장음표시 사용
391쪽
reticentur 293 dum ne emptor in pretio decipiatur 30). Et ex di
vere si Venditor, propria ignorantia deceptus, circa rem erret quam Vendit, emptor certiorem eum facere debet, aut rem emere pretio saltem infimo 3 l).45l. Omnes autem emere, vendere possunt qui non prolubentur nominatim in jure Ρrohibentur autem I debitores ea bona sua immobilia distrahere, quae a creditoribus proscribi coepta sunt, post mandatum de solvendo praerepto transcriptum nempe quatenus creditorum intersit 32ὶ II qui foro es8ρrunt 333. Emere autem, vel sub hasta, prohibentur, III ex ilici quod exercent 1' qui bona Universitatum, vel cuiusvis publici Instituti administrant quique inminuto, ministerio, munere publico, bonis distrahendis auctoritatem praestant, vel intersunt 34) 2 tutores, prolutores, curatores 353, mrentes 363; ac demum 3 procuratores, quibus quis aliquid commisit distrahere 37 suo nomine 38).IV. Ad haec, qui omcii causa in soro 29 L. 1 DProinde, De Aedil. Euieti Lugo, XXVI, 134. 30 D. h. Quodi 2 Art. 10.
Ut puta, Si quis vestimenta interpolata pro noVis Vendiderit, aut vinum quod coepit acescere LL. 9, 5, h. L); quamvis probe sciret emptinrem, his cognitis, Θcessurum Sot. Moli. Laym. De abcs. XVII, 15): dum ne emptor de his sibi caverit; ut puta si dixerit molo inum, si
lam Raphaelis, nullius nomini auctori esse putet aut animal gravi morso aut vitio laborare, quod revera leve est. Dixi propria ignorantia;
non enim tenetur eum admonere, Si quae doΗ occulta rei insit,quae communem aBStimationem non augo quam
diu latet velut herbis quas mulio cula vendit)Virtus occulis,aut praedio fodinae Μoli., r. II 66 LeSS. II,
alienata ab eis decem superioribus diebus rescindi possunt Cod. Omm.
2. Pro ravores, ait cit A. 1457, o L. 34, in . h. t. rocuratorem Vero ius nostrum a mandatario distinguit et eum accipit qui ad lues datur. Ergo mandatarius, eoque magis is, qui solius administratoris mandato defungitur, hac appellatione, si quid
38 Zach. 361, . . rgo rincurutor eius, qui bona sui dobitoris proscribit, non prohibetur haec emere Duverg. 1, 189). Amplius : nemo
aliquid vendere, aut emere iuSSUS. mandatum suscipiendo renunciat, regulariter, ei iuri, quod sine e mandato sibi comperaret. Ideo nec is, qui aliquam Vendendam accepit, prohibetur ibi eam emere quanti aliis vendi potuit ut postea alio loco, vel alio tempore carius
vendat; Lugo, XXVI, 160 S. Alph.,
III 825). Nec ex diverso, is cui mandatum eAt aliquid emero si foris minoris veneat illud sibi comparare
prohibetur; et poStea ei, qui mundavit, carius vendere dummodo nec aliud si minoris emere poSSit, ne ipse in auSa fuerit, ne quod ipse sibi emit, alius mandanti, meret
392쪽
agunt, ceu magistratus, scribae, advocati, procuratores, immo et
notant, redimere prohibentur lites et iura litigiosa, quorum notis ad eos iudices pertinet, quibus Vel ipsi addicti sunt, veΙ in quorum territorio ipsi munus suum obeunt 39). Emptiones et redemptiones huiusmodi nullius momenti sunt 40), licet per interpositas persinnas stant 4 i).ART. ΙΙ Θιid praestet emptio et uenditio. 462. Empti et venditi perfecta est statim ac de re et pretio certis inquam inter venditorem et emptorem convenerit 1). roinde ex eo tempore omne rei venditae periculum, omne incommodum, atque ideo omne commodum 23, et, ex Ν. L. dominium quoque in emptorem transit, licet re nondum tradita sit, pretium nondum sit persolutum 3ὶ Videamus igitur quaenam Venditorem emptori, et contra quaenam emptorem Venditori praestare oporteat 453. Itaque venditor rem tradere, et traditae victionem praestare debet. REM TRADERE 4ὶ nempe, 1' totam; ' cum suis acces- 39 C. s. 1597 It. 1458. Iu commune latius patet V. L. n. C. De Contractibus B arcum L. 8, Ad L. Iul. De repet). Lites, et uigiosa: ergo huc non pertinet C. G. 1700;It. 1546. Communissinia L C.
40 L. 46, h. L C. G. 1596, 1597 Ιt. 1457, 1458 V. C. Au. 879, 3 Sancti. M. VI, 38 25. 41 Tropl. 202. Et de his quae
1 loco recensuimus definiti iuris est Cit. ΑΑ. 1696, 1457). Ceterum sic V. 342 n. 43, nulla persona interposita iuris praesumptione intelligitur Tropl. 193). Ad haec, ex iuro Gall. Α. 1595), emptio et Venditio vetita est inter coniugeS, Ru ci speciebus exceptis. 1 Ρr. Inst. et L. it. C. h. t. De Contr. Empt. . Quid si promissio dumtaxat intercesserit de Uriare pro certo pretio tradenda 3 An haec emptionis et venditionis instar sit, et dominium rei venditae, atque ideo et periculum in stipulatorem
quidem recte forsitan, me Art. C. G. 1588, at is quo iure Quom autem praeterit aliud esse rem promititere, aliud eam daro 3
C. De peric et Comm. E. V. Rei Vendit ). Atque ideo acceSSiones.
cet, etc. Contra L. 41 De A. E. D. L. 19, h. t. V. C. Au. 1053) quid.
Hi re aeatimata alicui vendenda d tu ea lege, ut Vel aestimatio, vel res ipsa restituatur contrali su a stimatorius L. 1 De aestimat
rias Oet 19, 3, 1), huius rei periculum ad quem pertinet 'Utiquoad accipientem, si is dantem rogR-voxit L. 18, o Praescr. --.), ut putre Si pecuniam mutuam roganti, lancem vendendam dedorit L. 34' Nis, Mandati): secus ad dantem pertinet Cit. o L. 11 De Reb. credit.). 4 L. 1. De A. E. ει V. C. S., 1602 It. 14s,2 Atque ideo amam possessionem tradere debet L. 2 Eod.).
393쪽
380gionibus; 3' qualis erat tunc cum eam vendidit Totam alias in po- tostat emptoris erit ab emptione discedere b); praeterquam in venditione praediorum, de qua postea. Cum suis aeressionibus ex hoc capite necesse habet tradere 1 quaecumque rei venditae partem constituunt 6); et, praedi Vendiis, 2 ea quoque, quae, X destinatione patrisfamilias, immobilium loco sunt Τ); atque ideo, ex NN.LL. g 103 n. ), etiam fundi instrumenta 8).3' demum qualis erat tunc cum vendita fuit s), quamobrem si deterior sit facta culpa venditoris, is damnum praestat 10). Deinde VICTIONEM PRAESTARE debet seu res sorte non sua fuerit, seu hypothecae, vel servituti obnoxia sit, seu quo Vitio gravi et occulto laboret verum de his satis supra. 454. mptor debet pretium offerre li); et, quoad solverit, usuras
si vas vendideris, et minorem quam dixeris mensuram capiat Cit. L. 6,
πιυι gubernis uia, malus, antennae
L. 44 De victi . et nostri moribus, scapha Voet 19, 1, 8; ropi., 323, 4'): pra i rustico Vendito, fructus pendentes, licet maturi L 14, 4 ff. L. 16 C. De A. E. el R; S. Alph. III, 98 niSi palam appareat in aestimatione fundi compre-honsos haud fuisse Vendito pra dio urbano, horti aedibus appliciti L. 198, De V. S), et stabula, si quae Sint in continentibus aedificiis L. 4 φ , In quib. cati pigri.); etsi in eo puteuS St, putentiis, Iunes, labra salientes, fistulae, canales
1. . . , Stramenta, et terquilinium, quod stercolandi agri causa comparatum St L. 18, o De A. E. e V.). t quae exempta sunt ut reponantur, ceu tegulae domus, pali Vinearum etc. non item si parata sint ut imponantur; nec quae ad tempus dumtaxat posita fuerant cit. L. 18 cf. it. ν 103, . , r.)
fundi istrumentum NFaratus rerum ditititia an rartim, inegitibus merceri possessio Nutria L. 12, pr. De furi instr. leg ut BCCe, agro Vendito, frumentum Herondicausa sepositum; et quaecumque fructu quaerendi, cogendi, conservandi causa parata sunt ut puta boves domiti pecora fercorandi causa ptarata, aratra ligones, surculi, falce memsoriae, falce foenariae, dolia licet delaasa non sint cuppae L. 8, Eod ):
VRS Vinaria, torcuireri : non item arborea caesae, Vel deiectae, nec quae iam e fundo eruta sunt, ut creta,
lapides, etc. L 18 g 1 De A. E.
et .) Domo Vendita, quae ad tutelam non qua ad ornamentum d mus pertinent Vonditione continentur; V. , clRVeS, claustra, SCHae quae ad lacunaria admoventur LL. 15, 12, 16, De instr. mn.). tabema mnionis vendita, menSRe, ponderis,
cultri, dolabrae, te. L. 18, ω.). 9 C. G. 1614 It. 1470. Itaque,
lacu vendito, et circa eum pede8 decem, proximi decem pedes ab aqua debentur, qvulis tunc erat sive poSteacrsverit aqua L. 69, h. t.), sive Θ- creVerit. 10 L. 2 C. De A. . et V. V. 126. itum nempe in O 'Onscientiae, theologica.
11 L. 11, 13 φ . De A. E. et V. C. s. 1650 Ιt. 1508. Nisi aliud
con Venerit, alia emptor non cogiturrem tradere C. G. 1612 It. 1469).
394쪽
390 LIBER ΙΙΙ. - TRA . II. TIT. VIII. DE CONTRACT. ΟΝEROSIS IN SPECIE
praestare debet 123, si vel rem fructuosam emit, et id convenerit, vel sit in mora solvendi 13). Nihilominus, ante pretium solutum, domini quaestione, immo et probabili dubitatione mota, item si a creditoribus hypotecariis molestias, nec immerito, sibi metuit, Emptor non cogitur pretium solvere quamdiu venditor ei non caverit; nisi aliud pactis conventis comprehensum sit 143. Amplius, si rem mobilem emit, transportare eam debet. 455. Porro res, nisi aliud convenerit, statim tradenda est nempe eo loco, ubi est tunc cum contrahitur 15). oque loco pretium quoque persolvendum est, eoque tempore quo res traditur 163. Re autem mobili vendita, si emptor solvendi moram fecerit, in potestate venditoris est, siquidem res nondum tradita fuit, illic ab emptione discedere; sin iam fuit tradita, rem condirere rivendicare)quamdiu penes emptorem est. Nisi sorte dilati ad solvendum emptori concessa fuerit tunc enim solvendum est ubi emplar domicilium lavet 173, nec si is in mora solvendi fuerit eondietio competit 18 . Si quae autem impensae hi praestandis necessariae sint, illae quaestunt traditionis causa, velut in numerando, appendendo, menSurando, eici ad Venditorem quae exportationis causa nunt, ut puta consarcinando, ad emptorem pertinent 19 . Et ad eum illae quoque pertinent, quae neces8ariae sunt instrument emptionis et venditionis conssciendo, et impositis forte praedio hypothecis luendis, si ea non ignoravit 20 . 456. Ad extremum, admonendi sumus, ambiguitate in emptionibus et venditionibus iure nostro Ontra eum esse, ut alias, qui potuit, re integra apertius dicere id est eius in cuius potestate erat
12 L. Ib, Vendiω. 21, sentior damno enim venditor cavet. d. L. 65, D R. V. C. G. 1662; non studet lucro et quidni cavere Ιt. 1509. Quod Nostri non admittunt possit 3
v. Diximus); sed conventionem hanc Comm. R. V. C. O. 1653, 1510. tacite ine8se tenendum est, quia com 15 Ex L. 13 De R. D C. S. 1609; ira naturalem aequitatem esse vide It. 1468 a T. fur, emptorem et rem et pretium 16 C. N. 1651 It. 1508. habere. Quaesitum ist ac liceat 1T C. t. 1512, 1513. fundum Vendere ea lege, ut emptor 1Η Τοuli. VII, 2. pretium avonus et onditi ructus 19 C. G. 1608 It.. 1462. Nisivonditori dependat quoad is alium aliud mos regionis ierat Τ pol. 288). fundum emondum invenerit: assim 20 Ex L. 5, C. D. Mire. C. .,
395쪽
SECTIO I. - CAPUT I DE EMPTIONE ET VENDITIONE GENERATIM 391
sse Venditoris, seu emptoris , legem apertius conscribere 2 l . emditoris itaque, si, V. o. in venditione fundi suditor exceperit lapidicinas bisumque essent, illae tantum exceptae intelligendae sunt, quae tunc extant, non quae postea repertae fuerint 22 emptoris: quamobrem, si dicium sit, accedere bucephalum equum, et O -- cephali sint, et de alio Venditor de alio emptor senserit, is do bitur quem venditor intellexit 23 . ART. III. De Venditione distrahenda.
457. Emptio et venditio contrahitur re, pretio, consen8u, et ex omnibus his distrahendae eius causa oriri potest. Et I. ut a s cilioribus ordiamur, resolvitur eae come u non quidem mutuo, nam haec nova venditi foret g 18 n. 43 sed V si res venierit cum paci revenditionis, de quo postea; et, ' ea lege pactum commissorium expressa Vel tacita, ut pretio suo tempore non soluto, vel re non tradita, aut accepta vel quavis alia conditione haud impleta), res fleret inempta. Ροrro, ex commissoria expressa, Venditio
resolvitur ipso iure 1ὶ ex tacita, Scio iudicis 2 . Nihilominus venditio rerum mobilium resolvitur ipso iure si emptor die raditionis deflnita non venerit 3 , aut sine pretio veneri et si venditor eam iam tradiderit, pretio suo tempore non soluto, iudicare eam poterit b) 458. Dein II. empti et Venditi rescinditur, si res aut Vitiosa reperta, aut non tota tradita fuerit. V Si itiosa sedemptor agere potest vel redhibitoria, vel aestimatoria 63 utra ma-
-α. Voet, 18, 1, 27. Sscus ex Quod C. It. a. 1512), expresse cau. C. s. a. 1602), quo contra venditorem tum est nempe intra 15 dies a tradi-
interpretantur. tione computandos, et modo adhuc 22 L. 7 h. t. penes emptorem it, et nec mutata,
23 L. 34, pr. h. t. nec locatori ignoranti pignori obli-
Quod et in venditionibus commercia redhibitionem recipiunt ea solum blibus valere putat, et rectius, mpl. iis, quae legibus, aut moribus definita 680). Sed penes nos prius necesse sunt C. Ιt. 1506; ropl. 66 θ); ΘΗ- est ante eam diem Θm, vel prsetium sat in Vonditionibus quae fiunt officio
396쪽
luerit 7). Verum si plures res venierint, et redhibitoria experiri velit, si manifestui sit, nonnisi omnes Vel ipsum empturum, vel alium Venditurum fuisse, omnes redhibere illinc potest, hine debet 8 . Porro redhibitoria experiendum est, si venierint animalia, intra dis 40; sin res mobiles, intra 90; sin immobiles, infra annum a traditione computandum s). 2' Aut non tota tradita sit tota ea inquam quae in simptione et venditione comprehensa fuit. Sed in re soli, si id motum sit quia pars eius iam interierat, aut evicta fuit, tunc demum tibi fas erit ab emptione discedere, si talis, Vel tanta ea sit, ut sciens empturus non fuisses 10). Sin quia erratum est in mensura eius designanda hoc locum habere non potest cum res aversione ad corpu8 - Veneunt , venditori quidem nunquam licet a venditione discedere, emptori licet si modus ultra Vicesimam partem amplior, non item si minor inveniatur; sive res uno pretio Venierit, sive pretio in singulas mensura constituto li). Quando autem ab emptione non disceditur, pretium augendum, Vel minuendum erit, pro quantitatis modo nempe si res venierit preti statuto in singulas men-
voluntariis Impl. 583). orro redhibere est Iacere, ut rursus at MVonditor id, quod habuerat Aestimatoria hic est actio quanti minoris
etiam quoad servitutes si his cognitis nonismisset C. G. 1638 It., 1494). Sod si plure sint emptores, vel plures herede unius emptoriS, non lico aliis redhibitoria agere, aliis aestimatoria, sed conVenire debent, utra uti malint L. 31 Si plures, De AediL M.). 8 L. 35 De Aedib. dicit. Sivo
uno pretio Venierint, sive pretio in singulos constituto L. 34, Od.).
Αu. 933. Quid si actione nondum instituta res perierit citra culpam omptoris 3 Et siquidem casu, vel culpa venditoris, aestimatoria manet, et nemo dubitat. Item si vitio ipsius rei ex L. 47, De AediL mct.). Secus ex iure Gall. a. 1641, quem Gallici I. c. acriter carpunt et
recte, nam ab aequitate remotissimum St. Utrum et nOStro, Ceu ΓΘ-
nam id solum iaVet, rem emptori perire quod Verum est, quippe oe
It. 1492; ropL 252. Item arboribus vento detoctis, vel igne absumptis, si contemplatione illarum arborum volui oliveti fundus comptarabatur Cit. L. 58). 11 C. s. 1617, 1618 It. 1473,
1476. t cur, si minor, non licet ei ab omptione discedere, prout oum maior 3 prout cum interiit 12) Nompe illic, quia qui plus emere Potest,
potest et minus, non contra hic, qui pars quas interiit fundum minuit, quem emere constituerat mindus, qui forte deficit, non iram Cf. roph, 330). sterum si duo fundi veniorint uno pretio, et in uno aliquid deAit, in altero xsuperet, et compensatio L. 43 De A. E. et V. C. G. 1623; t. 1479).Ρr modo valoris utriusque L. I De Evies.). Uno Pretio nam preti in Singula praedia constituto, multiplexv0nditio intelligitur ideoque emptori,oterit alterum retinere, alterum in
397쪽
393suras, semper 123 si uno pretio venierit, quoties men8ura maior, vel contra minor vicesima parte invenitur. Sed actiones huiusmodi anno iniuntur 13).459 Demum III. eae pretio, exceptis venditionibus aleatoriis sed aliter in foro extemo, aliter in interno. In externo re8cissi soli venditori competit, et in sola venditione rei immobilis, et i eamvsndidit citra dimidium iusti pretii lM: eique competit, etsi rem sciens vendiderit, et maiori preti renunciaverit 153. Sed in potestate emptori est, Vel recedere, Vel supplere quanti ea maioris valet 16). Haec rescissi biennio nitur 17). In foro conscientiae, quia nemo locuples fleri debet cum aliena iactura, utrique competit, sive res soli venierit, sive mobilis sive ultra pretium supremum vendita sit, sive citra inflmum empta. Sed quod ad pretium, intererit, si quid Opinor, utrum qui Vendiderit, emerit sponte, an invitus QR ignorans si 8ponte, donatio est; sin invitus est furtum atque ideo illi nulla est repetitio, hic est perpetua si nos noran8, ei qui est in bonamde reo biennii usucapionem prodesse, seu emptori, seu venditori l8ὶ ei qui est in mala non item.
14 L. 2, C. De Rescind. Cendit. C. , De Empi et vendit. C. G. 1674 It. 1629; u. 1060. Lico pretium a poritis definitum fuerit C. Au. 934 Durant.. XVI, 116; aggo. V. 263. Contra Tropi., 158, aliosque). 15 Cit. A. 1674, 1529. Contrata Au. 935. Scilicet, praesumitur vendidiΗΗΘ necessitate coactus Nisi forte post perfectam Venditionem re
venditioni computando tametHi reΗvenierit cum lege retractus Vel ei qui rom vendidit succeΗΗerit minor,
vol interdictus Cit. AA 1576 1531 . Quid si minor si intordictu ipsimet praedium vendiderint Et siquidom auctore tutore, et ceteris liaribus biennium emtitori procedit G. 1314;It. 1304 secu quoad venditor pervenerit ad maiorem aetatem non princedere, licet intelligere ex cit. A. 1676, 1531. Sed utrum, uti iure Galli a. 1305 decennio, ita iure nostro quinquennio ex Art. 1300), a maiore aetate computando, finiatur 'Ego hoc magis puto Contro aggο. IV, 264); nec obstare puto Art. 1308, quippe generaliter loquitur Scilicst
minor penes nos ΘStituitur non tanquam luesus, Sed tamquam minor
Art. 1303j atqui perabsurdum foret, eum qui in minori aetate rem vendidit, maiorem factum, post biennium, non laesum restitui posee, lae- Sum non posse. Nisi forte agat solo
est nominatim, restitutionem ad Ver-HuS Um non competere, si Venditor
laesus fuit ultra dimidium iusti pretii ergo eo Si citra, quia Vi non absurdum foret, pro minori Summa ius repetitionis manere, quod romaiori extinctum eΗt. Seli, et , nempe qui par esse debet conditio utriusque. Haec, si vendita sit res immobi-
398쪽
DE QUIBUSDAM VENDITIONIBUS SPECIATIM.460. regulis superius recensitis nonnihil recedunt quaedam emptiones et venditiones vel 1' ob pacta inter emptorem et venditorem conventa Vel ' ex natura rei quae venit vel 3' demum ex modo quo empti et venditio celebratur. De singulis obiter. ART. I De Retractu conventionali et de venditionibus Ad pondu8, numerum, vel mensuram ad dest talionem. 461. Retractus conventionalis, Vulgo venditio cum pacto retro- vendendi, habetur cum res distrahitur ea lege, ut reddito, statuto tempore, eodem pretio, restituatur i). a lege; nam si haec ex intervallo fuerit apposita, magis nova venditi paciscitur, et personale pactum si non reale 2): eodem pretio etenim, si alio redimenda erit, foenus aut est, aut praesumitur 3): statuto tempore; sed ex NN. LL. hoc non potest quinquennium excedere 4), quod omnibus currit, nuptis quoque, minoribus, interdictis b). Res quae si veniunt minoris emi possunt s). Earum autem dominium in emptorem quidem protinus transit 7), sed revocabile ideo is illis ut debotiis quid si mobilis Quaestio salebrosa, quia i ei certo et directo iure deficimur. Existimo repetitionem iuro nostro biennii ex .est. 208 709, 2146), Gallico triennii Art. 2279); aut saltem quinquennii seu decennii), perinde ac per errorem facta C. It., 1300 G , 1304 praescriptione finiri.
Verum quam recte ha0 dixorim in re prope intacta, viderint Sapienses.
char. 357 n. 3. 3 L. 3, C. his alere quod assit. Ceterum pactum huiusmodi nihil a natura huius venditionis alienum habet Tropi., 395; Zachar., 35T n. bi nec a bonis Oribus, Si convenerit, ut res tanti retrahatur,
quanti tunc erit S. Alph. III 812).
Porro merces vendere ea lege X- pressa vel tacita ut revendantur mi
nori pecunia ei qui vendidit, hoc his- pane mohatra, talio scrore diei sol6t, et illicitum est Innoc XI, 40).
igitur si convenerit, ut intra de n-nium, vel biennium, vel impliciter
ut redimi possit Et in priori C. S., 1660 It. 1516 et posteriori Tropl. II, 11 casu, adhuc quinquennio in Secundo eo biennio finitur; nec iuro nostro Art. 1512 V. C. G. 1661), prorogari aermittitur V. C. u.,
40Tol. Porro haec omnia publicae utilifatis causa constituta sunt, idcto et conscientiam obstringunt.
III 80T. Minoris. Ne o abi quon- iocumgt e retrahi possunt, triente alias arbitrio boni viri. I L. T. De Pacf. inter em t. At ius ideo licitas osse Venditiones huiusmodi amplius dubitare non li-
399쪽
more boni patrisfamilia s8ὶ sed non prohibetur alteri vendere, dummodo Aracius emptorem admoneat. Retractus uisim divisionem non recipit, altero invito 9ὶ quamobrem si plures Venditores fuerint, et unus tantum redimere velit, convenire debent ut totum redimant 10ὶ si plures emptores, quisque cogi potest uam pariem restituere 11 . Sed retrahi nequit, nisi restituto prius pretio, et contractus expensis, et quidquid praeterea emptor in rem impendit necessarie vel utiliter 12ὶ nempe quasi . f. possessori. Retractu Sequuto, non novam Venditionem contrahi, sed priorem conditione resolvi, verius est 13ὶ ideo si quid medio tempore commodi vel incommodi rei accessit, ad retrahentem pertinet 14ὶ si quae servitus imposita, vel hypotheca 15ὶ si emptor rem alienavit, omnia i 6 evanescunt. Sed fructus, quos emptor medio tempore percepit, non restituit, quippe iure domini suos secit nihilominus fructus eius anni quo res venit, et eius quo retrahitur, dividi pro rata temporis aequum est 17ὶ
462. Res mobiles, prassertim merces, aliter et aliter venire solent. Interdum tota re venditur aversione ad corpus , uno pretio: interdum rei pars ad pondus, vel numerum, Vel men8uram interdum tota quidem, sed preti in singula mensuras, θια conStituto. Prior venditio pura est, altera sub conditione 18 steri nil-ligitur ideo illius periculum statim ad emptorem transit 19ὶ huius
10 C. It. 1523, 1624 3. 1668, enim V. e. Si Vineam statim a Vin- 1669. demia emptam, pridie Vindemiae F
H C. It. 1627 3. 1672. usntia anni redimat venditor Aut 12 C. It. 1528 9. 1673. Ut, pridio vindemiae emptam postridie liter; sed V 243. sius rodimat 3 13 Poth , 12; ropl. 693 Ex Rarum, sed non penitus insuetum
L. I De Paci inter empl. Θω. est, ut pactum ΘVenditionis adiici iuncta L. 1 De in diem addice. Dixi tur in gratiam emptoris. Et hocreemctu, ideoque, ' eae paeto in quoque licitum Sse Verius Et dum- venditione adiecto non ex intervallo modo aliquanti pluri ematur, et Τiraqueil. De Retrare conventi, revsndatur aliquanti minoris Moli.,
400쪽
mensave fuerit 20ὶ Utra vero sit tertia ideoque utrius periculum , purane, quippe certam rem continet, et certum pretium 21 , an conditionalis, ec tacita voluntate contrahentium 22 , ' satis convenit sed forte hoc verius 233. 463 Demum quaedam res, uti leum, Vinum, ete , emi vendi solent sub ea conditione ut prius degultentur 243 Intererit, utrum haec tacita sit, an expressa si primum, ex Ν. L. nuna Venditi est quoad emptor degustaverit; sin alterum ubest, sub conditione suspensiva venditio 25ὶ ideo fui emptor, etiam re non degustata, recedere potest 26ὶ hic non potest, sed degustare eam debet et si noluerit degustare, perinde erit, ac si degustaverit et probaverit 273. Quid si emptor degustet et improbet Et si rem emit promercii causa, negocium recidit in arbitrium boni viri; sin ut ipse uteretur, impune facit, licet iniuria 28 . Ceterum degustationi tacite renunciat qui absenti scribit, ut rem sibi mittat idoo sufficit bonam misisse 29 . 464. Quid si per emptorem stetit, quominus res fuerit suo tempore appensa, ad men8a degustata, uter deinceps periculum eius praestet Utique ipse si res tota venierit ad pondus, Vel numerum, vel mensuram 30ὶ si ad degustationem venierit quidam putant adhuc emptoris 3lὶ quidam venditoris periculum esse s32ὶ et hoc videtur Veriu8; mensura enim eo pectat, ut appareat quantum ematur gustus, ut improbare ideat 33ὶ Quid i re nondum d gustata, emptor obsignaverit vasa, vel molia, utrum id factum
20 L. . . Od. Cit. A. Lugo, XXVI, 219. Scilicet, quamdiu
res certa non St, Venditio ii intel
quod ad um N LL. mutatum est: sed post modici tempori lapsum, d nunciare debet emptori, ut vinum degustet intra certum diem V L. 4, in . E . .
28 Tropl. 99, 108, 112 Zach., 349 Duvergier, I, 20. Sed in foro