장음표시 사용
511쪽
disceptantem β, a quo, quae essent principia natum, acceperat, a communibus initiis progredientem, videre ubi primum insisteret, et unde causa controvereiae nasceretur; non stantem cum iis, qui ne dicerent quidem sua summa bona esse a natura prosecta si, uti
iisdem argumentis, quibus illi uterentur, iisdemque
XVII. inime vero illud probo quod quum do 46cuistis, ut vobis videmini, solum bonum esse, quod honestum sit, tum rursum' dicitis, initia proponi
necesse esse apta et accommodata naturae, quorum
ex selectione virtus possit exsistere. Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum', quod erat
Is Zenonem eum Polemona disce-Pι nωm ... vulere. Id eat, morum sententia in eo letu ponere , --
Pa re uter se is oppugnam enim huc aque auetor Stoicam sententiam rationi a Polemonaia G. - Loeum intelleximo non videtur Gore. Namque videre non ad Cleeeonem, sed ad Z nonem, haud aema a ater quod infra, referri patet. Sensus totius lota, non Parum impediti, videtur esse . Equius esset a Zeno, disceptans eum Polemone, a quo ea quae ement primam tram mutuatna erat, et discedens ab initiis quae eum illo communiter admiserat, vidiaset, i. e. perpendisset et deelaravisset ubi primum haereret et dissideret; et, quum non staret cum
iis, qui ne dicerent quidem ea quae
summa bona habebat, a natura mae Proseeta , non naus fuisset iisdem argumentis, te in In si non non stan- ω- vim duplicem esse, ut aer, admittendum est. 16. A natur profreta Praepositi
nem ignorant tres optimi nostri quae h. l. minua hane abfuerit. G. 17. Mi Goer et nonnulli vett edd.
ne, aine ullo sensu; namque verbo uti, non eo iunci proraua indage locua.
XVII. r. Minim vero illud probo. Gad et haud inepte illud ignorat: addere enim aio librarii pronomina amant; ef inserina 3 48. Quamquam h L imia nihil habet, in quo omendas nisi quod hoe addito vis, quae in
Minima inest, minuitur. G. 2. Rursum. Sic cum vulgata inisu nostri, reliquis tribu cum amoriaratis ementibus. In quo omnino notandum est nam dissentiente cognovimus, quum nuper quorsus ad II de Legg. correxisSemus), rura , quo sus , Prorsus, etc.. quum ab adverbio versus fiant, quod idem venum acribitur, utraque finali syllaba Latinis
recte efferri neque normam Praeter
eodd. dari, ex qua hae vel illa forma
praeserenda ait, nisi hanc, ut horum ultima eum proxima aequentia votas recte eoeat, nee tristem hiatum eniciat. In Ninet sere rarior uiuaque hora foenia , aeriptis melioribus a peditata, praeserenda : quae illi quorsus, hic rursum est. G. 3. Ut id ipsum. Gud. ut ad Djsj1jgoo by
512쪽
honorum ultimum, aliud aliquid acquireret. Nam omnia, quae sumenda, quaeque lesenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret. Videsne, ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit, quid iis faciendum sit, aut non iaciendum p ut nemo dubitet, eorum omnia ossicia quo speclare, quid sequi
quid fugere debeant. Sit hoc ultimum bonorum, quod
nunc a me defenditur; apparet statim, quae sint λficia, quae actiones. Vobis autem, quibus nihil est aliud Propositum, nisi rectum atque honestum, unde omcii, unde agendi principium nascatur, non 'reperietis. 4 Hoc igitur quaeritis omnes et ii', qui, quodcumque
in mentem veniat, aut quodcumque Occurrat, Se Se-
ψsum. Non male, num ale ψεum, ut censeo auetori, id ipsum valeat sed sine necessitate. G. Int ut virtus, quaeripa ea ultimum bonorum, aliquid haberet praeter se PPe
4. Ut is, qui eam Abest a Baa et Gud a s, quod saepe aio auctor omittit. Quod antem Gud et a refert,
id pravum est, quum pron ad Ummam pertineat G. s. Vobis autem . . . non venietis. Correxit avo arte m. vos, quod neque nostrorum ullus agnoseit Nee opus eat correctione, modo contimas, unde vobis... officii ... principium matur, non rep. Ex vi oppositionis vobis praemissum mae videa G.
6. me igitur quinritis omnes et et ii,
qui ... se sequi dicent, et vos ad naturam revertimini. Goer aerib Η agitur quaerentes omnes, et hi, qui, quodcumque ... Occurrat, ne aequi dicent, et vos , ad D. r. Adeo , inquit,
Perversa erat vulgata lectio, ut nil mirum sit si Lamh. Davia et Em. Perversas eorrigendi visa interimi; quibus tamen nihil emetunt. Spis quaereo . Baa et Gud. x, quore . Gud a su suas. Ex his plus quam probabile est, Per Omp. esse Participium ρο--rentes obliteratum. Et deinde iisdem hinis posterioribus et ars debetur, et vulgata multo melius est, quum ad Aristonem et hrius ectatores Pers-neat, emus sententia haud multo ante,s 43, iisdem verbis norata est Ver denique, o ad naturam revertimini, ut etiam proximum quibus i. e. sed vobis omnibus , ad Aristonem pariter, atque Stoico reserenda sunt: nam Aristo etiam ad naturam redibat, quam illa oecurrentia es supra l. l. atatueret Virgula igitur post vos ponenda erat aeque ergo vitiuae .
DD. quos dixi, post e mos, qui addi, atque re raemini aeribi iubent, quod
telligi potest, at sic interpunxeria:
- Η- ... quaeritia inne ζ et ii qui ...
nenipe Aristonei , et vos Stolothadnat revertimini ut hoc reperiatia , .
513쪽
qui dicent, et vos ad naturam revertimini. Quibus 7 Datura jure responderit, non esse verum, aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti'; esse enim unam rationem, qua et principia rerum agendarum, et ultima bonorum continerentur; atque, ut Aristonis esset explosa sententia, dicentis, nihil di serre aliud ab alio, nec esse res ullas, praeter virtutes et vitia, inre quas quidquam omnino interesset, sic errare Zenonem, qui nulla in re, nisi in virtute aut vitio' propensionem, ne minimi quidem momenti, ad summum bonum adipiscendum esse diceret; et quum ad beatam vitam nullum momentum ea res haberet, ad appetitionem autem rerum esse in hi m menta diceret δ' quasi vero haec appetitio non ad summi boni adeptionem pertineret. Quid autem mi 487. Quibus. I. e. vobis omnibus et Stoicis et Aristoneis. 8. Non. . . Peti. Haec sic capienda sunt: Non esse veritati eo entaneum, tamquam ex alia natura, quam quae est hominis ex solo animo finem beate vivendi summumque bonum desumere; ab hominia autem natura, i. e. ab iis, quae sunt aecundum naturam, principia rerum gerendarum primaque omelisundamenta repetere esse M. G. s. In Nrtute aut vitioJ. Damnaverunt Davis et Em. v. aut vitio aduncos, quum enaua ex iis ahised exalatat. Et amant sane scribae oppositione textis inferreri f. ad Acadd.
II, 124 38. Neque, si tale quid additurus auctor sui et, aut aedis seripsisset, ut si interdum bono malum, honestum turpi Q, e loe addit, ubi parum ad contexta pertinere videatur. Denique facile videre est, hae accommodata a seribis esse Proxime praecedentibus, in praeter virtutes et vitia . , ut eomparatio eo Pressior esset. Hinc ista vere spurIa uncisque digna iudicavimus G. Io Et quum ad beatam itam
num momentum ea res haberet ...
esse in his momenta diceret. Quum V DD. quos diximus, in praegremis
haererent, vix Potuerunt, quin etiam in his offenderent Davis enim auadet, eeterae res haberent in probante mest Brem in noti inser a cetera haberent m. Sed ea res est propensio, et ad in his in virtute aut vitio is,
cogitandum : hoc loci sensu Et licet quidem ad beatam vitam ad summum bonum adipiscendum propensio nihil momenti faceret, contra tamen ad appetitionem propensionem, ad res appetendas in virtute et
vitio momenta esse in Vult auctor, - vim quidem in ea appetenda vi tutem et vitium exserere, non 'ire versa M. Si vero meat. Pro aulam, tamen eorrigi iubet, parum intellexit, saepe hane particulam auetori contria, a contrari Parae, valere . . Djsj1jgoo by
514쪽
nu consentaneum est, quam, quod aiunt, cognito summo bono, reverti se ad uaturam, ut ab ea Vietant
agendi principium , id est officii Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae secundum natiaram sunt, appetenda; sed ab his et appetitio, et actio
XVIII. Nunc venio ad illa tua brevia, quae consectaria esse dicebas; et primum illud, quo nihil potest esse brevius D Bonum omne, laudabile laudabile autem omne, honestum; igitur omne bonum honestum .
o plumbeum pugionem Quis enim tibi illud primum
concesserit ' Quo quidem concesso, nihil opus est secundo: si enim omne bonum laudabile est, omne 4 honestum es Quis tibi ergo istud dabit, praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes quos tu non probas Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia, non
xx. Utas ea petari Eri et Spir. ex a Bene quidem per se, id est,
in naturae eonvenienter ut r- tuis, e natura vivere, tu is dieitur
aedis. I. viat anetor ab ea demin murtis, atque tum Vulgain melior G. XVIII. r. Et primum ima, quo ni si missi assa Meiatis Goer deuerasa, suo omnes codd. sequutus. Cogitandam eat, inquit, me priuaum
luti di has, quo nihil diei potest
a. omna bonum M. et Sine ordine probatiore, ionum igitur omne in supra III, 8, 27, quo his -- estur, α bonum igitur quod eat. --
3. Quis enim tibi uisa -----essinit Gine .a in eontextu, et in eo quem in notae capite repetit. delere videtur . illud, o ex ipsa nota vox ea ab eo solummodo trana- posita hisae videtur nam te inr. notat Iis hae nostri tra Ponmat. et vis Ioel o est, ut Marius promvMεἰ dubitari nequeat vir et M . d. g, Monam ratio primum Diud in Gud. x in primum tibi illud in. Mara mimum ignorat. At Me a meinmuit, quum ι----vom atι neque ad Oonsa aeriam pertineat, in inprimam stationis eonianam nimis tionem . notet cons. Mada. II ar 67. Admisso nempe a Pra maria lavd primae avee tam iudi intum est.
515쪽
labit quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia, bona esse dicant si laudabilia non dicant. Et hi quidem ita 'non sola virtute finem bonor mcontineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant. Quid cense eo eSSe facturos 7, qui omnino virtutem a bonorum fine egregaverunt, Epicu
rum Hieronymum, illos etiam, si qui Carneadeum finem tueri volunt Iam aut Callipho, aut Diodorus, o quomodo poterunt tibi istud concedere, qui ad honestatem aliud adjungant', quod ex eodem euere non sit Placet igitur tibi, Cato, quum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis ' Iam ille Orites, quo nihil putatis esse vitiosius Q Quod
6. Bona assae dicarit God 2 et Baa. bona Me leuntis, o Mia verbia, laudabilia non dieantis. Sed Gud. x et onae qui idem ineunt referunt, omἰ- integre ervante neque auetor,
ut alibi monuimus, ad qui e qui indieativum jungit Ven. 494 uir que quidem Ioeo dicunt, sed unde,
videa Davia adeo eonsulto ex binis suis, et Victoriana ineunt ineant correxit Neque petua dicant abjiciendum putabis aio enim verbum hoe auctori ex more iteratur. G. 6. Ita. Hanc vocemionae ignorat, Pra e G. . Quid censes eo assae factistos. Goer delet asse Gudiano I et Cratandriae, inquit, parendum suit. In hac enim structura auctor verbum subati non admittit Oret. I, 17, 9 quid cenam ... qualem illum ratorem et quantum suturum is si II, et Ia et Quid enim ensemus superiorem il- Ιαm Dionysium, quo cruciatu timoria
angi solitum p . Philipp. XII, 9, ar. Quid censetis 3 quum iter ingreamaero longum praesertim, nullasne insidia pertimescenda. in similiter verbum a M. Post an consae subauditur. 8. Quomodo poterunt. Ita ex binis avia Daris pro vulgato quo Verum testantur noatri omne : nam etsi quidem Gad a quo in textu, tamen q-modo veraeriptum refert. De
hoc frequenti vitio supra mim . Nec auctor te acribit: posui et qui, si aliter volui et G. s. Adjungant. Tres nostri Qun
gunt. Perperam Poptative enim ponitur. G.
Io Ueli, Interrogandi ignum quod vulgo ponitur, quasi nihil huc pertineret, sustulit Goer. xx. Quo nihil putatis assa uiosius. Inter editorea satia onstat hunc locum esse corruptum icero enim haec de Stoicis dicit, quibus iste sor res vehementer placuit, quique eo 'metuo fere a sunt. Ergo illud ad Stoico vere dici non potuit, quo inruexnihil puistis esse tiosius. His de ea ia aviaius ex uno S legit, quo nihil putatis esse melius. Aliam Dj0jtjgod by
516쪽
boniim sit, id esse optabile quod optabile, id osse
expetendum ; quod expetendum, laudabilem deinde ' reliqui gradus v. Sed ego in hoc resisto 4 Eodem enim modo tibi nemo dabit, quod expetendum sit, id esse laudabile. Illud vero minime consectarium ' sed in primis hebes illorum, re gloriation
viam alius vir doerus tentat, legendo, quo nihil ummus seil nos Academici esse vitiositis. Si mihi etiam con-jiesenti detur Ioeus, malim legere, in quo nihil tigatis esse visiosius Satis
notum est comparativum vice positivisa in usurpari hin per vocem Deiositis intelligat lector solito vitiositis. Omnia soritea a Cicerone credebatur
eeteris,itiosior Solet Noster iis e-- parativo uti, ut in lib. V, 35, α animadverterunt ea, quae domi sunt euriosius in Alibi idem notandum eat.
renthesi ineludit, relatisque superiori-hua ori addit Ernest nescio qua ieiuna ratione vulgatum tuetur Brem. egregie sane in notis maere voci ius madet, eum Pin loco, ut ipse monet, ironia. Sed an si vere auctor,
vehementer dubitam . Nam Stoici inriten, licet ipsi eius architecti es-gent, tamen ex vitioso ooneludendi genere statuebant. Cons. Acadd. V 29, 3 . soritas. . . quod tu modo e Stoieorum mente die a esse vitiosum genus M. Hine iat parenthesi in-esndenda putavimus ut addita ab auctore, quo nisum, ex ipso Stoi-ram iudicio, hinus inrita vim Iahesaetaret Fatemur tamen magis placere, si in eadem parenthesi quibus legatur: quod in quo muratum nemo mirabitur. Nisi Post quo gener extadIsae malis. Sed vulgatum si quoque ferri Posse putamus. Aliam tamen dubiis-tionem addimus Forte remius -- pro Iam acribetur ut proxime Prae dentia his arctiua iungantur. Conflandi avrem has partioulaa olere tra lautium eat. I certe eorrigendum
praeteriit, quum bia enim aequatura aed iis auctor Mepisaime Celemmossendere leve a coluthon in quom haeret neminem debet. Quum
enim post v Iam in sorites tot interponantur, plane ex auctoria morae est, vel mutata at et a pergere, velso ere ab Ptius.
a. Quod ex Me sum, laudiabile. Addontri nostri id, sed parem p M. Μagis audiendi videntur Spir et M. qui in praee d. asse his omittunt: aio
curret oratio, ut olet in soritia, e relatius G.
x3 Deinde Bini illi nostri detris
quod idem verum putamua, lieetis .iae ex ompendio auribae G.
x 4. Resisto. Ludit Cic. eum Cheysippi inrita resialendi et more, et verbo me enim ἔστασθε adhibebat
vide nos ad Aoadd. II, 9, 93J, ubi
insister ponitur. G. Is consectarium. Notandum eum Em est, consectaria esse, 'νε stacute conclusa eons supra III, 8,
a Q atque inde his hebes opponi. Addunt denique post illorum, quod ae
517쪽
dignam esse beatam vitam, ii quod non possit sine honestate contingere, ut jure quisquam glorietur '.Da sibi hoc Zenoni Polemon 7; etiam magister ' ejus, et tota ilia gens, et reliqui, qui Virtutem omnibus rebus multo anteponentes adjungunt ei tamen aliquid summo in bono finiendo. Si enim virtus digna est gloriatione, ut est, tantumque praestat ceteris rebus 9, ut dici vix possit et beatus esse poterit ' Virtute una praeditus, carens ceteris, nec tamen illud tibi concedet, praeter virtutem, nihil in bonis esse ducendum. Illi autem, quibus summum bonum sine Virtute est, non dabunt fortasse, vitam beatam habere, in quo
jure possit gloriari etsi illi quidem' etiam voluptates
ali viderunt, ex eo, quod communi sere vitio eodd. pro hebes, habes Peccant comparea enim III, 8, 28, quo haec reseruntur. Paucis interieetia Davis inani plane ratione, quum non 33it, etc. uadet. G. 16 injur quiset gloriatur. Addita hare videntur ad interpretationem antecedentium verborum. Quod eo magis existimo , quia responderi eonfiat ad id quod Iib. III o. 8, dictum est his verbia quo efficitur, gloriatione, ut ita dicam, dignam Maebeatam vitam quod non possit quidem, nisi honestae vitae, jure contingere. 1is fit, ut honesin viis beata sitis. Is autem locus eorrectionem doetissimi viri eonfirmat, Antonii Μnreti, qui legendum putat ex Nonis Illud vero minime consectarium, ae in primis hebes illorum, gloriatione dignam esse beatam vitam: quod non possit, etc. Id quod Si-gonii quoque liber comprobat. P. Μ intrr. - in jura quisquam gloriatur. Si omne omnino eodicea, et suspieionthus suis plus quam par erat indnisic P. anntius, qui haec in II. cio pars ritu. spuriis et supposititiis numeravit Dam II Polemon Goer auribit Polemo.
monia magiate Tenocrate Intelligitur et tot gens eum Academieta Peripatetico comprehendit. Si enim eapi auctor voluit, quum sentam, non familiam, acriberet G. - Du-hin tamen eat an hae tam atriolo distingui debeant, quum Pauli supra familia eodem sensu ac sens hic acetis piatur Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia, non dabit m. Is Praestae ceteris risus Tres nostri cum Crat in marg. reliquis Atque an mirum est, si satis saepe hano varietatem murrere rideas quam vix recte glossa tribues, nisi Messias sumes e uadam vel notisaima quaeisque explinandi, accusare volneria. ao. Et beatu Us potarie. Et eat eo ecutionis, ut alibi assumptionis Sensus eat: Ita sequetur, ut Matua etiam is iudieandus sit, qui vel una virtute sit praedit et quod inmen vos negatis M. In Proximis tanguntur pia rurei. G. 23. Etsi in quidem gloriosas.
518쪽
faciunt interdum gloriosas. Vides igitur, te aut ea
sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam
concessa te nihil juvent. s, XIX. Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia, nobisque dignum, et maxime,
quum summum bonum quaereremus'. Vitam nostram, consilia. voluntates, non verba corrigi. Quis enim po
test istis, quae te, ut ais, delectant', brevibus et acutis, auditis, de sententia decedere Nam, quum ea SP ctant, et avent audire , cur dol0 malum non sit dicunt illi, asperum esse dolere' molestum, odiosum, contra naturam, dissicile toleratu; sed, quia nulla sit in dolore nec fraus, nec improbitas, nec malitia, nec culpa, nec turpitudo, non esse illud malum. Haec qui audierit, ut ridere non curet' discedet tamen
Ex eo ueto eo ecutionis ordinop arim se endum erat; neque non erunt, qui ho nudiuti Sed verba in omnibus istis onclusionibus is , valent, is mihi eiusmodi onsectaria facienda essent. qua quidem ratione vulgata exquisitior inaniorque ivd eanda ea Gud a et Baa. nobis philosophiaque . . 2. - ω, ut ais, Gleetant Vario De in in his aeribae, alo tamen ut Pareat, non eo vidisse, ipsa hia Caintona verba exelines in m et ad
. aedis Meraria me stoleorum, he vis, et aenis, deleotant. G. 3. Nam quin a Uectant , et a-ne Minyae Goer seriuit . Nam quum exspectant. notatque mavis.
vulgatum eorrigit in aequum eos speet. Propria ac dii Em. - -- voceat eommendans. Sed nimis amel aeriptis, ea in ex et se verast, mutatur ala v. e. Invent. Π, as a eode a nobis ollatus, ae ne ullis quidem ... ea rotare.' Ce rei p. II, 6 64 Exspectantibus omnDhus, quianam esset tam impius, ut, quum'. l. a superfluum Intellexeris,
incertus esse non mala, hane nostram rationem veritati esse eo enis-neam. Ceteram ad aevectunt. . .a-n eootandum est Maeres senes-tes : nam ad superiora a sementia
decedere, ava emit is, ut eme ad eam stoicorum tra eat. Vulgo aleaetiva pro Mastris Maiis dieunt. G. 4. verum vis, Iare Codd. in rem plures impressique, quos id
mus, omnos, dolorem, aeeommodatis
a stantivo reliquis sed seripuis atri omnes infinitum tempus dant, grae
eo more, auctorique frequentato. o. s. Sed, quia Baa et Gud. x guum donendit intieet seri a sit ad quia
positum; sed ride auP. I, o, 32. G. 6. Me qui an arit, ae ridare non
519쪽
nihilo firmior ad dolorem serendum, quam Venerat. Τ autem negas sortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet Cur sortior sit, si illud, quod salute concedis, asperum, et Vix serendum putabit Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Et ais, si una liter commota sit, sore , tota ut labet disciplina. Utrum igitur tibi literam videor, an totast
ginas commovere Ut enim sit apud illos, id quoa
est a te laudatum, ordo rerum conserVatus, et Omnia inter se apta et connexa sic enim aiebas), tamen
persequi non debemus', si a salsis principiis prosecta
coragruunt ipsa sibi, et a proposit non aberrant s. In 54 prima igitur constitutione Zeno tuus a natura recessit; quumque Summum bonum posuisset in ingenii praestantia ' quam virtutem vocamus, nec quidquam aliud
curet. Senaua est: mare et talis qui audierit, si vel ea deridere nolit . . Hine nihil est, quod Oud uterque hoc, a Baa et videre, reserunt. In
proximis item in is pro nasio,vstro meant, Ompendia no et o oonfundente m. I. An meras maginas Cogitandum Stoicorum disciplinae συσπιχλατος .Respondetur autem hia et proximia, ad ea quas a Catone allata erant, III, 22, 4. G. s. Tamen persequi non Memus. Pronomen ea ex erebro auctoria mores audiendum mi Porsoqui est ene, M omni parte probare Vere V, 7 , Igr: horum no a tam et instituta perae iuratris. Non bene igitur Mn. - ultra progredi eonoludendo ex iis explieatis. s. Commaerent ipsa sibi. . . abstrant. Seriptus liber nullas, congruunt; omne conmuerit, ut etiam impressi veterea plerique: nam quod Eri. -- graeonti mari, i ex pinxima me adhaesisse videtur me tanto in futurum tempus consensu, quod ad si auctor tantopere amat, aeribaeque
parum auctoritatis attulit Davisina, quum ex Meensiana, Lambini exemplo, congruunt daret olim malabamus commenter, deleta et proxima quod e syllaba in his adverbiis, quae auctorarequentat, ex eo quod super- aeribi solebat saepe neglecta reperitve sed minus probo positu. amqnidem aberrabunt suademus, quoniaeque saepe hae quoque sutura obliterentur risequenter enim hoe omispendio aberra re numerula puta'ne, expressa vidimus; quodque quum irem laturi exaeti est, ausa etiam hine error oritur si meis nuper hinx orat. 27, 9s, expli hun
tur, eis .mam et Crat. α congruant... errent M. G.
xo. Posuissat iri ingenii instantia. Monae. Posui et ingeni praestan-
520쪽
bonum esse dixisset, nisi quod - honestum,
nec virtutem posse constare, si in ceteris rebus esset
quidquam, quod aliud alio ' melius esset, aut prius his
propositis A tenuit prorsus consequentia. Recte dicis;
negare enim non possum. Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, veras esse non possint β. Docent enim nos, ut scis β, dialectici, si ea, quae rem aliquam sequantur 7, salsa
sint, salsam illam ipsam esse, quam sequantur. Ita fit illa
conclusio non solum Vera, Sed ita perspicua, ut dialectici ne rationem quidem reddi putent oportere:
etius dictum ae vix verius In exprima vocis proximae syllaba faello litem potuit tum acriba auavonte quartum caesum posuit. G. xx. Aliud bonum esse Spiri Be Erl transponunt, . aliud Me -- num in z qui ordo tum valeret, aiquidquam abesset G. x a Nisi quod erast honestum lan rat Gud a esset alias, hac in Dequenti dioeudi ratione, recte h. I. Pro vero, σι eum vi additur. 13. Si is estoris rebus M. --
quam, Mod aliud cilio Gud uter et Baa. quid Pro qui uram et sed haesere aeribae in eius positu qui
Probus eati Auetor enim, quum primariam enuntiati vim in ceteris verulet, non potuit, qui gulaequam, item non in vi in ausula Poneret. Maii- noli cum Νι--o μορι- quod explicare. 414. Pro sitis, pro positis dierum. CL ad Madd. II, 3, 42. G. x s. Sed ita fati sunt ea, qu
cons quuntur, Me i , e quibus haec
ignorat Gud a σας quod primo a spectu probandum videatur ae eat hoc pron non sine vi quadam additum. In verbis denique e quibus plures et aeripti et veterea impressi e ignorant. Perperam. Neque ex eo gendum, ut aliau, putea, quum via in praepositione sit, non in pronomine tum enim modo exsaei a meis aeriiatur. G. 16. Ut eis. Parentheseos a uis lata, ut sero fit, is h. l. vulgata dia tinguit sed prave Pari enim tum iure, ut ita dicam, ut aiam, ut viderisis, et talia multa, parentheianrequirent, ad quae tamen mete V. DD. hanc respuunt. Parva lata anni, sed tamen m Menda et ineo tantia anim ded et in omnibua G.
17. Qua rem aliquam πα--r. Gud ais h. l. et inseri a cons. --tur i. e. Proprio verbo et et nemio an ad hae eontexta meliore, quum et inserius consequantis- aer tur. Sed Eri persequamur ex viri nihil notatum unde implex praeferendum videtur, quod Miam insertu recturrit. G. - In ae la vel nunc dieitur: