장음표시 사용
521쪽
Querta causa, quae a recitatione di 'niomi excusadest dispen. satio summi Pontificii, vel aliorum Praelatorum , circa quam sunt aliquae dissicultates examinandae sit igitur a
An summus Pontifex possi dispensare, eum initiatis ordine sacro, eum beneficia rus o Regularibus ac Monialibus, ut non recitent diuinum officium i Espondeo, circa hoc duas esse sententias. Prima docet,a non posse summum Pontificem dispensare, eum praedictis, ut nullum osticium recitenti quia haae obligatio est de iure diuino posse tamen dispensare in modo, scilicet, ne hoc, vel illud onicium recitenti quia hoc est de iure ecclefiasticorita expresse docet Panormitanus cap. I.de celebratione mi sarum num 3. Philippus Decius in cap.qua in ecclesiarum num. 53.de constitutionibus, Turrecremata in cap. Eleutheriri usii .dist. 9s. Maior in .dis. I 2.quaest.6. ad primum. An ver horanum. Rosella ibi num.i Sotus lib. Io. de iustitia quaest. .art. 3.ad 3. Gramjspar. I. decisionum lib. a.capho.
Secunda sententia docet posse summum Pontificem cum a praedictis dispensare, ne ullum omnino officium recitentiac proinde eius dispensationem excusare Ratio eli, quia tota obligatio recitandi diuinum ostisium,est simpliciter de iure eccleisiastico,in qno sine controuersia potest summu ontifex dispensare , tollendo omnem obligationem . Doctores vero prima sententi quia nituntur falso fundamento nimirum, quia putant praeceptum recitandi otrietum esse de iure diuino, ideo putant summum Pontificem in eo dispensaro non posse; sed decipiuntur,quia tale praeceptum,nec in sacris litteris inuenitur, nec, Christus Dominus suis Apostolis traddidit.haec secunda sententia est communi & vera,quam O. cent Cardinalis,& Ioannes de Lignano in Clementinaci de Icelebratione missarum Syl verbo, hora quaest.8.Tabiena ibi
num. IS. Armilla num. II. Nauarrus cap.II.de oratione num. 3I.& in Manuali cap. 23. num Ioa. vers quarta causa, Palacios . dist. II. disp. S . rago ius 2.2 questas art. I a.dub. . vers.
522쪽
versquarto dispensatio.Margarita conse rum sol. I 6a.Camdinalis Toletus lib.a.cap. Iq. F.quarta causa. P. Gregorius de Valentia a. a.disp. 6.quaest a puncto I .f.circa septimum, vetaquarta causa. P.ΛZorius tom. I.lib. Io. cap. I. quast.7. cap. I 3.quaest.9.P.Suarius tom. a.de religione lib. . de horis can. Cap. 23.num. 38.P.Sanche tom. xconsiliorum moralium lib. 7. cap. a.dub. L .nal. 2. P. Vasque 2 opusc.de beneficiis cap. 4.Lr .arti I.dub. I 2.num. q. ubi citat pro hac sententia Ioannem Briaere quodlibet q.proposit. . P.Reginaldus lib. I 8. cap. LI. num.i86.P.Filllucius rum. a.tract. 23. cap.9. luest. IO.num. 3o3.Rodriquea par. I .summae cap 4 .vers quarta causa, Bois nacina tom. I. tractatu de ossicio disp. I.quaest.6 puncto
Dices beneficiarius, naturali iure tenetur officium recitare. nam beneficium datur propter ossicium,ergo ea conditione. Iege clericus beneficium recipie, ut ecclesiasticum perso, uat ossicium, ergo recitatio diuini ossicii est de iure diuino naturali,ergo non potest in eo summus Pontifex dispensare Respondeo negando consequentiam,nam hoc ipsum est drature ecclesiastico, ut beneficium detur propter Ometum. Posiasti enim Pontifex beneficia instituere propter alia munera, sine hae obligatione speciali recitandi ossicium: nam hoc, nee iustitia aequitati, nec Religioni intrinsece repugnat,ergo non obstante institutione beneficiorum,quae nunc est,potest aliquem eximere a tali onere,in hoc est dispensare Qua res,an summus Pontifex in hoc de facto dispenset3N
uarrus cap. LI.de Oratione num. 34.dicit, vix tamen id facit,&in Manuali cap. 23.num. Ioa. dicit, quamuis Papa in hoc d
Densare possit, rarissime tamen solet. P. Vasqnea loco citato dicit de dispensatione Pontificis, Me autem rarissima esses let, debet. Cardinalis Toletus lib. 2. cap. l .s quarta causa, dicit,Papa non dispensat absolute ed commutat in aliquas orationes alias. Ratio est,quia, ut dicit, Valentia loco citato,raro potest occurrere legitima causa dispensandi, si tamen in iusta, legititima causa dispensaret valida esset dispensatio, quia no excedit limites iuris humanti ita P.Suarius loco ci
osticio disp. I.quaest. 6. Punci num. I.
523쪽
DUBIUM SECUNDUM. possit Episcopus dispenIare, eum suis subditis, Ut non re
spondeo,circa hoc diibiti duas esse sententias. Prio ma negat. Ratio eli,quia Episcopus non potest ordinarie dispensare in iure communi, nisi in casibus ei specialiter concessis in ipso iure communi, vel per receptam consuetudinem hoc autem ei ius commune , di in eo nihil speciale concessum est Episcopis, ergo . Ratio a priori est, quia lex superioris per inferiorem tolli non potest. Clement. ne Romani: de electione, initio. ita docet Archidiaconus, aurre-
cremata in cap. Eleutherius it. dist. Armilla verbo, horae.nu. 3. Nauarrus cap. O. de oratione num.14.Grallijs par. I.decisionum lib. I. cap., .num. 9. P. Ioannes Azorius tom. l. lib. IO.cap. II quaeae II .P. suarius tom. a. de religione lib. .de horis canon .cap. I.num. 6.cap. 23. num II. cca P. 28.nunusso. P.Sanche tom. 2.consili.mores .libἴ.cap. a. ub. SI .conclusione a. P. Regina idus lib. I s.cap. 3. num. 36. P. Filliu 'tom. 2.tradi. 2 cap. 9. quaest. Io dicto 2.num. Io . Macignus Cap. 29. num. 2. Bonacina toma tradi.de ossicio disput. I .quaestione 3.punctori .num I p.& quaest. 6.puncto num. 2.2. Secunda sententia docet, quamuis proprie loquendo non
possit Episcopus,cum suis subditis in hoc dispensare, pssse , tamen i aliquo casu particulari dubio licentiam dare, ut aliquis suus subditus per aliquos paucos dies Olficium non recitet vesti esset dubius,an eaula,quam habet sit sufficiens, sed hoc potius esset per modum interpretationis, quam dispeu
fationis, ita RodriqueEpar. I .summae cap. IA .cauia A. P.Sua rius tona. a.de religione lib. . de horis can. cap. 28.num. O.
sin. P. Regina idus lib. is cap. M. n n. i 86. ubi ait, posse Epic scopum rationabiliter ecclesialticum praeceptum interpretanao in casu dubio, dare licentiam subdito, omittendi recitationem, perinde ac dat laborandi in die festo , aut non ieiunandi in die ieiuni j idem docet P. Sanchea tom 2.conmaiorum morali utilib. 7.cap. r. diab. I. conclusione 2 num. 3. P. Fili luctus loco citato Praedicti duae sententiae verae sunt,
fleciunt contrahi ir, nam posterior est limitatio prioris,&ide
524쪽
ideo doctores pro utraque citati, non sibi ipsis contradiculit. Quaeres, an Praelati Regulares, respectu suoruna subdὶ torv. Abbatissae respectu sit artum Morinali litia, possint, circa recitationem Osricis diuini dispensare Respondeo, circa hoc tres esse sententias, prima arrirmat, poli praedictos praelatos iusta de causa , cum suis subditis in hoc d: i pensare, etiam is sint professi ad chorum,du in modo non :nt sacris ordinio usinitiati, sicut possunt dispensare in alijs statutis Religionis. Ratio est, quia tota haec obligatio pendet ex consuetudine ita P. Lessius lib. a. de iustitia cap. 37. dubit. 9 num. y I. ubi ait, posse dispensare, qtianii causa subest, sicut in alijs Battitis obligatorses potest, imo si in aliqno Ordine, vel onasterio es consuetudo,ot professi, non diιmor Diali, in studiis versantes,υelatus nego tu occupati,propter q/tis choro in Acresse nequeunt,non recitent oraicium bi non opus es dispensatione. Eum sequuntur Ga
uantus in comment. in rubri c. milii altitona. a. seel. I. cap. S. tit. I. num. 6. Villato bos in summa tona. . tract. 2 . tib. 9.num. D. Bonacina tom. I.traci .de orricio disput. I. quaest. a. puncto A. Inum. 9. Diana Par. . tr. .crat. I 2. de horis canon resolutione I9. P. .Satri. he t .a.con ilitaruna T. Oralium lib. 7.cap. 2. dir-bi os . conclutione 2 puta pcile in casu dubio, sicut potest Episcopus. Secunda lententia negat, praedictos dispensare posse, Ratio
es quia licet Regulares, moniales, ratione consuetudinis teneantur diuinum recitare osticium, tame consuerti do haec. cum tanto rigore est introducia, ut Praelatinum tuam soleant nec audeant in ea dispensare, nam hanc consuetudinem hoc inodo antroductam , supponunt multa priuilegia a suminis Pontificibus concessa Pralatis Religiolium ad dispensanducum suis subditis in ollicio diuino, non simpliciter, sed cum debilibus, vel quo ad ali tuas circumstantias, ita docuit inhertus super constitui Pratrum Praedicatorum cap. I. qnera reserunt, sequuntur Cardinales Zabarella, aurrecreon. ta in cap. Eleutheriusii dist. Tabiena ver b. horae .dicto i5.nii.
I7. Nauarrus cap. I l. de Oratione num. 2 . Durant. lib. 3. cieritibus cap. 2 .num. Albertus de ferrariis tract. de horis a. num. p. Gras j par. I. decisionum lib. 2. cap. q. num. 9. Raphael dela Torre a. a. to m. I. controuersia p. disp. 7. num. I . Macignus de horis can. cap. 22. num. 3.
525쪽
tiani; m si consuetudo est introducta, cum tanto rigore,ve Praelati numquam soleant,nec audeant in ea dispensare , clarum et se,non ponis;quia consuetudo, sicut potest dare, ita etiam auferre iurisdictionem, si vero aliqua Religio ex vi suae institutionis aliquid.habet peculiare circa hoc illud seruare posse, sicut in Relagione Sancti Francisci non tantum consuetudine, sed etiam ex praecepto Regula tenentur iuuenes professi ad chorum, ossicium recitares si Praelati illius Religionis ex eadem Regula, vel institutione sua habent generalem potestatem dispensandi in praeceptis Regulae, posse etiain hoc dispensare,quia tunc non dispensant in iure communi sed in proprio, nisi hoc specialiter excipiatur , vel ordine
scripto,vel consuetudine ita docet P.Suarius tom. 2 de restigione lib. 4.de horis canon.cap. 28.num. r. quem sequuntur P. Regina idus lib. I s.capa 3. num. r 86.versnotasse item in P. Fili luctus tom. a. tractatu 23. cap. 9. quaestione I dicto 2.
Pro solutione praesentis dubii dico, secundam sententiam- esse omnino sequendam in praxi, cum sie probabilior, tumitor,nec tertia sententia ab ea differt,nam, ut fatetur P. Sua rius loco citato,de facto consuetudo est, ut non dispenset uis Ratio huius nostra conclusionis est, quia consuetudo, ut uersalis, qua Religiosi tenentur diuinum ostietum recitares vim legis habet ac proinde est,sieut reliquae eges ecclesiastincae,ergo,sicut non possunt Praelati Religionum, pro arbitri suo dispensare, cum suis subditis in alijs obligationibus com munium praeceptorum, legum ecclesiasticarum, ita nequη etiam in hac de recitatione offlaij unde bene infert P. RegUnaldus lib. I 8.cap II.secta. num. I I. parum tutam esse drspensationem,quam ratione studiorum nonnulli superiores clant suis Religiosis professis, quandoquidem recitatio h Lagum canonicaru non est talis, neque tantus studiora ob
CAPUT XIII. δε priuilegiis a summis Pontificibus, Regularibus Oneesiis,
o Rimum priuilegiu est Sixti iv.qui cocessit omnibus Fraa tribus Minor novalentibus persoluere diuinu ossicium
526쪽
bentiae diligenter in choro, proue tenentur,quod ii per defectum visus, vel auditus,aliquid praetermiserint, non teneantur illud omissum iterum persoluere sed dicantinum psalmum in line horarunt,ct hoc susticiat eis: Hoc priuilegium habetur in libro dicto, Monumenta ordinis,primae impressionis sol. r.& secundae tol.66 concessione os .is in supplemento fol. ioo.concessione 383.S in compendio priuilegiorum mendicantium.verbo, osticium diuinum secundo. I. a.&restit auarru cap. I9.de oratione num. 4.coia clusone . Rodrique tona. I. quaestionum e Sularium quaest. a.art 3. Ludovicus Miranda in Manuali Praelatorum regularium tom. I.quaest. 37.artam Praedictum priuilegium concessit Marti i q82. a Circa hoc priuilegium ait Nauarrus Ioco citato, non videri priuilegium, sed ius commune, adeo ut saepe numero non
sit necesse supplere etia alio psalmo Ho quod dicit auar. rus verum est,quando id,quod omissum est,parum est,& sine culpa,aut quando ex impotentia excusatur, si vero sit omisi sum cum aliqua negligentia, vel culpa veniali,tunc utile erit priuilegium, Rodrique loco citato dicit, hoc priuilegium restringendum est,quod,qui ob defectum auditus dolo,, lata eulpa aliquid praeterinserint, non possime illud supplere cum psalmo,Miranda loco citato ait, hoc priuilegium,&ί- milia intelligenda esse,quandoldetectus contingit non ex dolo,aut malitia,sed ex humana fragilitate. Secundum priuilegium est Innocenti, VIII qui concessiti quod quando Fratres Minores aliquid dimittunt de diuinootticio,non ex dolo,porsint supplere, cum aliquo psalmo,vel dicendo orationem Dominicam,vel Aue Maria,habetur in monumento secundae impressionis sol oo .cDnce i ion. I 0.&incompendio priuilegiorum Meudicantium loco citato S. 3. in compendio priuilegiorum societatis Iesu verbo', horae canonicae. . .& reserunt Nauarrus, Rodrique Z,ωLudovic. Miranda locis citatis Idem priuilegium iisdem verbis concessit Alexander VI.ve habetur in supplemento sol se . concessione 36 a.d in compendio priuilegiorum mendicantium oco citato S. 3. 4eterunt Itodrique . Nuanda locis citatis . Circa hoe priuilegium notat Nauarrus loco citato versis.,
Hoc priuilegium intelligendum esse de parte non notabili
527쪽
Sritia iacio tam exiguum est quod omittitur, quod licet oinuate retur cum culpa, non suppleretur, non imponit nece tiatatem repete,d subicen peccati mortalis Rodrique ii dicto art. 3. notat illa verba priuilegi huius, im ex dolo, 3 dicitui quid praetermiserint dolo, Iata culpa , non posse eos illud supplere cum psalmo, aut dicendo orationem Domini. cana, vel Aue Maria, Midem dicit Miranda indicto art. ao. Tertium priuilegium est Leonis X.qui concessit quod quicunque dixerit, post quamlibet horam diei, infra scriptam
orationem, , in tuae illius nulli Pater noster, raue Maria proselici statu suae Sanctitaris, o ecclesia sanciae Dei,consequatur plenariam rem illionem omnium defectuum in illa hora humana fragilitate commisi brum . Oratio autem est sequens. Sacrosanctae. indiuidua Trinit iti, Crucifixi Iesu Chri lii Domini noliri humanitati, Beatillimae Virginiis Maria: ecunditati, siue integritati,is omnium sanctorum , uniuersiitati,si sempiterna laus, honor, virtus, ex gloria ab omni creatura , nobisque remissio peccatorum per infinita , taculorum secula Amen. I t Reata viscera Maria Virginis, quae port. auerunt aeterni Patri si tum, & beata ubera, quae lactati runt miristum Donati uim Pater nostir, Aue MariadHoc priuilegium liabetur lenient, lint concellione 168. Mincompendio priu li torum mendicantium vel b. officium diuinum secundo. una. ue .idem Leo ampliando praedici et in grati .im , concesiit, quod non solum sui sciat suprascriptani Grationem dicere, pio supplemento unius horae, quando dicitur perie sola, sed etiam omnium horarum quae dicuntur simul, iue nocoli ditu, licet aliquod paruui, , interuallum intc vitam, Paliam fiat. Habitur in supplemento sol 9 . Hoc priuilegium habe ruretiam incompendio priuilegiorum mendicantium loco citato num. 6.&refert Nauarrus cap. 9. de Cratione conclusione Io. num.
so. ver secundo est Cardinaris Toletus in summa lib. 2. cap. 3 in.Rodri me tom. i. quaestion in regular quaest.. .art. 3. sua. I. udo uicus Miranda in Manuali Praelatorum regulatiu
6 Circa hoc priuilegium Nauarrus loco citato concluLIO. docet, hoc csse veriuri priuilegium,non sicut supra dicta , quae videntur potius declarationes iuris communis, quam prilli-legia, ma. 80.lin .ait. Caveatis, qui hoc priuilegio uti volet,
528쪽
ne latet occasio negligetius, & laxius horas suas recitandi, concepta fiducia remillionis per praedictae orationis dictio . nem habendae. Rodriquea loco citato aduertit, quod in prini dicto priuilegio dicitur humana fragilitate, ex non humana 'malit:Mωdolo,& idem dicit Miranda loco cit 1in. 7 Drtum priuilegiuametrinnocenti iv qui concelsit Fratribus minoribus,ut quando ratione itineris, vel alterius rei causa extra conuentus, seu loca lira quemlibet, vel quoslibet eorum eontingerit degere,possint dulinum olficium fratres, cum fratribus , aut simul,cum alijs regularibus personis, vel quilibet separatim sacere alio,quam Romano ordine placuetiti&quod id utriciat ad persoluendum debitum, ad quod
ratione Regula tenentur, nec iterum proprium osticium , dicere teneantur: liabetur in supplementorol. I 8.concessione 3 os . in compendio priuilegiorum menei cantium verb. Osricium diuinum primo. g. 4. hoc priuilegium concssit in , bulla XI.XH. l. xviij Pontificatus anno .qui fuit ilo ita refert Rodri quea in collectione priuilegiorum Apostolicarii
Circa hoc priuilegium est dubium, an sit reuocatum per bullam Pij V. breuiario romano prauaxam , per quam reuocantur omnes permitiiones,priuilegia, dic. Respondeo, circa hoc duas esse sententias, Prima dicit,non esse reuocatum, ratio est, quia Pius .reuocauit priuilegia, quando omittitur semper sormula recitandi officium, iuxta breuiarium Romanum, non vero quando omittitur aliquibus diebus, iusta de causa per priuilegium particulare sicut est in casu nostro ita
docet Rodrique et par. s. summae cap. I a.conclusion. 2. Vega par. I. summae cap. Ias. casu ab .Petrus Ledesma .parissim m.etract.9.dub. I s.conclusione 3 ubi dicit, hanc sententiam non
esse improbabilem, sequi posse. Secunda sententia,docet per dictam bullam Pij V. esse reuocata omnia priuilegia te citandi per aliud breuiaritim diue
sum automano,etiam pro paucis diebus, ut colligitur ex ver- his praedicta bullae, ita docet Garzia o m. I.de benesic ijs par. 3. cap. I. num. T. Mihi prima senteritia videtur vera, luando praedicti Religioli non haherent proprium breuiarium,quia tunc ex impotentia excusarentur a recitatione o vicij,ut supra lictum est, ideo ipsis liceret illud recitare meliori modo,quo possent: Secunda vero sententia videtur probabilior,
529쪽
Domnino vera, ut aperte constat ex verbis expressis ipsius
bullae aio Quintum priuilegium est Innocentii VIII qui concessie,
quod Fratres minores professi, nescientes per se plendie latuere offetum diuinum , non teneantur ad id sub poena peccati mortalis, donec sciuei in illud, dummodo faciant, quod in se est,& dicantisicut sciunt.& vltra dicant horas laicorum fratrum . hoc priuilegium habetur in monumento ordinis primae impressionis sol.63. di secundat 96. concel liciis ne i 36. Min supplemento sol Loo .c Ocessione 37 3. in compendio priuilegiorum mendicantium verb offficium diuinua.6.4.& refert Nauarrus in cap. I9.de Oratione numa . conis elusione 9.verstertio est, Rodriqueae o m. I.quaest.regulari
quaest 42.ar s.fin. notat loco est. Nauarrus, hocnon esse priuilegium, nam constat eos iure communi ad plus non obligari, imo, neque forte ad tantum, propter obligationem,qua per hoc priuilegium obstringuntur recitare horas laicorum.11 Simile priuilegium concessit Clemens VII. Monialibus, Fratribus imperitis, sequentis format. Quia sunt nonnullae ex sororibus sub cura Fratrum minorum degentes,qua propter imperitiam nesciunt recitare osticiu perfecte,concellit,quod
tales iudicatae a Praelatis,vel confessbribus earum, seu etiam a earum Abbatiliis, recitando osticium sororum laicarum,censeantur satisfecisse obligationi de dicendo osticium,quod duere tenebantur,is idem de fratribus imperitis. Hoc priuilegium habetur in compendio priuilegiorum mendican
s. 3o Praedictat ivilegia sunt necessaria fratribus minoribus, quia ipsi statim post piosessionem emissam, tenentur,ratione voti ad persoluendum officium diuinum,licet non sint sacris ordinibus initiati,ac si sacros ordines haberent. Ex priuilegiis Monachorum Sancti Benedicti,pro nescientiabus recitare ossicium diuinum. Eugenius IV.concessit quod
Monachi clerici, in sacris tamen non constituti,etiam si pro-ctili ad canonicas horas recitandas ex debito minime teneatur,debeat tamen Prior psalmos Iliquos,aut Pater noster,aut osticium, quod laicis monachis iniungitur, praedictis huin Gmodi monachis clericis, qui aliqua forte rationabili causa horas canonicas non recitauerint, iniungere ut illud Apostoli in omnibus impleatur: qui non laborat, non manducat. hoc priuiis
530쪽
priuilegium habetur in compendio priuilegiorum mendicantium verb.ossicium diuinum primo S.I7. t Sextum priuilegium est Eugenii IV. anno domini I 436 c cesium Congregationi Sanctae Iustinae, Iuli II .anno Domini so .concessum Congregationi Montis oliveti, &Congregationi Camaldulenti, Leonis X anno Domini Isis. Quod Fratres in ossiciis Monasteriorum oecupati, ideoque in choro interesse neque uules, aut qui alias non docti sunt,
aut minus experit , ut OIlacium diuinum commode dicere
possint dummodo in sacris , non in ordinibus constituti licet professionem emiserint ad persoluendnm integre diuinum orticium non tenentur, sed Praelati consideratione subditorum, ultra ossicium Beata Virginis, ad quod obligatos remanere summus Pontifex voluit, aliquid aliud dicendum, illis imponere possunt quod cum animi alacritate persoluat. hoc priuilegium referunt Rodrique tom.I. quaest. Regular. quaest. 2.art. s. ωHieronymus a Sorbo Capucinus in ann latione in compendio priuilegiorum mendicantium verbo.
ossicium diuinum, tertio. num. a.
I Circa praedicium notat Rodriqueet loco citato hoc prIublegium nullum esse,si occupatio,ignorantia, & imperitia,ita dic os fratres premitivi ab recitando officio diuino sint exe-pti,& similiter explicandum esse sequens priuilegium, Clemente VII. concessum Congregationi Clericorum Regularium,qui communiter Theatini nuncupantur Quod praediscationi verbi Dei,audientiae confestionum Macrae Theologiae,& sacrorum ea non unm studijs insistentes ad suam, animarum fidelium utilitatem is qui occupantur infirmitate prodria,aut infirmorum fratrum curatione, satisfaciant, pio horis canonicis, recitando certum numerum psalmorum per Priorem eis assignandorum,numero non minus septem, aut sex,cum deuotione,aut orationem dominica septies & symbolum Apostolorum bis:grauiter autem aegrotantes,orationem Dominicam septies in die recitantes septem horis canonicis similiter satisfaciant. Hoc priuilegium refertur in , compendio priuilegiorum S. Hieronymi Hispanicae collecto
a P. Garsa anno IS9i .fol. io3. s. o. referunt Rodrique Zart. s.citatoria. F. Hieronymus a Sorbo loco citato in au-
II Septimum priuilegium est Leonis X concessum Fratribus rura minO-