장음표시 사용
221쪽
AD VITAM CN. JUL AGRICOLAE. Iosi
Puteolanus Vetere editiones currerat.
CLOTA J Ita sl . Vatic. .editiones Veteres Male Beroaldus Becentiores, lota Ptolemaeo Iloque II, 3 , memoratur Clota
DivgRsI MARI GEsTIB Us mss. editiones Veteres recentiores Glibus Male Rhenanus, oesus; ipsius, esu. In ML Vatic. 3 29, dii et sis maris sibus. REVECTAE J Ita si . Vatic veteres ac recentiores editiones. Male Rhenanus, revecti, quod multi postea retinuere. CA P. XXIV. NAVE RiΜΑ TRANIGRΕssUs J Ita libri omnes. Emendabat Illii str. Huetius, navibus tum primum transgressus Tentat quoque l. de a Bleterie, nave transgressus. At non Crediderim lianc esse Taciti mentem stilumve Nec forte satis certae latinitatis,gnavo Aperta mihi videtur Taciti narratio Agricola, summotis ultra Clotam Bodotriam, velut in aliam insulam , hostibus transngressus est Clotam aestuarium, e Golse de Dunbaraon , Dave , Romanarum omnium prima , quae oras illas scrutata est eamque Britanniae partem , quae Hiberniam aspicit, nempe pro Vincias C antire Carri Gallois ight, copiis instruxit. Bene vertit Cl. Gordon , In the subear of the warci Agricola a sing the ritu, in eis in the s hi that an ed in an and successsu enco tinter fit due
Nations ill that time uti norun and placed forces in that par of Brita in γνich fronis Deland , more rom future te: us han rom andi pretent eat . Is sp ΕΜ POptime dictum Frustra tentat Lipsius, in speciem , id est ad ostentandas ireS. DIFFERUNT MELIU ADITU PIta Rhenanus Iecelatiores. Pro melius, henanus Manesius mallent ejus, nempe insulae Emendabat Muretus differunt in melius Aditus. In Mi s. Vatic Meditionibus veteribus , disserto in melius aditus. Ac forte nihil fuit mutandum. Hic enim eleganter usurpatur , dissert. In melius dici quoque potuit ea potissimum aetate , qua praepositio in erat familiaris, ut in tantum, in quantum. Nec fere aliter Tacitus Annal. XIV, 9. Cuncita tamen ad Imperatorem in mollius relata.
CAP. XXV. M pr Exus CiviΥΑΥΕ J Ita L Vatic. 3 29. quidem optime. Perperam in veteribus oecentioribus editionibus,
amplas ii itates. In mediis , amyld ii itate. . . id Grono Vitl emendabat, amplo civitatis. . . stae. Rhenanus, ut Ulgata retineret, mox Corrigebat ius pro portus Tacitus autem dixit, amplexus civitates ,
ut supra Annal. XV . 39 , ample litur rempublicam. HOsTILI EXERCITU ML Vatic. 3429, veteres editiones, hos
IMPELLERETUR J ML Vatic. 3 29,&veteres editiones, impellitur.
222쪽
Fnistra tentat Cl. Ernestus inferretur, impingeretur. AUCTU OCEANU . Ita eleganter, veteres ac recentiores editiones Pichen aliique,t/ictiis Oceanus. Si quoque vertit Cl. ordon, Thine anquis hed Ocean. Oppus NAss ULTRO J Frustra tentat Lipsius, oppugnare ultro, castella adoriri. Alii emendant, oppugnavere. PoΤi Us, QUAM PELLERENTUR J Mallet GronoVius, prius, quam
IGNAvi spECI PRUDENTIUM PIta s. Vatic. 3 29. In veteribus editionibus, specie ignavi prudentium inde in recentioribus fuerat emendatum , specie prudentium ignavi. CIRCUMIRETUR J Bene veteres recentiores editiones In Lipsanis, circumirentur.
CAP. XXVI. PRO ALUTE DE GLORIA J Emendabat Acidalius, de salute, pro gloris, probatque Cl. Ernestus atque ita edidit CLLallemand Nihil mutaverim, refragantibus libris vulgata non displicent. ERUΡΕRE J Optime s. Vatic. 3 29 sic quoque volebat Acidalius Perperam libri editi, irrupere Britanni enim irruperant, Romani e castris erupere.
CAP. XXVII PENETRANDA . M Vatic. 3 29, is penetrandam. CUIU CONsΤΑNTic Tentant ipsius Tichena, cujus conscien-rid. Nihil mutandum existimat Illustr. Huetius, quod per summam
consantiam exercitus hanc victoriam peperi Dei. O infra Cap. 36. Ac primo congre1su eminus certabatur simul consamid, simul arte Britanni, dcc. UNI ΜpUΤΑNTUR J Bene Rhenanus .Recentiores In veteribus editionibus, cum imputantur. ARTE DUCI RATI J Vel supplendum arte ducis se victos rati vel, quod potius crediderim , emendandum arte ducis superati Librarii Vero ha in re tanto facilius errare potuere , quod saepe in Atti . su-yer scribatur unica litera , nota superposita, ut recte observavit Lipsius Tentabat reinshemius, non irtutem, sed occasionem is arrem ducis rati Heumannus, occasione is arte superati Vel etiam, casune an arte superati. Cl. Ernestus conjicit, arte sicis , scilicet Bo- manOS, rati. Forte quis erit, qui existimet Tacitum scripsiste arte ducis rati, intelligendo id contigiisse. At id durum videtur. Bene vertit Davangati, i Britanni tenendo i inti non per alore, a per Uo, eQti ita de capitano e nec serme aliter ceteri interpretes, licet non eadem brevitate.
CAP. XXVIII. Fr is stir ANNIA J Bene s. Vatic. 3 29. Copula ex deest in libris editis.
223쪽
UNO REMIGRANTE J Ita libri omnes editi, praeter Cl. Lallem an I, qui edidit re nugarite, forte operarum errore nam in notis minime monet se quidquam mutasse. At sive errori, sive conjecturae, favet M s. liber Vaticanus 3 asi , qui habet quoque remigante. Si quis tamen ad rerum seriem attenderit, remigrante Verum a genuinum esse judicabit. Hinc enim alii duo suspecti .interfecti Gainc nondum vulgato rumore , Ut miraculum praevehuntur hinc amissae per in citiam regendi naves Explicabat quidem Illustr. Uuetius, Cum unum gubernatoribus remigrare deprehendi sient , hoc est navim eo , unde profecta erat, reducere, alios duos suspectos habuere ς propterea interfecere , atque ipsum etiam qui remigrare parabat. At verisimilius est, inquit Pi Chena , illum , antequam ex portu solverent , clam se subduxisse , ac domum ersius remeasse. Nam duos tantum occisos apparet. Sic Vertit Cl. Gordon, an since ne of these forso O them and sted arua , he suspecZed and therefore lille the ther tuo. Eodem sensu ceteri interpretes. PROvEHEBANTUR J Ita quidem libri editi. At in Mi . Vatic. prae e-hebantur in margine s. Vatic. 3 29 additum , alius habet praet-bebantur. Certe minime inelegans fore verbum praesehi Britanniam enim praevehebantur. Sic dictum Annal. II, 6, qua Rhenus Germa
MOX HAC ATQUE ILL RAPTI ET CUM 1 Corrupte Vatic. 34a Meditiones Veteres , mox ad aquam atque ut illa rapti secum. SUA DEFENsANTI U. Pomponius Laetus in margine s. Vatic.
3 29 adscripsit, ut sua; ubd ic ipsi placeret.
CIRCUΜVECTI BRITANNIAM J Ut magnum ac memorabile Usipiorum facinus innotescat diligentius exploranda eorum navigatio.
De USIPIORVM cohorte Britanniam circum VCCL.
Couo ΤΕ illam Usipiorum ex Occidentali Britanniae ora solviste
Agricola instruxerat in ea Britanniae parte, quae Hiberniam respicit, ut dictum est supra cap. I . Tres liburnicas furtim ascendere nulla navigandi arte ea aetate, qua vel inter peritos erat Xigua. Hac illa rapti , ut fluctus Ventusque eos ferebat , ως που το τεγκυμα , eri ἔνεμος αυτ. ἔφερε , Dio ibid. versus Septemtrionalem Britanniae partem tendunt. Cum oram legerent , nec susticerent con meatus, congressi sunt Cum plerisque Britannorum, nempe cum in Colis provinciarum, quas nunc dicimus Cumberland , Gallorua , Ourire, Argyli, Invernis, StrathnaMera , cc. Cum extremum insulae sic
224쪽
attigistent, sinum Pentland iri inter Britanniam J Orcadas , es sesor ne ingressi sunt in Orientalem Britanniae partem flexere.
Nova inde proelia Cum incolis provinciarum Cathnesi, o ut turland Murra I, Buchan, eaque in liCiora. Imprudentes enim in castra Romanorum , qui ibi tendebant, incidere , bus ἔλαθον ἐά του ἐστὶ θάτερο,
Culo territi , castrensesque poenas magis, quam calamitosam, sed liberam suam sortem exosi , liburnicas propere repetunt in altum provehuntur. Summa brevi fuit rerum omnium inopia cin iis angustiis , primum infirmissimos suorum , deinde sorte ductos vesci coepere. Tantis conflictati miseriis, tempest at aut ipso Oceani in re tu in mare Suevicum , a Mer Baltique detruduntur. Ibi naves suas viarum erroribus legendi inscitia quasi as, amisere. Neminem eorum foetis misertum est , quod pro praedonibus haberentur. Igitur dum eluctantur , ut patrias sedes repetant, primum a Suevis inter Albim Vistulam iElbe ista Visule, mox a Frisiis inter Amisiam&Rhenum,PEm is te Rhin , intercepti sunt. Quosdam eorum per commercia venumdatos in Romanam , id est: in sinistram Rheni ripam, nam dextram tenebant Germani, adductos , indicium tanti casus illust ravita Agricola autem, pos Grampiensem victoriam , in publicas curas utilitatesque intentus , audita illa sipiorum fuga , certusque eos ex Occidentali Britanniae parte in Orientalem Septemtrionali navigatione misi pervectos , clas em misit , quae Tao aestuario , nunc Farthos Tadi, profecta litora illa ab Oriente in Occidentem relegeret, diligentissime exploraret, Dioclo c. cit. Tunc primum hanc oram noxi fimi maris Romana classis circumi/ecta e t i fulamque es Britanniam ad rinavit e tunc Orcades, te ises 'Orine , hactenus fama tantum Vulgatae fuere, remigat Septemtrione , Cognitae domitae : tun et dispecita est Thule, es isses de Schetland , quas hactenus nix is hiems abdebat, ut dictum est supra cap. o. Hinc vero intelligas non ad hanci Thulen . sed ad ipsam Britanniam reserenda es , quae habet Statius, adulator magis, quam poeta, in Silvarum libr. V. Pro treptic ad Crispinum , Bolani, Britanniae praesidis, silium II sq. ,
Tu disce patrem , quantusque nigrantem
Fluctibus occiduis , fessoque Imperione Thulen
Verum, antequam de Septemtrionali navigatione dicendi finem a
CIam , iterum proferam exemplum, quod , utinam fusius fuisset na Iatum, magnUm naturae arcanum reseraret. Auctore enim Plinio , II, 67 Cornelius Nepos de Septenurionali circuitu tradit, Quinto Metello Celeri L. Afranii in consulatu collegae consules fuere anno Urbis condi tae DCXCIV, ante Christum 6, sed tum Gallia proconsuli , Indos a rege Suevorum dono datos, qui ex Indi commercii caus nasigantes, tempestati
ou e sint in Germaniam abrepti. Sic ante viginti annos , cum Elisabetha
225쪽
Augusta , imperiim Rufficii in regeret, aponenses, cor mercii causa navigantes , tempestatibus abrepti , ad oram imperii Rustici , Iamichatha . appulere , Unde Petropolim , Petersbourg , misi , ab Elisabeth humanitate maxima excepti habiti sunt. At Indi, longiore errore , non mod Japonenses insita , e Iason , oramque m pdrii Rustici , e Xamichatia, sed QOrientales a Septemtrionales biberiae iaponiae oras , a Siberie, te pay de Samoiedes, a Laponte circumvecti ad Oceanum , mareque SueVicum , a mei Baltique, e Xere unde a rege Suevorum habiti , dono dati sunt Quinto Metatello Celeri Galliae proconsuli. Sic casus fecit, quod a Batavisius
sisque magna cum laude tentatum , nondum tamen praestitum est. Tales autem casus nunc rarisii mi ob nauticae rei scientiam , mutatos armorum usus, uoliticas imperiorum leges. Olim , audentioribus barbari , frequentes erant, eventorum, quae hodie incredibilia videntur , feraces. Juvat ergo sipiorum exemplum recentiore feli- Cioreque Francorum Xemplo confirmare. Illud habet Eumenius in Panegyrico Constantii, cap. 18. Recursabat quippe in animos illa sub divo Probo B paucorum ex Francis captivorum incredibilis audacia , 'indigna felicitas, qui a Ponto usque correptis navibus, Graciam , Asiamque populati, nec impune plerisque Libyae litoribus appul i, ipsas post emo a salibus quondam ictoriis nobiles ceperant Syracusas, O immenso itinere
pervecti Oceanum, qua terras irrupit, intraveraΠt atque ita eventu i
meritatis Uenderant nihil esse clausum piratica desperationi, quo navigiis pateret accesus. Vide Vosimum , libr. I. in sin. INITI IEsTATI J Forte scriptum olim initio Vo vel ptimaresatis ς' numerus librariorum errore X ciderit. Haec enim aestas non eadem est , quae memoratur supra Cap. 23 . MOX enim infra cap. 3 , ii sunt quos proximo anno, unam ligionem furio noctis aggresos riamore debellasis. CAP. XXIX. MONTr GRAMpi Um ML Vatic. 3 29 Graupium. HOSTEM INfEDERANTI ML Vati C. 3 29 , hostis insederat. NOMINE CALGACU. Ita si . Vatic. 3 29 98 ne aliter Vetere editiones Perperam ergo in recentioribus , algacus Pomponius Laetus , cum in suo exemplari primum scripsi et Galgacus, ipse emendavit Calgacus. CAP. XXX. PRIORE PUGNAE J reinshemio Boxhornioque displicent pugnae et hanc vocem omitti volunt. Minime tamen displicet, maxime cum Cicero, Horatius aliique optimi scriptores saepissime
dilXerant pugnatas pugnas, pugnata bella , pugnare pugnam . C. QUIA NOBILISSIM . . . EOQUE IN IPSIS PENETRALIBUs 4 I miror
Cl. Ernestum pro nobilissilini tentare novi limi nec videre cur nobilissimi in penetralibus habitent. Id tamen patet. Populi, montium incolae a
226쪽
ui ceteris duriores sortioresque , si quoque se nobiliores putant. Porro ut dii, ita homines nobilissimi in penetralibus siti. Mi-1aque vis inest in his Calgaci verbis.
CONΤΑCTU DOMINATIONIS Optime Rhenanus me centiores. In veteribus editionibus , contractu. Si NU FAMAE J Frustra tentat Muretus fam d. Nus ΤΕΗΜ1NU. In libris scriptis Meditis, nunc terminus Brita niae patetu atque omne ignotum pro magni fico est. Sed nulla jam ultrigens, dcc Muretus delebat, atque omne ignotum pro magnifico es Mutabat Acidalius, .legebat, sirus famae namque omne ignotum pro magni scoso in hunc diem defendit. Nunc terminus , c. Melius adhuc aptiusque cohaereret oratio, si legeretur, Nos terrarum ac libertatis extremos rece spus ipse a sinus famae in hunc diem defendit atque omne ignotum pro magni sco es. Sed nunc terminus Britanniae patet o nulla am ultra gens 'nihil nisi sudius, c. Sicque vertere Gallici interpretes Cli Brueys , Gueris , de a Bleterie Vulgatum ordinem retinuit Cl. Gordon, At present the utinos boundar of Brita in is laid open ; an to conque parisun norun is thought matter of great pom an boasing. Bedion us nomore eopte are forent, nor aught fave eas and oc an ali ead the Roman haNe di anced into the ear of ou counti . Haec postrema ita vertit, quod pro infestores Romani, tunc in Taciti editionibus legeretur, interiores Romani.
IN ppsTIORE ROMANI J Optime s. Vatic. 3 29. Sic quoque volebat Rhenanus. In veteribus editionibus, inferiores unde ipsius conjiciebat, iis feriores Male emendatum in multis editionibus, interiores Romani. DEFUERE TERRAE J Bene Rhenanus iecentiores Perperam veteres editiones, defuere e terram, C.
CAP. XXXI. Τsi Lis1D1NEM J s. Vatic. 3 29 etiam si libidinem.
BONA FORTUNASQUE IN TRIBUTUM EGERUNT IN ANNONAM
PRUMENTUM J Ita Rhenanus & Recentiores Corrupte in s. Vatic. 3 29 , bono fortunae quae in tributum aggerat animus in frumentum C. In editionibus veteribus, bona fortuna quae in tributum gerat annus in frumentum. Unde suspecta vox, egerunt .si quid felicius excogi
INTER VERBER J Ita s. Vatic. 3 29. In veteribus editionibus, verbera muniendi inter Hinc Recentiores, verbera inter a contumelias. ET CONfERvI J f. Vatic. 3 29 etiam conservis. Sed is pro etiam usurpatUr. TRINOBANTE J Perperam in veteribus editionibus , Brigantes. Optime Canadenus, quem Ernestus aliique sunt secuti, emendaVit Trinobantes, ut patet ex Annal. XIV, 3I. Argute nimis , qui Bri Sames defendunt, quod eorum ac Trinobantum una eademque sit origo.
227쪽
AD VITAM CN. JUL AGRICOLAE diis
N Us.... sEPOSUERIT J Ita quidem, sensit in sine sensu mutata veteroscriptura, editum. At in s. Vatic. 3429, O in liberaatem non in paenitentiam Veteres editiones, is in libertatem non in pro sentiam in ruri primo fatim congressi unde Uendamiis quos si ima donia Diro leposterit Minucianus primus edidit in praesentia; alii postea omisere praepositionem in ante libertatem a demtim pro Ud osendamus ... sephi erit, emendatum a Pichena non ostendemus, ab aliis non senda-inus ... seposuerit Mihi vero Veteris scripturae vestigia, coerum, narratarum Annal. XIV, k, memoriam repetenti probabile videtur Tacitum scripsisse , is in libertatem , non in praedam, certaturi, prim osatim congrestis vivide ostendamus quos sibi Caledonia viros posuerit. Primo scriptum olim fuisse se in libertatem suadent T. vetereseditiones. Deinde , non in praedam innuit tum series orationis, tum id quod narrat Tacitus Annal. XIV 33, Barbari, mi se casellis praesidiisque militarium , quod uberrimum spolianti, P defendentibus iit tutum , set praedὴ , se aliorum fgnes petebant. Certaturi autem in libertatem , non in radam , Latine dicitur, ut apud Senecam in Thebaid Act. I. vers. 298.
Denique quod nobis emendandum videatur , vivide se damus. . . fe- posuerat, facit c vetus scriptura, auctoritas eruditi viri osophi Scaligeri, qui cita in exemplari suo manu propria emendaVerat, teste Rutgersio, Lecitiones Venusinae , Cap. I. Hujus autem loci, misere corrupti, innumerae sunt emendationes ab aliis propositae, quarum praecipuas memoras e sit satis Mu- retus , is in liberaatem , non in populi Romani servitium nati Lipsius, si libertatem non in praesenti ablaturi, vel illaturi Acidalitas , b minui libertatem non in praesenti laturi. Heu mannus , is libertatem in praesenti ulturi, non prinaci satim congressione sendamus. l. Ernestus is libertatem in praemium , seu in praemio , laturi , non prim satim congressione sendamus c. Alii defendunt vulgata , libertatem non in
Praesentia laturi, quod ea antiqua Norneliana falso existiment. CAP. XXXII. OsT 1 1LL Diss res sio Ni BU J Si volebat Rhenanus Pichen .Recentiores edidere. Veteres editiones, se pro-
tio princeps; quidem elegantisinae Susiragatur L Vatic. 3 29,
licti dominationi alienae funguinem commendent. Qub Beroaldus, perarum sane vitio , omiserat licet, Mediderat commodent, emendatum
METU ET TERROR Es J Ita editio princeps nec ineleganter. Beroaldus emendavit, metus er terror sunt infrina: incula C. MON
228쪽
QUI IΜERE DE sIERINT J Tentabat quoque Lipsitus, quos timere deserint. CON3UGE ACCENDUNT Bene editio princeps c recentiores. Male Beroaldus, accedunt. Phucos UΜΕRO J Ita T. veteres a recentiores editiones. In mediis quibusdam paucos tmeros , id est cohortes , ut tentabat Lipsius.
CIRCUM REPIDO. Circum inutile sane videbitur ab oscitan tibus librariis e sequenti verbo circumspectantes facile peti potuit ut jam ab erudito eum anno fuit observatum. Dii OBI TRADi DERUNT POptime ipsius Recentiores. In veteribus editionibus , alii nobis tradiderunt. AEGRA UNICI pI J Bene sis Vatic agra. In Veteribus editionibus, erga.
IN AETERNUM PROFERRE J ML Vasic. 3 29 , perferre. CAP. XXXIII. ET BARBARI ORI J s. Vati C. 3 29 , ut bar
INsTRUEBANTUR ACIE PIn sis Vatic. 3429 98 , instruebatur Margini L Vatic. 3 29 additum , alius habet insituebatur. MUNIMENTI COERCITUM Sic s. Vatic 98 ita quoque volebat Gro novius. In his Vatic. 3 29, libris editis, monitis Adscriptum margini f. Vatic. 29, alius habet munimentis Patet Capite 33 militem Castrorum Vallo a munimenti potiUS, Uam Onitis, fuisse CoercitUm. MILITEM ACCENDENDUM ADHUC RATU Ιta s. Vati C. 3 29. Mendose libri editi, militem adhue ratus. Unde ipsius supplebat, acuendum . incitandum , aliudve tale. OCTAVUs NNU Es J Erat quidem aestas tantum septima, ex quo in Britanniam venerat Agricola , ut vidimus supra cap. 28 At UmBnno ante, quam Veniret, fuisset consul, statim post consulatum Britanniae praepositus, supra Cap. 9 , inde forte annus hic numerathises octavus. Nempe consulis Britanniae praepositus fuit anno Urbis Conditae DCCCXXX. Ad montem Grampium pervenit pugnavit anno Urbis conditae DCCCXX xv II. Forte tamen erratum in numeriS, scriptum olim , septimus annus es.
EQUIDEM AEPE IN AGMINE J ta s. Vatic. 3 29. In libris editis deest sarpe. VOCE AUDIEBA J Bene s. Vatic. 3 29. In editione principe,
voce audiebam Beroaldus emendavit vocem , quod deinde ceteri re
LATEBRI svis ExΤRUs J Ita editiones veteres Male mutat imita recentioribus, a latebris. SUPERASSE TANTU ITINERI J Bene laenanus .Recentiores
229쪽
item frigientibus. HODIE PROsΡΕRRlΜΑ UN J Mallet mestus, Uibus prosperrima sunt. Qubd, inquit, aliter non habeas , qu , reseras, quae mox
sequuntur, eadem notitia ... eadem abundantia. Nihil tamen mutaverim. Haec brevitas in oratione placet. CAP. XXXIV. FORTIssIMUM QUODQUE ANIMAL CONTRA RUERE JBene s. Vati C. 3 29. In veteribus editionibus, animal ruere. Inde in recentioribus emendatum, robore. At minime Cornelianum est,
Vatic. libri editi Margini f. Vatic. 3 29 adscripserat Pomponius Laetus , quos quod tam diu non invenisis, siterunt. Sic legendum puto. At potior est vulgata scriptura, ut attendenti cuique videbitur. DEPREHENsI UNT NOVIssi Mi J Bene henanus .Recentiores. Corrupte in veteribus editionibus, lovi sine. RE ET EXTREMO METU CORPOR J Ita s. Vatic. as . inu dem apte Veteres editiones pro res habent id. Inde ichen emendaVit, ideo extremo metu corpora. Sic res corpora memoravit Livius, Cum Romanorum, capta a Gallis Urbe, angustias describeret nec ullius rerum suarum relicti, prorter quam corporum, indices ,
Livius V , a. Drri XERE N is ditiones veteres, defixere aciem in his cc. Aciem additum puto, quod ante des ere interpungebatur hoc modo, corpora o des Xere aciem in his C. Frustra totum hunc locum mutat CL Ernestus, sed deprehens sunt ignavi simi, b extremo metu tot pidi de ere aciem in his c. CAUsA REBELLANDI Ita veteres' recentiores editiones Male Rhenanus, qui eum sunt secuti debellandi. CAP. XXXV. OCTO MILLi Irin s. Vatic. 3 29, octo millium. BELLANT J s. Vatic. 3429. veteres editione ante Rhenaniam, bellandi. CONsTiTtRA I Ita L Vatic. 3 29. In libris editis, consiterant. CONNEX J ML Vatic. 3 29 , conveXi. COVINARI Us T QUE J Copula D abest a ras. Vatic. 3 29 oditionibus veteribUS. PROMPTIOR IN pEM J Ernestus mallet, pronior in spem.
eon Zantisi. TRE BATAVORUM COHORTE J Bene s. Vati C. 3629, recentiores editiones In Veteribus, per Batavorum cohortes.
230쪽
IN ARCΤ PUGNA. Libri omnes editi, in aperto pugnam Lipsies tentabat in opertos, vel in operta e chelius , in aperta Cl. de aBJeterie, inverti Felicior ceteris Franciscus Medicis, vir egregius d in multis de Tacito bene meritus, emendabat in recto , Ut postulat ipsa orationis series. Sic quoque de Hispanis , Livius XXVI lΙ 33, in arcto pugna Romano aptior, quam lai pano militi futura idebo tur. ET RACris Qta libri omnes editi. Muretus emendabat, e fra iis . At cum in si . Vatic. 3429 s , legatur tantum D tratis. Puteolanus conjectura edidit, ' trae flue Ad rem veteris scripturae Vestigia aptius ac propius, is pro tratis. Hoc verbo saepe utitura citus in Annalium S Historiarum libris. IN AEQUO BsTITERANT: ML Vati C. 3429 , ad literant. EQUITU TURMAE FUGERE J Tentat ipsius, equitum turmae effudere, Ut potia essu lae. Ernelius , erupere. Sed inutiliter; si ad ea, quae in Notis observavimus, attendatUr. HOSTIUM AGMINIBU Romanos Tacitus minime dixit hostes. Vel
ergo , Ut Volebat Muretus , emendandum no strorum o Vel quod ob Veterem scripturam Commodius, cohortium, Ut monet Ernestus. CUM AEGRE DIU TANTE J Corrupte Vetere editiones, chin orgradiu aut stante Blienanus, quem Omnes postea sunt secuti, emenda-Vit, clim in gradu lantes. At cum ML Vatic. qa habeat quoque regra diu , emendandum edendumque aegre diu , optimo quidem sensu e vetere scriptura. Tentabat Trillerus , regre cliν stantes.
APPROPiNQUARUND ML Vati C. 429 , appropinquaverunt. NEC ALius Liui Emendabat Acidalius , sed alius alium. TRECENT1 Ex AsiΝΤΑ In libris editis trecenti quadraginta. At potior est fides si . Vatic. 3 29 δ 98 , qui trecenti sexaginta habent. In numeris XL pro LX facile errare potuit Puteolanus , Unde ad ce
DE IN EPARARE J Benem Vatic. 3 29. Sic quoque conjecerat Lipsius Male libri editi, sperare funde Grotius tentabat, deiserare SErnestus, spernere. SECRETI COLLEs Ernestus mallet, deserti colles. HOREsTORUM 1 ras L. Vatic. 3 29 98 iore lorum. TRUTULENSE PORTUM J Italibri editi. In ML Vatic. 4498, corrupte rutulens es is Vati C. 3429 , trucculensem. OMNIS REDIERAT J Vulgo , omni, sed mendos , ut jam monuere Lipsius ac Pichena patetque ex ipsa latinitate. Quis enim ferat, proximo latere Bruanniae licto omni ' Pro redierat frustra tentat Rhenanu