장음표시 사용
401쪽
credatur ne submitterentur s34 an quasi iam persecta fuerit venditio 8 35 mihi, in dubio, primum videtur verius nam alia qU sum pactum degustationis ΘΑΗΤ ΙL De uenditione iurium, seu rerum incorporalium. 465. Ratione rerum quae veneunt nonnihil a ceteris disserunt 'venditiones iurium, seu rerum incorporalium; et in primis hereditatum, et nominum. rincipio, cum mortui hereditas Venditur, refert, utrum aliqua hereditas idest heredita certo sibi delata , an incerium hereditatis si quid nempe iuris venditori in ea hereditate competiti, seu pes hereditatis, venierit illa enim aleae aliquid habet, propter incertum aes deiuncti alienum haec, propter incertum ius venditoris, alea est. Ρrincipio igitur, sive illa sive hac vendita, emptori debetur quidquid in heredem runsiit, fructus quoque, et nomina debitorum, si quo fructus ex ea percepit. Sed ex di ergo, qua8i
extraneus perceperit, nomina extirexeris; neque plu8, neque minus si rem alienavit, ideo si quid defunctus ei debuit, hoc repetit contra, si ipse ei debuit, restituet 2 . At si res hereditarias deteriores sine dolo malo, aut meliores socerit, tenebitur perinde aci qui rem suam vendit ideoque tui nihil restituit 3ὶ hic nihil repetit 4ὶ scilicet res venditur uti nunc est 5 . Haec primum deinde si predita veniit, venditor nomen et ius heredis dumtaxat praestare debet 6ὶ si spes hereditatis, ne hoc quidem proinde hereditate evicta, in priori casu, si est aliqua hereditas huius stat aestimatio si nulla, pretium tantum restituet quod accepit et in inposteriori nihil prorsus 8ὶ Demum venditi hereditatis aerionem, regulariter, non recipit, praeterquam inter coheredes 9ὶ Vendita hereditate, emptor, quoad venditorem, vicem heredis obtinet il0ὶ.
II, 64. Idom iuri est si rem per praeri.). Quamobrem Si, V. , dedidit, consumpsit, etc. Cit. L. 3). bitoris me1, vel eius qui Aervitutem 4 TropL l. c. Duverg. II, praedio meo debebat, hereditatem
324. vendiderim, nec creditum, nec Ser-
402쪽
398 LIBER III. - TRA . II. N. VIII. DE OONTRA . ONEROSIS IN SPECIE
466. Deindo nomina quoquo debitorum mi vendique possunt ii . Et regulariter minoris emi possunt quam unt, propter sumptus, pericula, et molestia exactionis. Immo etsi incommoda haec absint, adhuc minoris emi posse verius puto, quia Vulgo minoris quam pecunia numerata aestimantur 12ὶ exceptis schedulis mensariis, qua Vocant; dummodo inibi, et protinus exigi possint 133. Qui nomen vendit id tantum regulariter praestare debet in foro exin-riori, ut sit nomen, et non ut debitor tunc solvendo etiam sit l4 . Sed an hoc obtineat etiam in foro conscientiae; si emptor id ignο-rmit, nec alea veniit Negat essius, quippe vitium est, quod prope in rei substantiam ε 303 n. 32 recidit sibi; et aequissimum puto, etenim is nullam videtur actionem habere, cui propter inopiam debitoris inanis actio est 16 ceterum non au8im, contra ius apertissimum, alicui hanc sententiam obtrudere. Dixi regulariter nam et in id tenebitur si emptorem decepit 173, vel evictionem simpliciter premiserit; non enim intelligitur eam evictionem prinmisisse quae vi sua tacite ines si 8 . 467. Quoad cetera iura, omnia regulariter emi vendique possunt, exceptis his, qui lege expresse emi vendique prohibentur 19ὶ verum si litigiosa ea sint, debitori ius est illa rarahere ab emptore,
ribus heroditariis ego satisfacere de-bso L. 28, De misimi ). Dixi quoad venditorem nam vencilio, quasi ros inter alios acta, tertiis non nocet Excit. L. 28 L. 2 C. De Η. V.).
Sed quid interast, utrum qui calliditato venditoris, an ignorantia Fcipiatur L. 1 g Gusa. De aedilit. Evici. cum error pene in Substantiam recidat Et favet L. 23 ri
ploism obitorsm futurum HSΘγνω miserit Haec promissio, iure ablico, obligat quoad debitor solverit Tropl. 339); Nostro, toto anno, ex quo debitor cogi potuit ad solvendum; et incensu perpetuo toto decennio C. Ιι- 1544). At vero si debitor idonctus non fuerit repertus,vonditor evictionis nomine id tantum restituit, quod ab emptore accepit C. G. 1694 It. 1543).
Porro nominis venditio, quoad emptorem et Venditorem perfecta si Simul ac de ea eae iure convenΘrint C.It.,
1638 ex G. 1689), otiam debitore invito L. 3, C. De N M.) quoad te tio Vero, ex quo debitori denunciata fuit, vel is eam acceptavit actu aliquo authentico C. It. 1539 V. C. S., 16i M): quamobrem, si is antea priori creditori solvorit, liberatur C. It.,
Zachar. φ 359 n. ). Verum quae sint eiusmodi nulla certa regula d finitum si, o definiri potest Z
403쪽
rostitui cum usuris preti quod is erogavit 20ὶ Verum hoc, quia coercet iura contrahentium, strictam interpretationem recipit ideo cessat retractus, si ius litigiosum donatum 2l , aut quasi accessorium venditum 22 sit. Amplius lex e spectat ut removeantur improbi litium redemptores; ideo cessat si quis ius litigiosum vendidorit, 'condomino vel coheredi 233 aut, s ei qui est in possessione iuris litigiosi 24ὶ aut 3 in solutum, idest creditori addobitum extinguendum 25 .
ART. III. De uenditionibus sub hasta, de negotiationibus, . a monopoliis. 468. Vinditiones huiusmodi ab aliis nonnihil recedunt ex modo quo nunt ordiamur ab his, quae stunt sub hasta necessariis in. quam, seu iudicialibus 1 . Illud in his singulare est, quod rerum quae veneunt, pretium iustum faciunt maior aut minor licitatorum numerus 2ὶ quas idcirco possunt quanti minoris emi, et quanti maioris vendi 3 . Nempe dummodo vis et fraudes, et in primis ad
minuendum vel augendum numerum emptorum, absint omnino 43. V 20 Ex L. 23, C. Mandas C. S. 1699 It. 1546. Porro litigi
Hum ius ei accipimus, si lis superso mota sit Cit. A. Tmpl. 986, 987): sivo iure mota fuerit, sive iniuria Zachar. 36 quater. n. ). 21 Ex Cit. L. et A. Tropi., 1009. Ceterum si qui dixerit, e
partim Vendere, urtim donare, mentio donationis in fraudom legi adiecta praesumitur; Θ ide nec indΘnti, nec concessionario debetur
s Titius praedium vindicet a Solo et Osio, quod hi simul emerant, Vel horeditate acceperant, et Seius iiii ius, vel si partem redimat Tropi., 1005); non onim redimit vexandi sit, vol ei causa, sed sibi consulit.
24 Citi L. 22 C. S. 1701, 3 . It. 1547, 3. Ut puta, si vitio sit
Cato, praedium a me Vindicar CO-nantibus, Titii ius redemerim vel si posseΗsionem praedii alicuius a te acceperim antichresis nomine, et ne a Solo doliciar, qui praedium Suum ΘSSeiudici contondit, illud a te Tropi., 108), vel a Seio mam Scilicet magis me a lite quam litem redimere
Ιt. 1548,2. Nempe et emptor et emditor sibi prospiciunt. 1 Fiunt ox scroto iudicis. Et quae ad instantiam creditorum fiunt, coactam, proprio nomine dici solent;
quae pro arbitrio et voluntate Ven-dontium fiunt. Noluntariα nuncupantur. Necessariae cum primis in
aleam recidunt Reginald. XXV, 318), tum propter incertum licitantium numerum, tum propter vitia rei occulta.
eSt, V. g. Hi emptor id effocit, ut hRStu, non opportuno loco, vel die
404쪽
Sed non prohibetur omptor alios licitatores avertere prece adhibita, quae communissima 5ὶ immo et pacto cum eis inito, quae communior 6 , et mihi verior, sententia est, quia licet sibi stipulari quod alteri promittere licet. Et ex diverso, aequa lanm, omditor alios ad emptionem pertrahere non prohibetur. At neutri fas est, si quid opinor, quemquam removere, aut pertrahere blata pecunia, quippe omni vis et ratio subhastationis corrumperetur; nisi forte emptor id faciat ad redimendam vexationem iniquam, quod planum est aut venditor, ut res pretio saltem inflm Vωneant 7 , quod est probabile Decursis hasti3, si licitator pretium a viris peritis uti assolet deflvitum attigerit, empti et venditio persecta est a qua proinde ultro citrove recedere non licet 8ὶ Invenditionibus huiusmodi cessant laesio si et redhibitoria 10ὶ Non
item evictio; sed quaestioni est, re Victa a quonam ex NN. LL., pretium it restituendum emptori in coactis venditionibus a debitore ne cuius res Veniit , cui nempe solutio profuit, ut olim Il);-- creditore, qua8 ei per errorem, et in causa solutum et hoc aut verius est 123, aut aequius certe et ita obtinet 13). Subli b S. Alph. III. 808. d. q. H.
A. X, 126. 6 P. Navare. De est. Lib. 3, Cap. 2 n. 8; Dian. Τ. 1, De Contr. Re- sol. 26, ibique Reginat. Vega, illa-lob. Bonae. Rodrig. Arag. Buller., T. III, 399; Schmali. II, 1122 aliique. Haec Aententia S. Alph. l. c., d, 2; qui pro se non bone laudat Lugonem,
XXVI, 5 displicet quia venditor
cum sit expositus periculo distrahenda rei suae quanti minimi ius habet ne qui Spem ipsi eripiat eam quanti
plurimi distrahondi. Sed quidni,
quoad emptorem, contra Porro qui rogatus ab emptore, et qui pacto cum eo inito ab haSta recedit, uterque Volen recedit aut igitur in utroque casu fit iniuria venditori, aut in Eutro Reponunt forte qui rogatus discedit, redire et liceri poteSt, qui ex pacto non item haudita sane etenim pactum huiusmodi si licitum est, iustitiam non laedit. si illicitum, non ten0t. Dixi in foro
conscientiae quoad externum, V. C. ΡOen. Art. 299.
tem iitimo nempe deducto triente prout in rebus ponte oblatis. Et roquidem Vera multi ex Nostris docent, si pretium medium sit 100, pretium infimum heio esse 50 Su
8 Sed in usnditionibus neceSS riis inest quaodam quasi addictio in
diem. Nempe ut empti 'nin marneat, nisi alius infra certum diem meliorem conditionem obtulerit. Hac tamen oblata, prior emptio conditione non illico resolvitur; sed firma manet, Si posterior infra praefinitum tempus locum non habuerit C. mo. It. 683 V. Guggevi in eodem C.
iure patrio, cessat in publicis sub- hastationibus quibuacumque, licolnon egeant decreto iudicis Cit A.
dilit Edies. C. s. 1649 It. 1506. 11 L. 3, C. De Ediction. Nam pretio liberatus est L. 24 φ 1 ff.
405쪽
stationes voluntaria ab ordinariis emptionibus et venditionibus vix recedunt. Nam persectae intelliguntur statim ac inter venditorem et licitantem de pretio convenerit 143 laesionem recipiunt, nisi forte venditor, in venditione indicenda, venditurum se pollicitus fuerit, quippe hoc aleam facit 15 redhibitoriam l6ὶ et, si emditor fictos licitatores utimisit, in integrum restitutionem, ex dolo 17). Haec sub modo aptanda sunt locationibus et conditionibus
quae sub hasta elebrantur. 409. Nestoriari est aliquid emere ut immutatum carius vendas 18). Negotiatio ordinatur ad lucrum si hoc ordinatur ad nem necessarium vel honestum, negotiatio proculdubio licita est, praeterquam clerici8. Dum ne multum divexet pretia rerum; sive cum quis emit, sive cum postea revendii 193 multum inquam, nam si parum exet, quia hoc necessario sequitur, culpa vacat alias negotiatio Vix licita esset, aut ne vix quidem et incommoda huiusmodi multis ex adverso commodis compensatur. Nec inspicitur utrum in parva, an in magna quantitate aliquid emat 2M. At aliter prorsu se restiatis in monopolii8.470. Monopolium accipitur pluribus modis. Ρropria et stricta si
gnisscatione, definiri potest Singularis negotiatio 21 . Fit cum
unus emit alicubi, ut postea revendat, universum, et prope uni-Versum aliquod genus mercium mus; sed etsi plures fuerint, dummodo pauci quod varie ex locis a timari debet , adhuc monω
498: Zachar. 355 in 13 contra utitur, tum quia et ipSe periclita-ΜaZEo V. 240 tur at Juc si nihil periclitatur, 14 Tropl. 868. Non antea. Justitiam laedit, et turpiter acceptu 15 Do hoc intera. C. non con restituere debet V Scavini, II, 400). venit. Durant. XVI, 468 negat Aino 18 EX D. h. 2, 2, 7, 4. Im-ussu fistinctione lesionem compe rini fretum alias negotiati improfere Tropi 857 a mat sine pria magis opus, vel artificium erit ulla distinctione. Utrumqu si quid Sot. VI, 2, 2) Opinor, extremum. 19 Hoc fit riuum multi aliquid,
16 Ex iuribus it in n. 10. V. e. frumentum, oleum, Vinum aut 17 Lugo, XXVI, 46 S. Alph. unus non modicam harum rerum O- III, 808, v. Diaei n . iam alicubi comparat is quaSi per Ad ultimum vid0amus quid de his consequens voxa nonnihil eo loci ea-
dicendum sit, qui in auctione conten ruin rerum pretiis; αVe eum emit, dunt, non ut emant, sed ad pretium quia merces rariores fiunt Sive cum augendum. Et refert, utrum S ideo ea revendit, quia uariores facti contendat, ut venditori faveat, an ut sunt venditores.
noceat emptori, an ut ab hoc aliquid s 20 Roginald. 25 331. extorqueat ille, utrum caritatem lae- 21 Scuccia, De Commer et Camb. dat, quaeStio magis facti, quam iuris 1. Qu. VII. Par. 3. Limit. 9, est: iste laedit profecto caritatom n. 3. Graeci μογος unum et πωλε isod non iustitiam tum quia iure suo vendere).
406쪽
polium est 22). Immo etsi plures, si huius rei causa inter se sincietatem coierint, quippe omnes qua8 una persona censentur 23 Monopolia huiusmodi vetita sunt, quia communiter impediunt aliose comparare, quae ibi opus sunt, et exant in his pretia rerum quamobrem , utrumque hoc incomodum esset, non sunt illicita. Ρroinde ex utroque capite non est illicitum monopolium earum rerum, quae ad vitam neque necessaria, neque utilia unt, sed Vel ad luxum, vel ad delicias pertinent; utputa numi8mata, gemmiae, Statuae vel picturae antiquae psittaci, accipitres, ornatu mulierum, aleae fritilli latrunculi, etc. 24). Nec ex primo, i quis emat postquam ceteri comparaverint quae sibi pus fuerint 25) Nec demum, ex altero, si postea revendat eo pretio vel summo quore tunc sine eo monopolio, venirent 263. At si supra id pretium vendit, licet vulgari et currenti, letali non vacat quaestionis tantum est, utrum caritatem laedat, quia iustum pretium est quod communiter fungitur 27ὶ an iustitiam, quia facto suo ingravescit annona 28). Ego hoc omnino cum S. Alpho o Verius puto 29).471 Lata signisscatione, monopolium t cum omnes Venditores, vel omne emptores conveniunt tanti vendere, vel tanti emere aliquod genus mercium 30ὶ Et siquidem illi emere constituunt citra infimum, vel hi vendere ultra supremum, iustitiam laedunt; 22 Lugo, XXVI, 176. 2 44 S. Alph., 23 S Alph. ΙΙΙ, 16. 24 Salm.. 14 es d
26 V. Genes. 41. Sed etsi ante emat, ex hoc capite non laodit iustitiam, quia nullius ius laodit; alias ot venditores non laederent, quod nomo dixerit Μοli. D. 345; Less. ΙΙ, 21, 151 Pal. Dia. etc. Contra Salm. l. α).
26 S. Alph. III, 16 Lugo, XXVI, 176. 27 Moli., ess. II, 21, 151
Pecenni, etsi non Vendant, HL alioeVeliant, aut perdant Contra Rogi-nald. 25 331). Sed utrum contra iustitiam peccent alii, qui eo summo currenti pretio vendunt Assirmiit Gury I, 14, 3' quia, cum auctum sit ex monopolio, iniustum est. εgant Bonacina, et Salm. 14, 2, 5T),
quia iustum pretium est, quod Communiter currit, undecumque hoc prinveniat. Quod verius puto alia peccarent etsi monopolae alio res empta Veherent immo, auctis et sine monopolio pretiis, si domini nolisint
30 L. i, C. De Mono . Lum, XXVI, 173. Scilicet omnes habentur quasi unu Venditor, aut unus emptor. Item Si conVenerint, ne aliquis ipsorum opera suas locet, neol u redimat, vel coeptum ab alio perficiat, quam tali preti, Cit. L. n..
407쪽
secus caritatem tantum 3 l); et ne caritatem quidem, si quadam quasi compensatione, alteri post alteros in id conspiraverint 32 . Denique latissima signisscatione monopolium accipitur, cum quis emcit, ut pretia rerum cre8cani, quo ipse possit sua carius Vendere vel ut laxentur, ut possit aliena Vilius emere. Et hoc quo- qu est illiditum o iustitiam laedit si a vi adhibita, aut dolo, mendaciis, etc. 33): secus, regulariter, caritas tantum eum te
DE PERMUTATIONE IT AMBIIS. 472. ermutatio est Contrarius quo res pro re datur vel promittitur i). Est vicina emptioni et venditioni 2); et, ex ΝΝ. LL., iisdem iuris regulis consistit, paucis exceptis 3 . Constat igitur redanda, et accipienda ultro citroque et utraque mercis, et pretii instar est. Utraque igitur, qua est merem, certa, ut alias, debet esse, et permutantis itaque si mihi dederis, aut promiseris rem alienam, ο8sum meam non dare, Vel datam condicere 4). Qua pretium est, utriusque Valor certum, prout in emptione et venditione, et iustum, seu aequalem esse oportet itaque, si res tua pluris aleat, et pro eo quod superest, pecunia detur, et ego pro ea
31 ΜοIL, D. 345 Less. II, 21, concessum fuerit, et iusto pretio vel 146; Reginald. 26, 328, Lugo, XXVI, a principe, vel prudentum arbitrio 172 S. Alph. III, 17. taxatum, exerceatur Less. 21 149).
32 Salm. 14, 2, 56. Supremum, Cui auram OnceSSum St, Si ex Su-vo infimum, nempe quod tale esset scepto ossicio obligatur merces Θ- secluso eo monopolio Lugo XXVI, nates habere, huic licet nonnihil plus, 173). quam ceteris, carius vendere Bonae.
ssirit. finitimas regiones inopia a Promittitur, nempes tradenda, nam boraro naves frumento onustas, quae si danda idest permutanda promit- urbem petebant, naufragium feciSSe titur, magis promissio permutationis vel contra Si minis adhibitis isse est, quam permutatio.
gerit onditores ab urbe discedere, 2 L. 2. h. t. De rerum emuel ad eam accedere prohibuerit, etc. mutat.). Et quasi mutua emptio ot 34 Salm. 14, 2, 3. Ut ecce si venditio L. 19, AediL Hrogaverit mercatore alio divertere dict. L. 2, C. h. t.). Et no caritas quidem, si rogaverit 3 G.. 1707 Qt.. 1655. V. ad loca divertere laborantia eadem Tropl. h. t. etc.
408쪽
et rem aliam et pecuniam dederim si pecunia rei alorem exsuperat, iure nostro quasi emptio et venditio, et is qui eam accipit quasi venditor intelligitur b): ideo, si laesus fuerit, rescissoria, prout tu emptione et venditione, experiri poterit 6). Ρerlicitur autem, ex S. L. sol consensu 7); eaque persecta, continuo rei dominium, ideoque et periculum, ultro citroque in alterum transit 8). Uni autem evicta, in potestate huius est, aut damni agere aut rem suam condicere salvis iuribus interim, ante transcriptam resolutionis instantiam, tertio quaesitis s).473. ermutatio pecuniae cum pecunia proprio nomine dicitur eambium 10 . Quod triplex est minutum, locale et obliquum M nutum manuale), cum diversae nummorum species inter e permutantur. Ex hoc licere campsori aliquid emolumenti misio percipere, nemo dubitat seu publica auctoritate, seu sed huic minus proprio arbitrio hoc munus exerceat, seu et huic adhuc minus)id praestet semel aut iterum nempe huic quia rem utilem alteri praestat li); isti propter laborem quoque umorandi, et muneri8 expensas 123 illi quia praeterea necesse habet pecuniam huius rei causa semper paratam habere l33. Quantum vero perciperep sint, nisi lege, aut consuetudine laxatum sit, arbitrio boni viri aestimari debet 14). Illud non interegi si sorte permutatio camp8ori
utilis sit ut ecce, si pro nummis aerei vel argenteis, aureos accipiat, quia hoc per accidens fit 15).474. Cambium locale est quod st literis collybisticis, vulgo eambivii. Et pro hoc quoquo aliquid provisione exigi posse promerimpensas, et periculum traiectitiae pecuniae, iuxta cuiusque regionis leges aut mores, translatiuum est veluti si argentarius pecuniam, V. c., Romae a te accipiat, ut tibi, e g., arisiis restituatur 16).
Immo etsi ipso Romae det tibi arisiis restituendam, licite aliquid
1704; t. 1552. Salvis, M. L. 4, an. 1521. Et quo longius est iter, C. h. L C. It 1553. Contra C. S., aut maiora pericula, eo plus exigi
409쪽
405 exigit primum ob peram, deinde ob beneficium quod prassiat, quia secus tu debuisses pecuniam tuam Romam transferre, non sine periculo, et sumptibus, quibus ipse te liberat 17). Nec referthei quoque, si campso nullum periculum subeat immo etsi cam-bium sibi utile sit 183. Dummodo reale sit ambium nam si detur peeunia, specie quidem traiectu ia, sed revera ut eodem loco, post certum tempus restituatur eambitim siccum Moenus est is). Obliquum exsolevit 2M.
475. Societas definitur: Contractus quo duo pluresve rem at quam vel operam conferunt ueri in commune faciendi stratia 2). Initur conventione, expresse Vel tacite 3). Et ex duobus necessario consistit nempe ex communione rerum Vel operarum, et X communione lucri. Rerum, etc. alias quoad eum qui nihil confert, donati est 4): um i proinde ubi jussum lucrum subest, 17 Μοli. D. 408 Caiet. Cisp.
14 4, 11. Porro argentarius trahens, tu remittems, is qui arisiis soluturus erit tractarius; et si fideiussor accedat, hic vallo nuncupatur.
si nullam pecuniam Parisios mittat, forte eo aliam habens vel si ei utile sit pecuniam, quam accipit, Romae habere Laym. n. 6 Sol. Lugo n. T).
19 S. ius V C: In eam. 20 Cf. Bened. XIV, De Syri., X V, 8; astroii. Us ι', g 13;Do Luca, Lib. IV De Cambiιs, P. II, n. 16 Bened. XIV, D. 9; astrofi ., 11. 12. Quaesitum est, an liceat famulo suo cuivis alii qui a domino
nummo aureo accipit v. , ut Solvero creditori, vel ut aliquid emeret), aliquid lucrari, cum aenei Commutando, in ullius domini strimento. Et ostri fero omne affr-mant, quippe hoc industriae suae lu
forto dominus talem pecuniam miΗΘ-rit creditori, vel amico, ut ei gra
loc. cit.). 1 Agimus de societate civili, quam vocant de commercialibus proprio dictis, Non imis, etc., quRe proprii statutis reguntur principali auctoritate comprobatis quaeque idcirco personis moralibus accensentur viderint I. C. 2 C. S., 1832; t, 1697 V.
C. u. 1775. Confertint; ideo si in eam incidimus, puta eadem re duωbus legata, Vel simul empta, -- munio V. 112), non societas in- tolligitur.
Char. 378, . . Ιdest re, et facto: sed tacito inter os tantum, qui in communionism, inciderint L. 2, C. h. t.).
4 L 5, g 1, . . Res autem in commercio, operae honestae I L. 54, 67, 58, . . . ., 1833 It., 1698 esse debent, ut alias.
410쪽
406 LIBER III. - TRACT. II. TIT. VIII. DE CONTRA . ONEROSIS IN SPECIE
etis aliqua utilitas sit, societas non intelligitur b). Et sic coiri potest, ut rerum, quae sinu uti conserunt, et dominium in societatem transeat, vel usus tantum. Ne autem societas iniustitia laboret, duo in primis nece88aria sunt; nenipe, quoad RES, ut penes quem dominium, penes eum et periculum earum sit seu ocietatem, seu socium 63. Ρorro in dominium societatis ipso iure, transeunt, praeter ea quae u8ueonsumuntur, ' ea quae a deteriora fiunt 7); 2 ' quae conferuntur ut distrahantur 8); ' quaeque demum aestimatae datae sunt, dummodo aestimatio in aliquo inventario comprehensa fuerit 9). Quoad LUCRUM; lucrum non intelligitur nisi omni deducto damno l0ὶ ideo in societas contrahitur, tam lucri quam damni communio initur li); proinde necesse est ut unicuique constituatur pars lucri pro rata eius quod contulit, et pars damni prorata lucri 12). Ceterum si aliud sponte convenerit, valet 13); dum ne convenerit, ut unus nullam lucri 14); vel contra, ut nullam damni 15 partem sentiat. 476. Societas coiri inter eo potest qui po88unt contrahere, exceptis his qui alienare prohibentur, quippe quaedam quasi alienatio est 16). Et nemo ex sociis prohibetur alium extraneum sibi socium 5 Ex C. G. 1832 It. 1697.
Au. 1175. Proinde si duo aream simul merint, aut vestibulum duarum aedium, communio Cf. MazZO.,
VI, 54): si ei qui operam praeStat detur pars lucri quasi tipesndium
Lugo, 301), vel ut diligentior sit Less. II, 2b, 7 Laym. XXI, 1 ,
tolligitur. 6 L. 69. h. t. Xystus , C. Detestabilam D. h. 2, 2, 78 ad 5 S. Alph. III, 907 q. 5. Inde Ocietas, vel sortis vel usus tantum.
Nam alias,Bi res aestimata data fuerit ut in commodato ilignore, et ), ReStimati per se, Vertumneque venditionem facit quia alienatio non praeSumitur; neque periculum transfert in
accipientem, quia res perit domino; nisi aliud in lege sit expressum Ex L. 10, o Plane, De Iure uot Na-Varr. Comm. uris, 35;Agor. Par. III, Lib. VIII, Cap. XI, q. 7 Tropi. Locaeione 1224): Aede Spectat, ut sciatur quid roddendum sit, Si res perierit culpa accipientis Reginald. 2b, 475 Agor. q Tropl. Prestito 119 . Excepti his rebus, quae usu deteriores fiunt ut ecce si locator agri instrumentum colono tradidorit hoc enimvsnditum intelligitur L. 3. Locato.
383 Lugo XXX, 10. - . , ut minorem, Seu lucri Seu damni, partem capiat vel ut aliam damni, aliam lucri φ 2 h. t. De Societate). Dummodo lucrum ei constituatur par iu- Sine mercedis rei, Vel poris quam confert, quasi locatae Moli. D. 11: Lugo. n. ).