장음표시 사용
501쪽
qi aeque progressio. Non enim ' quod iacit in frugibus, ut, quum ad spicam perduxerit 7 ab herba, relinquat, et pro nihilo habeat herbam, idem tacitin homine, quum eum ad rationis habitum perduxerit. Semper enim ita assumit aliquid, ut ea, quae prima
dederit, ne deserat. Itaque senSibus rationem adjunxit; et ratione essecta, sensus non relinquit β. Ut si cultura vitium, cujus hoc munus est, ut efficiat, ut 38
vαt, notissima aurit. Posteriorem dicetidi rationem auctor ob ea, quae adduntur, in mente habuisse videtur. Cf. Budaei Commenti L. r. P. 462. G. I 6. Non enim Vehementer eodd. his in v. uehant : sic tamen, ut scribas strueturae rationem latuisse pateat. Quae haec est non enim
idem facit natura' in homine, quod
tacit in frugibus , etc. o Solet autem
ex more anetor comparatum ompa
rando praemittere. Recte igitur Davis hoc sustulit, quod in vulgatis post enim addebatur, quodque e nostris Μonac Gnd. x et Gud a qui enimiameit reserunt. H. et Spir quoque non enim ignorant. o. 1 . Ad visam perduxerit. Nempe natura et quidem ad spicam, messimaturam m. ale igitur Baa et Gud. produxerit: quod idem vitium etiam inserius cum iisdem Spir et Ery communicant. G. 38. Sensibus rationem adfunxit ;ει, ratione effectra sensus non resinquit Volgatur adjunxit . . . reliquit, quorum persectorum loco m. praesentia dedit, adjungit, relinquit quippe qui in edd. veit relinquit Perisset. Recte hoc reposuit aedis emae non erat, ut item illud sollieitaretur; in quo et codd. et impressi Vett. Perstant. Relinqui reserunt tres Oxonn. Unique nostri: nec ii mII. Cis pars tertia. videri debet si hoc ad praecedentia perfecti exemplum in reliqnis codd. mutatum reperitur. Adjunais autem recte se habere videbis, si reputaris
naturam hominem una cum sensuum facultato ea quoque rationis, imul cum iis , exornosse, ae hanc sensim sensimque ab illa explicari et perser, velut ab artissee ex trunmatatuam. Hinc eonsulto adhibitum ubera putabis, Milicet a natur et eodem qnidem modo , quo artes, Virtutem efficereis me anmana dioitur Aeadd. II, Io, 3 i, licet hae proprie restri dicantur. Haud igitur facile remit coniecturam ex adnottiis admittimus , Perfeσω suadentis, quamvis haec vox in locis, quo attulit, multisque aliis, de ratione proprie ditatur. Huc adde, perfore esse impliciter ad finem perdocere; at e Maer in arte
de eo poni qui quid adhibita diligentia ad finem perducit. lno, conflare et emeere, elaborare et emeere, iunguntur, tropo ab artificibus in aere et marmore ducto, etc. G. - Totum hune Ioeum alo ambinna refinxit : Sensu non reliquit quod sic intel-Ηgemos Licet enim, ut vos quoque soletis, fingere aliquid docendi causa. Ut si evitura vitium, qua hoe munus eat, ut vitis eum partibua via omnibus quam optime se habeat : si igitur illa ultura vitium in viis nait. ipsa, etc. m
502쪽
vitis cum partibus suis uinibus 9 quam Optime se habeat se sic intelligamus : licet enim v, ut vos
quoque soletis fingere aliquid docendi causa); si igitur
illa cultura vitium in vite insit ipsa, cetera' , credo, velit, quae ad colendam vitem attinebunt, sicut antea; se autem omnibus Vitis partibus praeserat, statuatque nihil esse melius in vite, quam similiter sensus, quum accessit ad naturam tuetur illam quidem, sed
etiam tuetur se; quum autem assumpta ratio est, tanto
in dominatu locatur, ut omnia illa prima naturae hujus 3 tutelae subjiciantur. Itaque non discedit ab eorum curatione, quibu praeposita Vitam omnem debet gubernare ut mirari satis ori m inconstantiam ' noti
is. Cum artibus vis omnisas. Spie. H. Crat transponunt eum
omnitiis partibua auia . Quod melina est, quum via ait in omno . - pr haliva vide ar, si hae vox cum Baa. et Oxon. . abiiciatur quam saetisseribae ex aeq. addere Potueriint,qirasque his in ontextis per aeriam Ititelligitur G. Io Sedria inraia amara iacet anim. Guer parenthesi non ineludit v. ad 3. Muia. --. Aliae, inquit, vulgo parmaehom o oeatur. Inde Brem in nou. Mee non ine iure statuit, hominis entia laeum soro multo Ἀ-gantiorem LM .uam verba ista mirat dis auem et Davia arPata magia, quam ara te as i. e. concede si incaua L Sed parenthmia rugno post ista,
vulgata a ei a disti mit ipsa enim ad viis pertinet, e tam vi atmultur In proximis ad veli, ut ad se
amem , uisum inuasi vitia mens et ratio heogitanda est. Inseria quatuor nostri transponendo, . tuetur, Peccant quum in reciproco, ni paullo ante, Pondus ait Oxon. sed etiam se, abiecto tuetur, quod stati adsuit et ut eo neglecto, es legendum videatur. Sed non sine vi verbum hoc rep itum est. G. 22. Eorum inconst. ore aeribit Moisortim ine Aus anmus, inquit, aliquid , qui ex . eorram, lectionem Moisorum secerimus. Vidit enim iam Em licet in hoo pronomine alia facilior ait, quam Par eat, ad eorum Tequiei aliquid amplius, ne e qui, etc. Fateturque se nil melius scire, quam ut si oratio continuetur, gui natum-lem an Sed hoc optantia eat, non iudieanus Fata medela fiorem aeribere licuerit, ut saepius aieinde Stoici designantur: aed quum in nullo eodice scripto vel vestigium ait, olim sic esse scriptum, et alia ubique in his seripti varient quumque Stoicomine longiore intervallo mentio linteiatur maluimus ita corrigere, quum Dj0jtjgod by
503쪽
possimus. Naturalem enim appetitionem, quam Vocant υρμἡ, itemque metum, ipsam etiam virtutem tuentem esse volunt eam rerum' ', quae secundum Da turam sunt; quum autem ad Summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia, et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia appetamus, potius quam uno fine, utrumque concludant 4.
Praecedentia voeis ultuna inera lauda absorberi potuerat. Compendium a mn , ut ubique pingitae, dein civi
quit, discedunt in his inter se eodaces Vulgatur, virtutem tuentam eiso volunt eam rer o aedisi nullae enoatria Nam M. I et Baa. a tuentem voluntate eae reae . Gud a mnia . 4 tuentem Dirimatem e. me. Eri apis et Monae invartutem volant ae earum arrim is in quo veri- anotoria mamun agri Mimna. Nam facile primo vincitur ια--m exala semate an Misae. Pertinent tempe verba, involem mae est in remmae,ad tria Iain, ---αι- restiti nam, irium et virtutum timui, male par participioin istud ad sola -rtruem rex D tam enlin diverianuaquam singulari numero jungumine. Invehitur hoc ipso . qua mens an-etori aliena, quom moque Cisero umquam, neque Stoici dieant, meri vistinem earinae in aeeundum tiaturam:
que de viri em neque eam o-- munia vitae aviam, sed sapientis etiam, M. b. hin primo naturae, seu iis, quae naturam aurit et modo nosecundum
ea appetantur i. a. is horis habeantur; sed aumantur i. e. in ἀδιοποροις Ponantur Graeel, καὶ mi ὀρ- , καὶ τι viam , καὶ - - ἀρετε, τῶ, κατὰ tu Lαι. Cf. invi in aera. Π, ros, o et 1 A seqq. etc. Quae quum ita sint, saeue emitur quoque,
obluerat altero a compendi v. esse, modo pingitur; voluntatem autemeratisime ex priore e eum lineola aer--o Aloeto autem o aemate tuentem Ebrarii, suarum orium iudicium a. uti, arae transposuerunt. Quae a rite ad eontexta aestimaris, eram auetoria manum repositam mae, nihlid it is. 24 mus, Potius quam uno a ut mere coneludant Gine virgulam ponit post mirus, notatque: Reete primo Em monet, potius ad praecedena relinqvnn resema distraetum sieeat, ut eontextorum iuncturam magis 'iuvarei. . tre Mne idem utrum.
aee, Pro Vialgato omnia, dedit eum P. Manutio, ciuiua vetere libro et Elimia Consentiunt vis et Eri. que dubium est, quin omnia scioli librari sit, ad omnia superina posita respieientis Daviatus mete receptum probat sed si conel unti vadet, in εereat, quod non meminit, postfortas, quam, Omlui, solere Ara m ep. depugna Potius, quam servia M. Tusc. II, 24 sa. Vide Brem ad Com. Nep. Att. , . Eiusdem item Ignsa
504쪽
4 XV. At enim jam dicitis, virtutem non Posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivetidum pertineant. Quod aotum contra est. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget, quaeque ejiciet, unam reserantur ad summam.
Nam si omnὶno nos negligimus', in Aristonea vitia et peccata incidemus Α, obliviscemurque, quae Virtuti ipsi
rantiae est, quod Eil eonemder re
x . . At enim iam disicis. me. aerib at enim natiam dicitis. Recte, inquit, senderunt V. m. injam; nam numnam a post de enim ponutum nee aliam h l. nisi continuandae orationis vim haberet quam tummodo admittit, si ip aententiam ingreditur. Sed ita quoque scripti variant ni ab hac voce tantua dissena vice ac potuerit. Bini nostri eum omnibus ruteri, quinque aviali, tribas Oxonn. nam reserunt, e quibus tres huius causa in promptu Posita, enim ignorant. Reliqui nostia, eum alias aliorum, aer vel veram e duodenique, alter Memmian , alter Daviaianus, natura exhibent. Quod recepit Lamh. probat Davis idque, T serentibus idem Marao et Crat uni sane amplectendum est. Ita enim non solum omnia haec diversitas per e
Patet quum natura ex compona acri-hatur, atque inde prona vitii via innam Ces. mg. I, 8, 9 et erae et na- etiam infinitia locis in jam
mutetur aed contexta etiam aio a
here jubent. Si enim, quae s proxima
dicuntur, compares, ita contexta -- haerent et , Quod vos dicitia natura virtutem non Maae constitui, si, quae extra virtutem sunt l. e. Prima naturae'. ad beatam vitam Pertinere ta- tuantur : id totum contrarium est. Nam vos, ex Parte certe, naturam in virtutis eo titutione relinquitis, prima naturae a virtute separantis M. Ponebant autem Stoici prima naetiis in ἀδια οροκ, quae non proxime ad virtutem pertinerent, sed extra hane maent, i. e. remotam tantum vim quamdam et Per a idens, in ea exsererent, unde sista maina ex rentur. Vox autem δε εανα ante in eis p ita est, ut rina ei pondus a deretur. a. Nisi omnia ... ad summam. Cf.
ea quae infra ponuntur in nisi ea, quae sint prima naturie, ut ad inmmam pertinentia, tenebit . G. 3. Naran si omnino nos ne is aest eri scribit ea pro nos reos, inquit, in Me mutari iubet aviaria. Em nos, ieiune sane, ad corpus fert, et quae ad hoe pertineant Brem. in noti. A nos ex ultima praee dentia voeia vllaba ae asisse, addique ea est. Hoc amplectimur, qu eumque demum eam nos exstiteritu idem enim Mepit editio mon exeodd. E. et V ut videtur; et eat sane
hviva pronominia iterandi ratio Deeroni multis modis frequentata CLBrem de Fato, p. 16 pag. 64 Vulgais multis de anaia ferri nequit. Si
in ea perstiteris, hominas nos legendum foret, ex oppositione, in ut- quam solo animo onotemus . 4. Aristonea vitia et peccata ine dumus. H. tra ponit incidemus et peccat unde V et pecem ex glosaa
505쪽
principia dederimus. Sin ea nota negligemus), nequcttamen ad finem summi boni reseremus, non multum ab Herilli levitate aberrabimus. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Facit enim ille duora
juncta ultima bonorum quae, ut GSent Vera, Conjungi debuerunt. Nunc ista separantur, ut disjuncta
sint ' Quo nihil potest esse perversius. Itaque contra rest, ac dicitis; nam constitui virtus nullo modo potest, nisi ea, quae sint prima naturae 7, ut ad summam pertinentia, tenebit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, Sed quae tueretur. At illa, ut vobis placet, partem quamdam tuetur, reliquam' deserit.
Atque ipsa institutio hominis si loqueretur, haec diceret Primos suos quasi coeptus appetendi fuisse,
accessisae putare possis. Sed diversa relatione, uia ad rem, eccata ad hominem dicuntur; et pari iure iunguntur, quo alias vitia et errores.
De Aristone vide supra II, 34 43, et instari L aeqq. coli. Legg. I, i 3, 38. .
s. in ea non ne ligemus ... ine remus. Ita mole Em ex edd. vett.'
Jeremus ante hune iam Davis ex suis dederat. Utrumque ut aer tant illi bini nostri cum Crat reliqui omnes in materiore consentiunt. G. 6. Nunc ista separantur, ut disjuneis sint. Vix dubitamus ita aeri-hendum esse, ut adeo valeat : de hariun autem V permutatione in vulgus notum est. s. euas ad On. II, 6 r. Jam via loe erit, munetantopere dissere inter se dicuntur
ut in disiunctis invicem oppositis
Ponantur se vult enim auctor ea dis
juncta intelligi, qualia in Logicis di-cnntur. CL Acadd. II, 3ο, 97. G.
7. Quo sint prima natura . Sic nostri quoque, nisi quod Eri se peceat. Inde nihil mutavim et non quod Em sine in veriore h. I. latinitate ponit; in homenim egregie errat. Con
textis sunt, hac in asservatione, accommodatiua erat. G.
8. Reliquam. Ne partem denuo intelligaa, naturam eogitabis r alias reliqua seribendum foret. G. s. Caeptus. Goer seribit concuttis. Ita, inquit, pro vulgato μορμώ, quod receptae voci compendium peperi evidetur, ex quatuor nostris et Marso, u. 494, Crat dedimus. Est enim hoc electi . Aueto vero in intelligentias, cupiditates, flagitia fraudes concipere quidni etiam conceptus ametendi i. e. ubi appetendi vis primum moveri coepit. Ex Masiantem , mitigandi particula, certum argumentum deduci nullum Potest quum ea ob utriusque substantivi insolentiam posita dici possit -- quae Djsj1jgod by
506쪽
ut se conservaret in ea natura, in qua ortu GSet.
Nondum autem explanatum satis erat, quid 'maxime
natura vellet. Explanetur igitur. Quid ergo aliud intelligetur, nisi ut ne qua pars ' naturae negligatur In qua si nihil est pr-er rationem, sit in una Virtute
finis bonorum. Si est etiam corpus, ista explanationaturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus ergo id est conve-4 nienter natum vivere, a natura discedere 'λ Ut qui
dam philosophi, quum a sensibus profecti, majora
quaedam ac diviniora vidissent, sensus reliquerunt: sic isti . quum ex appetitione rerum virtutis pulchritudinem idspexissent, omnia, quae propter virtutem ipsam viderant , abjecerunt, obliti, naturam omnem
hi asser Goer apud uo vota a valent ut phraria haee, concaptias k-
βε si bene latina videatur. ro. Nid maxima. Ante avis. qtim edebatur, ut Gud. x et Monae. reserunt Laad h. L pariun apte G. xx. - - . Edd. volt plerio, id anim. Perperam G.
qu 'o Vulgatum, inquit, seriptimo res uore eo omni spis et Emung. Me su Gad uterque, Motuae. Vion. -- me tamen, ut sua. divare manu in margine aquo res rat, quod idem ex Ma enotatur. Qua ex varietate lare intelligitur, ori se eo erame, quod Onomen Pro negandi partieula minarent: nam in in vetustiori a scriptis semper pingitur. 13. Ea Maeatio . . . relinq-- Ἀσπ ... viscodem ' ore pro iste rogationis signo, signum ponit -- elamationis, notatque oronum l torpeatibus laedo nempe, si attendissent, Prodebat. Ex anaetion- - pi maria ex binis auis pro vulgato se sicariema idque mole sarium eonfirmarit in nostromin optimi, et Crat in marine. τε Qua propter, ipsam Mariant.
ρι- Iis, inquit, Daris et nosin quatuor nam Gud a et Monae. mmor reserunt, quod etiam in Gud. x a perscriptum est. In Impreaaia vere
plerisque omnibus legitur, romoe quam idque nos quidem praetulerimns, si isto ordine Abrorum aeriptorum moereperiatur, hoe sensa loci optimo: in iis Siniel quum ex eo, quod rectam
appetendariam rerum rationem qua
rebant, virtutis pule rudinem intellexissent, omnia, quae ad appetitus
reserantur, propter quo virtuti e gnoscendi studuerant, reiecerant . Ira loquetur auctor de virtute , m- quam persona hinc advexissΦnt...isdemne r illud Platonia dierum oordatus, de quo supra, II, s sa ulmus, ubi virtuais loco sapientia
507쪽
appetendarum rerum ita late patere, ut a principiis permaneret ad fines β neque intelligunt δ' se rerum illarum pulchrarum atque admirabilium fundamenta
XVI. Itaque mihi videntur omnes quidem illi er 43rasse, qui finem bonorum esse dixerunt, oneste vivere. Sed alius alio magis Pyrrho scilicet maxime, qui virtute constituta, nihil omnino, quod appetendum sit, relinquat deinde Aristo, qui nihil relin
quere non est ausus introduxit autem, quibus commotus sapiens appeteret aliquid, quodcumque in mentem incideret', et quodcumque tamquam occurreret.
nem, Wintor, improba si propinaervaveris, inta rerundum est aasa esset no is quin, id est, quorum
glo-- --niret, resart. Ante Lamb. mrmanere Moeatum est: metiva tamen vel editi veterea praebent. Inteli prinespia se Prima naturae, si ea aequeremur, nos adduoere
deberent ad fines, o ad ea tu quibus summum honom p itum ait: Moest, quod Cle iamdiu probat , o. finem honorum latere in prima mstitutione hominis interroganda. t 6. Neque interi rent, valet, u atque ita non ritelligunt: is prave igitur Davis intelligaritas mavult. G. x . aenae naene sub ostre. m. auspicatur submere, quum ad vulgatum risus illis requirat e Ratio alalpa per a Parum valet, quum frequenter si aeeundi eam pro terilia visuntur es supra II, 9, 2 . quaerere omnis, eat, an recte hoe vorbum pis siser ero hoc in eontextu ponatur Attamen quum auctor Invent. II, 8, 3 - si id, quo nititur M amariorum ea a subduxerit: is nihild itumeat, etiam h l. mete viei. o.
x I. r. Rasinquat. . . non est ausus. Hae tempora meatio non eoeunt;
malit igitur re vis vel certe relin- qiae. Sed relinquat est optativi loeo; aeluom, si possit: atque ita nihil planeo sensionis relinquitur. De Pyrrhone et ritis Brutii es. Aeadd. W, a,r31. G. a. uerteret aliquid, quodcvmque
in mantem incidenaee, e . . . Occurrae
rei. Ad hae nondum plena expilea tionis lux aee ait, quamquam Tenn manu, G M. d. Philos tom. IV, p. 22 , eq. plura, quae huc raseruntur,a orati a monuit Stoici quidem re iam quum in rem ἀδιαφορια, quam statuebant, tamen diserimen quoddam reliquissent, atque ita προ η μεια distinximent, ut ad oviolum in praeeipiendi viam aperirent a Meum III ad Aeadd. I, p. salem Aristo Chius hane quoque distinetionema tulit Inhoe autem a Pyrrhone diversus frit, quod, quum hic, praeter virtutem, nihil plane appetendum atatueret atque inde ἀπο- audiret, ille appe
508쪽
488 . . CICERONISI hoc melior, quam Pyrrho, quod vel aliquod genus appetendi dedit; deterior, quam ceteri, quod penitus
a natura recessit Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; quod autem principium ossicii quaerunt, melius quam Pyrrho; quod ea non occurrentia fingunt-,vincunt Aristinnem; quod autem ea, quae ad naturam accommodata,
dieit,. nihil relinquere non est ausu ), at iustae appetendi rationis praecepta dari Pome negaret, quippe quae temporiam quorumcumque conditione unice penderent. s. Sext. Emp. XI,
ορα ... παρα τα διαφορους --tρω ε α περtστασεις. Neque maepraeserentiam, qua re a rebus natura distinguerentur e sed utcumque aes errent et Occurrerent, atque in animum vim suam inferrent, ita eas eas aut sumendas, aut reiiciendas Sext.
p. ibid. 3 6 γου -- et ripas εται λερω παρ' ἔτερα προκρtσις, κατοι πωριστασι δὲ μαλλο, Neque sane illis de appetitione rem Praeceptis uua se, ae α qui eonstitutionem summi boni hen intellexerit, et didieerit, quid in quaque re iaciendum sit, ibi nicile ipsum praeeipere . Seneo. P. s. a. Haec exempli illustrantur ad rem aptis, quae ipsa in Iocis laniatis
conserenda sunt. His praemissis, faene verba, in quodcumque in mentem imcideret, et quodcumque tamquam -- curreretis, et inserius, occurrentia, intelliguntur. Nihil anetor, nisi latas διαφόρους καιρω περιστασεις expressas voluit. Quum autem rebus accidentibus tum modo moveamur, si eas cum relatione ad nos uoatrarumque remmeonditionem conMdere us explicati auctor sic scripati licet eadem his, quibus de universa ista Aristonis aententia parum constat, obseuriora me debeant.-Tamquam occurrereLT-- quam additum est, ' occurreret vulgari sensu acciperetur. G.
3. Quod quater quoad valet mno partientia vim quam acribae ignorarent, primo loe Gud a quo Praebet, et tertio Eri plane agnorat. G. 4. Quod ea non occurrentiastagunt, etc. Μadi, opinor, ad mentem loquentia legas mutato verborum ordine, quod ea oecurreus non fingunt, vineunt Ariatouem . Stoica erant, qui non fingebant ea Oeeurrentiari Aristo, qui fingebat Sio Noster antis ante, in Aristo introduxit, quibus commotua sapiens appeteret aliquid , quod euique in mentem incideret, et quod- eumque tamquam oecurreretis. Si et pauli infra, in ille Aristo oecurrentia nescio quae comminiscebatur ..Haee igitur, de quibus agimus, quum de Stoleia dicantur, particula negati
eum singunt, debet eonjungi PRA C. Vulgatae aenaua est Quod ea non pendere ab accidentibua sed ex oertia regulis Putant.
s. Qm ad naturum accomm αια, σt Goer ae . quin et ad nat. Priorem, inquit populam ex Spir et Eri. addidimus valet enim . et . . . et non olum . . . sed etiam is, aio ut Posterior en intentione Ponatur, ut saepe.Djsj1jgod by
509쪽
et Per Se assumenda esse dicunt, non adjungunt ad finem bonorum, desciscunt a natura, et quodam modo sunt non dissimiles Aristonis Ille enim occurrentia
neScio quae comminiscebatur; hi autem potiunt illi quidem prima naturae, sed ea sejungunt a finibus,
et a summa bonorum quae quum proponunt 7 Ut Sit aliqua rerum selectio, naturam videntur Sequi quum autem negant, ea quidquam ad beatam vitam pertinere, rurSu naturam relinquunt.
Atque adhuc ea dixi, cur causa Zenoni non fuisset, 44 quamobrem a superiorum auctoritate discederet. Nunc reliqua videamus nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid
is aut nos jam longiores sumus. Neutrum ero , in-
6. Hi autem ponunt in quidem. Davis suadet tum atque ita quidem
nudo tu textis sic , ut illi superscriptum sit ne aliter, ni fallimur, Bas. iam variae lectioni eodicis signum non additum est sed Erl in refert. At vulgata vera est, avisiumque a corrigendo positus iam verborem deterrere debebat. s. ad eadd. II, 15, 47. Ceterum fit, Stoici, et ille Λristo, opponuntur, licet hujus nomen Presse Praemissum sit quod inde ostendere non debet, quum de Stoicis proprie agatur, Aristonis autem non, nisi loeo dato , mentio injiciatur. G.
7. Proponunt Goer. Scrib. ρυν nunt. Hujus, inquit, loco Davis. Ponunt suadet, probante Ern. t uterque errat; nam saepissime auctor Pr
ponere simplicis onere vi, ut vice versa, dicit. Et tamen vitium Ioco inest, ipsum sponte sua huic se onerens, qui vel primis labris Stoicorum
disciplinam attigerit: pr onunt Corrigendum est, ut secimus. Valent enim haec, . nam quum haec prima naturae)iu praepositis, i. e. προηπαεγοις, ut seligenda et sumenda , numerant, naturae quidem convenienter sacere vIdentur sed idem contra male cum natura convenit, quod haec ipsa prima naturae ad beatam vitam nihil eonferre statuuntur,. Cf. supra Ἀo Sio dudum emendaramus, quum Gud a et Bas auctoritatem suam adiicerent. 8. Atque adhue ea dixi, cur causa Z nonfuisset Goer transponit causa cura notatque Primo Ern ea deleri iubet sed non vidit, adhue, ha
tenus valere, ni III, 4, 12 et . . dixi cur Pro mea argumenis P P sui, unde intelIigeretur Zenoni causam nullam suisse n. Eadem soria frequens est in , . quid dicis, eurri nihil dicis, cur accusas me, cur, etc. Deinde vulgatae verba cur causa transposuimus cita enim non solum
Grateriani, Gnd. x et Bas sed reliqui
tres nostri corrupte, causa cum re
serant. Recepto a nobi ordini favent quoque impressi veti cum Ven. 494etiam plurea causa autem, ut notio primaria, cum vi praemissa est. 9. Nisi ave ad hare , Cato , dicere aliquid vis , aut nos. Prioris aut loco reserunt oxonu. . et e tu, cDjsj1jgoo by
510쪽
qitit ille nam et a te perfici istam disputationem volo, De tua mihi oratio longa videri potest ' Optime, inquam. Quid enim mihi potest esse optatius, quam
eum Catone, omnium virtutum auctore , de Virtuti-4sius disputare 3 Sed primum illud vide gravissimam illam Vestram sententiam, quae familiam ducit ' honestum quod sit, id esse solum honum, honesteque
Vivere, bonorum finem, communem sore vobis cum Omnibus, qui in una virtute constituunt finem bonorum; quodque dicitis, infbrmari non posse virtutem si quidpiam nisi quod honestum sit 4, numeretur. idem dicetur ab illis, quos modo nominavi. iiii
autem aequius videbatur, Zenonem cum Polemone
eootandum est, at in ea emitteritiam G. 13. Familiam ducit. I. e. in ectae princeps, primaria est. mire tamenale diei negari nequit neque similemanetoria dicendi rationem memini-m . Sed certum est ex re gladiatoria hane dicendi rationem Petitam mae,
vid Philipp. VII , o, en ad Div. II, P. 5,s neque ea tam ad laniatam proprie spectare, quam deum, qui in suntlia tali plurimarum palmarum More eo Heuua erat quod ad Lipali saturnalia, I, c. 16, monemus Splr ducis familiam , quod magis plaeere debet G. a. Si quidpiam, nisi reo ho
na tum sit, numeretur Davisian no-atrique eum quatuor Oxoran. relin
quom, quod illo Mese Sed oblit
raut ubique scribae hane vocem, adeontexta meliorem, defensamque Perimpressos veteres, en 1494 Crat. auos Deinde addit hia Lamia antis numeretur, in bonis. P mi simpliciter bonum adjici es. Tuam , as 44 in quae isti bona numerant a sed ad haec eontexta opus nihil est. G. Non mala r ut m ... nos PMaiis sint osseudunt etiam scribae empersere in aut impliet. Sed nostri in vulgata perstant. Si optare ueet , aio locum legerimus: nisi aut tu ad haec, Cato, aliquid vis, aut nos, est MN.m dicere, toties late tam , ex auctoris more bene absaeest: atque aio demum locus auribus placebit. ars tra P
ni a Maedicere. G. Io. Nec ma miri oratio in videri Potest spis et Eri, Gud. a. mihi post long reiiciunt. Ven. 494, Mitrin. Forte mihi delendum, h. a. ut nemini oratio eius longa videri possit; ergo etiam nee mihi : quod gravi
laudantia foret. Sed tamen rectius aervabitur. G. 21. Auriore Pro exemplo dictumeat et Aeadd. II, , s. G. a. Sed imum in vide. . . foro. Ne insolentius hae almeta putes, Priamin Sed ea redeuntia ad praepositum et pergit enim Cloeeo ad illa retia qua, quae superius udanda, i. e. Onsideranda, seminaria dixerat. Hue etiam vide referendum est, quod Platonico nisi respondet. Ad fore Djsj1jgoo by