장음표시 사용
91쪽
Satis ego verborum tenebam sensum ; sed a te ipso , ut Alfeni amicissimo , exquirere Volebam , ut te ipso , teste tanto , Xeum peragerem . Quod
cum perfecerim ad cetera grammaticalia ejus
scelera exponenda progredior . Perge , Majo , ac me , teque ab molesto , nulliusque bonae frugis .abore expedi. Quae restant, Lande, eadem ratio.
me excutienda sunt': ut quem doctum virum sonesium iu ei υitate suspiciunt, calumnia turpi iuurunt, eique oblatrantes occurrunt , conυiciisque e triυio
Arreptis inciunt , m quum eum pessundare verbis motant , id non obtinent , nibit aliud faciunt , ut 11 Dim in , qua ipsi navigant perforarc couentvr , proximique sunt , quos .fluctus absorbeat . ' Doctus lonestusque vir iste ipse Alfenus est, merito, ut tantus vir de se praedicat, in civitate suspiciendus. Atque istum tantum virum s proh sacinus indignum l) ealumnia, &, quod gravius est, surpi ca- Iumnia inurunt nam , ejus auctoritate, calumnia duplex est , bona & υmala , sive honesta & turpis; quemadmodum duplex est dolus & malitia . . Dii immortales, quanta est Alfeni Iuris scientia i Ei
que oblatrantes occurrunt , convicii ue e trivio ar
reptis inciunt , Quot , mi doctissime Lande, in
uno sive colo, sive membro, constructiones Do-uum virum honesium calumnia turpi inurunx , prima est constructio; cui proxime. succedit secunda, eique oblatrantes occurrunt; tertioque loco recurrit prima, conviciisque e trivio arreptis assciunt . Ne icierat Alfenus , latrare & oblatrare cum quarto
casu recte construi ; itaque confugit ad verbumpccurro, ut sic Iertio casu certius uti posset . Nescie
92쪽
scierat etiam latrare aeque cum accusandi quam dandi casu, apud idoneos auctores inveniri; itaut
latrare aliquem activa significatione , recte latineque dicatur, atque idem significet, ac maledicere. Propterea una eademque constructione dicere potuisset : ut quem doctum honesumque virum in cnvitare quid, Lande, sit in oppido , aut vico, pago , vilia r , fuspiciunt , calumnia inurant non inurunt oe latrent, maledictisque non conυiciis et
inter eonvicia enim & maledicta multum interest e triυio arreptis incessant si ve a scian , non sciunt ) atque eodem tenore ad finem. Maledictae tristo arripere , Ciceronis locutio est ; adeoque corrumpi non debuit. Verum loquacitas haec tauria, inanis prorsus est ; nam tantum est , calumnia aliquem inurere modo latine id recte diceretur quam vel latrare , vel maledicitis otiquem figere. Pessundare aliquem υerbiς , nova & ingeniosλ locutio est, ceteris' latino-barbaris nuperrimis phrasibus lexici Alfeniani addenda. Quid pulcherrima; hanc locutionem damnas, Quiritalle Z Num n bapotest aliquis contumeliis , maledissis, opprobriis aliquem aggredi , & obruere Z Utinam , Lande, nemo id posset i namque Cl. Alfenuς tuus tot honestissimos viros, quorum aequissimo & maxime salutari judicio , e Neapolitano Lyceo ejectus fui iniquissime non momordisset. Dolori hoc, Quiri talle , jam pluries dixi, tribuendum est omnys enim , qui causia cadunt, judicesi suos criminantur. Atque hi verbis pessundant. Contra qui aut bovis, ut fomae , aut corpori cujuspiam, damnum infe
IRRx , π, noa verbis pessunda, . Euge subtilist,
93쪽
me Landet Quare duplicem hanc pessundendi speciem , Juri, Langobardico Alfeniano, te auctore , adjiciemus . Quis vero, mi Lande, ceteros immanes errores ejus persequetur ξ Et quηm eum pessun-dane Derbis volura , id non obtinent , nihil aliud factum , ur navim , in qua Us navigant perforare conentur , proximique fMur, quos fluctus absorbeat. Quae verbis his, per tuum festivum caput, te oro& obsecro Lande, continetur sententia Z Pe undaro merbis volunt, id non obtinent 8 Quid nou obtinent Θproscindunt ne opprobriis & maledictis, an secus ΤSi faciunt , consequuntur quod 'volunt 1cilicet obruunt maledictis ) ; sin minus nimirum si a maledicendo abstinent) qui consequi possunt, quod non aggrediuntur Z o Lande, quanta Alfeni specie est, sed, ut inquit ille, cerebrum non habet . Nihil aliud faciunt , ut naυim in qua ipsi naviganx
perforare conentur . Tria in paucissimis verbis errata. Primum est, ut navim; 'omnis enim ratio
postulat , quam ut navim , aut rectius, nis quod navim. Secundum, in qsa ipsi navigant e Latinis quidem familiaris locutio fuit, in eadem naυi fumus; ignota vero & ridicula, naυis, in qua navigamus : navigatur enim in mari, naυi autem navigatur. Cur non dixit, navem, in qua funt Τ ΡΟ-stremum est , , praepositionem is ante relativum qua ' superfluam esse , ac magno patrocinio indigere. Lande, mihi: crede, Alianus tuus nec a limine latinitatem salutavi do: quamquam ipse . elo
94쪽
Mimique sunt pro sint ) quos fluctus absorbea'.
Mirae sententiae par elocutio respondet. Metaphorice loquitur hic Alfenus, contra morem Veterum
I. C. qui simplicissime planissimeque loquebantur. Ait vero, lycei nostri professores intestino, atque
intenso mutuoque in se odio flagrare. Quod mendacium, non nisi ab Cl. Alfeno proficiici poterat. Quantum enim ego, qui Corvi, aut Cornicis artatem jam ex aequo, memoria complector, quantumque a natu majoribus, decestaribusque lycei servitiis accepi , professores nostri nunquam inter se litigarunt . Siqua vero in nostro lyceo contentio fuit, inter candidatos, sive cathedrarum petitores,
non inter professores fuit; eaque, usque ad Alfeni tui infausta tempora, permodesta & liberalis. Statim vero, pessimo publico, Alfenus Varius petendae cathedrae in lyceum irruit , nobilis illa aemulatio in obtrectationem, rivalitatemque animosissimam evasit . Unanimiter igitur Praefectus lyceo, Professores, Senatoresque decreverunt: in inpraesenti cuicui, praeterquam Dominico Alfeno Vario, demandetur cathedra ; posthac Dominico Alfeno Vario nequo petendi cathedram, neque in lyceum pedem iu-
ferendi jus fa e siet . Si quis alius aur Alfeni,
aut Varii nomen habens, petessis cathedram , eaque dignus videatur, ea lege obtineat, uti nomen mutet:
Alfeni oe Varii nomina boeo, litteris, s litteraris viris omin a , ex professorum albo abesse oporrere. Proinde quantam laetitiam Alseni profectio Professoribus, Senatoribus, universisque litterarum cultoribus attulerit , vel inde argumentari licebit, qu0d extemplo contentiones exanuerint, candidati-
95쪽
cathedras petierint, & qui tulerint repulsam , se modestissime gesserint. Itaque
lyceum & litterarum studiosa juventus vere, azsiepe, laetissimeque clamat Tullianum illud: abiis, excelsit, evasit, erupit Alfenus, lycei, litterarum, concordiae, urbanitatis pestis. Bona verba, Maio . Abiit, excessit, evasit, erupit, Catilinae , non Alfeno accommoda sunt verba λ Ohel satis superque lineas transilis, Quiritalle. Non ego, mi Lande, sed Alfenus prior, recti honestique modum transiluit . Qui si, ut debuit, bene dixisset , audisset
bene. Quoniam vero prior maledixit, aequo nunc ferat animo, si ei pariter aequaliterque maledicatur. Anne Alfeno, quia medii barbarique aevi I.
C. est, praeter jus & sas , lycei nostri professoribus , de quarta Catilinaria desumptis praest xtatis verbis fortuna miseris, voluntate perditis, & hujus notae aliis ) insultare licuit ; mihi vero , dc optimo jure, ejus tela pari vi repellere non licebit 8 Ubinam gentium , Lande, sumus 8 Perge. Sed quid te ulterius moror , Lande , cras iissimis aliis erroribus indicandis 8 Quam & lepidum & elegans illud e st: ut naυim, in qua ipsi navigant , per se
rare conentur , proximique sunt , quos fluctus absorbeat i Lusiit Alfenus magnus in eis verbis , qMosi fluctus absorbeat ; hoc pacto, diras , quas professoribus, nihil tale meritis , Vir si dis placet indoctus atque honestus Alfenus I. C. R Antecessor Ticinensis imprecatur, locutionis ambiguitate obtegens. Quis etiam non admiretur sententiam Ue
bis illis, falmum habere quotidianum quasivm , ex . pressa mi Quisquis artem aliquam profitetur, e quat i - victuin,
96쪽
sibi comparat, eam sibi salvam esse vult . Nonne terra marique exitialia bella, propter opulentiam populorum, & amplius principum imperium , ab ipso pene orbe condito exstiterunt 8 Si Alfeno salvus fuisset quaestus in patria, Ticinum non adisset. At quis Alieni mentem satis laudabit, legens: ut quem doctum virum honesium in eiυitate suspiciunt, calumnia turpi inurunt . . . O Vari , qui aliquem Iospicit, calumnia inurere non potest. Rationem ne quoque & cummunem sensum nobis adimere conaris Z Quod si, Lande, Alfenus quod omen, dc
ipsius & nostrum omnium bono , Deus avertat )Ticino expellatur, revertaturque in patriam, nihil in orbe terrarum urbe Ticino , ejus civibus , lyceo, rectoribus vilius , tetrius , & inauspicautius erit . Sed quia liberale hospitium Ticini nactus est, ideo urbe Neapoli , ejusque civibus , lyceo,& moderatoribus, nihil exsecrabilius esse Vir doctus, & honestus , civisque patriae amantissimus, edicit. Quanto lenior Ovidius, qui Roma iussus excedere, odium in patriam Sc Augustum, patriae caritate, anteactaeque vitae conscientia , inter oppositos odii amorisque affectus animi pendens, cecinit: Parve , nec ἰnvideo, sua me liber dis in urbem emi mihil quo domino non licet ire tuo. Alfenus vero amarior , nullo amoris lenimento, odium suum omne in patriam , cives , lyceum, professoresque affatim patefecit . Lande, cedo mihi,
quodnam Ticini Alfenus munus sustinet 8 Ridicula , Quiritalle , interrogatio; quasi nescias, quod .: 1 et toties
97쪽
toties dixisti Z At si mea ridicula est interrogatio; quanto magis ridiculus est Alfenus , qui cum &ipse sit sellularius , opus fellae tantopere spernit
An vero Ticinum petiit, ut sitne stipendio, honoris tantum causa, PandeAas & Ius Feudate publice doceret Minime vero , Major Alfenus enim quod nostrae classis jurisconsultis, eruditisque vi. ris non raro usuvenil identidem fame compulsus vel ab amicis, vel a pauculis misellisque domesticis auditoribus , velut stipem quaerere cogebatur. Victus causa , Quiritalle, totiens lyceo expulsus, ingrata tandem patria , Africanus alter , excessit, Ticinum se contulit, ibique sedem fixit, omnique reditionis. in patriam spe sublata , tumulum quoque sibi vivus , raro exemplo , in hospitali Ticino, hoc non illepido eprigrammate insculpto, excitavit. Μ. R. DOMINICUS. ALFENUS. UARIUS. PATRIA. SALANUS INGENlo. ERUDITIONE. EDITIS. EDENDISQUE BARBARI. RUI COMMENTARIIS. CLARISSIMUS MORTIS. ΜEMOR. UIUUS. SI Bl. POSUIT INGRATA. NEAPOLIS. QVEM. VIUUM. ODISt IMORTUUM. LUGEVIXIT. AN. M. D. OBIIT. AN.
Ludis ne , an illudis, Lande λ Alfenus sepulcrum cum elogio vivus sibi fecit λ Si meismet oculis
viderem, non crederem. Sic est. Nec, si verum
elogium tumulo ejus inscribendum foret , aliud esse posset . Satis iam , quod huc usque implexe locutus es , intelligo . Posthac igitur sve bene
s quod vix credibile sive male quod sponte
98쪽
naturae facit in de lyceo Neapolitano loquetur , perinde , ac si loquendi scribendique facultatem
omnem amisisset , auscultandus erit. Quis enim aut stultior , aut efferatior Alfeno esse, aut fingi potest, qui ut aliis contumeliam faciat, sibi quoque injurius est Τ Honorarium professorum professor ipse, quaestum qMotidianum vocat ' quo nomine diurnum artificum , & operariorum , gregariorumque militum stipendium audit Z Sellularios, professores liberalium disciplinarum professor ipse Iuris Civilis & Feudalis Ticinensis appellare non Ueretur PNimis, Quiritalle, morosus & instans es. Laetitia plenus inter. scyphos amicosque. ludens Alfenusthaec scripsit. Emo lege, quod restat, pessime Quiritalle , molestique sermonis finem faciamus . Haec
omnia quae dixi pro immensitate beneficiorum Domus Augustae in me coita orum, pro dignitate etiam bu-ius urbis animos augent , ut quam cirusme Vate Saeco amplissema Ciυitatis adeam tabularia antiquis referta monimentis. Eodem prorsus lutulento, aut faeculento tenore, Lande , a capite ad calcem usque
decurrit Alfeni oratio . Ac si quis , commata escriptura eliminanda existimaret; is quidem Alfeni magni auctoritate niti posset. Etenim Alfenus, singulas periodos finali pun to, & sing a periodorum membra vel nullo, vel simplici tantum commate dispescenda docuit. Hac etiam in re Alfenus a ceteris cum antiquis, tum . nuperis Latinis, Italicisque scriptoribus longe abit . Atque inde, Lande, obscurior fit sodalis tui scriptura . Quot autem, praeter haec, in modo allata periodo Langobardicae spectantur venustatest immensitas beneficior m, pro
99쪽
magniturine heneficior*m , nec legi unquam , nees fir aliquando legatur imitandum esse putem.
Sed hoc levius: illud vero: pro immenstate beneficiorum domus gustae in me collatorum , ecquis, grammaticae rudimenta edoctus, concoxerit Θ Tanta enim , inquit Cicero in prima Famil. magnitudo es tuorum erga me aut, in me meratorum . . . Satis erat dicere: pro immenstate beneficiorum domus, Augustae in me. Nam coitatorum cum domus Augu-flae pellime cohaerescit . oportebat enim dicere: pro immenstate beneficiorum ab Domo Augusta in me cottatorum . Totam igitur periodum sic reforma . me omnia, qμα dixi , pro maguitudine bene-
orum ab Domo Augusta in me immerentissimum collisorum, oe pro dignitate hujus urbis , animum
mibi faciunt vel oddunt, potius quam sugent in ,
ut protinus, Sacco vaxe dure, amplissimum Cisitati; tabularium s tabularia plurali numero di rarum & poeticum est vetusis eodicibus oe monumentis locupletismum inspiciam . Lande , si tua tibi cordi est exiistimario , ipse tibi sum auctor , ut Alfeni amicitiam dissuas , vel potius dissolvas . . Nam si
illum amare pergis & defendere , cordati omneste Alfeni similem, h. e. : ignarissimum judicabunt. Enim v-ο, Majo, quwto tu plus aequo acrior, aut truculentior in Alfenum meum es ; tanto vicissim ego Alfeni patrocinium studiosius & alacrius arripio. Etenim si vel amicitiam, vel jam susce- ptam defensionem spectare velim, Alfeni mei cau- lam non deseram. Ac, ne tibi quicquam reticeam, mea haec est causa. Vis enim ingenii , mi Quiritalle, tum elucet, cum deterrimam causam quis
100쪽
LXXI Mdefendit. Sed haec Alfeni causa optima est, quam.
vis tuo, & inimicorum ejus astu pessima videatur. Perge igitur tuo more , siquid restat , excutere. Ultimo ipse, quod e re videbitur, dicam . Mos geretur Lando . Veniam etiam Modiciam tuam,s quod municipium nobilissimae genti tuae loedere seu-dali paret), quae omnio conquirere possum documenta colligam atque explicabo etiam , quibus locis operum meorum inferi possunt a me recensenda expectent . Primo autem notes Velim , Lande, Modiciam , quae & Morieria & Modisia aliis scribitur , atque ita lice dicitur Moneta, velut urbem ab Alfeno accipi qualis olim fuit ); deinde in parenthesi municipium vocari; ait enim I Vensam . . ..
Modiciam tuam ; statimque subjicit in parenthesi. quod municipium nobilissimae genti tuae foedere seu-dali paret. Adhuc igitur, Lande, sunt municipia duo autem pacto municipium cum seudo cohaereti Secundo, quodnam novum hoc e st foedus seudati jus seu disse, cujuς insignis Doctor est Uarius , commune nihil mihi habere videtur cum Iure municipit; modo Alfenus per foedus seudale,. jus fendorum non intelligat . Tertio, Alfenus tuus , qui commatum avarissimus est , cum necessaria sunt; hic ante, & post parenthesim, ubi nullus eis locus esse creditur, apposuit. An, ut praesenti insolita largitate, praeteritam avaritiam quodammodo
compenset 3 Quarto: veniam etiam . . . atque ex
ptieabo etiam. Quaenam haec, Lande , insulsa est
repetitio Θ Quinto: veniam . . . Modiciam tuam ... quae omnia conquirere possum documento . Nonne conjunctiva hic aliqua particula oe, vel atque , an