Opera;

발행: 1771년

분량: 645페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

201쪽

AD LIB. DE MORIBUS GERMANORUM. i8s

Leg. I. HEREDITATEM DEFUNCTI FILIUM, NON FILIA UsCIPIAT.si riLiUM NON HABUIT QUI DEFUNCTUS EST, AD FILIAM PECUNIA ET NANCipI , TERRA VERO AD PROXIMUM PATERNAE GENERAT io NisCONsANGUINEUM PERTINEAT.

Leg. a. Si autem nec stiam habuit, soror ejus pecuniam is mancipia r

terram proximus paterna generationis accipiat.

Leg. 3. Si autem nec stium , nec iram , neque sororem habuit, sed matrem tantum supersitem reliquit, quod stia et soror debuerunt, mater suscipiat, id ut pecuniam 9 mancipia. Leg. . Quo is nec situm, nec si iam , nec sororem , aut matrem dimis supersite , proximus, qui fuerit paternae generationis , heres ex Ioto succedat, tam in pecunici atque mancipiis, qu im in terr . Leg. s. Ad quemcumque hereditas terra ei Venerit, ad illum sis bellici, id es lorica, b ultio proximi, O solutio leudi id est compositionis, seu eregit dii debet pertinere.

Leg. 6. Mater moriens stio terram , mancipia , pecuniam dimittat, filiae sero spolia colli, id es murenas , nuscas seu fibulas λ, monilia, inaures , eses, armillas, vel quidquid ornamenti proprii videbatur habuise. Leg. . Si nec stium , nec stiam habuerit, sororem vero habuerit, sorori pecuniam is mancipia , proximo vero paterni generi terram relinquat, Leg. 8. Usque ad quintam generationem paterna generatio succedat. Posquintam autem sita ex toto, si e de patris si e macris parte, in hereditatem succedat, C tunc demum hereditas ad usum a lance transeat. Veterem Germanorum Ulam mutaVere Urgundiones, Ut patet ex

eorum Lege, Tit. XIV. de Successionibus Leg. I. Inter Burgundiones id volumus custodiri , ut 'quis silium non reliquerit . in loco lii fila in patris matrisque hereditate succedat. Nec aliter e Saxonum, Tit. VII de Heredibus Leg. I. Pater aut mater defundi sti non sitae hereditatem Ainquant Leg. q. Qui defunctus non stio , sed sitas reliquerit,

ad eas omnis hereditas pertineat tutela vero earum fratri et proximo paterni generis deputetur.

Nihil vero veteris moris mansit apud Tisigothos, qui filiorum saliarumque jus commune secere. Sic enim Lex Wisigothorum , libr.

IV. Tit. a. Ut sorores cum fratribus aequaliter in fratrum hereditate fuc cedant. Leg. I. Si pater e mater in te, uti discessi int, tunc sorores cum fratribus in omni par tum facultate , absque alio objecturi equali divisone succedant. Aliae sunt plurimae eadem de re eorum leges. Apud nos vero , in regnatrice domo , viget Min immensum aucta Lex alica, egregium imperii decus securitatis publicae ut

mentum.

TANTO GRATios Io J Ita Is Vatic is I 8 .recentiores editiones. In si . Vatic. 296 S. qq98 veteribusque editionibus, tanto patior,

202쪽

dia primum armentorum pecorumqtae numero, a deinde augescet tibiis opibus, pecunia Uerentia , ne tamen reorum paupertate glisceret audacia , bene Consultum , Ut satisfactio in interfectoris domum transiret. Quibus autem ritibus id perageretur, docet ex Salica , Tit. XI de Chren crude id est, de vacuo. Leg. I. Si quis ho- rrinem occiderit, B in totὰ facultate non habuerit, unde totam legem impleat, duodecim juratores dabit, quod nec subtus terram , neque Iupra temram plus de facultate habeat, quὰm di navit. Et postea debet in casam suam intrare , b de quatuor angulis terror pulverem in pugno colligere , is postea

in duropello, id est casis limine , sare , is intus casam cupiare . id est respicere , debet, is sic de infra manu trans suas scapulas jactare super proximiorem parentem. Quod sciam pater , aut mater , seu frater pro ipso solverunt, super sororem tunc matris , aut super ejus stio debet illam terram jactare o quod, si non fuerunt, super tres de generatione patris O matris, qui proximiores sunt is posea in camis i discinctus , discalceatus, palo in manu supra sepem salire , ut pro meddi tale quantum pro compostione deberet, aut quantum lex addicat, illi tres soli an de materndgeneratione o hoc , illi alii, qui de paterni generatione veniunt facere debent Lege autem a. Si vero aliquis ex illis pauperior fuerit, is non habet unde Iolvat debitum, quicumque de illis plus alio habet exsolvat , O iterum super illum Chrene chruda, ille qui es pauperior jactet , ut ille totam legem solvat. Quod si hic etiam non habet , ut legem solvat, is totam legem componat, tunc illum, qui homicidium fecit, tollit, qui eum in esu habet , ' per quatuor Mallos praesentem faciat ; eum per compositionem aut dem nullus suorum tulerit, hoc est , eum redimat , aut pro eo persoli it , tunc de vita componit. Licet autem in hac lege Chren crude

plurimum esset utilitatis , nonnihil tamen erat vitii, qu bd homici darum furore , legis severitate, multae everterentur familiae. Unde legem illam postea abrogavit Chil debertus rex , Decret. Leg. Is de

Chrenecruda ex , quam pagan Irum tempore obseri abavi, deinceps nunquam et aleat, quia per ipsam cecidit multorum potestas Melius ergo a Canaden

si blas provisum , penes quos non interfectoris domus , sed ipse vicus satisfacit. Tunc enim nulla ingruit ruina reo autem plus pudoris. Vide P. de Chaslevoix, Durnal historique 'un o age de Amerique. Letire VIII pag. γε Quae forent apud Germanos homicidiorum pretia jam vidimus stipra pag. 182. Vide S infra pag. I92. Hos plTIIs Apud nos, invicem per Commercia innexos, angitet hospitalitas, viget apud barbaros latrociniis infames Hujus discriminis causa in aperto. Cilicet commercia populos ConjungUntra Pri-Vatos dividunt, penes quos commerciorum usu omnia fiunt Venalia. Et quanto magis apud gentem aliquam fervent CD mmerCi , tanto magis ab hospitalitate abhorret. Contra barbari Commercia non Ο-runt latrocinia exercent, cum indigent: hospitales sunt, quod in

203쪽

AD LIB. DE ORIBUS GERMANORUM. is 1

hanc liberalitatem natura propendet, ipsisque expedit. Haec pluribus ingeniose explicat Cl. de Montes quieu , Opri des Loiae , XV, 2.

recipit.

CV DEFECERE J Sic veteres recentiores editiones Lipsius defecerit. Si Qui popos ERIT Bene si . Arundet Vati C. II 18, si 8, Qveteres a recenti Ores editiones. henanu emendaverat, poposceris. In his Vatic. I 862. poposcerunt. CAP. XXII VICTU INTER Hos PITE COMI: Haec omnino spuria censet Cl. de laileteri ideoque ea in sua interpretatione omisit. Nihil tamen mutaverim in tanto librorum consensu ; neque ea absona crediderim. INTER VINOLENTO J Male tentat Rhenanus , violantos. Licet ulterioribus Germanis vinum non fuerit, alius erat potus , qui ebrietatem faceret.

SED E DE RECONCILIANDis J Bene si . Vatic. Turic Rhenanus. In Vs ArundeL veteribus editionibus sed de reconciliatis. LICENT 1 IOCI Bene is Vatic editiones Veteres recentiores. Male Lipsius loci. ΕΤ ΑLvA UTRI UsQUE J Frustra tentat ipsius, ct sua utriusque

temporis.

CAP. XXIII. Viri is , QUAM J s. Bamberg. vino , quam armis. Quod nonnulli probant, sed immerito. Frigidum enim est. Hic agitur de ebrietatis vitiis. CAP. XXIV. ARTEM ARAviae Bene Bhenanus e Cod. Kapp. Inveteribus editionibUS, parat. ALEAM QUOD IRERE J Bene s. Vatic libri omnes editi Inras. Vatic. 13 18, miretur. s. Vatic. 296 , Aleam quidem

quod mirere. CU OMNIA DEFECERUNT ML Uric. defecerint.

Κapp. juvenior. CAP. XXV. Mi NisTΕRiis ML Vatic. 1862. ministris ML Vati C. 296 , ministeriis suis. Nisi QUOD i ΜΡUNwJ si . Vatic. Turic impune es. LIBERTINI NON ULTUM J Libri omnes ante Ernestum , liberti. Recte emendavit, libertini: sic enim mox infra legebatur , impares tibertini. Atque hic non de singillarum domorum libertis , sed de ipso hominu refordine , qui libertini vocantur ut videre est apud Ciceronem Verr. I, ΨT.

204쪽

i NOTAE ET EMENDATION Es

ALIQUOD OMENTUM ML Arundet aliquid momenti.

Omnes editi In s. Vati C. 296 F, regnant. SUPER INGENUOS ET UPER NOBILE. Haec Conditionum diversitas palliini occurrit in veteribus Germanorum legibus. Sic in lege Angliorum erinorum, Tit. I. de Homicidiis Leg. I. Si quis ualingum occiderit, c. sol. Gallicde monetae libras I, 86O, componat. Leg. I. Oui liberum occiderit , cd. 10I. Gesti ae monet ae libras I, 62O, componat. Leg. 4. Qui servum occiderit, XXX sol. Gallicae monetae libras

39O, componat. Si quoque Saxonibus fuere Edtingi Frilingi iam, id est nobiles, ingenui, serviles , ut videre sit apud Lindent, rogium , in Glossario , pag. 13 T. Idem patet ex lege Frisionum , Tit. XV. Francis quoque fuere Antrussiones, seu nobiles , Ingenui, Lidi, Servi. Inde in Lege Salica , it LXXIV. de Chreo liba. Id est , de cadaveris combusione Leg. 1. Si quis hominem ingenuum seu insili d seu in quolibet loco occiderit, is ad celandum in ne combusserit, XXIIII M. m. qui faciunt sol oc Gallicae monetae libras I, 86 , culpabilis judicetur. Leg. 2. Si quis antruisionem et feminam taliter interfecerit, aut celaverit, aut igne cremaverit , LXII M. NeriUS XX 3M den qui faciunt; ol. Irt,ccc Gallicae monetae libras 23,sS , culpabilis judicetur. Tit. XXXVIII de omicidii servorum , vel expoliationibus Leg. s. Si quis servum alienum mortuum expoliaverit per furtum , O spolia ipsi plussu im, denarios , Gallicae monetae libras II , valeant , tulerit, ALB. THEN FRIΟΜΟsIDO, D c. en qui faciunt sol. V. Gallicae monetae Iibras I96, culpabilis judicetur. Leg. 6. Si quis ero homo ingenuus idum

alienum expolia Nerit, MALE THEU MOS ID , MCCCC den qui faciunt

folid. XXXV, Gallicae monetae libras s8, culpabilis judicetur. Servorum Vero nomina, quae postea apud Germanos, Ut Mapud nos , indignitatium titulos evasere , simul iretia habet Lex alica , Tit. XI. de Servis mancipiis furatis. Si quis Majorem , e Grand- Mailre , Inferiorem , te attre Hotet , Scantionem , te Boute illier ou 'Echan-son , Mariscallum, te Marechal , Stratorem , ECUye , abrum ei rarium , Aurificem sive Carpentarium , initorem , et orcarium se Ministerialem furaverit, aut occiderit, et endiderit , alentem sol.

A At Gallicae monetae libra 327. MALA THAUCA EXARA II CCC

den qui faciunt fol. XXXV. Gallicae monetae libra s , culpabilis judicetur, excepto capitale is delatur θ. Haec sint satis de conditionum

diversitate apud Germanos. Vide CL de Montes quieti, ori des

IDEOQUE

205쪽

ΑD LIB. DE MORIBUS GERMANORUM. 193

IDEOQUE AGI SERVATUR J Frustra tentat Lipsius, pernitur aut spernati tr. Emendat Salmasius, Versantur. Ferri potest vulgata scriptura. Nempe non agitare fenus , in usuras non extendere , id , cum sit ignotum , magis servatur, quam si vetitum esset. Si supra cap. 19. lus ibi boni mores alent, quam alibi bonae leges. SpΑΤI PRAE TANT VJ Vati C. 296ψ 98 , praebent. In L. Vatic. Is 18, praestatrica scriptum quoque supra , proebent. LABORE CONTENDUNT s. Vatic. 29 sq. Meditiones Veteres, i borare. Bene si . Vatic Iri 18 98 , ac Rhenanus labore.

PRΑΤΑ ΕΡΑRENT Rhenanum Lipsius, sepiant Mallet iuverius, Irata rigent, is hortos sepiant. CAP. XXVII. OpΕRosu Moso pr. Bene Rhenanus e Cod.Κapp. In veteribus editionibus, peroperosum. U GRAvΕM Male Beroaldus , is grai em. CAP. XXVIII POTENTIA Divis A J Ita Rhenanus e Cod. app. ac deinde ceteri omnes. In ML Bamberg. .editionibus veteribus diversas, quod probat Lipsius. Ei vis Nura In Lipsiensibus Actis Eruditorum , anno ITII , pag. 27 Cl. Sch artZ emendat sinum. BOIEΜI NOMEN Ita L Vatic. 1s18 libri editi. In si . Vatic 386 296 , Boihemi ML Vatic. ε98, ohemi Corrupte CBamberg. Boiis e munere nomen Unde tentabat Lipsius, Boiromi e re

nomen , vel Vasmum e re nomen.

VETERE MEMORIAM J Male adhuc ML Bamberg. veterem id me moriam. Inde tamen olerus conjiciebat, viciniae. ARAVIsCI J Veteres editiones , Aransi ac mox, A aniscis.

ET NER vi J Veteres editiones , Neruli. AFFECTATIONEM J Cod. Kapp. affectionem. TRI BOCI In veteribus editionibus, Treboci. In veteri Inscriptione apud Cl. Schoepsin , Alsati illus rata , Tom. I. pag. JO , memo

1atUr CIV. TRIBOCORVm, id est , ii itas Tribocorum.

Ν UBII Qui DEM AIs Vatic. Turio Cod. Kapp. Sc editiones Veteres, ubii Male emendaverat Puteolanus, Ubii Bene GrUterVS, ne Ubii quidem. CONDITOR Is Vi Frustra tentat Lipsitus, sitae. Id enim ad Agrip

pam refertur.

CUsTODIRENTUR LM . Turi C. usodirent. CAP. XXIX. CONTEMNUNTUR In s. Turic conteruntur. Mallet Pighius, contenuantur. At minime displicet vulgata scriptura.

206쪽

is NOTAE ET TMENDATION Es

NON NUMERAVERIM Bene Rhenanus e Cod. Kapp. Sic quoque ML Vatic. 4498. In s. Vatic. III 8 , numeravimus. Veteres editio

ne , numeramus.

1 1Μ1T Acro J Ita T. Vatic libri editi Frustra emendat Lipsitus , aucto. CAP. XXX. DURAN si QUIDEM Bene Rhenanus ieceratiores. In Cod. app. veteribus editionibus , in quas Germania patescit ,

durant. Siquidem colles paullatim arcscunt.

RATIONE DIsCIPLINAE In T. Bamberg. 'rundet nec nisi Romanae disciplina concesum. Quod quidem ferri potest Romanae tamen rectius omittitUr. Copiis ONERAND Bene si . Vatic. 86a. 296 498 ac Cod.Κapp. Lipsius iecentiores Male in veteribus editionibus , coonerant-

editi Invis Vatic. 3 18. 296 . UriC. rar9. MANE QUALOR J s. VatiC. 2964 , remanet. JAMQUE CANEN INs IGNES PMasset Gron unas , jamque canent insignibus his sibus. Ernestus , itaque canent in gnes, C. Heliasius, jamque cani, ut insignes , cc. Quod licet probaverit Graevius, nihil mutaverim. Si quid mutandum , potius legerem, namque canent, C. Vis NovΑ Emendat Gronovius , fu non not a Freinshemius xi tu nota Berneggerus visu torva Vulgatam scripturam non immerito defendit Conringius. Nam quod mox sequitur, redundare id tur, ut supra Annal. XV IS. Nam illi dies. VULTU MITIOR LM Arundet cultu Mallet Ernestus , in ultum mitiorem. CAP. XXXII. NON, UT CETERAJ s. Turic non ut extat; qUOdprobat Ernestus Editiones veteres , non , ut extera. Melior Vulgata script Ura.

FEROX BELLO J Melius, feroa , bello melior ut vult Acidalius. CAP. XXXIII. URGENT1sus irapERII ATis Ita sis Vatic. Is IS&6 98. In si . Vatic. 1862M 206F, jam urgentibus. s. TuriC. Veteres editiones, in urgentibus. s. Arundet in ergentibus. Illustri Uuetius mallet , vigentibus imperii fuit, ubd haec scriberet Tacitus, cum imperium Romanum , Trajano Principe , vigebat Forte tamen Tacitus dixit urgentibus, quod mole sua diuturnioreque fortuna jam labaret imperium. Sic ferme Livius , V, 36. Iam urgentibus Romanam urbem fatis.

207쪽

AD LIB. DE MORIBUS GERMANORUM. is ς

Cuhsuhni Vs Vatic. q98, Chasuarii. f. Vatic. Is i 8. Oecasuarii. T. Vatic. 186, 296 a uari. UΤRAEQUE NΑΤio Es M s. Turic jureque nationis. MAGNisi CUM STH Cod. app. magni m est. BEFERRE CONsgNsIΜG J Ita omnes T. Vatio. Frustra Pichen escripto libro , quem laudati ipsius , emendaVit, consuer imus. DRUI GERMANICO Mallet Fre insilem ius, Druso Germanico; quod non probat Ernestus , cum Germanicus Oceanum , non curiositate , sed victoriae spe , tentaVerit. INQUIRi Olim scriptum fuisse, inquirenti, putat Cl. Ernestus. QUAM fCi RE Mirandulanus , scire ellaci minus recte, ut bene monuit Cl. Menage. CAP. XXXV. Is Occi DENTE GERMANIA Novi MU Illustr. Huetius vel delebat praepositionem in ; vel emendabat, moximus Ferri potest vulgata scriptura. IDQUE PRAECIPUU. Copulaque abest a T. Vatic. editionibus veteribus. In ML Vatic Isi 8, id pretium irtutis ac virium proecipuum

argumentum.

EXERCITU PLURIMUM VIRORUM J V Turic exercitus plurimus

Nirorum.

CAP. XXXVI. INTER lupo TENTrs PM Turic impetentes. Me-1ius , impotentes Solita enim Barbarorum vitia , audacia , Cupiditas impotentia , id est, et fraena libido. NOMINA Uppinio Ris J Ita ero aldus Recentiores. A bene quidem , Ut patet ex sequentibus Victores enim Cherusci boni equique olim dicebantur at victi nunc inertes ac stulti vocantur. Modestia ergo ac probitas nomina superioris sunt in is Vati C. Cod. Κapp. Meditionibus veteribus , nomine. ML Uri C. nomine superiores. Frustra emendat Tanaquil Faber , nomina sequioris. Hein silus, omina superiori sunt, id est, a potentiore , ut inania nomina, Per

nuntur.

TRACTI RUIN J Bene Pichona inocentiores. In veteribus editionibus, adli quod tamen defendit ruterUS.

Arundel. Cod. app. Ernestus Placebat quoque rono Vio. Uteolanus aliique libri editi, sinum. At hic non agitur de sinu, sed de eodem Germaniae situ nempe in Septemtrionali parte. LATE EsTIGic Sic quidem ipsius Recentiores omnes. At

in M T. Vatic editionibus veteribus, lata sigias quod melius

208쪽

idis NOTAE ET EMENDATION Es

MAGNI EXERCITU FIDEM J Se id a conjectura reposuisse fatetur Lipsistis cum antea in libris fuisset, magni exit sis. Exitus quoque habent i s. Vatic. Forte Tacitus exitum dixit, ut irruptionem in brorum significaret, de qua ustinus XXXVIII, s. Simul, a Germani Cimbros immiens mitii ferorum atque immitrum populorum, more

procellae , inunda se Italiam Plutarchus quoque in Mari , pag. 4 II, ait, devicto Iugurtha , rumores de Teutonis cimbris increbuisse. Ac primo quidem incredibilis es e eorum Colluvies ferebatur; qui rumores

postea vero minores reperti sunt Bellatorum enim Marmatorum trecenta millia in omine erant, puerorum autem at Ue mulierum longe

Nos ΑΜ sis J s. Turic Samnites. AMIsso ΕΤ ips PACOR J Ita s. Vatic. 6 98 Meditiones quam plurimar. In s . Vatic. Io 6 , ut cin Cod. app. editionibus veteribus , mi si is ipso b ipse acoro Rhenanus omisit ipsio Ernestus fatetur ipse elegantis imum fieri edidit tamen ipso obcopulam se . At plus vis Melegantiae est , si legeris is ipse. OBJECERIT J s. Vati C. 296 , objecerunt. s. Vatic. 4 9 , ob jecit. s. Vatic. III 8 objicitur. CN. QUOQUE MANLI J Bene Ernestiis Antea in libris editis, M. quoque Manlio Immo in si . Vatic. 86 I964, Marco quoque Manlio Cnei praenomen habent optimae Ciceroni. Titi Livii ditiones. Sic vetus lapis apud Gruterum pag. CVII. POPULO BOMANO male si . Vatic de Cod Kapp. populi Romani. CAP. XXXVIII. Is L 11 GENTI Bus J Bene veteres recentiores editiones Male Rhenanus , se in aliis gentibus. QUOD SAEPE ACCIDI J Saepe abest a s Vatic. Is 18. BETRO SEQUUNTUR J Ingeniose emendabat Iosephus caliger, retrosecus Ferri tamen potes vulgata scriptura. IN IPSO SOL VERTICE RELIGAN J si . Vatic. Is 18 q 98 ac veteres editiones, ligam Rhenanus QRecentiores, religam. In LVatic. 296 , in ipso vertice religatur. s. Vatic. 862M Cod. Kappo in solo ertice religatur. Unde forte vel ipso , vel solo , redundat. SED INNOXIAE J Bene emendant Muretus Acidalius, innoxiae proclivi librariorum erratU. COMPTI, UT OSTIUM CUI I ORNANTUR J Compti omisJum vellet Ernestus. Et certe recte abesset. Pro ornantur, in s. Bamber armentur. s. Vatic. 862M Cod. Κapp. armantur; quod immerito

probabat Cl. Menage. CAP. XXXIX. STAT TEM pollo Bene Rhenanus e Cod. Κapp.

Put olanus. statuto.

209쪽

AD LIB. DE MORIBUS GERMANORUM. 19

AUGURII PATRUM Versum illum

Auguriis patrum , pr sed formidine sacram

insititium est margine irrepsisse putat Cl. Ernestus Forte tamen id poetice dictum voluit Tacitus ut infra in vita Agric cap. 29 , cruda ac viridis senectus , Virgiliana imitatione. EJUsDΕΜ ANGUINI J 9 . Vati C. 186 2964, ejusdemque sun-guinis.

terib US. ADJICIT AUCTORITATEM J s. Turic. veteres editiones, adducit Male in iisdem editionibus, auctorem. CENTU PAGI HABITANTUR J Ita veteres recentiores editiones Rhenanus emendaverat, habitatur Emendabat Illustr. Huetius, ut Ernestus, habitant. Forte scripserat Tacitus, centum pagi iis habitamur. Sic dictum supra cap. XVI. Nullas Germanorum populis urbe; habitari satis notum est.

MAGNOQUE CORPORE J Bene si . Vatic. 1;18M 186a, ac libri editi In si . Vatic. 296 Qqq98, tempore. CAP. XL. LANGO ARDO J si . Vatic. 186 296 , Largobardos. Mi L. Vatic ast Qq 98 , Longobardos Perperam Vetereseditiones, Longobardis vel Langobardis paucitas nobilitasque plurimis C. Male Rhenanus, quod plurimis. REUDIGN J ita si . Vatic Isi 8 98, ac libri editi. In ML Vatic. 296 et digni In s. Vatic. 1862, eui ligni. ANGL J 9 . Vatic. 1 8 . 498 ac veteres editiones, Anglii. SUARDONE J omen illud abest a L Vatic. 296 . In s . Vatic. Is i , 186 ,Ἀε98 , a Cod. app. Suarines. Puteolanus Malii,

NUITA ONE J ML Vatic. 186a, Mui hones Frustra Jo. Petrus An- Chersen tentat Tuit hones, quos Teutonos es existimat Nec multo felicior Cl. is nerus, qui Gutthone conjicit, Memo ire de Academie Rodiale de Berlin, an GTq8. pag. s9. HERTHUM J si . omnes Vatic Ec veteres editiones Nerthum. Rhenanum Recentiores , inrthum. l. Lis erus , Meinoires de PAcademi Roale de Berlin . an. existimat Tacitum hic scripsis e Germanicum deae nomen Erdamin, ab Er terra, amine mater. Cui opinioni adversatur Cl. Ernestus, quod ex linguae Germanicae analogia Erdanam non significaret terram matrem, sed terrae matrem squodque Tacitus terram matrem interpretetur, more Omano, non Vero e subtilitate Grammatica, etymologiam secutus. Quidquid est , Uerthus eadem est a Ceres, aut Cybele , Graecis dicta :Vahτ: ρ , quasi τη μήτηρ, seu terra mater.

210쪽

iues NOTAE ET EMENDATION Es

CasTUM NEMUs J Casium instititium este, dc e margine irrepsisses putat Ernestus. Alii tentant, sacrum, vel a tum nemus Forte Tacitus nemus illud dixit castum , quasi Terrae deae sacrum Castum enim de Cybeles religionibus proprie dicebatur. Sic Tertullianus , de δε- nuntis, cap. XVI, C lo didis et Cybeles eas nostras erophagias

adaequas Male Beroaldus, Urum emtis. MULTA CUM VENERATIONE J Praepositio cum abest avis. Turie.& editionibus veteribuS. QUAECUMQUE ADVENTU Od. app. quemcumque Pro aduentu Bhenanus frustra conjicit adirecti .

TUNC ANTUM NOTA J Ita f. Vatic libri editi. Tria vero haec verba absunt avis Vatic. 296 . In ML Vati C. Is 18, nunctantum nota, item tantum amata. Vetere quoque editiones habent

item.

QUID I ID J Bene Lauric Veteres editiones, quid si id. In recentioribus, quid si illud. CAP. XLI. Fouus J Bene libri omnes editi In s. Turic eaque.

ΡΑssi ΕΤ IN CUSTODE J Ita L Turic. Veteres ac recentiores editiones. In mediis omissa est copulat'. Os TENDAMUs ms. Uri C. commendemuS.CAP. XLII. NARisC J Ptolemaeo, II, II, dicuntur 'υαρις οι, δε- risi Dioni LXXI pag. io, αρι I. At a Capitolino, in M. Antonin Cap. a , memoranturAEUOqU Marcomanni, Narisci, Hermunduri r Quadi. DANUBIO PERGITUR PIta Puteolanus , ichena recentiores. In M L. Bamberg. Turic Cod. app. .editione Spirensi, peragitur. Lipsius emendaVit, pror texitur. Tu DR GENU DIta si . Vatic is I 8 98. In ML Vatic. 296 . Cod. app. rudi genus. Quod placebat Bhenano , ob vulgata olim in Germania Trulonii, Trutomanni, delirudis, Gertrudis nominat.

pag. 8O , dicuntur Κοτὶνοί. A Claudiano Gothunni de quibus vide eruditum perier, Notitia Germaniae antiquae V, s. pag. IOT. BURI J Ptolemaeo, ΙΙ, II , Βοῦροι Dioni LXVin pag. Ta Eουργοι. Inde forte rostotius tentabat Buri ii terga Marcomannorum d C. Cod. Kapp. habet quoque Buri. VERTICE MONTIUM JUGUMQUE J ML Arundel jugaque A s. Turi C. abest, montium. LYGIORUM Ms . Vatic. 186 α296 Puteolanus, Legiorum. ML Vatic. Is 18, eugiorum ML Vatic. 498 Vegiorum Dioni, LXVII, pag. 76I, Λυγιοι. Unde Beroaldus Lygiorum . Ptolemaeo , II, 11, Λοῦγος.

SEARCH

MENU NAVIGATION