장음표시 사용
61쪽
X.ilsamo ct recentioles Graci veram fenIentiam antιquorum Caκοπμm de Translationibus vel non intellexerunt, vel distinetionibus commemitras mias earunt, ibid. de I s. initio. Socratis interpres, ct Tripartita notantur in explieatione clusionis is*ίειος. I71 Iterum graviter certaιum de Translationum jure in Gregoru ct Procli Tra lationibus in Effcopatum C onstantinop. 17sPlurimae ante Gregorium 2 Proclum Translationes adnotantur. I έ
gisteri, calixti I I. s' Pelagii II. fungitica Epstola deprehenduntur, σ
vetus mendum ex Nicephoro toltitur. I 6
Superior disputaxio de origine, progressu σ Uu Translationures in pauca colligitur , ut transeatur ad explicationεm singulorum Capp. hujus tit. I γέ
Proeedente tempore S Uu Patriarcha figuli tu suis Diaeresibus confirmandi primim Transotiones, vel per se transferendi potestatem obtιημο-runt, potiora ιamen Inre Papa Romanu. , cuIim line distiunditur Patriarcha Hs. 17 7 Utrumque IllIracum olim sub Patrιarcham Romano, in utroque Thessalonι-eessis agetropolitanu. Sedit Apostolsca vices ιenere solebat pravilegio se HSedis. 177 Falsa ct Corinthus sub Patriarchatu Pontificis Romani. ITTAMctoritas Summι Pontificu extam ιn Translatione Patriarcharum Constantinopoti . 178 Aerest autoraras Imper torum ct Regum in Transationibus. i s uilem per orbem nniversum Pontisces de Transationibus extra ordinem rimum ad se referra voluerunt, re quo colore e postremum eas fur juris omnιno
Patriarchae Gracι in Oriente nihilominus non tamtim Translationis jura, sed etiam plenam Ecclesiarum suarum administrarionem , Θι positiones ct setiunctationes Episcoporum 3nconsulto Pontifice Romano retinuerunt. I Tyria iss ad explicμtioncm cap. a. hujus tit. quod pertinet ad Antiochenum Patriarcham, st occasione rapta de universo natu Ecclesiastico ct Poliii.o Patriarchαιμι Antiocheni sub Latinis. I79. IsoEx ιcatur cap. I. hoc τις. n quo sevcrssime Innoc. III. autoritatem Poni cum in Transationibuι asseruit adversus Patriarcham A tiochenum , ιiset ageretur ac Transatione Electi tantum , necdum tamen consecrati Epι-s p . I 8 o . ISICO L. explicatur. Vuod ad Translationer spectat, nusta est disserentia inter Electum, ct inter Consecratum Episcopum. IsrElectis 2 Confirmatus Episcopuι tam in spiritualibus quam in temporalibus potest ministrare, exceptis qua sunt ordinis. I 8 I. I 82 Postulasio suo concurrit cum Translatione. is x Explicantur cvp. 3. ct ust. Igi Poena ejus qμε proprio motu, Ecclesia sua relicta, transit ad aliam Transationis prateXιμ. is 3
Prudentia Innocentii III. in Translatioηe Conradi, de qua capp. 3. oe uir.
62쪽
ve flatu Ecclesia constantinop. post captam a Latinis Constanι imp. I 4. 13 Cap. s. de Instituι, ι sera Ar, cujus senιentia prιmum a Francuso RoaιMiseo judicata, is svarsaιιones, Cusiones sive Renunciat ones ct Depositiones Episcoporum non tertinent ad Legatos Pontificis , etiam a latere ; ms in mandatis sat men-
ιο , vel oecialiter commιιtantur : fraterea debet de re tota ante execut onem referre ad Pontificem e aliud in Electionum Confirmarione. I s
mendarum. 18 1 . usque ad 2 OLFalso Commendarum auctor Leo IV. traditur a veterιbus oe' rerinΩιώ. In is retibus. 8 286. ISTVeteribus Canonibus , vacantibus Episcopis vel clericis, Episcopatus vacans τοι alius locus ad tempus commenuabatur qisasi deponebatur. Commendario illa ad tempus proprie Incardinatio vocatur. Illa tamen notio Incard narιο ms in notis emendatur. 9 Vacans Ecclesia vel ritulus ; ct Osuiu , νει Clerιcus vacans quo sensu dicantur. Igo Cardinales Prest teri , vel Cardιnales Diaconi in Ecclesia commendata. I 8 6 Vera disseren. 1a inter Transaiionem, ct Incardinationem, non animaduco a CorreEtoribuι Romanis, ad Can. Fraternitatem, diIh. Lxxi. I 87 Commendarum hodιernarum abusus notantur. I 87. 188 Explicatur Regula, qua dicitur, de duabus ικcompatibilibus Ercis3s , Mnam Intitulatam , alteram Commendatam habere licere. Cap. 3 . de Election- attingιtur. 188 p. a. de Cieris. non residem. unde explicandum. ISTDE Origine oe vis Transationum , Incardisationum re Cammendarum
De statu recisastico Britannia nostra Aremorica sub corolo Calvo ct Brι-
iunge qμa sub finem Tractatus do Pallio. 24
Nonfacile a missa, cst nisi magnaex causis Translationes in Gallia. 2 o. a Ο ΙCan. 7. CAUAE VII. cu. i. explicatur. Canones Concitiorum AfrMAns umde Trassatιonibus explicantur. - IOIAutoruas Regum nostrorum in Transationibus aoi χολ
63쪽
Item Regum Anglia, ct quorundam aliorum. Loa DC Trassatiombus Sedium. Non licere Discopo mutare Sedem , vel Eeelsarum privilegia, nisi causa ιn concilio eunita, ct Imperato mm I Regum laterveniente decrero. μαπam iustἀ causa. χox. 1 3ε Dcatur Can. . Causa vI I. Qu. I. excmpla quedam Episcopatium Sediam in Gallia translatarum. 2DIIn Anglia. RO . o Aliquando transtatis Sedibus, antiqua nomen retinetur. xol Stri Iιm ahquid aspergitur de Transat/ombui , sive infutationibus Canom corum Regularium. Monachorum, Montat Μm, σ Monasteriorum , inauerum Oriunem oe Ogulam. . o F Iicatur ae rate fugitivum eat. 1. de Electione, retrahisur, ct resti.
ruitnr proprio tit. de Translatione. χο . usque ad ars Verba primo σ varietas temonum, deinde sententia excutitur. 2oscan. . Nucam Concilii iterum attingit r , 3n quo pro Cons
In Transtation in Sedium iusta populi s ruta admissas ramulius . factio
Ex historia Eusebii tres loci illustrantur. aos Commumo ratrone perfnarnm triplex , Ecclesiastica , Laisa di peragra
64쪽
stant Aisp. I. si strantur. M 1 Gmdi instanti. ρ regriua commMnio significet, quoties accipitur pro poena. 1i 1 Explicatur can. 8. Nua Synodι. 2ILConcilia Chat d. Au. xi. attingitur. ML Gravior i aeua Regradationis quam teregrina communiouis. III. LII Can t6. ConmΓι Ilerdensis explicarur. 2I3 De Depositione Episcoporum Asiana Sisceseos a Joanne 6bras amo facta, ιocm insignM ex Palladio vita Chr sostomι Scriptore non antedecIns aν δε-terprete exiticatur ex Gracis ct illustratnr. xi 'scopatus dignitaι eximit a Curia. RI Muo locι ex Athanasio non intellecti ab Interprete, vel corrupti, emendan tur oe explicantur. 2I , a II
SE Rras tit. cum pracedd. Hs Argumentum totius Tractatus. Primo summa Capp. huius t t. quid Pallium , qua Forma st Benedictis. Secundo origo ct Antiquitas. Teraso, qua petere teneantur, quι concedere, ct quibus concedι soleat. suarto , da Dram/nto praestari solito in Pallii traditione, quis Pallιι essetitus σ utilitaι. tamuro de Pallii Concessone quibusdam Episcopis ex fletulari privilegio. ibid.PRima pars, qua omni Dpp. hu us tit. reducuntur ad Rubrisam, id ea ad usum vel autoritatem Pallii. G 6. usque ad x ah Primum . de Uu ct mo/o utendi Pallio. 2I6. 2I De autoritate Pami, eius effectu oe potestate. xi Cap. i I. de guttione evit Lur. 1I . ris. quibus junge supra
Concilii . Matisc. I. Can. s. iure veteri, quotidianus Pastιι usus. Fostea κon nrsi raro quotidie concessus. ais Retulariter pro defuntitis, vel tempore jejunii, eum Pallio non licet cele- . orare. 2 ig -id sit Pallium, eius Forma ct Benedictio. . 2I8. IIs Paulum vocatur a Gracis ω-φίριον. male quιdam φυολιον ct εὐοφοριον con fundunt. φ ολυεν, πιλυμ ιον, or Σαωκος, idem. Phr ium a Pallio diυιν- sum. 2I9. 21
Pallium insigne proprium summi Pontificis, Patriarcharum 2 Metropoli
Pallii ademptio, exautorationis oe detositionis nota. 22o. 111 Ex Theodori Lectoris excerptis torus insignis 2 eorruptus, ct ab Interprete non ιηtellectus explicatur 2 illoratur. 1io Ordiκatio Episcoporum Pontica Dioeceseos ad Patriarcham Constariis'. 'N
65쪽
Pontificem Romanum etiam TacMIum Pastoralem sive ferulam initio ge
SScus a cy tertia Pars e Pallii origo ct antiquitas , moribus o consuetudini, non iuri scripto , id est antiquis concιlsorum Canonibus trι-buenda. 20. usque ad x asHiiscmari Remensis duae Epistola de Pallis noratu digna. Item Isidori Pelusiota lib. r. v stola I 36. explicatur,2 Canones ex Syn O- nodo VIII. contra Photιum : in qua primum aliquid de Pallio desini
Fer uniOensam Europam Pallium a Pontifice impetrari solitum. 123. dc seqq. Ed iis ballia , ct de jure Arelatensis Ecelsa. 223. 224. Igu id in Anglia ct Hibernia. 12 . 223
A d in Germania, Hungaraa, Dama, Suecia. 2 7 3. 22 6 IV fa in Italia, Sicilia, Sardinia , Hisbania, Abrico , Corιnthr. ' 22s urpationes Patriarcha 6onstantinop. adverses Ponti cem Romanum. χχ GAliquando P atriarcham Constantinopolitanum Pallium obtinuisse a Pontifice Romano , etiam anIe Constantinopolim a Latinis capram. 22 TReliqui Patriarcha propria autoritate Pallιum sibi sum erunt , si r er Pontifex Romanss. Qua in re variatum circa minimos. 227 Patriarchae si guli Metropolitanis suis Pallium concedunt. 228 uando re qua occasione Pontifices coeperiist etiam Patriarchis maioribus Pallium tribuere , ct jus Paιriarcharum cιrca Metropolιtanos 3mmιnue
Specialiter aliqΗaπdo usu Pallii concessus in exequiis. 228 A finorum etiam Patraarcharum jus in Agetropolitanos arm. s restrictum. 218
uomodo, er qua forma Pallium debeat a Pontifice postulara. 22s P Ars quarta. De Iuramento in Traditiove Pallii Pontifci praestando. δε-
ramentι variarum clausularum origo, cause ct muta;iones observκnrurct explicanIur accurate. ' 22'
' tuor exempla diversarum formularum inter se comparantur. 219λCafl. 6. de Iurejurando explicatur piemssime. 23 o. & seqq. ElecIio canonice faeta ab Eliatoribus Schismaticis, ct electo Schismat eo, dummodo ad unitatem redeant, dispensative confrmatur, cap. I. de Fle-
unde mutuata sint septem clausula dicti iuramentit. 2ὸ inuid in eo Regalia salicti Petri. . 2 o Explicantur iuramenιι ea verba, pro posse meo, salvo ordine meo. 2 ITres articuli, de Profestione ad ornoakm , ae Pr ι etione Romana, ct de Susceptioite Legatorum Apostolicorum , absque venia ct concessione Regum nostrorum feciali, executιom non posunt mandari, quod jus antiquissimum se confirmatur. 2 IIdem ius olim in eis ulra.. 2 IFormula ant1qua Sacramenti prasti a Bonifae o Marure Gregorio II. μqua haec te a notanda , Subditi sub Iure Canonico. 232
66쪽
sua Iis,i de natura ct substantia allanius actus , quamvis verbis conumona ιibus expresa , conit ton m non faciunt. 1 3 ρ. 3. hoc ιit. oe Cup. 3, ct ε. de meis Legati illustramur. 133. 13
sua privilegia soleant co cedi in Concessone Pallis, maxιme Episcopis. 13sD er ιηe Majenasii hujusmodi privilegia cessant. 1 FEx Theodulpho Aurelianensi locus explιcatur. 2 FCoaeso Pallιι Episcosis in ita non tribuis exemptionem a juri ιmonee Muropolitant. 233. 23 6 RUiripium Gregorra XI ad Carolum V. Francia Regem super ea re, is gratiam Parisiensis Difvt. 136 Falli. σ privileg ti Episcopos privos Pontifices sibi non obtemperantes. 1, Graiis concedendum esse Pallium. 137Caρ. i S. De Simoni llustratur. a 37
ium persona, sid Ecclesia concessum. . Metensis Epis pi- 23sHuiis moάι privilegia Episcopis , Salvo iure ε intropolitanorum , eoae a. ibit.
L.ci insignes in eam rem ex epistola quadam Hairιani Papa ad Rerterium Vioisensem, re ex alia ad Carolum Magnum. 2I . 1 oIissi=his de iure Meιropolico controvorsia ιnter Turonensem Archiepiscopum,
er Dolensem Episcopum explicatur, ct illustraιur epistola AIS. IIdeberii 'Autoritas Regum nonrorum in huissem i controversiis. 1 ε Faeil us persona alicηIus Episcopi Paulum Jecialucr ιndulgetur, quam E . elesia cμε prae st. 2 41 Actardi Nanneiensis Privilegium speciale expenditur. ibia. Δ ιara Regum consensus in impetrationi Pallis postulβηd i necessaria. a x
67쪽
De Renunciatione. EX rc Aτuκ quid sit Renunciatio, quam late pateat. Connexio huius tit. cum straecedentibin, praecipuὶ cum tis de Pallio. a 3. Nemo sponte renunciare potest digniιati vel loco quem in Ecelsa obtinet, absque automate Supersoris. 2 6 Renunciaιionis definitio. 2 4 42 fllus in hoc rit. apud Gregorium, vel in antiquis follectionibus , Pontifex antiquior inlexandro III. autor Decretalium de Renunciasione. 166Origo 2 progressus juris de Renunciatisne anie Alexandrum III. ιam in Orιentala quam in Occidentalι Ecclesia. λε- Orientalis Ecclesia ius circa Abdicationes , seu Renunciationes. Exemplo. Forma renuncιandi. Imperatorum autoratas in Renunciaιιone. 243.2 6 occidentalu Ecclesia jus circa Renunciationes. 1 7. λ Loeus sietulans ex Concilis Mileuitano. 2 ICap. I. De Transatione attingitur. ibid. Couvenisse fere Ecclesiam Occidentalem eum Orientali. 2 7. & ieq- Pontifices Prat tu Majorum causarum Renunciationes SrnodιI Provinciam ιιbus ademerunt, oe in se transtulerunt. 2 8 Ioannes Siaconus notatur. 148 Regum tamen nostrorum ct aliorum consensus requisitus in Renunciationiblis. Exempla referuntur. 1 3 Summa Decretalium , qua sub hae Dr. ct in V I. ct Clementinis. sed tria Capita reducuntur et ad tersonas Reκuntiantium , ad formam Renunciatio nis , ct ad ea as legitimas Renuncιan s. 248De Personis. 248. 2 sDe forma Renunciationis. 2 9. 2s Renunciαιο alιquando concurrit cum nova Elect ane, quo easu ct faculivi renunc andi, ct ele monis admittenda a Superiore simul eu impetranda, nec obstat coistraria consueιuti. CV, 36. de Elemone in v t. explicatur. 14sAhie fa iam Electionem facultaι Elethioms admittenda ut ambulosa rejrcstur. ibid.
Non facile praesumitμr Renunciatis ex actu quolibet, sed ex legitima ct solem
oras sit legitima Renunciationis effectiu. 2IOCausa cognitio in Renunciationibus sive Resignationibus necessaria. apuan- sint justa Renunciationum causa. 23 Post petitam a Poηtifice instanti s Renunciationem variare non licet. 23IHodiernas Renunciationes ingratiam persona, sive in favorem , sua eausa, sub condιtione, vel sub annua pensione, absque legitima causa canonibμι
comprehensa , omn no ιmprobari. 13 I p. r. hoc tit. plenius explicatur. 13 I
68쪽
vel Beneficio, ut monascam τι am ampleὶIc ιur , uerκm eligi posses Ad Episcopatum vel ad alιud Ecneficium. I. 3Vel pretatas ct sterioris υιιa cassa , vel eriώm poena ct poenitentiae gratia , Episcopι vel Clerici ε Monasterium ingrediuntur. 2,3Can. 29. ct 8. Dist. L. illustrantur oe emendantur. 213 Ex cano cr minis gravis, Αριβροι vel Clerici convicti, ct in Monasteria relegati, ιιerum ad honores Ecclesiasticos redire non debent. Aliud si ei-era ς .men sponte vel eoActi Monasterium fμcrint ingras. Exhlicatur celeιris Canor, Hoc nequaquam 4 .casD vo. L I. ibid. Error Innocenti III. oe collectorum notaιur. ibid. auo ct origo erroris declaratur. 2 6 nasi nodi V III. canones a Photio confecti. 2Iε
In Cap. auditis de P asscriptionibus , &c.
Cap. I. de Lege Doecesina , sive de Iurisdictione
69쪽
16 cExemptiones ad aquitatem non ad jus stri tum esse referendaι. Ordinis ratio. asa
Exemptionum initia st progressus in Anglia. 263 Iis plerisque Cathedralibus Eccls s Atalia inductos Monachos fuisse ; nom Canonicos vel Gerιcos I unde idem Abbas quι σ scopus. 163 Insigne rescriptum Alexandri I I. in eam rom apud Eadmerum vn gratra
Exemptionum initia oe progressus in Gallia, Marculphi formula prima re
fecunda illi Liratae. 26 . 26sLerinensis exemptio indicata primum, o Concilium Arelat. III. ιdoratum. 2 63 26 6 Agatinensis exemptio. 2ς , Sahcti Marcellι ct SImphoriani. Item Luxoviensis. Regula Columbaκι. 166. 267 . Exemptiones Monasterioram concessionibus Regum nostrorum indigent, etiam infirιιMalιbμα- . . . . βη Pontificis confirmatio postea petita st conressa, sed causa cognita et quod videtur civisse circa tempora Gregorii I. ct Adeodar/: contradιcto judicio etiamfrm ιδ. . 26s. ΣTOABliquis exemptionibus tantum Abbatis electio ct Iibera rerum doensatio permFιι , in reliquis Episcoporum jura conservata. 27O. 27 IVetus mendum sublatum ex Can. 3. xv III. C UAE, V 2 2. 271 Meis sum oe suppositμm esse Concilium Laterane e , quod tribnitur vulgo
Prima regula semper observanda, ibid. Transiim ad nova L exemptiones et D sse frequentes in Gallia st Anglia. 1 3
Earum jura, forma ct conceptio verborum ιn illis var a. 273. 27 Earumdem concedendarum causa , eadem comradicto judicio sepius a Ponisineibus firmata, ct etiam sine eo eno Episcoporum concessa. 27 Conciliis generalibus recepta ct temperata. 27 s
Cap. III. De Praescriptionibus.
70쪽
Contravero de proprierale, de modo , de iure territorii sunt distinguenda 178 Explicatur cv, . de parochiis , emendas non 4. Concilis Tolet. IV. 279 Tocus singularis L. un. Cod. Theod. Si certum per. de chirogr. quo probatur, Theodosium iuniorem primum esse antorem prascriptionis o. annor. 279 Illumatur rap. 8. de Praescrip. ibid.
Cap. I V. De Interruptionibus praescriptionum.
connexio istius cap. cum superiori. 28 Varii interruptionis modι ex utroquo iure. ib.d.
Procssionis ct procedendisignificarionιs diversa , ct sver ea re Cujacti opinio
expensa. 28 ITitaniarum plures significationes. ibid. Praescribi privilegia 3 o. annorum spatio. CV. 6. ctis. deprivileg. illustran-
Visitatio re procuratio ad quoi pertineat. Visitationem nee praescribi posse, nec remitti solere : procurationem remitri pus , non praescribi. 181 Te solutione denariorum sancti Petra in Anglia, ct quosensu eorum exactio ad ius Oscopals dicatur perrinere. t 133 Census denariorum sancti Petri in singulis domibus Albigensibus ereptis. ibid. Brevis hujus capiινι conjectio. ibid.
Cap. V. De antiquo statu Religiosorum in Gallia.
OVL ct feries istius eap. O connexio cum superioribus indicatur. 18 Ex quibusliam Capitularibus interrogationum Caroli Magni duo evita exponuntur. α Iis G utia Monasteriaisse multa ante Benedictum. Martinus primus autor. 1 8 4. .
t te sibus Monasteriis, Massiliensibus, Grinincensibus , ct aliis anto
Benedictum. 28sE., am νε ula ct institutiones varia fuerunt in Vallia: quod improbatum. 18 6 Hane traditationem a iursconsulto non esse alienam. a 8 Nos tantum in Gallia, sed etiam in Italia anto Tenedinum plura fuissa Monasteria. 23 De Romano Monacho antiquiore Benedicto. ibid. Quo tempore Benedictμs σ 0μι Regula per Gallias infameris, ct s reprasit. 187. & seq. Distiὰctio Caηonicorum Regularium, ct eorum Abbatum a εmonachis. 138 suando coeperis distinctio Monachorum in nigras ct albos. 138siisiuia ct Regulas Monachorum ad disciplinam tantum pertinere, non ad jώννυctioisem. De jurifliatione Spiscoporum in Monachos. Plures Canones ad eam ffectames relat/. G Iianus notatus. 288 289s 33