장음표시 사용
201쪽
. suis ante Christu annos mille Crantrius asserue rit: tu enim hoc solu restabit, ut porro doceat S xones toto istius teporis tractu egisse inUela alia. Db. i. ea. maniam inquit a primus tenuisse regno Danz. μή indigena memoratur, multis ante saeculis quam ,, Christus mundi salus in mundo nasceretur fa- ctaque supputatione, antiquius hoc regnum R , man Oreperietur. Ante enim quam Romulus lu- , pam matrem fugeret, Dan in sua Dania, de eius, nomine sic appellata, regnum tenuit. Quis hic supradictaei omissionis memor, e actam quandam Chrono logiam non expectarete cuius indicio deprehenderet Saxones in Vesualia plusquam mille annis fuisse ante natum Christum; praesertim cum supputatione facta id repertum iri dicat, S tanta fiducia Danum Romulo
antiquiorem faciat3Atqui ille neque de Danis id quod intendit ulla subiecta supputatione usquaprobat;neque de Saxonibus verbum ullum facit. Debuerat autem catalogum Regum Danicorum hic texere, Ut computatis annis, quibus eorum
quisque regnas et antiquitatem Regni Danici perspicue demostraret, unde porrb indicium de Saxonibus iniri posset,quod ille tamen nu'uam
facit. Dixerit fortassis aliquis, Regum Danicorum catalogum apud Saxonem Grammaticu in promptu esse,ex quo facta copulatione lector id quod quaerit non difficulter inuenturus sit, quem Crat
inaii. Rei pondeo neque exit catalogo Regum, neque ex ullo alio fundamento supputationem an
cortim tem norum Ullam apud Saxonem Grammaticum in-
ροrumn stitui posse, quae quidem extraneo subsidio fuit deest non sit, idque ob causas duas. Primum enim certitum
202쪽
FRISIORVM LIB. II. rc titudinis illam regulam, quam in temporusiadi
putatione Aeram scriptores vocant, Saxo Grammaticus rebus Danicis nullam posuit Deinde nec in ipsis quide Regibus expressit, quado quisque eorum vel coeperit, vel desierit unde fit, ut neque principium regni Danici, neque quamdiu Regum qui ' imperauerit, ullo modo inueniri possit, quod suppresso biq; tempore , neque caput Aerae, neque basis usquam appareat.Unde tantum abest, ut exteris ex hoc authore captanda sit annorum plusquam mille certitudo elapsorum ante natum Christum, ut ne ipsis quidem Danis possibile sit, ex eo, non dicam unius Regis aetatem. Frothonem tertium excipio sed ne vel v-nius tantum anni complexum definire. Dixerit aliquis, Cran trium Danis non tem eretantam antiquitatem tribuere,quam haud dubiε ex ipsbrum fontibus hauserit;cumnoannes Magi nus Gothus diserte scribat,Danum primum Danorum Regem aequalem fuisse Gedeoni Iudici Israἡl, ipsumque Danum porro sursum percontinuam regum Gothicorum seriem referat in Magogum, quem sub Ni mrodo Babyloniorum Rege anno post diluuium 7s. Gothos condidisse assierit: quem Henricus Pantaleo, de M. Hieronymus Hemininges,&nonnulli ali sequuntur.
Respondeo mihi quidem dubiit non esie, quin
Crantalus istos Daliorum fontes gustaverit: Historias enim Danorum scripturus , authores suos ex Danis habere debuit, quoru testimoni)s scripta sua fulciret. Itaque cum nihil fuerit illi expeditius futurum, quam tantam antiquitatem rara temporum distinctione Danis suis asserere. idque non fecerit, colligo illi incertitudine Da-aicae atque Gothicae Chio nologia displicuiuae .
203쪽
inser cerid posset,cur non Saxo Grammaticus, qui vi-
uiso cinior his suit, quam Crantrius, Regibus suis, si
non omnibus , certe frequentioribus tempora
sua addidit saltem in Dano primo id fecisset, vecertum ac definitum esset tam altum praesertim Danici Regni initium. eueniat. Ipse ζti λ Ioannes Gothus,cum Regibus Da- ὰι, . nici Gothicos aequales ubique opponat, adde- , - re etiam tempora debuerat, si posset, quibuSaequalitatis huius constaret ratio. Quin imb,uti caetera omittamus, ipse Catalo gus Regum, quem Gothus exhibet ad tantam gentium istarum vetustatem solide demostrandam, idoneus non est,ob desectus duos; quorum alter in teporum incertitudine alter in personaru paucitate est. Deest enim certitudo temporum; quia nusquam definite dicitur in Regu serie, quando praecedenti seque successerit, quanto tepore eoru quisque regnauerit: sed ubique tempora in cumulum, idque per coniecturam conijciuntur. Deest etiam idonea personarum plenitudo cum temporis interuallum ab initio principatus Gothici usque ad Christum quod hic disqui redum
venit vastius sit, quam ut tam exiguo Regulum ro impleri potuerit. Vtcunque enim Chronologiali)aliter tumultuetur,tamen inter exactissimos id fere conuenit secudum hebraicam veritatem, Christu esse natum,expletis propemodi post orbem conditu quatuor anorum millibus: Detraho
his igitur annosi ει 6.qui usq; ad Diluuiu, 17s. qui hinc porro ad Magogum usq; efiluxerunt, qui simili e*ciut in ille octingeptos triginta Vnu an-
204쪽
bs;quibus remotis renianent a Magogo usq; ad Christum bis mille centui sexaginta nouem iri tra quod tepus non nisi quadraginta reges fuisse Gothis,quos Ioanes Magnus recenset,cuina verisimile videatur Aut igitur plures fuisse Gothora Reges,aut primum eorum longe fuisse recentiore,quam Gothus asserit, plane arbitror nec ipse qui de Gothus videtur id inuitus agnoscere, qui merit se totis sexcentis annis, qui inter Ericum, primum eius n' minis Gothoru Regem, Bericonem intersunt, nihil potui me in archiuis inti ni re, praeter nuda septem Regum nomina, qui interea temporis regnauerunt. Otum igitur Catalogum hunc retexere, ut longum, ita etiam inutile fuerit cum nobis non de Gothorum sed demanorum Rege primo controuersia suscep P η' ea sit Hunc enim longe recentiorem esse depre- hendimus, quam a Ioanne Magno praedicatur; - ς -
idque ex eodem in temporibus personisnee deis 'S'etu,de quo supra diximus. Primum enim Saxo Grammaticus nihilo magis Regum Danicoruna tepora distinxit,quam Ioanes Magnus Gothorue
Deinde cum a Dano primo usq; ad Christumno plures quam viginti octo Reges fuerint, ongius etiam spatiu temporis Crant ius his assignauit. qua quod hi explere potuerint. Na cum Christus
natus sit regnante Frothone eius nominis tertio. qui Regum Danicorum ab initio vicesimus octauus fuit, cuinam verisimile fiat, his regnantibus effluxisae Danis annos mille trecentos octo. qui a Christo colligiitur ad Gedeone,cuius aequalem fuisse Danum asserit Io Magnus Nec eo implures,aut pauciores, aut alios, sed hos ipsos interea teporis fuisse Dan 0rum Reges,qui recesen lupa Saxone Gramatico abunde covincit Gothico rumi
205쪽
'orum, sueuicorum, moruegicorum Regum collatio, qua horum singulis aequales sui ubique
assignati pulchre respondent, Vt apud Saxonem M. pania Grammaticum Ioannem Magnum , nostros μου ea quoque scriptores apparet Henricus Pantaleo laiio. calculum hunc,dum adhibita supputatione illu- strare conatur, magis suspecitum fecit: singulis enim regibus aequaliter attribuit annos quinquaginta.In hoc enim calculo, non illud incommodi solum est, quod ea supputatione centum fere annis ultra tempora Gedeonis excurrat; sed illud etiam, quod Regum tepora nimis inconsulte confundat. Adeo enim verum no est, istos Danorum Reges regnasse aequaliter annos quinquaginta, Vt nemo eorum omnium ad eos peruenerit, praeter unum ac solum Frothonem tertium: Re η fuerunt enim qui quatuor, qui tres, qui Vnuan
. . . , num fuerunt Vnum diem vix impleuerunt; 3 nec pauci fuerunt, qui una cum alijs regnauerutr
quorum etsi personae Catalogu numero augeant, tempora tamen spatium duratione non explent. Cautior itaq; Pantaleone CrantZius, quicum,
ut hic apparet, in finito facile deprehendi possit falsitas , in infinito non possit, noluit hocli ulcus tangere,& locum seruauit hyperbolfsus, qua Saxonibus ubique adstruit annos ante natu Christum plus quam mille.
a Saxon. In hunc igitur finem commento nouo ex Cim- lib. i. eap. bris Dan Os fecit , ut Cimbris ita extinctis, eorus. s. io antiquitatem Danis arrogaret, cum Cimbros an
liquissimos fuis e vulgo facile persuaserit Nam erant ius cum productis authorum testimonij docuis et, cimbros ad Cimbros veteri Gallorum ac Germanorum lin- mklum re-gua latrones dici, quod longe lateque latroci. detis nando grassati sint, inseri hoc nomen non gentis
206쪽
IRISIORVM LIB. II. IN p roprium, sed a mala iniecta qualitate sic enim
loquitur appellativum esse ideoque cum Dani, saxones ac Vandali, ut ipse dicit, ex illa Chers,neso, quam viciis, tenuerunt , latrocinati sint, disquirit , quibus nam ex his maxime conueniat nomen Cinrbrorum, muli is die in omnes partes disputatis,concludit pro Danis, quod hi χmnium latissime sint latrocinati, tu tum temporis Chersonesum tenuerint, cum Cimbrica expeditio in Italiam fieret ut ex hinc Danos scilicet cum euthonibus expeditionem hane se cita significet. Atque ita quidem Crantalus, ut fictilia quadam antiquitatis opinionem Saxonibus suis apud imperitos conciliet, lectorem veritatePDanos virtute, Cimbros vita spoliat ac priuat.
Propria autem gentium atque hominum no ,
mina, ob qualitatem aliquam eorum, quibus ea Σ '
primitus inerant, appellativa fieri, alijs attri . f., Mibui, in quibus eadem qualitas notatur, neque autem no- nouum est , neque mirum : Crant2ius tamen men appelinterim non ignorat, haec ipsa sic fieri appellati Lilaam. uast 3s tantum appellativa fiant , quibus propria non erant ijs vero quibus propria erant, esse non desinant. Horum igitur nec ementia, neque nomen participatione exstinguitur. Crantalus enim, ubi de Vandalis loqui tyir, a se
qui Schlaui sunt appellati: Hodie tamen inquit)ἰ
ad summam indignitatem apud nos traducium is, est nomena quod cum nostrae regionis Vandali snt hodie grauissima pressi a Saxonibus seruitu cete, seruiles homines vltima sortis mancipia, cdclauos cum indignatione solent vocitare. Et ergo proprium huius gelis nomena mala seruilitatis iniecta qualitate vertatur in appellati
207쪽
tium, quislseruis ac mancipij aptaturividet tiamen ipse Crantalus nihilo minus lentem dicam subsistere,.solitum nomen, quod antei Proprium erat, retinere Gothorum sue Guta-νum nota gens est, hoc proprio nomine sic appeliata, quae, ut alias complures nationes ita&Belgas olim diu multumque vexavit. Gutis tandem exturbatis , cum eorum reliquiae obscur illitatem in contemptum venissent. Gutae a Betigis, mala hac scurrilitatis iniecta qualitate. ἐcurrae appellati su hi, appellatitur etiam h etenus scurrae Guten, tamen interin iis sua gente nihilominus durant; nomen prbprium. quod antea habuerunt, hactenus conseruant. . Caesaris Augusti priuignus; qui Germania anfixit,3prio nomine Drusus appellabatur erui .utem hoc pr6prium nomen a mala crudelitati, iniecta qualitate in appellativum conuersunt est,maxime apud Vestalos, ubi homines insigni Erudelitate notabiles Drusos vocant nec tam edinde sequitur, aut nullum suisse homi hem, qui kroprio nomine Drusus vocaretur, aut nometi hoc proprium, quod haberet, hinc amitteret Poteram huiusmodi exempla infinita huc conterere, si opus esset in ipsi meridie lucetnani
Itaque tametsi cimbrorum proprium nomen, quo illi ab authoribus ante multa secula celebrati sunt, a mala iniecta qualitate vertatur in appellativum, ut Cimbri dicantur quacunque lingua, qui latrocinandi studio tenentur, ob id quod Cimbri id quondam fecerint, non desinutiam e Cimbri hinc vel esse, qui dudum erant. I et nomen proprium retinere, quod anteah
208쪽
te q igitur Cranta iusta nos in Iatrocinata ἀ- di studio Cimbris similes faciat, nunquam ta-μψumen essetet ut ijdem Dani sint, qui Cimbri,cum substantia ipsa longissime inter se diuersi sint.
Nec enim Clitarchus, Ephorus, Plutarchus, Appianus, Strabo,Ptolemaeus, homines Graeci, de Cimbris aliter, quam de certa gente loquuntur, proprio nomine sic dicta:&Caesar, Liuius, Florus,Eutropius Orosius, taeteri scriptores
Romani de Cimbris, ut de Germanica gente loquuntur,cuius hoc proprium nomen fuerit,non
aliter,quam de eorum socijs,qui Teuthones aeΤigurini dicti sunt. Cornelius etiam Tacitus in
eo libro,quo Germanorum mores docet. inter caeteras etiam gentes Cimbros nominatim recenset, ijsque Chersonesum istam sedem propria
am ducentis amplius annis ante memoriam suamuisse indicat.
inocirca Micui Danorum, Saxonum, ac Vatiadalorum ista successione,qua eos Chersonesum Cim Aoccupasse dicit Crantet ius, nec probat, Cimbros Dani, Sis veros Chersonesi successores elidat hoc dici x- .rσα muS Primb, Cimbros, Danos,Saxones,ac Vanda diu G- ιο ,quatuor gentes esse diuersas,proprijs nomi μὰ η ς nibus discretas. Deinde Cimbrorum sedem esse Propriam,quam Tacitus eis assignauit, Chers nesum istam, quae ex ipsis Cimbrica dicitur. Te tib, inter Vandalos a Danos nunquam esse ceriatatum de possessione Chersonesi, sed semper decorona regni mutui sicuti Saxo Grammaticus in DanoruRege Helgone in ege Vandalorum 4 calco proponit,&in caeteris deinde prosequitur.Quarto, quod inter Saxones ac Danos noile tota Chersoneso, sed de una tantum eius parte, quae Vitlandia dicta fuit. niluc Duca
209쪽
tum lesui censem continet, contentio fuerit. Qua de re cum infra suo loco plura ex pro se dicturi simus, in praesenti saltem hoc dicimus, ex ipsius contentionis interuallis manifestἡdeprehendi, Danos nihilo magis, quam Saxones, imo veris horum neutros esse Cimbrosumam cum Cimbri relicta Chersoneso Italiam peti
rint, anno ante natum Christum iit sicuti ex Cornelio acito calculatur a Regum anico-
t i h Catalogus de quo alibi bilura conuincit, . Tis . iam tum ducentis sermἡ annis Saxones cum a ,- nis contendisse, praesentibus utique tum adhuc bli. r.es Cimbris;& post expeditionem rursus vel reli-
iis, vel reuersis, certe praesentibus utique tum de integro Cimbris, Danos cum Saxonibus contendisse non minus iterum , quam ducentis annis idem Catalogus docebit. Qui quidem Cimbri, cum nomen hoc suum ad aetatem usque Τacit utcunque tutatis iit,ut Cimbri dicerentur rationem suo loco reddemus, cur idem mutato nomine postea Vitae, Mad extremum Iutae vocati sint, qui fons, quae origo fuerit controuersiae inter Saxones ac Danos de Uyllandia supradicta Chersonesi partem Otae. Quemadmodum igitur commentum hoc non alio spectat, quam ut inani quadam Danica antiquitatis specie Saxonum vetustas ostentetur ita satis arguit Cran trium vero calculo destit tum , primam Saxonum sedem , non nisi
hyperbolicis iactantijs fulcire.
210쪽
traumperperam astruere iniquisiimam Sax
CErtior itaque temporum definitione Saxo
Grammaticus nos instruet, si ductum eius si recte sequamur; nam etsi maiorum incuria si λη- tiri intermissam Chronologiae certitudinem in in tulis assequi non potuit, Regum tamen Danicorum catalogum ab exordio nobis cotinuum deduxit, usque ad Christum: Cum quibus proinde singulis, si aequales Saxonum, Vandalorum,
Noru ego rum Gothorum,Sueonum, Anglorum, Frisiorum, reliquarum gelium principes, cum quibus res Danis fuit, diligenter Conserantur, ex mutua eorum collisione veritas erui non difficulter potest. Quocirca cum Ioannes Magnus Gothus Iu-Itur D thonem nominet antiquissimum Saxonum du-ankori in excem,eumque equalem faciat Dano primo Dano Frisicoram rum Regi,omnes ab hoc Dano Reges,qui catalo cοβσιιo.
go isto continentur, usque ad natalem Christi, collatione principum nostroru per tempora sua distribui ac describi commodissime possunt. Quod quidem quo euidentius appareat esse ει ρε-
Verum, nos Aeram Danicam terminis Aerat Fri ramee ia1onicae concludemus. Primum,qula reliquae gen-rado amistes illae supradictae, Britannis forte exceptis,prorsit pere
ius nullam habent ante natum Christum distin-μctam temporum certitudinem, quam nos habemus exactissimam Deinde, quia&ipse uilio ris, . nostras fuit, etiam Saxonum Dux vocetur, ut libeodi infra patebit; a proinde non aliunde certiusfra.