장음표시 사용
2쪽
5쪽
7쪽
8쪽
I. Utrum priores tres libri Silvaram eodem oro tempore sint odit necno P. AE m. II. D repulsa Capitolina stra Statii in patriam odit M. III. Oratatio poeta P. II sq. Domitu. IV, 7 P. 3 V. Ρpendix P. M sq.
I, i, re p. 42 raef. IV l. 2 . . . . . 6 sq. I, 3 67l58 . . . . p. 43 sq. Praef. IV I. 31 sq. . . . si sq. II, 2 p. 44 sq. IV, 2, 24q P 11 sq. II, 2, 35 p. 45 IV, 2 654q p. 41III, 2, 1314 1 p. 20 IV, 7, 2 P. Mi III, 5, 8 p. 40 IV, 7, 17 sq p. 38 sq. III, 6 31 sq p. 8 V, 3 P. 47 sq. III, 5, 46 sq p. 23 sq. V, 3, 15 sq p. 40 sq. III, 5, 64 p. 45 sq. V, 3, 33sq p. 8
9쪽
utrum priora tres silvarum libri adam ara tempora editi in natas.
Cum dissideam a Volimero editore nupero ), qui taliter aceeteri ' sentit de tempore priorum trium librorum istas mi
denuo mihi de hac re est disSerendum.
Non est dubium, quin ille Vir doctus o. 11 non minus recte contendat ex ea re, quod Statius Praef. I. l. 8 silvas sua esse praelusiones hebaidos Vult solum id sequi minora carmina partim ante maius conscripta, non eadem ante emissa esse, quam merito Statium arbitretur, postquam Τhebai' omnium assensu comprobata est, edere SilVas quoque constituisse. Minus tame probari potest, quod statim quasi lassilit ad id quod demonstraturus est, quasi cadit abrupte in Sententiam, cum perhibet haec: a denn unachst mi Bum Ι-1ΙΙ eschah. Neque enim ulla re plus concludere cogimiliarquam solum primum librum illa aetate esse editum, post
Rutilii Gallici mortem, i. e. c. a. 91l92. Quod enim liv ΙΙΙ 2 40 et 142 Thebais A nondum perfecta commemoratur,
l. Statii Silvarum Libri horausgogobon unx or ια. von Frisdrio Volimsr. Teipgig 1897 Teubn. H. t3 cf. . NOV. Quaest. Stat Dias Berotini 1871. p. 23. st P. Orchhoff. tuae. Quaest. U. Diss. Borolini 1884 p. 24 cf. Volims p. 10. st orchho p. 10 l. l. ' : Hoc loco breviter do tempora Thobaidis ditas loquar, maiquido sontantia haud dubie, ut olims p. 10 vult, ex vorhinimos. L L β colligendum hi tempore primi libri omissi Thobiadem iam plas oditati Cum autem in hoc carmine epico pangendo duodecim in osse consumpsisas ipse dicat Thob. XII, 11, suspicari lios id inoohatum c. R. 79l80, qua otiam astate pater erat in vita ita, ut illa verba Silv. V, 3, 223 sq. stant Thobaid auto editaratalium opinor ah idioso praeparasas altorum spicum carmen, Achilleidem, quam utrum Roma an Νsapoli coeperit macribere, non iam potes diiudicari
10쪽
phrfectum epicum opus esse eontextum. Deinde non magis sa quidem sententia ex ordine )singularum elogarum priorum trium librorum quam ex horum librorum versuum eodem fere numero' quicquam potest concludi.
Denique Fod Statius in priorum trium librorum pra fationibus semper ab eis qni eclogas legent petit, ut indulgeant libellis suis celeritor factis, in IV libri praefatione non solum de hac re nulla verba facit, sed etiam eos qui Silvas reprehenderent fiducia quadam sui reicit, ne hoc quidem argumento, quod gravissimum esse Volliner autumat quaestio profligatur Videamus enim Statii ipsa verba.
Praef. I. poeta uberius loquitur sese celeriter eclogas conscripsisse, ut remissiorem stilum amici condonarerit celeritatia veniam darent. Iam pauca verba faciens de hac re praesII. finem facit, cum assentatiuncula quadam lepida Atedium viliorem si alloquitur: Haec qualiacumque sunt, Melior carrissime, si tibi non displicuerint, a te publicum accipiant, si minus, ad me revertantur on praef. III. iam omnino non in universum eos qui eclogas legent, adit, sed securum lsrtium librum Silvarum ad ollium qui Statium nec non
Silvas cognorit, mittit. Praef. autem IV. in qua adVΘΙΣariorum Vituperationem repellit, his Verbi perorat ): Hunc tamen librum tu, Marcelle, defendes si minus reprehendemur Ita singulis sequentibus praefationibus minus necesse putat poeta se Veniam petere, in IV., cum Vituperatores non taceant, ei dat planum responsum. Quare meo quidem arbitrio ex praefationum illarum condicione non minus bene concludi potest libros alium post alium, non eodem fere tempore esse editos. - Vero Voumercum poetam ipsum arbitratur p. 12. complecti libros I III
quasi ut unum opus scribentem praes Iv. l. 2 haec verba:,Reor equidem aliter quam invocato numine maximi imperatoris nullum opusculum meum coepisse, et , admodum errare mihi