장음표시 사용
241쪽
ΛD DIALOGUM DE ORATORIBUS. et a
CAP. XI. E INTENTO RE J Frustra tentat Acidalius, is in
PAR Avi J Corrupte si . parant. Editiones Veteres, parat. ApER LAUDAT Mi . Vati C. laudaverat. Melius laudare, ut jam dictum est in Notis. Sic quoque placebat ipso ARTE QUADAM J Acidalius frustra addit, id arte quadam Erri ΕR ALIQUID ET NITI J Ita ipsius ecentiores. In
oditione principe . ejicere ut niti. Puteolanus misit, essicere ut e retinuit anthim, niti. Ivpnos A. Pichena , improbatam Forte librariorum errore. Nihil enim monet. VATisii OTENTIAM J Libri omnes oditi, vaticinii. mendandum Vatinii, recte monuere eruditi viri . r. ron ovius .de a Monnoye.
INGREDI AMAM 1 Vsi . Vatic. b ingredi. ET ODi J Et abest ab editionibus veteribus Lipsius reposuit e Romano libro. ML sau NGERE J J Vatic meditiones Veteres, deiungere. FREQUENTIAM ALUTATIONUM 4 Scheli Us Schuras eis clinis alblent, salutantium. Sic infra cap. 13. fremitus salutantium. ET EGREssus mallet Pithocus restis. STATUM AUCUsQUE J ta emendabat Lipsius, medidit Eri46stu . In T. Vatic de editionibus veteribus, cujusque In mediis editionibus , hujusque Schultingitis mallet, quoque. INNOCENT 1 TUEOR Non ita bene Pichena, mesius innocentia
CAP. XII. COMMODA ORTALIBU PBene Muretus Schelius emendant, commendata Non ita feliciter ipsius, commodata vel
LUCRO AE Ua Us male quidam conjiciunt, luctuosae. VATIBU ABUNDABAT J Ita is Vatic sic recte conjecerant Muretus ocidalius Male in libris ante Ernestum editis,
abundat. AUT GLORIA MAIOR J Bene ipsius e s. Farne s. in quo gloria more. T. Vati C. gloria in ore festim editione Veteres, nec aut illud clamore. . . aut angumae honor. Si quoque in is Vatic post gloria in ore est duorum triumve verborum lacuna. Unde forte olim scriptum fuit, nec ullis aut gloria major umquam conrigit, aut augus
ILLUD CERTE IMI s. Vatic. 186a, istud. QUAM Ui ViRGII li J Ita si . Vatic. iii abest a libris editis. Jam supra cap. . qui omissum vidimus. AUT VARu THYEsΤΕ J Ita libri omnes rediti. Cum monear
242쪽
Lipsius deesse antiquo illud, aut Varii, sane intelligendum est deras Farnes quo usus est. CAP. XIII. ET ILLUD ELIX J s. Vatic. 186I, illud. Grono-vius autem Vel hi lacunam esse, Vel emendandum, O illud secum
LICET ILLO J f. Vatic. 86a Ulos. ET ECRETUM M T. Vati C. O quietum. IN HAC PRAEsENTI FORTUNA Qta libri omnes editi. In T. Vatic in hac sud fortund. Et forte melius. Quo TiΜΕΝΤ Bene T. Vatic. In libris editis , an quod timent 'quod non aeqtae stirpatur e Latino usu. IN LLA ACRA ILLOSQUE FONTE J f. Vatic. I 86a, bla.. istos. NEU DIE VENIET mss. Vatic veniat. CAP. XIV. Cu VipsΥΑNi Us J T. Vatic turn Perperam Vete res editiones, Urbanius et Urbanus. AUDENTIOR ET POETARUM J Male in veteribus editionibus, audenter. In recentibus autem perperam omissa copula is, quae in iis Vatic. veteribus editionibus occurrit.
ET ERUDITIONI ET LITERARUM J In Veteribus editionibus, eruditiones Rhenanus emendaverat , eruditionem Melius Bodolphus Agricola Jc ipsius , erudi fionis. PLURIUM EI UsΜODI J Ita editiones veteres recentiores Male Beroaldus, plurimum. Unde Muretu emendabat, plurimam.
nibus, antiquis eo credo. Unde scribendum Orte , contenderes parem at
liquis, conjiciebat ipsius. Quod minime probabile Verius emendavit, atque id e credo; Recentioribus omnibus probatum. Mox perperam Veteres editiones , quod malignus vel malignit 1 his opinionem, pro quod maligni in iis opinionem. In ML Vatic. III 8, maligna in iis. Sozu Tio Es J In libris editis, solatio. Certe emendandum solutio , Ut recte monuere Acidalius QSchurgfleis chius.
CONTENTI SCHOLAsTICORUM Fre inflaemius mallet, continuis. Veteres editiones, contentuS.
SACER Dos is Τ NICETE J Optime ipsius Pessime veteres editiones, Sacerdos ibi enitet. CAP. XVI. JusTius ExpLI hvrRI J T. Vatic explicabit. COGITATIONE MEA PMale Beroaldus, cognitiones.
243쪽
S ILLUD J s. Vatic 186 , sit d. Sic Nipi CATIONE IsTA J Ita si . Vatic. ait situs. In didribus recentioribus editionibus , signatione. Mi LLE FERE ET TRECENTI ANNI J Ita totidem litetis si . a tic male libri omnes edit , illa fere is cc annis. ΙΜΜΕΝsi U1Us vi J Ita is Vatic Libri editi, hujus immenstavi quod paulo durius. Si , UT CiCER J Ita sis Vatic. In editione principe , Aut Phinteolanus emendavit, si scut Quod durum est.
CUM AXIME J Emendabat Muretus, tum maximo QUO Nos o CAMUS J Lene sis Vatic. In veteribus oditionibus omissum , quos ' in recentibus, quibus pnaei Vit Rhenanus , nos. ANNORUM 1 31 DCCCCLI J Male libri omnes editi, annorum
2 M DCCCLIV. Magnu enim annus , auctore Cicerone in Hortensio, complectebatur annos duodecim millia nongentos quinquaginta quatuor. Rem illustrabit definietque Servius.
MAGNI anni originem explicat Servius ad hunc Virgilii versum , AEneid. III, 28ψ.
Interea magnum si CircumpolPitur annum.
e Magnum x, ne putaremus lunarem esse , propterea dixit Antiqui enim tempora sideribus computabam, is dixerunt primo lunarem annum triginta dierum unde invenitur in aliquibus ita nongentorum annorum scilicet lunarii . Postea sol iitialis annus repertus est , qui duodecim continet menses. Mox majore cur magnum annum se oluerunt, omnibus planetis in eumdem recurrentibus locum, is hoc sit, ut diximus , secundum Ciceronis Hortensium , pos annos duodecim millia nongentos quinquaginta quatuor, folfitiales scilicet. Bene ergo nunc re magnum is addidit, ne Lunarem in telligeremus. Bene e Solis , nomen, ne quia dixerat, magnum , illum VII planetarum acciperemus is Platonicum id quo varia is a Metone M'ob Eudoxo se a Ptolemaeo , is ab ipso Tullio. Nam in libris de deorum natura tria millia annorum dicit magnum annum tenere. In numero Uodecimna illium nongentorum quinquaginta quatuor annorUm On Cordat Vetustissimus Servii Als codex, qui fuit olim in Bibliotheca Collegi Ludovici Magni Inde erroris arguas, de facile emendes alterum Servii locum, in numeris omnino corruptum. Sic enim ibi Servius ad AEneid. I, 273.
Secundum Tullium magnus annus , qui tenet XTI DIIV annos e ut in Eoi renso, e Et horum annorum, quos in aliis habemus, magnus XII DEI Vmannos amplectitur . Certissime emendandum ii DCCCCLIV , Ut a
te tum e Tacito, tum ex ipsis, priore loco allatis, Servii verbis, hoc si, ut diximus, secundum Oceronis Hortensum, pos annos duode
244쪽
chir millia nongentos quinquaginta quatuor. Idem suadet Solinus , cap. 33. Sic laim ibi de phoenice. Cum hujus ita magni anni sieri conversionem, rata des j inter auctores licti plurimi eorum magnum annum non quingentis is quadraginta , sed duodecim millibus nongentis quinquaginta quatuor annis con lare dicant.
Rudi autem adhuc Astion omia, varia fuere juxta Varios scriptores magni anni spatia, quae vide apud Biccioli , Almagest. III, 13. Tom. I. pag. ISO apud Marshamum, a non AEgypt pag. 9. In hac majore Astronomiae Lice nondum consentiunt Astronomio Magnum enim annum Riccioli desinit annis assia o Tycho Brahe
annis Is 816 Casiani annis 2 8OO. Huic magnae annorum OnVersioni, Platonicorum commentis eblebratistimae , famam addidit inquies mortalium animus , dum praeterita laudat tempora , praesentia fasi id it futura optat speratque semper meliora. De magno anno plura non addiderim, maXime cum hanc materiam erudite tractaverit Cl. de la auge, Memoire de Academi Rodiale de Inscriptions Tom. XXII pag. seqq. Idianum memoraverim, quod non ita compertum Magnum quoque annum habent inenses, Cum conjunguntur planetae. Recens in Uentum , nec usurpatum ante Dynas iam Principum an, quae imperare coepit anno Os ante Jesum Christum. Nec constantem apud eos esse magni illius anni durationem , hoc saeculo certissime Compertum habuimus. Nempe , ut accepimus ex literis si . Patris Gau-hil Soc. est ab urbe e in , die as Octobris , anno Ta , ad Patrem Ouciet scriptis , cum Jupiter, Mars Venus, Mercuri US mense Marti , anno Tas , proximas en , Sinenses Mathematici statim confinxere quamdam Saturni appropinquationem, OrtimqUecum Sole Lunaque conjunctionem. Mox Imperatori ong-tchin lihellos obtulere, ianc renovationem saeculorum ei gratulati sunt. Hac de re publicas quoque magnatum gratulationes excepit Imperator. Ipse illam conjunctionem suis in edictis saepisti me publicavit; tribunal Mathematicum in memorialibus suis historiarum libris
scripsit . Anno tertio Imperatoris ony-tching, secunda Luna fuito, septem planetarum conjunctio M. Pater egier, Societatis esti Mathematicus, pro Virili parte enixus est , ut id commentitium salsum est Imperatori persuaderet. Praevaluit Sinnensis adulatio tibde manifestum est , quam levissime adversus sacros Hebraicae Scriptura libros a nonnullis objiciatur similis conjunctio , quae fertUr contigisi e sub Principe cho uen-Ηiu. Hujus Imperatoris initia ad annum a s 1 O mortem ad annum 2 33 , ante Jesum Christum reserunt. Mense autem Martio unam secundam numerant inense , quod ab ingressi Solis in Pisces, non vero , ut nos, ab ingressum TaUrUm , annum incipiunt. Inde quoque , cum Judaei in enses Scenopegiam, seu festum Tabernaculorum, septima Luna celebrarent, ut
245쪽
AD DIALOGUM DE ORATORIBUS. et 33
ut diximus supra Tom. III pag. i, eadem more inico Luna octava numerabat Ur , ut habet epistola Patris omenge. NON OLUI EODEM ANNO J Bene ii Vatic editiones veteres Postea omissum eodem. Unde male conjiciebat Pithoeus mei dandum , non solium quo nos, sed fere eodem die. CAP. XVII. EpΥiMO DU DECEMBRI J A T. veteribus editionibus aberat Decembris. Bene .ex his loria supplevit ipsiuis. SEX ET QUINQUAGINTA ANNO J Bene Muretus Male si . Vatic nollem ' quinquaginta annos. Editione vetere , VIII b L annos. VITELLII UNU ANNUM Muretus delebat, unum.
EI PUGNAE J Bene Pithoeus, uretus, editio Xoniensis si pra laudata Perperam in omnibus Taciti editionibus , is pugnae.
PROXIMO QUIDEM CONGIARI J Nemo miretur priscam rerum memoriam ad Congiaria referri , cum vix quidquam in imperio Romano iis fuerit i usirius. Hic ergo , ubi se dat occasio QOps OrtUnitas, argumentum in historia praecipuum ferme tamen ii
tentatum , tractare operae pretium ess .
CV adhuc tenuissima foret res Romana, congiis frumenti, Vini, olei, aliarumque id genus rerum, quae populo dividebantur publicam gratiam reges quaesiere, nomenque fecere congiariis An-Cus Marcius rex insinuto saluberrimo usus est , ut tributi S UC-toritatem Conciliaret atque, cum salinas institueret, salis modios sex mille in congiari dedit populo . Plin. XXXI, T. Publicae laetitiae pars maxima semper fuere congiaria L. LUCUllus, cum rediit ex Vici millia cadom in Graeci, in congiarium diri- sit amplius cretum, Plin. XIV, 1 . Veterem morem secutus illius
Caesar, dictator, triumphi sui cena singulas Falerni amphoras , imgulos Chii cados, in singula convivia distribuit Chium adhuc Falernum in Hispaniensi triumpho dedit, Plin. ibid. Quanta ilia Clodi ilia , cum populus Romanus, per convivia divisus , inter patriae Uriumphantiumque laudes , suam ipse fortunam felicitatemqhae celebrabat At plerumque Hrfida donorum natura. Et Julius Caesar, qui vitia Virtutesque in cominandi artes verterat, congiarii quoque usus est. Nec jam gulae deliciis , sed, quibus vis acrior, Ur argentoque publicam libertatem fregit. Eamdem viam iniit felicior Augustus. Ne eam quidem aspernatus est Tiberius , parcior tamen
quia aliis regnandi artibus validior. Ceteri deinde Principes hac Via
246쪽
iore alii liberalitate, alii consuetudineo prodigalitate alii ava
ritia, sim darent, ut audacius auferrent; alii necessitate : plebs enim largitionibus inescat , insolescebat, avida semper, semper egens. Quanta autem impendia in congiariis Romani Imperatores fecerint explicaturus, praemonuerim Congiaria data fuisse plebi Romanae, ejusque pueris ab undecimo aetatis anno, cepe etiam minoribus: Augusto Principe, congiaria pervenisse ad civium millia numquam minus quinquaginta ducenta. Immo ipse anno tribunitiae suae potestatis duodevicesimo , consul ΙΙ, trecentis viginti millibus plebei Urbanae dedit. Porro cum ab Augusti principatu novi cives in tribus semper adlegerentur, semper ampliatus sit civium numerus, nullum erit amplificationis periculum. 1 a Julio Caesare ad Traianum congiaria ducentis quinquaginta hominum millibus, a Trajano ad M. Aurelium Antoninum, cum Roma fuit frequen- risit ma magna Principum liberalitas , trecentis millibus pervenisse ComputaVeris. Postea vel imminuta Urbis frequentia, vel adstricta Principum liberalitas, ut mox in Septimio Severo videbimus. At
Certe tum etiam congiaria Centum quinquaginta millibus hominum pervenere. Immo his rationibus plurimum minuentur Congiariorum impensae Verum minuere potiuS, quam augere expedit. Immensa adhuc exsurget pecuniarum summa in congiariis Xpensa. Adde, iit Imperatoriarum largitionum Vim intelligas , quemadmodUm O
pulo congiaria , sic militibus donativa fuisse proposita , a majores Plerumque in donativis , quam in congiariis impensas fuisse. His
Praemonitis , scriptores veteres , nummos , Inscriptiones, a maxime s. Codicem Caesareae Libliothecae Vindobonensis ' secutus, Imperatorum Congiaria Xponam. C. IULIUS CAESAR congiarium dedit denarios centenos , Gallicae monetae libra ML Vindobon. De pecuniae summa consentit
Suetonius a frumentum Oleumque data insuper docet. Populo praeter frumenti denos modios, ac totidem olei libras, tricenos quoque ummos, quos pollicitus olim erat viritim divisit is hoc amplius, centenos pro
mora Sueton in Iul. XXXVIII. AUGUSTUS congiarium dedit ter is cet Yo s. At hic latet libra
Codex ille s. est inter Historicos Latinos
codices Caesareae Bibliothecae Vindobonensis , numero 8. Illum a Patre Conrado Ianningo, Soc. Jesu , olim descriptum, ex ejus apograpta hic referam , quod , praeter congiaria , plurima adhuc Romanae antiquitatis , vel in sua ruditate barbarieque atque etiam suos inter errores erudito cuique facile obvios, contineat.
C. IULIUS Caesar imperavit annos III, men ses II , dies vi Congiarium dedit c. Occisus curia Pompeia.
LVI. m. IIII. d. VIII l. Cong. ed. tero cccLXII s. Hoc imp. nain Alexandi in prima in portum Romanum introivit nomine Acatus , quae attulit frumenti modios CCC , vectores Μcc, piper , lintea-
men , carta , vitri , Wopolis cum cum sua sibi basis, qui est in Circo maximo , altum pedes LXXXVII s. Excessit Nola.
247쪽
riorum erratum Forte scriptum Di olim X CCCLXII s , id est denarios trecenos sexagenos binos crimiemi se, Gallicae moneta libras 282. Ut ut est , aliunde comperta nobis Augusti Congiaria. am, praeterquam quod Augustus, post mortem Julii Caesaris, ex ejus testamento plebi Romanae viritim numeravit sestertios trecenos Gallicae monetae libras M, ipse Consul V anno Urbis condita DCC nomine suo congiarium dedit sestertios quadringenos , Gallicae monetae libras T. Deinde consul , altero congiario itidem sestertios quadringenos ex patrimonio suo Per numeravit. Tertii in congiarium quadringenos adhu nummos dedit anno tribunitiae suae potestatis duodecimo Singula liae congiaria pervene sunt ad civium millia numquam minus quinquaginta .du Centa Singula ergo fuere millies sestertium , seu Gallicae monetae librarum 19 4ss, Oas. Hisce congiariis alias largitione addidit Augustus. Consul l , anno tribunitiae suae potestatis duodevicesimo se Xagenos denarios . Gallici monetae libra p, trecentis viginti millibus plebei Urbanae dedit. Tantus autem fuit, ut opinor, plebis
Urbanae numerus, quod ne minores quidem pueros prateriit, quamvis nonnisi ab undecimo ortatis anno accipere consuessent, Sueton in Aug. XLI.
Consul III sexagenos adhuc denarios dedit plebi, quae frumentum publicum accipiebat. Ea tunc erant millia hominum paulo plura quam ducenta. Hactenus armor Ancyranum, quod vide supra in Notis mendationibus ad Asinat. I, II. Praeterea Augustus te si tamento legavit populo plebi quadringenties tricies quinquies num iamiam, Gallicae monetae libras , 63, Ossi, ut dictum est supra Annal. I, 8. TIBERIUS; Augusto Principe , cum Germanicum triumphum ageret anno Urbis conditae DCCLXV , praudium populo mille meH-s , is congiarium trecenos nummos , Gallicae monetae libras M, viritim
dedit, Sueton in Tiber. XX. Deinde ipse Princeps congiarium dedit, Cum Neronem & Drusum patribus commendaret, Sueton in Tiber. LIV. Tacit Annal. III, 29. Idem sane est de quo s. Vindobon.
conriarium dedit denarios Gallica monetae libras 6. Moriens
Tiberius legavit populo quadringenties quinquagies solerti uir, Gallicae monetae librasci, sq, 8;6. Dio LIX. pag. 64O. CAIUS CALIGUL eo, iunium populo bis dedit trecenos se ei lios, Gallicae monetae libras M, Sueton in Caio XVII. Legendum in s. Vindobonensi conelaria dedit denarios septuagenos binos cum semili se Gallicae monetae libras 6. Praeterea de bassilica ulla sparsiit
TIBERIUS Caesar imp. ann. xx n. m. vii l C. CALLICULA Imp. ann. III. m. VIII. d. xviri Cong. dedit LX xii s. Hoc imp. in i l . 11. Cong. dedit Lxxii de basilica ulla Vitate Fidenis populo spectante aniphitheater ruit i sparsiit aureosin argenteos : in qua rapina perierunt
sic oppressit Eoi pines iiii cc v. Excessit Miseno li omines xxxii ccxcvii. Et spado occisus pes4 i.
248쪽
Caligula aureos largenteos In qua rapina perierunt homines XXXII CCXLVII. At, Ut puto , numeros turbarunt librarii Emendandum mihi videtur sparsit aureos Margenteos XXXII, id est , aureorum . argenteorum triginta duo millia in qua rapina perierunt homines CCXLVII. CLAUDIUS, anno Urbis conditae DCCXCVIII, congiarium dedit denarios quinos is septuagenos, Gallicae monetae libras M, ML Vindobon. Ita quoque Dio LX pag. 68 a. qui addit in hac largitione suisse, qui plus acciperent . nonnullis etiam datos mille ducentos quinquaginta nummos . Gallicae monetae libras 2 3. Postea anno Urbis Conditae DCCC IV, Cum Nero princeps Iuventutis appellaretur, additum est nomine ejus congiarium, Tacit Annal. XII, I. NERO, Augusti magnificentiam aemulatus, congiarium dedit quadringenos nummos, Gallicae monetae libras TZ, s. Vindobon. Tacit. Annal. XIII, 31. Haec Principis liberalitas nummis celebrari coepit.
NERO CLAVD CAES AUG. GER M. P. M. TR. . IMP. P. P.
capite laureato Exadversa nummi parte, CONGIAR DAT POP id est, congiarium datum populo mero togatus dat Congiarium. In aliis
duobus ejus nummis CONGIAR. ΙΙ CONGIAR. II l. id est
congiarium secundum , congiarium tertium. Unde manifestum est plura fuisse ejus congiaria. Utrum iis annumeretur Congiarium ejus nominea Claudio datum haud dixerim Nummos Vide apud arduinum Seseola opera, pag. a I aa. Videra Cl. Va illant, tib ire de PA-cademi Rodiale des Inscriptions Tom. I. pag. ais. GALBA , senili avaritia, congiarium promisit, non dedit. OTII VITELLIUSque nec spatium , ne facultatem dandi congiarium habuere, praecipitibus fatis, bellisque civilibus publicas fortunas haurientibuS. VESPASIANUS, pacato terrarum orbe, congiarium dedit denarios quinos septuagenos, Gallicae monetae libras s , s. Vindobon.
TIBERIUS CLAUDIUS imp. ann. III.
m. VIII. d. XXVII Cong. dedit L xxv. Hoc imp. primuin venerarii S malefici comprelaensi sunt homines Luci mulieres xxxv ad supplicium ducti sunt. Hic metas in Circo maximo deauravit. Excessit palatio. NERO Imperator ann. IIII. m. V. d. XXVIII. Cong. dedit c. Hoc imp. fuit polysagus , natione Alexandrinus , nomine Arpocras , qui manducavit, aprum coctum , gallinam vivam cum suas innas, v c , pineas c , clavos galligares vitrea fracta , thallos de scopa palme , mappas
HII, porcellum lactantem , maniculum sani,
sibi pinadhuc esuriens esse videbatur. mero occisus via; LU imp. m. viii. d. Ir. Cong. promisit sed non dedit. Hic domum suam deposuit S horrea Galbae instituit decolatus foro Romano acuit. OTHO imp. dies c. Ipse se Brixellis inter secit. BI TELLUS imp. m. viri. d. xi Occisus pa DIvUS VESPASIANUS imp. ann. r.
m. viii. d. xvlai. Cong. dedit Lxxv. Hic prioItribus gradibus amphithea; tum dedicavit. Excessi; Cutis Sabinis.
249쪽
Et cum filios suos sibi in omnibus aequaret, ut populus Romanus regnatrici domui sitiesceret, a Tito Domitianoque congiaria dari curavit. EX nummis, Titus, Consul secundum , anno Urbis conditae DCCCXXV , congiarium primum dedit : T. AES VESPAsIANIMP. PONT. R. OT COS. II capite laureato In aversa parte CONGIAR PRIMUM P. R. AT. Secundum congiarium dedit anno sequenti Domitianus consul quoque secundum. Sic enim in ejus nummo, CONG. II. COS. II. Tertium eodem anno dedit Titus , atque quidem impensis maximis, quod natu major, triumphator, imperii heres. Ejus nummi pars prior , Ut supra. In altera parte CONG. TER P. R. IMP. MAX. DAT SC id est, congiarium tertium
populo Romano impensit maximis datum senatusconsulto. HOC memorat Tacitus , Dialog de Orat cap. II. Unam Os vero Vide apud Medio barbum, pag. 12 I. Harduinum, O c. cit pag. 33. Videra Cl. Vaillant, O c. it. TITUS , deliciae generis humani, principatum adeptus , at praepropera morte raptus , congiarium promisit , is non dedit. s. Vindobon. Habetur quidem inter Arscholanos nummos, Tab. XXIX. num. 2D, nummus illa a Titi jam Principis, Consulis octavum
IMP. T. CAESAR VESP AUG. . . R. P. P. P. COS. VIII In aversa parte CONGIAR TER P. R. IMP. DAT. Verum nummus iste suspecti est si dei, , ut videtur, ad Xemplum nummi supra laudati exprestis.
DOMITIANUS congiarium ter dedit denarios quinos P eptuage nos, Gallicae monetae libras 8, s. Vindobon. Idem habet Sueton. in Domit. IV. In ejus nummis memorantur Congiaria data sub ejus consulatu II, de quo modo dictum est sub ejus consulatu XL Tertium congiarium in ejus nummis nondum repertum. Nec Congiariorum numerus in his nummis signatur. Vide l. V aillant, o c. cit. NERVA congiarium quoque dedit denarios quinos se septuagenos, ML Vindobon Alia daturus, si diutius vixi si et Fidem facit ejus num
mus, IMP. EI A CAES AUG. P. M. B. P. COS. II. . . In aversii parte, CONGIARIUM PH. C. id est , congiarium primum ,
DIVUS TITUS ina p. ann. VIII. d. XII. Cong. promisit, sed non dedit. Hic amphiti ea-trun a tribus gradibus patris sui duos ad)ecit. Excessit Curis Sabinis , cubiculo patris. DOMITIANUS imp. ann. XVII. m. V. d. V.Cong. dedit ter LXX v. Hoc imp. multae operae publiciae fabricatae sunt atria vi , horrea piperataria, ubi modo est Basilica Constiniana , .s rani Vespasiani, templum castrorum Minervae, portaui Capenae , gentem flaviam livor uia i , Ιseum Sc Serapeum , Minervam Calcidicam , Synodum Minuciam, veterem stadium , QTermas Titiana. Traianas, ampliit theatrum usque ad clypea, templum Vespassiani QTiti , capitolium senatum , ludos tua , palatium, metam adan- tena, iant eum. Occisus palatio. NERVA imp ann. V. m. ii II. d. unum. Cong. dedit xx xxv funeraticum plebi Urbanae initituit x xi s. Laecessi; hortis Sallustianis.
250쪽
senatusconsulto Vel moriens , egregiam voluntatem testatus est BD-neraticum plebi Urbanae in siluit denarios sexagenos binos cum semi se , Gal- Iicae monetae libras Cum assibus aliquot Haec autem in ejus funere bis sedata, non vero singulis annis emortuali die solvenda, crediderim. TRAIANUS . ex Hispania oriundus, primus exterorum , imperio Romano potitias est. Ne Romanorum Principum maneret desiderium, priores dominos Vicit donorum magnitudine; congiariaque dedit nummo sexagenos quinquagenos , Gallicae monetae libras os, Is Vindobon. Noli tamen existimare haec data fuit se unico congiario. Nimia foret summa Praeterea in ejuS nummis tria memorantur Congiaria Primum, primo ejus imperii anno , Urbis conditae DCCCLI , datum IMP. CAES NERVA TRAIAN AUG. GER M. P. V. B. P. Capite laureato In postica parte, COS. II. P. . CONG. PR. id est,
consul secundum , pater atriae, congiarium primum. Infra Sta id est , enatuscon ulto. Istud est congiarium , quod maximis laudibus extulit Plinius in Paneguric cap. a , 26, 27 ha de re omnino Iegendus , Ut Congiariorum ratio Cognoscatur intelligatur quantum caVerit Princeps optimus , ne quis liberalitatis suae ex pers fieret. Postea, Cum Consul fuisset quintum , duo alia dedit congiaria. In ejus nummis, COS. V. CONGIARIVM SECUNDA COS. V. CONGIARIVM TERTIUM. Ne tamen existimes eodem anno
data. Nam inter quintum .sextum Trajani Consulatum novem anni intercesiere. Nummos vide apud arduinum , ibid. pag. 7 7 seqq. Ad primum Trajani congiarium pertinere mihi videtur eleganti sim Inscriptio , quae adservatur Bomo in Mus eo Collegii Romani, quamque Philippus Bonanni exhibet in Museo ιrollariano,
EVTYCHETI FILIOQUI VIXIT ANN. VIDI EBVS VI. INCISUS INGENUUSQUE ACCEPIT CONGIARIVM C. FECIT JATEM BENE MERENTI. Nempe Eutyches, ingenuus quidem, sed infans parvulus , in liberalitatis teti eras incisus est Congiarium accepit denarios centum Gallicae monetae libras T.
TRAIANUS imp ann. ix. m. mi. d.xxvii. raianis laverunt via Idus Iulias Excessit ille Cong. dedit DcL. Hoc imp. mulieres in Termis i nunti.