Ibyci Rhegini carminum reliquiae

231쪽

Il. p. 1257, 23. Etyna Gud. p. 34, 3. Suid.

Nolui autem solicitare quod est ap. Sylburg et reli κυναν, quo in κυνων mutal Videamus ne Oetam Olius corrigamus quam librarios. Nam licet pleraque quae hic revocanda viderentur certissima emendatione sublata sint, ex nimio Dorismi studio prosella v. orSOD. ur Hec. 1053. Schaeser. p. 82. , ubi erat γυναικαν p. ld. lanaen collaudamus caulionem Bullinarini Gr ani pl. I, p. 176, Addend. p. 400, qui p. Theocr. V, 148. VIII, 49. omnium sere codd. iγαν non temere Spernendum censeat. Omnia respuit Mallii. r. Gr. I, p. 166., respuerat Berillei Phal. p. XXIX. 0 ita judicamus.

stico poetas Dores Siculos insecit Ibycum, heocriatum, unde vel in choros Euripidios manasse videtur. Quae sententia maxime confirmatur eo, quod quae vocabula αν ascivisse videmus vulgaria sunt et pastorum potissimum propria, ταν σψαν, κυναν. Ut id scriptura in choro Helenae Eur. 378. θλη- ραν festinantius a rodae cum Vulgari θληρων commutata videatur. Pro Ibye autem quum et illud in τραπε λὶταν nimis Doricum sit, acile ο-Veor, Ut haec verba ex carmine populari et quod plebeium sermonem imitaretur excerpta putem.

232쪽

ἐν τρυγετω ocet. Quem locum qui primus prodidit Rulin h. p. crit. I, p. 175. III a Bacchylide vix censet discrepare Ibycum, nisi sorte idem locus sit sub alio auctore; quod arbitrium non injustum alias Nevius inter dubiae fidei si gnam Baetachyl. rejecit, P. LIX. Idemque sensit in dorsinis. Procul dubio quod est ap. Scholi Arist. et Suid. ὰλλοτρi se, neque interprelationem recipit et manitas estum salis est uxisse ex loco Aristoph. διὰ τῆς πολεως τῆς ἀλλοτρως κ α του χὰoυς. In eo tamen disconvenit Ibycum inter et Bacchyl , quod illi πο-τῶτα assignant, exquisiliu huic νωφιῶται Quum autem origo consusionis non sit manifesta, suum utrique censeo servemus Scribenda Ibyci verba: Ιλτῶται δ' ἐν τρυγετω ocet.

Volat autem in aere fruge non ferente.

233쪽

dat, omne signiscat id quod est vacuum taleque Patet, V. Varr. L. L. IV, 3 F, a gis. ALII. Suid. l. c. pergit:

ti autem nugalia es emere deliramenta no- his defundi Chao elustiora et Saturnia Iempora redolentia. Ex carmine haec videntur exempla populari et quod festivitatem vulgi consectaretur. Abundant Graeci ejusmodi verbis quibus obsoleta nolent Insigniter, V. Suid Κρονιων ζει , oll. ΙΙ, 3. ελεγον Ους ρχαλυς α μυνυυς α Κοδρους, bry-

234쪽

Fragm. XLIII. Galen comm. in Hippocr. Epid. VI, p. 454, 56. d. Basil. XVII, p. 879. Lips.

ut ind. l. VI, 86. v. Bulim. r. ampl. II, p. 216. De locis Aeschyliis atque Sophocliis dixit Hermanii de Aesch. rom. sol. p. 244qq. OpuSce. IV, p. 276 sqq. Quem Galenus attulit Euphorionis

235쪽

Ἐσθλῖν προδεδεγι/ίνον ἐλδωρ. In his ex side cod. Has iens editis nihil emendatum adhuc est nisi verissint a Dindorsi παρα Σως θον τω μιμογρας P, et in i in altero Ibycisi gin a Blochio, quod oportebat GI P. Decreto autem Herodiani neminem fore pulo quin cohibeat paullisper assensum. Incredibile enim accidit magnopere, quemquam ἐέλδωρ seminino genere est erre ejusque quartum casum ita cons Ormare potuisse, nihil ut a recto casu dissonarel. Ne plura reli

quit Ibycus scriptum ἐελδῶ . duclum illud ex alia

236쪽

nominativum ingendi ratione, quocum ex asSe congruit quartus casus. Lael proVenere Similia, velut i i λλω ap. Aeschylum, ' δοκω, T HVχω, et caeliδω multaque nominum propriorum quae sunt ex specie των ποκοριστικων , Ut idco, Pipco,

Nequaquam ex eorum oluntate. In altero inveteratam labem abstersimus reposito ποτιδεγμενον, ut P. Om haud infrequenter, v. Butim Gr ampl. II, 1, p. 206, 7. Nec tunc quidem in integrum restituta verba sunt aut enim ελδω scribendum, quod non est veri simile, aut quo versiculi tenor reVocetur ποτιδεγμίνων, ut sir . emendate lecti: Ἐσθλαν ποτιδεγιιἐνων ἐελδω,

237쪽

Phavorin. S. v. Σειρι αστρα Ibycus dixit Iorrida: perperam originent vocis scrutati Grammatici, quae cohaeret cmucti P0ς θερινος ut ιριος pro OiPους Cretensibus placuisse prodit ΙeSych. S. V., Cir. SchWeuh. etym. - myth. Ande uti. p. 348.

marro P p. ρῆγος nacreonti tribuunt Et Gud. p. 492, 2. et qui ex cod. protulit Ursin. p. 140. contra mentem Granim. Eadem Anacreontia servavit oppresso nomine ranar. II, p. 1608. ubi esse. Ulpp. Larcher in orion Theb. p. 139. Salmas. ad serr hist. Aug. II, p. 484. dcibycia ρεγιιατα spectat glossa esych. ΙΙ, p. 1106. ρεγμιατα , τοβαμματα. Adde Schol. Veri Il. , 57. Prolegg. p. 63. aberrat aSSOV. Lex. S. V.

239쪽

alia. Multi autem sunt Veli Serr in crepanda Vir ginum oriensium lascivia conspicua illa et in vestimentorum licentia et in moribus in liberiorem cultum compositis, v. Welcher Alcm reli q. p. 10.Εur Hec. 933. λέχη δε φλα ι/0νοπεπλος λιπουσα, Λωρις ως κορα Anacreon in Scholl. ἐκδυσα ι - των δωρια ει ΦαινομxὶPiδας dixere, quia pellucebant utrimque Mindoi, dimisso ab ulraque parte peplo, ne in exercitationibus gymnicis vestium ambitu impedirentur, V. tui. l. c. ω γαρ νT TOυ

240쪽

lectus verborum ab aliis aliter lentatorum, quae asserre omnia laedet, salis expeditus nobis videtur. Ibycus atque Stesichorus βρυαλικτας Speciem quandam allatorum memorarant, quo alii Omine πο-

λεπικους appellassent. Habel que novicia illa memoria praesidium in eo, quod apud Doricos populos, quorum indoles et in vitae et in animi aequabilitate quadam continebatur, arta assinitale ligata erat et saltatoria ars et peritia bellandi Molus enim corporis e sere sine regebantur, ut membra in bellum habilia et ad speciem decora efficerentur, V. prae omnibus ueller Dorr. ΙΙ, p. 342. In Hesychianis quum Valesius olim correxiSSet με-λydo που , letu Stesich. p. 132. periclitatus est:

λειέω ευκiνλητος, quo nihil proficitur. Scripturam βρυαλλ ται ponderatis momentis omnibus sancivit Mueller. l. c., aliter obech. glaoph. II, p. 1088.,

qui p. 1086 in IIesychii loco tacile edidit ορχ ὶ-

στα μετ' idolost, recte ad sensum sed non ut verba eruisse ipsa videatur. Nobis componentibus Hesych. V. ρυλλιχισταi o Giσχρα προςωπεῖα π8ρπέθει δνοι γυνα κεῖα κα υμνους δοντες, latere videbatur ρχληστα μελωδουντες vel ιένους δοντες. Si nihil est, lusisse putemur. Videntur autem in honoren Dianae hae saltatione comparatae