M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

te audivimus ' valere plurimum, quantum tibi ex monumentis nostris addidisses )λο Ea quum dixissent, quid tandem talibus viris responderes λ Ogarem te, 6, inquit, ut diceres pro me tu idem, qui illis orationem dictavisses, vel potius paullum loci mihi, ut his re

sponderem, dares ψ, nisi et te audire nunc mallem, et istis tamen alio tempore responsurus essem, tum

scilicet, quum tibi. XXIII. Atqui, si verum respondere Velles , Cato,

haec erant dicenda, Non eos tibi non probatos, tantis ingeniis homines, tantaque auctoritate; sed te animadvertisse, quas res illi propter antiquitatem parum Ldissent, eas a stoicis esse perspectas, eisdemque de rebus hos tum acutius disseruisse, tum sensisse gra

vius et sortius, quippe qui primum valitudinem bonam

expetendam negent esse, eligendam dicant non quia sit bonum valere', sed quia sit non nihilo aestiman-

atque olim, V. . . maximo et decori et omamento eat , scriptum putaris.

Haec duo autem auctori iunguntur 1-ψMime G. Ia Audirimus. Resert Crat avia mus a quae vera leotio videtur vid. . Heus ad OK. I, 6 4 eou. supram, o 66. G. x3. Quointum tibi ex montimantis nostris addidisses a. e. in Quantopere eloquentiam tuam ex aeriptis nostria

augere potuimeat me Catonia autem eloquentia de loeum es meum in praefati ad Paradoxa unda tollo patet, in ea hoo unum vituperandumisisse , quod Sinisorum disseretidi

rationem redoluerit. G. x 4 Pau m ori . . . aras lat. paullum istionem tuam intorrumperea, ut si maponderam. xxm. r. Aegaei, si verum res n-

aer viales spis Eri Gud. x, Atquae: quae ad imperfecta, quae sequuntur, suam quamdam probabilitatem habet. Gud a autem et . Ad gure et flesa tua atque vitiatur. Cf. V, 3, 3.

Tamen vulgatum Praeserendum est. Nam ad Hai Verum respondere velles . eogitandum est, quod non eis. Inno enim Cicero his urbane vult, ea, quae Cato Per ironiam amari a spondisset, e re non esse. Si Aequi egregie eonvenit merum eat omentanatam inrem, ut saepe G.

a. Non quia sit bonum via Goeritis P non quia b. sit -L Hoe, inquit, meliore mait nostri omnes, impressique veti cum Crat phares Vulgo non quia sit qui ordo ad proxima, non recto intellecta, amommodatus redi Quod autem ire nostri vel nequa, vel nee si etiam 4 --. et ars. offerimi, is eo audiendi non sunt:

532쪽

5ia . . CICERONIS

dum neque tamen pluris', quam illis videatur , qui illud non dubitent bonum dicere. Hoc vero te ferre non potuisse, quod antiqui illi, quasi barbati, ut nos

de nostris solemus dicere i crediderint ejus, qui h

non qui . . sed quia auctori consueta.

iusta ea a Mn. ex Ermet eod. non quin eorrexit Similiter non quod... sed quod saepe.-Cetem ignorat Gud a valere. Per se non male, a malitis

animo intellexeria. 3. F. t. pluris, e illis videatur, qui illud non dubitent. Goer quam uncia ineludit, aeribitque idem et tibia ne Valde, inquit In his turbatur. Vulgata videatur e thet cui accommodate Em dubitent---. At Spir. l. Crat . plures, quam illis videturis. Gud uterque eum Bas et ruteri, Daviatique pluris, quam illi videntur is Diabiune meatius ex ingenio dit, seriptis editisque pleno consensu dubitane reserentibus. Davis. priorem lectionem probat, ae vel Ilii alamum, vel librarii errasae

Pritat, quum sensu ne Mario non

piaris , ae minoris requirat. Remamvis Sed hae Cic. in remistionem h rite addit, in Catonis ore mire sonatura iisque lineas, tamquam interlocutionis signa, addidimus sto:

aestimandum. Neque inmen Pluria...hotium diceret moe, etc. Reeis vidit etiam Davia pluris, quam illis,

atare nullo modo Potae modo quod Eum vera eorrigendi ratio sesellit. - , toties Post comparativo as hi addiis, hoe quoque loeo iisdem

reddenda eae: ancellia igitur ut apu-riam notaviuuia Ad pluris cogitandum se estimandum, per se patet Saapi autem, vel hoe in libro, auetor hoe

urget, non pluris aestimare veterea ea, qua aecundum naturam sint, licet

bona appellent quam Stoicos, qvi

bona ea mae negent.

4. Quasi barbara, ut nos e nostris solemus dicere. Si rati ad cutem -- mutida Ciceronis tempore avo Pr avosque suos appellabant. Sed haud putandum est, illo iam tempore Romanos ommuni more arbam pomisam immo vel tum lautiores modo ad cutem radi se patiebantur, in qui a auctor ipse erat; AEqua pars brevio harba utebatur. Si igitur veterea --

mani barbmi dicuntur, inde sit, quod hi barbam alte promittebant, quale.

tissima me licet a P. Manutii inde tempori a multi Meus sentiant, Ioiahand pauci probant: sed nune id non agimus. Unum modo asseris Loeat pro M. 4, 33 D. Aliquis mihi a lo-- exestandus eat ex harbatis illis, non hae barbula, qua is delaetatur, ea in horrida , quam in statuis antri iaet imaginibus videmus . Ubi hac bambula, non, ut Em in Clave, dei-nili lanugine dicitur, ae de Megania

illa, et in artia formam redacta, qua Ita tum erat e unistratorum. Ceterum laudat mete Davia pro Sext. 8, Isis et Proin n. 12 26. G. -

baia uvidam edunt, Misari alii in liua, Misati. Et apparet, inquit

amus, apud Romanos, proverbisuloeo, barbatos diei eo uenae homi ne priam a simplieiuna moribus. maticanaeque veritatis: quod illi aro receptum ais bainam radere aut tondere. Hue spectat, quod ait Iuvenalia, sal. IV, ro3: Facile est barbat.

533쪽

neste viveret, si idem et bene' valeret, bene audiret, copiosus esset', optabiliorem fore Vitam, melioremque et magis expetendam, quam illius, qui aeque vir bonus, multis modis esset, ut Ennii Alcmaeo 7,

Circumventus morbo, exsilio, atque inopia.

Illi igitur antiqui non tam acute optabiliorem illam a

Vitam putant, praestantiorem, beatiorem Stoici autem tantummodo praeponendam in seligendo, non quo beatior haec vita sit, sed quod ad naturam accommodatior; et qui sapientes non sint, Omne seque miseros esse. Stoici haec videlicet viderunt': illos autem

id fugerat superiores qui arbitrabantur', homines

sceleribus et parricidiis inquinatos, nihilo miseriore eSSe, quam eOS, qui quum caste et integre vive

s. Si idem et bene Goer scrib. si idem etiam bene. Sic, inquit, Spir et Erl nos scribere iusserunt vulgatur et , quam hia in coutextis, Probare vix licet Ven etiam ante posterius bene refert, vel ex aeribae, vel typo

thetae errore. 6. Gleret . . . copiosus esset. Tria

ista cum quadam praeserentia apud Stoicos posteriores, pariter atque Aeademicos, nominantur, valitudo, bona fama, divitiae . . . Alcmino. Hanc Ennius sabulam ab Euripide sumpserat. Idem in ea argumentum tractabatur ac in nostria ineste, Semiramis, amist. Neutra ad nos pervenit. 8. Non tam acute meat acuti praesert sed tum ex Ciceronis more acuti, qui suadendum erat; sic tamen, ut volgata haud deterior esset. misto mete, fias , scite putare , ita aeque bene acute p. dicitur. G.

s. Seolei hine Meliset Meruntis illos aueam id fugaerat superiores qui II. Cis pars tertia. arbitrabanturi , homines sceleribus et parrisidiis inquinatos, nihilo miserim

res esse Vulso ante illos punctum maximum ponebatur et punctum duplex post veriores. Praeterea Gore.

scripsit ho pro hinc Primum , inquit, Davisio parendum suit, qui ex tribus scriptis suis, et Victoriana hoc, pro vulgato hare quod ubique acribae obtrudunt dedit : nam nostri sic,

Praetermonae omnes, impressique veti plerique Deinde idem recte vidit, verba tuos ... sverseres, non posse

nisi ad Academicos referri ita autem his sententiam tribui disciplinae ipso Tum Prorsus contrariam, et ad solos Stoicos pertinentem sed si hi vel cum Guyeto, qui idem offenderat. non nihilo legendum , vel nihi in nimio mutandum putat; seque Pariam loco consulit, ac Nisaeu, qui multo corrigi malit. Si libros aeriptos Im-

Pressosque Vett. quaeris, consentiunt utrique eum vulgata, nisi quod E. et ξ aroitrantur ariant, et aes qui

534쪽

rent, nondum perfectam illam sapientiam essent

consequuti.

ει Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti

solent, dissimillimas ' proserinas. Quis enim ignorat, si plures ex alto emergere velint, propius sore eos quidem ad respirandum, qui ad summam jam aquam in propinquan sed nihilo magis respirare posse, quam

eos, qui sunt in profundo Nihil ergo adjuvat proce-

-ittit. Indo quidem, qui ieeto, praesens hoc ad Stolaos applieare li-

at aed , ne vagam relationem -- Mamus, Pomm eonapirius Stoici νι--mne, et arbitrantur, quum jure ad illud ironicum viderunt, id est, in veramma perspexerant in , aliud veri,um ancommodatiua requiras. Immo i -- eurasti eo ideraris , unota egregie eoire videbis, verbiariti arbitra/-tur, in glossemate Positis. Tum enim hoe, ut toties solat, ad sequentia reseretur, et V illos... surris , velut ex parenthesi addita erunt; cui positus -- optime respondet. Mequeris etiam, cur auctor veriores in Gu--Ia die rit et sic enim sententia ρο- metithetice interposita oncinne a

dirue Aptissime denique hae ratione, et plane ex auctoria scribendi more, tot cloeus jungitur, ironia ad aententiae sinem usque perducta Neque sanea bis ana desciit, ut isti de auo adspergerent, quippe qui toties in

hoc, at ad sequentia refertur, o Peant. Quae quum nobi satis proba-huia viderentur, ad ista verba can--uo addi i almus G. - Per is arbitr.J...mhilo mis Quum haec non Stoicis, sed Academici tribuenda esse ee eat Daviatus, les cum GuFeto censet non nasio; quam correot improbat Peareius Mihi, inquit Peartana, videntur hae de Stoicis dicis, nihil-

qua emaeo mutandum esse, modo Pa

renthesin ala interitolamua ententiae, a Stoici hae videliori viderunt illos autem id fugerat superiores qui ar-hitrabantur homines aevierinna et pa Holdii inquinatos nihilo miserior

esse, quam eo , qui quum easte et I tegre viverent, nondum perfectam num mpientiam ement consequuti ..Hoc Stoicorum placitum eo equens est

eius, quod Cato dixerat in III, 4 r. Ita qui processit aliquantum ad vi tutis aditum, nihilominus in miseria est, quam in , qui nihil pro mitis ro. Quibus illi uti sol ne dissimi timas Illi sunt Mosei et dissimillimas

intelliges in re ipsa is, i. e. in re eo-- paratae minime oonvenientes M. Ceterum ignorant Spir et Erl uti unde auspicari liceat, uisus ex qua Pereompendium esse corruptum, ut existimo auctoria usu legatur quas illi solentis, ac proferre. Sed lubricae anni tales oraiecturae G. et r. m ad summam jam aquam 'Pruinquant spis et Erl in qui ad aquam iam summam 2PPruinquent-, etpaullo post sint exhibent; nec aliter Crat nisi quod aquam summam trana ponit. At vulgata praeferenda est; non modo quoad ordinem verborem, aedmoad indicativum modum etiam, quem in eiusmodi contextis seribae

semctenter mutant. Ceterum respon

deta his et seqq. ad lib. III, P.

535쪽

dere et progredi in Virtute, quo minus nuserrimus sis, antequam ad eam perVeneris ' quoniam in aqua

nihil adjuvat ' et quoniam catuli, qui jam dispecturi

sunt, caeci aeque et ii μ=, qui modo nati; Platonem quoque necesse est, quoniam nondum Videbat sapientiam, aeque caecum animo ac Phalarim fuisse. XXIV. Ista similia non sunt, Cato in quibus quam εsvis multum processeris, tamen illud in eadem causa est, a quo abesse velis , donec evaseris. Nec enim illereSpirat, ante quam emersit, et catuli aeque caeci priu quam dispexerunt, ac si ita futuri semper essent. Illa sunt similix hebes acies est cuipiam oculorum cor

pore alius languescit hi curatione adhibita levantur in dies alter valet plus quotidie alter videt .m si

ante Een scripti editique libri omnes;

nec aliter monn nostrique hie -- tem ex ingenio sis, et Pareeneris edidit sed vide, quae ad Acadd. I, 2, a, et saepius de tertia verbi persona, secundae loe posita, dixisina. Exempla

auctoris atla amat requentia, . .

infra V, 9, 4, ubi item Ern possis, Ioeo possit, tentat. Aligaeis ogitandum esse, loea laudata ipsa loquuntur. Pro rem resere Daria tutata igitur quod item vir Eri et Gud a MILbent. At Gnd. x Μars Crat aliae, anim. Sed ergo me in refutando au-etori proprie ponitur. 33. Quoniam ... ad Mae sine ea a P. anni. In auspicionem hae adduxit. Multum, his eguetis, Ioiavigantiae detraxeris. G.-Intes Quinulam nihil ariuvare potest, quamdiues in aqua. uno loeum Emorat et vertit La mimo Marsus sin mino, Part. I, lib. III aeol. 3.r4. Div.cturi M. domo uri, et infriri 6s, invexerunRas. AEgia et n. Goer Messi et hi pro more Mars inquit, Crat eum aliis impe ais, ut hi aed4arinae aequoiae et mutant, atque Paucis post eis a vulgo depravata erat: nam Eri. Sple. - aeque aecum animo et Ph. . acribere nocivaserunt. G.

Idem, paullo post, aeribit et rari. pro o Hal.

xxTv. I. Ilud. . . a quo abesse -- lis. me sollicet obseuritas aenaui communi repugnans, quam eo aratione uiuatis Monaria, semper do mnum eatrum obaidet.

, et Ecl. aer enim via est in malo, atque in sidat at oppositurum comparata que enuntiationum ordinem inverti avetori solere, saepe Menimus. - Π, 3, o se ratione ut Ilium duo genera ponunt, deorum unum, alterum hominum M.

536쪽

5i6 . . CICERONIS

miles sunt omnibus , qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus Nisi sorte censes Tib. Gramchum patrem non beatiorem fuisse, quam Silura , quum alter stabilire rempublicam studuerit, alter eve tere. Nec tamen ille erat sapiens' quis enim hoc λ

aut quando aut ubi aut undes sed quia studebat 6 laudi et dignitati, multum in virtute processerat Onseram autem avum tuum 7 Drusum, cum C. Graccho,

3 in similes stine omnibus MerenΕseribit his sim. s. Omnes Iis, inquit, jam ex Elienat, et ex P. Manutis editione legendum commendarat Davas. Confirmant lectioni vertistem spiriet Erl. Vulgais . hi similes anni omnibus is, per se ipsa offendit. His offerunt etiam Bas et Gud T. 4. Nisiforte enses. Si omnes et oxonn et Matri, cum Drao, Crat. Gry . aliis, ut mete Daria ex hinia suis, et optimi priua MitIs Censores, quod vulgatur, quodque Em reduxit,hao in dicendi sorma ne latinum quidem eat. G. s. Marans m. Gore. Mihi guram

Ti. Ilium Ausi sumus, inquit, aliquid, si quidem audere eat, quod optima ratione se in Addidiuinari an enim ullo modo redere Iiem, impliciter auctorem sitam de eo seripsisse, qui hinos haberet. Adde, a vel Tib. Gra Male inie filios fuisset, tamen Ciceronem, Pro more Perrtuosno, quum Patria nomini praenomen addidisset, filii quoque Praenomeni Iturum misse Tostium autem filium intelligendum putabis,

quum Caius Gracinus paullo post a Paratim ponatur M. autem satae ante με- excidere potuisae, non est, ut moneam . De hoe licet fratre mllor e et, tamen Mepius Cicero aeribit,

hil signis a reliquo sermone distinguit. Haste, inquit, sunt ob iesentis, hae a,

. et tamen ille non . . . Respondet obieetion auctori . cita enim hoc emcere potest, ut vere 2Piena ex mente Stoicorum iudicetur an motempore, quove lae talia exatitit, aut quo modo e latere poterit, at homo intris Inde primum ho Patet, verba haec non proxime ad Tib. Ge-ehum vectare, ut Em e lieat, odin universum Mespienda Mae Diande etiam hoe eum Daris et Em offendero non debet. Nam neutrum pronominia ad totam sentenuam pertinet, i. ad sapientissae is sio. Potest. - Nobin autem omnino displicat ratio distinguendi a Goreenia ariis, ut omnino a mente auctoria aliena. Nam aequena sed et Mime respondet priori au-h- - --, ut non dubitari si ata eadem persona totam aententiam Pronuntiari. . cons autem a---α imaum. . Autem nesciunt vir et M. neque a ne in fuerit, valde deiadorabis.

quod reposuerat P. anu . Fuit enimis, Iavius Drasus, qui, quum tribunus plinia C. Graech eonatinus e Materet, senatus Patronus appellatua .at; M. Meti Tiber. 3. Raina sua Lista Catonia Utiae is mater erat Niseetur Djsj1jgod by

537쪽

ejus fere aequali. Quae hic reipublicae vulnera imponebat, eadem ille sanabat. Sed nihil est, quod tam

miseros faciat, quam impietas, et scelus. Ut jam omnes insipientes sint miSeri, quod profecto sunt, non est tamen seque miSer Pii patriae consulit, et is, qui illam exstinctam cupit Levatio igitur vitiorum magna fit iis , qui habent ad Virtutem progressionis aliquantum s. Vestri autem progressionem ad virtutem γfieri aiunt, levationem vitiorum fieri negant. At, quo nitantur homines acuti argumento ad ' probandum,

hie eum, Deuso, filio, qui Catonis

eiusdem avunculus fuit. Ceterum ut, lumus M. Drruum, Praenomine addito, scribi, honoris magia, quam distinctionia causa de qua re saepius monuimus. Praecedens m facile M haurire potuit, quum in veti codd. nomina

initialibus literia non Iatinguantur. Simili vitio duo nostri in proximia C. Graccho - τὸ α omittunt. G. 8. Sed nihil est, quod tam miseros faciat, quam imp. et scelus. Ut iam. Davia aeribit in Si nihil est, quod

tam miseros faciat quam impietas et scelus Put jam omne inaipiente sint miseri, etc. Integritati suae locum restituimus, inquit, opem serentibus Par. Pr teri et Pal. quarto, qui sic dant, ut exhibemus Vulgo Sed nihil est, quod tam miseroa acetus. Ut iam

omnes, etc. . Quo modo non solum connexio aententiarum, ed et sensua

ipse vitiatur. - Darisii conireturam recipit Goer. Hoc etiam loco inquit,

Ern Davisio veram est ex tribus suis reponenti, non paruit, retinuitque vulgatam, Sed D. est ... Melus.

Ut sin . ostri tres optimi Si comis probant. Ut pro licet diei, per se putet jam autem in cons utione re

9. Aliquantum Codd. nostri oruues et impressi veti pleraque, quod recte Davisina pro aliquantulum reduxit. Messis diminutiva adieetivorum amant, ut saepius in pati lum vidimua. s. A dd. II, 41, 128.

1Ο. At, quo nitantur. . . ar mento

ad probanda- Goer praebet nituntur. Tres, inquit, nostri optimi vitiose ω ad quo utuntur se nam nituntur. quod Bais. o c. Gud. , Ε ξ.V. aliique Grateri Davissique firmant, vel ex eo praeserendum est, quod ad probandum additur, quippe quod abundaret, ni utuntur verum esset. Quod autem Davis ex uno auomm ut dicit. nitaintur correxit, meati adstipulante, id in tanto codicum Consensu necessarium non est. Utroque enim

verbi modo uitia in dicendi ratione

licet. - Ceterum ob vocem acuti indicativus modo adeo Praeserendus eat.

Si amplius quaeris, hoc exemplum ad interrogativas indefinite posita, reserendum putabis, ad quas haud raro ita auctor indicativum addit. Cons. R nken ad Rutilium, II, 6. 98, et Ger . ad me. I, 7,

26 , qui recte cunde verba sunt ducta , reposuit : eodem reserex. Acadd. II, 5, 46 quanta luce ea reserenda sunt M. Et sic item nobis ex tribua optimi nostris 'orrigendum Dj0jtjgod by

538쪽

518 . . CERONIS

opem pretium est considerare. Quarum, inquit, a sum summa crescere potest, earum etiam contrariarum summa poterit augeri. Ad virtutis autem summam aecedere nihil potest. Ne vitia quidem igitur

crescere poterunt, quae sunt virtutum contraria. Utrum

igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur ' an dubiis perspicua tolluntur Atqui hoc perspicuum St, vitia His in aliis esse majora illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam 'fieri possit accemis. Vos autem quum perspicuis dubia debeatis 63 illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Itaque

erat suprum s is γα quid Epicuriis

loquitur . oeus nostro millimus est Vere Π,43, 3 in quemadmodum is sicilia isto praetore creati sunt, veri Pretium est cognos re ; I m. sua solitis anetoritate sint

edidit.

II. Earum etiam contrariarum summa Goreen aeribit contrariorum.

sim, inquit, Lamb. iam Pro vulgato,

contrariarum uaserat, Victorio contrariam praebente Davia contraria mavult, relatum ad summa. Iterutram eligendum eat et vulgata enim stare nequit, nec amat auctor haue genitivi contraetionem. At in coner ria vix feribae omnes Peccassent: a contrariorum asequuti non uni miram nihil est nam si vel vim Miseepissent, men in eius positu haererent, licet hie unice verita sit. Certa enim regula est genitivorum caeci vicem pendentium metum praecedere, aequi regentem. Cuius regulae nusquam apud Cieeronem exoeptio est Papud ali , maxime Com. Nemrem, tum etiam regeris Praecedit, si untun vel plura verta interponuntur. Cf. Eumen. e moria custo fuerat

Alexandri , Ibid. Da nominis simulatione AlexandH. At Cis. Initis Verris adiutores improbitati : Si μeorum ones io rationis: fratri r Pulsam consulatus, etα si editori on fide est, E. V. χ. contrαriorum reserunt quod per aeriam toties eo textis aptissimum est, hau contera rum vi: Quaeeumque artes omplexin suo persectiore reddi possunt, eaedem quoque eomplexu suo deteriores redia Poterunt, etc. ra. Utrum igitur taridem era cui ne dubia aperiantur, an Baa et re --n tandem ignorant, et Em. Reste ne abieeit sed ut eandam proprie resutando urgentis est, ita hic V. D. ubique in ne istam , si inter utrum et an Ponitur, Masaatur. c. supra Π, is, Uimm tandem cenam ... tuamne de ae orationem Iibentina audituram fiasse, an meam ... p . Plene hane ne defendimus ad Aeadd. Π, 23, 1. G. II. Quinnam. Quod verissimum est, aeribae Pro more an misere tur-hant, α hae quae iam, et atri e in hae quae iam is Proxime a Mit Gud. 2, Mequeaenam Parit orati. 14 48: quonam modo, ecquonam loco artis itidi ut , G. Djsj1jgod by

539쪽

eadem ratione, qua sum paullo ante usus L haer itis. Si enim propterea vitia alia aliis majora 'non sunt, quia ne ad finem quidem bonorum eum, quem DS facitis, quidquam potest accedsire et quoniam perspi

cuum est, Vitia non esse omnium paria, finis hora rum vobis mutandus est. Τeneamus enim illud necesse

est, quum ConSequens aliquod falsum sit, illud, cujus

id consequens sit ' non pome esse Verum.

XXV. Quae est igitur causa istarum angustiarum λGloriosa ostentatio in constituendo summo bono.

Quum enim, quod honestum sit, id solum bonum esse confirmatur, tollitur cura valitudinis, diligentia rei familiaris, administratio reipublicae, ordo gerendorum negotiorum, officia vitae'. Ipsum denique illud

honestum, in quo uti vultis esse omnia, deserendum

est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a

r4. Itaque eadem ratione qua sum paullo ante mus , hoaerebitis MerenEdat itaque usque eadem Seripti, Inquat, plerique omnea, non usque, sed usus et nam quod editi veti quidam, et olim vulgata risi praebent, id haud dubie ex correctione natum est. Usus possis quidem ortum putare, aeribae alicuius oculis ad aem aberrantinua. Id haud dubie sequutus Em usi eum edd. vera nonnullis, ut dicit nam nostri omnes alterutrum ervant , abiecit. At futuram tempus haerebitis, tale quid, ut se eri usque requirit: recte igitur Daviaius usque in Paris. et 3 repertum textis adscripsit. x s. Uitia alia aliis majora Gud. et Bas in alia vitia aliis majora et quod etiamsi auribus Probatur, tamen Pri serendum non eat. Nam primo auctor, alia aliis in ut in singula singuliam, jungere amat deinde vis est in aniat. non adiectivo, ut in prorini Praegre is, vitia alia in allia maiora v. G.

I 6. Id consequens sit. si qui vel quod , alii id quod alii in exhibent, alii denique id omittunt sed

vulgata verissima est. G. XXV. T. Quin est igitur causa. .. ρGlorios ostentatio. Ex Bas enotatur

ingloriosa. Quid p si nisi exciderit, quae ni scribis pingit 'sacile etiam mpraecedens particulam auferre Potuit. Sed saepius Cio ad eiusmodi interrogationes abrupto respondet. Cf. 26, a G. a. misi vitae Mars nocivm -- non inepte ad singularem eo , quae praecedunt, numerum; sed dubitamus, an umquam simplici numerosisium irae collective dieatur; at Mepe aio cum plurium numero G. 3. Contra Aristonem. Huius disputationis Chrysippi ontra Aristonem. plura Galenos lib. VII, de meretis

540쪽

5ao . . CICERONIS Chrysippo. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait

6 Attius, malitiae , natae sunt. Quod enim sapientia, hi pedem poneret β, non habebat, sublatis ossiciis Omnibus cossicia autem tollebantur, delectu Omni et discrimine remoto quae enim esse poterant, rebus omnibus

sic exaequatis, ut inter eas nihil interesset '' ex his

Si Cie Catoni opponit Stoicorum quemdam principem, a quo eadem P- Pugnata Me dicit, quae nune Cato defendit: Stolooriamque notat inconatantiam, qui in Hiis ea reprehendunt, in quihua ipsi peceant ut auia ip-rum armis facile possint profligari. 4. M allaciloqu- ... maluint. l-gata eum Noni aliacmquentia praebet: scripti omne as fallaciloque , ut iste et Eri aut fallacis loquetie, eum nostri reliquis Paria a fallari-Demes ut Ald Lamb. et P. Man ex avia ediderunt. Quum autemfallata&quentis malitis, nisi per appositi

nem, quae huc nihil pertinet, iungi non

possit, Daris fallaciloquentis ... n-Latinionilest intempestiva sane audaesa: magia tamen serenda, quam quod Em. ad has quisquilia ne verbum quidem

notat. Nos quidem omnem istam varietatem ex glosa V verautia ρεμα

tam eme iudicamus. Non enim solum Orat. III, 8, 154, versutilogiam maius ex vetere poeta laudantur; sed videtur etiam auetor ad hancipaam Oeem Paullo Post verbis his revi re illa tamen simplicia; vestra versuta . Ceterum haud semel apud Nonium monstra lectionis, vel ex auctore nostro laudata reperiuntur: ut tanta fide homo, cuius auctoritas ex casu magis Pendet, quam ut iudicio stabiliatur, dignus non ait. Quantum vero in glossis turbetur, notum debet

esse omnibua G.

s. Quod enim sapientia, ubi pedem Poneret Goeren tran nitρει- notatque Qtio firmant tres optiminosin eum AtasH eod. et alat. 4. Reliqui quid cum olim vulgata : quam Dariatas tum Maae prohaesiuist, ialagatur . Quid enim sap. . . . Qia en

a Poterant, etc. . Sed errat, quum

post Quid enim 'semper interrogatio

aequatur necesse sit quae in hae non dit. Quod eat . ex eo quod . , ut saepe Meliore deinde ordine nos eum nostri omnibus, Pedem tibi. 6. O lata . . . remoto. . . intre esset ρHae vulgo sic distinguuntur, ut Parenthesia ante quae enim ineipiat aede ea ratione, quam nos sequuti a mus, arctius contexta coeunt. Proprio

ale pergere debebat in apodosi oratio:

angustiae hae natae sunt, ex quibus Isis evaa is ortum si ex hae eontracta dicendi ratione, leve a coluthon est; quae auctori, Post longiorem parenthesin, Paene ex ordine ponuntur. Contextorum tenorem et vim iam hanc

habebis: Ex eo enim, quod sapientia loeum nullum habebat, officii omni-htis ab ea seelusis seeludebantur autem ab illa ossicia, quum eo m m edelectus, nee discrimen concederetur: quomodo enim haec obtinere poterant.

Omni in rebus disserentia sublata poangustiae hae qua dixi, natae sunt, ex quibua evenit, ut a Stoicorum deteriori etiam conditionis iant, quam illa Aristonis . Ceterum inseri vult Davis postistitem ex Eliensi omnia. quod etiam E. et h. ervant, sed ad-Djsj1jgoo by

SEARCH

MENU NAVIGATION