장음표시 사용
51쪽
47 immediate indirecte, in his quae ad cultum eius pertinent directe, blaspemia, tentatione et periurio indirirecte, sacrilegio De periurio iam supra alibi de sacrilegio de blaspliemia et tentatione Dei, pauci8 hic. 56. Blasphemia est Verbum contumeliosum in Deum 1ὶ Uti igitur sit blasphemia, necesse est D ut sit verbum 2 ut contumeliosum; ' ut in Deum. Et primo, ut sit verbum scilicet, lasphemia opponitur laudi 2ὶ ideo, quasis rebus aut factis contumeliosis, in aliam irreligiositatis speciem cadit 33 Illud non interest,
1 Ex Suar. h. L, De Religimne, t. I, Lib. I De irreligios., Cap. VI, . . ulchre ess. De Iust et tire, II, 45, 23): viri in
homines est contumelia, in Deum est blasphemia.
lominus, Verba accipere debemus et
rum in signi an D. h. 2, 2, 71, 1 ad 2): ideo Vere blasphemat,
qui, V. . irato contra Deum animo,
in coelum expuit Laym. h. f., Lib. IV, . 10 Cap. VI, 2). Verum, quia alii id nsgant Sanch. n. 5 ΜRZZ., h. t. Cap. I, o in pr. ibiq, Suar.,
PalR., etc.), et Vulgo is non intelligitur blasphemare, censuri et ΘΒΘ
vationibus sicubi latae sunt in blasphemos exirhitur. cuivi positivae religioni infensissima effutiunt 16). Haec spiritismi portenta. Qui his delectantur, ea ibi opinione blandiuntur, quod spiritus huiusmodi non sint nisi defunctorum animae. Ρerperam g γη); nam daemone ssunt 17); quod nemini suae mentis amplius dubitare fas est. Sed etsi essent
animae defunctorum: nonne ea e 'ocare, ea consulere, ab eis Veritatem exquirere, Omnia haec abominaitur Dominus, et propter huiusmodi sce
Uti patet ex dictis, tabuὲarum rotantium si spiritismi multa in primis
ipsis eorum initiiA, communia sunt pedetentim vero alterum ad altarum prope, propiuS, proxime accedit, ac demum utrumqe in apertam necromantiam, immo in propriam ac veram daemonolatriam desinit. His igitur nunquam omnino uti licet, nec eis interesse cum nullam hei liceat p ae- toxere curandae valetudinis causam. Eo tantum letali vacare dixerim, qui vitam animi levitate aut curiositate, iocundique cati8a, mensi minnu amonunt, ut in gyrum moveant, aut eiusmodi eaeperimentis au
52쪽
utrum verba re prolata fuerint, an solum mente concepta quia uti laus, ita et blasphemia vel solo animo fli 4ὶ Deinde, ut verbum sit contumeliosum, idest, ut contemptum, iniuriam signisseet 5ὶ: quod aestimari oportet tui ex verborum signisscatione, tum X modo loquendi, et ceteris rerum adiunctis; quia res magis facti, quam iuris est 6ὶ Verborum autem significatio, in foro externo, tum ex verbis sic uti pronunciata sunt, si non integra pronunciata fuerint, tum ex integra propositione metiri debent 73. Si contemptus abest, blasphemia cessat, etsi aliqua irreverentia non desit 8 . Denique, ut Verbum sit contumeliosum in Detim. At Vero, prout in operibus suis laudatur Deus, ita et blasphematur sin quocirca, blasphemia est maledicere operibus eius, seu gloriae, seu gratiae 10 ; immo et naturae, si haec aut nobiliora sint velut anima sil); aut aliquid eis adiunxeris, quod refertur ad Deum, ut ecce, si dixeris: 4 D. h. 2, 2, 13, 1.
5 V. Suar. Ι , . . , i quis dixerit: Ulciscar, velit nolit Deus.
Nec inferest, quo modo pronunciatu fuorint, indicativo ne an imperati-Vo, an OptatiVo: V , Iniustus est De ι - Perintimus, Utinam Deus esset iniustus I
Quaest. VIII, . 2 n. 12 Sanch., D. II, 32 9, te EX VERBORUM, et: nempe, propria et Vulguri: ideo, e. g. in his Verbis, sanctus diabolus Icum penes Calabro blaSphema non reputentur, blasphemia apud ipsos non intelligitur F. ΡοωSt. ΜREE., L c., n. a). X MODO, et: ut puta, si quis per ironiam Aelamu-vorit Vere pius Deus est Mere inisericors vel per modum exproebrantiS V. g. Murge, quare Obdom=nis, Domine Domum EX CETERIS, et: veluti, irato in Deum animo: Abnesso Deum. Dixi irato, etc. nam qui alias Deum abnegat, non blasphemus est, Si quid opinor, sed infidelis. Etenim blasphemia, quae non ineSt factis, verbis quae haec facta ignificant qui potest ineASe 3 7 V. S. Alph. III, 124. Itaque,
si quis dixerit Renego De . . . Vel, Renex Deum, si haec feci, nec fecerit; et, nisi te percussero, et sibi certum it te percutere, blasphemia cessat. Dixi saltem et: nam i Oenitontia ductus illa obtruncaVerit,
vel has addiderit, blasphemia quae solo animo fit in foro consciΘntiae non deerit Suar. VI, 2ὶ. 8 V. S. Alph. III, 124. Vehithis: Per vitam Dei, vel Christi volPer edim, Per Christum rνιμ Dei, Sanguis Christi licet indignatus modo non contra Deum in ea proruperis Lab m. Viva sic.). Eoque minus blasphema Sunt ea emba Hoc tam erum 8t, quam Mangelium isam hyperbolica tantum loquutio est Saneheg D. II,
2 28 Secus si mortuis, aut vivonti, aut tibimet maledixeris quippe, X intontione maledicentis, haec malω dictio in priori casu refertur ad Ca-dRVera mortuorum, vel ad exprobrationem viventium in ceteris nullatenus ad Deum refertur. Et primum
per se leve est S. Alph. III, 130),
alterum et tertium grave, si malum imprecetur conSulto et graVe D. h.,
53쪽
maledictus dies Paschares, vel hic ignis Dei 12ὶ vel si maledixeris toti mundo 13ὶ
57. Sed in primis, ut sit blasphemia, neces8 est, ut qui prinserat huiusmodi verba ciens, Volens. Sciens; ideo non blasphemat, saltem in se, qui ea vomit plane temulentus vel ex habitu, qui omnem prorsus advertentiam adimit Ρrol.. 149 n. 383, quod dissicile est 143. Volans proinde ne is blasphemat, qui verba blasphema profert non ex se, sed ea resert legit, Vel docendi causa pronum ciat. At vero contemptus inest verbis ipsis 15ὶ ideo, qui ea pronunciat sciens Volens, non excusatur, quod nullam Dei contomnondi intentionem habuerit, sed blasphominit, . c., desperatione mintus 16ὶ vel quod ea protulerit sine intentione blasphemandi, ut ecce, terrendi causa, vel ex ioc l73. 58. Blasphemiae duplex species est haereticalis, et implex si 83. Haereticalis dicitur, si verba haeresim continent 19ὶ Haec mutat speciem; nam si is, qui blasphemat, errorem tenet, quem Verba i- incant, peccat contra sidem; sin minus, contra dei professionem peccat 203. At enim haeresis iudicio continetur; ideo, si is nihil
Cap. VI, . . Nec blasphemia mutat speciem, Si qui eam proferat intontione dirocia et formali contemnendi Deum quippe utriuSque On-
temptus virtualis et formalis una est malitia Caiet. 2, 2, 13, 1) liud sontiro vido tur . Alph. III, 126, ex Salmant. 21 3 123), Laym.
VI, 12 et Less. II, 45, 83). At illido hac o nihil iste solum docet, au cium confessarii peretinere ire inquirere; hic id docet quidem, sed quia putat, utramque blasphemiam specie differre quod caput quaesti
quoque Nisi forte iocus auferat Omnem in Deum irreverentiam S. AJ Ons. t. c. . . , Si S. Crispinum
Hutorem, Vel S. Ioannem et aulum eunuchos appellet nempe haec
ad os olim homine pertinent Bu-Semb., P. S. lph. III, 125). 18 Bonae. h. t. Ρ. 1 n. 2 Laym. VI, 7. Est etiam vel cordis vel oris; sed haec distinctio nulla
19 Lam. l. c. Qua sit, cum quis tribuit Deo quod ei non Onusnit, detrahit quod convenit, pltribuit creaturis, quod solius Dei proprium est. Ut puta, si dicat,
Deum esse iniu8tum, vel omniscium non SSe, Vel Si daemonem appellaverit Sanctum Pomnipotentem S. Al
dum contra FIDEM peccar blasphemando aliqui potest, sed et contra SPEM, Si aut praesumptionem aut FHperationem quoque Significat e g., Salυabor, esit, noli Christus vel, Non miserebitur Galilaeus Et contra CARITATEM, Si odium adveresus Deum exprimat uti omnes blasphemiae imprecatoriae, Seu Xeeratoriae voluti, Pereat Deus I
54쪽
50 LIBER I. - TRA . II. DE VIRTUTE RELIGIONIS ET VITIIS OPPOSITIS
assime aut neget, sed verba blasphema proferat per modum optandi, Vel imperandi, Vel imprecandi, blasphemia haereticalis non intelligitur 21 . Quae nullum huiusmodi errorem continet, dicitur impleae: haec, si malum aliquod imprecatur Deo, impreemtoria, seu Mecratoria; in minus, dehonestativa simpliciter dici solet. 59. Blasphemia, uti liquet ex dictis, capit malitiam ex contumelia quae irrogatur Deo: ideo, sive in Deiparam, sive in Sanctos prolata fuerit, est laetatis e tot genere suo 22 . Et, quando cultus debetur Deiparae et SS. ex una relatione ad Deum g 6 n. 2ὶ, consequens est dicere, omnes blasphemias eiusdsm speciei esse 23 . Et sive contra Deum in pluribus rebus prolata fuerit, ut puta sidixeris, Deum esse iniustum, mendacem, crudelem siVe in plures Sanctos, ut ecce, si omnibus Apostoli maledixeris, probabile est te unum dumtaxat peccatum admittere 24ὶ.60. Veni ad tentationem Dei. Tentare, experiri signisscat Dei tentatio est Dictum uel factum, quo quis aliquid circa Deum e periri studα 25). Duo autem de De experiri aliquis potest 1' utrum certam aliquam persectionem habeat: ' utrum aliquid velit 26). Utrumque peccatum est 27); sed primum est letale ex tot genere suo, quia arrogantiam maximam praefert et hoc omnibus comstat 28). Utrum et alterum, non satis convenit 2η mihi negantium sententia videtur Verior, etsi non communior scilicet, haec tentatio in eo tota est, ut Deus voluntatem suam stendat signo aliquo extraordinario, quando id opus non egi atqui hoc petere a Deo non videtur gravis irreverentia; nisi flat ex mera curiositate 30 ,
21 Suar. V T. Puta, si his, qui letali morbo labo- 22 Suar. VI, 2. rat, respuat medicinas, ut ex riR- 23 Suar , . 19 Sanch. D. II, tur, num Deus possit, Vel num Velit 32, 38 Salinant. 21, 3, 125 S. At eum liberare. phons. III, 132. Propterea non to- 27 Deuter. VI, 16.netur in confessione explicare, quem in Salmant. 21. 12, 3. Quippe
blasphemaverit Deum ne an Deipa tacito so dicere Videtur Docem ram, an Sanctos S. Alph. l. c.). Et fectiones tuus Suar. Cap. 1 n. ). si plures Sancto blasphemavit, non Et praeterea, quia dubitationem con- est opus explicare quos g16 n. 3 vel tinet, conis fidem peccatum est.
26 V. D. h. 2, 2 97, 1 Suar. tum denique suadent rationΘS On- De Relig. Το. 1 Lib. I, Cap. 2. Eae trariae sententiae. Et sane, duriunperiri, nempe, expectans a Deo uti Videtur, peccare graviter eum, qui quid extraordinarium; nam qui Deum haerens in aliquo negocio V. e. utrum teritat, solius diυinae potestesis ait iter aliquod aggredi debeat, an mi-D. h. L . expecta essecimn nus, sortibis quaerit a M. utrum
55쪽
et arrogantia, vel in re graviter periculosa 3 l): Immo, si agatur de re necessaria, Vel utili nec alia eius expediendae pateat via, haec a Deo humiliter implorare, nullum omnino peccatum est 32).6l. At si nihil circa Deum exploratur, tentatio Dei saltem expressa et formalis) non intelligitur. Nihilominus, si quis aliquod periculum ponte subeat, a quo liberari non poterit, nisi a Deo facto miraculo Vel in negoci aliquo, aut periculo, quo sorte Versatur, media, quae in potestate sua sunt, praetermittat, constdens se haec expediturum solo Dei adiutorio haec quoque a TΤ tentatio, sed interpretatim dici solet 33). Quae per se leve peccatum est; sed si negocium aut periculum est grave, et caritas vel iustitia illud cavere iubeat, ex hoc capite, letali non caret. 31 Valont. 2, 2, D. 6 Q. 14,
2. Ut puta, in gravi infirmitate, in statu ligondo, etc. Verum, ex hoc cispite, grariter, non religio, sed caritas erga seipsum, Videtur laedi.
luti si quis, ut innocentiam suam doceat, in iunem se coniiciat; si letali morbo decumbens, medicinas et medicos contemnat, si in Restu se secutionis, cum poΗΗet sibi cavere la-Mndo vel fugiendo, sibi non caVΘt. Dixi co dens, etc. Etenim ΘcΘBMest, ut facias haec cum aliq- re
spectu α Deum Suar. 2, 4): alias tontatio Dei ne intelligi quidem poterit. Quamobrem, si is opem a Deo non expectet, contra caritatem,non contra
religionom peccat Salm. 21, 12, 2).
56쪽
DE OBLIGATIONIBUS ERGA SE IPSUM
62. Actum est de obligationibus erga Deum sequitur u agamus de obligationibus erga seipsum. Omnis igitur obligatio huiusmodi ab ipsa natura hominis statum capit. Homo naturaliter suae felicitati studet inde prosequitur cum primis sensibilia et corporalia bona, refugit autem sensibilia et corporalia mala; nempe appetitu. Ροπο eorum, quae homo naturaliter avet, aut refugit, ratio est odidinatrix 1ὶ ne igitur appetitus a ratione desciscat, et illis plus aequo indulgeat, ab his plus aequo refugiat, illinc temperantia data est, hinc fortiturio sed neque haec satis sunt; nam quidquid faciendum, aut fugiendum est, quisque facere, fugere debet, cum oportet, ubi oportet, prout oportet 23 haec prudentia docet. Quamobrem, omnis hominis erga seipsum obligatio oritur cum primi Vel ex temperantia, vel ex fortitudine, Vel ex prudentia. ΟΑΡU Ι.
63. Bonorum sensibilium quae ad vitam pertinent triplex genus est. Nam quaedam ad individuum, quaedam ad speciem conservandam, quaedam Ver ad Vitam recreandam sunt ordinata. Quae proindelicitum est prosequi, et appetitum quoque suis actibus frui dummodo id flat iuxta rectae rationis regulam 1 3 idest in eum dum-
1 D. h. 2, 2, 151 2. cant. Nempe, resionis nam medium 2 D. h. 1 2 Ἀ,4. L ad 2. Et rei ad iuμtitistin pertinos. hoc est mellium virtutis quod vin t D. h. 2. 2. 14 l. l.
57쪽
53 taxat finem proximum, ad quem bona huiusmodi ordinata sunt 23. Itaque, ne appetitus hanc regulam excutiat, temperantia data est. Quae idcirco destnitur Virtus, qua cone is nιia refrenatur 33. Et, qua, sive illa, siV itia, iVe haec, moderatur, in ab8tinentiam, eastitatem 4), et modestissm 5 diducitur. 64. Abstinentia moderatur appetitum quoad cibum, et quoad potum, qui inebriare potest 6ὶ Ei opponitur gula quae estnitur: Inordinatus appetitus cibi se potus 7 . Et siquidem cibi, gulae nomen retinet; in potus, ebrietatis nomen subit. orro, cum nisproximus cibi et potus sit vitae et valetudinis conservatio, inordinatum accipere debemus quod valetudini nocet 8): ideo gula sit ebrietas sunt intrinsece mala s). Et gula quidem, ex genere suo, leve peccatum est 10ὶ ebrietas, cum persecta fuerit, grave li); quippe usum praeterea rationis 12), e potestatem proximam mius usus intercipit 133. Ideo non excusatur ebrius, quod protinus 2 Ex D. h. 2, 2. 153, 2. Finis
autem est regula eorum, quae sunt adfinom. Utrum Vero omnium, in hac vita, slectabilium finis sit necessita aliqua, an quorumdam utputa cantus odorum iucunditas, Vohiptas
detur convenientiues ideo V. , licet, ob solam odoris iucunditatem, florem
olfacere Lugo, De Iust , XXXI. );
opus coniugii, Ob Solam voluptatem, explore non licet Innoc. XI, 9); quippe hoc esset, medio pro fine uti
7 D. h. 2, 2, 140, 1. 8 Salmant. 25. 2, 45. 9 Salmant. n. 16. 10 D Th. 2, 2, J4, 2 ad 6. Etsi te ingurgite usque ad vomitum Laym. Lib. III, ecl. V n. 2;S. Alph. V, 3). Nihilominus, qui
ideo evomunt, ut menSam reuelant,riae a mortali aecusantur S. Alph.,
vero intelligitur, cum ita rationis uEum intervertit, ut ebriu nesciat amplius discernere inter bonum et malum S. Alph. V, 73): cuius indicium est, si ab ebriolato nihil ε- minit. --uni38imia.
utriuΗque naturae Prol. g 123hordinem gravissime perturbat. Ideo probabiliter non peccat per se, qui inebriat infantem, vel amentem, quiPPHqui usu rationis carent Omix V,
25, 2, 20 Secus ac in Somno, a quo, quandocumquo quis excitatus morit, sui compos evigilat. Et in hoc gr vitatis ratio huius peccati posita est Less. n. 37). Ad haec ebrietas perisecta letalis est, propter periculis, quae in ea naturaliter continentur: nam et luxuriosa Ad Ephes. V, 18), e rixosa μου. XXIII, 29 etc. rΘου est et nulli in secretum est, ubi regnat ebrietas Prov. XXXI, 4. V. ΘΗS., a n. 20). Porro ebrio non imputantur, quae ebrius effutit, quia neminem offendunt Sol. V IX, 2, V. Ad quaesti . Salmant. 25, 2,3): nempe nisi aliter nocere poSSit; puta cum qui occultum aliquid proedit. Sed an si imputandae ins nempe in causa blasphemiae, non R-tis convenit. Vide S. Alph. V, 78, v. Quid , qui id a mat, et rectius.
58쪽
54 LIBER II. TRA , UNICA DE OBLIGATIONIBUS ERGA SE IPSUM
dormitum ibit 14ὶ tantum, si ebrietas duratura sit minus una hora, excusabitur, quasi ob materiae parvitatem sibin Quaestionis est, utrum pus sit, se inebriare voluptatis causa, ut ebrietas peccatum dici posgit Sententia, teste a Croix communissima, amrmat 16 .
Ex quo consequen est dicere, nedum eum non peccare, qui einebriat ad valetudinem recuperandam, quam alia Via recuperare
non Valet, quippe hoc est Vino, quasi pro medicina, uti 17ὶ sed nec eum, qui alium, scientem licet et volentem, inebriat ad aliquid graVius puta, sacrilegium, adulterium, homicidium vitandum 18ὶ.65. Castitas a castigando est: Virtus quae moderatur concupi-8esentiam circa venerea. Duplex est perfecta, qua qui abstinet ab omnibus voluptatibus carnis et impersecta, qua tantum ab illicitis
abstinet 19 . Castitati opponitur linuria quae definitur Appetitus
inordinatus venereorum 20ὶ Appetitus quo nomine ei accipere debemus etiam voluntatis actus Inordinatus nempe, Venere ad coitum coitu ad matrimonium, hoc ad sobolem cum primis gignendam et educandam, pertinet quaecumque Venerea igitur, huc non spectant, inordinata sunt, atque ideo naturaliter mala 2 l . Dividitur autem luxuria in consummatam et non consummatam. On- summata intelligitur Jusione seminis et haec iterum, si ex huiusmodi effusione generati sequi possit, vitium non contra naturam; sin minus, Vitium contra naturam diei solet. rioris generis est fornicatio quae estnitur: Coitus cum soluta. Osteriori8, pecies instmae tres: Odomia bestialitas, et mollities 22 . Sodomis est, si coitus cum vivente perdit locum, aut sexum 23ὶ bestia-
14 S. Alph. V, 78. Ideo grave dos, ne cruciatus ontiantur Croix est, alii ebrietati occasionem prae 331 S. Alph. V, 76 q. 1, in fin.)bere; utputa, provocando ad aequales vel ad mortem vitandam S. Alph., calices Less. IV, 3. 31), vel ad coe L c. n. T). nam, in rationabili causa Croix, 19 D. Ih.. 2, 2. 151. 2. Prior V, 21), eo invitando, qui ebrii re virginittis, proprio nomino dici Ἀο-dire solent. et de qua V Salmant. 26. 2 m. . - 20 Ε D. h. 2, 2, 163, 3 21 Innoc XI, 9 D. h. 154, 1.
Instructi De septem peccat. -- quidem Sexum perdidit, perfecta est; talib. S. Alph. V, 76. in locum tantum imperfecta et mi- 18 Croix, 329 S. Alph. V, T. nus propria, quise Sodomiae appellati Et nihilominus, hi negant, fas esse ne in odiosis non venit S. Alph. III, inebriare seipsum, vel alium, V. g. 4713. Utraque Vel paederastia, voldamnatum capitis, ad sensu sopien irrumratio laversa, Vel ore verius . Disjtjgsui MIOO le
59쪽
55 litas, si speciem perdidit 243 mollities, si coitus prorsus absit 253. Ad mollitiem pertinent nanismus 26 , et pollutio 273. Sed pollutionem pati aliquis potest invitus immo et inscius, nempe dormiens ne illa ea obiectis muta, nisi ut procurria 28): ideo,
quoties per accidens et praeter intentionem sequitur, aut omni aut certe gravi, culpa vacat 29 .
24 V. Levu., XX, 15, etc. m. h., 2, 2, 154, 1. Nec distinguitur, quam aliam speciem intorii, vel cuius --xus S. Amph. IV, 47 . 25 I. Corinth , VI, 10; Innoc XI, 49. Guius foediis aio ethnicos fugit V. Martialia I Ur. 19 42. Nec
26 V. Salm. 26, 2, 10. Si vir, abrupto coitu, Oxtra vas fundit V. Gen. XXXVIII, 10). Nihilominus,
Iicet foeminas extra matrimonium)viri adiso infressi semen haud recipere so V1 Superata fuerit, qtini omne fateritur Lugo, De I L X, 197) seu antea consΘnseritiquod non omnibus placet), quia tenetur non continuare peccatum Sancti , M., IX,
3 receptum extrudore si possibilo est), probabilius quum, aiunt, iam possideat non licet S. Iph. III,
foras effundatur semen, ut in maribus; so intus defluat in matricem, ut in foeminis Nec mutat speciem secluso concubitu), undecumque ortu, Bl quin modocumqu facta fuerit S. Alph.,
Nam quod polluti absque ratione sequatur, Non asper m qnum damnum proti Lugo, Ibid.). Nihilominus, quas vigilantibus excidit, graVe periculum praeStat consentiendi in delectationem Veneream
Croix III, I, 931). pollution dissor distillatio. Est
linium modius inter urinam et Eemon, fluitque cum aliqua, et interidum, insensibiliter, absque ulla camis commotione V. Sanch. M. IX, 45, 2), tum in maribus, tum in Dominis Salm. 26, 7, 32). Quae non sine commotione accidit, instar pollutionis habenda est, quoties aut notabilis est, aut cum notabili commotione; quippe est notatiliter tumis et quasi inchoat soli titio Sanch. n. 31).Μodica, et cum levi commotione, non magis curanda quam de gradore D
potest permitti, dummodo quis meres sive se habeat, absque ullo mleo tionis consensu Salm. n. 33 S. Alph. III, TI); at procurari non potest, et est graVe, quippe Sine aliquantuli semini offusion non fit S. Alph. l. α). His duplex hodio novum accedit spurcitiae genus condami SmuS, et secundatio artificiosa Condamismus ab auctore Condam viro Anglo cum vir mulierem ingreditur tenui obtectus involucro, quo fit ut semen Varia contingere, et mulier concipere nequeat. Fecundationi artinctos studetur semine viri fuSO extra VRS, o admoto ad os vaginae uxori nimis arctae. Hanc in mulieribu experiri coepit Hunder, an 1799; eique favent cum primis medici quidam GKllici V. Sirauit, Erucie sur a generation ari cirile. aris 1876; Thomas Gai Bard Trait clinique des madadies des femmes Paris
heic praeterea notanda sunt. num
est, quod ea pollutio, quae dormientibus accidit, interdum est quaedam exoneratio naturae; ideo, probabilius, non est illicitum, eam desiderare do-
60쪽
LIBER II. - TRA . UNIC. - DE OBLIGATIONIBUS ERGA SE IPSUM
66. Non consummata luxuria ea dicitur, quae citra seminis effusionem, fli solo desiderio, vel sola delectatione morosa, rei turpis. De desiderio expedita re est V Ρrol. 275 n. 163. Delectatio 8e-bilis triplex distinguitur venerea, carnalis, et naturali8. Venerea est, quae sentitur circa parte genitales per commotionem seminis, vel spirituum generationi deservientium 303 carnatis, quae circa pectus cum aliquo calore, Vel circa cor 31ὶ naturalis demum, quae sensus permulcet ex indita rei sex qua oritur suavitate, pulchritudine, dulcedine, etc. 32). Nulla ex his, peccatum, ima est Prol. 273 n. 10); sed venere et carnalis, cum pervenerint ad consensum Voluntatis et tunc utraque gravis illa, nempe, per e, quippe est delectati rei extra matrimonium naturaliter malae; haec ob proximum e pene certissimum periculum labendi in delectationem veneream 333 Α naturalis, regulariter est, prout alias, licita 34) excepta ea, quae capitur ex actibus nempe pudicis persona alterius sexus nisi valde pueri, aut puellae); quippe cadinali proxima, atque ide periculosissima est 35).67. Et haec sunt, quae castitas vetat directe et per se. Ad haeo, indirecte et in causa vetat quaecumque delectationem Veneream eoque magis desiderium Vel pollutionem excitare possunt quamvis non sint per se illicita sed aliter et aliter. Nam si stant ΠΗ delectatione Venerea, ea solum vetat, quae hanc excitare valent iet natura sua 36); et tunc solum Vetat, cum nulla subest causa ne-
siderio inessicaci, e. g. minuendae tentationis, vel sanitatis causa S Alphon. III, 480); nec est illicitum,
cum naturaliter evenerit, de illa, quasi de naturali XOneratione gau-
tem n quod Mitra mi obligat ad consertrandum semen cum periculo
vitae S. Alph. 478ὶ quocirca non
est illicitum, semen corruptum X- trudere pharinacis, tametsi aliquid sani exinde extrudatur immo et eo rumpere dixtrudendum, valetudinis curandae causa S. Alph. l. cta Ad haec, nemo tenetur coeptam, invito Se pollutionem cohibere; quia et perdissicile est, o valetudini pernicio
3, 31. 31 Croix. d. c. Multis carnalis et Venere eadem sunt. Alii dissentiunt, sed vorbo tenu. V. Balter. ad
nustae iuvencula faciem aspiciat, vel cantum audisti, aut manum, quaSi rem lenem puta, OlOSericum, in
phon. III, 482. Idest, ea quae Sunt gravia in genere luxuriae. Ergo caret letali remoto periculo OnSΘn- SUS), Si non it grave, quamvis Sit in genere luxuriae ut puta, breVecolloquium cum puella, leVi aspectus, vo curiosa lectio venialiter turpis