장음표시 사용
191쪽
tietas vero poenitentiae ξ Quantos illae morbos, quam intolerabit eis dolores, quasi quendam fructum nequitia fruentium solent referre corporibus quarum motus quid habeat jucunditatis, ignoro Tristet sic ro e si voluptatum exitus, quisquis reminisci libidinum suarum Volet, intelliget. Quae si beatos e X plicare possunt, nihil causa est, quin pecudes quoque beatae si dicantur; quarum omnis ad Xplendam Corporalem lacunam festinat intentio. Monestissima quidem conjugis foret, liberorumque jucunditas sed nimis e natura didium cs nescio quem filios inve
I si an Os I emo, nil est enim Pindaro in Isthm. Oda .
Nihil cavise LI , quinpecudes pus p egeatae dicantur. Graviter in hunc modum disputat Maximus Tyrius, Sermone; r. ντεῖςε αρξα , ά άν θρου του
Huises ima quidem conjugis. Augustinus lib. 19. De Civit. Dei, cap. I. Peptinet ad Cirtutis escimn et ereta rix propter patriam filios procreare, quorum neutrum eri potest ne corpον is γοωptate me puritate autem consuetudinis coniugalis memordibile est apophthegma illud Pythagoricum, quod Theano quidam adscribunt, ιδ T 'αυοικῆντ δε ιόνινος α ον ἐς αὐ- μερο η ροπιεν τοῖς εροῖς λ: θς μου προ αυνὶ - έ i, τε ut stapud I:imblichum de vita Pythag. c. o.
coetu complexuque maritali surgat, puram esse etiam ante luam se abluerit: secus atque qui a meretrice veniat hunc etenim nullis lavacris mundari. Paulo durius ciniquius est S. Hieronymi hac de re judicium inlibb. contra Jovinia num. Idem. q. natura di ctum es7. Designat, ut mihi videtur, locum illum Aristotelis Et hic. lib. v I r. cap r. E ταῖς
appetitiones si quinia ori venia dignum eis. Et , Ira et ero a perrtas magis e nain; et eo , quam ea si an ia crepiditatum prae Dec. 'iaria non son . s --
modum de , qui se defendebat , μοὶ patrem verbe asi .im hi , inqMi si iunis tum e se a bit prans .οlum , Et se me , inquit , Perbe rasit , cum is uictos cerit hoc eni, a proprium familia nostra es . Vall. Nescio quem filios torro es Eueni pentameter hujus sententia: na morabilis est, apud Plutarchum di Artemidorum relatus:
192쪽
nisse tortores quorum quam sit mordaequaecumque conditio, neque alias CX pertum te, neque nUnCanxium necesse est admonere. In quo Euripidis mei sententiam probo, qui carentem liberis infortunio dixit esse felicem. MLTRuM VII.
Habet omnis hoc et oluptas, Stimulis agit uenteis, Apium e par volansum,
hoc est: THypitia ex nato se tempus in vine patri. Apud Artemidorum lib. I. Onirncrit. cap. I 6. male editum est nulloque sensiuinitium versus QDr. Sed indicio magnorum virorum restituendum didici, Ni , ο λυπη , ut apparet ex Pluta icho Q λο γ ,siit, sine in .
Eu, idis Dei. J scilicet non solum Cicerimem tanti cisse hunc scenicum philosophum, ut singulos jus versus pro sintulis habuerit te timonii S quem admodum Tironi suo per Epistolam si gnificat verum etiam Boetium nostium Sente intia vero ista, Cia; entem literis in Oriimi esse felicem , exstat in Andromacha Euripidis , ubi sic Menelaus r
hoc est, interprete a P. mortalibus quippe omnibus Sunt liberi anima hoc qui a sepserit, Dolet minus felix uo infortunio. Clariis Ratallerus ita vertit: Mortalibu sunt Omnibi d
Ilii nimis qui diano hoc inexpertus
Sugigit, ideo angitur animo minus, Laque in 'sa ad sitate beatus eli. In quibus ultimis verbis elegans Iuave inest οξυ μωρον cujus generis plura vide apud Commentat. Oppiani, Cyn g. l. D. vers. 26 seq. Idem. Voluptas limulis apit fit entes. JPlinius Secundus i. iri luptas i in crescit carendi dolo; . . Syrus Omnis volupI.t , quemcumque arrist,
' re p.: urtum. Socrates , aptu Xenophontem tantam osculo vim in sic per monet, ut phalangiorum, tenuium licet animalium, acerbis tamen morsibus tumoremque inducenti bus On parci nec apte minus in re si mili apium mella , morsusque statim inde isequentes , Boetius descripsit quo alludite ille amator poeta Graeco epigrammate nondum edito, et ἰεμίη .
Nec solum sequitur voluptatem dolor, sedi comitatura Antiphanes,
193쪽
L i III. I r Ubi grata me a fudit, Fugit, se nimis tenaci Ferit iri a corda morsu. VIII. Nihil igitur dubium est, quin hae ad beatitudinem viae deviae quaedam sint, nec perducere quemquamco valeant, ad quod se perducturas esse promittunt. Quantis vero implicitae malis sint, brevissime monstrabo. Quid enim iecuniamne congregare conaberi sed eripies habenti. Dignitatibus fulgere velis pdanti supplicabis qui prata re ceteros honore cupis, poscendi humilitate vilesces. Potentiam ne desideras psubjectorum insidiis obnoxius, periculis subjacebis.' Gloriam petisci sed per aspera quaeque intractus,
Quoniam vero de Voluptatibus cuius qaudia non remanent, sed fugitiva volant, ii cere coepimus, suojiciam, morabitis Silii Italici versus , apud quem ita in Voluptatem Virtus invehitur: nec ira Dcum tantum, nec tela nec hules, Qt. Hum fota noces animis ista ruptias.
si lecti et is i I ria concolor alis, Me cinctio tu ο perducit ut a sepa
idem ero implicitae malis 'Tencbras tibi has illuminavi litterula inutatae scriptis stantis ro si Pi
vallin. I Ubi , ara mesta fudit J Voluptas ad Mercurium, apud Martiata Capcllam, lib. 7. De Nupt Philologiae: Nec te cura torici nec te puer atin it erili, Nec mea meta rapis '
194쪽
1a CONsoLAT PHILOSOPH. securus es desistis. Voluptariam vitam degas sed quis non spernat, atque abjiciat vilissimo fragili si1-maeque rei, Corporis, servum jam vero qui bonator: se Corporis ferunt, quam Xigua, quam fragili posse
sessione nituntur ' Num enim elephantos mole, 'tauros robore superare poteritis num tigres velocitate praeibiti, Respicite caeli spatium, firmitudinem, Celeritatem, de aliquando desinite vilia mirari. Quod quidemia lum non his potius est, quam sua, qua regitur, ratione, mirandum 'formae vcro nitor ut rapidus est, ut velox, dc vernalium lorum mutabilitate fugacior Quod si ut Aristoteles ait, Lynceis oculis homines uterentur, ut corum visus obstantia penetraret, nonne introspectis visceribus, illud Alcibiadis superficie pulcerrimum corpus, turpissimum videretur igitur te pulcrum videri, non tua natura, sed oculosum spectantium reddit infirmitas. Sed aestimate, quam vultis nimio corporis bona, dum sciatis hoc, quodcumque miramini, triduanae flabris igniculo posse disti, tui. Ex quibus omnibus illud redigere in summam licci quod haec, quae nec praestare, iace pollicentur,
'cui Elephante molo. Vide Solinum in olyhist. cap. 28. Casti Od. IO. Variar. 3O Veget libro tertio de re mi litata,cap. 24. I. Lipsi uincent. I. Ep. IO.
T. I ros robore superare poteriti De Taurorum ingenio du robore viden-Jus Oppian in princi p. lib. 2. Cyneget. in eundem Commentar C. LitteIS-husit. Idem. Num tigres et elocitate praeibilis. JMartialis libro et Epigr. 36 in Labullum cursu pedibusque gloriari t
Solinus in Polyhist. cap. 21. De Hircanis mens Albis aspera , copios immani ius feris , ortaque tigribus Guod sta
rem genus insiones maculis nota G'
νὰ Dis morabile reddiderunt. idem vero credentem, comperimus tigride animal quoddam eis pernicius ita
enim cap. ait: - Moia elocitato praecedit ras nivei M. Idem. Formae vero nitor μι .rpidus es , no
Isocrates ad Demonicum: η νοτο Ἀψυνε. Ovidius lib. 2. De
Arte: Firma bonum agile H , quantumqκε accellit ac annos Fit minor pati carpitur ilia suo.
Tibullus lib. I. Eleg. . ys 6.
Fον immisiamfata dedere moram. Idem.
Ut Arisbiolos ait. J Locum illini, summi Philosophi, sicut abrum de
195쪽
centur, bona posunt, nec omnium bonorum congre
gatione perfecta sunt, ea nec ad beatitudinem, quasi quidam calles, ferunt, nec beatos ipsa perficiunt. M Ret nurui VIII 'Eheu, quae miseros tramite devios Abducit ignorantias Non aurum in viridi quaeritis arbore, Nec vite gemmas carpitis,
Non estis la ueos montibus ab ilis, ta si te citetis dapes. Nec vobis capreas si libeat sequi, Tyrrhena captatis vada.
ipsos quin etiam sucribus abditos
Norunt reces aequoris, uae gemmis niveis unda feracior, Vel quae rubentis Vrpurae, Nec nota quae tenero pisce vel ' alleris Praestent echinis litora. Sed quonam lateat, quod cupiunt bonum, 'Nescire caeci, sinent,
Et, quod se ferum trans abiit polum,
suam miseros tramite deetio Vbducis ignor. Lactant de Ira Dei, cap. I. Cum se phil sopbiper ignorantiam s.ltatis a urione destrierint , ipse in γνο- res inciderint inextricabiles id enim flethi, euenire , quod viato; etiaχ n scienti, tonsarentis ignorare int, gelu , dum perconcari Aios erubescit ilia ramo,, Pus hi sphus asseruit unquam , h linte hominem cudem inte/es . In eandem fere sententiam Octavius, apud Min. Felicem. Si in et . peris echinis. J Horat in Enod. Od.8. Horret , capisiis ut marinis asperis
De Echinis AElian l . Var Hist. IJ. Casiodor. 3. Varior. 48. OPPlan. lib. 2.
Halietat vertu 1 . c sequentibus, Iohan. Maria Catanaetis in Comment. ad Plinii Secundi librini I. Epistola I s.
Nelcire caeci sinent. Seneca in Thyeste, L. i CC . Iustines tantum nefas Gesari te ιιι i
196쪽
Telgure demes etaui. uid dignum fili is mentibus imprecer r
opes, honores ambiant, Et cum falsa gravi mole paraverint, Tum vera cognoscant ma. P IX. Hactenus mendacis formam elicitatis ostendi se suffecerit; ' quam si perspicaciter intueris, ordo est deinceps, quae sit vera monstrare. Atqui video, inquam, nec opibus sufficientiam, nec regnis potentiam, ne reverentiam dignitatibus, ' nec celebritatem gloria, nec laetitiam voluptatibus posse contingere 'anctiam causas, cur id ita sit, deprehendisii Z Tenui quidem veluti rimula mihi videor intueri; scd ex te cognoscere mali in apertius. Atqui promtissima ratio est. Quod enim simplex est, indivisiumque natura, id error humanus separat,4 a vero, atque perfecto ad falsum, imperses umque traducit. An tu arbitraris, quod nihilo indigeat, egere potentia Minime, inquam. Recte tu quidem nam si quid est, quod in ulla re imbecillioris valenti se sit, in hac praesidio necesse est egeat alieno. Ita est, inquam igitur susE- cientiae, potentiaeque una est, eademque natura. Sic videtur. Quod vero hujusmodi sit, spernendum neesis censes, an contra rerum omnium vcneratione di
gnissimum tot hoc, inquam, ne dubitari quidem po
test. Addamus igitur sussicientiae, potentiaeque reVCrentiam, ut haec tria unum esse judicemus. Addamus,
siquidem vera volumus confiteri. Quid igitur Z in
197쪽
quit, obscurum ne hoc, atque ignobile censes se, an omni celebritate clarissimum Z Considera vero, ne, quod nihilo indigere, quod potentissimum, quod honore dignissimum esse concessum est, egere claritudine, quam sibi praestare non possit, atque ob id aliqua ex parte videatur abjectius ' Non possum, inquam, quin hoc uti est, ita etiam celeberrimum esse confitear Consequens igitur est, ut claritudinem superioribus tribus nihil differre fateamur. Consequitur, inquam. Quod igitur nullius egeat alieni , quod suis
cuncta viribus possit, quod sit clarum, atque reVerendum, nonne hoc etiam constat esse laetissimum Sed unde huic, inquam, tali mapror ullus obrepat, ne cogitare quidem possum quare plenum esse laetitiae, siquidem superiora manebunt, necesse est confiteri. Atqui illud quoque per eadem necessarium est, sufficientiae, potentiae, claritudinis, reverentiae, jucunditatis, nomina quidem esse diversa, nullo vero modo discrepare substantiam. Necesse est, inquam. Hoc igitur, quod est unum simplexque natura, pravitas humana dispertit, , dum rei, qua partibus carci, partem conatur adipisci, nec portionem, quae nulla est, nec ipsam, quam minime affectat, assequitur. Quonam, inquam, modo Qui divitias, inquit, petit, penuriae fuga, de potentia nihil laborat vilis, obscurusque esse mavult, multas etiam sibi naturaleis quoque subtrahit voluptates, ne pecuniam, quam paravit, amittat. Sed hoc modo nec susscientia quidem contingit ei, quem valentia deserit, quem molestia pungit, quem vilitas abjicit, quem recondit obscuri
Non possumus, inquam, in hoc uti id Itio, inquit, petit. Vet eΠ irae iam celebemmum esse conserear. y res duxere ad veri latebras vulgata le-Mss. cum ditione Florentina cNo ctio confusa, nec sanae inentis, a bi
198쪽
tas. Qui cro solum posse desiderat 'profligat opes, despicit voluptates, honoremque potentia Carentem, gloriam quoque nihili pendit. ' Sed hunc quoque quam multa deficiant vides. Fit enim ut aliquando
necessariis egeat, ut anXietatibus mordeatur; cumque haec depellere nequeat, etiam id quod maxime petebat potens esse desistat. Similiter ratiocinari de honoribus, gloria voluptatibus licet. Nam cum Unumquodque horum idem , quod cetera sit, quisquis horum aliquid sine ceteris petit, nec illud quidem, quod desiderat, apprehendit. Quid igitur, inquam, Si quis cuncta simul cupiat adipisci Z Summam quidem ille beatitudinis velit; sed rumin his eam reperiet, quae demonstravimus, id, quod pollicentur, non posse
conferre Minime, inquam. In his igitur, quae si gula quaeque X petendorum praestare creduntur, beatitudo nullo modo investiganda est Fateor, inquam, de hoc nihil dici ci ius potest. Habes igitur, inquit, et formam salsae felicitatis, causas deflecte nunc in adversum mentis intuitum; ibi enim veram, quam promisimus, statim videbis. Atqui haec, inquam , vel caeco perspicua est, canaque tu paullo ante monstrasti, dum falsae causas aperire conabaris Nam, ni fallor, ea vera est, tersecta felicitas, quae sus ientem, poten
tem, reverendum, celebrem, laetumque perficiat. Atque ut me interius animadvertisse cognostas, quae unum horum, quoniam idem cuncta sunt, veraciter
Profigat opes. J Meus codex, hos rit Elegans locutio is siga e pes id est prodige consumereri qua notione Siletonius in Tiberio dixit Exo retro que ordinis prinigal imus usque
199쪽
L I III. 39 praestare potest, hanc esse plenam beatitudinem sine ambiguitate cognosco. O te alumne hac opinione felicem, siquidem hoc, inquit, adjeceris Quidnam Zinquam. sic ne aliquid in his mortalibus caducisque rebus putas, quod hujusmodi statum possit afferre PMinime, inquam, puto, idque a te, nihil ut amplius desideretur, ostensum est. Haec igitur vel imagines
veri boni, vel imperfecta quaedam dare bona mortalibus videntur verum autem, atque perfectum bonum conferre non possunt Asientior, inquam. Quoniam igitur agnovisti, quae vera illa sit, quae autem beatitudinem mentiantur, nunc superest, ut unde veram
hanc petere possis, agnoscas. Id quidem, inquam jam
dudum vehementer exspecto. Sed cum, uti in Timaeo Platoni, inquit, nostro placet, in minimis quoque rebus divinum praesidium debeat implorari, quid nunc faciendum census, ut illius summi boni segem reperire mereamur InVOcandum, inquam, rerum
c te at ne hae opinione felic m fen iis , siquidem hoc c. J ss. Edit. Flor non habent voculam sentio. ni fallor melius. Sit . In Tima' , Platoni placet. JTimaei de universi natura acturi apud latonem haec verba sunt anctissimerolata , Αλλ' ὐ Σωκυ lci; τῆτι
πλοῦ ν. Atqui Socrates, omnes ii quiete minimam sana mentis particulam a
bene , cum aliquid, e pam um si re prediuntur , semper flent Deum ioca. e. Idem habet epist. v ii . Eam doctrinam piumque morem accepit Ilato a Timaeo Pythagorico Timanas ea ipso Pythagorae protulit praecepto, quod inter aurea ejusdem carmina tale Finem dein ante precatus Numina , pusfrcito. Cui ct ianta religione parendum si divine Hierocles, aureo ad eum locum Commentarii, exponit. Hinc vitam
Pythagorae amblichus ex philosephia
Pythagoreae debito, ut inquit, orditur. quod tacite Proclus Theol Platon libro I. cap. I. Vad. Cum in minimis retas divin in praesidium debeat implorahi. Plinius initio Panegyrici Bene ac sapienter mayres instituerunt it rerum agendarum , ita Hincendi initium a precationibus cape e sielegit Cunradus Ritters hususpro, c. retur quia nihil ite,dhilque pMes: lentophomines sine eorum immortalium spe, consili , honore M picarentur. Non latuit hoc Alexandrum Magnum, de quos Curtius : Orto sole pri quam tam eret exercitum spem Deum exposcens scrum patris moresackbat, larua.
200쪽
omnium patrem, quo praetermisib, nullum rite fund in exordium. Recte, inquit, ac simul ita modulata est. METRUM X.
'O qui perpetua mundum ratione gubemas, Terrarum caelique sator, qua tempus ab aevo
, --. His versibus mirum cst quam multas res compendios Boetius os ol- verit sentcnim veluti quaedam ἰ μὴ primae partis Timaei ubi agit Plato decreatione universi. Quare monendus est quisquis haec adyta ccludere insti-2uerit, ne non accurate perlecto Platoriis Timaeo, accedat. yR'. RATIONE. quod Dei solius est quippe , ait Tertullianus de Poenitcntia, es Dei Ratio. quia Deus omnium conditor , ni A non ratione pro ι , d fuit , .dia i e ni hi non patione trad ari intestigique a
qui perpetua mundum,azidio pube, uas. Manilius lib. I. Astron. Deprendit tacitis dominantia legibus sera
Et totu materna mundum illione o eteri.
Lactantius De Ira Dei, cap. 0 cumsintentia phil ph rum prioris temporis con f Ussent , nec dra esset dubitati , quina sandus a De, ratione esset instruosis, oe ratione regeretur primus omnium Pro tarsras exstitit temporibus Socratis , qui bi diceret non liquere, utrum esset aliqua di initas , necne Gua disputati os a Le impia contra eritatem religionem judicata es , ut oe ipsum Atheniensis expulerint uis sinibus u libros ejus in concione , quibus hac continebantur , exinserint. SitZm.
Terrarum caelique sator. J Sibylla E- Iuthae , apta Lactant libro I. Djvin. Instit. Hinc propria Dei veri nota est opus creationis rerum, qua in Psalmis, item apud Esaiam aliosque Prophetas discernitur ab idolis. Quid quod Pythagoras quoque hoc ipsum agnovit inversibus suos refert Iustinus Martyr libro de Monarchia, dignos hic etiam legi. Sunt autem isti Eι ἐρρει, Θεος μοι, - ο ξ Ἀ- ουτ φε λ Ke r re τέτω Πίσας, ποῦ , τύ σαό , imῖν, ἀλλα vis: κειν
De quo dice e ei liceat, Meus exstat lucorbis. Nec tanto statuens, ndum, cdicat
C ditus se , sed pussimul incolat ipse i um in tunc Facta demfacient , certum ipsis en inesse. Neque omittenda ulcerrima Minucii Felicis verba Palamese inquit en