장음표시 사용
21쪽
capitibus praecepi pondus ausurro sal agat. Primo jubet
non unum , aut duos tres V cisterre, scd univcrsam civitalem Collocta enim illil aliud est, i iam collati et symbolum ab omnibus obtutum secundo accipientium dignitati prospicit. Non enim dixit, auperes, Dd, Sanctos. Tortio exemplum asser aliorum , qui similo quidd im socerant, si Sicut Ordinavi, inquit, Ecclesiis Galalia). , Ad haec diei opportunitatem adjicit a Per unum sabbatorum,s ait, unusquisque vestrum apud se seponat ili Isaurigans.
Quinto, non jubo omnem consertim inferri lcenaosy. nam scit sensim et paulatim. Non enim par est alio m. ni uno die insorri praecipero, aut in diuturnum tempusilla minutatim dividere; nam hoc modo impensa no sentitur quidem. Soxto, non prae critii mensuram, scd storentium arbitrio clinquit, ut illud a Deo datum do clarat :nam cum dicit, quod commodum suo rit, n)c ambo in is dicat. Septimum quoque alium modum adjici diccns,
Ut non , cum Venero, lunc collecta fiant. Simul o nimeos excitat expectantes adventum stillinci et consolatur,
certum adventus sui diem significans. Noquo his contenius, octavum ali iid adjicit Ouodnam illud p . Cum ille mali desens uero, inquit, quos probaveritis per epistolas, s hos mittam porserro gratiam vostram. Quod si dignum Querit ut et ego eam, mecum ibunt . a Vide quam aliena fastu et quam modesta sit beata et generosa illa anima, vide quam sollicita, quam amoris pleno. Noluit enim, no- quo passus est ut ii, qui pecunias administratur orant, arbitratu sui ipsius constituerentur, sed eorum lectionem ipsis permisit, nequc contumeliae loco habuit, si Corinthiorum calculo alque sententia, non aut Om Pauli, constituu-rentur contra vero absurdum Oro censuit, si oblatio eorum S Set, ministrorum autum electi sua. Ideoquo id
22쪽
illis commisit, udustiam simul suam Ostendens, atque omnem ausam umbramque adverso suspicionis resecdns. Nam licet solo splendidior c ab omni mala suspicione alienus esset ox abundanti lamen curabat infirmioribus se altem per dro, et salsas suspiciones estu gere. Propterea dicit Cum autum praescias uero, quos probaveritis, hosam illam perferre gratiam vestram a Quid dicis Tu non naVigas, neque pecunias accipis, sod aliis rem committis PNe igitur alia cogitantes segniores evaderent, vide quomodo et hoc iterum caveat non nim simpliciter dixit, quos probaveritis, illam, sed quid e Per epistolas . Etiamsi corpore non adfuturus sim, at litteris meis prae-SUnSOPO, Ortilia ille ministerii pzirticeps. V. Num vel uiti bra Pauli, vel calceamentis eius digni
sumus, quando ille tanta apud omnes gloria fulgens Omnium ejicit honores nos autum stomachamur Ct adgreserimus, Si non sententia et calculo nostro talium pecuniarum promi Creontur contumeliamque nobis insurripulamus cum nobis inconsultis quipiam pedum is impundunt suas Vide etiam qua ration sui ubique menti Onelnsaciat, neque uspiam obliviscatur Duoque enim hic mandalum vocat illud, neque eleemosynam , sed gratiam Ostendens Si Ciat mortuos suscitare, demone pellere et leprosos mundare; sic o pauperes uvare gratii opus esse;
imo potius hoc qua in il hidci atque etiam si gratia Sit, ludi tamen et lacritale opus nobis est ut eligamus et Velimus, et nos gratia dignos reddamus. Iloc laque ad consolationem attulit, quod lituras suas cum illis mitteret; aliud vero majus adjecit, quod se polliceretur itineris socium sero Quod si dignum sucrit, inquit, ut et egoneam, mecum ibunt . scili animadvertas velim ejus prudentiam. Neque enim negavit se simul iturum, Omnino pol
23쪽
jiciliis ost sed illud etiam dantium arbitrio permisit, eosque prolectionis suae domino secit indicans, si donum tantum
1bret, ut se incitare posset, iter se suscepturi in esse. Nam
cum dicit, Si dignum fuerit, id sub indicantis est. Quod si prosectionem illam omnino negassut ipsos igndviores segnioresque reddidisset; sin dubie promisisset, negligon liores secisset ideo nec omnino negat, nuque pollicetur sed illud arbitrio Corinthioru in relinquit dicens, dii od si a dignum sucrit a Audientcs enim Paulum ipsum dolaturum oblationem suam , maiori studio ct alacritalo ad id rei serebantur, quod sancia illae nanus dona tractaturaeessent, et huic sacrificio proces illius occederunt. Porro si Paulo tradituri dona Corinthii id cum ni ijor alacritatu faciebant; tu Pauli domino daturus, nam per pauperes ille suscipit, quam excusationum habiturus res equo enim , misi magna fuisset obilitio multaque cura digna,
ille cui lotus orbis reditus cui clara erant omnes sub sole Ecclesiae, pollicitus ussulsu pecuni Is administraturum esse. hoc igitur animo repulonios, sive largiendum sit, sive aliis largientibus ministrandiam , i S 'gti CS Sim HS , neque moesti, quod succiliatos nobis minuantur. Quomodo enim ab studum non suo rit, dum agricola omen acietis, o bona si undens, non Iri, latur, nec dolet, neque id sumplus loco habet, Sod lucrum potius et pro Ventum es Soputat, tametsi spes sit incerta te qui non pro paribus, Sed pro multo majoribus seminas, ut qui in ipsas Christimanias argentum acturus es, refugere, torpere, C in Opiam praetendere Annon poterat Deus praeci per telluri, iat proferro aurum purum qui Onim dixit, Termino in terra herbam foeni , moxque comantem Xhibuit, O
terat haud dubie praeci per ut sontes ot fluvii aurum iugiter funderent. Verum id noluit, scd mulios in pauper
24쪽
tale dimisit tum ob ipsorum, luna ob luam utilitatem. Nam ad virtutem opportunior est paupertas divitiis, et iis, qui in peccatis sunt, non parva consolatio oritur ab auxilio genis praestito. an laque hujusce rei cura est Deci, ut cum advenisset carneque indutiis cum hominibus con-Versaretur, non detrectaret, ne quo ignominio loco hubo-rct, quod ipse quod ad pauperes spectabant disponsaret :etsi vero lot panes secerat, et quodcumque volt et jussu perficiebat, licet posset sexcentos thesauros consertim ostendere, noluit tamen; sed marsupium habere discipulos jussit, et qua immittebantur portare, alque inde ego nis subministrare. Nam cum Judam aenigmalico de proditionc ulloqueretur, non intelligentos discipuli quod dicebatur, putabant, inquit, ipsum dixisse illi ut pauporibus aliquid arct : nam i Marsupium, inquit, ipse a
hbebat , ne liniue immittebantur portabat Magnam qilippo Deus rationem habet do misericordia , non do suo tantum erga nos, sed do nostra uliana in conservos qua de re multas et in Vel cri et in 10x , Testamento leges Constituit, hominem jubens et orbis et pecuniis Pt operibus benignum esse. Ita de re passinu Moyses in iugibus sermonem inserit : hoc ex persona Dei Prophetae clamant, e Misericordium volo, et non sacrificium': η Apostoli quoque iis consona et faciunt et dicunt. Ne ita lite rem illum negligamus non enim pauperibus lanium, sed nobis ipsis
l. Ιhuc non sinu causa nunc dico; sed quia plerique ego nos clarios interrogant, inquirunt patriam , Vitalia uiore S uriCID, Ortiori valetudinem Daccusationes inlun lant, et excento de sanitate rationes Populunt. Id Coquc multi corporis mutilationes Simia loni, tit icti colu nil lolis
25쪽
artificio crudelitatem immanitatemque nostram flectere valeant. It pes lato quidem alitur criminari, grave licet sit, non usque adeo tamen graVe est: hJemo Ver urgente frigore ita sc inhumanum et serum praestare judicem,
Veniamque nullam Otiosis concedere, an non summae Pu
delitatis suo rit Cur itaque Paulus, dicet aliquis, hes Salonicensibus hanc legem serebat Si quis non vult la-oborare, nec manducet y Ut et tu haec audias, et non ipsum tantum, Sed te quoque hisce Pauli verbis compelles. Pauli quippe leges non pauperibus tantum, sed etiam nobis positae sunt. Dicam aliquid onerosum et molestum Scio oro ut os succenseatis altamen dicam non enim ut ostendam , sed ut emendem dico. Illis otium objicimus, rem adpe venia dignam : O autem ea perpetram US , UMotio longe graviora sint. At ego , inquies , paternam haereditatem habeo. An ergo, dic mihi, quia ille pauper est te pauperibit ortus, nec opulento majores habuit, dignus es qui pere ac Prosecto ea ipsa de causa commiseratione et misericordia apud divites dignus fuerit. Tu quidem saepe diem in theatris transigens, vel in consessibus, colloquiis quo ex quibus nihil accedit lucri, multis obloqueris, nihilque mali te saccre nec otiosum esse puta :hunc vero mi Serum et aerumnosum, qui in procibus, lacrymis milleque aerumnis tot die Versatur, damnas, ad tribunal trahis, de eoque rationes exposcis Haeccine,
quaeso, humani sunt animi Ιgitur quando dicis, Quid dicemus Paulo Τ ea ipsa tibi, non pauperibus dicito.
Alioquin Ver , ne minas ejus tantum legas , sed et Veniam quoque nam qui dicit, si Si quis non laborat, nec 3Π- ducet, adjecit: Vos autem, fratres, nolite deficerebenos facientes', At quonam illi specioso obtentu utuntur PFugitivi sunt, inquiunt, peregrini, verberones, qui Sua
Iahess. III, Io. - Ihi d. i5. XCII, 2
26쪽
18 s. Io. ABYSOSTOMI AB cHIEPISCOPI P. relicta patria in civitatem nostram consuunt. Ideo ne, quae SO, Stomachari S , et ixitatis coronam vellicas, quia Omne eam Commian m Esse portum e Xistimant, et propriae alienam prati erunt Primo vero hac de causa exultare oportuit ac Letari, quia ad manus Vestras , quasi ad Ommune quoddam emporium omnes CCurriant, et Communem matrem hanc civitat Pin esse arbitrantia P. Ne quaeso, tantum enc Omium clabefactetis neque antiquam hanc
paternamque laudem decidatis olim namque cum fames totum Orbem invasura esset, hujus civitatis incolae , Jerosolymitanis, iisdem ipsis, de quibus jam sermo habetur, per Barnabam et Paulum pecunias non paucas miserunt . Qua igitur scierimus venia , qua defensione digni, quando majores quidem nostri etiam procul positos suis pecuniis etiam ad ipsos ccurreriles aluerunt; nos Vero OS, qui aliunde ad nos confugiunt, pellimus , deque illis rationes
expetimus, cum sciamus nos plurimorum malorum esse reos Quod si Dous ita diligenter nos scrutaretur, ut O Scal Sam pati perum , nullam Veniam vel misericordiam con-
Sequerem VPQ in quo enim judicio, inquit, udi cubitis, , judicabimini . , Est igitur benignus humanusque On-Servo multaque leccat dimitte, ac Misericordiam CXerce, ut et ipso talem imputres sententiam. Quid tibi ipsi negotia sacessi. quid curiose scrutaris Si Deus proe-
cepisset ut olior uin vitam scrutaremur, ratione EXPOS-Cerem IS , moresque Curiose disquireremus, an non multi
id moleste ferrenti an non intra se dicerunt, Quid igitur hoc est y Disticilem nobis rem Deus praescripsit n OS
sumti dii oriam vitam examinare num scillitis quaenam
illo talis eccilla admiseri y An non mulli similia plurima dicerent Nunc vero cum nos ab hujusmodi perquisitione liberavit, ac mercedem nobis persectam se daturum polli
27쪽
citus est, si vo in ali sive boni sint ii, qui accipiunt, nobis ipsis negotium facessimus. Et unde hoc liquet, inquies ,
quod sive bonis . sive malis dederim IS, mercedem accepturi simus Eo quod ipso dixerit si Orate pro insectantisius, et alii mniantibus vos , ut sitis Similes patris vestri, a qui in coelis est, qui solem suum oriri facit super honos et malos et pluit Super justos et injustos Quemadmodum ergo Dominus tuus, cum innumeri ipsum blasphement, innumeri fornicentur, starentur, latrocinentur, sepulcra effodiant, infinita mala perpetrent, a suis erga omnes beneficiis non absistit, Sed communeSPadio S, COIn munes imbres et fructus terrae profert, Suam exhibens erga ho in ines benescentiam, Sic et tu facito, et cum tempus misericordide humanitatisque exhibendae assuerit, pauperes ove, sarnem seda ab erumnis libera, nihil ulterius scrutare. Nam si vitam hominum curiose disquiramus, nullius unquam miserebimur; sed hac intempestiva curiositate praepediti, absque fructu, et omni adjumento destituti m nebimus , multumque laboris frustra et in cas- Stim Suscipiemus. Quapropter rogo inopportunam hunc curiositatem abjicientes, egenis omnibus largiamur, idque abundanter faciam ias, ut et ipsi illo die magnam a Deo misericordiam et benignitatem Consequamur, quam OS Omne obtinere contingat, gratia et benignitate Domini
nostri Jesu Christi, quocum Patri simulque sancto Spiritui
gloria, imperium, honor, nunc et Semper et in saecula saeculorum. Amen.
28쪽
Quod non oporteat peccata fratrum evulgare, neque inimicis imprecari. I. Laudo vos , dilectissimi, quod lanio ludio ad paternam domum concurratis. Nam ex hoc studio de Vestra secundum animam sanitale considendi mihi probetur occasio ; si quidem mirabilis quaedam cst ossicina medici sic clusio schola: medici non corporum, sed animorum Spiri-luulis namque St, neque Ulnera carnis, sed peccata mentis sanat porro peccatorum Stor Um ac Vulnerum medicamentum os doctrina. Hoc medicamentum non ex herbis terrestribus, sed ex verbis constat coelestibus hoc non manibus medicorum, sed linguis prophetarum est compositum. Quam ob causam perpetuum est, et neque temporum longinquitate debilitatur, neque morborum Virtute SuperatUr. Nam modicorum quidem medicamenia utroque desectu ac vitio laborant: dum recentia fiant, Vim suam produnt:
cum Vero multum emporis est elapsum, in modum Corporum senectute consectorum imbecilliora redduntur: quin etiam persaepe morborum dissicultate vincuntur, quippe quae humana sint: at divinum medicamentum tale non est, sed mullo tempore interjeci suam omnem vim relinet. Sane ex eo tempore quo vixit Moyses ab illo enim initium est Scripturarum tam mullos homine Sana Vil, et Suam virtutem non amisi . sedis quo ab ulla unquam aegritudine superatum est. IIo medicamentum non U-
29쪽
merata pecunia licet accip0ro, sed qui Sinceram voluntalom et affectum exhibet totum illi id secum oportat. Idcirco divites simul et pauperes pariter hae medicina ruuntur. Nam ubi quid in pecunias impendi necesse est, qui locuples est, utilitatis sit particeps pauper autem S id pelucri expers discedit, cum tanti reditus illi non suppetant, ut ad medicamentum conficiendum sufficiant. Hic vero quoniam pecuniam num dare non permittitur, sed sidus et voluntas est exhibenda, qui numerare potest ista et cum alacritato persolvere, hic potissimum percipit utilitatoria quandoquidem haec sunt quod pro mercede medicina istius cxiguntur. Et dives et pauper pariter hanc utilitatem par licipant: imo vero non pariter utilitatum participant, sed
majori percepta pauper abscedit. Quid ita quod nimirum
dives variis praeoccupatus sollicitudinibus, superbia lumens, et opibus inflatus ac fastu desidiae deditus ac negli
gentiae, non admodum attente, neque magno cum studio
modicinam auditionis scripturae recipiat pauper autem adoliciis et ingluvie ac negligentia immunis, multam quoinde animae suae concilians philosophiam, dum tolum tempus in opero manuum ac logitimis laboribus consumit, at lentior ac robustior evadat, a m jori cum diligentia lude dicuntur percipiat quo sit, ut majori pretio perso-lulo, majori docerpta utili lato discedat. II. Haec a me non eo dicuntur consilio, ut divites quoscumque Vituperem, nec Ut pauperes quoscumque lati dona nam neque divitiae malum sunt, sod divitiis male uti: neque paupertas bonum, sed paupertate bone uti Torque batur divos illo qui aetato La Iairi vixerat, non quia dives fuerat, sed quia crudelis fuerat et inhumanus Lati dabator pauper ille in sinu Abrahse, non quia pauper fuerat, sed quia paupertalem cum gratiarum actione toleraverat. Res
enim alia Daltendilo diligenter ad ea quae dicimus pote-
30쪽
runt enim sum cientem philosophiam modestiamque vobis
inserere, ac vitiosam omnem cogitationem expellere, atque evicere ut rectum de rebus judicium stratis res igitur aliae sunt natura bonae, aliae plane contrariae aliae quae nec bonae sunt nec malae , sed medium quemdam locum tenent. Bonum est quidam natura sua pietas, malum impietas: bonum virtus, malum improbitas porro dixitiae ac pauperta per se neque hoc sunt, neque illud: sed pro ratione propositi ac voluntatis eorum qui utuntur illis, aut
hoc aut illud fiunt. Nam si ad humanitalem quidem divitiis
utare, tibi res ad occasionem boni traducetur sin autem ad rapinas, avaritiam et injuriam , in contrarium ipsius
Usum On Vertos Verumtamen non sunt in causa divitiae,
sod is qui ad injuriam divitiis est usus. Ita quoque de paupertato dici potest: si quidem illam patienter tuleris Domino gratias agens, res tibi occasio siet ac materia coronarum sin autem idcirco blasphomus sueris in creatorem, ejusque providentiam accusaVeris , rem pd malum usum rursus traduxisti. Sed quom admodum illic avaritiae si audisvo dixitio causa non sunt, sed is qui male divitiis utitur: sic etiam blasphemiae culpam non rejiciemus in paupertatem , sed in eum qui rem moderate ferre noluit. Lbique namque cum laus, lum vituperi iam ex Sententia et volunt0 te nostra pendet. Bonae sunt divitiae, sed non simplicitur . verum illi, cui peccatum non St et UrSUS mala est paupertas, sed non simpliciter, Verum in re
impii, quoniam aegro seri, quoniam blasphemat, quoniam
indignatur, quoniam Creatorem CCUS3t.
III. Ne igitur divitias accusemus, neque a Upertatem simpliciter iituperemus, sed eos qui his rebus recte uti nolunt. Res enim ipsae sunt in medio positae. Sed quod dicebam bonum nim est ut ad prius illud argumentum revertamur; et dives et pauper eadem cum fiducia et li-