De martyrio per pestem ad martyrium improprium, & proprium vulgare comparato, disquisitio theologica, Theophili Raynaudi ... Qua monstratur, eos qui proximis peste contactis, ex christiana charitate subleuandis, immoriuntur, esse non late duntaxat, s

발행: 1630년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

631쪽

ecta, ut non videatur altius subvehere, dc madinificentius celebrare potuisse. Specimen duntaxatia prosero. Catenae quae veneralidum Apostoli co is pus attigerunt, quanto propiorem tactuna habueta runt, tanto abundantiorem miraculorum vim parta ticiparunt: Catenae, inquam , illae omnino vene-- randae,ac preciose, quae Apostolicum illud ac bea-

tum corpus colligarunt, quae manus illas miraculo-

.. rum essectrices , adstrinxerunt , quae diuina gratia is ab ipsis repletae sunt, ex quibus miracula abundem staturiunt, quae aegrotos homines a morbis tib - rant, quae homines illos sanctos essciunt,qui cum .e fide ad eas accedunt i a quibus animarum maculaem mystico quodam modo expurgantur, & morbidae M inquentiae reprimuntur: quae denique in aete amm celsitatem extensae , & usque ad coelos ipsos per- uenientes, a Dominico illo & diuino solio, tan-- quam ab anchora quadam extenduntur. Has cates' nas, potentiarum quae a Deo ipset desecerunt,pria- ceps exhorruit, & nunc etiam exhorret, ac multo cum timore illas subterfugiens comprimitur. Has ' acies spirituum multitudo metuens ac tremens,ia-- culisque inde immissis perculla, longilis profugu

tur. Non enim serre potest Spiritus sancti gratiam, has ipsis catenas obumbrantem , neque scintillas ex diuino illarum igne exilientes sustinet. Sed ab ip- sis incenditur, atque comburitur. Has composuit Dei patris verbum, eiusδem aeternitatis & princi- pij particeps,ut eius de Deo consessionis, praemium essent. Illas ignitas reddidit carbo ille, ab Esaia an tea visus,& ad Deum intuendum essicacissimus Spiritus Anchis paractetus suo afflatu,ignem ε ca ne illo axilientem , ad opus perficiei tam maxi-

632쪽

n rares Martyrum. III

idoneum reddidit. amobrem licet teneae sint naturae, diuina tamen gratia & potentia plena sint. J Subdit quantopere erga ferrum illud quom dam poenalium vinculorum, assicerentur Christiani, & quantos ex veneratione illarum, corpore Manimo fructus perciperent. Tum addit. Deceret eerte, deceret, non solum catenas quae manus illo adstrinxerunt, magnopere venerari , sed etiam im sudicia omnia ad quae Apostoli membra accesserunt, in singulatim amplecti, ac reuereri, & in illis singulis diem festum ac panegyrim celebrare. J Et sub finem totius encom ij. Ego & carcerem ipsum in quo custoditus est, omni praeconio dignum censeo, quippe qui omni veneratioue plenus est: Dignus enim habitus fuit, qui tantum sanctitatis domicilium intra se acciperet. Ego & solum illud in quo decubuit, & vinctus dormiuit, sanctitate decorum existimo,& Apostolica gratia resertum.J De hono- re vinculorum S. Pauli, splendidissime indubitatus Chrysostomus homil. 16. ad popul. in hon rem dabit seruis suis, qui tantum honorem dare Voluit forum poeuis 3 ut S. Augustinus de cruce dis

talis martyrum, qua isem,in . meis panegyici.

Ir. Vt locus quietis sacrorum pugilum , vel euitispiam ad eos quoquomodo attinentis, conditorium , sic dies mortis , imo verδ natiuitatis, summam habebat apud fideles venerationem. Natiuitatem vocavi , quia maiores nostri , nens duxere,

mortuos dicere qui vitae nascebantur. Nouit enim Ecclesia

633쪽

196 Pars IV. Cap. VI.

.. Ecclesia ut dicitur apud Bernardum ser. de S. Ioaime. ne Baptista,) quia melior est dies mortis, die na. .. ciuitatis , & quod ortus hominum tristitia comite--tur. lnde est quod diem mortis martyrum non ira es tiuitatis , solemni Eat Ecclesia, mortem tamen C rerum natalitiorum nomine nominans, quibus f es chus est de morte natalis. Tunc er carperunt de re morte nasci ad vitam , cum vitam suerunt pro

se vita. J Similiter S. Augustinus serm. i I 3. de diuersagens de natali S. Cypriani, & exponens cur dies pretiose mortis ac passionis Sancti viri, diceretur ab Ethnicis quoque, natalis eius, rationem reddit, quia i illo die, ex fistidiosae matris utero,istam Pr cessit in lucem quae oculos carnis illecebrat;isto au- tem die ex occultissimo naturae sinu , illam disces. sit ad lucem, quae visum mentis seeliciter & beath illustrat. J Hoc vere dici, monstraui plenius in meo SS. Lugdunensium indiculo , cum de S. Iusto , rosellens nouitiam notationem natalitio sacrorum, a Natali Toletano , aequali Constantini magni. Diserte enim multi Patres eo loco a me prolati, iam lationem nunc propositam, raram habent. si retinenda non esset, multo .magis , prae illa nouitia plane inani, approbarem aliam eodem pene recidentem cum ea quae proposita est: Nempe quod sacrorum martyrum dies natalis, dicatur,dies mortis eorum , quia per mortem regressi ab exilio sunt in patriam , illico a morte,praecisis quibusvis remoris , coelo illati. Nam diem regressius ab exilio, vocatum natalitium, constat ex Tullio r. ad Attic. ubi diem natalem reditus sui celebrandum admonet.

Ipsique reduces ab exilio , dicti renasci. Quod se runt illa Claudiani de bello Getico

634쪽

Honores Martyrum. J97 Tere siue suis redduntur oe agris

Damnati fato populi, virtute renati.

Et illud Papinii s. 1ylua. in Hetrusci lachrymis.

Summe ducumgrates,aut quasi vota rependent a 3. Sacros igitur dies , queis martyres cadendo vicerant , a primis temporibus, in magna veneratione habuit Ecclesia, ut discimus ex Elemcnte L8.constit.cap. s s. & Tertulliano i de corona mil c. . ac S. Cypriano epist. 3 . 37. Qim posterio re loco idcirco mandat adnotari dies quibus martyres gloriose occubuissent , ut quotannis cortina memoria recurreret, polletque pro cis , id est iueorum honorem offerri Deo sacrificium , exigereturque cum Christiana hilaritate dies ille , quem Deus pugilum suorum certamine at liae victoria illustrem esse voluit Iet. S certe Gregotius Thaumatur gus, reserente Nyllano , suos Neocaesari ei ses ad iidem recens traductos , ne dimillis idolola- latriae profanitatibus, quasi omnis hilaritatis argu mento submoto, tristitia occuparentur, festas luces exigere docuit , quas se actorum martyrum obitus

illustrasset. Idem quoad Anglos , Augustino Cantuariensi praescripsit S. Gregorius. Eamque etiam

ob causam Nicolaus Papa ad consulta Bulgar. c.'s. negat, ieiunandum, vela carnibus abstinendum esse in natalitiis prae cipuorum quorundam martyrum , si sexta seria inciderint. Et rationem hine reddit, quae anteriorem doctrinam de martyrum

natalitiis egregie confirmat. f Nam quod finini

Ecclesia vi fidelis anima, infestiuitate eorum ie- iunia, vel abstinentias, quae non sint perpetuo vo-

to propositae , soluere debeat, Dominus testatur

635쪽

198 Pars IV. Cap. VI

in Eliangelio, dicens : mulier cum parit, tristi-- tiam habet; cum autem.pepererit puerum, iam in non meminit pressurae propter gaudium, quia D .ctus est homo iii mundum. Mulierem dicit sano cham Ecclesiam. Sicut enim mulier, nato in hunc in mundum homine, laetatur, ita Ecclesia in vitam futuram fidelium populo migrante , digna exultam tione repletur: pro qua eius natiuitate, multumo laborans & gemens , in praesenti quasi parturiens dolet, Nec nouum debet cuiquam videri , si natus - dicitur qui ex hac vita migrauerit. 'modo enim usitato modo dicitur nasci , qui lo quis ex utero materno procedens, in hanc luci a exit: sic quo- que iure natus appellari potest, quilibet ab huius . iaculi tenebris , ad lumen pertingens viventium. Pro qua ergo re apte consuetudine tenetur Eccle- siastica , ut solemnes beatorum Martyrum , vel Confessbrum Christi dies,quibus de hoc mundo ad

regionem migrauere vivorum, nuncupentur nata-

les: Sed & eorum selemnia,non seMebria tanquam' morientium, sed ut pote in veram vitam nascen- tium, natalitia vocitentur. Ergo tunc natis, utique Deo cui omnia vivunt, in c aus manu iu-

storum animae positae sunt, quando visi sunt oculis insipientium mori, mulier sancta iam non memi- nil pressurae propter gaudium,quia natus est hona γ in mundum, id est, in lucem aeternam. QR d si de eius natiuitate laetatur; non ieiuniis, non abstinen- tiis, non denique ullis debet ipso vacare die mc evroribus. Ji . Ipsas dies martyribus sacras aliis diebus illucere splendidiores & micantiores , quippe exortu lumiliarium longe micantiorum illustratas,

636쪽

Honores Mart rum. 399

ideoque omnem bene astetiorum animorum di . spellere moerorem , dixit S. Chrysi stomus homil. de Machab. rationem addens. Multis enini soli-bus , illustriores sunt martyres, & magnis lumua

ibus ci riores. Propit erea inquit) hodie si dici po- tost, coelo ipse ornatior terra eleganti mitem prosopopeia Gregorius Nyilenus in priore

parte laudationis SS. o. Martyrum, diem eoruinfestum inducit exultantem ac praerogytiuas suas, supra diem conditi de cxorirati orbis efferentem,& ad laetitiam fideles omnes. excitantem. Piis itein conuiuiis indulsiste peream diem Christianos,non procul a martyrum sepulcris, ut ab Magiis neophytis fieri, autor fuit S. Gregorius, eoque pacto

laetitiam suam testatos esse , notius. est, quam ut illustratione sit opus. Tantum obiter duerto lineum Augustini ex 8. civit. c. a 7. ubi epulas quibus in conuiuiis illis 'escendum cxat, ii Maag Christianis ante martyrum sepulcral testatur, Ut permetita martyrum sanctificarentur,indeque ycscentes sciustum speratum reportarent. i 9 . tem

aliqui ab epulis illis ih marJrum mumstriis N irent ebrij,inde est quod idem S. Aug istinus ser. ios. de diuers.c. 8. sartagi ea, lagenas ,& ebrktayes, in artyribus invisas pr9nηnseat. Verum hAi .non religionis, quae sua tam illam hil. uitatem ,

nolentorum culpam. Κille, docet l. 2 Q. contra Faustum cap. 1 I. resellens h. sti grunnit 's in eas da-c pes,& uniuersum apud Christianos martyrum cultum , tanquam idololatriae plenum. in querclam hodieque, Fausti nepotes Dequenter iterant,& egregie retundi; S.Augystinus serio. cit c. 7. Frustra verb monerem, sub sacras illas epulas,

637쪽

6oo Pars IV. Cap. VI.& per totum diem martyrum memoriae festiuum, decantatas futile eorum victorias, laudesque coii- celebratas. Id enim & ex Prudentij hymnis περὶ ex natalibus S. Felicis apud Paulinum, de ex Graecorum hymnis qui seorsim editi extant, perspicuum est. Nec quod profanis quibusvis viaetoribus accidit , ut Theodoretiis aduertit lib. 8.contra Graecos, defecit laus eorum de ore hominum. Providit enim Deus, ut qui hic inglorij a lecti itie vixerunt, inextincta, & nullo temporum tractu marcescente gloria, illustrarentur : cum econtra, profanoru ab honestate philosephica olim celebrium, tametsi multa, δc dura admodum per pessorum, Socratis, Anaxarchi,Zenonis, aliorum--que veneratio, breui euanuerit. f Nullus eorum - inquit Theodoretus,) quo martyres honore , di-- gni sunt habiti. Neque item illi quibus illustria dcre celeberrima excitata sunt virtutis trophaea, Mil- tiades , Simon, Pericles , Themillocles, Aristides . Lysimacho natus patre. Hic ver b non modb sortis patriae propugnator, sed iustissimus quoque ho-- mo est habitus. Verum neque hic, neque Spart nus Brasidas, non denique Agesilaus, non Lysan-- det , qui dissoluit Atheniensium potentatum, non m Pelopides Baeotorum Princeps, non Epaminondas qui Laconicam deuastauit, ausus ad usque Sparta-

na maenia hostilem exercitum admouere, non R manorum praeclaris imi Imperatores, non Scipi num maior, non Brutus , illum nomine Brutum reserens qui Tarquinios Roma exegit, non Cato, non Sylla, non Marius, non Pompeius, non ipse

Caesar. Hi enim ductandis eriercitibus, egregiaque in gerendis bellis Artitudine viguesunt, neque sic

tamens

638쪽

nonores Mart rum. cor tamen, quali martyres honore affecti sunt. Quid is

ego autem bellicos duces commemoro,cum ne ipsi x quidem Reges habitabilis terrae. ita unquam honestati , cultiqque fuerintὶ Non Cyrus, non D, prius , non Xerxes, non Philippi filius Alexander; Insignes enim duntaxat, clarissimosque propono. Non item Augustus, non vespasianus, non Trai nus, non Hadrianus, non Antoninus. Attamen hi omnes, cum viverent, illustres conspicuique sue- runt, victoresque deuictis barbaris pompas mis mant; selemnitatesque celebrarunt. Mortui tamen, Wnihil a multitudine differunt. Neque enim conditi sunt insignibus monumentis, neque publico epulo iliuitatis annuae honestantur. J I s. Excurrit late in eo campo, & quanta prae istis quandam gloriosis , postea altissima obliuione sepultis, planeque inhonoratis,perstaret post multos annorum decursus , simo seculorum,) vigens ac florida martyrum gloria egregie demonstrat: illud praesertim & iure miratus, quod sanisti mar-ures, magnam partem humillima & abiectissima sorte fuerint; plerique seruili conditione, nonnuuli e scenico genere ; & tamen tam luculenta de

nunquam intermoritura recordatione sint donati.

Ae Philosephi quidem , praeclarique oratores, re

obliuioni iam dati sunt Imperatorum Vese ac ma- is gnorum quam plurimorum Ducum, ne nomina isquidem multi hodie norunt; cum tamen marty- rum nomina, magis quam familiarium , cunm .. mortales sciant. cla n etiam nascentibus fili: is ea ..imponi eurant, ita custodiam illis tutelamque cer- .etissimam comparantes. J Sancti quidem martyres AEgyptii quos memorat Eusebius 8.histor.cap. 2I.

' , mi abiectis

639쪽

abiectis nominibus idolorum quae a parentibus acceperant , nomina sibi sanctorum Prophetarum4pumet inponebant: Compluribus antiquiorum, nomen Ioannis ob venerationem dilecti discipuli filii gratissimum teste Dyonisio Alexandrino in fragmento quod ex eo prosert Eusebius 7. histor. c. 2 o. ubi addit liberos Melium crebrδ tulisse nomina Sanctorum Petri & Pauli ob praecipuum aD sectum in eos Christiani gregis arietes. At posteriores indiscriminatim vi S. Ioannes Chrysost .mus autor est homil. in i . ad Corinth. s& ho- mil. 22. in Genes. ad id hortatur j sanctorum quorumcunque, & praesertim martyrum, quod Theo-dpretus etiam retulit,nomina liberis imponebant. Hoc verb suit, toties martyres honorare, quoties nomina liberorum usurparentur, resticata periugem prolis appellationem,& pij in eos assectus primum excitati, de illustrium certaminum record ti0ne. Quae omnia hactenus proposita , aliique quam p lurima, laudis & honoris martyrum perpetua apud fideles argumenta, tam crebra dens que suerunt, apud quosvis Christiano nomine gloriantes, ut manum Domini amicos suos honorantis, liceat agnoscere, quod Theodoretus sub eiusdem libri initium recte obseruauit. Foreque aere nos illos honores SS. Martyrum , nec in ore fide Ilum intermoriruram unquam laudem tam insignium certatorum, contestatur S. Paufinus, eo fragmento quod ex eius quodam natali S. Felicis, iniuria temporum deperdiω, retulit Dungatus l. de imag. in haec verba.

IS eris si emis, si pusumgra ina terris

Defore, me afauis, aqua sentibus,vberibuου Iac,

640쪽

Nonores Marumnae. 'Hispoterimi linguis laudes cessere 'errem,

Ire quibus vitae virtus, gloria mortis,

ipse Dei Fro qu' visam voluerepacisci, fit moriendoliamsancire idempopulorum JVertit itaque Deus I opprobrium Eccliuae ex caede suorum , α contemptum ex eorum itinere ii, nobis tanquam exterminio, ut Sapiens dixit, in irsorum martyrum , & Ecclesiae in qua certarunt,ornamentulas. QDd opprobrium auferri a se, sancta Christi sponsa deposcebat, verbis illis Psalmi a i8. fer a me opprobrium,incontemptum, quia mar9ria tua exquisiui. Ita enim legit ,εe in hunc selisum verba illa aceipit, S. Augustinus cone. 9. in dictima psalmum , addens ita plane iactum esse, M oxotasEEcclesiam,quod brauerat. Ecce martyrium Christi, &apud homines, Mun hooimundo, non δε- lsim non est opprobrium, sed magnum est orna- α mentum. Ecce non selum in consperi Domini,ve- mrum etiam in conspectu hominum iam pretiosa

est mors saltistorum eius. Ecce non solum non m. v temnuntur, verum etiam magnis honoribus praeferuntur martyres eius. Ecce filius ille iunior 'qui mPro porcis quos pascebat; id est, pro immundis dae Ilionibus, quos colebat, particulam suam in pau- , cissimis Christianis praecedentem persequebatur: iam nunc in tam multis & magnis populis gentium martyres , in quibus ingerebat opprobrium, reli- giosissime praedicans, & maximis laudibus, quos

contemnebat, exaltans, mortuus erat & reuixit; Perierati& inuentus est. Hoc tam magno lucro Correctionis, conuersionis , & redemptionis ini- micorum suorum, corpus Christi Deo dixit, aufer. 'a tria opprobrium de contemptum. Et quasi quaere-

SEARCH

MENU NAVIGATION