장음표시 사용
561쪽
TOMI MENΤESIMI RIGESIMI-SECUNDI. CONFESSIONUM
Praemissa Dei invocatione recolit vitae suae primordia ad annum decimum-quintum Insantiae peccata agnoscit et pueritiae. Atque hac aetate in lusum et puerilia quaeque oblectamenta quam in litterarum studia proclivi0rem se fuisse c0nfitetur.
CAPu I. Deum vult laudare, ab ipso excitatus Pag. 3II. Deum quem invocat, in ipso esse ipsumque in Deo. m. Deus sic ubique totus , ut res nulla ipsum totum capiat. IV De majestas et perfectiones inexplicabiles. v. Petit amorem Dei et delictorum veniam. Ivi. Infantiam suam describit, laudat Dei providentiam et aeternitatem. 8VIl. Insantia quoque peccatis obnoxia. 0Vui. Unde puer loqui didicerit. 12
562쪽
CApd Ix Odium litterarum, amor lusus . et vapulandi timor in
x Amore lusus et spectaculorum avocatur a litterarum studio. 15xi Morbo pressus baptismum flagitat, quem mater Certo Consilio differt. 16xII Ad litteras cogebatur, quo tamen Deus utebatur bene. 7xui. Quibus studiis potissimum sit delectatus. 18XIV. Litteras graecas oderat. 20XV. recatio ad Deum. 21XVI. Improbat modum juventutis erudiendae. 22 TU Prosequitur contra modum exercendo juventutis in re litteraria. 24xum. Quod homines curant servare leges grammaticorum, et non divinorum praeceptorum. 25xIx. Pueritiae vitia quae in majores aetates transeunt. 26
xx. Pro bonis sibi in pueritia collatis Deo gratias agit. 28
Ad aetatem aliam progreditur, primumque adoleScentiae uae, ideSt, Sextum-decimum vitae annum quem in paterna domo tudiis intermissis consumpserat genio ac libidinibus indulgens , ad mentem reVOeat cum gravi dolore, severus admodum in dijudicando suri a se tune temporis cum s0dalibus perpetrato.
C ad I. Adolescentis aetatem et vitia recolit. 29 U. Annum aetatis suae decimum-sextum in ardore libidinoso ConSumptum. 30iu. De peregrinatione studiorum causa et de parentum proposito. 32 IV. Furtum cum sodalibus perpetratum. 35V. Neminem peccare Sine causa. 36vI. Omnia quae boni specie ad vitia invitant, in solo Deo esse Vera et perfecta. 37 VII. Gratias agit Deo pro remissione eocatorum, quodque dmultis servatus sit. 40 Hii Amavit in furto consortium simul peccantium. 41 IX. Contagiosa res Sodales mali. 42 T. In Deo omne bonum. 43
563쪽
De annis aetatis illius decim0-septimo, destim0-octavo et decim0- non transactis Carthagine , ubi dum litterarii studii curriculum abs0lveret, se libidin0si amoris laque irretitum , necnon in Manichaeorum haeresim prolapsum suisse meminit. AdverSus 0rum err0res et ineptias disserit luculenter Maternas pro se lacrymas et responsum de Sua resipiscentia divinitus acceptum
refert. CAPLT I. more quem venabatur, Capitur. ag. 44 II. Amavit Spectacula tragica. 45 III. In schola rhetoris abaversorum factis abhorrebat. 471v. ortensius Ciceronis excitavit illum ad ardorem philosophiae. 48 v. Fastidiit sacras Litteras propter simplicitatem styli. 50VI. manichaeis quomodo captus. 51VII. I. Doctrina anichaeorum absurda cui suffragabatur. II. Leges pro ratione temporum mutari posse. 53 viii. I. Contra anichaeos dicit quae flagitia semper detestanda , quae facinora. - ΙΙ. Libido triplex. 56ax Discrimen inter peccata, et inter Dei audicium et hominum. 58 . Nugae Manichaeorum de terrae ructibus. 59xΙ. Planctus et somnium matris de filio. 60 XII. Quale responsum mater Augustini accepit a quodam episcopo de ipsius conversione. 62
Pudet se Manichae0rum sectae addictum fuisse per n0vennium, t-que alio Secum in eumdem errorem pertraxisse rium etiam c0nsuluiSSe mathematicos; et amicum ibi interea m0rte praereptum, acerbior quam aequum esset animi dolore suisse prosecutum cujus occasione de vana et de solda amicitia n0n pauca dieit Menti0nem acit librorum de Pulchro e ut a se anno aetatis vigesimo-Sext aut Vigesim0-Septimo c0nScriptorum , nec-
564쪽
1NDEX.non quam deii neg0ti liberalium artium libr0s atque Arist0telis Categorias, anno aetatis serme vigeSimo per sese intellexerit.
CAPur a Quandiu et quomodo alios seduxerit. 64u Rhetoricam docet, concubinam fovet, et haruspicem qui Victoriam promittebat, contemnit. 65ul. b astrologi , cui deditus erat, per senem mediCinae et
Terum peritum revocatur. Tiv. . orbum et baptismum amici narrat, quem etiam suis erroribus involverat, eoque morte sublato dolet gravis-Sime. - ΙΙ. Mirabilis efficacia sacramenti baptismi. 69V. Cur fletus dulcis miseris. IlVI. Quantus ex amici morte dolor. 72VII. Impatientia doloris mutat locum. 73VIII. Tempus et amicorum colloquia dolori medentur. 74IT. De humana amicitia. Beatus qui amat in Deo. 75 T. Labiles creaturae, nec in eis potest anima requiescere. 76XI. Omnia creata sunt instabilia : solus Deus stabilis. 77xII. Amor non improbatur, modo in his quae placent amemus Deum. 78XIII. mor unde proveniat. 80xiv. Libri deopto et Pulchro Hierio nuncupati. Unde hunc amaVerat. 81XV. Quod corporalibus imaginibus contenebratus , non potuit Capere spiritalia. 83xvI. Categorias Aristotelis et liberalium artium libros per se intellexit. 85
Annum aetatis suae exhibet vigesimum nonum, quo Settieet 0mperta Fausti Manichaei imperitia pr090situm in illa secta proficiendi abjecit quo etiam Roma, ubi tunc rhetoricam profitebatur, miSSus Mediolatium ut eamdem artem doceret, coepit audit0 Ambrosi resipiscere, et de manichaeismo abdicando necsson derepetendo catechumenatu decernere. CAPLT a. Excitat mentem ad Deum laudandum. 89 Ii Dei praesentiam iniquos non es fugere. Itaque ad eum debere converti. 90
565쪽
INDEX. 557CΛΡΓ I. De Fausto Manichaeo et de philosophorum caecitate qui
per creatura Creatorem non cognoverunt pag. 91
Iv. Sola Dei cognitio beat. 94v. Manichaei de astris imperitia indignum eum fide in caeteris faciebat. 95vI. Faustus eloquens, sed liberalium disciplinarum expers. TviI. Alienatur a secta Manichaeorum. 99viII. roficiScitur Romam contra matris voluntatem. 10lIx. Febri Correptus periculose laborat. 103X. rrore ante susceptam Evangelii doctrinam. 105XI. Qualiter Augustinus contulerit cum Catholicis. 108xti Fraus discipulorum Romae in praeceptores. 100Xul. Docturus rhetoricam mittitur Mediolanum ab Λmbrosio Suscipitur. 10xiv. udilo Ambrosio paulatim ab erroribus resipiscit ill
Cum jam Monnica ipsius mater Mediolanum advenisset, ipseque annum aetatis ageret trigesimum Ambrosii conciuilibus admonitus cath0licae doctrinae Veritatem, quam Manichaei salso insimulabant, magis magisque intelligebat Alypii amici sui mores prosequitur. In diversa rapiebatur, dum de vita melius instituenda deliberaret mortis qu0que ac judicii metu perculsus, ad vitae conversi0nem in dies accendebatur.
chpΠT Q. Augustinus nec Manichaeus, nec Catholicus. 113ai. pulse et synaxis apud sepulcra artyrum. 15m. Occupationes et studia Ambrosii. 116 IV. Doctrinam Ecclesiae Ambrosio concionante intelligit. 118 V. De sacrorum Librorum auctoritate et necessario usu. 20vi. De miseria ambitiosorum adducto exemplo mendici laetantis. 122viI Alypium a Circensium insania convertit. 24 vni Alypius capitur insania ludorum gladiatoriorum, a quibus antea abhorruerat. 126 Ix Alypius ut fur apprehenditur. 12
x. De integritate lypii et adventu Nebridii. 129 XI. Anxius Augiistimis de instituenda vita deliberat. 3l
566쪽
C1pui ait Contentio inter Alypiuin et Augustinuit de uiatrimonio et coelibatu Mag. 33XIII. Uxor quaeritur AuguStino. 135xiv. De Vita communi agenda cum amicis deliberat. 36xv. In locum discedentis concubinae alia succedit. 3T xvi. Mortis et judicii metum nunquam deposuit. 38
Exordium ut juventutis, id est, annum aetati trigesimum-primum, ob mentis oculo reducit. Narrat se illa aetate densi0ribus adhuc ign0rantiae tenebris involutum, atque errantem circa Dei Datur3m, necnon ire originem mali, in cujus inquisiti0ne semirum in modum angebat, perveniSSe tandem ad c0gniti0nem Dei sinceram quamvis n0ndum digne de Domiti Christo sentiret. C1PLI a Deum cogitat tanquam aliquid corporeum per infinita spatia diffusum. 140
II. Momentum quo Nebridius confutarat Manichaeos. 142m Liberum arbitrium causa peccati. 43Iv. Deum incorruptibilem esse oportet. 45 v. Quaerit iterum unde malum, et quae radix ejus. 146vi Mathematicorum divinationes ejicit. 148 VII. Misere torquetur inquirens unde sit malum. 151 viii. Quomodo divina misericordia subvenerit Augustino. 1531x. In Platonicorum libris Verbi aeterni Divinitatem , noli incarnati humilitatem invenit ibid. x Clarius innotescunt jam Augustino divina. 156
XI. Quomodo creaturae sunt et non sunt. 158 XII. Omnia bona quaecumque sunt ibid.
XIlI. Omnia condita laudant Deum. 59XIv. Sanae mentis homini nihil displicet inter reaturas Dei 160 XV. Quomodo veritas et falsitas in creaturis. ' 61XVI. Omnia bona , licet quibusdam non apta. 62XVII. Quae retardent a cognitione divinorum ibid. XVIII. Solus Christus via ad salutem. 64XIx. Quid senserit de Christi incarnatione. 165 xx. Ex Platonicis libris peritior, sed innatio evaserat. 66
567쪽
CAPu xxi. Quid in sacris Libris invenerit, non inventum in Platonicis. Pag. 168
Vitae ipsius partem attingit celeberrimam, annum aetatis trigesimum-Secundum, quo nempe cum Simplicianum c0nsuluisset, ab e0que didicisset Vict0rini conversi0nem, cum Antonii AEgyptii monacti vitam ex P0ntitiani relatione cognovisset, post Vehementem luct3m carnem inter et animum, codicem Ap0stoli coelesti adm0nitus oraculo inspexit moxque ex illius lectione ad meliorem frugem toto animo immutatus fuit, pleneque ad Deum
conVerSUS.CAPu Q. Studio vitae melius instituendae ad Simplicianum ire statuit. 17011. De Victorino rhetore ad fidem converso. 172m. Quod Deus et Angeli magis gaudent in peccatorum con- VerSione. 175IV. Quare plus laetandum sit in conversione nobilium. IIV. Quae remorabantur eum a conversione. 178VI. Pontilianus narrat Antonii vitam. 180 via. Rodebatur intus audito ontiliano. 84 viiI. In hortum secedit quid ibi egerit. l86ix. Unde fit ut animus imperet sibi et resistatu . 88X. dversus Manichaeos qui ex duabus contrariis voluntatibus dua contrarias naturas asseverant. 189XI. Lucta spiritus et carnis in Augustino. 92xu Vocis admonitu quomodo totus conversus. 94
Dicit de capto a se consili rhetoricae prosessionem abjiciendi, n0n tamen antequam vindemialium seriarum, quod proxime inst bat, tempus advenisset. iam de suo in Verecundi amici villam seceSSu, de suo baptismate, ac de M0nnicae matris virtutibus atque obitu, qui baptigat ipso incidit in eumdem huncce annum, aetatis videlicet Augustini trigesimum- tertium. CAPLT Q. Laudat Dei bonitatem agnoscens suam miseriam. 19736.
568쪽
CAPUT Il. Deserere lietorices professionein differt usque ad indo-miales ferias. I98iii. Verecundus Concedit illi rus suum. 200iv. Libri apud Cassiciacum scripti. pistola ad Nebridium, quibus divinitus gratiis perfusus, et quam vivido pietatis sensu, dum Psalmos evolvit Acerrinio dolore dentium subito liberatur. 202 V. Ambrosium consulit quid legendum. 207VI. Mediolani baptigatur cum Alypio et Adeodato ibid. vii acclesiastici cantus institutio Mediolani. Inventio corporum sanctorum Protasti et Gervasit. 209vm avodii conversio. Matris obitus ejusque a teneris annis educatio. 2101x Laudabiles matris suae mores prosequitur. 213 X. Colloquium cum matre de regno coelorum. 215XI. De extasi et morte matris. 218 Xu. Quomodo luxerit mollem matris. - Sacrificium pro defunctis. 2201m. Ora pro matre defuncta. 223
erutatur deincepS, ac palam colueStatur, n0n quali antea SSet, Sed qualis nunc Deum quem diligit Studet indicare dumque per singula ducit rerum genera, multis explic3 mem0riae Vim plane stupendam, et quod sua in mem0ria locum Deus habeat gratulatur. Inquirit in actus, in sensus, et assectus suos ex triplici tentati0ne voluptatis, curiositatis, a Superbiae. D0minum Christum unum mediat0rem Dei et 0minum e0nsitetur, ejuSque peditimi sui langu0res omnes sanand0S SSe considit.
CAPUT Q. In Deo solo spes et gaudium. 226 II. Cum Deo nota sint arcana, quid est confiteri illi. - 2273Ii. Quo fructu confitebitur deinceps quis sit, non quis fuerit ri 28 IV. Quod magni Sint fructus hujus confessionis. 229
V. Om SeSe totum non novit. 23lVI. Quid anaat cum Deum amat, et quomodo ex creaturis Deus Cognoscitur. 232 II. Corpore aut Sensitiva virtute Deus non invenitur. 234
569쪽
CΑΡΠ viii. MemoIiae vis. Pag. 331x. Memoria disciplinarum 288x Disciplinae in memoriam non introducuntur per sensus, sed ex ejus abditiore sinu eruuntur. 239x1. Quid sit discere. 240 XII. Berum mathematicarum memoria. 241XIN. Memoria meminisse nos meminimus. 242XIV. I. Quomodo memoria continet assectus animi. --II. Laeta non laeti quomodo recordamur. 243Xv. Eliam quae absunt meminimus. 245 xvi. Et oblivionis memoria est. 246XVlI Magna memoriae vis, sed ultra progrediendum ut attingatur Deus. 248xviii. Non inveniretur ea res quae excidit, nisi memoria teneretur. 249xix. Quid sit reminisci. 230xx. Ut beatitudinem omnes appetant, oportet eam noverint. 231xXI. Quomodo memoria beatam vitam continet. 252xxii. Beata vita quae et ubi. 254 xxiii. Item prosequitur quae sit beata vita et ubi. 233 xxiv. Gratulatur quod sua in memoria Deus locum habeat. 2IT XXV. In quo memoriae gradu reperiatur Deus ibid. xxvI. Ubi invenitur Deus. 258xxvit. Quomodo hominem rapiat Dei pulchritudo. 259xxviii. Miseris hujus vitae. /bid. XXIX. In Deo spes tota. 260 xxx. Confitetur ut se habet ad tentationes carnalis libidinis 201xxxi. Ut se gerit ad lentationes gulae. 263XXxII. Ut se gerit ad odorum illecebras. 266XXXDI Ut se gerit ad voluptates aurium. 207Xxxiv. Ut se gerit ad oculorum illecebras. 269 xxxv. Ut se habet ad secundum tentationis genus , quod est Curiositatis. 271 xxxvi. Ut se habet ad tertium tentationis genus, quod est superbiae. 274 XXXVII. Ut movetur laudibus humanis. 276 xxxviii. Et virtuti periculum a vana gloria. 278XxXIX. moris proprii vis et natura. 279xL. Quod in se et caeteris rebus Deum investigavit. 280XLa. Triplex cupiditas. 28s
570쪽
562 INDEX.C1pv xvii. Nonnulli ad daemones tanquam 1edeundi ad Deum mediatores infeliciter recurrerunt. Pag. 282XLIlI Christus verus mediator. 283
Laudaturus Deum deinceps prosessione suae ipsius in Scripturis sanctis sive imperitiae, sive etiam peritiae, aut ejus, qu in 3 ex munere divino agrabat, studii, explicandum sumit exordium libri Geneseos atque hic ramum illustrat isthaec verba: In principio Dei Deus coelum e terram Oecurrit obtrectantibus, quid
laeeret Deus antequam caelum et terr3m 0nderet, et unde ei in mentem Venerit tandem aliquando ea sacere, cum antea n0n
secisset. Dum vero iis refellendis insistit, c0pi083m de empore conscribit disputationem.
CAPLT I. Cur confitemur Deo scienti. 285 u. Petit a Deo Scripturarum sanctarum intelligentiam. 286Iii. Quae scripsit Moyses de creatione coeli et terrae, intelligere non potest nisi donante Deo. 289 IV. Creatura clamat creatorem Deum. 290V. x nihilo conditus mundus. 291vI. Quomodo Deus dixit, ut seret mundus. 292 vii. Verbum Dei coaeternum Deo. 293 viii. Verbum Dei ipsum est principium quo docemur omnem Veritatem. , 294IX. Quomodo Verbum Dei loquatur cordi. 295x Obtrectantes quid faceret Deus, antequam coelum et terram conderet. 296xi Objectioni respondet quod aeternitas Dei nescit tempora. 297xII. Quid Deus fecerit ante mundi creationem. 298xiII. Quod ante tempora a Deo creata nullum tempus fuerit. 299xiv. Temporis disserentiae tres. 300XV. Mensura temporis in quo. 301XVI. Quale tempus metiri liceat, et quale non 304xVni. Ubi tempus praeteritum et futurum 305 XVIII. Quomodo praeterita et futura tempora sint praesentia. 306XIX. Non Capit modum, quo Deus docet futura. 308xx. Disserentiae temporis quom0do nominandae ibid.