Opera;

발행: 1771년

분량: 645페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

231쪽

eaeierat. In ML Vatic. 3 29, proXim Britanniae latere Totum autem hunc locum ita emendabat Cl. Heum annus : Et simul classis secunda tempestate ac famst Trutulansem portum tenuit, qui subaudi classita proxime, litore Britannio lecto omni , redierat. CAP. XXXIX. AGRICOLAE AUCTUM J Bene Lipsitus Iecentiores. In vetoribus editionibus, actum. UT DOMITIANO ORI ERAT DIta s. Vatic. 3 29 libri omnes oditi In s. Vatic. 498 , ut erat Domitianus. Si quoque annotatum in margine s Vatic. 4429. Ex Epi I ML Vati C. t 29 excipit.

A NUNCI Bene I laenantis. In veteribus editionibus, ac nunc. TOT MILLIBUs Ita editio princeps&recentiores Male Beroaldus, tot militibus. ALius OCCUPARE J Frustra tentat Lipsitus, altilis vel arctius oc

cuparet.

UTCUMQUE FACIO Us Facilius omissum vellet Ernestus. ET ih Tumi Mallet Ernestus , etiamnum. CAP. XL. ADDIQUE INsUPER J Bene Muretus, additque Betineri tamen potest vulgata scriptura. PR ECEpTUM ERAT Ita veteres&recentiores editiones. In mediis quibusdam omissum, erat. CAP. XLI. PANNONIAQUE J In s. Vati C. 3 29 Pannonia. Durius certe , nec ex Taciti more, in Moes , Daciaque , meritia nid

TOT MILiΤΑRE VIR IJ Male tentat Lipsitus , militares numeri Gro- novitas, sici Corbulo vir militaris dictus est supra Annal. V 26. CUM INERTI ET FORMIDINE J Ita sis Vatic. Sed in margine L. Vati C. 3 a , notatum, alius habet, inertiae, formidini Mox pro eorum rotius emendabat ceterorum e non ita feliciter Ernestus , α-

forum.

Vulgatam scripturam defendit Mercerus nec immerito. NON IAM OBsCURI J Ita Bilienanus Recentiores. In ML Vatic. 3 29 , dc editionibus veteribus, non tam obscuri. PARATU SIMULATIONE J Sic si . Vatic. libri editi Margini tamen ML Vati C. 3629 adscriptum, alius habet simulationis Mallet Ernestus, paratὰ simulatione. Psto cossULAR I Mallet Cl. de a Bleteri , proconsulare. NULLUM REIPUBLICAE UsUM J Ita Mercerum Recentiores In MATVatic Meditionibus veteribus, nullum rei os sum.

232쪽

o uis Us ORI Es J Ita s. Vatic. 3 29 editio princeps. Male Beroaldus iecentiores omiserae ui. Eo LAUDI EXCEDERE J Mallet Lissuls accedere vel escendere Eleganter Utrum qile.

CAP. XLIII. EXTRANEI ETIAM IGNOTiscium Viri eruditi ad Agricolam reserunt Graecum Antiphili Byzantini, epigramma forte olim in Agricolae villa inscriptum, quod nunc exstat in Anthologia , libr. I. it. T.

Eleganter vertit eruditus Grotius in s. latina sua Anthologia:

Quo fontis latices, quo copia fra recesit 'Perpeti a Solis quis aior hau sit aquas Agricola luctu consumimur r illius, ante Lumidi, nunc sunt pulνerulenta sti.

ALIUD GENs Bene Rhenanus lecentiores In Veteribus edi tionibus, alius. LAETATUS EST . . . OBLITUS EST Alterutrum 6 redundat, ut recte monuit MuretUS. NOLI Ni HIL CoΜpERΤI J Bene Rhenanus mecentiores. Vetereseditiones, o bis Acidalius inter coinperti . yrmate supplebat cyl od. MOΜENTA DEFICIENTI J Ita libri omnes editi. In ML Vatic. 5629 , momenta ipsa. NUNTIAT CONsTABAT J In veteribus editionibus ante Rhenanum, tonstabant. ANIMO VULTUQUE PRAE E TULIT J Dejectis severisque oculis Vult GSG παθεις δ solitudine, animi dolor fingitur Vere ergo de Domitiano dictum , peciem doloris animo vultuque prae se tulit. Frustra autem tentat Acidalitas , doloris omnino vultu e Freinshemius, doloris amictu ultuque o Gro novius, doloris mimo vultu e Ernestus , doloris habitur utiuque Horum quaedam absurda, omnia Tacito indigna Simplici te bene vertit Davangati, parue non limen di volt e dantino ad

dolorato.

centiores. In veteribus editionibus, ter consule.

NIHIL METU IN ULTUI Ita libri omnes editi. In s. Vatic. 3 qa9, nihil impetus insultu Margini adscriptum, alius habet et sis. Als Vatic. 98, nihil met dis r impetus in ultu. SPECIOS E CONTIGERANTI Bene libri omnes editi. Idque postulat

233쪽

ipsa rerum series Male Mi T. Vatic. 3 29 Sc 98, speciosae non contr- gerant. At in margine s. Vatic. 3 29 addit ana, alius habet speciosae contigerant. NA SICUTI DURARE IN HAC BEATIsSIMI AECULI LUCE Ursinus

laudabat e veteri codice , nam sicuti magna cuju dam felicitatis esse durare in hac beati j mi seculi luce. Sed incerta hujus codicis des maxime silentibus T. Vatic Melius Acidalius rauchnerus emendabant , durare in hanc beati simi saeculi lucem. QUOD AUGURi J Bene s. Vatic. 3 29 Veteres ac recentiores oditiones Rhenanus quod perperam omiserat. CAP. XLV. CLAUsUM ARMIs I s. Vatic. q. Iri, cllisum Crinis. ALBANAM ARCEM J Ita is Vatic. 3 29 dc 98. ii margine s. Vatic. 3 29 additum, alius haheti illum inde in veteribus editionibus, Albanam arcem illam. Frustra ergo Pichena tentavit, Albanam

arcem nulla sententia . C. JAM TUM REU I Mallet Gro novius , etiam tum reus.

Nos ΑUR1Ci RUSTICIQUE visu. Ita si . Vatic. libri omnes editi. At in margine s. Vatic. 3 29 scriptum, alius rubet, nos Mauricium Rusicumque dissimus. Unde, ut supra in Notis diximus emendandum nobis videtur nos Mauricum Rusicumque dii i linus. Suffragatur Ursinus , qui ait ita suis te scriptum in vetere suo codice Male

tentat Acidalius, nos Maurici Russicique vidimus casus. SUBTRAXIT OCULO J s. Vatic. 3 29, oculos suos. QUO E CONTRA PUDOREM Bene ipsius arnestus. In veteribus editionibUs , a qu9. FILIAEQUE Benei henanus QRecentiores. In veteribus editioni hus 'silioque ejus. s. Vatic. 3 29 , sliorque ejus. ConpLEXU I s. Vati C. Aq29, complaxuque. EXCEPIssEMU CERTE J Bene Pichena .recentiores. In veteribus editionibus , excepti m. OPTiΜE PARENTUM J Ita editio princeps recentiores fero al-

Co 'post TU Es Vatic. 3 29 98, comploratus es. At ira margine s. Vatic. 3429, compositus es. Sic quoque habent libri Omnes editi. CAP. XLVI. Nos Us o Muri Tu ΑΜ Bene veteres recenti O- res editiones. Copula que in mediis quibusdam omisia. TEMPORALIBUS LAUDIBUs Mallet Lipsius , te immortalibus laudibus. Sed haud probabiliter Minime enim credideram Tacitum Immortales laudes hic sensisse, aut scripssie Nec displicet , tempora

SIMILITUDINE DECOREMUL Corrupte Vatic. 3 a d libri

234쪽

omnes editi, militum decoramus. s. Vatic. 498 , multum decoransus. Ad Veterem scripturam rerumque seriem accommodate emendavit Grotius, similitudine decoremus. Alii tentant, imitatione imitando, imitatu me insitas, emulatu . Sed non ita placent. Ursinus e veteri suo codice, in quo scriptum, admiratione potius , qu in aemulatione decoremus , corrigebat, admiratione te potius , qu im emulatione , is natura suppeditet, imitatione virtutum decoremus. At incerta, ut jam

monui, hujus codicis sides.

235쪽

AD DIALOGUM

DE GRATORIBUS.

D. CORNELii TACITI DIALOGU DE ORATO Risus cita VJ Vaticia si 8, 1862 98. In editione principe, Cornesi Taciti equitis

Romani dialogus de Oratoribus claris Puteolanus mero aldus , COR

NELII TACITI EQUITIS ROMANI DIALOGUS AN SUI SAECULI ORATORES

ANTIQUIORIBUS ET QUARE CONCEDANT. Deinde plurimi vel Quintiliano, vel M. Apro , vel Curiatio Materno dialogum hunc vindicare voluere at nulla nixi auctoritate, ne probabilibus quidem argumentis. Dialogus hic habitus est, Principe Vespasiano, ejusque imperii anno sexto Tunc scriptor dialogi erat juvenis admodum , UT Constat ex primo capite. Quod Quintiliano , prove , aut Materno, tum grandaevi , minime ConVenit. At, inquit Lipsius , nec Tacitus tunc fuit admodum juvenis , si quidem honores coepit sub Vespasiano Miror id objici a viro eruditi imo , qui honores illos fuisse juventutis proprios ipse noverit, saepeque in suis ad Tacitum Notis monuerit Praeterea biennio post habitum hunc dialogum , cum Tacitus uxorem duceret filiam Cn. Julii Agricolae, ipse testatur se adhuc esse juvenem , ut patet ex Vita Agric cap. 9. Consul egregiae tum spei lium juveni mihi despondit, ac post consulatum collocavit die Cmelius objiciunt styli diversiitatem : diversus esse debet pro diversa scriptoris aetate : diversus quoque ob argumentorum diversitatem. Nemo sane eumdem in dialogo , quem in Historiarum Annaliumque libris stylum requiret. In stiper, quae dialogi laus est

studuisse videtur Tacitus , ut cir jusque ingenium redderet, nec rationes modo, sedis numeros reserret. Inde ipse , cap. 1. Ita non ingenio, sed memoria ac recordatione opus es , ut quae a prorsanti simis viris is excogitata subtiliter is dicta graviter accepi . . . dum formam sui quisque is animi , O ingenii redderet, iisdem nunc numeris, iisdemque rationibus persequar , servato ordine disputationis. Verum licet aliorum ingenio Tacitus indulserit , non ita tamen sui est oblitus. Nonnuni quam emicat ejus vis eloquentia. Multa quoque Occurrunt, quae ejus stylum redolent , ut in Notis saepe supra fuit observatum. Ergo donec validiora argirmenta proferantur, ob auctoritatem VC-terum librorum , quae maxima esse Gebet, dialogum hunc Tacito

236쪽

udi NOTAE ET EMENDATIONE s

minime abjudicaverim. Suffragatur .Pomponius Sabinus , mediae aetatis grammaticus, qui Unum hujus dialogi locum, Tacitumque auctorem laudat. Vide Testimonia Veterum. CAP. I. ET LAUDE ELOQUENTIAE ORBAT J Itamss. Vatic. In libris omnibus editis , deserta , O laude orbata. Unde emendabat

Gro novius defecta ea lal de , ' orbata ScimrZfleis Chius . ferti, at laude orbata Malim , diserta, at laude eloquentiae orbata Si emendandum patet tum e lio Capite horum autem temporum diserti tum

dialogi sine , cap. I. Credit , optimi, b, in quantuin opus e s diserti sint siri. Et sic alibi passur 1. AppsLLΑΜus Irin J. Vatic appellemus. MALE EXlsTIMANDUM IT J Ita ipsius me centiores eras. Fa nes. Sit, abest ab editionibus veteribus; recte omitteretur. SI EA ENTENTI J a s L. Vatic de editionibus veteribus, si

mihi mea sententia. IisDEMQUE RATIONIBUS J Perperam Veteres editiones, orationibus.

nes . Curatius. In libris editis accuratilis. IN QUANTUM Bene henanus Pithoeus. Perperam vetereseditiones , in quem. CoΜΜUNI ERUDITIONE IMBUTU PIn T. Vatic. 186a os 18 ac veteribus editionibus , cum eruditione imbutus. In ML Vatic. 4 98 omni eruditione. Bene enmendavit ipsius, communi.

CAP. III. ET Us pni Di J Copula ' abest a Mis Vatic. editionibus veteribus. Eam non male addidit ipsius e Cod.

CΑΤo Is UI ME J Bene ipsius Male veteres editiones C

tonis tui aureS.

AppRΕΠΕNDisT J Ita Phenanus iecentiores. In veteribus editionibus, deprehendi ii Lipsius modius mallent, reprehendisi. LEGE TU QUIDEM SI VOLUERIS J In editione principe leges tu. quidem sibi debueris. Inde Puteolanus , quem omnes sunt secuti, emendavit, s olueris. Aliter tamen, ac forte melius Uss. Vati C. 1862 6 98 , leges tu quid Maternus ibi debuerit, is agnosces cc. Ita quoque Alf Vatic. 1 i 8. sed pro quid Maternus habet quod Matemus. SEQUENTI RECITATIONE PIta T. Vatic. Sic quoque placebat Lipsio. Perperam in libris editis , tradiatione. EDITIONE FEsΤIN J Mallet Gronovius, gesto. CAUsARUM TUDII J Bene ipsius .Ernestus Male in veteri

bus editionibus, curarum.

VIX UFFICERE PHT. Vatic Suffeceris. GR ECORUM

237쪽

GRAECORUM FABULI J T. Vati C. Graecidorum. AGGREGARE J Mallet eruditu Pithoeus, adgregare. CAP. IV. EsIDIAM ADVOCATIONUM OBJICI J Bene ipsius ML Fames Perperam in veteribus editionibus, desidiam advocainur,

quotidianum S C. DEFENDENDAE ADVERsU TE POETICAE J Bene adhuc ipsius e M s. Farnes In veteribus editionibus, defendens adversus te poetice.

FORENsIU CAUsARUM Ita si . Vatici. Sic quoque placebat Schelis Ernesto Male libri editi, forensium musarum. CAP. V. MODE TI UDICE PII Vatic. I 862 , moderati judices. SE X cusΕNT J Se abest a libris editis. In editione principe antiqua manu recte additum reperi. GRATI PRAEVALERE J Ita editiones vetere dc recentiores Male in ipsi an is libris, gratiae.

EGO ENIM . ARBITRUM . . INVENI. SOCIETATE PLURIUM LOCUM

hunc optime restituit P. Pithoeus Corrhapte in veteribus editionibus, o ego enim . . . arbitrium . . . inveniri. follicite plurimum defendi. Bene ML Farnes societate plurium Antiqua quoque manu in editione principe emendatum, inveni.

SED E ipsu. Mallet Muretus, sed ipsum Rhenanus, sed id ipsum. Aps vos PBene Lipsius amestus. In veteribus editionibus ,

apud OS. PARARE IMUL J s . Vatic parere.

ADSCISCERE NATIONE J Ita libri omnes editi. In s. Vatic. 1862, nec 1ptates. T. Vatic. si 98. necessitudines. FACTAQUE NOsTR J Bene ipsius QErnestus e libro Rom. In veteribus editionibus, adtonsi a. si . Vatic. 1 18 l98 facitaque per nos ra.

QUID ERIT TUTIU PIta Puteolanus iecentiores In si tic quid es Editio princeps, quid enim Acidalius mallet utilius. ULTRO ERA J si . Vatic editiones veteres, ferat. PROSPERE FLUENTIBU Ita si . Vatic Male veteres editiones, prope suentibus. Postea emendatum , probe. ALIORUM PR ESIDI J s. Vatic. 1862 , profugio. si . Vatic.

PERICULUM INCREpUi J In veteribus editionibus , periculum irrepat. Bene ipsius e ML Farnes increpuit. Ut apud Ciceronem in Catilin. I, T. Quidquid increpuerit, Catilinam timeri apud Livium, inde si quid increpet terroriS. LORICA , AU GLADiU POptime Rhenanus. In IIJ. veteribus editionibus, loricae gladius.

238쪽

ELOQUENTIA , PRAESIDIUM J Ita Veteres editiones. Sic quoque placebat Acidalio. Frustra ipsius inecentiores, elogitantiae. VEL IN IUDICIO J Mallet Muretus, si e in judicio. Cui ART J Ita si . Vatic. ipsius raecentiores Male editio princeps, cui partim e unde Puteolanus malit, tu praestim. CAP. VI UNO Liuuo J Ita si Vatic sic placebat Schuroseis chio In libris editis in aliove Unde tentabat Gro novius, altero De Unum aliquem diem dixit Tullius IV in Verrem. DOMUM UAM Ita Mi T. Vatic Suam abest a libris editis. NEQUE OFFICII J s. Vatic. 1862, non escii Veteres editiones, neque ossciis alicujus adminiserandis. Quod probabat clauracteis chius :sed pro aliorsus tentabat alius. Sip ipsi DARI J Frustra ron ovius , tibi ipsi ILLO QUIN IMMO PMs . Vatic. 86a os 18 sos. E POTENTE J Ita Lipssius e s. Absunt ab editionibus veteribUS. HoΜINT VETERE J Acidalius delebat eteres. URE1 GRATI J Sic Pithoeus .Recentiores Inms . Vatic. editionibus veteribus, orbis. QUOD OPTIMUM SIT PMale tentat Gronovius, id quod apud test, se non habere. QUOD GAUDIUM J T. Vatic quod id gaudium. ADsisTENDIQUE J Mallet Ernestus , dicendique. CiRCUMrUNDI CORAM J Acidalius rachelius mallent, coronam probavit Ernestus, Medidit. QUEMCUMQUE ORATOR INDUERIT PIta ipsius QRecentiores. In veteribus editionibus, quacumque orator induxerit Mallet Schurg-

fe ischius , quacumque orator respexerit.

ΡΕRCENfE J Bene editiones veteres de recentiores Male in mediis quibusdam, pari a censeo. ADFER ORATIONEM J Sic libri omnes editi. In ML Vatic. Sisa, profert. s. Vati C. 4 98, fert. s. Vati C. Is I , proferre. TREPIDATIONE NiΜI J Ita ichena Recentiores omnes. In MA . Vatic Meditionibus veteribus , animus. NA IN INGENI J Bene PithoeusAE Acidalius. Praepositio abesta veteribus editionibus. QUAMQUAM ALIA DIU LMallet Ernestas, quamquam utilia, Vel utiliora, qua erantur. CAP. VII. DE A ipsΕ ΑΤΕΑ J Ita editiones veteres recentiores. In si'. Vatic. .editionibus mediis, de me ipso.

davit Illustr. Huetius : optime quidem, raptissime ad Ores hu-

239쪽

AD DIALOGUM DE ORATORIBUS. et

jus saeculi, quo Stoica vigebant placita Forum enim summa est, haecitantum habere bona , quae in se , non in alio , oriuntur. Male libri

editi, tum abire quod si non in alio oritur Frustra tentabat Pith cus, tum habere, quod non in alvo oritur Vel quod ii non aliunde oritur. Schelius . tum habere , quod non in alios congeritur, Vel confertur 'SClaurZfleis chius, tum in et tum abire, quod id non ab alio oritur. Alii aliter, aeque infeliciter. CODICILL 1 DATUR J Ita sis Vatic Libri editi , in codicillis. Praepossitionem mittebat quoque Pithoeus. QUAE FAMA ET LAU CUJUsvis ARTI J Ita ipsius QRecentio res omnes. In editionibus veteribus, quid fama Beroaldus emendavit, cujusvis antea editum , cujuS.

NON ILLUsΤRE IN URBE OLUM J V si . Vatic. 18 98, non illus non in Urbe solum. s. Vatic. Is 18, non illuscis 'non solum. QUIBUs o Do RECTA AET INDOLE fri dies T. Vatic optime. Sic Tullius L de Divin. 86. Quintilianus Infit orat V ,3 ipseque Tacitiis infra cap. Io modo pro quidem usurpaVere. Perperam libri editi , quibus morum se indoles est Lipsius e Romana, nescio qui editione , laudat quibus major indoles. CAP. VIII. NON MINU Ess J Videtur excidi sie, notos idque jam monuere Muretus 'ipsius Emendabat SchurZfleischius, non minoris se Salineri de chelio probatur vulgata scriptura sed

immerito.

ΝEC HOC ILLI ALTERI v J Si optime emendavit Illustr. Hue lius. In libris omnibus editis , nec hoc illis alterius ter millies. Unde tentabat Lipsius , nec hoc illis , alterius ter millies , alterius bis millies Cl. de a Monnoye . nec hoc illis ulterius Rodolphus Agricola . nec hoc illis it triusque. In editione Oxoniensi Declamationum Quintiliani, an I 67s, in quarum fine additus hic dialogus, nec hoc il

lis alterii e.

SED Ips rLOQUENTIA J Sed abos a veteribus editionibus. Addendum optime viderunt ipsius, re inshemius iecentiores. Aim te male distinguebatur, enite. Ipsa eloquentia &C. AD QUANTAM Vatic ad quam. SED HAEC , UT UPRA DIXI , Roxi Μ J Bene Lipsius e M Farnes In editione principe, sed habet, ut suprὰ dixi, propriam Puteolanus, propria.

SPECTANDA HABEREM Us J Ita editiones veteres recentiores. In mediis quibusdam , habemus. ANGUsTIA RERUM Ita Puteolanus QRecentiore omnes In si Vatic editione principe, angusta ereptum. Unde tentabat RodOl Phus Agricola , angu li parentum d ipsius , angusta rerum.

240쪽

EO CIRCUMsΤΕΤΕRUNT Id minus lacine dictum censet Ernestus; ut .mo illud subsantia facultatum. POTENT Issi MI IvITATI J In veteribus editionibus lacuna est post potenti simi. Supplevit ipsius, civitatis. Supplebat Rodolphus Agricola , in judiciis. PATIENTIssIMU VERI J Vetere editiones, patieriti firmis a tr. Ipsi ACCUMULAR J J Vatic ipsis. IMAGINE AC TITULI J Bene ipsius e s. qui sane Farnesianus est. Perperam in veteribus editionibus, imagines Attali. QUA M QUI AsTIDIAT J Ita Alsi . Vatic Meditiones veteres Oui male omisium in recentioribus. CAP. IX. UT 1LiTATE ALUNT Barthius, Aditer bria, pag. Oῖ8, mallet, utilitate se alunt Quasi Carmina non tantum praemii auctoribus res errent, quantum in iis sumptus facere necesi sit. At ulugata scriptura retineri potest. QUAE DEiND J s. Vatic. I 862, quae deinceps.

CU BONO Es PBene ipsius e s. Perperam in Veteribus edibrionibus , crebro es, apud te. DENIQUE ps J Ipse abest ab editione principe Puteolanus supplevit aliquis. AUDITORIUM J Male Beroaldus adjutorium. RECITATIONEM 3U PBene ipsius. In veteribus editionibus,

recitatione. Ex quo alii emendaVerant, recitationiGH.

ILLA LAU PMs Vatic. 186 a. SEIPSUM COLERE SUUM INGENIUM TROPITIARL 1 Ita Ms Farnes. Vatic. 186a os 18. Inde ipsius emendavit .edidit, suum genium propitiare Forte verius est redundare , suum ingenium, vel genium, propitiare. Haec enim absunt a veteribus editionibus. Et insis Vatic. 4 98 legitur , seipsum colere, si e ingenium propitiare, Quod aperte glossema recentemque interpretationem indicat. CAP. X. IN TOTAM URBEM ENETRA NEDUM J Optime Lipsius e s. in quo erat, penetrat medium Corrupte editione Veteres,

penetrat metrum.

AD D J T. Vatic ad illud OBNOXIUM IT OFFENDER J Acidalius mallet, offensae Schurg-ses schius , o senses.

IN QUILU EXPREssis J Tentabat ipsius , in quibus, expres it quando nece suas. Probabilius Cl. de a Monnoye, expressis mutabat in expressius Vulgata scriptura retineri potest.

SEARCH

MENU NAVIGATION