De quarto Propertii libro. Dissertatio ..

발행: 1872년

분량: 129페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

- 41 sua patrim0nia amiserint, ceteris clarius declarat Appianus pag. 1075. apud quem Antonius ait Octavianum isse in Italiam

tanquam omnem Italiam sedibus suis em0turam αυασT IO T qu' ταλια ). Quid qu0d fortasse quartus liber cum prim vel verbis concinit Neque enim necesse est illud relicta de hereditate accipiamus, sed p0test de ipsa illa pertica atque agr0ruin divisi0ne accipi, si quidem quidquid patrim inii quoqu0 0d relinquitur d0mi relinquitur. Extremum Helui reichius argumentumh0 pr0fert, ut quae de Apolline dicantur 88 133. S. Tum tibi pauca suo de carmine dicta Ap 0ll0Et vetat insan verba tonare Dro ea sumpta dicat e III, 3. qua Se elegia r0pertita narrat in Hulie0n ab Ap0lline ab epic poemate ad amat0ria carmina aV0catum. At haec quidem mera est petitio principii Prius enim dem0nstrari portebat haec ad exemplum r0perti ab ali0, 0n ab ipso esse scripta tum qui potissimum locu eXpres8us esset indicari. Sed ut sit pr0batum, quod nec pr0batum Si nec probabitur illo certe ex carmine haec sumi nullo pacto poterant. Qu0d enim hic dicitur, id etsi Apollo utr0bique mem0ratur non idem est quod illic narratur. Hic Apollo Propertium a causis dicendis et republica, illic a celebrandis p0emate rebus ge8tis Romanorum avocat hic ea ipsa quae canat ei tradit, illic qu0d quae sint tradita n0n teneat sed aliena Sequatur reprehendit. Ρr0Ximi autem versus huius carminis, dic t 35 88. essent illi quidem simili0res illis, si essent Ap0llinis at 0n eius sed h0r08copi esse 110n difficile est intellectu Nam non modo nuit dicendi veri, inducuntur, qu iam Ap 0llinem dicere indicetur, Sed ne Sententia quidem, si Ssent Ap0llinis, cum Superi tribus satis c0ncinerent Si quidem ut 0d diximus, qui dictat de ii carmine, non habet cur id qu0d adhiberi velit carminis genus n0mine appellet: At tu finge eleg 08, fallax opus, haec tua caStra. -

52쪽

Accedit ut neminen magi deceat definire, qu0d genus scribendi Sequendum sit, quam eundem illum qui ab ali , genere devocavit, utque desideraretur aliquid, nisi qui vaticinandi sibi artem assumpsit eam pSam artem prae Staret. Qu0d parum si extremis du0bus distichis quae m0nenti magi quam futura canentis e8Se apparet. Sed hactenus c0ntra Heimi ei chium nunc ad Luetti0hannem Venimus, qui hanc primam elegiam non in duas partes discerpit, Sed tria ex ea facit carmina, immo integra carmina duo tertiique qua8dam male inter Se 0haerentes particulas. Sed nihil attinet cognoscere quo ille qua Si cent0ne e0nglutinet hoc unum n0stra refert quibu quamque rationibus partem X e qui traditus est 1 dine elegiae eripere c0netur ad quem locum nunc transimus. Ac primum quidem S S. 39 - 4. e primo qu0d ipse statuit carmine expellend0 censet

39. Huc melius profug0 misiSti, Troia, Penates O quali vecta est Dardana puppis vel Iam bene Sp0ndebant tune mina, qu0d nihil illam

Lauserat abiegni venter apertu equi, Cum pater in gnati trepidus cervice pependit, Et verita est humeros urere flamma pi08. Tunc animi venere Deci Brutique SecureS,V0xit et ipsa sui Caesaris arma Venus Arma resurgenti portans victricia Tr0iae Felix terra tuo cepit, Iule, de08lSi 0d Avernalis tremula c0rtina Sibyllae Dixit Aventin rura pianda Rem0, Aut si Pergameae ero rata carmina VatiSL0ngaevum ad riami vera fuere caput: Vertit equum Danai male vincitis Ilia tellus Vivet, et huic cineri Iuppiter arma dabit. Nam neque huc in s. 39. habere ii referatur, etsi Latium Significari apertum sit nec melius p088 explicari, cum R0ma

53쪽

nec cum urbe alia comparetur et cum omni Orbe terrarum Superlativo ma Xime, non comparativo fuerit comparanda et illud parum per8pici, qu0 0nsili Ρropertius Tr0iam dis secundi P0- nates su0s in Italiam dicat misisse, cum stendere Studeat ex parvulis initiis et aedisci et sacra Romana magnificentissime aucta esse. Neque enim cum Iac0bo recte statui Troiam dici in terram tam bell0 valentem bene c0nfugi 8Se, quia nec bellicae Romanorum virtutes proXimi Vel Sibu de Scribantur neque ea sententia cum r0pertii 0n Sili c0ngruat nec rahnero Phil0l0g. 0l. XXVII. p. 4 vere videri Urbis magnitudinem x pristina simplicitat et de0rum Troianorum Iuli0rumque numine deduci, quoniam non quibu8 9uSi ope Romanae tantum adauctae int, Sed adaucta e8Se Xp0natur. Quae omnia non disescite videtur diluere. Nam huc δεικmcως positum e0dem m0d0 ad Romam referendum est atque hoc in s. l. et haec in VS. 3. et hinc in V. 31., quae omnia dem0n Strativa ideo p0nuntur qu0d dicentis l0eus signiscatur Melius autem cum dicitur, non B0ma neque cum urbe alia nec cum mni 0rbe c0nsertur, Sed is c0mparati Via cum pr0 fug08 coniungendus est, ut Penates Troiani pr0fugisse melius quam Tr0iae mansisse dicantur. Similiter idem v0cabulum cum attributo vel apposito iungitur H0rat. C. III, 3, 49. S. Aurum irrepertum et Sic melius Situm Cum terra celat. Spernere forti0r Manente autem e pr0 fug08 0n difficilius intelligitur quam innumerabilibus illis locis, ubi unus c0mparativus dicitur, alterum ut addant legentibus relinquitur, ut in ips0 ill Horatian versu. Nec mihi dubium videtur, si id omnino

quaeri oportet, cur quibus causi re R0manae increverint exponatur. Cum enim Romulus, quem lupa significari apertum est, non pudendus Urbis c0ndit0r es8 et dictus, Stendendum erat, cur eius non puderet quoque ille m0do, quamvis ip8ius pes infirmissimae 88ent, plurimum tamen ad p08teras ope c0ntuli SSet ob id ipsum per eum et curii e Deos Troianos fatisque promi8sam magnitudinem imperii Romam uran Statam narratur, qua

54쪽

- 44 c0mmem0ratione Simul ansa praebetur ad Caesarem gentemque Iuliam celebrandam. Sed pergamus ad pr0ximo versus qu0 Luetti0hannes p- pugnat. Nam in p. 43. SS. 65. et 66. Scandentes si quis cernet de Vallibus arces, Ingeni muros aestimet ille meo

ideire interp0lato atque e 125. S. Scandentisque Asis c0nsurgit vertice UrUS,Murus ab ingenio n0ti 0r ille tu eXpre880 putat, quia heXametro alti montes significentur, in pentametr0, quod ad altos m0ntes nihil attineat 00ta ingeni0 augeri, parvi de m0ntibus c0gitetur. At cur alti 0ntes Siserte propter candentes: 0 veri, nulla magnitud indicatur, sed scandit quidquid non iacet, Verum erectum St, SiVe id

magnum S Sive parvum. Nec magi usquam parv08 0nte Vel

muros designari videmus. Erg040 unum dicitur, si qui patriae Ρr0pertii muros videat, is e0s tam magnos vel 110biles arbitretur quam eiu ingenium magnum it Magnum autem h0 esse etsi haud dubie p0 et statuit, non hic tamen sed superi0ribu vel Sibus declarat. Quae omnia pridem vidit Herigbergius similesque hos l0 eos ascripsit Martiat. I, 2, 3. Censetur Apona Livi su tellus Ovid. Am. III, 15, 13. Atque aliquis spectans h0spes Sulm0nis aqu0si M00nia quae campi iugera pauca tenent, Quae tantum dicet, p0tui8ti ferre p0etam,

Nunc pretium fecere De0s et fallitur auro Iuppiter), bliquae igna iterata r0tae,

55쪽

- 45 Felicesque Iovis stellas Martisque rapacis Et grave Saturni sidus in m ne caput, Quid m0veant pisces anim0saque Signa L00nis I 0tus et Hesperia quid Capric0rnu aqua. Dicam, Troia cades et Troica R0ma resurgeSEt maris et terrae longa SepUlcra canam.

Quos cum suo l0c movet uettiohanne primam hane rati0nem Sequitur, qu0d ip8 Secum pugnet h0r0800pus, qui cum sibi sitsenan0 pri0ribus Chaldaeis vindicet, SU0 temp0re Strol0go mendacia pr0ferre affirmet. At hoc quidem tam aperte falsum est, ut

paene pudeat quidquam c0ntra dicere. Quid enim Si idem illo

Certa feram certis auct0ribus aut ego Vates Nescius aerata signa m0Vere pila verum Se Vatem profitetur, Si V. T. S.

Me creat Arctryta 80b0le Babylonius Horos, Η01 08, et a proaV0 ducta Con0ne d0mus 0riginem suam a clarissimis astrologis repetit, Si denique V 79. S. Di mihi sint testes non degenera8Se pr0pinqU0SInque meis libris nil prius esse fide Se negat degenera8Se qui non videt eum et fidem suae vatici nati0ni ab antiquis sui generis astrol0gis repetere et ne ab aequalibus mendacibusque astr0l0gi de Se coniectura sat caVere. Gravius si non est at videtur tamen illud, qu0d negat nec Verba 0bliquae igna iterata rotae et quae equuntur habere unde pendeant neque illa Troia cades et Troica R0ma resurges facile Xplicari, cum h0x0800pus r0 pertii non Tr0iae sata diturus sit. Certe quidem interprete videmia in his versibus n0nparVam peram c0n8um8isse. Quae tamen difficultas n0n tanta

56쪽

plican lis illis pretium fecere De08. Quae qua vi dicantur cernitur ex Liv. XXIV, 15. nec alia magi R0manum impediebat res quam capita hoStium pretia libertatis facta), quem locum Luetti0hannes p. l3. cum aliis minus similibus adfert. Ut enim capita h0stium libertatis facit pretia, qui iis libertatem aut ipse emit aut alii ut emant efficit, ita astr0J0gi 00 vel

Zodiaci signa pretium faciunt, cum pr0 ii S, quae accipere V0lunt, non pecunias, sed Vpticinati0ne 80lvunt, piatisSima quaeque

e0nsulentibus praedicendo. Qu0 quom0do faciant ostenditur eo quod sequitur et fallitur auro Iuppiter, ubi quid sit fallere intolligitur ex Ovid. FaSt. V 683. S. Sive ego te feci testem sals0ve citavi Ν0n auditur numina magna I 0 vis Sive Deum prudens alium Divamve fefelli et Ain. III, 11, 45 s. Parce per o lecti S0cialia iura, per omnes Qui dent fallendos se tibi saepe D00slut 0n esset cur HertZbergius negaret falli De0s, si quis fallendi

cauSa nominibus e0rum abuteretur. Sed ab 00dem ill pretium fecere cum reliqui accusativi Signa, Stella S, Sidus, tum interrogati quae sequitur apta 8t: Quid m0veant pisces ceti , quae quidem pr0 Substantivo momenti adhibetur, sic tamen ut 110n id qu0d sit, sed qu0diungatur esse m0mentum designetur, ut recte aegelsbachius Lat. St. , 37, 3. docet pr0 0minalibus subiectis aut obiectis interrogationes usurpari, Si quid e rerum veritat in pini0nem et dubitati0nem deducatur. Qu0 autem ab iisdem Hrbis et accusativus obiecti et interr0gati pendet, id hic non magis p0rtet offendere quam II, 34, 67. S. Tu canis umbr0si subter pineta Galausi Thyrsin t attritis Daphnin arundinibus, Utque decem p0ssint 0rrumpere mala puellam

57쪽

- 47 aut III, 3, 4 l. s. Nil tibi sit rauco praec0nia claSSica cornus lare nec Α0nium cingere Marte nemUS, Aut quibus in eampis Marian pr0elia ign0 Stent et Teut0nicas Roma refringat peS

Barbarus aut Suevo perfusus sanguine Rhenus Saucia 11100renti corpora Vectet aqlla.

Qui quidem locus ei de qu loquimur hoc est similior qu0d neque ab ipso pretium fecere neque ab ip80 flare vel cingere, sed ab eo verbo declarandi, quod latet in his verbis, interrogati apta est. Ut enim p0etae flant praec0nia et Marte nemus Aonium cingunt canendo et Scribend0, ita astrol0gi D00s pretium fecere pr0feren d et explicand0. Contra, Si haec interr0gati0 quique antecedunt accusativi e dicam apta faciemu8, 110n solum parum concinne ab e0dem verb0 et biecta et bliqua et directa rati pendebit, verum etiam id dicet 0r0s-c0pus, qu0d neque attinet 0 loc dicere et idem dicit infra

H0 neque arenosum Libyae Iovis Xplicat antrum, Aut sibi commiss0 1ibra l0cuta De0 107. Aspicienda via est c0eli verSu8que per aStra Trames, et ab Z0nis quinque petenda fides. Ut enim mittamus quod Luettiohannes profert, Stellas dicturum qui astr0l0giam Xplicet, n0n qui X Strol0gia certa re praedicat at unde suas repetat vaticinationes ibi aptissim dicit, ubi ipS genere atque rigine arti suae fidem facit, n0 ibi ubi id unum agit, ut e quidem Vera dicere, alios fallere asseveret. Atque qui n0n videt quam apte ita rati pr0cedat Vera se ait vaticinari, quia ab antiquis verisque vatibus et originem et artem duxerit, cum alii aequales mentiantur. Quae dicat et dictu-

Tu Sit, 3 0n minus e SSe vera quam quae olim de Troiae

interitu praedicta sint i de annis mundi interitu dicantur. Hoc intelligi ex iis quae alias iam vere praedixerit; 0 intelligi ex

58쪽

ip80 genere suae divinationi8, quae n0n in raculis et haruspicina, sed in siderum observati0ne sit p08 ita Sic enim accipimus Dicam, Troia, cade ceti , ex quibus Luetti0hanne n0Vam Sumit rati0nem, cum negat 0 0mne Versu huius esSe elegiae, quia ea n0n Troiae fata Xponantur , aliusque carminis fuisse putat, qu0 de clade Troiae 8Set conscriptum Cassandrae certe, ut ille vult, hunc ei Sum 8Se 0n 088 apparet X

dicam, quod neque in eius neque in alius re vatis locum habet qui ipse loquens indueatur. At nihil est mn in cur ab usitata quam m0d prop0Suimus Xplicatione discedamus. Nam ut hic Troia cades ceti. pr exempl0 dicuntur ut significetur tam Vera Vaticinatio, quam eius vera fuit qui Troiam delutum iri praedixit ita alibi qu0que et Saepe pro eo quocum Omparaturre quae c0mparatur ipse dicitur. At in inprimis simile id videtur, qu0d dicit Aug0nius in epigrammate XX in Mer0en Qui primus, Meroe, 0men tibi condidit ille Thesidae nomen condidit Hipp0lyt0. Nam qui Meroa n0men dederit, is n0n minus aptum 110dque Ventura fata exprimeret nomen dedisse dicitur, quam quia hesei filium Hipp0lytum nominarit. Sed ne illud quidem dissimile est, qu0d ab ips Properti II, 1, 5. . dicitur Hoc si quis vitium p0terit mihi demere, Solus

Tantalea poterit tradere Oma manu. --

vel I, 14, 11. S. Tum mihi act0li veniunt sub tecta liqu0res Et legitur rubris gemma Sub aequ0ribuS. Cur autem haec p0tissimum vaticinatio Xempli cauSa memoretur, em mirabitur qui meminerit quant Ρroperti aetate ei m0ne omnium quae ad gentem Iuliam et Aeneam r0iaeque fata attinerent celebrata sint. Quod 08 tremum Luetti0hanne argumentum rofert VSS. 89. S. Optime cum 79. 80. 0haerere, id

nihil ad rem si nim is qui traditus est ord0 satis est defensus

59쪽

- 49 nihil attinet quaerere qui alius ill reliet 0rd0 08Sit inferri. Iam dicendum est de sS. 103 - 18 Hoc neque arenosum Libya I0Vis explicat antrum, Aut sibi c0mmissos bra locuta e08, 105. Aut si quis m0ta cornicis Senserit alas, Umbra neque e magicis m0rtua prodit aquis Aspiciunda via est caeli et SuSque per astra Trames et ab oni quinque petenda fides. Exemplum grave erit Calchas nam tu Aulid solvit 110. Ille en haerente ad pia a Xa rateS, Idem Aguinemnoniae ferrum cervice puellae Tinxit, et Atrides vela cruenta dedit Nec redier tamen Danai tu diruta situm Supprime et Eub0ico re Spice, Troia, inUS. 115. Nauplius ultore sub n00tem p 0rrigit igne8, Et natat exuviis Graecia preSS Sui S. Vict0r Oiliade, rape nune et dilige Vatem, Quam vetat avelli veste Minerva Sua. H0s enim Luetti0hanne p. b. s. ideo l0c movet, quod primn hoc in s. 103. quid sit n0n intolligatur deinde qu0d

parum planum sit cuius rei Calcha dicatur exemplum, quippe qui non ignarus fuisse vatistinandi, sed raculis suis Dana0s in exilium vocasse dicatur, ut 88 10 9 - 18 fides horosc0pin0n augeatur Sed invertatur tum quod non appareat quo ille consilio Troiam captam cons0letur Aiacemque libidine pereuntem derideat denique qu0d s. 102. versu 119. optime Xcipiatur. Ex his argumentis postremum ita vim habebit, si eum qui traditu est Versuum i dinem non p0sse servari dem0DStratum erit; id ipsum autem iis quas memoravimus rationibus neutiquam convincitur. Nam hoc ad omnem hor0scopi divinationem referendum eSt, cuiu m0d duo exempla prolata sunt, ut dicat ille talem i. e. tam veram divinationem non aliunde sed ex sideribus esse repetendam. Sic hic pro tali tam sa0pe dicitur ut exempla ex

60쪽

qu0vis exico facile petantur de sua autem ipsius divinati0ne

Cum l0quatur horo e0pus e aptissime dem0nstrativo utitur qu0d primae per80nae maXime proprium est. Ad Calchantem autem bene tenendum est dii Vatum e88e mcia, n0n Solum quae futura sint praedicere, et etiam e futurarum rerum Seientia quid fieri,

quid non porteat m0nere. Illud praestitit quae enim de Troiae interitu prasedixerat eveneruiit; alteri clefuit officio, cum de infelici reditu Graec0rum nihil m0neret, sed iis quae de r0ia

Vaticinaretur, ut pr0ficiscerentur atque e magna parte p08tea interirent auctor existeret. Atque hoc ipsum hic n0tatur. Nam bene haerentes rates male 80lvit ac navigandi dedit facultatem, 0tsi ab ea navigatione plurimi non erant redituri Merit igitur eius exempl0 0cetur, n0n quidem falsa esse quae aliis divinationis generibu praedicantur, at parum ea ad impendentia mala vitanda valere. Id autem h00 0c maXime ad rem pertinet, cum horo Scopus n0n modo quid Venturum Sit aperiat, sed primum omnium ut aliis missi elego atque amat0ria carmina c0mponat Propertium adhortetur. Nec vero ut 0latur Troiam aut Aiaci

illudit, sed per apostr0pham quid factum sit narrat. Quae gurauis muli saepius de instantibus rebus adhibetur, prorsu tamen similiter de re praeterita usurpatur III, 7, 17. S. Paete quid aetatem numera S, quid cara natanti Mater in re tibi est' nisi qu0d hic pro imperativo interrogati est. - Restat ultimus

huius elegiae l0eus quem tentat Luetti0hanne8 die VS. 141. S. Et bene cum fixum ment discusseri uncum Nil rit40c rostr te premet an SR SUO.

qu0s ille p0st v s. 38 coll0cat et pro et interie otionem iis init. Aliter enim cum illud lare, ut et particula superioris distichi exemplum vel explicati male asseratur et p0st graviores d0l0res multo minores Pr0perti praedicantur, tum, id qu0 gravissi-

SEARCH

MENU NAVIGATION