장음표시 사용
471쪽
Vir uxorem tueri debet 8); cumque ea habitare ideo sibi non licet abesse diu, nisi ex gravi causa 9ὶ et tunc licet uxori virum sequi, si possit citra incommodum illius grave 10) 562. At in his quae pertinent ad mutuum vitae adiutorium, Vir et uxor pari iure censentur. Et in primis alter alteriu casus, si uni adversi aliquid acciderit, particeps unde consori Desse debet illi: heinc et anulier virum alio migrantem Valetudinis causa, Vel in podinam et vir mulierem, sequi debet 123 et alteri egenti alter, si facultatibus idoneus sit, alimenta praestare 13), etiam in exilium acto sua culpa, vel carceri incluso l4ὶ immo et ab eo separato, dum ne sua culpa ib). t funeri impensa superstes mortuo non praestat l6ὶ quasi non amplius coniugi. 563. Quoad bona uxoris, haec sunt vel dotalia, vel extradotalia seu paraphernalia. Os est pecunia marito data vel promissa matrimonii oneribus sustinendis 17 . Ut si dos necesse est 1 ut hoc nomine e rem constituta fuerit 18 ' ut instrumento pernotarium 19); et, si dos ab ipsis coniugibi η On8tituatur, ante matrimonium 20 confecto utque demum, ' ex iure civili coitae sint nuptias 21). Qui dotem constituit eam ex suis bonis praestare 8 L. 2 De Iniur. C. G. 213
It. 132. 9 C. 1 De Conius lepros. Et ne peregrinationem quidem longam inire, muliere invita C. , incit.
12 Sanch. n. 11 S. Alph. III, 353. 13 Ex eis. Des maritus, iuncto L. 14, Ut inposs. lescit. C. Ιt. 132. Et primo loco tonetur C. It. 142); et prae parentibus o liberis, si forte et hi gent scilicet hi coniunctissimi quidem sunt, sed vir et uxor Sunt una caro. Proinde vir alere debet uxorem etsi indotatam uxorit
citra culpam uxori et Suam eXigere nequiverit'Nostri iere Omnes negant.
4, 20 Scilico haec obligatio ex contractu At, qui a mutuum vitaea liutorium initur.
16 L 13 C. De Negoc. 4e8ti8. 17 L. 8, pr. ff. L. 20 C. Desiis dot. C. Ιt. 1388 V. C. S. 1541;Αu. 1218. 18 C. It 1388. Ideoque peneΗ nos dotalia non sunt quae mulieri donantur tabulis nuptialibus Contra C. S. 1541 Neap. 1354); nisi aliud
414 n. 56. Porro foeminam OSSebona sua in dotem marito dare, Vel univers. L. 4, C. De sire dot. , futura quoque C. S. 1642 It , 1389 , dofiniti iuris St. 20 Ex C. t. 1391. Initis nuptiis, do nec constitui, nec augeri ab is scit Art.), immo e C. f., Α. 1543, nec ab alii poterit.
472쪽
debet, etsi mulieri propria bona non desint 22). Et si parentes inmconstituant una simul uterque eam debet viritim si alter eorum saltero mortuo eam constituat ex suis et defuncti bonis, primum ex his nempe mulieri debitis), tum quod de textilis detrahitur 23). Qui dotem constituit evictionem praestat 243 at vir pro dote non cavet 25ὶ nisi aut id convenerit aut ipse facultatibus labi coeperit, et do ab eo constituta fuerit qui ea deficiente, dotatae alimenta praestare cogeretur 26). 564. At vero non omnia quae dantur dotis causa dotis uni etenim in plenum viri dominium transeunt, ' re quae usu consumuntur 27); ' quae sive mobiles sive immobiles ei in mimium dantur 28ὶ et 3' res mobiles si aestimatas data fuerint 29ὶ Eorum autem, quae dotis nunt, naturale dominium penes X em remanet, civile in maritum transit 30 . Quare ex illo, quidquid circa ea acciderit, compendium vel damnum uxoris erit 31 . Ex isto, vir ea administrat quasi sua ideo ipse Olus locat, nomina exigit, iudicio experitur 32ὶ omnia quae fructuum nomine continentur sua sunt ab inito matrimonio 33): et si pecunia numerata promissa fuit, usurae ipso iure ei debentur, licet dilatio solutioni stipulata fuerit 34ὶ At ver debet eam diligentiam in rebus dot libus praestare, quam suis rebus exhibet 35ὶ, et omnes fructuarii 22 Ex C. G, 1546 It. 1394;Αu. 1224 V. L. I, C. De Dot prinmι88. - ui constituit itaque constituta a patre ex paterni et maternis bonis, mater, etsi tabula nuptiales subscripserit, non obligatur C. S.,
L. 1. C. De ure rest. Nempe Viro, viduae heredibus Durant. VII, 32b Zach. 500 n. 4'). Nihilominus, Si post matrimonium ab extrane ConStituta nec anten promiSSafuit, puto in bro Conscientiue Victionem cessare, quia ei mera donatio ubeSt.
25 LL. 1, 2 C. De Fideiuss. Prouot. C. G. 1550 It. 1440 Au. 1245. 26 C. t. 1400 Au. 1245 V.C. G. 1263. 27 L. 43 De Iure Ot. . C. V., 1227; Zach. 536, . . 28 Cit. L. 54 C, S. 1553 It. 1403. 29 LL. 60, 61 ML Macr. C. O., 1561 It. 1401. Non item immobiles, nisi id palam fuerit oxpressum C. 3. 1651 It. 1402 V. C. u., 1228. Contra L. 5, 21 C. De Iure
It. 1399. - Locat, sed non ultra in
3 227. Post scilicet fructu ante mR- trimonium percepti augent dotem L. 3 Sol Matr.), vel, si nulla dos constituta sit, paraphernalia Zachar .
473쪽
SECTI I. - CAPUT I DE IURIBUS ET OBLIGATIONIBUS EX MATRIMONIO 469
obligationes adimplere debot 36ὶ Scilicet, nisi mulier separationem bonorum nacta fuerit officio iudicis hac enim impetrata, ipsa mariti loco, dotalia administrat 37 . 565. raecipuum dotis privilegium est, quod regulariter, constante matrimonio alienari prohibetur 38): et si quid alienatum fuerit, vindicare id poterit vel ipse maritus qui alienationi consensit 39). Nihilominus si e con8tante, mulier aes alienum, e quamlibet obligationem contraxit, bona quoque dotalia creditoribu8, penes nos,ssunt obnoxia post solutum matrimonium 40ὶ Dixi regulariter, etenim dos alienari permittitur ex gravi necessitatis, vel utilitatis causa, de ribunali decreto, et consensu utriusque coniugis 41ὶ; dummodo alienatio ipsis tabulis nuptialibus permissa fuit 42). Hoc tamen, quia legi derogat, strictae interpretationis est; ideoque venditione, V. , permissa, Vetita donatio intelligitur permissa hypotheca, tacito venditio interdicitur 43). Et si in tabulis nuptialibus alienatio
ea lege permissa fuerit, ut pretium collocetur, eo non collocato, 36 C. G. 1662 It. 1408. ωrum, quia metus pertinet ad forenda onera matrimonialia, ne ipse pomittitur ius suum alienare, nec creditoribus suis fructus pignorari, Vel sequestraro, ni Si deducto quod opus est ad familiam alendam Za
de, quae ad administrationem pertinent, illa iure suo, iniussu Viri fa-Cere agere potest; non iis talia Zachar. 616 n. 41, etc.). Fructu percipit, Verum necessitatibus domesticis 6 filiorum institutioni, una cum Viro, proVidere necesse habet C. S.,
1448; It. 1423). Sed utrum dependeredoboat a marito in his quae huius rei
cisus necessaria sunt, hoc in aesti
matione viri prudenti esso obst Troph). Porro separationsem uxori petere fas St, si dos periclitetur, vel ipsa a viro diverterit ossicio iu
aes Iur nostro Omnia dotalia alienari prohibentur, et non immobilia tantum ut iure Gall. a. 554); et ex quaVis causa lex non distinguit C. It. 1405); atque ideo nec filii alicuius collocandi gratia Contra C. S., 1656 Noa , 1369). Alienationes Bro accipere debemus etiam permutatiOneS, Semitates, pignora LL. 4, 6, De Fundo ML; .est. 1404 1405; V. C. s. 1554, 1559), compromiSSa, transactiones Zachar. 537 n. ). Constante intrimonio Cit. Α. 1405)ideoque post Separationem quoque
1407. Verum, si non dixerit dotalia esse, quasi ex dolo Mnebitur
ni, Digionar. ete , V Dote. Ampliuου, permisso quod plus est, ut puta Vendere; non ideo quod minus est e missum, VeriuΗ, intelligitur ut ecco permutare, compromittere Zach., cit. n. 4'), re pignori dare Durant ,
XV, 79; Zach. l. c.): quod iure nostro A. 1464), quo duo haec Separantur, indubium puto.
474쪽
470 LIBER ΙΙΙ. - TRACT. ΙΙ ΤΙΤ. XI DE IURIBUS QUAE EX STATU, ETC.
prout in tabulis convenit, vel si nihil convenerit ita, ut dotis com ditio sterior non at 44 , nihil erit actum 45 . Utcumque veronat alienatio, uxor vendit, vir pretium accipit ideo emptori mulier
tenetur, huic Vir. 566. Soluto matrimonio, dos, ex Ν. L. evanescit 46). Et restituenda est. Et rerum, quarum civile tantum in maritum in minium transiit, specie ipsae restituendae sunt, et uti nunc sunt 47ὶ earum Vero, quarum plenum dominium Vir nactus fuerat, pretium dumtaxat 48). Verum ex his mulier detrahere potest lintea, et quae ad ordinarium ipsius mundum necessaria sunt, refuso pretio 49ὶ, quanti nunc valent. Et nedum accepta, sed et promissa dotis nomine repetit, si Vir, post coitas nuptias, toto decennio exigendi moram fecit b0 . t species quidem statim a soluto matrimonio restituendae sunt cetera infra annum 51). Nec do tantum, e et fructus novissimi anni restituendi sunt pro rata temporis 52), fructibus quasi civilibus, atque ideo seu perceptis, seu percipiendis anno a die matrimonii anniversaria computato 53ὶ Sed viduae optio datur, utrum
Gallici I. C. docent, re soli diestructa, ex pretio praedia comparari oportere
Contra L. 1 Sol mair. , L. 12 De Fund ust. Nec reviviscit si vidua iterum nupserit C. f. 13 ). 4T E L. 10, De Iure dot. C. S., 15 , , It. 1411. uta, si vestes Sudetrita es fuerint; et debitorees, citra culpam mariti. Olvendo esse desierint C. G. 155i, 155T; It , 1411, 1412j. At si deteriore culpa viri sint actae, ipsi aestimabitur I L. 11 1μ: Iure Dot. Ex C. G. 15 32;It. 140Ν : ut ecce si aedes dotales non uisit, et illae corruerint L. 4, De Impens in rem dot fact.); Si, non utendo amiΗitiservitutes L. 81, i , De Iure ot.): si nimia saeVitia ius umonia dotalia interierint
ram sussicit autom vel extraiudicialiter petiisse, ne mora facta videa
cito audismus filiam querentem, quod maritus patrem non urserit L. 33, De Iure Ot.).
51 C. G. 1664, 1565 It. 1409.1410 L. n. g Cum auton, De Rei
540, n. 29-36. Annum ero accipere debemus biennium, triennium, et: si res alternis, Vel terniS, ω. Ru ni fructificet. 53 C. G. et It. Il. c., ContrR
475쪽
SECTIO I. - CAPUT I DE IURIBUS E OBLIGATIONIBUS E MATRIMONI, 471
hos malit, an alimenta tot anno, quo virum luget 54ὶ utrumlibet autem elegerit, eo anno, et habitationem ei praestari, et viduales praeterea vestes oportet 55ὶ sive dotem habeat, sive non habeat lex non distinguit. 567 venio ad bona extradotalia. Haec uxoris sunt pleno iure b6 . Quid igitur si vir ea administravit, et fructu percepit, num hos restituet Et siquidem ex mandato uxoris expre88O, Vel tacito, eos tantum restituit qui tunc extant cum mulier petit, aut diem suum obit nisi ea lex mandato dicta fuerit, ut fructuum rationes redderet 67ὶ sin absque mandato, idest post illud revocatum, vel uxore prohibente, omne prorsus 58ὶ Huc pertinent res, qua mulier solet habere in domo mariti, neque in dotem dat ut ecce mundum muliebre 59ὶ et ea quae constante matrimoni sibi quae8ivit, sive ex suis bonis, quod palam est, sive ex suo labore, sua sunt 60ὶ tametsi non palam appareat ex illis, vel ex hoc quaesita fuisse fi . At ea quae pon8u sponsa dat, quo honestius culta ad se deducatur, ea i magis commodare, quam donare intelligitur 62ὶ.568. Hucusque de bonis uxoris bonorum mariti uxor nullum dominium habet 63 . Nihilominus, quia matrimonium est omnis Grini et humani iuris communieatio 64 , et uxor est quasi socia domus 6b , non immerito eorum particeps quodammodo intelligitur 66ὶ Amplius cum vir uxorem alere debeat pro sua conditione,
60 L. 1 De Donat in te bis. et uaeor. Durant. Zachar. 533, n, 4. Μaxime si suo nomine mercaturam exercet Fab. Lib. IV Cod. Lib. VII, Tit. 14 Def. 1 contra Gopl. Det conir di matrim. 3016, licet operis famulorum viri sui aliquatenus Safuerit puta si vestimenta muliebriae lana sua operis ancillarum Viri,
sibi confecorit L. 32, Od.). 61 V06t, 24, 1, 16. Contra cit.
L, 1 et L. 6 C. De Donat irit. Nir. quibus cautum fuit, ad vitanda suspicione turpis quaeStus, in dubio praesumi quaesita ex bonis mariti scilicet suspiciones huiusmodi a christianis moribus remota Sunt. Ad ultimum si quid o bonis paraphernalibus ut puta 6nditionibus)marito 6 uxori simul solutum sit, totum ad maritum praesumitur per-vonisse Menoch. De Prae8Umpt., Lib. , raos. 22 Fab. Cod. Lib.
476쪽
quaecumque huius rei causa necessaria sunt, uxor iure suo sibi sumit 67ὶ Demum si moribus regionis introductum sit, ut uxor aliquid impendat de bonis viri, hoc quoque iure uti potest 68ὶ Αι vero
administratio rerum domesticarum, ut ut penus, supellectilis, etc., ex ipsa societatis coniugalis natura, ei permissa videtur 69ὶ et iure nostro, si bona mariti administravit, eodem, quo is in administratione bonorum mulieris paraphernalium, iure utitur 70 . 569. Ex his prono alveo fluit, posse uxorem de boni mariti praestare sibi quae opus sunt, pro sua conditione, et moribus regioni8; ideoque non ea tantum, quae corpori sunt necemaria, sed et ea quae ad animum levandum pertinent; et ad decentiam status 71 . Nec pro se tantum, sed et pro stliis ex eo matrimonio susceptis, et pro utilitate familiae, vel ad aliquod damnum eius avertendum, invito quoque vim 72ὶ Demum vir absente, Vel furioso, uxor bonorum eius administratione defungitur, ideoque potest quae opus sunt eringare ad familiae dignitatem, pro viribus patrimonii licet vir, si prae-8en MSet, Vel suae mentis, non fuisset erogaturus 73 . 570. Ad haec sunt et lucra, seu incrementa dotalia, quae solutomatrimonio, ex bonis defuncti debentur coniugi superstiti, si do his conveneri in tabulis nuptialibus. Debentur autem quoad proprietatem, si defuncto nulli extent herede descendentes secus quoad usum cium tantum nisi aliud convenerit; at enim salva legitima cuiusvis heredis necessarii 74ὶ De iuribus et obligationibus utriusque quoad corpus dicam in Tract. De Matrimonio. ART. II. Inter parentes et liberos, 571. arentes habent rationem principii stlii autem rationem a principio existentium si in ideo, praeter amorem quem sibi invicem debent, parentum 1ficium est providentia, liberorum pietas. Verum parentes, hoc loco, primum accipere debemus patrem et matrem, liberos vero lios et lilias tum omnes adscendentes, et deScenden- 67 Less. De Iusti, II, 12, 5. 73 Less. II, 12 86 Lugo, XVI,
20 C. It. Art. 1432. et Sardo. Si convenerit; nam antea, 71 Lugo, n. 68 20. ex receptim alicubi moribus, otium V2 Μοli. Less. 85 Lugo, 65; non promissa debebantur. In tabc-V. Iim. XXV, 21, etc. Ideo o Us, et: ideoque ante coitas nuptistates viro prodigo res subtrahere, ne tantum Cit Art. Dult.) ea profundat vel avaro, ad eleem0- 1 D. h. 2, 2, 101 2 ad 2. synam faciendam.
477쪽
tes successive 2 . rincipio igitur parentum ossicium providentia est. Quae ab ipsa filiorum conceptione eos tenet quamobrem letali non arent si ei nondum in lucem editis, sedulo non cavent quidquid abortus periculum praestat vel edito exponunt publicis locis misericordiae gratia aedificatis 33 nisi id fecerint ex gravi causa 4 . Itaque providere eis debent quoad corpus, quoad animum, quoad statum 6ὶ 572. Θwad corpus, necesse habent eos alere 63 et nedum legitimos, sed et illegitimos spurios quoque 7 . Quoad animum, portet eos edocere quae ad aeternam salutem necessaria sunt boni moribus imbuere, verbi8, exemplis prava liorum ingenia corrigore in virga ab adolescentia sua s8ὶ eos removere pro viribus ab his quae peccandi proXimam ecasionem praebent si ac demum delinquentes coercere, implorato quoque, si opus fuerit, iudici offeto l0 . Qui autem errata siliorum dissimulant, nisi e gravissima caus letali non carent il). Quoad statum, constans est fere Omnium opinio, eos teneri pro more regioni8, et familiae conditione, arte aliqua, vel literis instituere 12ὶ Nihilominus, ex N. I L. non tenentur ex suo patrimonio quidvis detrahere, ut liliae nubere, aut niti uxore ducere possint 133 sed i filiarum pudicitia periclitetur, debent, saltem ex caritate, ea dotare. Sed gravi non vacant, si bona sua dilapidant, et illio egenos derelinquunt 143. 573. Denique, Verius, ex iure civili, parente debent post moditem suam filiis suis sive maribus, sive meminis natis ex iustis
ex N. L. pariter una simul; non pater primum, ut iure communi L. 9, C. De Patr. pote8t. , canonico C. 2. De Convers. nsiit. et Austr.
Contra Auth. in compleaeti C. De Incest. Nupt. et criminoSOS AZor.
modus adhibendus St, ne proVocati ad iracundiam Ephes. VI. 4 , deteriore fiant. 9 Salm. Trach. 24 n. 29. Et in primis a pravi sociis, libris ephemoridibus, ossicinis, ted
478쪽
474 LIBER III. - TRA . ΙΙ ΤΙΤ. XI DE IURIBUS QUAE EX STATU, ETC.
nuptiis, vel adoptivis, immo et naturaIibus iure agnitis, legitimam relinquere tib . um igitur eodent letaliter qui liis relinquunt
minis legitima, plus extraneis, vel in pios usus largiendo vel intestram quidem, sed non aequam singulis nempe, si H stlii, quibus detrahunt, egeant detracto et aliis adiiciant ex iusta causa. Quaesti dissicilior et salebrosa, quae Nostros pene omnes praeteriit dicam plane quod sentio. Si rem uestimare licet ex communi fere omnium parentum sensu et affectione, quasi ex quodam naturali iure, reor non 88 inquietandos, egoiariter I quoad donationes, seu largitiones quae stunt brevi manu, vix enim est, ut quis id sibi nefas ducat dum ne hoc ingens aliquid sit, vel in Decem interorum liberorum flat. Nec, II si aliquid meminis detrahunt praesertim nuptis , ut maribus adiiciant; et revera Vix aliquis est, qui id praestare non studeat, quavis arte et fallacia, ad legem eludendam, adhibita Nec demum, II qui e gravi causa uni ex maribus plus relinquunt 163. Ideoque nec hi inquietandi erunt, qui ab eis acceperint, quoad per sententiam iudici restituere cogantur. Hactenus de parentum obligationibus. 574. Filii parentibus pietatem debent, perinde quasi his qui Dei locum obtinent. Quae duo per se exigit, reverentiam, et obsequium et interdum, per accidens, pem 17ὶ Reverentiam haec laeditur lactis, Verbis, vultu denique ipso nempe graviter in his, quae quoad alios levia larent, dum ne levissima sint. Quocirca letali non vacat qui in patrem, vel matrem manu considerate levat, quasi percu8surus 18ὶ qui eos criminum accusat nisi haec publice perniciosa sint, ut heresis, perduellio 19ὶ qui eo praesentes irridet, sub8-nat, retenus maledicit, aut verbis contumeliosis appellat 20ὶ quique demum aspicit torvi oculis, vel pa88im aspere adloquitur, Vel
15 V. 358, n. 28, etc. - vissime suffragatur l. De Vocchio iure civili; nam si iure naturali te Not ad Scav. l. c., Edit. XIII).nerentur, spuriis quoque relinquenda 17 D. h. 2, 2, 101, 2.
1 aliter negat id fieri posse, quia lex Lib. II, Cap. ΙΙ q. 16 Salm. Traci
iuSta est, ideoque conscientiam ob 24, . .
facile inquietandos esse filios, qui a sentes; nam si absint leve est S. Al- parentibus maiorem hereditati par phons. l. c. Verbis contumelioris tem acceperint non sine aliorum idest ut ecce si matrem bestiam, vel a legitimae, nam alias nefas esset eos tuam, vel ebrian appoliaverit S. Alinquietare detrimento mihique in phonS. t. c. IV . Disjtjgsui MIOO le
479쪽
nullum benevolentiae signum ostendit 21). Obsequium ex hoc capite gravi non caret qui eis non obtemperat in his, quae ad domesticam gubernationem et oeconomiam, Vel ad bonos more ipsorum pertinent; dummodo illi et serio praecipiant, et in re gravi 22 et qui sorte ad munus aliquod vel dimitatem sorte supra Suam com ditionem vectus, eos non agnoscit quasi parentes nisi id faciat ex iusta causa, et tantum extorius e lilium dissimulet 23).575. Demum, si parentes egeant, opem itaque eos alere debent; et grave est, ei in egestate relictis, religionem intrare 243 Ex hoc capite, letaliter eocant qui non curant sacramenta conferri graviter aegrotantibus; vel mortuo tradi sepulturae vel pro eorum animabus aliquod sacrisscium offerri 25). At enim pietatem liberi parentibus, non operas, debent 26): proinde si lius in domo paterna operas praestet, V. e. fabri fossoris, quod ex ei lucratur suum est deductis alimentis quae a patre accipit). Verum si nihil petit, videtur
ea patri remittere, pietatis et gratitudinis causa 273. Sed nec a patris alienum exsolvit 28) immo ipse a patre si quid is ei debeat)suum exigit totum, non deducto ne egeat 29ὶ nec est hoc iniquum, quia necesse habet eum hibere alere . Verum de alimenti praestandis liceat paullo fusius agere, cum Nostris haec Vix attingant. APPENDIX. - De Alimentis prae8tandis. 576. Hei non loquimur de ea obligatione quae oritur ex legato aliquo, vel donatione, Vel ex matrimonio, haec enim iustitiam pectant l) verum de ea, quae oritur ex pietate caritateque sanguinis 23. Constat primo inter descendentes et adscendentes; et deinde, 21 Azor. Cap. II q. 3; Salm. in L. b. Pareris, 12 De agno8c.
Τr. 24 n. 5 S. Alph. III, 333, VI. tractu, hiae ex natura Societatis O- 24 D. h. 2, 2, 101, 4 ad 4. niugalis, atque ideo pariter e COD- 25 Agor. Cap. II q. Salm. fractu, ac proinde ex iustitia de-24 4. bentur.
26 L. 10, De Obseq. a liber. 2 L. 5 g 1, 11 De Liber alend.
480쪽
borum ad instar, inter eos astines, qui descendentium et adscendentium instar habentur, sed non omnes 3). Demum inter fratres, sed velut extra ordinem ideoque non semper, sed Si Summa egestato laborent 4ὶ Et reciproca est b). Itaque si pater egeat, aut mater, post coniugem 6ὶ Obligatio alimentorum onserat primo loco descendentes, secundo adscendentes 7ὶ tertio generum Vel nurum, quarto socerum et socrum 8 . Quid si plures sint qui eaehibere alere), vel plures qui rhiberi ali debent pinei regula tenenda est ubi -- lumentum successionis, ibi et onu alimentorum esse debet s). Itaque illi, non omnes alimenta praestare necesse habent, sed proximiores 10ὶ nempe quisque pro ea parte ex qua heres laret li) sed,
tia, non inspicitur, utrum dives, an inops sit is cui debentur et ea mensura et modo praestari debent, quo convenit, aut testator iussit V 358. n. m): et Verius Vendi, cedi altori possunt Tropi. Vend. n. 227); et, Onerato mortuo, ab herede praestari
sive germanis, Sive uterinia lex non
his locis, ubi ius civit non cogit alere fratres, an cogat caritas Nostri communius assirmant V. S. Al
licet vir et uxor non sunt duo, Sed una caro ideo si alter ipSorum egeat, alter ei exhibere neoΘΗΗΘ habet C. It.,
C. De alenci liber. - DESCENDENTES,
rem si egendi in parentes et filii, hi primum tenentur.
Proudhon Zachar. 552 n. 13. Id-que descendentes primum, hisque omnibus impotentibus, vel deficientibus, adscendentes Proudh. Durant. II, 395; Zach. l. α). Et his quoque deficientibus, ad horum instar, assinos idest primum generit nurus, tum Socer et socrui C.It., 142 . Porro descendentes inhimere obente ordine, quo ad successionem Vincantur C. It. 142, 1). roinde, si patri sint duo filii, ot ox alio filio praemortuo duo nepotes, hi succedunt in obligatione dos uncti Durant. 393 Zach. 552 n. 16). Filia
vero nupta alere eos d 3bet ex paraph6rnalibus hisquo deficientibus, vir o dotalibus tonebitur, uxoris nomine Delvino. Durant. 403). Quoad amnes, socrus et nuru ea amittunt si ad ullas nuptias tran ierint, aut mortem obiori coniux .ex quo amnitas orta fuit, nullis 6scendentibus relictis C. G. 206 It., 140). Utrum et inter prOSocerum, Vel proniarum controVertitur V. Zachar. 552 n. 5). At cessant inter vi
nihilominus si quis Fatem assectu privigno Suo aluit, cesSat repetitio L. 15 C. De Negoc. GL).