M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Μ. . CICERONIS

43쪽

In his quinque de Finibus libris ut in Intro e ne pluribus vi-

diutus ut ii sententiarum principum, pleureae, Stoicae et Peripatetieae enarratio et ponderatio ita continetur, ut prinin ac semando Epicuri, tertio quartoque Stoicorem, quinto denique Peripateticorum ratio proposita examinetur. Primi autem libri exordio varias a se auctor reprehensiones amolitur eorum , qui hanc operam in philosophia latinis litoris illustranda, ut principis Romani personae parum ecommodatam judicabant, ipsumque ad aliud scribendi studium avocabant. Respondet his partim rei ipsius dignitatem urgens, partim linguae latinae ab hac etiam parte excolendae, et omnino ad Graecorum elegantiam evehendae, necessitatem fatigatque simul eorum fastidium, qui haec graecis quidem literis exposita probabant, latinis, res ebant. Qua antem ipse olim opera sorensibus in Periculis civibus suis profuerit, eamdem jam quidem in his erudiendis collocaturum se profitetur. Eos vero , qui alia ab ipso scripta exspectabant, ad tot illa, quae ante seripserat. ablegat, quot ante ipsum emiserit nemo. Me etiam, quae nunc parat, maximi ad vitam momenti, quum de fine agatur, ad quem omnia bene vivendi, recteque acie di consilia revocari debeant, δε-I3. saeilli sciam exorsu sinpleuri de finibus rationem primam in censum vocat, fingitque sermonem in e L. Torquatum , Epicureum, et C. Triarium, Peripateticum, eum ipso ha-iatum, quum in Cumanum visendi ejus causa venissent inrabundum primo facit ori latum qu in Epicuri rationem Tullius non probet, causamque ejus rei in sola orationis elegantia, ab hoc philosopho neglecta, quaerentem. At hic rem esse, Nam non Probet, non oratio em quum satis sit in philosopho, si, quos sentit, lane dicat Torquato autem, quae non Probet, requirente, his per paris singulas tota at illius phisosophiam

44쪽

percurrit, notans hic illic, quae ex ea ipsi displiceant. 13-17. In Physicis primo Epicurum totum pendere a Democrito labique continuo, si quando eum corrigere conetur. Ita de atomis quum cetera illius vitia communicet, de harum motu recte hunc quidem vidisse, si ad lineam, ut solida corpora deorsum serrentur, nullam earum adhaesionem, atque ita nec mundum emes posse : sed pueriliter declinationem quamdam earum temerariam finxisse in qua tamen vel sic nihil assequutus sit. Peccare eum etiam in solis magnitudine, quem fere bipedalem V et, quum eumdem Democritus recte magnum dixerit. Cetera omnia esse Democriti, et tamen hunc, a reliquis laudatum, ab hoc ingrate vituperari s 1 -za. In logicis deinde picurum plane marcere. Reiicere eum definitiones, nihil praecipere de dividendo et partiendo, nihil de concludendi ratione : in sensibus ab eo unice verum poni. Fines denique honorum et malorum ipsi, cum Aristippo Voluptatem esse et dolorem; qua sentcnua nihil sit homini ad majora a natura nato, indignius, s 22-26. Provocatus his dictis Torquatus, et a Triario magis etiam lacessitus, alio quidem tempore reliqua in Epicuro reprehensa defensurum so promittit; nunc autem rem in omni philosophia maximam expositurus, de ultimo bonorum ex ejusdem ratione in Voluptate ponendo, agere instituit atque ita exorditur, Da6-3o. Omne, ex quo natum sit, animal, ohiptatem ut summum bonum appetere, dolorem ut summum malum refugere idque ipsa natura duce Mus rei probatione nihil esse opus, quum aeque sentiatur atque calor ignis, mellisque dulcedo satis esse,

si moneatum neque, Praeter Sensuum veritatem, ex sola ratione

certi quidquam peti posse. Ita Epiclirum. Sed esse quosdam ex ejus familia, qui in solo sensuum judici non acquiescant, et rationali via probare nitantur, voluptatem ipsam Per Se XPetendam esse, parique modo dolorem fugiendum, ex velut innata animis notione id repetentes. Alios hoc ipsum accurata argumentandi ratione docendum esse statuere non enim nimis esse causae fidendum, Io-3a Hos Torquatus ipse sequutus, aperto docere, ex ipsis Epicuri dictis, possicetur, qu ex errore voluptas a sectis sentientihus ejiciatur, dolorque probetur. Neminem enim per se voluptatem accusare, doloremque laudare; sed

45쪽

qtio ex illa prave utentibus magni dolores, ex hoc interdum magnae voluptates oriantur. Eos autem jure accusandos, qui caeco impetu in praesentes voluptates serantur, nec, qui inde dolores sint oriundi, provideant similes hos iis esse, qui animi mollitie, id est, dolorum fuga, officia sua deserant. Inciderct enim tempora, quibus saepe Voluptate rejiciendae, molestiaequst suscipiendae sint, ut rejiciendis illis majores aliae parentur, his suscipiendis duriores declinentur. Ita Torquatum, quum filium morte multaret, saluti civium prospexisse, qui intellexerit, hac

Suam quoque contineri Atque ita omnino viros claros sortesque fecisse, ut, o luptatibus neglectis, alias majores consequerentur, doloresque exciperent leviores, durioribus vitandis, s 32-3 . Sed ad errorem imperitorum tollendum hoc inprimis sacere, ut, quae qualisque voluptas ipsa sit, teneatur. Non enim eam solam voluptatem habendam esse, quae sensus suaviter afficiat, Sed eam maximam judicandam, quae insit in doloris omnis absentia. Quum vero expertes doloris, vacuique omni molestia, gaudeamus, omne autem gaudium voluptas sit recte hinc illam doloris vacuitatem appellatam esse Voluptatem, eamque summam tum enim a lari modo posse voluptatem, augeri non PoMe,s 3 -4o. Eo igitur, qui contra naturam summum honum sola in virtute ponant, maximo, si picurum audiant, liberari errore posse Virtutes enim illas omnes, quas tantopere celebrent, Xeo ipso, quod voluptatem efficiant, laudabiles esse et expetendas Sapientiam enim, quae ars sit viVendi, ut arte ceteraS, inde esse expetendam, quod voluptatem conquirat et comparet, removeatque ex animis terrores, cupiditates quarum egregia sit

triplex illa Epicuri partitio), salsasque opiniones. Non recte igitur

eam propter semet ipsam expeti S a 47. Eodem modo esse Velue erantiam non propter se, sed quia pacem et tranquillita tem animis conciliet, expetendam. Hanc enim ratione duce,

non solum judicare, quid faciendum, vitandumve sit; sed perstare etiam in judicato debere: quod qui neglexerit, hunc, oblata specie utilitatis, libidinibus constrictum maximis dolo, hiis improvidum patere doloremque tum suggre, quum majore e Voluptas enascatur, gravioresque dolores evitari possint, , - -49 Nec aliam isse fortitudinis rationem quippe

46쪽

quam non Per se ipsam expetamus, sed ut sine cura et metu vivamus. Ut enim cutis metui doloribusquo succumbere miserum sit, atque inde tot parentum, amicorum, patriae proditores exstiterint cita esse sortem excelsumque animum omni cura immunem, mortis contemptorem, ad dolores serendos paratum; quorum maximi morte finiantur, parvi crebris requietis intervallis distinguantur. Ita quidem timiditatem improbari et rejici, quod dolorem krtitudinem laudari et optari, quod voluptatem pariat s 49, 5o. Relinqui,sαι-m, quae item

a Voluptate seiungi nequeat, quum partim suapte natura an OS tranquillet, partim spem praebeat, ea semper assore, quae natura non depravata requirat Injustitiam contra esse, quae annmum usque poenae metu excruciet, praveque actorum conscientia. Vocari igitur bene sanos a vera ratione ad justitiam, aequitatem, fidem Ita quidem nee justitiam per se ipsam expetendam esse,sed quod multas vitae commoditates jucunditatesque

conciliet , 5o-54. Si igitur ne virtutes quidem, a reliquis philosophis tantopere

celebratae, ratione vero consentane a laudari possint, nisi ad Voluptatem reserantur, siquo voluptas sola nos invitet alliciat

que Per me, et natura sua certum esse, extremum bonorum

in voluptate poni, eateque Vivere, idem eme, quod, cum voluptate vivere, s 54. In ipsis igitur finibus bonorum et malorum, in voluptate atque dolore, errorem esse nullum; sed in his peccari, quod nesciant, unde haec efficiantur. Animi quidem voluptates et dolores, ex iisdem corporis oriri, sed animi multo majores esse, quam corporis Corpore enim nihil nisi praesens sentiri pauimo Praeterita etiam et futura inde magnum et voluptati, et dolori pondus accedere, ad vitam beatam pariter atque miseram, S 5 58. Ita apparere, quomodo Epicurus, quem sectis sentientes voluptatibus nimis deditum dicant, recte eootendat, non posse jucunde vivi, nisi sapienter, honeste juste, atque vice versa. Non beate vivere enim civitatem in seditione, in discordia d mum P Se multo minus animum a sese ipsum dissidentem ulla sincerae .uptatis parte frui. Aniani morbis, ' est, cupiditatibus inanibus, aegritudine moerore, omnem prohiberi vitae jucunditatem, exedique his animos Stultum autem quemque

47쪽

aliquo erae morborum isto esse aegrum, atque iis miserum: sapientena contra semper beatum , s 58 r. Haec tradere ΕΗ- mureos me a reotiusque, quam Stoicos, qui honesti nomine i-nem quamdam umbram virtutis complectantur, quum hanc ad beate vi tendum se ipsa continitam statuam nlos virtutem solidam quamdam rem sacere, addita voruptate, qua sapiens numquam careat. Hunc enim, quum praeterita grate meminerit, praesentibus fruatur, sutura non timeat, ab illis vitiis, quibus stultorum vita evertatur, abesse plurimum ita suam vitam cum ea Storum comparantem, .magna voluptate assici, nihil doloribus, si qui incurrant, interrupta; semper enim plus esse, quo gaudeat, quam quo angatur, si x 65. Dialecticam autem, de qua Stoici sibi multum tribuant, Epicurum in in curasse, quum eam neque ad melius vivendum ,

neque ad commodius disserendum quidquam conferre judicarit.

Physica vero eum accurate coluisse, quippe quae omnium rerum naturam tradant superstitionem mortisque metum tollant, monstrentque , quae natura desideret Natura autem rerum perspecta, veritatem quoque sensuum perspici, qua demum ex

Epicuri ratione probata, cognosci aliquid percipique possit.

Cognitione vero sublata, omnem et Vitae degendae, et reriungerendarum rationem tolli, S 63 5. Relinqui locum de amicitia , quam adversarii tolli statuant,

voluptate ut summum bonum defensa, quam tamen Epicurus ad beate vivendum omnium maxime necessarian et dixerit, et vita lactisque probarit.Quum enim tria modo ex omni antiquitate amicorum paria memorentur, illum in unam angustamque domum magnas intimorum amicorum catervas congregasse, 6 65,66.

Disputari autem tripliciter ab Epicureis de amicitia. Alios nolle

voluptates amicorum per se ipsa tam e etendas, quam nostras: nostram enim, ut in virtutibus, sic in amicitia nos petere voluptatem, non alienam. Sed ipsam amicitiam intime cum voluptate esse conjunctam, et firme ab hac sustentari, ut amicorum laetitia aut tristitia, aeque ac nostra gaudeamus, doleamusve, 6 6 69. Alios secus sentientium convicia reformidantes, ingressus modo amicitias oluptate dirigi velle sed usu accedente, amoremita augeri, ut amici propter se ipsos amentur: idque ipsum in rebus vel aliis, quibus adsueverimus, usu venire. Alios denia

48쪽

qne , foedus quoddam inter sapientes convenisse dicere, ex quo amici ut nosmet ipsi diligendi sint idque et posse fieri, et saepe fieri , et in aperto esse, nihil tali foedere ad jucunde vivendum esse aptius. Ita intelligi, amicitiam minime impediri, si voluptas summum bonum ponatur; sine hac vero ad amicitiam ne aditum quidem patere. Reliqua peroratione eontinentur, cum laude

Epicuri S 69 2.

49쪽

DE FINIBUS B ORUΜ ΕΤ MALORUM,

I. No eram nescius, Brute, quum, quae Summis inge νniis, exquisitaque doctrina philosophi graeco sermone tractavissent, ea latinis literis mandaremus . sore, ut hic noster labor in varias reprehensiones incurreret. Nam quibusdam, et iis quidem non admodum indo

ctis, totum hoc displicet, philosophari. Quidam autem non id tam ' reprehendunt, si remissius agatur; sed

I. r. Latinis Maris mari remus. Ego et in Nain Bruttis quoque in hanc exercitationem studio ineum-hebat. Liber eius de virtute quum alibi, tum hoe ipso in proomnio a Cieerone laudatur. Veterea grammatie eitant libeam eiusdem de ossicio, sive περὶ καλυιωτος, ut eum vocat senem, Ep.ss, med. Cons. Cie Academ lib. I, cap. 3 D. Brutus quidem, inquit, noster, excelle inini genere laudia,

si philosophiam latinis liter a pera quitur, nihil ut iisdem de rebus grae

desideream. ΜΠ RTUS. a. Non Maram ... sed V ea non id, quo maior via in negativa esset, transmaitae anni, ut, vi non hoc ideo, non ego . Tam Mevant bini nostri, Eri non tam id, Gud tamquam liqua turba eum reliquis tantum mutavit : ut pro Inbitu aeriuae solent, si vocis Vim non Mequuntur. Non enim Lallemandua aequendus eat, ut aio edidit Davia tum ex eo ectum atque ita iam et. ars . Sed reetetiam probat remi modo non recta ratione, qui pro aude positum accipiat. Immo tam ut h. l. aio alia elliptio ponitur, quam intelleeta. Orat. 48, 6 : Quod si indoeta eo uetudo tam est artisere suavitatis se.

quam docui), quid ab ipsa tandem

arte . . . matulari dieamus p in Atti Xm, p. asci in male mihi sit, si omisquam quidquam tam enitar quam has ad Varronem literas , Sed etiam

ad particularum iuncturam , non ... ω- sed, attende tam erat.

Bruti s , 58 , in quae nunc quidem non tam est in pleriaque, sed est ea Djsj1jgod by

50쪽

3o . . CICERONIS

tantum studium, tamque multam operam ponendam

in eo' non arbitrantur. Erunt etiam, et hi quidem eruditi graecis literis, contemnentes latinas, qui se dicant in graecis legendis operam malle conmmere. Postremo aliquos futuros suspicor, qui me ad alias literas vocent genus hoc scribendi, etsi sit elegans, personae tamen, et dignitatis esse negent. Contra quos omnes dicendum breviter existimo. Quamquam philosophiae quidem vituperatoribus satis responsum est

eo libro quo a nobis philosophia defensa et collaudata est Τ, quum esset accusata et vituperata ab Homtensio β. Qui liber quum et tibi probatus videretur, et iis, quos ego posse judicare arbitrarer; plura suscepi,

veritus, ne OVere hominum studia riderer, retinere non posse. Qui autem, Si maxime hoc placeat' mo

laus eloquentiae certe maxunam. G. 3. Ponendam in eo. P. arma, arus e vera i somn. nee aliter tacite Davia. Quod ne ultra laceret, virgvlam his praemisit Goer nam, inquit,pon efficacius praemiamran, ad seMa- quoque Pertinet. 4. ----... --. inimai cum . qmdem ignorant. Peaaimo. Postis eat enim hae pari. Pr , - quod attinet ad Ph. valueratores . quippe qui pars omm moent, onustrinos Meviter dicendum. G.

s. Eo i m. Ante eo libro plures aeripia in addunt aed potiore recta ignorant, quum totus hi libet in

eo ipso argumento Paretur. G. 6. Quo a nobis Hilosophia uesti aeripi et veterea editi trana ave pM. --is r ut ad Oollueeturam e piaria voe philoso is, ob -- -- gam, inducendam esse. Sed notiones primarias repeti ex taeeronia suaviare, ubi notavimus, Lem. I, 142 eis. Verissimam autem vulgatae seriem mae, ex oppositione patet, in qua auctor enuntiata invertere amat. Vade nos infra V, as , 88. G. . Deseris ot collaudiatu est, quum

esset accusata et quiverata Oxonn.

E. et ξ. . des est atque ollaudata, omisaia is se tu erram. Quam quidam lectionem, lieat blande in aurea irrepat, ideo, quod paria membra teperimuntur, iura redirimus. Seorsim etiam hi bini eodico ubique sere aentiunt, ita tamen, ut vix uno vero elaeo eo entire eum licti at G. s. Ab Hortensio. Hortenmum -- hormias a philosophia, vel hine colligi potest. Naque ane miri an eat,

piscinario illi philosophiam parum

probarum fuisse Lege, quae de eo narrat acrobi , lih m Satureati - non quae a cur eiusmodi h mitii philosophia ordueritimo nisa. s. Si maxime hoe Moeae inus foris, in i vel maxime ora atque lis ex usu Sed simplex maximo soni pondere adjutum , idem valet. Eodem Djsj1jgod by

SEARCH

MENU NAVIGATION