De Frisiorum antiquitate et origine libri tres in quibus non modo eius gentis propriae, sed & communes Germaniae totius Antiquitates multae, hactenus incognitae, produntur ; & obscuri veterum scriptorum loci plurimi illustrantur

171쪽

reus authoritate sua commendat qua doctrina Platonis senex Aegyptius. Singulari enim sapientia celebres olim missi Hyperboreos nemo ignorat Ex his enim lan Lycius Achaeiam ex his

Melampus Cumaeus Opini Hecaergen ex his denique plures Abaridem prodijsse commemorant: Cuius incomparabilem Lapientiam sagittae nomine veteres innuebant,quam illi Apollo doderit,ea virtute praeditam, ut quocunque dimisi, esset, illi celerrimo volatu subsequenti, nihil amduum,nihil imperuium reliquerit.

OPINIO SECUN D D E ORIGINE

fui ex Ii rabilem patrem Reinerum, olim apud C Mu. Ionienses Carthusianum, in eo libro, quem de origine, laudet illustribus viris Frisoni caegetis conscripsit,Frisios ab istis Iudaeis deducere, quos Hierosolyma capta a Vespasiano Caesare,' ita quidem donatos, sed poenae tamen nomine in hanc terra relegatos eme scribit. Idem ςtia ex eo- de Vorperus Thaborita refert historiae suae lib.i. cap. sed mihi hunc authorem videre hactenus no contigit Carthusiani Coloni est negant vlluvnqua fuisse apud se Patre Re inerum, S UVarne-ru hunc vel phalum fuisse putant,cognomine Roleuinckum,cuius extat fasciculus temporum. Huius ego libru vidi de laudibus antiquae Saxo-

nil seu Vesphalis, in quo tamen huiusmodi nihiI

hic author dicit, sed satis innuit de Frisiorum origine peculiare quoddam scriptu extare. Sed hu-ips Reineri opinionem emptus sor perus satis luculentς confutarunt, cum multis saeculis ante natum Christumaris; hanc terram incolue

rint.

172쪽

xint.Diceret aliqii id Carthusianus, si de Pomerania quadam gente hic narraret, apud quam,Vt ex Pomeranis quibusda olim accepi, rustici ad stiuam, cuculi in morem, eandem semper cantilenam canunt, paucis verbis idet idem lugubri vo- Cc ingeminates;Ieru espa,Ieru espa, Ieru Ves. pa,quasi in parmae veteris recordatione lamententur, Hierusalem a Vespasiano esse euersam. CAPUT DECIMVΜNONVΜ.

Trisiorum.1 Oannes xitthemius in compendio de Regi s h

bus Francorum ait, Frstium ClogioniSFrancos,irum Regis silium a patre ei regioni esse prae se Francis.ctum,quae mari Germani e proximε adiacet,&ex huius nomine Frisiam esse appellatam: Hunc regnum Frisiae consensu omnium Francorym sust pisse ea lege, ut Frisia Reges Francis subiecti essent, singulis annis ducentosi sexaginta boues pro tributo soluerent,& cum Francis, Ut caeteri quoque amici S socij communia bellorum unia obirent. Haec Tritthemius exmunibaldo ni fallor);exuritthemio certe Ioannes Funccius;ex Funcci omen ricus Panthaleo totidem fere verbis in prosopographia sua repetiuit Funccius tempora distinxit, arisium nomen Frisiae de disse, anno Christi primo, Regnum Frisiae in ch asse anno eiusdem Christi decimo in Chrono logia sua adnotauit. UUol 'angus etiam Larius det migratione gentiu hanc Frisiorum origine traditii. 3. ubi de Cimmerijs agit, sed in assignatione teporis a Funccio discrepat, i modi a seipso discrepat, qui alibi Frisios deducit a Phrygibus, ut infra capite proximo apparebit. Haec taetsi specie alid

173쪽

r o DE ORIGINE

veritatis habere videantur, ab ea tamen esse Ion-gisti me remotae infra dictis facile apparebitrytcunq; enim Francus iste Clogio filium habu rit Frisu, ab eo tamen Frisiano me non obtinuit, quod ante illii natum totia saeculis obtinuerat, ut proxime dictum est. Deinde quod nec Regnum quidem Frisiae a Clogionis filio exordium um

serit,con sina ilis temporum ratio conuincit: cum

Frisi Reges non habuerint ante annu Christi 39 quo primus Frisiorun Rex est inauguratus Riacholdus Viso illo enim anno , quem Tritthemius Clogionis filio assignauit, Frisiorum non Rex, sed Princeps fuit Asinga Ascon d hunc ali principes tres, hosce septem duces ad Richol dum usque ordine continuo subsecuti sunt, indigenae omnes, non aduenae.Itaque Frisios quidem a Francis originem non sumere ex his quae diximus abunde patet. Illud fortasse verius fue-Tir,quod Beatus Rhenanus asserit,& Adrianus Iunius sentir videtur, Francos ex Frisjs originem ducere; cui&illi subscribunt, qui primam eorum sedem fuisse putant Franeheram ciuitatem Frisiae non ignobilem, ut in suo Geograph. thetauro indicat Abrahamus Ortelius. Nos hic de Francorii origine non disputamus, quod commodius facturi rumus in opere de colonijsoriasiorum;hic saltem negamus Frisios uri inem ducere a Francis

Traia -- - Vbertus Thomas I.eodius, in eo libro quem suu de Tungris Eburonibus conscripsit,cap. orari. I9.a Troiano Grunio Frisios deducit, qui

174쪽

.eruningam,&in ea templum admirabile condiderit, ipsamque terram unius liter inflexo sono

Phrysiam quasi Phrygiam is gentem ipsan

Phrysios quasi Phrygios appellarit. Hanc opinionem etiam allegat haud scio unde Lud Guicci-ardinus in prooemio descriptionis Frisiae Huc etiam' Volf Laetius inclinat, ut infra videbimus. Huic suffragatur Occidentalis Frisicivitas propes necam populari lingua hodie vocata IIst, quam etsi nonnulli Elostum, alij tamen Iliacum appellant, quasi Ilium a Troianis coditum Consimiliter in terra Gruningana Ascani memoriam reserre 'idetur pagus Asclion dorp, quem Aiacan iam Latini vocant. Hisce palam suffragantur apud Gruninga nos non pauci qui contendunt Gruningam etiam Stauria vetustiorem esse, Prisiae totius olim fuisse Metropolim, cuius conditorem faciunt Grunium Troianum. His etiam tacite astipulari videntur, qui non Frisios, sed Phrysios scribunt,scriptura scilicet origine gentis arguente. Adversus haec Huberto responderi

potest, in Phrygiorum Phrysiorum homoeographia si magna, in prolatione si maior similitudo est,in indole certe esse longἡ maximam dinferetiam:cumili ges, iuxta vetus prouerbium; plagis emendentur Frisi deprauentur Frisium enim stractes humaniter, obsequetem habebis3 si crudeliter,efferatu mi refracitarium senseris. Sed utcunq; Phryges animum utarint dum transmare currunt, velim nobis tempus definiuisset Hubertus, quo Grunius ad nos venerit. Nam si eum mox atque ex equo a roiano dilapsus est huc aduolasse contendit, antiquitate ipsa excluditur; cum Frisiae nomen recentius sit, ut supra dictum acv.2s

est; si diutius alicubi moratus haesit, in Clogio si Mitis

175쪽

ux DE ORIGINE nis filio subsidit, de quo Tritthemius agit,

supra dictum est utrumcunque acceperis, Vides in eo crambem esse recoctam. Quid autona Grunum istum impulit, ut tetram appellaret

Phrysam,quam Phrygiam intelligi vellet Phrygiam enim commodius dixisset, ne nebulas posteris offunderet, quibus nomine ipso memo riam rei gestae commendaret mirum ver cur

non regionem ipsam Gruniam, oppidum in ea Phrygiam appellaret. Et si ergo Grunus aliquis

Gruningam condiderit, non ideo recte mox Hu-eonditor herius colligit Τroianum hunc fuisse, si contra- rbri Gru tium gentis acta probent. Fuit autem Grun in- .m n , anae ciuitatis conditor Frisonis pronepo populari nomine dictus Gryns, ac denominatione h minu etiam Grunus. Is circa annum centesimu quinquagesimum ante natum Christum, intertia prisiae Zeladia, quae illi uita erat, arcem condidit, quae ab authoretum Gryns, tum Grune-

burg dicta fuit quae etsi postea in ciuitatem gregiam excreuerit , primi tamen fundatoris Vtrumque nomen hactenus conseruauit cum in hunc usque diem prisca lingua Gryns, Germanica Grun ingen appelletur. Itaque si runingani Gruningam suam Stauria antiquiorem faciunt i Frisiae totius Metropolim fuisse dicunt, credendi sunt id commendandae suae patriae gratia facere, interim tamen a veritate aberrare: Rrnii rigPrii aesti sim rorari Myrropoli Liuia totiecent 'n quill quaginta annis, gute Mn prima ciuitatis Grun in ganae stadamenta taeeientur, ut in Geographia nostra&annalibus plenius declarabimus idem facturi Minato sto in Asca-hia, quaei recentiora , non alterius quam

176쪽

rRIsIORVM LIB. . , ut dici uitatibus Frisiae, ne singulis hie diu insistendum sit. Quantum igitur huiusmodi Elymo Frisicia Llogij, prosonomasi; tribuendum sit, facile a mi in innimaduertat Hubertus Thomas, si consideret non eudem sonum apud nos esse, quem apud suos e ph

se, innuit inter G S: Namsi quos Phrygas,&Phrygios scribit,Phrysas& Phrysios apud Gru-

ninga nos pronunciaret,omnibus ridiculus esset. Scriptura autem quomodo gentis originem innuat , cum Fris a Phrygibus non dependeant, gentis nomen non omnes vel extranei, vel intranei eodem modo scribant. Sunt enim, i

ste Huberto, qui Phrysos&Phlysiam scribunt; sunt qui scribunt Phrisios, Phrisam , imitati nimirum mIema viii, caeteros Graecos

qui vocant; sunt his confines, qui Phrisones QPhrisoniam proferunt, interdum etiam Frisones prisoniam scribunt, inter Graecos Latinos med ij, analogia ducta a primo gentis conditores, quem siue Phrisonem , Gue prisonem dixeris , nihil a recto aberrauerisi

utroque enim modo scriptus apud veteresa peritur. Sunt qui risos arisam proferunt, sicuti Plinius ac Tacitus caeteri veteres Latini, inui hosce secuti sunt, quorum numerus est sane maximus; quod Latini ph pro non tantur, si nomina graecae originis non es e sciant. ut infra patebit.Sunt denique qui Fresos ar sos, Gresones .Fresiam scribunt, vivid

re est apud Saxonem Grammaticum , Albertunt Stadensem,&non ullos alios rerum Danicarum, Sue uicarum, Gothicarum, Uandalicarum4 Saxonicarum scriptor .Quae cum ita sint, quo colore suam scripturam hic caeteris ad originem

gentia indicandam magia congrua esse dicet Huberu

177쪽

bertus Thomas Imb vero quando in haec literi-rum ac syllabarum aucupianos coniecit, audiat ille quo modo nos probemus illius scripturam omnium longissime abesse ab eo,quod intendit, vi intelligatur illos solos ineptos esse, qui, ipso approbante, Phrysios Phrysiam scribunt Iulos vero ad originem gentis indicandam proxime accedere, quIFresos, Fresios, Fresionesi presiam scribunt;reliquos in medio omnes longo usu authore excusari in scriptura sua posse. Nam sane cum nomen ipsum patriae nostrae vi- unque scribatur, tribus modo constet syllabis, Ee harum prima duntaxat controuersa sit, de conisonantibus quibus ea construenda sit exilis est cotentio: siue enim per ph, siue per scribatur, eodem recidit; cum ratio altera Graecorum, altera Latinorum usu sustentetur. Uocales hla in disceptationem tres veniunt y,i,e, de quarum praerogatiua in huiusce syllabae structura litigatur. Quod igitur ad fattinet, qua ratioe id hic tolerari possit, cum nec a Graecis neca Latinis recipiatur,&ud solam Phrygismemoriam suggerendam irrepserit,cum qua prisia nihil habet commune, sic ut qui Phrysiosi Phrysiam scribunt, manifeste ab

orthographia vera declinent. I vero,quam Grgei&Latini agnoscunt,maxime sustentat usus comunis, ut Frisios irisiam, nec non thri nes Phrisiam promiscue sine reprehensione scribamus E autem sicuti antiquitas commendat, ita genuinae Etymologiae verissima ratio flagitat; ut qui Fresos, Fresiones, Fresones, Fresiam

scribunt,gentis originem scriptura sua proximE indicent, ut infra clarius apparebit .a Quare ridia

, s σέ cula illa pro nomasia, qua Phrysii& Frygiiij do

ab H uberio Thoma arguuntur, non aliunde pen-

178쪽

admonuit. Ne quid autem scientes omisisse videamur, addemus hic opinionem olfgangi Ierie Fri Larii, qui itidem ex Phrygibus, sed alia ratione sis. Frisios deducit: Qui demigrationibus gentium lib. 3. Qua relinquit)nec mihi displicet conie- , , ictura illa Io. Auentini,&Phrygas Asiaticos Teu- ,, tonassiisse lingua, alibertate sic nominatos, die Phreyen, qui postea ab eadem libertate deprau ta pronunciatione die Frianc,&addita at pira- ,, tione in fine die Fri anchkn, hoc est, Franci appel, , lati sunt;vnderi Frisios descendisse, ab eademq;

libertate cognominatos, mutata secundu locoru ,, diuersitatem pronunciatione existimo. Haec ille. Quae clim nec ratione, nec testimonijs, sed solistoniecturis nitantur, nos his tantum deferimus, quantum istis superioribus ab H uberio Thomalis confutantur , quae nos primo nostrae gentis conditore nomen accepisse docent: qui climare-so dictus ipse sit, prouincia quam occupauit Fr sam in posteros suos resones de nomine suo dixit; quos scriptores etiam veteres ita appellare solent. Et quanquam interdum Fresos, presso si presones proferant vocalem amen in prima nominis syllaba retinent, qua utique nullam arguendae libertatis ansana prabet. At cuni succedens aetas in hac syllaba e in i mutauerit, de Frisonem scripserit , indeque consequenter Fri sam, Irisones, Frisiones, & Frisios pro tui rat,quaero, si manente eadem nominis origine eadem etymologia manet, unde Larius libertate ni

potius Frisj arguit,quam resjs; cum ijdem,qui .udum pies , nunc Frisii appellentur Deinde

179쪽

i . DE ORIGINE

cum nominum popularium significationes cillaque genti non ex peregrinae sed ex indigenae lin- sua etymologia reddenda snt, patria nostra siue Fresia sue Fris a Latinis diceretur,ram semper indigenis Fries landi appellata fuit: quod nomen incolis designandis aptatu simpliciter gnificat terram Frisiorum4 quid ipsi nomen suum a primo gentis conditore obtinent. Itaqj I prius, si ad Qualemcunq; Latini sermonis etymolygiam respicit,quo modo ex Frisa libertatis Frisbnicae significationem ulla colliget Si ad etymologiani

linguae Frisonicae respicit, cur ex Friestandi non frigoris potius , quam libertatis significationem colligit cum Friesen conam uni Cernianica lin-kua gelare significet ut supra diximus cap. . ubi

Opinionem hanc refutauimus. Sed Larius huius temeritatis suae mereatur veniam, qui Frisiorum veram originem falsa etymologia forte impiu-dens obscurauit, utpote qui Frisonicae libertatis Criginem ac rationem ignorat. Sed in eo, quo Francos a Phrygibus occasione libertatis, quam ex Phrygum nomine aibitrio suo transformato: eruit, quis Demosthenes, aut Cicero eum defendat proditae veritatis 3 qui non ignorat Phryges; a conditore suo Phetyge, quemadmodum Troianos a Troe, alienses ab Ilo,& Dardanios a Dardano dici ex quorum nominum etymologi)s Germanicam significationem velle eruere seque ab urdum sit, ac dicere Phryges Asaticos singua Germanica fuisse usos: quanquam hoc aliqui scribere non erubuerint contra veritatem utique sanis omnibus manifestam. Sed has nugas cogerronibus Beckeselanis relinquamus, nos institutum nostium prosequamur. Restabat

'ia adhuc opinio hi origine Frisiorum, quam

180쪽

proponit Ienco a Douma, vir nobilis apud nos, sua aetate magnae authoritatis, qui asserit se in iuuentute sua olim vidisse librunt quendam, in quo Frisiorum origo arcessebatur a Medis, ut A Saxonum a Persis sed cum neque libri istius authorem nominauerit, neque asserti testimonium ullum produxerit, putamus virum bonum esse memoria lapsum, idem forte sentire, quod nos capite proximo asseruimus. Procliuem enim illi memoria lapsum fuisse consentaneum est, non modo ex ipsa historiarum vicinitate, sed etiam ex longitudine temporis, ex quo librum istum non viderit, praesertim cum se omni librorum necessaria supellectili destitutum fuisse coe queratur. Hoc mihi hic admonendum duxi non siratium gratia, ne quis putaret meden conent vel ignorasse, vel dissimulasse, vel etiam indisene traduxisse. CAPvT VICE si ΜvΜPRI, M.

Friserum qiιam visu iudicio veram author solam tuetur.

igitur supradictis opinionibus ordine

confutatis, hoc nobis iam breuiter perspi- cue agendum restat, ut lectori constet, quid

nos probemus, cum hactenus declarauerimus,

quid improbemus; sic tamen ut in sequentibus, quemadmodum iraecedetibus unicuiq; suum iudicium liberum relicturi veriora proserentibus lampadem libenter tradituri simus: nec enim dubitamus, quin lector singulari desiderio teneatur cognoscendi, quid tandem ceu verum

di solidum tenendum sit.