장음표시 사용
411쪽
407 adiungere, sed is sociorum socius non est 17 . Verum societas rerum immobilium, Vel et M earum, Ultra novennium, pene Πο 8erbpturam; et, quoad tertios transcriptionem desideaat 183. Quaesitum est, an civile societates in instar per8Onarum moralium negantium sententia videtur verior, etenim personae morales iniussu
Principis coire non possunt Prol. 43 n. 4ὶ sed quasi conectiones personarum sunt 19ὶ quando igitur inde societatem, hinc socios dicimus, universo dumtaxat a sinstulis distinguimus, quod velim animadverti. 477 Inita societate, quisque debet protinus minmunicare M, Vel operas, quorum coita societas est 203. Administratione vero societatis defungi debet is, cui mandata ea fuit quibus autem credita fuit in ipso societatis contractu, postea auferri non potest, nisi ex iustissima causa 2 l . Si nulli mandata fuit, omnibus tacite pomissa intolligitur 22 . orro societas initur quodam quasi iure fraternitatis 23ὶ ideo unusquisque talem diligentiam rebus communibus adhibere debet, qualem suis rebus 24ὶ quamobrem si ipse, Vel is quem sibi adscivit, quaedam negligenter egerit, et societatem laeserit; alia diligenter, et societatem auxerit, negligentia cum iligentia
19 V. Zach. 381hi' n. 1 ΜRZZO., II, 57. Idcirco quae a socii communicantur sociorum uniVorsorum), non societatis fiunt a proinde quod sociotati deb0tur singulis socii debetur, et quod societas debet singuli obent. Et si iudicio experiendum sit, non societas, Verum Singuli convenire debent, aut convoniri Ex C. foced. 137). Et si quis societisti, V. , pecuniam Credat, R ingulis viritim repetit, etsi non omnes socii sint aequis partibus C. S., 1863;Ιt. 1727): scilicet is, non ocietati quae est res inter alios acta), Sed sinciis, atque ideo singulis credit. Nihilominus creditoribus sociorum non lico iure horum uti quamdiu societas dirempta non fuerit; nec quidvis ei au-
quam unus X socii conferre promiserat, uni collationem perierit, O
cietas evanescit L. Licet,is h. t. C. G. 1867 IL, 1731 Μοuri. III, 914 . Sod si pecunia conserendis sit, ob moram usurae debentur C. It. 1710;
V. G. 1846). arum Vero quae, Vel soliua usu causa, Socius contulit ΘVib
re Si, V. , a debitore Sociofatis et suo aliquid exegerit, o nec is edixerit, nee tua intersit in quam cum
Sam magis imputari velit V a 322. n. I si utriusque debit ales Ven-rat, mputare debet utrique pro rata: Sod si totum societati imputaVerit,
412쪽
non compensatur 25ὶ nisi haec fueri prorsus extraordinaria. Ex diverso, cuique ius est frui re in societatem collata; sed prout re
478. Societas solvitur, V elapso tempore statuto 26ὶ 2' Inito negocio cuius causa societas inita fuit 27ὶ 3 si res in Moisistem collatae nussae relinquantur 283 4 unius socii mortes 29ὶ vel interdietione 30ὶ vel gestate 31, Immo, quod ei singulare est, unius renunciatione 32ὶ sed ut i impune discedere possit, necesse est, si societas coita fuerit in tempus definitum, ut qua iusta causa supervenerit 333 si in perpetuum, vel in non delinitum diem, ut non intempestive renunciaverit, Vel dolo malo 34): alias socio age, non se a sociis liberat 35). Uno autem ex sociis remoto, soci ta nec inter cetero manet 36 . Finita societate, qui illam administravit rationes reddere debet et si aliquid sibi erogavit, si ipsius culpa societas damni aliquid Ospit, vel lucrum amisit, suae parti imputabitur et si plus sua parte fuerit, hoc restituet. Et si solvendo non est, commune damnum societatis erit proinde si unus ex sociis partem suam integram ab ipso iam consecutus fuerat, cogitur O- 25 LL. 23, 25, 26, DL C. O., 1850 It 1714. 26 L. 66, h. L 27 6 h. L 28 L. 64 φ ult. h. L V. C.
Me, nam Si pars tantum perierit, utrum societa dissolvenda sit, in aeΗtimatione boni viri osse obol
1729. Noti item amentia Ex L. 4, C. h. L). Nihilominus here perficere debet quae a defuncto inchoata fuerant L. 40 h. L V. C. in 1868; It. 1732 . Et si convonerit, ut cum superstite L. 66. h. L . vel cum herode Contra L. 35 59, Eoa.)sermaneret, permanet C. G. 1860;It. 1732). 30 L. 64 φ ult. h. f. C. ., 1865 It. 1229. 31 L. 4 h. Lodest, i qui ex sociis, moi debiti praegraVatus, bonis ν 8, h. L foro C. G. 1865, 4;
Dolo malo, idest, ut obvenion aliquod lucrum V. o. hereditatem, lΘ-
ips acquirit aliis commune θου quod alii acquirunt non fit ipAi communΘ
L. I, o, . Q Lum XXX, 8,9): et si quod damnum illi passi fuerint et ipse praestabit cit. L. 66, item ttii. 36 Ε L. 60 Quid enim, h. t. Nisi aliud convenerit 3 6 h. t.).
413쪽
400 municare M . Ex diverso, si quid ab ipso in societatem impensum est, si societatis causa propter societatem aliquid amisit, alias non amissuru8, hoc quoque damnum commune erit 38). Omnia vero dividuntur prout initio convenit, secus pro rata 39). Demum, quoad tertios, quae a mandatario ocietatis nomine gesta une, siquidem intra ne mandati, perinde erit ac si cum singulis sociis gestum esset; sin praeter eo sin , perinde ac si mandatarius su nomine
479. Sunt autem societate vel universales, Vel particulares. Universales tacite coiri non possunt; nec cum his coiri possunt quibus donare non licet, uinuta coniuge, vel filiis adulterinis 41 Coiri autem pomunt sive omnium rerum et operarum, ive universorum quae e quaestu veniunt. Si omnium rerum societas coita sit, omnia quae tunc coeuntium sunt, quaeque subinde cuiusque eorum fiunt, continuo communicantur 423 exceptis quaesitis postea alieno beneficio, quae quod ad usum tantum 43); vel proprio malesteio, quae 37 L 64, h. t. Vinn. in Inst h. L Voet, 17, 2, 27. 38 L 52, O Quidam, h. t. V. Donoli., o VIII, Lib. IV, ad h. L, n. 21 Domat, Lib. I, Tit. VIII,
Seg. IV n. 12. Voluti, si ad merces comparandas prosectus, a latronibus Vulneratus, impenHas in medicos fe
vo pecuniam quam a re commune compurandas ecum ferebas, Vel
quid aliud perdidit, uis a tui iam)si quid indobitum alicui solvit . f. Zachar. 381 n. 4; RZZO. INM., V, 2), si iniuria iudicis damnatus fuit L. 63, Eori. . Ad ultimum, si ex conditione, adhuc pendente quo tempore Societas dissolvitur, uni ex sociis obventurum sit aliquid commodi si incommodi, de hoc ab eo coteris, Vel ei a ceteris cavendum erit LL. 27, 38, 52 684 ult. EOd. . Caum, Secu in occasione ocietaties damnum passus sit L. 61 M ult.. h. t. Ex C. G. 1852 It. 1716j: ut ecce si dum in negocia ocietatis incumbit, sua negl0xit hereditatem
si, dum societati causa itΘr agebat, ab inimio suo ca0su fuit Ex
communi aequis partibus Ε L. 1, h. L). Eius Vero, qui solam operam contulit, rata par erit eius qui minus contulit Cit. ΑΑ.). Sed hoc, ut Opinor, in casibus ordinariis Arg. ex L. 3, 4, 6, De Lestibus); nam
in extraordinariis, ut puta si periculosam operum praestat V. , peri- ulosam RVigationem, aut laborem valetudini noxium), aut inSignem, rarum, perutilem eius aestimatio recidit in arbitrium boni viri.
40 C. N. 1862, 1863, 1864 Ιf.,
1227, 1728. Creditor autem Sociorum ab unoquoque viritim repetit,lico inaequaliis contulerint C. S.,
C. G. 1832. Communicantur, idest fiunt communia. 43 C. S. 183I; t. 1701. Uf- puta ex donatione hereditato, legatis contra L. 3, 4, h. t. Noo aliud pacisci permittitur: sed, si
aliud convenerit, utrum actum pro non scripto Sit, an vitiet contractum, interes C. non convenit se' iure nostro Videtur pro non Scripto SSe. Disj1jgod by
414쪽
410 LIBER III. - TRA . II TIT. VIII. DE CONTRA . ONEROSIS IN SPECIE
nullatenus 44 communicantur. Contra ues cuiusque alienum ante societatem contractum, societatem onerat 45ὶ Quae subinde praestare debet sociis quaecumque eis necessaria sunt ut ecce alimenta, sumptus in studia dotes liarum 46 . 480. Sosietas universorum quae ex quaestu veniunt ad ea tantum pertinet uera, quae ex quaestu profluunt 473. Ρorro quaestum accipimus, qui eae opm' cuiusque demendit 48); ideoque id solum quod socii acquirunt suis operis commune fit 49), non quae ex causa lucrativa, puta ex donatione hereditate, legatis 50), nisi si de his convenerit nominatim ol) nec aes alienum, nisi quod ex quaestupendebit 523. Quae autem socii possident sive mobilia, sive immobilia tunc, cum societas initur, illa quidem communia fiunt, sed quoad usum tantum 53ὶ In dubio, utra ex his duabus societatibus rerum, an quaestuum coita fuerit, haec tantum coita D
481. Societas particularis, seu pecialis, ea est, quae contrahitur aliquarum rerum, Vel operarum tantum 65). Et cum rerum contrahitur, societas intelligitur usus, non sortis 475ὶ nisi aliud palam convenerit 56ὶ Eamnita, quisque praecepit quidquid peculiare suum est nempe res ipsas, si eas contulit quoad usum tantum pretium, si dominium in societatem transtulit 57). Et si res casu deteriores saetae sint, aut perierint, damnum societatis erit g i5 n. si societas locuples non sit, socii ei pretium refundere debent, nempe
Quamvis forte pater eorum minus 1703.
dote imputandas ess pro rata Ex 5T EX C. G. 1851 It. 1715:Μag.. C. G. 1833 It. 171T , quasi partes V, 69. Quid si alter pecuniam alter ω futurae dotantium hereditatis peram contulit, utrum isse, si de hac re 4T L. I 3. h. G.. 1838 nihil expresse convenerit, pecuniam It. 1702. praecipiat minime si opera tanti 48 L. 8, h. t. fere quanti ipS pecunia, Secus in 49 L. 4b, g Ut cuili, , De Acq quanti fere usurae eius Valent Vinn., hered. Quaest Selec t. Lib. I, cap. 64, ibiq. 50 LL. 9, 1 g 1 h. L C. S., ovarr. et Grol. Voet, 17, 2, 27).
415쪽
commune damnum, ceteros onerat 58). Si quis autem ex sociis ali quid impendit in rem communem necessario, vel utiliter, hoc ei restituendum est cum usuris retrorsum computatis 59 . His autem
deductis, quidquid lucri supores dividitur inter socios prout initio convenit dummodo sine iniustitia conveneri h si nihil convenit, prout consuetudo regionis seri 60ὶ et, si nec consuetudo regionis appareat, vel varia fuerit 613 pro rata. Et quamvis rerum, Vel pinrarum illicitarum societas coiri non possit, ut puta monopolia exedicendi, aut vectigalia fraudandi causa nihilominus, si coita fuerit, lucrum ex ea conatum dividondum erit 62).482. Dixi nefas esse ei, qui sortem conseri, cuius apud se dominium remanet, stipulari ut societas eius rei periculum praestet g 501, n. ): ita porro verum si is ei relinquat partem eius lucri, quod sibi contingeret, quasi periculi pretium arbitrio boni viri deflniendum, dubitandum non est, hoc tioitum esse 63). Nam si cum non socio pacisci id licet quod nemo dubitat), cum socio quidni liceat 3
Exinde vero patet, licitum revera esse contractum, quem Ocant trinum. Fit cum V duo alter rem aut pecuniam, qua re eman-tud alter operam conserimus, lucri in commune aciendi causa societa sed ea lege, ' ut tu rei meae periculum praestes, inlicis idcirco tibi aliqua parte eius lucri quod ad me pertinet ara curatio); et, ' demum ut certam lucri partem mihi praebeas, pro qua omnem spem lucri quod mihi contingeret tibi dimitin uenditio aleatoria). Contractus huiusmodi cum tribus personis seorsum licite iniri posse nemo dubitat cum uno igitur qu1 non liceat 64)8 Nec
ad rem pertinet, si ocius ea pecunia, quam ei dedisti ut rem eme- ω L. 68, Q h. t. - et ros 63 Iust. V. M Adeo, . .
sum quoque qui forte iam solidam 64 Laym. n. 2; oli. Less., partem suum acceperat, L. 64 φ Si II, 26, 23 Lugo, XXX, 40 S. Αl- cum tres, , Od.). phonS. III, i in Conhractum huius 69 LL. 38 68 g on. h. t. modi excogitasse fertur NaVarrues ex L. 28, De Neg. est. Viatica Comment De Usur. n. 32 cui b- quoque, si quod iter fecit ocissatis titit Sotus VI, VI, 2). Ferunt quo- causa L. 63. Si quid. h. t. Μoli. que huiusmodi quaestionem delatam D. 12 Less. 25, 30 Laym. XX fuisse Xystos eumque, dirimendae
b). Et si aes alienum contraxit, de eius causa, an 1586 edidisse C. De- communi Solvendum erit LL. 27, es bilis inritiae qua Soli asse-28, Od.). clam contendunt, damnatam fuisse M Reginald. 25, 89 Laym. Navarri sententiam Verum hoc On-
De Pact. XX, . trarii negant omnino V. Lugo, T): 61 Ex L. 36, De R. . quamobrom adhuc sub iudice lis ost
416쪽
ret, revera nihil emit, sed in suo usus consumpsit, aut aes alienum solvit; dummodo tu revera eam dederis negotiandi causa 663. 483. Nunc de societate inter coniuges, vel inter fratres pauca. Societas, seu potius communi inter virum et uxorem coiri potest; sed iure nostro ante nuptias initas tantum 66); et eorum tantum quae ex quaestu Veniunt, Vel e reditibus bonorum, exceptis o venturis ex causa lucrativa amplius, non po88unt in ea comprehendi quae in nominibus sunt nec aes, seu Viri seu mulieris, ultinnum 673. Huius societatis administratio est penes maritum 68). Cui praeterea permissum est re communes alienare ex caus on
rosa 693. Solvitur morte, vel absentia V. Ρrol. 37 n. l) divortio, vel separatione bonorum; non alias 70). Sed redintegrari potest, dummodo iisdem prorsus, non aliis, legibus redintegretur; et salvis iuribus interim tertio quaesiti 71) Εaque dissoluta, quoad mulierem perinde est quasi ei hereditas delata fuerit ideo in potestat ipsius est eiusve heredum, si ipsa decesseritin deductis, aut vindicatis sibi quae in eam contulit 72ὶ illam, quasi hereditatem, repudiare, vel adire confecto inventari 7 s. 484. Inter fratres, qui indivisas retinent parentum hereditates, societatem coiri posse re et facto palam est 74 . Verum quamdiu communio intelligi potest V. c., quamdiu omnia in commune administrant, vel de communi mensa Vivunt 8ocietas non eat praesumenda 75). Sed opus est ut quid aliud praeterea in commune agant lucri causa g501 n. 5ὶ ut ecce si conserant quae e quaestu veniunt 76), vel in commune negocientur 77ὶ Vel saltem in commune reman8erint, ut ex bonis hereditariis emolumenta- et damnum in commune sentirent 783. Inita societate lucra fiunt com- 65 Lugo, XXX, 48 S. Alph., III, 908. 66 C. t. 1433. Et ab ipso
matrimonio initium prorsus capere
dobet C. G. 1399; t. 1433, I). Et iuro Gall. a. 1400 ipso iure nisi aliud convenerit, l0cum habet; quod
locationes praediorum perinde quaSi ab usu uctuario factae habentur
in hoc caSu, quod fratres aliunde quam e parentum hereditate quaesierint, in commune non redigotur
417쪽
SECTIO III. - CAPUT I. DE LOCATIONE RERUM 413
munia pro rata, seu rerum quae quisque contulit, quod nemo dubitat seu industriae si unius industria plus ceteri praestμt 79): et damna pro rata lucri 475 n. 12). Quamobrem Si unus ex sociis liberos habeat, sive hi societati adlaboraverint, sive ex diverso)ex ea perceperint alimenta, dotes, sumptu in ludia, Θω. Societati imputabitur 803. Finitur autem haec societas si unus ibi negociari coeperit, vel sibi obvenientia conserre desierint V. 478,n. 33) eaque linita, quisque sortem praecipit quam ex suo peculio contulit g 482 n. 7). Si quae autem unus ex sociis suo nomine acquisivit ex re communi, utri cedere debeat, sibine relas aliis quanti ex re communi detraxit), an societati, in foro conscientiae aestimari debet ex bono et aequo si quid Opinor 81): ideoque communicandum erit quoties vel ipse putavit se societati acquirere; vel id putaverint socii sive damnosum sorte tuto sive lucrosum forte hic negocium ge88erit.
DE LOCATIONE RERUM.ART. I. De Locatione contrahenda. 485. Locatio et conductio est Contractus quo quis pro e='tamercede certae alicuiu rei u8um, vel per , aut opus alteri aereptanti promittit. Inde ni vel 1 rerum, et, ' Operarum, et, 3 operis de singulis seorsum. Locati rerum proxima 8 emptioni si venditioni, iisdemque sere iuris regulis consistit l . Con-
79 Bonae. n. 3. S. Alph. l. c. ctus, vel utilitatem rei locutae. X
418쪽
stat igitur re, ac mercede. Ε nempe, quae locari possit omnes autem res locari possunt quae sunt in commercio, etsi vendi non possint; dummodo aliquem vel fructum praestent, ut praedia rustica vel usum, ut praedia urbana, equi, mes, Ve8tes, et: eX-ceptis his quae usu consumuntur 2). 2 Certa quamdiu igitur haec erit incerta locati et conductio non intelligitur 33. Et, ' in qua locator id saltem ius habeat, quod in alterum transfert 4 . ERCEDE 5ὶ nempe certa, et iusta Certa, vel in se, Jel relate ad aliud, Vel ex moribus regionis alias pro nihil erit locatio 63 nihilominus si locator passus sit conductorem uti re locata, mercedis constituti necessario recidit in arbitrium boni viri r). Iusta, sed hoc non ita stricte est accipiendum, ut in emptione et venditione quia
locati et conductio, maxime praediorum rusticorum, aleae nonni
486. Omnes autem locare possunt qui possunt contrahere, dummodo vel domini rei sint, vel fructuarii, vel administratores. Et, ex diverso, quisque potest conducere, qui contrahere non prohibetur exceptis tui oribus 9ὶ et in certis casibus, clericis. Sed quaeri potest, utrum liceat rem conducere ab iniusto, et m. f. pome88ore, utputa fure, praedone Neinpe si dominus non prohibeat g 10, n. 5 , nec ullum eius damnum vertat. Et puto licere, ' quia ea est locationis natura, ut nihil intersit, utrum rem suam locet quis, an alienam 10). 2 ' Quia conductor nullam revera domino facit iniuriam, neque conducendo, quia neque possessioni8, neque
2 Ex L. 3, Dult.. Comm. Nisi aliud conductor, si is pluris conducere ad pompam ostentationem quis e putaverit, Valet L. 54 h. t.). ea conduxerit. 8 Τropl. h. t. Desin Locrarion , 3 Ex L. 4, 6, De C. E. n. 2. Ideo in mercede constituenda 4 CL Oet. 19, 1, 3. Utruiti rei periculorum quae locator subit, ratio alienae locatio valeat, disputant I. habenda est Lugo, XIX, 37, 38ὶ
ipsi viderint. At procul dubio a Illud non interest, utrum merces comis inter locatorem si conductorem stituta' sit in pecunia numerata, Vel LL. I, 9, pr. h. t. Tropi. Loca qua alia re L. 21, C. h. t. - De Lingione n. 98). ccis et conducto).
G. 4 . Nempe praesumptione frau-L. 28 ff., et pr. Inst.. h. t. dum. Et lico excεpti legis firmet De Locat. et Conduci.). In se, ut regulam in contrarium, nihilominuis Puta, decem aureis, vel decem seu eos qui mere prohibentur 416), menti modii A. Relint aci alium, . , conducere non posse denent Q. C.
419쪽
SECTIO III. - CAPUT I DE LOCATIONE RERUM 415
domini ius intervertit 11ὶ neque retinendo, quia magis locator, quam ipse, eam retinere intelligitur 12ὶ 3' Quia, cum usurpator necesse abeat fructus restituere, quo e re aliena percipere potuisse s 241 n. 25ὶ aequum interdum est, ut possit ea locare. Immo licet, si quid opinor, etsi dominus prohibeat, quando nullo assicitur damno, hoc enim aequitas suggerit, etsi sorte iure trilito deliciamur, quia publice interest maxime si qui agro conducat, quippe magis suae industriae ac laboris fructus percipere videtur. 487. Locatio et conductio praediorum, iure nostro, ultra tricennium constitui non potest 13 . Nihilominus praedia, habitationis causa, ad vitam inquilini, et toto biennio post rustica, si fuerint prorsu inculta, in centum usque annos, ad ea excolenda locari p08- sunt 143. Amplius locatio ad longum tempus instar alienationis domini utilis habetur 15); ideo bona eorum qui sub tutela vel cura sunt, ideoque et personarum moralium, ultra novennium locare non licet 163. Sed nec dotalia aliter quam fructuaria quae pari iure censentur elocari possunt 17ὶ nec demum ecclesiastica, iure canonico, ultra triennium sed de his alias. Quid si locatio indefl-nite nullo statui locationis tempore inita fuerit Et si praedia rustica sint, locata in id tempus intelliguntur, quod nece8sarium est fructibus percipiendis 183. in urbana, ex moribus regionis, et circumstantiis metiri id oportet 193 sed si diaetae instructae locatae fuerint pengione annua, vel menstrua, vel diurna locatio in singulos annos, Vel menses, vel die facta intelligitur 20). Et si nihil omnino dictum suerit, quasi precario locata videntur; Verum dominu prohibetur inquilinum expellere non praemonitum iuxta more regio
C. t. 1572. Instar, nam qui pii tamdiu locata censentur, quamdiutant locatione huiusmodi transire in domus il Sae, tabernae, etc., mori-emPhyleuesim, errant Fab. De Er bus regionis locari solent C. t.
ultra novennium au. 595 1429 . e Aia. 1116. rum hoc non prodeου conductoribuS,
420쪽
ART. II. De Loeatione et Conductione iam contrauecta. 488. Ocatio et conductio initur solo consensu eaque inita, ius fruendi utendi rei locatae continuo in locatarium transit 1 . Ius inquam, non reale, sed personale, ut e iure communi, quae Verior sententia est 2 . Locator igitur praestare debet conductori, ut ea sibi uti licsat toto conductionis tempore. Ideo nece8se habet, 1 rem locatam tradere conductori talem scilicet, qua is uti possit I).2 ' Qualem tradidit dein conservare suis impensis exceptis his quae Vel ex iure, vel e moribus regionis onerant conductorem 4); alias conductor praestare ipse id poterit, imputans in mercedem aut conductionem derelinquere 5). ' Demum conductorem tueri in possessione rei locatae 6); et omnem vim ui resisti non potest colono praestare debet 73. Quamobrem si is non potuerit uti re locata, siquidem casu fortuito, mercedem non solvit pro rata temporis 83; sin fato suo, nihil retinet 93. Si demum facto locatoris, siquidem Voluntario V. c., ut aliquid melius reponeret, is ρdum mercedem non exigit, sed conductori refundere, praestari debet quod eius in-
cesAoria rei locata necessaria prae
stare debet Ρotii. h. t. 64 Tropi., 188); ut puta, pistrino leurio Ocreto, dolia preluna, trapetu instructa funibu S, ahenum, in quo oliva calida aqua laVatur, et cetera Vasa olearia
15T6. Ideoque tenetur, V. . reficere villani, tabula ubi grΘge Stare oporteat L. 16, h. t.), te. Et si postea deterior fiat, facto alterius non hiusto, ut ecce si vicino aedificante Obscurentur aede locatae , locator conductorem indemnem priue-
eus necesSaria futura non ignora
8 L. 33, pr. h. t. Ut puta, Θ furto ei sublata L. 60 stymenta, . ., in bello, in latronum incursu L. AT Eodem Lugo, XXIX, 29). Nihilominus utrum idem iuris Sit, si pestis locum infecerit, inter
9 Ex L. 21 ult. h. t. SS., II, 24 n. 8 Liago n. 7. Ut eo e. si adversa valetudiue coactus fuit eo loco discedore vel propter inimicitias Ex L. S. Eod); si modo per ipsum stetit quominus onerΘntur Ε L. 67, pr. Nolias matrim. AZOr. P. 3, Lib. 8 Cap. 10, in fi.j.
Ne causare poterit, quod locator, nisi ei locasset, alium conductorem non iuvenisset Nauar , Erichiati,