M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

at, si tui copia nobis Semper fieret', Oii multum Graecis supplicandum putarem. Quod quidem eo probavi magis, quia memini, Staseam ' Neapolitanum, doctorem illum tuum, nobilem sane peripateticum aliquanto ista secus dicere solitum, assentientem iis, qui multum in sortuna secunda, aut adversa, multum

iri bonis, aut malis umoris ponerent. Est ut dicis, iri quit; sed haec ab Antiocho, nostro familiari , dicuntiar multo melius et sortius, quam a Staseam dicebatitur. Quamquam ego non quino, quid tibi a me probatum sit, sed huic Ciceroni nostro, quem discipulum cupio

a te abducere a.

m. transp. immors ista Sic, inquit,e d. in erunt. Spir. H. Gud a plene si resemini, Vien nosce ista; ei Monac. quum isa nossae ignorent, ab is ad ista aeritae oculo abem rasse, atque ita in ejus exemplari nostro ordine aeriptum fuisse patet. s. Si tui copia nobis semper ret. Spir et Erl. . si tui nobis potesta Mepius seretis, Crat in mam item ρ-- stas resert Dijudicatu sane diffitale

est, utrum horum ait praeserendum. A etoria tamen mo eat Pronomitia

jungere, hi ne unctis melior, a-hvaque blandior verborum aeris ena-aeitur. Sin is quoque magis, quam semper , latet. Hoc enim quum ait vagum, hanc quoque aententiam continet, si isis at profitereria, ut Antioohua, ut quotidie in ita disputandis

versareris. Quod vix auctor voluit,qnum proxima, non mutium, eum

hi hane sententiam sunderent, mi tuno - aeque, atque Antiochus, quotidie in oviam sacerea graecia Meto

ribu carere quidam non P aemna, sed tame ala non adso g. ---.

Sed ita Cie parem Pisonem laudaret:

omisi o tum potitia maestrem Contra II. iniri pars tertia, vero a me itis posueria, alia, erunt haec omnia. Resint, utriam in o a reeis Putetur, copio an Potestas. Utrumque probum est, utrumque ex selectiore latinitate, auctoriaque ex Nam tamen ροι tas minus, quam ulteram, aeribis

imputari posse videtur. Binorum igitur hae nostmmmdemio vulgatae iure praeferenda videtur. G. Io Staseam Sisaeas, Peripateticus

Misophus Neapolitanus, Cloeroniae ema, Piaonem philosophiam odo-evit. Illina jam sieta fuit metitiosuPest, eap. 3, 3 eou. Orat. lib. I, P. 22, scio4. xx. Nostro familiari Spis. Erl. Vien transponunt familiari nostro rqvod ad eontexis metina videtur , quum etiam inreus in Anti hi sativis

Laribus esset G. xa iam a Stas dis. Non male Grat indicat, si verba, in quam a st se di banturo glosas a uia putat: aed possunt in apertiorem utriusque eomparationem adjecis mae, atqne haud rem aio auetor abundat. G. I 3. Aua ab aere vir et Erl Ἀδe ab eos. Vido avra ad III, I, 24 ab vero bamei. G.

662쪽

64a . . CICERONIS

16 XXVI. um Ibucius,mihi vero ista valde probata sutit quod item fratri puto. um mihi Piso, Quid ergo inquit, dasne adolescenti veniam' an eum discere ea maris, quae quum praeclare didicerit', nihil sciat Ego vero isti, inquam, permitto. Sed nonne meministi mihi licere probare ista, quae sunt a te dicta' 'Quis enim potest ea, quae probabilia Videantur ei, non probare ' An Vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptum, quod comprehensum, quod cognitum non habet Non est ista, inquam, Piso, magna

dissensio. I ihil est enim aliud, quamobrem nihil

Di, ubi te de Luelo dieit in Frater

noster cognatione Patmelia, norege Minus .

a Dasne adolaseenti veniam praei- licet, aequendi doctrinam non tuam.

3. - quum raeclare didicerit. Spis piam perdidicit Eri Plane perinderit. Inde auspicari licet, scripsime Cie. lane perdidiseri r simpliciter enim Hranopera icere dicitur. Sed vix

prin-re a scribi eat quum contra ex elua comP. Lo saeue lana eorrumpi potuerit. Dubitamua autem, an praeelare ρerdidicerit diei reete possit. Qiatim licet notat, omissa in aeqq. tamen. G. suum didie nia sciat pHie Piso in Ciceronem cavillatur, qui novam Academiam sequebatur, evius

erat dogma, nillil percipi posse, nihil

a perspicui.

4. Mihi Aere pro re. Quia nova ademta ea, quae Percipi posse negaret, Probari Posse coneedebat. s. Quo sunt a te diem Goreenaseribit amo, noratque In vulgata austolas hie locus displicere debet prava enim haec fuerit verborum series, qua ipsae aures offendant. Prohamua igitur ieetionem πια, quam Oxonn. . . Vien Μonae et Ven. 49ε exhibent. Intelliges enim ad rem a quod autem ad rem apte dicitur in idiro binoaer dieitur ita voci huic accommodate

sequitur inprobabilia... non Prob. . p. iantemn Meveratione Praemissum est.

6. Quis nim ... ea non probare ρα misere παρελκει, mina loe Gud. et Baa ea repetunt me enim aiinde desenderis, quod auctorem -- vere velle dixeris, ne v. pro MI videantur universa -- Putentur;

mirabimur, en idem non ipsi, quod solet, aeripaerit. Addas, quod H modi aententiae circumscriptio ad haec contexta nihil sieit Attendas denique ad κακοθviae in ea et ei vieinstaenuntiationes audentihuc lis iure mametum h. l. pron iudieahia. s. --lumus aio lais seribi, inquis enim Potest, quae probabilia videantur, ea

non probare . Iis cum vi loco a morisque mori aeeommodam ea tona ponetur. Si a in vulgatae loe recte positum dixeris, transponi quis P teat enim ea in volea: quod tum , at vel rationem non videris ivsae aures a-debunt. G. in Addirum. . Quamobrem nihil per i inui

663쪽

D FIN. ΟΝ. Τ ΜΑΙ . V 26 643 percipi mihi posse videatur, nisi quod percipiendi vis

ita definitur a stoicis, rit negent quidquam posse percipi, nisi tale verum, quale salsum esse non possit. Itaque haec cum illis est dissensio, cum peripateticis nulla sane. Sed haec omittamus habent enim et bene longam, et satis litigiosam disputationem. Illud mihi a te nimium sestinanter dictum videtur sapientes omnes eSSe Semper beatos. Nescio quo modo praetervolavit oratio'. Quod nisi ita efficitur ',quaeΤheophrastus de fortuna, de dolore, de cruciatu corporis dixit, cum quibus conjungi beatam vitam nullo modo

posse putavit, Vereor ne Vera sint. Nam illud vehementer repugnat, eumdem et beatum esse, et multis malis oppressum. Haec quo modo Con Veniant, non

sane intelligo. Utrum igitur tibi non placet, inqiiit,

virtutis tantam vim SSe , ut ad beate vivendum se

Posse videatur Goer transp. mihi nihil Percvn. Vulgatae, inquit, positos quum Per se sit vitiosus, tum ex eo h. l. --jiciendus est , quod vis sententiae in mihi inest, et v. nihil percipi posse arcte cohaerent. Recte igitur omnes nostri, Viennensisque receptum ordinem firmant. - Perc. is is desta. α Stoicis, etc. De hac Stoicorum definitione accurate agitur Acadd. II, 6,

g. Habent enim ... inmutationem. Vertit interpe gallic et carie semit

Veremur ut Vetram sensum perceperit; nam nobis Cicero videtur Academie rum librorum mentionem sacere, ubi haec longius disputantur. Cf. not. SuP. s. Nescio quo modo praeter OMAt oratis. Omnes nostri, tresque OxΟnn. modo ignorant: sed voce ista h. l. haud recte carebis Linea scilicet Com pendio detraeta quo ipsam , ut asso let, exsulare secit. G. - oratio scit.

quae habita sui de hoc Paradoxo

Sapientem semper beatum.

io Quod nisi ita es itur. Post

ita esse exeidisse certi sumus. onmenim proprie scribendum esset, aenam nisi, hoe ita esse, emcitur, auctor relativo posito, non potuit, quin sic, ut diximus, scriberet. Nam quodam . ita abundare statuit, id nihil est Noe huc iaciunt verba, quae ex proximis laudat, i an, si id probas, ita fieri Posse negas Q ad quae nos vide. Hoc autem loco V. esse, quod toties obliteratum reperitur, recte non arebis facile vero hoc ante V ἐωr exciderit. G.-Intellige . Nisi probaveris hoc, nempe omnes sapientes esse beatos, crediderim ea quae Theophrast. etc.

vera esse .

xx. Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutis tantam vim esse Goer. scrib. utrum igitur tibi inquit, non

664쪽

644 Μ T. CICERONIS

ipsa contenta sit an, si id probas, ita fieri posse negas ' ut ii, qui virtutis compotes sint, etiam malis quibusdam assecti, beati sint Ego vero ' volo in virtute

vim esse quam maximam; sed, quanta sit, alias nunctantum, Possitne esse tanta, si quidquam extra vi

dis tutem habeatur in bonis Atqui, inquit, si stoicis concedis, ut virtus sola, si adsit, vitam meiat beatam; concedis etiam peripateticis Quae enim mala illi non

audent appellare, aspera autem, et incommoda, et rejicienda, et aliena naturae esse concedunt, ea nos

mala dicimus, sed exigua, et porro minima β. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis ejiciendi que rebus, potest is quoque esse, qui est in parvis malis. Et ego, Piso, inquam, si est quisquam, qui

acute in causis videre soleat, quae res agatur 'cis es

placet, virtutisne esse tantam vim . .

Ita, inquit, prorsus bini illi nostri. Sed in vulgata hoc primum offendit, quod inquit post plenum enuntiatum

Positum est: Mepe enim hunc Pem tuum auctoris, verbum hoc medio enuntiato interponendi, morem tetigimus, . . Lem. II, 26, 4. Quod deinde no adiecimus, id acribarum ingenio natum esse minime Potest, quippe qui hane particulamariter utrum et an Positam certatim cum H DD. obliterent. Refert autem eam, Praeter illos binos nostros, etiam Crat Sasa egisse de hae hujus voeia ratione et natura videumrad Aeadd. II, 3 Gg, eli avra II, is 6o. - Series denique verborum , esse erantiam vim vulgata melior multo est eui vel ea praeserenda eat, quam Monae. Praebet, transam esse

ta. Ita ferii. n. cer tra P. --ri ita . n. atque Menorem ordinem iisdem binis nostris de mus. In verbo enim ri vis est; ita autem est in hoo modo, hae ratione . 13. ω vero meo verba sunt Gemonis Pisoni respondentia. 14 concedis etiam par. Ita quiadem eum vulgata vir Eri et Ven.

14s4. Reliqui vel eum duo a Darisii

et Victoriana, ut Nonae. et One. etiam Q vel et concedis ec, C ten. et Oxonm vel eoncedis et, ut bini alii Davin Baa et Gud et vel simpliciter concedis, ut Gud. a. Potamua et ex seq. litem, intempestive natum stae. Nam e quidem in sumptione; sed id nihil huc pertinet G. as. Sed exigua, M Porro minima. his Eri Crat Parne pro porro. Sed ex glossemate . a videtur: nam aies hae non P eant. Expliearimna, Porro i. e. a mitiua ysisP.M . Ita recte Particulam eum Em. Pro ingree adeo coeperia G. 36. Θα res Μααν. Id est, qualia res ait, quae agatur m-Lamia vel lia Djsj1jgoo by

665쪽

prosecto tu. Quare attende, quaeso. Num adhuc, naeos ortasse vitio, quid ego quaeram, non perspici. 7. Istic Sum, inquit, exspectoque quid ad id, quod quaeram,

respondeas.

XXVII. Respondebo, me non quaerere , inquam 79

hoc tempore, quid virtus possit efficere' sed quid constanter dicatur, quid ipsum a se dissentiat. Quo igitur, inquit, modo' 'Quia quum a Zenone, inquam,

hoc magnifice, tamquam ex oraculo editur u Virtus

hris omnibus invitia, qua de re v. scripsit, seribique jubet. Dicitur sic quidem, et saepe r c inde non, gitur, hoc quoque loco, probaque dictione, o mae mutandum. M. ex glo a Post res denuo in ausis r petit. G. 17. Non ervicis. onao in non intelligis, vel perspicia ; glosa nempe iuncta cum gi Malo. G.

XXVII. a. Quid virtus possis esseere Seripti nostri omnes Vien. ara. s. re possit. Et sane dubitamus, anne recliua in possis aeuientiae vis quaeratur. Nimia vero etiam acribae Mepe

ex ano aena regena verbum recto

subjiciunt. G. a. Quo isterer, inquit, o ρ Eri. et Bas igitur ignorant. Ex Spir nihil

laudatur nis collator utriusque --rum nomina permutavit. Sed particula hac addita vigentior eat oratio. G. 3.saei gaeum, eto Putat excellensitigenio Sigoni , ouiua acquies- --ientiae, abundare greiam P. MinuT. Securidam Vocematium cum Sigonio Manutioque non sustulerim ; potius veri totum locum alo refinxerim, Quia, quam a Zenone, inquam, tam inam ex oraculo editur . virtus ab heate vivendum se ip- eontenta est Quare inquirenti, respondet, quia nisi quod honestum est , etc. M DAVIa. Gine scribit tum, notatque Editur quum, et valde cinit ut huic ieet.

contexta --mmodent, torquent.

Reetius fecis m, si hi ipsam illam lectionem apta-nt. Dixerat enim Marcua , - - - . non merere, quantum virtus per a ad beatam vitam valeat, etc. Quaeronis Pisone,

quo modo e Quis inquit Maeona Mim l. e. a ita quaererem ydoo-- dum mihi e-t, verisiam Zenonam judicasM, quum virtutem ad beate vivendum M pa contentam di eat . . Atque si quidem reputaria, quantopere vetor in ejusmodi contextis pari. tum delectetur, quo rae ea uiaque iri Mum depravetur, recte no loco consuluis- , non dubitabis. Iam tiam Verba, quae soquuntur, Quare, inquis Z quae Davia in quar inquirenti, Mn. in quaeronia carymutari jubethreote ad Pisonem pertinebant, ut amus ex Lenonia mente respondet G. Nobis minime hune loeum cepis-G-ren videtur. In eo enim vult ostendere ieero non minus inconstantem -- Pisonia doctrinam,quam Epicuri: hoo clarum facit oppositione,

monstra Stoicos, si vera non proiitentur, saltem sibi convenientia docere. Unde loei, ut nobis videtur Mn- is hic est Piso ciceronem rogat quomodo sua doctrina parum sibi conve-Djsj1jgod by

666쪽

646 Μ. T. CICERONIS

ad beate vivendum se ipsa contenta est η Quare inquit; respondet : Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum. Non quaero jam verumHe. Sit: illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter Se Cohaerere. 8 Dixerit hoc idem Epicurus , u Semper beatum Sse Sapientem: quod quidem solet ebullire nonnumquam. Quem quidem, quum summis doloribus conficiatur,

ait dicturum, Quam suave est quam nihil curo β sonpugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni β. Illud urgeam, non intelligere eum, quid sibi

dicendum sit, quum dolorem summum malum esse

niat Zenonis vero bene consistens

sit. Quia inquit, quum quum idem

valet o si Zeti diei virtutem sus-sseere ad beatam vitam, at interrogetur quare, et respondeat quia nil bonum est nisi honestum, sic sibi bene convenientia jungit contra vero Emen a quum diei semper eatum esse s pientem, atque idem ille aliunde docet dolorem malum esse, non sibi ipse consentit atqui tu Piso haud secus ae Epieum dolorem malum esse diei remo in eamdem adis ineo tantiam. Quare inquit Respondet Vulgo Q inquit Reap. Q ous melina cohaeret et intelligitur, si post inquis

punctum maximum non Pomeris.

Inquit, supple ad rearitis objiciendi

forma notissima. - Ceterum Stoici rem Illa sententia, α virtutem dieate vivendum aufficere is quinta useulana et aecundo Paradoxo tractatur.

4. Dixerit Meidem Epicurus. Idem mutat Gud. x eum aliis aliorum, et cum vulgata ante mi in quidem ;Gad. a ignorat idque avia quum in Paria. x non rePerimet , delevit. CL st. Π, ,3 . Vellem nobis hoe idem dicere Iieeretis. Facile idem inde omitti potuit, quod per compend. M scribitur. G. 5. Quod qtiidem solet ebullire, nom

numquam. Qu- quidem ... cum . . .

Quo quidem . . quia sane valet. Sed non displicet qui, quod Gud. I,

Oxon. λ. et en 1494 , Praebent, ut pro nam is accipiatur. ire Monac. eius loe hoe . unde in hoe vel in gres, legere liceat, . sviente, quum Pra cedente litera m in facile sorberi potuerit. In autem saepe eum aeuo actu. quod attinet ad valet. Tum sic locus eoiret, in quo quidem solet ebullire nonnumquam, quemque idem, etc. m. Qua certe in laetione non mirum so-ret, si scribae haesissent. Quoeumque vero modo haec assiciantur, in parenthes posita recte putabuntur. In qui--m tamen repetite posita, per se nihil est ut haereas cf. Cato H. 4 μ . Atque hae quidem studia doctrinae: quae quidem prudentibus et bene institutis pariter eum aestate crescunt M. G. - Qtiod quidem Simplieius expli-eatur, si quod sit pronomen relativum

aecusativo casu, eo sensura quod laetare solet nonnumquam.--De vieto

667쪽

lixerit. Eadem nunc mea adversum te ratio est. Dicis 'adem omnia et bona, et mala, quae quidem dicunt,

qui numquam philosophuna pictum, ut dicitur, Viderunt valitudinem, vires, staturam, formam, inte

gritatem unguiculorum omnium, bona deformitatem, morbum, debilitatem mala 7. Iam illa externa, parce it quidem' sed haec, quum corporis bona sint eorum conficientia, certe in bonis numerabis, amicos, li-

ut se ira Ait, unde tantum boni in natura reperiat, quum eam omnia ad voluptatem reserre dicatis. Sed habeat pro putet accipi potest quamquam raro sine verbo substantivo ala dicitur. Ceterum tantum ad boni pertinet G. . Dicis ea . bona et mala, etc. In his interpretandis, ne intelligas eadem simul hon aut mala essem, sed .. eadem dicis bona aut mala, quae bona aut mala dicit ignarum vulgus M. - μωyrit unguis. Omnium bona; def. m. dis mala. cer Omittit bona,

et mala tineis includit Mala, inquit, quod uncis addiximus, legitur quidem in seriptis editisque vetti omnibus: sed, quod tum post Omnium n. cessario requiritur, bono, uspiam comparet. Duplex igitur correctionis ratio hae patet, ut vel bona addatur, vel mala recidatur. Illam, praesule Lambino suffragatoreque Davisio, a quutus est Erneatius. Sed praeterquam

quod haud dispicias, quo isto vox

haec exciderit, ipsa loci atructura horridior inde evadit et coactior; et consulto verba sic collocata videntur, ut omnium quod valde auctor amat)Clausulam misseo oceupet. At in voce mala addenda scribarum ingenium saeue agnoveris: quippe qui putarent Milicet, aliter hae dignosci

non posse, nisi ad quod genus reserrentur, adderetur. Atque an utraque voce sine inole,tia carue is, si, quae mala adduntur, vocis modulatione gestuque diverso notata cogitaris A edit quod serra aberrare non masis, quum paucis ante bona et mollia

Praecesserint.

s. Parce tu quidem. Suhandi inter bona numeravisti. s. Sed Mec, quum comoris bonre sint Ortim conscientia , certe. Nihil mirum est, si ista V DD. non ceperunt, unm ipsa vitiosissima inter-Punctione cormniperent. Distinguunt enim, sed haec quum corpori

sint, eorum conficientia certe, etc. MAt structura proprie sic procedere debebat . aed amicos, liberos . . . Pes, haec certe in bonis numerabis, quum corporis bona sese quae tu in veris bonis numeras sint emcientia eorumM. Hanc structuram auctor ideo reliquit, quod hinc praepositum vellet.-Quoad rem tenebis, Antioehum Orporis quidem bona in veris bonis judicaase, sed quae Peripateticis externa bona uindiunt, ea vere hona appellari noluisse Expetenda ea quidem esse, sed non Prutero e etenda. s. supra ax, 69. Iam sensus est, Externa

porro illa parce, tu quidem bonis addis sed quum amiel liberi . . . Pes bona corporis conficiant et concilient, certe hae quoque bonis licet externa sint annumerabis is Nihil igitur est, ut eum Em in hinc offendaS, quam-quani Praecedens illa ad idem perii-Dj0jtjgod by

668쪽

648 . . CICERONIS

beros, propinquos, divitias, honoreS, pes Contra haec attende me nihil dicere : si ista mala sunt lxx

quae potest incidere sapiens, sapientem eme non SQ ad beate vivendum satis . Immo vero, inquit Rabeatissime vivendum, parum est ad beate vero, satis

Animadverti, inquam, te isto modo paullo ante Po- .nere et scio, ab Antiocho nostro dici sic solere Seriquid minus probandum, quam esse aliquem beatum, nec satis beatum Quod autem satis est ' eo quidquid accesserit, nimium est et nemo nimium beatusneat: reserendum est enim Me ad seqq. et ea, quae nominatim de e ternis appellantur. In verbis autem eo mconscien , vix opus est, ut frequentem Latinia morem, quo participia Praess gignendi casum regunt, tangam . Cons. I g. II, 17, 43. o poris Bremi glomam habet ad, exta n additam, alienoque loco, ut m ea insertam atque inde non dubitat, quin dele n sit. Sed vobis . hoc exemPto sensus loci nimis vagari videtur. . Sehiit haec ita conatituit,

.sed haec, quum honorum s. c. cert' in bonis numerabia, amicos, etc. νxo. Si ista mala sunt Goeren ante

haec addit sed cum Bremio, notatque: Sed recens addidimus, ex coniectura dudum a nobis margini aut adscrimam quam cum M. a et Baa. sed, pro si exhibere videremus. Altera enim particula alteram extrusit. Adversandi autem voculam ab his abesse

non P se, cuilibet, qui ipse his in rebus indieare didicit, sua ponte Patet Emesti vult non nihil sed ad haec

contexta languidius. Nuper autem comjectum est, abiecto nihil, et repetito diseret, attende me dicere dicere ait ta, tr. At enim quamquam Mepe auctori verbum similiter repetatur; tamen non hoc modo. Nec ulla adest

nihil ab iniendi ne Mitas Ma autem

saepe in vonitur, in Praecedona verbum animo suppleatiar Sensu eat , uno externa in boni numerata noli , corpori tamen hona numerari ,

eontra hoc, quod bene tenelo, nihil dico : sed si ista deformitatem, mor-hum, debilitatem, In malis numeraea. tum d co, non suae eo ad beata vivendum, ut sapiens quis sit, quom in hae incidere sapiam Posa tin. G.

rat, et Eri satis his Ipsi interponit: unde factum videtur, quod haee Part. in Oxonu. E. e. plane abeat. Sed recte

VU. non . . . aris , enuntiatum inesα-

dunt et omnino saepe satis eum viaententiae lauaulam laeu CL Asiad. II, 8, 91; Brut 5, 21. s.

Ia. Immo vero ... ad μα- ero. satis. Alteram ero non agnoscunt

Spir Erl neque ea valde opus eat. Cf. supra II, 6, a, mihi quidem satia est, pala non satis in Admissa tamen part sortina affirmat, saepi-que aio repetite dicitur. G. 13. Quod autem saris est. Auωm sine iure sollieitat. -rm suadens. vis. Sed saepius de hoc communi errore V DD. egimus. f. mp. III, 5. G.

669쪽

est et Deino beato beatior. Ergo, inquit, tibi Q. e 8, tellus, qui tres filios consules vidit, e quibus unum

etiam et censorem, et triumphantem, quartum autem

praetorem, eosque Salvos reliquit, et tres filias nuptas, quum ipse consul censor etiam, augurque si fixisset, et triumphasset ut sapiens uerit δ' norane beatior,

quam, ut item sapiens fiterit, qui in potestate hostium, vigiliis et inedia necatus est, Regulus λXXVIII. Quid me, istud rogas inquam stoicos 3

roga. Quid igitur, inquit, eos responsuro putas ΘNihilo beatiorem esse etellum , quam Regulum. Inde igitur, inquit audiendum est Tamen a Propin

Silo inquam, aberramus'. Non enim, inquam, quaero,

quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem jam ruinas videres. In virtute enim sola, et in ipso honesto quum

mo p in quo eum cer dicit oblitumesae et cona utionis et assumptionis esse conjunctionem, qua saepe Cic. utitur. x5 Quum ipse consul censor Micran, augurque moeren delet etiam e gue. Utramque, inquit, ignorant pari Spir. et Eri et pro etiam Gud utem. ΜΟ - c. aliique aliorum eius vice esset reserunt. Que deinde Praeter quatuor Oxonn. trea quoque, atrorum reliqui non agnoscunt, extum e Baa. eius loco et praebet, quam sine causa,

etiam deleta, Davia suadet Editi veti.

quos vidimus, cena. Mael, augur

suissetis. Recte igitur parit istas ah-jectas putabis, si almul acribas ubique in ejusmodi συουδετοις haerere, memineria Ceterum in hoc ne offendas quod buse scribitur, quum auguratii ad die vita esset immo per xeugma hae ad unuin verbi tempus collecta P labia G. i6. Ut sariens fuerat. Ut valet me, sura ferre atque ita etiam in proximia, hi tros ex noatria idem peccant; nam item valet eodem modo.-Q. M ιalitia... Regulus. Alia aptius opponuntur sibi Metellus et Priamus. De

Μetelli selinitate vid. Noster Tusc. I, 34, 85 Veli Patere. I, cap. II min. H. N. VH, P. 45. G. XXVIII. I. Audiandum est. Valet

M Stoicorum aententia vera iudicanda est: i. quod monemus, ne, ut vidimus, locus hic coniecturis turbetur. G. Nobis errare Goer videtur Sensus

eat, ni sallimur Ergo eum Stoicis disputandum est gal vers. Echien,

ecoulon tes Moιciens): nam ego non die nihilo beatiorem esse Metellum trun Cie respondet: non haec est quaestio, quid dicas: sed quid disere debeas

convenienter priscipiis quae posuisti. a. Tamen ra rvosito, inguam, aberramus. Ita iam Davia pro vulgato raberraiamus, cum duobus eius. Atque

sic item duo illi nostri. s. inserius

670쪽

65o . . CICERONIS

sit bonum positum , quumque nec Virtus, ut Placet illis nec honestum crescat, idque bonum solum sit, quo qui potiatur, necesse est beatus sit, quum id augeri non possit, in quo uno positum est beatum esse : qui potest esse quisquam alius alio beatior

Videsne, ut haec concinant λ Et hercule fatendum est enim, quod senti, mirabilis est apud illos con

textu rerum. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus inuid sequatur, quid repugnet, ident. In geometria prima si dederis, danda sunt omnia Concede nihil esse bonum, nisi quod honestum sit concedendum est, in Virtute sola positam 84 esse beatam vitam. Vide rursus retro Dat hoc, dandum erit illud. Quod vestri ioci item. ria genera honorum. Proclivius currit oratio ' Venit ad extremum haeret in salebrasi Cupit enim dicere, Nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti Honesta oratio : Socratica Ρlatonis etiam Audeo dicere, inquit p. Non po-85 Tamen aberramus a proposito is desne, ut subjunctiv modum amat. G. Griat ex Pall. 4, erramus.-In repetito s. Proe ius cureis oratio Goerenaernquamne haereas: saepe sic Plato ἔφη seribit, proeli . Ita inquit, nostriet ἐν reponit. Cf. Legg. II, 6, 64. G. omnes; ita Oxonienses Priam tres, qui a Quum id augeri Goerena quem prouidi peccant, peccant ex eodem ..iaverita. Haec, inquit, series Spirensi is providi at proelisi . . Ne aliter Da- et Eri debetur, melior multo vulga vis ex Pall. et 5 suis, laudana etiamta, quae languet Augeri vim senisu Tusc. IV, 8, Inclinis emel μ tia continet, quum loci tenor hie sit, clivi labuntur. ; ubi nune dubito an. qnum in vita beata nulla aradatio rectius proeliis scribitur. Inde Em. adsit, gradatio item nulla in hoc es me vulgatum proelianus redire non in potest, quod unice vitam beatam com hat. Comparatur autem inti rivo plectitur M. G. initio proelivi et expedito eursu qui 4. Videsne, ut haec Oncinandi sit, deinde vero arenis et Hes m -- Scripti est concinnant, vel, quod moretur. ex eodem fonte manavit, continuant. 6. Salebra. Proprie de arenis rivo- Et sane haec lectio iton adeo a tarda rum fluviorumque, quas quartam -- fuerit, si sic acceperis, quanta con petus congemit quae in Procli alveo einnitate haec Stoici proponunt . Sed nota reperiuntur. G. Uenit... incere. ubiquo serinae in v. contanere si Pec Haec Nonius in v. salebro. ni. Accedit, quod auctor post Ur Ande aeterie, inquis. Interpun-

SEARCH

MENU NAVIGATION