Qui C. I l. cum aliis alia Sequentibus se lyrici 0etae 110men ait appetere, genu SU0rum carminum aperte dem0nstrat tectius idem sertasse II l. cum Ρ0llionis hist0riis ipsisque bellis civilibus ad levi0ra argumenta MuSam V0cat, atque etiam tectius IV l. si quidem et alienum

25쪽

- 15 a sua aetate et Voluntate amorem profitens et tamen se invito erumpere ne a reliqu0 quidem libro amatoria abeSSe carmina leviter indieare est existimandus Ep0d0n primum qu Se 0n praedae cauSa, Sed pr0pter metum et curam Maecenati paratum ait eum in bellum e0mitari, ex ipsis temporum rationibus elucet non eo consilio Scriptum , ut librum inciperet cur prim l0coponeretur haec fortasse cauSa erat, quod non incommodum videbatur a faut0ris commemoratione librum incipere. Nec secus videtur de Sat. ,1., qua Maecenatem affatu ridicule secum pugnare homines Stendit, cum nec Sua quiSquam Sorte contentus sit nec tamen eam si p08sit fieri mutatam Velit, cumque in usum futurum ea corradant quibus nunquam utantur, imminuere metuant quae nisi consumantur nihil pr0Sint parVi naturae necessitatibus vel paucis satisfieri, hominum existimati0nem quae pecuniae pariatur 110n tanti SSe, am0rem ea n0n parari parum intelligant, c0ntraque e0 err0re m0dum 8Se in rebus praedicat.

At Sat. II l. et scribere Se pr0stetur qu0d40n 08Sit n0 scribere, et Satiras, n0n Augu8ti laude S, qu0d hi 110n par sit, illis tanquam armi Sui utatur, neque cum Augusti benevolentia tutus Sit quemquam metuere EpiSt. ΙΙ, . AuguSt Se atque aequale p0eta contra veterum nimi08 admirat0res defenditqu0dque eius laude non celebret ingenii sui imbecillitat excusat Epist. I, I. Maecenati Se exp0nit ad pristina carmina frustra rev0eari, quia iam phil080phiae Virtutique Studeat Persius, ut iam e0 qui l0ngius a Properti di Stant, memoremus, iis quos satiris suis praemisit Hipponactei non poetam e Sed Semipaganum praedicat Iuvenali prima Satira cur scribat et quid et de quibus scribat commemorat. 0teram addere de haedro et Martiale, si quid novi apud e0s cerneretur Sed e ii quae protuli satis est perspicuum, quibus carminibus poetae singulos libros inducere soleant. ut enim quae prima faciunt carmina nulla certa et perspicua causa in initiis coll0cant, aut si quae eiusm0di ratio cernitur, qui, quid, cui, unde, qu0m0d0, qua cau8a, qu0 0nsili Scribant vel non cribant profitentur, utique

26쪽

autem tum apertius tum tectius ea quae Sequuntur carmina attingunt. Qu0rum mnium nihil est in ea de qua dicimus elegia. Nam qu0d appellatur Augustus, id tam late patet tamque multis est in carminibus alius loci ut nihil inde possit coniici quod autem ' carmen dorsitan pr0xime ob χω abesse videatur, dicoH0rat. II. l. id si verum quaerimus nihilominus vehementer differt Etsi enim utrumque in seri gravique argument dissimilique consequentibus carminibu Versatur, Horatius tamen cum eXtrema Stropha ab ea gravitate ipse Se rev0cat reliqu0rum carminum diversum genus signiscat, Propertius plura et gravi 0ra pollicitus paucaque eius generi in praesentia aggressu h0rum ipsorum satis habet levitatem excusasse, ut omnis eius cogitatioli 0 carmine e0ntineatur, ali0rum diversi generis p 0 ematum nulla uSquam cernatur designati0. Qu0d si ab usitata consuetudine e0rum quibus novi libri inchoantur carminum tantum differt haec elegia, qu iure c0ntra libr0 manuScriptos c intraque Veterum edit0rum auctoritates n0vum ab eo librum inchoemus, cum praesertim ad eas auct0ritates ip80rum veterum scriptorum accedant

testimonia, quibus quatu0r non quinque fuisse libr08Ir0pertii c0nsi matur Unum qu0d Herigbergius memorat Qu. Ρr0p. pag. 215)ipsius Pr0pertii est, qui ΙΙ, 24, in Iud0 queri8, inquit, cummis n0t0 iam fabula libr0. Et tua sit t0to Cynthia lecta s0r0 cuius si pondus Lachmannus e elevare studet, ut alterum tertiumque librum simul editos dicat, id pr argument affert qu0d ipsum indiget argumentationis. Alterum, quod primus eim reichius memoravit Quaest. Pr0p. pag. 32. et 08 illum Lucianus uellerus Praef. ad. li 0pertii lditionem XII. I.), est 0nii, qui in

pag. 169. S. V. Secundare hunc versum: am liquidum nautis aura secundat iter, aperte libro terti0, 0n quarto ascribit. Quem numerum etsi L. Muellerus d0cet facile p0tuisse una ex quatu0r 0ta missa Xi8tere, 0n tamen tam nihil codicum auct0ritati tribuendum puto, ut vel consentientibus eorum testim inii S

repugnemus. His igitur rati0nibus adducti et ultimum r0pertii

27쪽

tianis laudandis ubique numeris Hertgbergiani utemur. Nunc de auct0re eius quarti libri contra Caruttium erit disputandum. Qui primum pag. XXXV in ea di88ertati0ne, quam de vita et carminibus Pr0pertii ipsis elegii praemisit, octavam elegiam et disiungit in duas partes, quarum unam Drac0nem Lanuvii, alteram Rixam inscribit, et utramque Properti abrogat. At cur disiiiuga cum n0n verbo Significet, quod diluamus vel refellamus nihil habemus tantum memoramu8, cum abfui88 Roma Cynthiam narretur, cur abfuerit aptissime videri ante aperiri, eumque rerum c0ntextum defendi primo disticho Disce quid Esquilias hac nocte fugarit aqu08a S, Cum vicina novi turba cucurrit agri qu0d illo in initium n0va quam facit elegiae transfert, ut itante S. 27.

Cum fieret 110str t0ties iniuria lecto. Accedit, id qu0d Luetti0hanne profert, ut quae pri0re parte narrantur e ,rum fiat menti VS. 48. Lanuvii ad 0rtas hei mihi 80lus eram. Abiudicat autem a Properti pri0rem partem pr0pter ob Scuritates, ut ait, et locutione invenusta et c0aetas, alteram quod et quae narrentur a Cynthiae per80na abhorreant et Lygdamum ex III, 5 Cynthiae servum fuisse c0nStet, ut cur hic Propertii sit adiut0r 0n intelligatur, et qu0d 1 0pertius qui eques Romanus n0n fuerit, c0lla obliqua ad summum theatrum insectere n0np0tuerit vetari Qua dicat obscuritate 8, cernitur ex ii8, quae ad ipsum carmen adnotavit. Caeterum, inquit, ex Versuum 3 - )sensus obscurus et implicatus St. At in reliqui quinque versibus ne haesitatum quidem Vide ab explicatoribus, quarto autem in versu etsi est haesitatum, ali tamen pr0 clivi est explicati0.

Illud enim

28쪽

- 18 Hic ubi tam rarae 11011 perit40ra m0rae sic accipi 0portet, ut n0n perit sit 110 frustra est, Sed perae est pretium, h0ra tam rarae morae dicatur, qu0 et raro e li0mines, scilicet in anniversari illo acro, venire et cum venerint n0n diu, Sed horam manere S0leant. Nam sic dicitur perire ab Ovidi Rem Ana. 107. Si tamen auxilii perierunt temp0ra primi. Item haeret in v8. 23. ubi est Sane aliquid c01 ruptum in c0dicibus, de quibus Neap0litanus Siriga nam tacto, Gr0ninganus Serica nam capi habet id ipsum tamen pridem sic c0rrectum est Serica nam tace V0lsi carpenta nepotis. De Cynthiae m0ribus rursus resp0ndit uetti0hannes. Ac pr0- secto, cuiuscunque eam rdinis fui88 existimamus 40 enim jure ambigitur, neque ipsius nec aeculi illius ea erat sancti-m0nia, quae ab iis quae hic narrantur abh0rreret. Atque idem

Lygdamum c0mmem0rat vi unius Cynthia sed etiam r0pertii servum fuisse videri c0llat III, 6. ubi hic illi libertatem pr0- mittit. 0bis res ita se habuisse videtur, ut ille Cynthiae dum

adesset ministraret, domin tamen 1 0perti uteretur, qui cum opibus n0 admodum valeret absente illa in suum etiam usum eum adhiberet. Qu0 vero de theatro pr0fertur, recte quidem Luetti0hannes commemorat, cum muliere in summo theatro edere sint s0litae, ropertium etiamsi non in quatu0rdecim 1 dinibus sederet, inferi0rem locum obtinere p0tuisse sed tamen non exploratum est eum n0n fuisse equitem. Qu0d nequaquam

probatur iis l0cis, qu0s hanc in sententiam profert Herigbergius Quaest. p. 14.)

I, 6, 25. - quem semper Voluit fortuna iacere; ΙΙ, 24, 36. - quamvi nec anguine Vito Nobilis et quamvis n0n ita dive eras. II, 34 56. cui parva domi Drtuna relicta est, Nullus et antiqu0 Marte triumphuS Vi. -

29쪽

A A. II, 165 lauperibu ValeSeg0Sum, quia pauper amaVi similia item Tibullus, cuius Drtunae r0pertii fortunam fuisse similem cernitur ex illa pertica, cuius mentionem facit IV, 1, 130.: Nam tua cum multi versarent rura iuVenci, Abstulit excultas pertica triSti OpeS. Quintam elegiam ut Propertii neget esse Caruttius movetur septima elegia primi libri Am0rum Ovidii Simili sunt saetae, inquit, argument0 Simili inventione, quamvis dissimili ratione et

stilo, additque neutrum alter verisimile esse ita abusum, Cynthiam nusquam n0minari, qui hic narretur rerum latus eum in illam n0n cadere Fate0r interest aliquid inter eam Cynthiam, quae cum mannis Lanuvium Vehitur praetereuntium oculos ani-m0Sque c0BVertit, et hanc puellani quae cum turpi anicula in

frigida pergula habitat. Sed neque illud quemquam fugit huius-m0di mulierum Drtunam gravissimis vicissitudinibus biectam e SSe, nec Cynthiam hic, n0n aliam significari expl0ratum est. Immo cum hoc qu0que carmen e metricis rati0nibus p0Steri0re temp0re Scriptum Videatur, plane n0 dissimile veri stir0pertium ut lim discidii temp0re cum vilibus rem habuerit ita tum rursus alien amori eruisse. Quid qu0d haec puella Drtasse eadem St, quae, 0d per Vile inspecta est publica n0cte 8, aqua V, 7. umbra Cynthiae eum teneri queritur Argumentorum ver quem similitudo Mndit, is se quae rati et necessitudo inter elegiac0s illius temp0ris 40etas intercedat plane neScire

30쪽

sertim inter 1 0pertium et Vidium, qua de re lim disseruie libello, quem inscripsi: De Am0rum Ovidii sit r0- pertii logiarum similitudine Jahre8bericlit de St. -Αnnen Schule. St. -Ρeter8burg, 86 l): Qui qu0d libellus in pauc0rum

manus pervenit, n0 quidem omnia illa consilium est transseri-b0re, at unum primum librum Vidit ita per Sequemur, ut quae cuique apud Propertium re Sp0ndeant breviSSime ostendamus. Ut igitur Ovidius m. I. l. refert qu0m0d ab aliis p0ematis c0mp0nendis ab Amore ad elegia Sit revocatus, ita ropertius III, 3. idem sibi ab Ap0lline factum narrat ut ille I, 13. de fide sua carminumque n0bilitate apud amicam praedicat, ita hic II, 25. et III, 2. ut ille I, 6 ianitorem ut se admittat ad-h0rtatur, ita hic I, 16 ianuam facit Similes amanti querelas referentem ut ille I, 9 am0rem cum militia confert, ita hic II, 12. Amorem cum puer0. Item alteri USI, 12. alterius III, 23. de tabellis est Lena ver quam pr0mptum illi poetis argumentum fuerit inde etiam apparet, qu0 Tibullia qu0que n0n ille quidem eius praecepti0nem carmine c0mplectitur, at tamen II 6 44 breviter c0nqueritur, I, 5, 48. pluribus dete Statur atque elevare c0natur. Sequitur Septima elegia, quam Caruttius et a r0pertii m0ribus et a Cynthiae alienam ait esse. Neque enim illum pr0babile

esse quam olim tant0pere ama88 et eiu lanu pr0rSu negleXiSse, neque huic quae de Subura narrentur SSe consentanea. Quae contra rursus adh0rtandum Videtur ne Augusti saeculum 110strac0nsuetudine metiamur. Quid enim quae Catullus de Lesbia, Ovidius de Corinna mem0rat, num ea h0nesti0ra Sed in ista turpitudine vel m0rari diutius turpe est. Cur autem a funere Cynthiae Ρr0pertius abfuerit, num adeo difficile est rationem reperire quid si discidio fact0 vel nesciebat esse m0rtuam Certe non tantula erat B0ma, ut de talis morte mulieris vel invitus quivis audiret, nec dissimile veri est illum id secutum qu0d vidius praecipit Rem Am. 19. S., ut de industria omnem eius c0mmem0rati0nem atque adm0niti0nem fugeret. Mu0d autem