장음표시 사용
221쪽
DE ALTARI FIXO 205riori mensae, circa medium et aliquatenus VerSus partem anteriorem; reponitur in eo loeulo VRSCulum reliquiarum,ot deindo clauditur modiante parvo lapide ut te Super
ipsum disposito. Quod patet ex ipso Ponti sicali, lit. De
20 Parari etiam potest in stipite, et quidem in tribus locis, Vel a parte anteriori stipitis, Vel a parte posteriori ejusdem stipitis, vel in summitate stipitis immediate sub mensa altaris. Quod patet ipso textu Ponti sicalis Iomani,
tit. De consecratione altaris cujias sepialcrum religiatarum est in medio summitatis stipitis. - Porro, quundo paratur Sepulcrum a parte anteriori vel posteriori stipitis, reponi tur in eo vasculum reliquiarum, et deinde clauditur mediante parvo lapide seu operculo, ut dictum est. Quando Vero paratur in medio summitatis stipitis, it Sa mensa altaris vices gerit operculi sepulcri , et proinde haec menSanon potest superimponi stipiti nisi in ipso actu consecrationiS, poStquam VaSculum reliquiarum repositum est in Sepulcro. Attamen, licet textus Ponti sicalis Nomani' non Supponat, in hoc casu, aliud Sepulcri operculum praeter mensam altaris, nihil impedit quin Sepulcrum proprio et distincto operculo lapideo claudatur, si id videatur expedire. g 2. De con Secratione ulturi S. 117. - Necessitas con Secrationis altariS. Omnino necessarium est altare consecrari, ita ut non liceat celehrare missam in altari non conS CValo.
Marti nucci, loc. cit., C. XXI, n. 9, P. 3b4.ῖ In pra)dicto tit. De consecratione altaris, cujus Sepulcrum reliquiarum est in medio summitatis stipitis.
222쪽
206DE ALTARIBUS 10 Cap. Ad haec, 1, DE CONSECRATIONE ECCL. Ad lime, Si
altare motum suerit . . . . dehet denuo consecrari. D Si altare exsecratum debeat noVam Con Seerationem recipere, Signum est evidens omnino con Seerationem requiri. - s. Cup.
Quod in dutiis, 3, eod. tit. 20 Iuhricis generalthus Missalis, p. Ι, tit. XX u Altare,
in guo sacrosanctiam missae Sacrisiicium celetrandum est,
delet esse lapideum, et ab episcopo, Sive abbate facultatem a Sede apostolica habente, consecratiam. D Unde nulla polusi esse hac de re dissicultas, et ita omnes doctores. 118. - Μinister consecrationis altaris.1' Quando altare consecratur in ipso actia consecrationis ecclesiae, minister ConSecrationis eccleSim est etiam minister consecrationis altaris; unde nihil addendum supradictis
20 Quando altare Solum consecratur, ad normam Ponti sicalis Nomani, tit. De altaris consecratione quae siti sine ecclesiae dedicatione, idem etiam dicendum sive de ministro quoad validitatem, sive de ministro quoad liceitatem, sive de privilegio Regularium advocandi, ad consecrationem altaris, alium epiScopum, praeter dioeceSanum, Si hic recusaverit. - Νotandum tantum Simplicem preSbyterum posse quidem, vi indulti pontificii, consecrare altaria ut etiam supponit cit. ruhrica Missalis , nunquam Vero Vi ConSuetudinis , etiam immemorabilis; quia nempe quae Sunt ordinis superioris licet jure humano tantum huic ordini annexa in nunquam poSSunt acquiri consuetudine, quae est potius corruptela. Ita clare eX cap. AgUR, 9, DE CONSECRA
TIONE ECCL. i. i Et ita omnes doctores; cs. Reiff., in tit. De consecratione ecci.,
223쪽
119. - De reliquiis in altari reponenctis, in ejus
10 Necessitas reponendi reliquias in altari. a. Sub stravi praeceptum est ut in quolibet altari consecrando reponuntur reliquia. - Constat : 1. Universali Ecclesiae consuetudine, cujus originem supra n. 11O indica imus, quae manifeStatur, inter alia, per haec Verba quae
profert sacerdos misSam inchoanS u. . . Per meritu Sanctorum tuorum, guorum religulae hic fiant, D et etiam notatur in jure, nempe cap. Ad haec, i, DE CONSECRATIONE ECCL. , in quo Vocabulum, sigillum altaris, Significat, juxta omnes , parvum lapidem qui operit Sepulcrum reliquiarum; - 2. Praecepto e resso Ponti sicalis Nomani, quod in titulis De occl. dedicatione et De altaris consecratione, initio, praecipit ut, pro Singulis altaribuS ConsecrandiS, pridie praeparentur reliquise in VaSculo claudendae, et, die consecrationis, in Singulis altaribuS reponendou. h. Hoc praeceptum eSt fiat poena nullitatis consecrationis. - Constat, non quidem ullo textu juris, aut Ponti sicalis, sed eadem Ecclesiae consuetudine, vi cujus altaria, Statim ut amoventur reliquiim, habentur ut eaesecrata, et iterum consecranda, ad quam consuetudinem inducendam et firmandum non parum prosuerunt plures decisiones S. Rituum CongregationiS, CHUS revera con StanS juri Sprudentia est, reliquias requiri sub poena nullitatis, ut videre est in Instructione, 6 oct. 18 37, ad episcopum Rhedonensem mi SSa'.
Cs. Durandum, nationale, etc., lib. I, C. VI, n. 34, ed. Lugduni, 1612, s. 29; - dii Cange, v0 Sigillum altaris; - Gongaleg, in Cit. Cap. Ad haec, nota b. Vide decisiones S. Rit. Congi'. , b martii 1603, 10 nov. 1612, b martii 1623, 21 junii 1710, apud Giraldi, Eaepositio juris, etC., pari. I, Sect. DXCIX, p. 417, Vel aPud S. Alph. , lib. VI, n. 369; - inSuper cit. Instructionem, 6 oct. 1837, in Rhedonen. Decreta authentica, n. 2III, t. II, p. 280J, ubi allegatur alia decisio in Augustana, 21 apr. 1668; - clemum
224쪽
208DE ΛLTARIBUS Unde lictit olim multi et graves doctores , quorum nominuassert S. Alphonsus', hac de re dubitaverint, imo aperte docuerint reliquias non requiri ad validitatem Consecrationis, hodio hi Dc opinio non potest amplius in usum adduci, ut jam suo tempore dicebat idem S. Alphonsus. 2' Qualitas reliquiarum, giam in altari Poponendae sunt a. Debent esse Sanctoriam, ita ut non susticiant roliquim Beatorum; cit . enim te Xtus Pontificalis et Missalis loquuntur de Sanctis. Hoc autem vocabulum intelligendum est ut
L. Debent esse pluri iam, ut sati Ssiat eisdem textibus. Proindo susticiunt reliquis 3 duorum, juxta re . duris 40, in VI. c. Non pauci addunt reliquias e SSe debere martyriam,
et ita S. Hii. Congr. , in alleg. instructione, 6 oct. 18 37 :
tyriam . n Attamen lextus proprio legislativi non loquuntur nisi do Sanctis. d. Aliqui dicunt, v. g. , Gardellini , reliquias debere
e SSe corporis, ita ut non susticiant vestes. - Sod jura et S. Rit. Congr. loquuntur in genere de religiatis. e. ViX opus est addere reliquias certas esse debere, ita ut dubiae non susticiant. Nihili vero refert utrum nomina Sunctorum, ad quo S pertineant, cognita Sint, vel non. Ita
. Non tamen limo omnia requiruntur ad consecrationis
decis. in Bituricen. , 22 sept. 18 I8, a Pio IX confirmatam die b clec. 1851 Decreta authentica, n. 2991, t. II, P. 369ὶ. V. g., SuareZ, De eucharistia, disp. LXXXI, secl. v, g Tertio additur; - Reiff., in tit. De consecr. ecci., n. 40; - Quarti, In rubricas Mis- Satis, Part. I, tit. XX, cluti. 3. 2 Lib. VI, n. 369. 3 Nota in dec. S. Rit. CongP., in Gratianopolitana. 23 maii 183b, ecl. 1849,
t. VIII, n. 4b93, P. 209. - Decreta authentica, n. 542, t. I, P. 131.
225쪽
DE ALTARI FIXO 209 Daliditatem, ad quam Susticere Videtur, si in altari reponantur reliquiou Certae saltem unius Saneti. - natio est quia, ut dictum est, nulliti S conSecrRtioniS, in CnSu, non tandatur ullo jure scripto aut decreto generali S. I it. Congr. , Sed tantum con Suetudine Ecclesiae; porro strictissimam interpretationem recipiunt nullitates, nec Constat Ecclesiose consuetudinem eo usque protendi, ut irritet omnes consecrationes prumdictis requisitis carentes . 12 O. - Ritus consecrationis. - Remittimus adtextum ipsum Ponti sicalis Ioniani. Duo tantum notamus 1. Sive altare solum sit Con Secrandum, SiVe cum QCCle Sin, Distiliae celebranduo sunt, pridie con SecrationiS, modo Supra
dicto n. 13 ; eodem enim modo loquitur Ponti sicale pro
utroque cuSU Verum, quando nitare Soliam Con Secratur,
jejunium pridie non requiritur; - 2. Altare Consecrari potest etiam in ecclesia tantiam Lenedicta, quidquid aliqui dix0runt'; id senim nullibi prohibetur, imo diserio ashr- matur a S. Rit. Congr. , in Molinen . , t 2 sept. l857, ad 16 δ.
g 3. De ex Seeratione et pollutione uIturi S. 121. - Quatuor casus ex Secrationis altaris.10 Altare exsecratur, si mensa seu tahula mota sit a
stipite. - Constat clarissime cap. Quod in dutiis, 3, DE CONSECRATIONE ECCL. Altare Vero, in quo tabiala, cui consecrationis benedictio pontificali ministorio adhibetur,
i Unde S. Rit. CongP., in Canarie n., 13 apr. 1867 Decreta authentica, n. 315b, t. II, p. 4b2), ubi Casus erat de reliquiis unius tantum sancti, martyris vel non, non sanavit nisi ad cautelam. Ubi autem nullitas est duhia, dubio juris, prosecto negligi potest. Apud GiPaldi, pari. I, SeCt. DXCIX, P. 4I8.ὴ Decreta authentica, n. 3059, t. II, P. 404.
226쪽
si mota vel enormiter fracta fuerit, dehet non immerito consecrari. D Quod dicitur etiam cap. Ad haec, 1, eod. tit. u Si altare motum fuerit, ... detes denuo consecrari n et cap. Ligneis, 6, eod. tit. Unde 1. Ut altare sit exsecratum, non requiritur ut tabula Sit omnino separata a stipite et in alio loc oposita; sed sufficit ut sit sui levata a stipite, licet haec sublevatio fiat ad reponendum caementum aut addendos aut mutandos lapides.
- Ratio est quia, ad exsecrationem, sufficit ut tabula sit mota, quod Vocabulum tribus vicibus in jure adhibitum est; porro ad hoc sussicit pro dicta suhlevatio, et sic interpretata est S. Congr. Rit. i.
2. Altare non exsecratur, Si totum, nempe Cum tabula
et stipite remanentibus conjunctis, transferatur in alium locum. Licet enim dicatur, cit. cap. Ad haec, si altare motum fuerit, illud exsecrari, hoc vocabulum altare intelligi dubet', non de toto altari, sed de fatula altariS, Ut patet contextu et ut exsponunt duo alia cit. capita Quod in dutiis et Liyneis. Et ita docent peritiores'. - Nec etiam exsecratur altare, Si, in Stipite, mutentur inferiores lapides, modo remaneant intacti hi lapides quibus immediato nititur tabula . 3. Exsecrato altari per motionem tabulae, haec mensa non potest adhiberi per modum altariS portatiliS. quia altare, et proinde omnes ejus parteS Sunt Simpliciter exSecratae.122. - 20 Altare eaesecratur, si mensa Seia satiata enor
227쪽
miter fracta fuerit. - Constat clarissime, tum ipsis verbiscit. cap. Quod in diatiis, tum cap. Liyneis, 6, eod. tit., iii
quo quum menSa altaris in sua eaefremitate modicam passa
fuisset fracturam, dicitur illud altare non eXSecratum, quia
ejuS mensa enormiter laesa non fuerit. Quandonam autem fractura Sit enormis, in sensu dictorum capitum, non facile est discernere; de quo sunt tres doctorum opiniones, quas exponit Giraldi h 1. Alii dicunt fracturam esse enormem, Si fructu Sint tabulae cornua, Seu anguli, in quibus unctiones facts sunt. Quibus favet Gardellini, dicens esse fracturam enormem, non in Se, Sed revectit e, Si per fracturum Separetur a tabula angulus in quo facta fuerit unctio ; quae opinio transiit in cit. instriactionem S. Rit. Congr. , 6 oct. 18 37.
2. Alii dicunt fracturam tune tantum OSSO Onormem, quando nulla parS remanet quae poSSit commode capere hostiam et majorem spartem caliciS, ad normam nutricae
Missa iis, pari. I, tit. XX. 3. Alii domum dicunt fracturam tune QSSe enormem, quando tabula sic fracta est, ut non possit amplius habere usum tabulae talis altaris, V. g., Si SciSsa est in duas partes vel etiam in tres aut quatuor partes notabiles. Tunc enim, ut recte ait Giraldi, tabula ami Sit suum esse, et proinde consecrationem quae non unctionibus, sed tabulae ut sic affixa fuerat. - Et haec probabilior Videtur opinio. Νec admitti potest secunda opinio, quia allegata rutrica Missalis alio prorsus spectat. Nec obstat contra tertiam opinionem alleg. instructio S. Rit. Congr. , an. 18 37, quia in dicto loco non loquitur S. Congr. per modum desi
i Loc. cit., g Duhitatur ulterius, P. 419-420. Gardellini, Nota in Carpen., 3 martii 1821 Decreta auth. , t. iv,
228쪽
2 2DE ALTARIBUS nientis aut generaliter decernentis'. - Ceterum, ut ait
Giraldi, judicium de gravitate fracturu' relinquitur epi-SCOPO .
123. - 3' Altare exsecratur, si opercutiam Septi lcri confractum aut diminutiam aiat amotum fuit. - Constat cit.
cap. Ad haec, in quo hooc leguntur u Si altare motum sue rit, aut lapis ille solummodo supra positias, qui sistillum
continet, confractus aiat etiam diminutus, delet denuo con secrari. D Per istum lapidem giai sistilliam continet, ... intelligitur operculum sepulcri, quod nempe tegit, Operit, et quasi se ipso sigillat sepulcrum in quo sunt reliqui 30; unde
illud oporculum dicebatur etiam sistillum Supra , n. 119 . Dicitur autoni lapis ille qui sistillum continet, quia ipse erat quasi sigillum, vel quia in illo imprimobatur sigillum
episcopale, in testimonium consecrationis set authonticitatis reliquiarum. - Si ergo hoc Operculum confractum fuerit aut etiam diminutum ita ut aperiatur sepulcrum , aut a sortiori amotum, altare exsecratur. Et ita interpretantur Durandus, Barbosa, Gardellini, aliique'. - Imo S. Rit. Congr. hanc exseCrationis cauSam extendit ad casum quo, quum operculum Sepulcri, in altari fixo, non ampliushooreret Sepulero, epiScopus, ut certior fieret de reliquiis adhuc integris, illud operculum sublevasset, Statimque reposuisset'. Sed forsan hoseo decisio non est extendenda
ad alios casus; in casu Simili, exsecratum non eSSe aliarere Sponderat S. Con P. .
t Ita etiam Lehmkulit, qui putat s Theol. mor., t. II, ed. 1893, n. 22b, p. 168ὶ enormem non esse fracturam alicujus crucis lateralis. Durandus, nationale, etc., lib. I, C. Vi, n. 34, Lugduni, l6l2, s. 29 - Gardellini. Nota in Carpen. , 3 mariti 1821; Decreta auth. , t. IV, p. 201 - Bartiosa, De officio ac potestate episcopi, Alleg. 27, n. 26. δ In Neoporten ., 14 martii 1861 Decreta auth., n. 3l06, t. II, p. 432ὶ.- In Bamberge n. , 14 martii 1693 non relata in nova edit. , an. 1898 .
229쪽
consuetia fine Ecclesiae. de qua supra dictum est n. 119 ; unde, quidquid dixerunt olim multi doctores, retinenda
est omnino assertio praedictu, et ita conflanter resolvit S. Ril. Congregatio. Corollantiam. - Altare non exsecratur, licet ecclesiaeaesecretur limo enim non QSt cauSa proeVisa in jure, ut importanS eXSecrationem altaris; sicut nec ecclesia ipsa eXSecratur, licet allare exsecretur, ut definitum est cap. Ad haec, 1, DE CONSECRATIONE ECCL. , si licet, ait Alexandor III, id quidam canones 1 innuero videantur. D Unde theoria
Canonica e St, altaris consecrationem et ecclesiae consecra tionem esse duas consecrationes ab invicem independenteS.
124. - Duhia consecratio altaris. - Quando Vere et positive dubia est consecratio altaris, debet conSecrari,
quia videtur altari applicandum quod supra n. 29 dixi
mus do dubia consecratione ecclesio I rationes enim eaedem sunt, et ibi cit. can. Ecclesiae, 18, dist. I, DE CONSECRATIONE, et textus cono. Rom. , an. 1725 licet vim non habeant pro tota Ecclesia , de ecclesia et altari simul loquuntur. Verum duo notanda :1. EX eo Solo quod non appareat sepulcrum in tabula altariS, non Sequitur altare non eSSe conSeerntum; nam Sepulcrum potest esse sub tabula, ut erat in Lauden . .
2. Licset nullum testimonium supersit de Consecratione altaris, si ab antiquo super illud celebrari consueverit,
i Hi canones sunt can. Si motum, 19, et can. De fabrica, 24, dist. I, DE CONSECRATIONE; Prior Canon est incerti auctoris. η Decreta auth., n. 3779, t. m, P. 239.
230쪽
21. DE ALTARIBUS habendum est ut consecratum, ut decidit S. Rit. Congr. ,
in una S. Hippolyti, 3l aug. 1867, ad 41.
125. - Pollutio altaris. - Νon est specialis pollutio pro altari, distincta a pollutione ecclesiost; Sed, quum altare Sit parS ecclesim, quando haec uno ex actibus supradictis n. 31 sq. polluitur, tunc nefas est celebrare in qualibet parte ecclesim, et proinde in altari'.
i Decreta authentica, n. 3l62, t. II, P. 456. a Cs. Reiff., in tit. De consecratione ecci., n. 36; - Η insolitus, Kirchen rectit, g 222, n. l, ed. Berlin, l888, t. IV, p. 406, not. 10.