장음표시 사용
201쪽
Irejubes que manem a cuncta moveri; ciuem
l praeste , sibi perpetuitatem qui ante Diundum sibi fuerit ipse pro mundo
Hersi quaecunquesunt , erι jubet , a mne dispensa , tute consumma SitZm. tempus ab cet ire jubes. α- ternitas, soli Deo: viam, mundo, coelo, Daemonibus : Tempus , rebus hisce inferioribus mutabilibus competit 'ternitas ingenita tota simul per manet aevum neque ingenitum , neque simul totum , non enim erat antequam feret, permanet tamen tempus vero neque ingenitum est, neque totum si mul est, neque permanet, sed continuo labitur. Est tamen tempus Mariernitatis rivi quaedam imago, ut inquit Plato in Timaeo non quod illi prieteritum praesens si quemadmodum arierno Deo , non quod sit illi praesens permanens , ut mundo, coelo, beatis , angelis, sed quod sit illi praesens fluens idcirco Plato vocat tempus δονος αύω - , A , , ὶ γ ρρουν σα αἰώνιονε Ἀνα, ternitatis in unitate manentis teream quandam in numero uentem
imaginem. Iam vero ab aevo ten aptis ire certum est Plato ait, XU I
κ λυθω . Tempus enim ortum est rena cum cori ut mutn. u. . Mutetiam .ipue antur. Durationem vero coeli τ ιι ρων aeternorum vitri aevum
ciam veteribus diximus. Ex quo igitur factus est mundus , coelum , aevum , exeo 'uxit tempus , ejus ideo velut L sectus , sicut aevum ariernitatis. Hinc optime Hermes m megistus in Poea
nitas , semper aeternitas vocaturque a Proclo H- νοερρο, aevum intolyec uale , quod attribuitur prima menti, seu Deo; qui tamen Dionysio de div.
medio inter ilia quae eru μηt aquae uni quaecunque scilicet partis quidem ternitatis , parti 'ero temp xis participia sunt inquit idem ariernitatis , quia aeterna futura sunt temporis , quia esse coeperunt. Unde omnes post summum Iovem Dii viterni ab Ennio aevintegri ab Apuleio nuncupantur, quod aeternum aevum illis adsit homines vero sint aevi mutabilis, ut quibus est Virgil. eidos axd
, i. J se primum movens immotuna probat Aristotelis libro vo I Physic. I bique laudatur Anaxagoras,quod dicatu γουν - ῆψαμ ιγ ῶνα πει
κροηο η ἀμιγης ων, mentem impatibi lem esse mixtor , μippe qui auea motus princi uum facti t. hoc enim duntaxat modo in mobilis manens m ebit mixtionis expers dbminalitur. Hinc Proclo Theol Plat. lib. I. cap. o. est qui
202쪽
suem nota externae pepuleruntingere a s a tiris fluitantis Um, verum insita summi
Hoc autem immobile , ne mihi ta e sepμtes , quale dicimus esse otioseum . expers ita nullo spiritu Praeditum: sed onmis motionis princiliem causam si velis fontem omnis cis . Ideo recte D. Dionysius de divin. nominib.
sφυλαιῶ ούδεα Ouid utem de di et in oti te se e dicemusci quid nam aliud , nisi in se pexmKκ ex Deum , in sua immobili dentitate Amiter consianterq ἰ c satum secundum eadem ac circa isse eo Gmq: e modo gere , atqMete id , qu es ipsum i=minut. Hile umi in dile ,L, ab omni ui mutatione ac mota omnim lutum se liberam ' isdrnim est omnis: sta Dilitatis au cIo , qui super omnem sabilitatem satum Pae existit, atque is e consis an omnia, dum a bonorum Iuuencis sal incommota re: ν. Deus igitur rertim Omnium origo , fons oc vita , miro omnia modo crdat producit, movet atque agitat ipse
lat, nomine divina potentiae aptistiano. sic enim legendus est a locus ex vet. cod.
remmp: Omn rem exortor cum in hacte nus impressis habeaturi, extortor quod
absit ut quisquam de Deo dicat quid enim Xtorqueat omnipotens sapientia, ciliae disponit omnia sua: Vestis
Quem is ext pnae.' De origine Mundi rerumque principiis quam di versa senserint Philosophi, tradit Paulus Merula, in Commentar ad I Annal. Ennii, pag. In d 4 seqq. item Iac. Pontanus in absoluti T. Virgil. Commentar ad Eclog.6. Sit m. Maleriae fuitantis pus. J Mun
πάν ως μεινον. Nam cum ορφι ui, set Deus bonis omnibus explere mundrem, nihil a m cer , quoad natura pateretur;
quicquid e ut quod in cernendi sensum id sibi issumpsit , mn tranquilium , sed quod inmoderate: inordi
nate agitaretur ac uita; et , idque eae inordinat in ordinem adduxit ratus sedinem actatione omnino esse meliorem ac pra stantiorem. Hic ulciaerrima illa. σμυ τα c. Apuleius bro de phil. natur Platonis , Initium omnium cor porum moreri in osse memorazit hanc signari impr snon nab: n. Nisi prima elementa esse pro carita, ignem si erram inae a Vall.
XI teri e sis irariis opus. J Diogenes Laert in Platone A: ως
203쪽
rorma boni, Viet ore carens 'tu cuncta superno
Ducis ab exemplo; pulcrum pulcerrim ipse Mundum mentegerens, similique in imagines m ns, Perfectasique jubens persectum absolvere arteis. 'Tu numeris elementa lixas, ut stigo ammis,
Arida conveniant liquesis ne purior ignis olet, aut mersas deducant pondera terr n. Tu triplicis me iam naturae cuncta moventem
Ii ore carens. J Hoc est , Quem non externae causae, quae nullae erant, sed ipsa forma finam boni, id est nonide aut exemplar, ii scribunt commentatores , sed ipsa substantia seu es sentia summi boni quae insiti, hoc est, in te est carens, omnis scilicetiosia, pulcrae 'erseo a phaera a stipi catore De quaesitum es , ut si nihil indigens feci periens cmnia , coercensique contine. Irpulae mirasilis vique milis, bique e pondens SitZm. Tu numeris elementa ligas J Quena in modum Plato animam mundi ex nu-
creatura productionem impulit, Ipsia autem Platonis verba in Timaeo haec
aliqua de re inc tria tantitur. Erg c mi or ab eo alietit imus esse , omni. uit animaxime suismilia enera i Vall. Tu cunHa supcrno lucis ab exemplo JSeu exemplari, hoc est Idea illa , quae est in mente Dei, non vero quid ab eo Aternum , ut praeceptori, Graeca fide, imposuit Aristotcles Eam esse Platonis veram germanamque sententiam mox ipse asserit Boetius pulchrum pulcherarimus iis Mundum mense gerens , similique is
Ubi mundi deam formamque cum mente gerere vides ejusdemque mundi, qui primum in idea seu mente divinasiit, imaginem, qualis nunc est, a ctam postea e constitutam. Idem.
nente gerens. Thales apud Laert ib. i. culum subire atque e Platone sic totum ' Mi id ob re, ' et riη θεοῦ. locum illustrare, insitatisfactum mini Apuleius de Dogmate Platonii Icci, me sit doctis omnibus, certe Platonicis re tem perfeci im ulceratn: mundo iri confidam. Primum hinc etiam probari possit concentum quendam esse caelestium corporum, exponit Macrob in Somn. Scip. libror. cap.2. Videt Laert. lib. 3. Claudiarius de Raptu Proserpinaeis. 2IO. Nei L ementori in seriem, sede ue
altum In medium gi adiora cadunt incanduis aetheae:
Egit O mmi polum Juxit mare terra sep idit. Idem. Tu omer: Acmen alliis. J Verba ipta Platonis in Timaeo videndari quaeque annotant ad ea Marsi. Ficinas , Seb.
Foxius, macrobius in somn. Scip. lib. I. cap. vi. γα Tu t iplicis mediam ventum est ad partem suscepti operis dissicillimam, in qua explananda tot frustra sudarunt viri eruditi. Animus quoque est, idem peri-
204쪽
Primum haec esse nobil ssima clarii maria substantiarum genera apud Platonicos notandum est ut prim si i,im, ἡ σιγή, ipsi,m bonum , divinita , palchrum, beati: udo sapien ii , denique. Θαὸς , ipse itus, seu Cimma potestas a summa divinitatis substantia, omέαοι Ἀῶ , que ιι νι ' ιόφρ ως ο -Mῖεο m mmclo a
πως οἱ δων m. Inditidua nimiaeterna ntis essentia quomodo cum eo, quod corporis fον-η halet , immediate componi Osii 3 Haec igitur est Animae Mundi natura di dignita . qua scilicet tuitur Deus,non solum tanquam spiritu ad vitam viventibus tribuendam, sed Dium potens, omnium effectrix, in se permanens, D in sc praciatium t etiam tanqGam substantia, quae parti- omnium: naturam dicaptum Dein ceps intellizentiae imitat: isque divinae
corpus Is materia quibus mundi ατα- ξιι, illam admirabilem constitui voluit Deus cum vellet hoc niverti opus,
Icntia, animaque particeps , corporeumque efficere quod sic exponit Plato in Timaeo Cum sola sua bonitate Deus, mundum facere statuisset, ad suum
O qualem scilicet mente gerebat, hoc est, bonum persectumque pulchri ri lcherrimus ipse, formavit. Ex materia autem πωμ α loe i D ρ ιογρον 'um esse ubque e um cadere voluit.
Sed qu amat cria illa tardis Occirpuratio-n s qualitate viduata , fluitans alioquin, sinoenu formandaque fuit Animam Deus , qua moles illa viveret, qua fuitans sisteretur, quaque informis formaretur, infundere Optimum duxit . fila porro tum animata illa moles errori ad huc corruptionique manebat innoxia, neque erat Xemplaris meruis divinar
perfectissimae imago , ubi nimirum esset inu O , addidit illi intelligentiam Deus , mundumque hac ratione perfectissimum absolvit qui ea anima, cui adhaeret intelligentia,praeditus, subsistens jam mirum ordinem speciemquem sequeretur anima enim praeterquam quod materiam illam seu corpus tanquam forma informat, etiam vinculum est quo conmctitur intelligentia ; quaesbsque media illa natura cum corpore Conjungi non poterat jamdudum Pro es ceniente cum Platone, δε ανec νυ -
e Z, coelo gracs accendit, aera ac mare luce astuque replet atque attollit, terras animalibus plantisque ecundat, tellurem denique alterna in aevum vice nunc pruinis, nunc floribus vestir, nihil videlicet a primaevo permanendi etiamnum tenore discedens Hinc est quod apud Apuleium I lib. dePlat. natur .phil .lisiam Calestem Animam,fntem animarum om- immo optimam spiens imam , Uirtutem Is genti ricem, seu fresi e etiam ob i-Gitor Deo, pro eis ad omnia intentaeim Pla' pronuntiat. Et Virgilius ex ejusdem mente sic eam lib. vi. describit P incipis carium ac te, γ. M amps uesti '
Spiritus intus alit, totamque infuso pir
Mens agitat molem, magno ec ν-pore miscet. Inde hominum pecudumque g nis , vise
Et quae marmoreofert monstra sub aqu/
Ubi Anima Mundana seu Coelestis, sic
enim eam Plato vocat Spiritui dicitur, quatenus coelum cic omnes inferiores alit atque animat orens ver qaatenus mundi molem movet atque agitat, concentuque tam mirabili moderatur. Hoc est cur Plato ejusdem Antinae
naturam constituit ex L seu substantia οἰαλῶ implici tali divi uaintelligibili, qua proin te semper ea . dem suique semper uinis a corrupti inierrorique obnoxia non est , hoc est . et mente. Et ea lim, hoc est ex subsibi
205쪽
in dividua te sensili, πολυμερει et divisa seu ut loquitur cum Platone
λνΤρο, multiplici mutationiqu/ b. Boetius , in Los orbis , in se noxia. Tertiam veris quandam naturam, convertitur, neque extra se fertur,omnia ipsa metie Animam lic t partim intel ' continens figura enim orbiculata per-ὶ gentiae, partim sensibilium rerum ca sectissima est, ut quae Aristoteli quoque
Pacem non quod gemina illae naturae κί o iλω μάλ' εἰς intelligibilis sensili , quae contrariae υτ σωνί. Ebκε neque principium b. inter iunt, in tertia illa commiscean ber,mque aem,sed in iis jam converti μrtur contiandanturves, ut d in feri Ide, si me orbicularis platoni, in
'oram praecipi . qui, bat , in Mas Hriae inno con D frenior. Hanc verbPlotinus motus istius causam natura
Hic ergo est ordo verborum , Tu con nectins Animam Mundi seu Universi, mediam inter intelligentiam: sensum ac utriusque participem. Non tamen intelligentiae tantia in , alioq ilia in inscrioribus generationes non fierent : quia si iis c τάτου εἰκόνα κ μιι ηυια
omnia etiam inferiora eodem se modo es τύγί ς; α κυκλω
nece Taria erant cmbra his naturis fa 'cultatibusque consona non aures , aut pedes manusve, inquit, quibus scilicet U με moveretur sed motum dedit illi Deus '. is , ν λα qui corpor ejus esset aptissimus , orbi χη - ο ξρανὶς ν δ
ad ea, qu. ante e sunt. 66 frenter autem
is conii , ni hin se pro coe sita into r- m, se gibiles sul i. ntiae sp . et aut m et solum scit ut circulari co e me move sei p. co maxime causa si Nimirum dum illa movet orbem primum mobilem, hoc est , coelum intelligentiae , quod eodem semper motu agitur; libem generationis, hoc est,errori obnoxium , qui it planetarum or-
a , ipsam conzerti. Ipsa e nim viri is p aes quae videtur enim idens bis, in luna generationum causa, tuan ii a vi let seipso vident f mas loquidem intelligentiae motus circula conte latu marum enim es t n. ud,
206쪽
ι . Hlio movetur, ut menti m iis reddatu/. Et alioqui imitatur mentim,
quae indici; biliri ubique se, ita coelom ubique sit c itaque, μοὶ hbique at , id quod ubique s imitatur. Deteriorum enimi r soli est ad retriora conoris milatio ait Ioa Philoponus in librum . Arist. de Anima tibi duo habes primum, Animam mundi, eo quod sit mentis particeps , coelum movendo in seipsiam converti, quod motus γικῆ te νούς indicium est , hoc est, ut
ait Boetius , in me re Guλ.Dia meare. alterum, Animam illam tam certo iuOderamine movere coelum , quia Mentcm
superiorem divinam seu profundam clicuit, sive ut inquit Synesius
Cujus nimirum movendi rationem, quantum potest, in convertendo coelo imitatur supra enim animam mundi, quae corpus intriadi superem mens circlina plectitur, sola mens aeterna lubstant aeque νοητα stini. Nimirum Mens illa stipacoelestis Deo plena divinitatisque proxima . da observatrix, constami et λα'υςάνει ζωοχαι 13 cm τό in Q το βο , ουκτο μεγα , τελ ον Γωοντ υσμθν' Ἀτος ο , τα
in mente , mens in anima , anima autem iumateria; omnia ero ista per aevum uni Σcr-
sum aut in hoc corpus , in qu corpora Omnia sunt , anima mente, eoque picna, intima mundi, plet, circumplectitur extima vitam omnibus o ec surgerit, extrinsecus quidem ingenti huic peto Eoque anima imi intrinsecus autem cattaris , quia in sicut mundo , inventibu . Supraque in coelo
in terra generationem ogitans.
Praetermittendum minime tamen est, locum Platonis in Timaeo de Anima quoque humana rationali intelligi e ponique posse, cum ibi Ioa Philopono alii que doctissimis viris descripta utra que est, ideatur. Eam enim esse , sicut Anima in oe stent seu Mundanam, duarum substantiarum mediam ter tiam , membra habere, caput nimirum divinae voluntatis custos nunti nioniques cor, hepar atque alia ν, - ri perturbationibus consona Ea dupliceni
xens, aust, vitam motumque rebus Omnibus, pro materia qualitate, largitur. A qua quantum orbium c clestium unusquisique abest, tantum inconstantiori volubili orique mori torquetur qui vero eam propius acceuit, motu uniformi sapientissimoilue convertitur ita ut constantia illa, qua universum hoc subsistit ac viget, sit in constantiae nuciatis illius divinae quae supra Iaxm dum existens, πύππς inmundo vero , ρο εκθς pariti illata dicitur, seu ipsi Anima Mundi quam sic quo lite describit Hermes Poemanciro, seu , ut D. Cyrillus ait, librorum Hermaicorum auctor, qui eos Athenis com posuit, ' o μ εος, Ἀτύν. I
conversionem liabet, ad res intelligibiles, S ad rcs sensiles , hoc est in duos
orbes secatur linum exteriorem , majorem scilicet, quem iliciunt animae vires intelligibiles seu αναγωνι, θας οἰνα is νε θ π, το θεῖον, erect ore perquata ad dioma ursum attoditur , inquit P illopontis alterum minorem , qui ab exteriori continetur , t m cognitio per sensus efficit, seu facultates fυε
τ' noli , incrativae per quas ad ea qua hic ut concertitur. Anima igitur vires moventur ad res intelligibiles , Deum, mentem moventur ad sciasib les, quae videntur, audiuntur. Et quia motus ille duplicem conversionis circulum seu orbem eis cit, certum est in se redire.
culi enim proprium cst in se converti
207쪽
l.vr Ia phys Anima enim sensuum adjuta ministerio, res primum sensibiles apprehendit , quaruria species cum in se reflexit, eas veluti imperfecta quodam cp- ο μμα intellectui communicat. is quid in qualibet re sibi similes, id est, quid ens , quid idem , quid verurn recognoscens discernit; qua ope anima confirmata, de veritate iam certior facta, judicat ac ratiocinatur. Ita utraque Anima , mundi mominis, qui μήκρουσμ esst, persectissim mentis divinae imago est persectissima, inquam, quia intelligens; intelligente vero persectior non est. Similiter quemadmodum Anima Mundi, dum Mentemisiam profundam iacuit c ad eam convertitur, ab ea continuo motus sui, quo universum hoc omne movetur subsistit, accipit constantiam 'uod, ut ait
ammae pube γrat; ita Anima rationalis, conversa ad eandem mentem , a qua sortitur ruelligentiam, supercoelestium,ac aeternarum rerum semperque manentium compos , omnisque veritatis notionum certarum capaX, perturbationesque ex sensibus provenientes sedat ac temperat cenici enim ipse in Phaedro Socrates sρ:- νῆ θεκα -
ου κνιον τοπιν , particularem mintemfu i
percori se locum contemplari hoc est, vere semperque entia, tri Deum, mentem ac seipsam. Quae cum omnia recte animae rationali conveniant, hoc tamen Ioco Boetium de animali indi agere certum est , tum quia Platonis mentem de ea d. Anima disterentis aprimit tum quia nemo est qui extrema haec verba mili ο': rtit imagine fritim, animae rationali litimanae accommodare possit licet hoc conetur Francis a taneus, pulchre ad hunc locum ineptiens.
Neque nescio hos quoque versius de intestigentia orbem movente accipi.
quam opinionem, cum ne probabilis quidem sit, nos hic non moramur ea
autem est Thomae Galensis, seu Valensis aut ales i. jus enim in hos Boetii libros Comnientum cst, prosecto corn-
mentum, quod falso sub D. Thornae
Aquinatis nomine circumfertur quod
viri sanctissim juxta ac doctissimi non esse tum ipsum scribendi genus,in multa inscite ineptissimeque prolata tum
hallucinationes innumerae, hinc cinde operi inspersae, confirmant . cluticum ad haec vel balib. r. Alcibiadisj posci pulchrarimum corpio , c. ait, Nota quod Alcibiades mulier fuit ut choraeima, quam identes quidam discipuli Aristotelis, duxerim eam ad Aristotelem, H - - videret qua visa dixit, Si hominos culos Inceos habe e it, ut quatieo stantia penetrarent, introeciis Pisc ri-ιμ , corpus , quod app. re pulcherrimum, turpi mum videretur tibi non uno errore peccatum est PQ ibidem amara
dicta a threnis , quod apud se foro sit threnus cis lamentatio ut caetera omittam
plurima aeque putida Deinde cum is adferre sol a testimonium Alani de Insillis , qui carmen de planctu naturae scientiae scripsit circa annum nimirum M CCC. D v. ver Thomas mortalitatem
Thomam non citasse scripta nondum scribentis consequens est. Est igitur Thomae Galensis seu Anglici, sic enim multi codd. variant , cujus est mea
Stimin Logicae, quam vocant, quae D. Tholia nomen praefert. l. brarii enim nominis affinitate decepti ubi criptum fuit Thomae A glici, d. Praedica tor reponendum putaverunt, Thorace .Angelici Ord Praedic Neque desunt qui
scribant ejusdem Thomae Anglici esse Commentaria in Genesim, Isaiam, Ieremiam, Epist. Canonicas c Apocalypsim , quae eidem divo viro tribuuntur. Hoc monuimus, ne quis ea deinceps pro sanc ni T. viri scriptis habeat; aut de iis loqui putet Politianum nisi si lapsus est cap. r. Miscellaneorum, sed de iis quae in Boetii libros de Trinitate de de Hebdomad: b. scripsit Voll. Tu triplicis mediom immam huius dogmatis ita recenset Diopen sLaertius libro tertio, in quo vita Platonis niebat animam esse ideam initus remoti liritis, eis amm Pentem m : impra paruer corpori , γ esse trip
208쪽
Connectens animam per consona membra resolvis. uae cum secta duos motum glomeravit in orbeis, Iosemet re itura meat, mentemq2eprofundam Circuit, simili convertit imagine calum. Tu ' causis animasparibas, ' vita que minores
litam Ral onalem ipsius partem sitam in capit , irii cibiti m in corde, concivi ibit in iis umbilici jecore conses re conti-
ν in circulum in f ali is sum , se primi e quos circ: os facere, eumque juxta diam titim ad lazam inlγωfectu habere fe-dem , alterum ero secundum latus ad dextram , ideoque issim obtine es, a d sttinicus alterum quippe interius in lucis
1 cuisum, atque hunc ipsus,il, ali ν imis. dicens hanc quidem animi nviro niversi us motion m errantiumques derum motus cita se habentes, ut ex mcdios sibi ad extremi congruin a que O 'uruit. J qna sunt atque aptore, eo quod in se tr L ammoniam i lenti ni ihabeat. Et opinionem quid λn exibi cundum alteriu. circulum e ubridentem, scientiam ver cundum alium quis i Em. B. Augustin. lib.43. De Civ. Dei, c. 7.
Han. animam Plato ab intim terrae medio , quod Geomctra Cent; Am Ocant,
Causis animas paribus ita lue minο- νει provehis. Postquam egit de principe illa Anima Universi, nunc de particularibus dicere aggreditur. Quarum alias quidem ἀ- ως Animas vocat, videlicet coelestes: angelicari Deos nimirum
mundanos, heroas, Daemonas, qui corpore, vel quasi corpore, tenui nimirum coelesti praediti sunt intellectuales nihilque materiae labentes , medios inter s θέας di sinas animas , quae a supercallesti loco ad profandam coelimentalis partem agentes, divino lumine ardentes ipsum veritatis campum , a picntiaeque divinae essentiam propius intuentur u ἀνθρωπινοος , humansis , quae t υλη , materiae seu corpori affixae Miti quos ideo Deo medioXu mos indigitavit antiquitas eae vero animae in reliqua celi parte usque ad sub coelcstem P concavum ejus locum degunt, imitantes divinas animas, minus vero Pana cae mentem divinam, seu ipsam vitam velitatemque participant.
Alias vero, ita minores vocat, nempe Humanas , quae non mentem semperparticipant, ut divinae coelestes , sed nunc ad eam , Deumque , nunc ad res corruptibiles convertuntur. At imarum
ὴ , νῆ , πο - εις οἴνοιο caing q, Pr sitiae quidem, sunt Divinae. Secundae vero , non Divinaram Naturarum sunt,quae impc Mentem participant. Tortiar tr. eae sunt, quae id quid ni is Mentem , modo vero in amentiam mutan-
quae humanae sunt quas ideo Hierocles medias νῆ Ἀλο γαό, intcr men- rationis priuati,nim appellat ideo
vita minores vocat Boetius Vitas, quia
209쪽
rique sanguinis substantia, pro vehiculo est, quo illa in omnes corporis partes diis inditur sic anima , qua rationalis intellectualisque est, in haec inferiora labenti, adesse corpus illud, seu quasi corpus , coeleste seu aetherium volebant: quod tenuissimum cum sit, recte simplici imae animae vehiculum eme perhiberetur; quo illa comite in Dei substantiarumque intelligibilium cognitionem tolleretur. Ea enim separabilis a corpore cuin sit, nihilque communionis utriusque actiones habeant , sicquitur illi corpus aliquod aliud adesse, quod purioris sit naturae quam terrenum, quod nimirum sit intelligentiae capax , quandam tamen attinitatem cum corpore terreno habeat. Cuius animae vehiculum agnoscit quoque Aristoteles degenerat anim libro II cap. I ii ubi
si diων , longe quam ea, quae vocantnrclementa , diminius constituit. ioc st, ex aethere unde illud Virgilius lib. vi. Eth reum sensium vocat se um , id est, elementum. Et longe ante Pacuvius
quo caelestes Animae seu Mundani Dei, Daemones seu pii heroes quod ejusdem
dignitatis sint, utpote quae mentem participent Vasi. Virasque minores Pro uch:1. Irrat onalia Poetium intelligere animalia D. Thomas istimat. Foro e minores simili notatione apud Senecam in Hip
Induit sue mas quoties in res Ipse qui a tum nebula ut ducis Te rues vita, Virgil. q. Georg. - eum namque ire ε omnes Terea que tracti que maris, a uinrue profundum
Hinc pecudis armenta Los, g nus om-n ferarum,
Sed Silius .is homines vocat Deos
minores: mortali alli Quantum calico G tantundem anima
P ac tant cun Iis, tribuit namque ipsu
Le bibis sublimet cur; :ία fans. Levibus curribus , hoc est, corpori seu naturae cuidam coelesti quae antii rumvehiculum est. Animae dum a Deo creantur ait Plotinus, a loco supercoelestisci mundo intelligibili, qui Iovis maxinis seu lentis Idealis ela creatricis sedes
μα,, in coelum ibique corpus accipientes, per fom jam in corpora γοque magis iεrrena labuntur. Corpus illud sciaquasi corpus anherium , coeleste esse. ejusdemque cum astris substantia platonici existimabant, animaeque in inferiora labenti adhibebant, ut esset non solum quod animaret anima, cui semper adesse oporteat corpus quod animet sed quemadmodum animae, qua animalis Vst, Piri: is ille, qui est e puriori tenuio- ad jugat. Aristoteles veri, atque alii rh πῆν α - , quintum elementum Themistius hῖον se γίνιον , dies num coel D. Apuleius lib. de Mundo, Sed coelum j -m sistique, et cra omnisque s crea
Vmpago, AT hc vocatur e non, ut quidam
sunt cunctis sed longe aliud , numero quintum , ordine λ imum ac nere diuinum inviolabile. Hinc apud Manlium lib. v. homo Coelum scrura ur in alto, CEuat m7M siqv ns corpus se qua se iis seris. Ex eo igitur divino: coelesti clemento humanas animas, in earum descen B, corpus divinum coelesteas umere in F 3 cor
210쪽
In trium, terramque seris quas lege benigna Ad te conversas reducisci igne reverti.
corpora inferiora labentes putabant. quod intelligentibus illis esset intellectuale vehiculum , quod Plato vocat υ P . , rarum ac fidendidum Troclus vero αυλον, ri ἰοιοειρε, αττα ς, immateriatum indicii tuum se fi lionis expers. Quo dogma noti Platonici philosophi modo, sedin Christianorum multi primis faculis amplexati sunt.
suo ut plurimum more PlatoniZans. thenagoras ver A πιλο,α, quominus corpus illud o M , νοητον post corporis anima que 2 in λυ ιν solutionem supersit nihil obstare videri sibi concludit ex veterum philosophorum sententia, mortuorum quoque corporum resurrectionem futuram inde probans. Quin e non uno post xculo Joan. Crammaticus Philop. praefatione in librum Aristotelis de Anima, non sistunt hoc animae vehiclitum , quod σαμα
bis que stola ur e , agnoscit sed aliud etiam quod et es ιιοι bis spiritale dicit, quod post: ι λυν quoque animae adhaeret hinc nimirum esse quod animae non purgatae post discess in e corpore, eirca sepular errare visuntur,in spectra quae umbrarum speciem prae se ferunt, hominibus apparent id etiam antinam in inferis subterraneisque iudicii locis comitatur, utpote cui tanquam subjecto insunt υμος ἐπιθυμια quius in iocis si resiputat ac errorum suorum PCenituerit, tandem ab arffectibus prau si . , Crata purgatur tumque D/υν Ulia ε θυμι iee, rivi τουτου '
. cupiu fatim una cum ico Uetaculo , de , biritu , deponit ac tandem in clx-lum , comite altero illo, de quo supra, aeterno corpore sustollitur. Oraculum de libani notae, ori 6 - γδυι υ-
. γ πυ λοιμιπε covi. Tunc te in coelum evthe lucidum γε liculurai. Quam Platonis opinionem a veritate Chri iana abhorrentem mirum sic eos
Christi schola doctos viros , imprimi inque Catholicam Boetii philosophiam
attigisse, nisi eam V tantum Synodo ab Ecclesia cum aliis Origenis erroribus, hoc cit, muli is post exstinctum Boetium annis, condemnatam constaret Nisi siquis existimaverit Platonem , ut alia multa confinxit, ita hic, ut inquisitionem de animarum descensu omnium disti cillhi iam illustraret, hoc animae in inferiora descendenti corpus dare voluisse, excogitata scilicet ratione qua ejus ad corpus λικόν animandum aptitudinem designaret expressisseque Boetium Platonis mentem Themisti sensu sic lib. t. de anima sic ribenti. Παρο II λατωνι ι το PM ci ταυ- Oi md Platonem,
te conetersis. J Qtii hoc loco per
an mas, rationales , hominum scilicet: per et a vero nius es, irrationales,
brutorum intellexerunt, alio Vescia-1cm , dico , Nic. Travetum, Georg. Agricolam ac Murmesium in cum errorem labi necesse est ut afferant, ani mas bria o sum animalium ad Deum converti immortalesque esse quod pro secto si mire juxta ac scribere ummum
Reduci facti igne reve 'ti. Per re ducem finem , Animam seu humanam mentem ignificat non ignem elementarem sod intellectualem , plenum vitae