Dissertatio medica inauguralis, de animo demisso ...

11쪽

uartum, Ad considerandum quantum hujusmodi affectio conferat ad alios in aliis hominibus conforman

Qintum, Ad agendum de ratione medendi. Et ut ratio de re proposita differendi, illustrior fiat magisque perspicua, hunc ordinem rerum subjiciam.

12쪽

CAPUT L

De signis Animi demissi. Ι

* I. De Taciturnitate non voluntaria Is et. De Animi demissione spontanea af 3. De procliet itale ad complures animi agitationes 39 4. Proesivitas ad res cujusdam generis cogitandas q

Conjecturae quaedam de ea animi conditione unde hujusmodi signa proficiscuntur, de eoque modo quo haec sit a quadam alia animi conditione dijudicanda, quicum ea solet aliquando confundi. 6

P ARS PRIMA.

13쪽

Pages 1. Conjecturae de Taciturnitati. ' 79 2. --- despontanea animi demissione 9 3. - de ingenio mutabili aliquorum qui aniam: demi se sunt obnoxii. 9j cur homines animo demisso res tris es perpetuo cogitent. 139 de causa solicitudinis eorum de tua v letudine. I

PARS SECUNDA.

Piscrimen inter animi demissionem atque insaniam I s

CAPUT III

Conatus demonstrare has animi affectiones e quodam pendere statu corporis. In hunc statum corporis inquisitio. 17

PARS PRIMA.

14쪽

ViPages 1. De hominibus pari modo sese habentibus quo se habent taciturni. 1 89 2. De hominibus trifilia degravatis. I9, 3. his sterilibus concluso, eum animi salum, qui

tri tiae nomine appellatur e quadam pendere conditione corporis. 2os 4. Cum animi assectus, crebrius excitati, proclivitatem e ciunt ad animi eosdem assectus motusque, hanc rem ex assecto corpore proscisci. Ibid. 9 5. Statum corporis, qui eo spectat ut similem asserat procli italem ad animi asteritus motusque, incisosse, sine interventu assectuum motuum . 2I

PARS SECUNDA.

Inquisitio in proprium statum corporis ita affecti. et af I. Orebrum sors es assecta, idque in statu diminutao incitationis es, ubi ea adsunt gna. Ibid.

a. Trissilia apparet in valde diverss atque Eliam contrariis corporis salibus: et quamvis cum generali debilitate et temperamento melancholico crebrius conjuncta, neutri tamen es propria. 238 3. Incitatio cerebri, quatenus ad cogitandum pertinet, diversa sors esse ab incitatione reliqui corporis. 249 4. In

15쪽

Page, 4. Incitatio cerebri hoc in loco saepe diυersa es ab incitatione reliqui corporis. as, 5. Adhibita doctrina incitationis cerebri propriae ad id explicandum, quam ob rem se osendat i itia in diversis corporissatibus 26

CAPUT IV.

Vis tristitiae ad alios aliorum conformandos

CAPUT V. Ratio Medendi 3o

' 1. Ratio adminifrandi homines trises 3 18 2. Ratio commutandi ejus satetis corporis quo opportuni sunt suis animi dem Toni 383. De caetinendo ne redeat hic animisatus semel sublatus. 39

CAPUT

17쪽

DE ANIMO DEMISSO.

CAPUT I.

TRISTITI A seu Animus demissus Anglice et apours, seu lois spiriis , vox est latiore usurpata sensit, ad

quandam animi conditionem indicandam, quae complures comitatur morbos, Ut laypochondriasin, dyspeps1-am, arthritidem atonicam, laysteriam, scor butum, &c. et quae aliquando, etsi rarius, siue ullo alio morbi signo

occurrit.

Haec animi conditio ut summi momenti signum, ab omnibus fere de iis rebus scriptori biis memorari consuevit, fusiusque de ea disi emerimi viri clari Sydenhamius, Wilyttius, Cullenusque, ad quos hujus rei studiosos relegamus, quoniam ipsi brevitate instituti nostri circum scripti, quo minus eos plenius citemus prohibemur. 9 i. Haec animi demissio longe alia in aliis est, et leviores quaedam mentis amemones, quae minus solent attendi, hujus naturae mihi esse videntur. Harum tina, quae ex levissimo forte genere tristitiae quod possit percipi, proficiscitur, est hebetudo ista quae obstat quo minus homines quibusdam temporibus colloqui cum suis possint, quantumvis ad id voluntate ferantur, et quantumlibet alias confabulari soleant. Haec taciturnitas haud voluntaria omnes prope quibusdam temporibus leviter assicit, dum alii creberrime degravantur, idque

18쪽

tisque adeo, ut pene stupore obruantur, alii rarius tam que leviter ea premuntur, ut vix possit sentiri. Qui hujusmodi taciturnitati sunt obnoxii, in id quod ei conjtrarium sit, crebrius currunt, quique nunc loqui omnino nequeunt, alias loquaciores sint atque laetiores quam quivis alii. Nonnunquam fiammo cum impetu ea ingruit, qui impetus accedit, deceditque repente. Crebrius mihi foeminas quam Viros, Ornnes autem mortales, UtriusqUe sexus, cujuscum lue sint temperaturae corporis, invadere videtur. Auferunt eam occupationes fere quaelibet, et

quidquid animum permovet. Cum haec animi conditio in multis hominibus possit conspici, qui nulli alii mentis asse moni sunt opportuni, ea, quod ad eos attinet, signum morbi non potest appellari. Cum ea autem, in iis qui animo demisib esie solent, usitatius conspiciatur, cumque ejusmodi homines ea primum omnium afficiantur, quippe quae iis inferatur a dyspepsia, aliisque causis unde oriri soleat tristitia, cumque, iis sublatis causis, ea simul tollatur : Ea ipsa igitur, quantuni ad ejusmodi homines spectat, meo judicio, est: pro signo morbi habenda, et in plerisque rebus, cum nullUm aliud signum sequitur, consuetudo aliquid agendi, atque occupationes, quibuscunque intendatur animus, quo mi nus ingruat tristitia obstant. t et . Animadvertuntur complures, ad hanc taciturnitatem procliviores, post solitudinem crebrius suspirare, lacrymas effundere, multasque alias dolentis animi ede-

19쪽

re notas, Marum rerum nemo eorum qui adsunt ullam potest afferre causam, et, si interrogentur ipsi, magnoin pere perturbati respondent, causasque afferunt, Vel quae talia essicere omnino non posse videantur, vel quae mulinto ante sine ullo ejusmodi effectu exstiterint. Sunt qui fateantur nescire se causas tristitiae suae explicare, et dum nolunt eam alicui tribuere tristiori rei de qua antea cogitaverant, pro signo eani morbi habe ani ; cum alii contra inde eam oriri existiment, quod adversam suam valetudinem, aut quasdam alias secum

reputaverint calamitates.

Pars hac tristitia levantur, cum primum animUS eorum alicui fuerit negotio intentus, vel colloquio ; CUm alios contra, omnibus in locis habeat infestos, propterea quod usque adeo ea sint degravati, ut nullam in rem

possint animum. intendere.

In hysteria hic animi status facile convertitur in contrarium, et in iis exemplis, quae sub dyspepsia a viro claro Culleno sunt adducta, eadem saepe fit commutatio ; in multis autem aliis hypochondriasis exemplis, qualia ab eodem viro illustri usurpantur, cum viri tum foeminae tristitia vehementius degravati esse videntur, qua, propter diuturnitatem atque reditionum crebritatem, dissicilius possunt relevari. 9 3. Per varios hujus animi conditionis gradus maXima aegrotantem tenet pigritia, atque ad molestiam et metum proclivitas ex rebus levissimis, quae neminem

alium sint laesurae. Nihil dignius memoria est mobili

20쪽

DE ANIMO DEMISSO

quando levitas tanta est, ut ad quidvis rei seriae aggrediendum perpelli oratione nequeant. Cum primUm e nim corisiliui11 ceperint agendi, eos confestim incessunt timores varii atque solicitudines; animus huc illuc in contrarias partes pari Vehementia alternis vicibus rapitur, et in hac flue tuatione nullam rem postini moliri, etsi deIidiae suae maximopere eos Pigeat. Dignum quoque memoria esst, hac levibus ex causis ad molestiam proclivitate eos maxime teneri, qui placiditate antea atque facilitate ingenii eminuerint. Ea imprimis dyspepsiam comitatur, ubi male sese habet stomachus, eX quo perturbato plerumque ea proficisci videatur , idque in sanis etiam, ut cum incessit desiderium edendi. 9 4. Sunt qui praeter hanc ad moerorem proclivitatem, Perpetua rerum tristitiam afferentium meditatione distringi videantur, quae ex animis eorum nullo modo possit evelli; quamvis eos paulisper obieectet colloquium aliquidve aliud, subito tamen excipiunt rerum tristium cogitationes ; fovet animus malorUm memoriam praeteritorum, imaginem sibi effingit futurorum. Si quae rerum eorum priVatarum in dubio sint positae, quidquid incommodi adversive eo pertinentis eXcogitari positi, animo eorum Occursat, et Vehementes concitat metus, dum mirantur alii posse eos non solum tam longe inter