Historia Hungarorum ecclesiastica, inde ab exordio Novi Testamenti ad nostra usque tempora ex monumentis partim editis, partim vero ineditis, fide dignis, collecta

발행: 1888년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

271쪽

admissa et recepta sint ui ex prima undamentali in hac parte Constitutione I segni omnibus acceptare volentibus eisdem adhaerere liberum sit, qui in amplexa Semel, ideo, quod in ea acquiescerent, religione perSeverarent neutiquam turbentur. Verum qui cum scandalo et ex levipensione Roligionis Christianae mox una, mox alia Sacra sequorsentur, et cum os soridiculo uligion om pluries et leviter mutarent, in tales animadversionem Magistratualem non deprecamur, Salva caeteroquin et in clementissimam Maj0statis Vestrae determinationem insinuata conscientiae, in qua demum Religione permanere velint libertate.

Ex supposito praeterea tali quod aliqui ad amplectendam Religionem

tandi et divexandi fideles Majestatis Vestrae S. S. subditos, nisi sub gravi

poena indebite vexantibu irroganda praecaveatur, plerisque id ambientibus daturus esset, breviter exprimi nequit. Omnino hic modus foret, ut qui se ipsi talem molestiam evenire ibi posse unquam opinarentur tamen quia Seductores exagitarentur, eam Sub praetextu criminis et praetensae apostasiae tale jam citati Sint, qui nec seligi noui unquam

mutarunt, quanto magi ita ad Sumente Omnem modum exquirerent, ut circa quemvis, qui Religionem mutaSSet, SiVe Suppositae, sive ab eo expressae minus tamen recte re Velatae circumStantia actiones et citati0nos contra alios plureS, qui cum e conVersati vel locuti unquam essent,

enascantur et moVeatitur. Quod ipSum jam etiam exemplis probari potest, ubi ex mera suspicione facto ipsius Excelsi Consilii incaptivatio talis secuta est, cujus consilio Patri Religionem Catholicam amplectentis, filius ne ad paternam religionem Sequendam Ogatur, profugi SS Suppo

Nobis reliqua tacentibus benignissime perpendat Mostas Vestra

Sacr. et commiseratione ducatur erga afflictam sortem sidelium subditorum suorum, ut qui per Patriae con Stitutione et clementissima Resolutiones, libertatem Religi0num, quas prositemur habemus, tamen nec rationem doctrina nostrae et fidei sive suscitantibus et quaestionem moventibus, sive scire anhelantibus reddere, et male vel oblique de nobis sentientes melius informare integrum nobis sit. Valentibus et in conscientia sua ita comparatis ut Religionem alterutrius Coetu nostri ample tantur, si etiam propositum eorum innoteSceret quis cordatu et religionis Suae in qua spem salutis aeternae ponit, amans obsistere et impedire non exhorres-coret Vas electum Dei Apostolus ille gentium pro Salute fratrum, quae illa fuit ut consort0 fidei Christianae esse possent, nec Semei deVoverelarmidavit, ut unus plure Christo lucretur nobis quoque aliis obesse tantum Sset, quantum religionem, in qua acquieScimu abdicare, in qua tamen perma Sionem Omnibus rebus et toti Mundo, in quibus realis fides

272쪽

258 LIB. Qv ἘΑP. 5 s 44. - STATU RELII IN HUNO REGNANT M. HER. Tomore ad suscipiendam eligionem nostram neminem admitti tanto minus sexquisitis modis disponi optima de asseveramus, et ido si quia Romano-Catholica recessisse comperientur, penes hos ipsos ratio facti subsistere, et non in alio derivari debet, nisi x clomsentia Majestatis Vestrae Sacrat hic modus contra no agendi praepediatur et inhibeatur; tunc et hoc vereri debemuS. quod priuSquam diuturnis carceribus plerique nobiles et honesti viri, iique innocentissimi macerentur, id ipsa morteo ravius ducentes indebite vexantibus Semet opponant, vel a Laribus suis emigrent idque demum persecutorum nostrorum delati0nibus eo trahatur quasi supremae MajeStati Vestrae aerat Potestati contra veniatur quod nefas avertant Superi ut vel quis se delibus subditis c0gitare possit. Quod demum Magistratibus urisdictionatis, Dioecusanisque et horum Parochis orphanorum in de Catholica educatio committatur, ne et hoc ad talem sensum trahatur, qua Si vero indiscriminatim orphani etiam a parontibus Religionum nostrarum relicti, taliter procurandi essent, legalisque et testamentaria utela condivisionalibus sanguine proximis et i stamentariis Tutoribus competen ceSSare debent cum id absque ita inpradjudici Iuris Regni et ex eo competentis cuivis nobili praerogativae fieri nequiret benignissimam Explanationem Altetitulata Majestatis Vestrae

Sacratissimae Resolutionis pro meliori necessariam existimamus et exop

Non secus ubi Ministri et concionatores nostri ad Loca mansionum

restrino utitur necessarium XiStimamus Xponere et humili me declarare.

quod dum in Comitatibus in quibus ad denominata Loca reducti faeta non est, in usu fere omnium Augustanae et Helveticae.Confessioni addictos existere, prout Art. XXV an. 168 recognovisset in tali etiam ubiquo usu nos permisisset et stabilivisset ac an. 4 31 secuta benigna Carolina quoque Resolutio in usu et Statu quo tum fuerant, reliquo omnes n0n restrictos Comitatus, Sive Loca reliquisset, et confirmasset. Tam igitur vi Legis, quam praealtactae benignae ReSolutionis, tamet Si eousque occupata non restituentis uberiore tamen occupatione vetantis, hoc et id fundate concluderetur, quod in eodem ipso usu et Statu prout praefuit et os exorcitium sive in filialibus alternatim fieri solitum, sive vero ubi ad unum Templum, aut oratorium per plura Loca aedificatum et conservatum, ex iisdem diversi loci populia c0nVenire Solet, prout populo talis usus continuatio ita etiam eorum Concionat0ri et Pastor ad os accessus, per conSequensque SubSi Stentia ejuSdem ex ordinata per pluresponsione per clementissimam prioribus conformatam Majestatis Vestrae Sacr. Resolutionem, et nunc perinde manere debet rite T 8 et 12, 16; ita dictantibus ot sussicionior declarantibus. Interim quale Ili lunatum ad Comitatum Honiensem per Excelsum Consilium in somna Explanationis

273쪽

Maj0statis ostra Sacrat. Resiauti0nis directum, in parte hucusque observatum Articularem statum immutare committens intervenit, ejus quoque tonoros sub B exhibemus, et pro adserendo tam ibidem maturo remedio. quam et vitanda in aliis similibus Comitatibus et Locis ali consequontia pra0citato Art. XXV et eundem confirmantibus et benigna Carolinao Resolutioni contraria, humili me Supplicamus. Oratoria Dominis errestribu et obilibus in Rosidontiis orundem habere aedificareque et dotare, cum Lege Regni admissum sit, et tum usus tum vero ipsa ratio liberi Religioni exercitii id secum sorant, quod

hic a cultu Divino pro ratione neceSSitatis, Vel per Occasionsem accedentes arcere prorsu incon VenienS, et ipsi OD Scientiae ita repugnans sit, quod libertatem, quae cum caSu 0nScientiae incurrendo admitteretur prorsustolleret et officeret nullam. Cum igitur taliter ipsa libertas conscientiae captiva redderetur et nec concipi OSSet, hoc esse libertatem Conscientiae, quod ConScientiam gravat, Videntem porro nunc et innogabilem, libertate Conscientiarum et Religionis manente asequitat0m, et ratio Logis hanc libortatem in Residentiis habendorum oratoriorum dantis commondet, et necessitas fidelis subjecti populi consolatione o doctrina vorbi Divini in talibus Locis destituti id flagrantibus sesideriis pro Clo- mentia Majostatis est. Sacrat sibi ulterius tanto magis sibi indulgondum efflagitet quod empla et ratoria per ipSo Locorum incolas sedilicata et possessa in multis jam partibus Regni, ea etiam et talia in quorum usu per Articulos an . 681 168 Stabiliti fuerunt, quam plurima, imo

aliquot centena sint occupata. Cum tamen haec ipsa ratio restrictionis. quae per Articulo praenotatorum annorum facta est, respective causa

fuerit agnatibus omnibus et obilibus in Regno segentibus aedificandorum et dotandorum Oratoriorum inarticulatae acultatis. Iam cum haec faculta articulariter conservata sit et stabilita quae antea sine omni restrictione non modo Dominis errostribus et Nobilibus. sod o plebeae cotiditionis hominibus ubique in puncto religionis exei citi ita libera fuit, quod non tantum Dominorum Terrestrium, sed et subditorum facto publicum induci potuit. Quanto magis postquam inplerisque locis Templorum et oratoriorum, vel cum Dominis errestribus,vo praecise per ipsos Subdito aedificatorum, et tentorum occupatio sit facta utique haec facultas obilibus in Curiis et Residontiis concessorum oratoriorum e SenSU Umenda St, quod ipsum exercitium, quale per occupationsem Parochialis Templi Sublatum non est, quoad subditos quoque et quosvis accedere Olente Salvum manet. Alioquin si liberum Religionis exercitium sussertur, ipsa quoque libertas Religionis et per consequens conscientiarum Sussertur. Prout igitur hoc consequens evidens est, ita stante libertat conscientiarum et Religionis exercitium ejus in locis ubique exerceri potest, nomini inhiberi debet, quia alias aperta est consequentia hoc m0d0

274쪽

agondi quando et quibu Religi0nis suae exercitium ibi ubi eodem uti possunt, impeditur, hoc induci, ut nulliu Religionis existant adeoque sine rationabili cultu sei infra et extra conditionem Christianae libertatis sine omni Religione et cultu maneant Divino Vel ab anno 173 10mpore

nompo benigna Resolutionis Carolinae imo a tempore augustae coronationis Maj0statis Vestrae aerat quot et qualia empla ac oratoria, quorum usus articulariter et per Besolutiones tam gloriosi Genitoris, quam et Majestatis est. Saerat relictus et confirmatus est, attamen adempta et oecupata Sunt, enumerare longum foret. Quod ea quidem repositionem et manulentionem diaetaliter desinitus articularis status et Resolutionses Regiae secum ferunt, liberum vero Religionis exercitium ubi haberi potest ne impediatur, tanto magis et clementia Majostatis ostrae Saerat. OnServandum et Omnibu Concedendum Supplicamus, quod Domini Teresestros et Nobiles non alibi, Sed ubi empla nostra non habentur exercitium penes Residentia USurpent. Gravem porro dolorem et in afflicto etiam statu nostro intimum moerorem in fiducia qua unica OS Deum apud Thronum clementiae Majestatis Vestr. Sacrat residua est Sprimere cogimur, quod qui membra Coronae, pars Statuum et ordinum Regni Sumus, et cum subjectissimo

una nobiscum fideli populo Augustanae et Helvetica Confessioni addicto plus quam medietatem Regni constititimus, et ideo etiam partem non minorem in Majestate Vestra aerat et ejusdem clementia ut et populus Israel in Domo Davidica habemus, libertatemque conscientiarum et religionis ita qua praeattactis Confessionibus addicti admissam habentes tali etiam constitutionibus Regni recepto modo in benignis Decretis et intimatis a Majestate Vestra aerat per directum Xpeditis appellamur, ab Excelso tamen Consilio Hegio profectae Resolutiones altetitulatae Majestatis Vestrae aer intimantes et aliae Expeditiones vix unquam hoc

nomine, verum a potiori catholicorum, non nunquam etiam Sectariorum et Haereticorum nos deSignant, prout id ipsum ex interventis talibus Intimatis aliunde in publicum notum esset, quod in civili Regni Societate, ex ratione etiam mutui in Christianitate inter diversae Religionis Regna, et Provincias, Status, et homines vigentis consortii, utique evitari et abesse deberet tum non disseminandis et exulcerandis, sed potius uniendi animis studere, civile et Salutare esset. Ea propter quos Omnes contra hostes nominis Christiani eadem Ratio desensionis fidei Christianae obligat, ne alias quam in Civili societate a seculis usitatum est, nomine Augustanae et Helveticae Confessioni addictorum in Christianitate distinguamur, supplices petimus. Intimatum dein circa quod in hae hi millima supplicatione versamur,

in praealtibulo admodum exaggerative ultra poStasiae censuram

Sibus cath0licorum imputat, et criminis arguit, quod aliquiis Religione

275쪽

Catholica desciverint. Facti sui ratio iisdem qui aliam religionem amplecterentur, constare debet, nobis tamen ideo aut religioni nostrae excessus vel crimen imputatur, in soro civili in quo Religio nostra pro admiSSae recepta habetur utrum conveniat hoc modo assumere Altissimae et Benignissimae Majestatis ostrae Sacr. subditi in scripto publicis talibuspi vincialibus non assiciantur, submitti inuS. Apostasia quidem, si quis a Christiana Religione, sive a Via SalutiS, verbo Dei humano senseri revelata ad gentilem, extra agnitionem et fidemortunius Dei sit Salvatoris Mundi positam desciscat, in Christiano orbe omnino crimen non modo secundum Theologos, sed et civile foret. Cum autem Confessiones nostrae in primo et summe essentiali Religionis Christiana fundamonto Sacrosanctae Trinitatis seri agnitione et adoratione, per consequens ex beatissima Virgin Maria nati Salvatoris et unius Mediatoris Dei et hominum de convortiant, cum ipsa R0mano-Catholica Religione, prout ab agnitione et adoratione Dei in Sacris literis revelati religio nostra non recedit, ita nec apostasia Religioni nostrae applicari potest. Quot in R0ligione Christiana inde ab initio in articulis disserentiao ΤApud veteres tamen set Sanctos Patres primitivae Ecclesiae, qui etiam

erroris convicti sunt, in religione Christiana manentes apoStatae non Sunt

dicti, ita et Julianus postata, qui ad gentilem religionem et idol0latriam

defleXit sed cum haec alio portineant, nos qua recepta membra civilis Christianae societatis qua atria cives, et Christianae pretioso Sanguine Filii Dei redemptos nos crodontos ad podos Majestatis Vestrae aer prostrati Supplicamus, ut in Provinciali civilique cursu, cujus regimen Si Subp0testate Majestatis Vestrae, similia in despectum et derogamen OStrum, quin imo ad id, ut et consortium habere nostrum abhorrescant, tendentia, cessare jubeat Majestas Vestra Sacratissima. De reliquo ne modum supplicibus instantibus conVenientem Xcedamus, quod statum articularom attinet, tam exercitii Religionum nostrarum, quam Sine discrimine earum Civili aequalitatis et applicationis ad munia publica, repraesentata eatenus gravamina et praejudicia cum in prioribus Instantiis deducta sint. Rationos item respectu Scholarum eo, quo Semper Sub articulis conditis hucusque fuerunt proponendarum literarum et scientiarum statu conservationis vel hoc modo attingere sufficiat. Instantia demum qualiter ibi, si quis tantum privatim gravatus fuerit, communi nomine promov0nda per articulum XXX 1 Tl prohibita quidem Sit, per contentam nihilominus in eo articulorum 1681 168Tannorum illimitatam confirmationem, etiam reSpectu praeten SionUm, tantoque magi communium gravaminum, afflictionum et reStrictionum communi etiam nomine Salva maneat.

JUramentum porro, cujus diversae formulae in antiquis Decretis Regni,

276쪽

tales etiarn continsentur, quas amplius ipsi otiam Catholici considerationem habentes non Surpant, per nos essentiali modo tu radiculi Tripartiti Regni Iure contento et adhuc dum ante Articulos in negotio Religionis conditos in generali Regni usu existentes Capitularibus atque aliis antiquis Litoris testantibus quod tanto magis post admissum nostrum dogma taliter deponere sufficiat, prout et ante praealta tos articulos et post eosdem suffecit, inque usu fuit. In his et seliquis unctis pra0memoratis Instantiis contentis reiteratione onerosi esse desistimus verum ad eas humilime provocamUS USque una cum moderni rationinibus et motivis dispiciantur instamus, ac nihilominus in clomentiae Majestatis Vestra Sacrat fiducia, quod a delibus subditis suis haud gravatim feret hanc etiam extremam quasi rationem in benignissimam Regiam considerationem sumendam submittimus. Quod is vel sexigua jam Regni pars et non tantus populus tantaque parSStatuum et Orditium segni segibus atriis receptis et admissis AuguStanae et Helveticae Confessionibus adhaereret status tamen in quo semel et otios in civili societate coalitum est salvus et integer, Vel minimae parti penes clementiam et manulentionem Regiam SupereSSet, cum Uno eodemque modo ac jure prout ad Potestatem ita et ad manulentionem Regiam omnes subditi ad serpetuam subj sectionem et fidelitatem semei de Vineiente pertineant, ac per consequens omnes etiam qua Si US in eo datum Sibi habeant, ut respectu manuisenendae habita libertatis ad

Supremam potestatem recurrant.

Etenim nisi benignissima Regia Manutentio pressis et adflictis sub-Veniat, Sed vi contra nos agere sermitisetur tam de libortato Religionum nostrarum, et Conscientiarum actum est, imo etiam publice decerni contra nos quicquid potest, nobis eo postposito quod membra coronae et parSStatuum Regni Sumus, exclusis vel non attentis nisi benignissima Mestatis est. Sacratissimae manu tontio et conservatio nostri haec avertai. et statum articularem observari saciat. Quod Antenatis nostris Augustanae

et Helveticae Confessioni addictis de communi Republica Christiana, Patria et Augusta Domo bene meritis gloriosae memoriae PraedeceSSOres Altotitulatae Maj0statis Vestrae rivi logia tui Diplomatica tum Donationalia quoad Personas et Bona mox auxerunt, o primo contulerunt.

honores et praerogativas iis et posteris addixerunt, per id quo de jure Regni qua tales omnium etiam jurium et beneficiorum Regni capaces reddiderunt. Augustissima et Clementissima Domina Sane dolorosum et peraceri minos nihil tale meritos, sed potius paritor bene morori contendentes donis ad id et qualitatibus concossis a Deo et studiosa industria comparatis instructos, nos tamen iis i x publicis Regni constitutionibus, i t partici

laribus etiam privilegiis per glori0se regnantes Mestates c0llatis usii

277쪽

perinde nunc competant, prout competebant, quando collata sunt, tametsi cuivis capaci et possessionato nobili hic character competeret, ampli USadmittamur quin in omni applicatione et benesciis in plerisque Comitatibus et Civitatibus privati in dulcissima Patria sanguine parta et defensa vitam morti similom transigere debeamus et quod omnem dolorem exaSperat, nec alia exprimi potest, propter Religionem, in qua Antenati nostri et respoclive nos benemeriti sumus, omnium injuriiS, quicunque uis erre et nos divexaro velint, obnoxii oriculum etiam bonorum, honoriS, libertatis et vita sex iis, quae e0ntra nos hic se in prioribus Instantiis declaratis modis intentabuntur subeundum habebimus, nisi haec Omnia antevertat, et articularem statum per quosvis observari faciat se benignissime manutenseat Majestas Vestra. Moveant benignit in maternum Cor Majestatis Vestra Saer tot singultus tot proces subjectissimi sibi delis populi qui pejori conditione est propior afflictione et aerumnaS, qua a nonnullis Dominis Terrestribus suis perp0ti debet quam Si immanem barbaricam captivitatem subiret. Is per se lamenta Sua deferre non potest, Si nec nobis pro eo supplicare licet, ad minus igitur quid sit dicere liceat, et Unicum ex clementia Mostatis Vestra petere relationibus et instantiis n0StriS quae a parte exhibita sunt, et quam plurimae adhuc exhiberi possent, in tantum locus sit, ut Majestas Vestra Sacrat modo Constitutionibus segni ordinato inquiri et referre facere, ac normitate actorum cognita tandem decernere, ut sexcedentes intelligant pientissimam gloriosissimae memoriae Genitoris Majostatis Vestra Sacrat. Resolutionem per

Majestatem quoque Vestram aer. 0nfirmatam innovationeS, OccupationeS, set afflictiones subditorum votantem re ipsa obServandam SSe.

In confiniis, constitutionibus anni 168 specifico insortis stabilitum Religioni exercitium, prout eo ipso quod antea in usu omnium incolarum praesuit, ad solos consuliarios servientes milites intellectum et reStrictum non erat, quia antecedanous et subsequentin communi omnium incolarum usus, quod in concreto articularitor stabiliti Sint testaretur. Ita non a designati0n accidentali, quod eo tum Confinium fuerit, sed a denominatione Loci ubi et quibus concessum St, Sumendum Veniret. Et cum deterior eorum conditio, post remotum et pulSum, quae Dei gratia se Christiani nominis hostom se se etiam, quod contra eum Con- simia propugnabant esse non debui et tum ideo, cum Vero, qu0d publici multum intersit ut talia populosa Loca in Statu UO OnSerVentur. Experientia autem jam clarum reddideret quod ipse etiam liberae et Rogia Civitates ubi vel a Magistratu alibus functionibus Religionis nostrae cives administrandae communis rei capaces exclusi, tantoque magis liberoroligionis Xercitio privati sunt, ita conciderint, ut nec medietate priori statui respondeant, per hoc publico Majestatis Vestra Sacr. utili diminut0, prece nostras respectu ipsarum Majestati Vestrae Sacratiss. commen-

278쪽

datas reddit, ut exorcitium Religionis in iisdem locis, ubi praefuit test, Salvum maneat.

Academicorum studiorum et comparandae majoris Xperientiae causa ad exteros exitus literatis juvenibus ad sp0ciat indultum Majo statis Vestrae Saer extrahendae Passuales propter circumstantias eorum bonigno Intimato indigitatas restrictus fuit. Quae circumstantia per subsecutam linam pacem cum cessarint, nec amplius talis modi libor xitus dissicultetur, Verum, Sine remora studiorum et dispendio eorundem benignissime ut antea admittatur, scholaeque nostrae in eo quo semper fuerunt tradendarum literarum et doctrinae cardine ut conserventur. Supplice preceS nostras commendὰ Majestati Vestrae aer ipsa ratio publici, ne gens ad ruditatem et barbariem redigatur, verum loco feritatis scientiis culta et mansuefacta ingenia aboat Miserpat Majestato in Vestram aerat. prolium nostrarum, misereat nostri quas infelices gemimus, nec Vitam Parentes, siliis optare possumus, si in bonis litoris Christianis moribus sed ueare non possumus. Redundabit hinc et nune quoque redundat, Si quod reipsa sit dicere integrum est in Catholicos etiam Regnicolas, eorum quae in Scholis suis atriis vix in aliqua etiam parte SSequuntUr ad civilom tamen societatem necessaria sunt communicatio. ignobilibus Parentibus natos et ad exteros exeuntes quantum attinet, en line

declaramuS, quod ii miserae contribuenti plebi nec in minim alicui neri sint. Sed qui etiam propriis modiis carent vel Nobilium Patronorum doeilitate eorundem ad id inclinatorum impensis mittuntur, vel vero X fundo et beneficiis pro studiosis ungaris in Academiis tum per Antonatos religionis nostrae homines, tum vero hae aetate institutis et ordinatis subsistentiam absent. Ne igitur haec senescia intercidant, neve virtuti et industria ad moliorem statum per diversas scientia et praNin quas ibi hauriunt, emergendi via prasecludatur quod in polit Christiano orbe uri et aequitati naturali se pugnare videretur, apud MajeStatem Vestram Sacrat humilimas nostras preces interponimus, ut liber prout anto eXitus ex clementia Regia admittatur. Visitationes porro Episcoporum et Archidiaconorum Catholicorum eo sine institutae, ut experiantur utrum ad valido baptigandum Ministri et concionatores nostri Satis Sint instrueti l cum id hactenus satis superque sint experti, et omnino constet aerum baptisma secundum Principia Religi is Christianae, et secundum essentialia ips0rum quoque athinlicorum requisita rite peragi et administrari, o uberior ansa vexati0num per hanc occasionem plerumque sumpta continuetur, talem visitationem, qua in destinato et comperto torminatam jam abr0gandam sine vero

illo, ut de doctrina et moribus Concionatorum in Districtu suo degentium, superintendentes nostri quibus ut eatenus invigilent, et in excedentes animadvertant, benigna reses illa Inegia injunxisset mnino indagare el

279쪽

muneri Suo Satissa cere possint, ac sine omni molestia et aggravi miserae plebis, uberius quoque Loca ad Districtus eorum pertinentia visitare et praedoclaratam obligationem Suam essectuare, ut iisdem liceat, humilim inStamUS. Magna conscientiis nostris vis in eo etiam infortu Clementissima Domina quod si quis ex Catholicis Augustana IJ J voti a Confossioni

addictam ducat, vel ex Catholicis nubat Augustana aut Helveticae consessioni addicto posito in pluribus in locis Parochi Catholici quibus talis modi divsersa Religi0nis hominum copula senignissima resolutione mediante, concessa haberetur nullatenus copulent antequam religionem, quam profitebantur jurent. Unde sit ut nonnulli reluctante eorundem conScientia eorum Sacra Romano-Catholica Ecclesiae acceptent, medio vero tempore cum aliunde nullum violentum durabile sit, redeunteSMagistratuali actioni subjiciantur, taliterque excessivam aliorum in OnVertendis eisdem se Divinis nec humanis unquam Legibu approbatam modalitatem, carcerum squaloribus injuriis, exiliis, set aliis similibus oXpiare neceSSitentur. Nonnulli pro qui Religionis sua tenaciores Sunt non ObStante sub arrhation a matrimonio resultum faciant publiciSque per hoc scandalis non minimam ansam et occasionem praebeant Sed in eo etiam antiquo et a seculis praebito usui summopere praejudicatur, ut

ubi insimul Augustana et Holvoti a Confessioni addicti cohabitant, alterutra vero pars Ministro sua Conssessionis destituatur, Parochi Romano- Catholici, Ius Parochial in partomministro carentem praetendant imo potentia mediant usurpare occipiant, eosdem ad stolam Solvendam Orn-pellant, tuliterque ab usu praecedatio via facti Augustana et Helveticae Confessioni addicti sexcutiantur, qu0rum omnium cum reliqui medelam benignitate Maj0statis Vestrae humilime imploramu S. Librorum dogmaticorum ad seligionum Christianam et articulos fidei

DOStrae pertinentium ac aliorum ad comparandas diverSa Seientia ne QS-

Sariorum, qui nihil contra statum publicum quod injuriosum Vel scanda-l0Sum SSet, Continent inductio ut permittatur se hactenus restati, Ut ii ad quos spectant rosignoritur benignissim disponere dignetur Majestas Vestra SacratiSSima.

In liberis R0giisque Civitatibus Evangoli cives pisces promiscue ad frequentandas Processi nos se alias Religioni suae contrarias eremoniaS,sivo illi in articulis suis obalibus hanc obligationsem infortam habeant, sive non c0ntra Articuli XXV, 168 id ipsum prohibentis verba, compelluntur, et o non facientes mulctantur. Illi vero qui nondum Regia Cohalia Privilegia habent ad similia impetranda et excipienda coguntur, cujuSmodi Privi logiis omnibus talis articulus inseritur Ut Magistricum Sodalibus se tyronibus in discrimine religionis Theophanicae et aliis per Spiritualem potestatem ordinandi S

280쪽

Processionibus, item singulo uatembri se in est Patroni Coliae Sacrificiis Missae et Offertoriis interesse teneantur. Illi vero qui semet absentarent a publica processione. Magistri in duabus Sodales vero in una libra cerae a Patroni vel uatem brali Sacrificio Missae vero emanente S.

toties quoties Magistri in 30 cruciferis ot Sodales in 15

mulctentur. Cum autem contra libertatem Conscientiae sit aliquem ad peragendum vel potius simulandum Xtrinsecum cultum in eo quod intrinsece non sentit et non credit adigi et Deus praecipue Sit pura mente colendus alias vero sine religiosa mento Divina Majestati ingratus actus Sit, si in Spiritu se veritato non fiat, utrum non adactiva in hac quoque parte media praecaveri potius quam imponi debeat in benignissimam et altissimam considorationem Majestas Vestra Sacratissima Sumere dignetur. Denique penes haec petita ad pedes Majestatis ostrae Sacratissimae proVoluti primum pro vera . et imperiurbata conscientiarum et religionis exercitii libertate nostra set populi per idolitatem nostram et merita Antenatorum per elomentiam Maj statis ostrae per misericordiam omnipotentis Dei et salutem n0stram, quam pie credimuS, Obi ante omnes alias libertates conservanda supplicamus et in fiducia clementissimae Regiae Protactionis et Rosolutionis quoad 0ntenta hujus et priorum

Instantiarum tandem euin Consolatione nostri subsequentem Vitam et

Sanguinem ac omnes ortunas se saeuitates nostras in pignus subjectissimae fidelitatis devoventos emori cupit S. Sacratissima Majostatis Vestrae

Humilimi perpetuoque ideles subditi

Augustanae et Helveticae Confessioni addi et in ungaria degenteS.

XV. Enchiridion Episeopi ines , sensis. - Quid responSi ad prolixam hane Repraesentati inem tulerint, nihil de eo habeo dicere. Episcopus tamen es rimiensis occasi0ne emorialis hujus Augustanae et Helveticae Confossi i adiciet una humilim Regiae Majustati repraesentati virulentum edidit scriptum in eosdem minime in ungaria Olerandos, cujus quidem integer Titulus ita est Enchiridion Martini Bisonii Padani Episcopi os risiensis de Hido maeresiarchis, ac eorum asseclis, in genere de p0statis deque Constitutionibus atque Decretis Imperat umet Regum contra Dissipatores Catholicae Ecclesiae editis Diotrephi, seu cathesidis in ungaria comm0rantibus ad S. S. Imperatriciam e Reginalem Mestatem uariam Theros iam in negotio Religionis Annos74s sub communi Augusianae ei uel votiea consessioni addictorum nomine recurrentibus, resp0nslanis loco Christiana charitate exhibitum Jaurini

Tysic rogorii Ioannis Stroibig. Privit. e Typographi Annol 5 . Quale illud fuerit Enchiridion satis inde clarum est, quod exem-

SEARCH

MENU NAVIGATION