Specimen criticum

1쪽

QUAM

3쪽

PROPOSUIT

ΜDCCCLXVIII.

7쪽

Ε CICERONE.

E CENSORINO.

Ε FRAGMENTO CENSORIXI.

8쪽

Ε TACITO.

EX AMPELIO.

9쪽

In ologanti Q. Curtii Rufi libro emendando post Franei Aoum Modium'), qui vetustis codicibues usus primus reosam Curtii restituendi viam ingressus erat, no Stris temporibus unus omnium prosperrime elaboravit Carolus Timotheus Zum p tius ). Nam qui praeter eum hac aetate de Curtii roliquiis bono meriti sunt, Iulium Musit gellium R) dico sit Henrioum Eduar dum Fossium ) et Ius tu in Ie epiumq), eorum

) Modius in oditione sua, quae prodiit Coloniae a MDLXXIX membranas adhibuit Colonienses, alteras Sed illis poStponendas Sige-bergenSeS. Praeterea Thosanum librum minoris pretii. ) Ed. I. prodiit Borolini a. MDCCCXXVI, ed. II. BrunSvigae a. MDCCCXLIX, ed. minor ibid. a. MDCCCLII. - Εd. Berol. a. MDCCCXLI. 2 volt. M) Epistola ad Iulium Muulgesilium do critica in emendando Curtio recte exercenda. Alienburgi a. MDCCCXLV. - Quaestiones Curtianae. Ibid. MDCCCLII. - Ed. Teubneriana. Lips. MCCCLI. -) Specimen quaestionum criticarum de Q. Curtii Rufi historiarum fragmentiS. - CenSura epistolae FOSSianae et editionis Duebitorianae in Muoigellii Ophomo ridibus anni MDCCCXLVIII vol. I. p. 416 - 427. Censura editionis Zumptianae in eisdem ephemeridibus anni MDCCCLVOl. Ι. P. 51 - 70. - Censura editionis FOSSianae et eiusdem Fossit Quaestionum Curtianarum in novis annalibus philol. a. MDCCCLII vol. LXVI. p. 25 Seqq. - EmendationeS Curtianae, quae eisdem annalibus insertase sunt a. MDCCCLXV vol. XCI. p. 189 - 194.1

10쪽

unus quamvis in explicando scriptoris sermone et in rebus Onarrandis satis laudabiliter versatus sit, famen bona supellectile plane dostitutus nimis anxio criticam artem factitavit, ut haud raro quas ipse luculenter excogitavit emendationes intsextum recipere dubitaret; alter in singulis locis sa0pius feliciter emendationem tentavit, idem tamen perverse iudicavit de universa ratione artis orificae in Curtii libris exercendae; tertius per aliquot iam annos tamquam Severus idemque candidus iudex, quaecunque ad emendationem Curtianam nova a viris doctis prolata sunt, accurate et diligenter examinavit atque adeo prae ceteris magna ingenii sollertia atque sagacitate permultos locos correxit neque Vero unquam Se accinxit ad parandam Curtii sui oditionem. Zumptius vero accuratiori quattuordecim codicum manu Scriptorum cognitione nisus, qua etiam Fre ins hemium q) of

Sit ali en burgi um λ) superavit, primus ostendit, id quod iam

magnuS Suspicatus erat IosephuS Iu Stus Scaliger, OmneS

qui ex Septuaginta fere codicibus in singulis Europae bibliotheeis

asservatis hucuSque inspecti sunt, ex uno mutilo et Satis mendoso fluxisse archetypo, qui quidem nono, ut videtur, Saeculo langobardicis litteris fuit scriptus. Atque hi codices quod nonnunquam mirum quantum inter se discrepans ita ut, ubi hiant Florentinus A, Bernensis A, Lei densis et ex maiori parte Vossianus I quoque et Florentinus B, ceteri lacunis expletis tersam

plerumque praebeant lectionem: non casu factum est fortuito, sod foedissimo interpolationis studio eorum, qui commentis SutSScriptorem emendare sibi videbantur. Hanc vero Zumptius Sententiam, quae omnino vera est, plurimis quidem probavit viris

) Io. Freinshomius satis largam lectionum varietatem ex codicibus partim bonis transcriptam protulit in editione, quam cum commentariiS et Supplementis emisit Argentorati a. MDCXL. 2 volt. Τ) Henr. Siaakonburgius collationes codicum Lesidensis. Vossiani Iet II recepit in locuplotissimam editionem suam, quae prodiit DHlphis et Lugduni Batavorum a. MDCCXXIV.