장음표시 사용
101쪽
CAPUT I. DE REBUS, DE DOMINIO ET DE POSSESSIONE
APPENDIX. De eommunione e condominio.
112. Re communis dicitur ea, quae plurium est i). In re communi valent regulae Quod pro pari meum est, totum meum est 23; et nihilominuR: In re communi potior est conditio prohibentis 33. Ideo ex ' de ea disponere, in abstracis, cuique pro sua arte, ius est 4); at ex ' in concreto, ius est nemini b). Nec novi aliquid in ea fieri potest, alter invito 63, licet omnibus utile Τ); nisi forte necessarium ad resectione. 83. Quisque igitur debet utire communi pro cuiusque rei destinatione more boni patrisfamilias, 33 C. S. 645 It. 544. Heio
igitur opus est ossicio iudicis; non item, ut puto, in duobus caηibus superioribus in his enim lex ipsa ius tribuit. Contra eas. II, 12, 128). Sed utrum id si iudici liceat in aliis
controvorsiis 3 Assirmant ex I. C. ii qui publicae utilitati cum primis tu- dent negant ii qui iura proprietatis cum primi tuentur et hoc tutius, ne iura domini pendeant ex arbitrio iudicantium Laur. VII 3TT).Aliud ostin soro conscientiae in eo enim, quod iustitia non iubet iubet caritas. Quin, puto iniuriae cum eo agi non OSSe, qui in tu aliquid fecit, invito te, si id socii necessitate urgente, et sine ullo tuo damno V. , qui in
puta, Si duobus intui legata fuerit, vel a duobus simul empta. Et duoebus modis dicitur communis pro ii, viso, si singuli parte habent cortiore magis quam intellectu, ut lupi qui per utrumqtie fundum extenditur, quamdiu non fuerit exemptu' vel pro indiviso, cum singuli intellectu magis partes habent quam corpore ut equus, acerVui frumenti greX,
677. Protiabendi, potiris quam faciendi, ius socio est L. 11 Si se . vinclic. . 6 Cit. L. 28. Sed si socius, Cum
poterat, non prohibuit ulter, ut damnum arciat, cogi quidem potest ut opus tollat, cogi non potest.
longe durior est ea quae contineturina 828, C. u. ex quo deprompta esse Videtur. Num igitur possit, ut
ex iure communi, calam ad parietem communem habere, qui reminueri potest L. 18, in fin. De S. V),
parietem communem incrustare, de-
tat Non puto, licet a sumno iure vix distot scilico rigor huiusmodi ad lite cavendus, praecidendis Peritinoi nisi forte ad commodiorem rei
communis Sum pertineat, et maior Sociorum pars faciendum censuerit
102쪽
et sic ut ne impediat alterum ea uti 9 . Res communes administrandae sunt e communi consensu sed in eis elocandis, praevalet consen8us dominorum seu domini maioris partis nisi iudex aliud aequum censuerit 10ὶ Demum resecti est communi omnium, prorata 11ὶ nisi aliquis malit partem suam derelinquere 123.113. Haec generatim. In muro vel arbore communi, Sunt quaedam specialia. rincipio sciendum est, parietem inter duas aede8, Vel caVaedia, Vel hortos, communem praesumi 133. Muro communinem potest listulam aquariam adiungere l4ὶ secundum illum aliquid noxium, utputa sterquilinium, habere fenestras aperire t 53 at odio licet in eo tigna immittere Vacuum aliquid, utput arm rium, facere l6ὶ superimponere, et altius tollere 17ὶ dum ne altius tollendo, mur communi, aut alias, condomino noceat l8ὶ et refusis damnis, si quae interim vicin intulit 19ὶ Sed nec iniussu alterius haec facere potest alias, aut docere debet non noXium opu8 esse, aut cessare, Vel opu tollere 20ὶ Ρraeterea, quisque potest cogete Vicinum, reficere, Vel construere, communibus sumptibus, parietes qui in urbibus vel suburbiis separant ipsorum domos, cRVaedia, pomaria. Quin potest eum cogere, nisi obstent pacta conventa, cedere sibi partem muri, Si quam communibus aedibus superimposuit 21 . 9 Ex L. 16, De Um'. O ,
totam quidem, Sed eam quam reficere non Vult nam de ro agitur quae
divisionem recipit Laurent, VII, 517). Sed si quid deterius factum sit culpa SUR, hoc arcire prius obobit EA L. 22, Eoa. C. It. 549, o).
rum e pars, quam dereliquit, ita domum fit altorius domini, si is eam refecerit, nam sub hac tacita comdition derelinquitur proinde si non refecit, dilapso aedificio, tigna Ommunia sunt Poth Zachar. Lau
furnum,nec caminum adstruere L. 12,
Et, si altius extulerit,suum ΘSt, quamdiu alter communionem eius non petit
19 Ex .est. 554 557. Volutis habitatores migraverint L. M , De Damn ius.).
mum hei admonendi sumus, ex NN.LL. ius esso Vicino petendi communionem muri alieni in confinio pinsiti, vel eius partis C. G. 661 Ii., 556) lico non ad aedificandum lex non distinguit et ita utimur Laur., VII, 504), nisi forte obstet servitus muro quaesita Zachar.. 239 n. 21ὶ, Velut prospectus Ex C. It. 584). se
iure nostro tota qua sua proprietas late patet etsi non tota qua Superius inseriusque tendit communio
petenda est C. Ιt. 656); et vel eius muri peti potest, qui citru sesqui-
103쪽
CAPUT. I. DE REBUS, DE DOMINIO ET DE POSSESSIONE
99114. Quoad arbore8, harum communio iamdiu ex trunco non, ut iure communi, ex radicibus aestimatur proinde, quae sunt in conssni positae, communes intelliguntur 223 nempe, quae in epibus sunt quae communior sententia est , aequis partibus, etsi uni praedi forte proximiores sint 23ὶ quae alibi, qua parte in praedio cuiusque sunt 24ὶ sed quisque cogi quandocumque potest ea Succidere, Xceptis his, quas pro limitibus agrorum sunt 26 . lib. ost haec videamus quid iuris sit, si plures sint earumdem aedium, alii superiorum, alii inferiorum partium, domini. Itaque murorum quibus aedisseium regitur, tecti, et cuiusvis aliae rei communis, ut puta, Vestibuli putei solarii, communi resectio est, pro Valore cuiusque partis 26 . Sed unusquisque ab imis cellis incipiendo, Sua conclaVia laquearia, seu fornices, consscere debet, quibus tegitur desuper pavimerita sternere, quibus ambulat 27ὶ scalas extruere, quibus graditur; et si idem tabulatum plano pluribus commune sit, quisque tenetur pro valore suae partis 28ὶ Quid si alter, reliciendo, alteri damtium, vel incommodum praestet Et si neces8ariae resectiones int, is incommodum tantum pati debet; sin Voluntariae, vel factae uberioris commoditatis gratia 29ὶ, ne in-
metriari ab agro Vicini extructus est,liae antea extructi leae non distinguit exceptis odificiis publicis);
nisi dominus malit suum aedificium ad confinium usque producere C.
diviso quamdiu terra tenentur excit. L. 8 L. 19, pr. Comm. diυid ); atque de fructus unicuique compΘ-tunt ex regione cuiusque praedii Durant. V, 376). Erutae, aut caeSaB, aut Vulsae, communes fiunt pro indiviso quarum cuique tanta pars competit, quantum in terra habebat
PeScommuni praesumitur utriusquΘ
documqυ , quia rei communi divi- Sio nunquam praeScribitur.
Valorem accipere debemu quanti reΗValet per se, ac si rudis foret; et non si tectoriis, picturiS, te. ΘXOrnnin
vimenti vero appellatione contineris laquearia et tabulae et tignis, quibu superstructa sunt, docentaculi.
2), a quo C. Italici, Albertinum equutus, recessit. Et recte primo, quia laquearia, tabulae tigna quibus pavimentum superStructum est, integrant diaeta inferiores deinde, eo quod alia is qui infimas diaeta tenet, quarum plurimae Strati pavimenti carent, ad nihil obligaretur. Et ita a Suprema Curia Neapolit.
dscisum fuit Nec audiendus aggoni aliud putans ex Gallici I. C. 28 C. Ιt. 662. roinde ad eas reficiendas quae primis diaeti adi
tum praestant, omne concurrunt ad
ea quae supremis, hi solum qui illas inhabitant Contra . . a. 664). 29 V. Durant. V, 44.
104쪽
commodum quidem Demum ei, ad quem supremae diaetae pertinent, non licet, in aliorum consensu eas altius tollere quamvis
crepidine, aut lorica, sepire liceat 30ὶ, si nihil noceat. 116. Heio non ab re erit, de aqua profluente aliquid addere. Ρrincipi igitur, aqua profluens, Vel potius eius usu excepta ea quae publici iuris est), dummodo naturaliter profluat, et sine opere manufacto, eorum 8t, qui prope ripas praedia possident 31 . Hac re licet eis illam, interea dum defluit, derivare ad suos agros irrigandos 32ὶ vel ad pincia exercenda 33ὶ nempe alteri sine alterius iniuria 343, ac proinde dum ne cursum eiu deflectant, perturb0nt 3bin; at si per agrum tuum naturaliter intsinuat, poteris interim ea uti, cuiusvis rei, etiam amoenitati gratia 36ὶ, et eum sum eius perturbare, deflectere, etc. quippe nulli facis damnum, iniuriam sed ea lege, ut illi eam, quae post u8um superest, si quid superest, in profluentem tu profluentem ip8am, cum ex tu praedio elabitur, Ordinario et aaguet suo cursui restituas 37ὶ Scilicet, ut inferiorum agrorum domini, ut incommoda, ita se commoda sentiant aquarum prope defluentium 38). Sed satis haec; et e diverticulo redeamu in Viam.
117 Ad ultimum igitur, unicuique licet, rei communi quandocumque divisionem petere nisi agatur de re singulari omnibus 39 nece88aria); quamvis convenerit 40), aut testator iusserit 4 lin, ne divisio steret. Nihilominus pacisci potest, ne divisio intra certum tempu8, pene no ne in decennio proximo, at 42ὶ et testator
30 C. Ιf. 564. Et ita penes nos a ripa ad ripam in medio fluminis omni dubitatio, quae gallico I. C. utendum sit C. t. 613).
modo possesΗionum dividenda est L. De A. P. A. 17, De Servitut Rus ), nisi aliud iu- 39 L. T, Comm. divid. Nisi, etci;
lex equum putaverit Ex C. G. 645; velut puteo communi vestibulo dua-It. 544 . Duo hei controverΗ Sunt rum aedium. ies unus ex condominis1 utrum i qui nequit ex sua ripa rem communem Solus poΗSederit 30 eam derivare possit ex ripa vicini continui anni. L. 3, C. De Praescr.
105쪽
vetare eam permittitur, quoad heres natu minimus XXII aetatis amnum impleverit 43). Fieri autem potest mutuo consensu, si omnes suae aetatis sint, utque iuris secus, Scio iudicis ieri debet 443. Quomodo autem sit facienda; et, si non it iure facta, quemadmodum sit re8cindenda, alibi dicendum erit. Divisione facta, perinde t HX N. L. ac si res quae cuique obtigerint, eius fuissent ab initio, quasi nunquam aliorum sociorum factae et ideo divisio, pene nos, non tran8fer rerum divisarum dominium, sed ostendit,
cuius illae fuerint ab initio 453.
118. ossessio est Rei corporalis detentio. Detentio quia in fructo, non in iure con8istit l); rei corporalis, quia iura, cum intellectu percipiantur g 103ὶ non possideri, sed quasi possideri dicuntur. Diducitur in naturalem et civilem naturalis eius dicitur, qui inmine alieno precario rem possidet rivilis eius, qui suo 23; de qua solum hic Haec igitur, ampliata per ΝΝ. L. verbi significa tione, definitur: Rei iurisne detentio via usus, animo domini 33. Rei, itιrisve scilicet detentio ad res usus ad ius refertur. Illud non interest, utrum qui per se rem detineat, vel iure utatur, an per alium colonum, inquilinum, fructuarium, etcὶ nam i possidet, cuius nomine possidetur 43. Animo domini idest, ut rem detineat
rogari potest ad aliud Mecennium ac re, si Titius commune praedium, quinquennium, etc.): quod si illo non nondum facta divisione, vendiderit, dum elapso prorogatum fuerit, a die hyliothecae, aut Servituti obligaverit, prorogationis, ne rati legi fiat, com est, diviΗione serius facta, obtigerit
putatur Τoult.. IV, 406 iurant. Seio, iure communi, Venditio, hypωVII, 1). theca, servitus, pro Titii portione, 43 C. IL, 984. rata manent L. 1 C. De Comm. rer. 44 C. G. 817 Ιt. 206. alteri. L. T, C. Cornim utriu8q. it d.); 45 C. G . 883, 1476. 1872 It., N. LL. penitu evaneScunt Zachar., 684, 1034. Ab initio proinde si duo 625 n. 1). heredes rom hereditariam inter o di 1 L. 1,ara, De Acquir. Possess.
Viserint, perinde habentur, ac si quis Quamvis et huic facto sua iura conque solus pro e parte, qua here eSt, Stens.
potius permutationis L. 20 gra, m 4 L. 3, g Scutus L. 33, si lien ,
106쪽
quasi suam, iure quasi suo utatur 53. Animo, inquam, et non pinione, nam etiam fur possidet 63.119. Dividitur 1 in legitimam et illegitimam. Legitima eius dicitur, qui ab adversario suo non Vi non clam 73, et paci-nce 8 possidet inde patet, quae dicenda sit illegitima. In possessionem bonae dei, et malae dei 93. Fides ei quoque Ρrol. . 252, . Lanimi persuasionem signissint, et ideo utrum quis bona an mala de possideat, ei quoque ad factum, non ad ius pertinet 10ὶ verum strictiori signisscatione quia possidendum est animo domini hoc loco . f. possidere is dicitur, qui ignorat, eam rem, quam possidet, esse alienam sit , licet erret in iure 12) vel careat titulo 13ὶ m. qui scit alienam
5 L. 25, Quem . eo amist. C. s. 2134 It. 685 Au. 309. Proindo qui facit aliquid iurΘ vicinitatis, vo familiaritatis, V. , qui amici fundum ingreditur, aquam attingit ex puteo vicini, non idestir Imssidere
V. u. 313). Ceterum, unusquiSque praesumitur Suo nomine possidere sed si alieno posesidore olim coeperit, eo et nunc creditur possidere C. S.,
6 L. 1 De Parm. L. 24. Quem .gere amitt. Ex hoc autem lico intelligere, ea tantum OSSidere OS POSSe, quae in patrimoni QStro esse poAsunt; ideoque non re publicaS, Sive humani, sive divini iuris Ex L. 6, De C. E.) v. , laicum, iuSdscimandi C. I De μαω Ῥι. in. 7 L. 6, De A. P. Eiu qui vi, an esam aut precario possidet, possessio dicitur vitiosa L. 1, T., Uti possiti.), quia laborat Vitio, quod
omnem Vim et effectum OSSOASioniΗ corrumpit.
Γersario suo, idest ab eo is quo c-t Nersiam metriit L. 6, h. t.). rinindo, si huic nullam vim fecit, si non clam ab eo poessidet, non erit Vitiosa posAessio, licet vi ab alio, aut
clam possideat L. 1 Dult. L. 2, Uti possid.). Nihilominus haec vitia
purgantur ex Ν. LL. Si postea visceSSRVerit, aut palam possidere
cet res clam aut Vi OBBessa in Ρω tostatem domini reversa non fue rit
praetermisimus, quia in summa po8- gessionis non tutum interest, iuste
b. f. poSSeSSOr St, qui rem alienam possidet, quam Suam putat; m. f.,
qui suam, quam putat alienam L. 32, De Usucapion. Croix, ΙΙΙ, 11, 485). ilicst . vel m. f. et strictiusquam alias Prol. φ 252 n. 10 accipitur. 11 L. 110, De V. S. L. 27, De C. AE CC. 5, 20, De Praescript. Μοli., ΤΟ ΙΙ, Disp. 63. V. V. Hoc
item vel re iure suo se uti putat.
dem existimaverim L 11, 6 --ptore). Atqui, dices, N. L. O seSSorema f. eum osse definiunt, qui
107쪽
CAPUT I. DE REBUS. DE DOMINI ET DE POSSESSIONE
103 esse 143. Quid, si dubitet, dubio inquam probabili et gravi nam leve dubium contemnendum est ib). Et si dubito dubio practico, possessor est m. f., tum theologicae tum civilis, et planum est. Sin speculativo dumtaxat, nempe practico deposito ope alicuius principii reflexi, possessor est . . nedum theologicae I 6ὶ, sed, ex N. L. Verius, etiam civilis 17). Ceterum, . . in foro sori praesumitur 183 in foro conscientiae aestimatur ex rei Veritate. Cessat autem ex quo primum i qui possidet, scire utcumque, Vel dubitare coepit, nisi removerit dubium, rem esse alienam is).
iusto uulo possidet C. .. 550 It.,
701). Ita porro, Verum ea ratione, quia in foro externo nemo rRBSumitur . f. possessor, nisi titulum, saltem putativum habeat V.Zachar., 201 n. 11). Quae communissimis Θ-centiorum I. C. sontentia est. Nec confundenda est possessio . Vel m. f. cum possessione licest vel illicua. Nam potost HS m. f. Civilis, si nihilominus licita ut puta si aedificos in praedio tibi locato si
rem inventam rotineas domino restituturus quandocumque apparuerit; et contra, potest esse . I. civilis, et
nihilosocius illicita veluti si religiosus rem aliquam OSSideat, ontra Votum paupertatis Lugo, VII,26);vo quivis alius in fraudem croditorum L. 26, Dei A), vel a domin coacto, aut decepto, Vol citra infimum pretium Croix, III, 486). Nihilominus si qui sciat, rem, quam possidet v. c., quam emit esse alio nam, sed putet non esso obiigationem rostituendi, is h. f. theologica possidero dicondus ost Lugo VII, 3). 14 L. 110, De V. S. CC. 5, 10,
in cit. c. 20, si in uilla temporis parte habeat conscientiam rei limnae Ideoque is putet ΘΗΗΘ Petri,
63 Sancti. M. II, 41, a n. 10 S. Alph. III, 604. Sane, iure Canonico m. f. possessor i dicitur, qui novit, qui Meti conscientium rei alionas CC. 4, 20 De praescript );Θt, e contrario, tamdiu quis . . possessor legam diruum quamdiu se possidere ignores alienum S. AuguSt. in . 5 Cau. 34). Atqui is qui dubitat, non nova, non in comacientiam, sed adhuc ignorat remosso alienam Loss. II, VI, 11 Spor ,
Successioni n. 12 contra ropL, Prescria. 915. Nec obstat L. 3. penuit. De A. R. D. ibique Gi., quis genu possesAioni in duas speci6s dividitur, ut possideatur aut bona de aut O BOΝA FIDE quia, romoto dubio practico, is ΘVΘr po sessor est'. s. Nec obstant alii I. C. qui contra putant quippe dubium Speculativum a practico non distin
Petit herecl. utcumque, quia in foro extemo, ex Ν. LL. desinit esse b. f. POSSeSSOr, ecquo res ab eo in iudicio potita fuit C. G. 550 It. 703).
Quid, si non ipso civit, sed procurator eius 'Et proculdubio non desinit
Lib. III, r. I, Cap. ΙΙΙ, 10) sed nec iure communi cit. L. 22, mi M
108쪽
120. ossessio acquiritur, retinetur, amittitur. Acquiritur, regulariter, animo et corpore simul; et non solo animo, quia in facto consistit 203 nec sol corpore, quia est detentio usus, animo domini, et multa iura ei cohaerent. Ide eam per e inire non ο- test, qui non est suae mentis 2l , vel nescit 22ὶ vel errat 233 Retinetur vel solo animo, quamdiu ros manet in potestate nostra 243. Amittitur vel solo facto, cum res in potestate nostra esse desiit 253. Ad haec possessi auctoris sui accedit successori universali, ipso iure singulari, si is Velit ea uti a utrique tim Sua causa suisque vitiis, quippe utraque velut una possessio intelligitur 263.121. Verum, ut possessio licite iniri et retineri possit, . s. opus
cum iis, quae Vulgo a DOStri trudita sunt. Nonnulli cum Bariolo possessionem definiunt: IUS insistendi res non νοhuae possi ieri Haεc definitio falsa est quia possesSi in meso, non in iure, conSistit; quam
proinde explodit Lugo II 64). Alii cum Sanch. IL, II, 21, 24): Rei
cum . ' delentio et haec quoque a iure quod Osru . f. t m. f. distinguit, alienum est. AntiquioreΗ cum Silvestro: Rei comporalis mtentio, cum animi et corporis et itfris miniculo Iuligo, II, 59). Haec apud Nostro et Canonista receptiSSimaeSt, sed naturalem a civili non bono distinguit et postrema Verba Requi-VOC Sunt, nam si iuris adminiculum
titulum quod voluit Silvest. signi
aurum domi reconditum Sod si p6ralium capit possessionem,suffcit hunc
Age nunc, OSSeSSi capitur, Vel solis oculis L. 1. Si iusserim, h. t. re e longinquo demonstrata traditio longae manus); traditis clavibus, instrumentis quae traditi symbinlio dici solet); immo et sine traditione, si aut is qui rem acquirit, eam iam precario possidebat traditio brevis manus); aut i qui rem alionat, eam interim retineat acquirentis nomine constitulum possessorium). Et ox N. L. Vel solo animo et voluntate transforri posse, dubium
non si Tropi. Venditia 267, etc; V. C. u. 320 441). 23 L. 34, pr. h. t. V. , Si quid accipias, aliud putans nisi,quodcumque St, repere, posSidere Velis.
24 φ 6, De interdici. Voluti si
peregre abii, et poηΗΘΗSiono defortam reliqui L. 4, C. h. t. . Porro quo nomine Sive alieno, Sive suo)qui olim Asidere coepit, eo et Nunc praesumitur possidere L. 3, g 19, h. f. C. O. 2231 It. 687). Nec quiΗ- quam potest sibi met tine mulam po
sessionis L. 2, o Pro herede), ne
heres quidem,quia personam defuncti repraesoniat. NiSi aut alio itulo Huperveniente, aut reiecto domino, cuius nomine possidebat utputa, si colonus rem ibi locatam emerit, Vel dominum mercede petentem, quaSi ΘXtraneum, repulerit Cit. L. 3, Ιἰ-
44 47 h. t. Ut ecce, si re ab alio occupata fuerit, vel adempta L. 15, Elad.), etiam nobis insciis L. 4, C. h. t.) vel in mare deciderit, ut recuperari non possit L. 13, h. t.). Idem iuris est, si extra commercium sit facta L. 30 De A. P.). 26 LI, 5, 11 De diυers et tem
109쪽
CAPUT Q. DE REBUS, ME DOMINIO ET DE POSSESSIONE
105 est 27ὶ qui dubitat, rem sedulo explorare debet 283. Qua optο- rata, si nillil certi invenire potuit, et possessioni nihilominus incumbere velit, necesse habet efformare sibi conscientiam certum principio aliquo, uti vocant, reflexo nempe dominum esse, Vel fulmeeum, a quo possessio in e transiit; et si hoc dissicile sit, pote8 accessione possessionis eius s 146 n. 8 uti 29ὶ At si hac uti nequeas, possessionem te inire non posse, palam est. Sed utrum po88i eam, Utcumque initam, retinere Et si eam inieras nihil dubitans, pome, communissima sententia est, quia in dubio melior est conditio possidentis 303 si dubitans, dubio practico, inquam, pene communiMima sententia docet, rem esse restituendam, saltem pro rata dubitan .
Ita porro cum de ipsa possessione controvertitur, idest, cum non satis apparet, uter sit in possessione actor, an reu8 a cum de proprietate movetur quaestio, Vereor ne vera sit haec sententia 323.
iniit posseΗSionem, si postea dubitare coeperit, poterit certam sibi conscientiam efformare e iuris regula: In nubio melior est conditio possidemtis qui eam iniit in m. f. non item. Jζt cur sodes 'Nempe,aifLugo XVII, 86j, et ia possessor dubio fidei ere, et tu risore, non possidet legitime, sed comesur possidere. Sed, 1 haec ratio, absit verbo invidia, falsa est; nam et fur possidet, et ipse Lugo id fatetur 128 n. 6) leges autem Ni
ΡοουουρουSionem tuentur L. it. De A. P.). Neo, ' profluit ex natura OS-Se8SioniS, quae cum in facto, nor in iure, Consistat, adom intelligitur otcum initur, et postquam inita fuit
meliorem possidentis conditionem facit, quia is qui intendit rom suam esse,id liquido probare debet V Hol., 260). Nec 3 ex natura b. Vel m. f. prosluit haec onim nihil aliud ost, quam OAsidentis missimcitio, quae nihil mutat nec iuri cuiuSquam, quod obiectivum aliquid est, quidquam addit aut dotrahit. Duo ego et tu, rem
in via inventam uestulimus quam tu derelictam, go operditam exiΗtimavi aut a Seio fundum emimuS, quom tu Venditoris, ego ait esse putabam serius Caius intendit, sodnon probat, rem a se deperditam fulsese, fundum suum esse quid tua
b. f. iuri tuo adiicit, aut Caii iuridotrahit omnino nihil. Qui igitur
tu uti possis adversu Caium B reg. iuris: In dubio melior, etc., ego non possim Num forte in odium malas fidoi Verum nulla poena irae esse, ne extraordinuria, vel poSitiva qua
n. 54). Sane qui contraXit matrimon., dubius impodimenti excepto impediment ligaminis, qui Prin matrimon possidet), Οου rem frustra exploratam, licito petit S. Alph , VI, 906) Et is qui putan ου irregularem, acceptavit beneficium eccleesiasticum, ructu suo facit V. Prol. 404 i. Et S. Poenit. 16 an. 183T, respondit, abSolvi OSSe eum,
110쪽
Ceterum, si is eo animo rit, ut Velit eius quasi interim precario illam possideatὶ domino, quandocumque apparuerit, rationem reddere, licite possessionem retinet, capit 33ὶ.122. Nunc quae sint commoda possesAionis singula persequi I C. est attingam quae pertinent ad larum conscientiae. Principio igitur qui . . rem legitime φ 119 possidet, praesumitur dominus 34ὶ quamobrem, etsi speculative dubitet, potest eam nedum tenere quati suam, sed et consumere et alienare 35ὶ dummodo, propter Victionis periculum acquirentem admoneat 363, et ipse paratus sit illam, vel illa distracta aut consumpta pretium domino restituere 37), si is apparuerit ante impleta usucapionis tempora 38 . Demum pomessor . . quoad fructus . f. perceptos, loco domini pene est ideo facit eos suos: Verum de hoc seriu8. Ad haec, ex ΝΝ. L. quoad res mobiles singulas, dico), et quoad schedas mensaria innominatas, possessio pro titulo est ei, qui illas a non domino possidet . f. 39): , inquam, et Πο iura, ceu nomina debitorum 403. Hoc autem totum tributum est bonae dei acquirentis, adeoque non prode8 quod eam comparaverit bona de si, quo tempore ei tradita fuit, non ignoravit alienam ess0 4 l . Nihilominus in rebus furtivi vel deperditis, domino earum hoc tributum
ceperat cum dubia, Vel m. f., dummodo paratu esset stare mandatis Ecclesiae Ap. Gury I, 878). Verum quam recte haec dixerim, sorte Omnium primus. Viderint Sapientes.
non Vi non clam, non precario sed
pacifices O 119 et toto superiori anno C. It. 691; ropl. n. 26 in OS- sessione fuerit. 35 Silvest. Vasq. Lugo. XVII, 91. Nam alias inutilis foret ibi pos- Sessio Sancti. II. II, 41, 22). 36 Sanch. n. 21 Lugo, . c. S. Alph. I, 3b, V. Necunda. 37 Sanch. l. c. Lugo, XVII, 91 Laym. Lib. III, r. II, Cap. IV, 1. Alii putant, id Solum reStituendum esse, in quo qui factus est ditior Less. II, 14, 23 Croix III, 1, 5i,5 et aneli., diesceden a priori Sententia, Dec. II, 23, 16T). Utrumque probabile: ego priori sententia adhaesi, quia non Videtur pariSΗΘ conditio eius qui nihil, et eius qui peculativo dubitat. 38 Sanch. n. 21.