Ibyci Rhegini carminum reliquiae

211쪽

Oια τρυφερου Cise eundem in Od. p. 1594, 16. et quem compilavit Athen XII, p. 512 F. Delisandro consentit Zenob. VI, 49. ως piis κα ὀΠDδαρος, ποιητί εν τοῖς περ υρακλίους. Nam Pisandrum praeter alios substituit Rubnhen. p. Ηeyn Exe. I. in Aen. II, p. 287. sive opus cc. II, p. 11. Fri edem Conspirat cum narratione i- sandri Herod. VII, 176. Diodor. IV, 23 in Sicilia refert Nymphas Ilerculi parasse calida lava

cra rρος λην νὰ ζαυσιν λῆς κατὰ , ιν οδοιποριαν γενομενης αυτω κακοπαθεiας. In Suam egionem transtulerunt Himerenses, quorum civitas posthac Τhermae Oeata, ut arguunt umi v. Echhel. Ooli'.

num. I, p. 214 , , oech h. Expli. ind. p. 210., Mileti Dorr. I, p. 27 uum autem diversis re-

212쪽

gio ilibus haec lavacra Herculis in usum aperta dicerentur, non mirum est diversis id beneficium Diis tribui. Ita Minervae loco Vulcanus auctor apud Ibycum perhibebatur ex hominum suorum persuasione Opinor, quum is tractus Italiae inferioris et terrarum motibus requenter concuteretur et

subterraneis ignibus abundaret, quibuScum Onjuncti erant sontes θερtito υδατων. Recte igitur et simpliciter poeta theginus neque confudit alteruter vel Ibycus vel isander rem atque detorsit, ut visum Lucae de Minerv. Ogu. γλαυκω r. p. 18. Nam Minervam Pisander ideo hoc munere gralis catam esse Herculi scripsit, quoniam ea ubique Herculi fautrix atque praesidium affuit. Nam id ego potius caussae dixerim esse, quam quod placuit et cher Tri log Aesch. p. 279. ideo a

rlaSSe Oetas, quia utriusque numinis natura atque

indoles simillima fuerit. t ea similitudo posita in eo, quod Minerva divino, terrestri et subterraneo igni ulcanus praesidebat Nymphis au tem quod ab aliis id negotii assignatur, eae quasi ministrae voluntatis divinae sunt, . Diod V, 3. Qui plura volit adeat alch de deo Melitenss. p. I. Quod vero ad Herculem communi religione haec lavacra referebantur, et erant qui ipsum sibi

aperuisse testarentur, v. hol. S. v. , ejUS Te rationem alii expediunt aliter Vel ut Bullin Mythol. I, P 259. ad Herculem medicum perlinuisse Glaluit.

213쪽

Contra eleverus Tritog. Aesch. p. 178. ab Hercule da lxi, Eleorum in Thebanum heroem deri

vata censuit et ad artem VinnaSticam Spectare credita uam rationem meritin reprobavit ob ech.

Aglaoph. II, p. 1168 Bies haec est uiam Her

cules athletarum praeSe colerellar, qu OS USOS COI stat balneis calidis post certamina ad sessa sudore meni bra reparanda factum est, mi θερι α λουτρα

et ipsa vel originem ab eo nacta vel ab eo prinuma usurpata putarentur, cfla Hesister de culii Rhodio rum I p. 15 sqq. Rem in risum detorserunt satabularum satyricarum auctores, qui uerculem Omni una heroum maxime vel ob voraci talem vel ob molia litiem cavillari consuessent uae caussa exstilit, ut calida lavacra mollium hominum, de quibus v. Goeli ling. es. Opp. 753. ab heroe Thebano instituta crebraque usurpatione commendata existima

rentur.

214쪽

III. Carmen in Dianam Ortygiae, ito idetur.

Quibus subjicit Schol. Ursini ' Ιβυκος ἐστο

λὶ κειν non tulit Helias lecti Theocr. p. 305 scribens συννηκειν codd. Vati c. . ., Calli erg. Urs. νὶξειν. xplica vulgatam in cujus gratiam, amorem venisse perhibetur; qui usus dativi pervagatus est, ut Eur. Iph. Aul. 1345. ω οὐ δευρ ελ, λυ9ας. - Παριστορεῖν, pro quo Schol. Urs simplex ex hibet στορεῖν, verissime interpretatur Oupius p. Gaissord ad h. l. fabulam narrare, quo Sensu et alias legitur et apud Plutarch. lac Philoss. II, 24. Xenophanes παριστορ λὶ κε κα ἐκλει u νηλωυ. Olympiam autem phialam quum concoquere non OS-sent . in emendandum proclive serebantur edito-

215쪽

res vieinsius enim lecit Theocr. p. 306. 'Oλ. πα-λλης i Wartonus aulem quum Vatic. 5. φαλλὶς of serrae accepisset, proposuit τωὶς , lyrnpia amasia, me scilicet poeta amator ab ingenio suo degenerasse videretur quae it inepta conjectura est et leges violans Grammaticae, debebat enim scribere: περ τῆς m. τῆς 'piali vel τῆς piλλὶς 'Oλυμπιας Nempe narraverat poeta eandem fabulam, de qua Timaeus p. Antig. Caryst. 155. ταις

τωσι ita enim indicativum corr. GOeller de sit Syr.

συγγραφευς. It posthac rem studet infringere

216쪽

leviter ratiocinarido, non asseculus originem et vim fabulae. Eodena respexit Achiil. at . I, 18 p. 24. Jacob s. 'Oταν ii των 'Oλυι Iriso εορτὴ πολλοι μεν

Eandem igitur sabulam narrara poeta Rheginus, ut Arethusam doceret Alphei undis compleri narraverat Alpheum labentem subter mare misceri sonte Syracusano Arethusa, quae fabula communi Siculorum hominum persuasioni inhaerebat. Exposuit de origine celebratissimae per totam antiquilalem sabulae Dissenius Expli. ind. p. 350. et O. Mueller. 1 oleg g. Mythol. p. 135 sqq. locos eli. constiparunt dand Stal. Silv. I, 2, 203. Boisson. Ni et Eugen T. II, p. 207. Oberlin. Vib. Se q. p. 219. Creuger Meleti. p. 78 sqq. et qui pleraque omnia complexus est, Cluver Sicil antiq. p. 159. Neque desuerunt similes de uviis Germanis arta rationes, vid. Onumna. aderi, Orn. p. 220. Quale autem fuisse censebimus carmen illud, quo haec complexus fuit poeta Rheginus: Conticio hymnum fuisse in Dianae honorem conscriptum, quae et ansam dedit fabulae et in Ortygia religiose culi fuit neque minus Rhegii, ubi lem plum fuit hac eslidis nuneupalae ab OreSle e

Struetum, ut perhibebant, . comment nostram de

Diana hac et Orest. p. 21 sqq.

217쪽

λογαλ Iactost, ὁ καλεῖ κλεκπον. Similia Sehol. I huc. VI, 3. Athen. III, p. 7. B.

Apud Schol. indaricum quum Biomana editio παιδα λὶριτον praeberet, UrSin. p. 19. x, tendauimus, inquit, πεδον χηριτον, hoc SI, TOαε diox. Sic etiam Latini poetae aequor Axerunt mare. Suscepere hanc sive emendationem sive depravatione ΙΙevnius et Bechius, Romanae scripturam expressit Stephanus, qui in eo verissime egit, quod post Portiis lacuna locata signi sicavit excidisse participium, ligandum illud cum τόν quo nunc I 0 opus esse apparebit infra. Proxime ad verum accessit Casaubonus, qui in calce

218쪽

Piud Steph. et in comm Strabon. p. 59. in hanc Speciem Verba consormavit: προσθεν νιν πεδα ηρ,ὴδων. Palinari cui a totum locum Schol. indari non uno ulcere Saucium persanavit Boechhius, qui collatis testimoniis omnibus in hanc norimam verba poetae redegit, comprobatus Boissonadio:

γαδες aus VII, 22, 3 sunt lapides collectilii, ως εκαστο ποτε προς νερουσι hucyd. ait, I, 93. non aptati illi artificiose ad opus exstruendum, ut recte explicuit Phaeser ad Dion C. V. p. 295. Mueli. Archaeol. p. 316. quibus iniuria obloquitur Goel ter I huc. VI, 66 amen poetae Rhegini verba

219쪽

nihil videntii signiscare nisi valliana constructum artiscio παῖ uαις hominiana ex lapidibus selectis

cabulo discrepamus a Boecutio, seculi disertum testimonium Athenaei, αναρ iril dixisse bucum. Ceterum viliosum illud παιδα fere ubique Oecupavit locum praepositionis πεδα, quae Si Dorum, esse Bast Greg. Cor. p. 638. I e cochleis istis

47 Veluti apud Alcaeum segni XXVI. Matth. omnes libros

Post Achillo Ialth. illustravit uno col. p. th. XV, p. 95, C. Tu adde Homer Il. II, 673 al. Pind. Nem VII, 27. IIor. I Sermin. 3, 193. Quintil. X,

1, 5. Eustath. l. p. 11, 18. Rom. Sed quia in semel alligerimus Alcaeum, adjicimus pati Quia et ad in Eridaudum opusculum Matthia olim et ad lucupletandum, quae quum maxime occurrulit, evidensia illa quidem ut post euit, eidleri aliorum curas. Frgm CXIX. ex uno Tryphone repetitum ei noli dari poterit ex πάθεσι των λέξεω cod. Paris. 2594. p. euk. n. p. 1168. προςειθ εἴαι δε καὶ etyi παρ' Aioλει G in MI Aω-

220쪽

dixit Casaul, in Alli. l. c., Dorvili Sic. I, p. 13.

Staient illa maria piscibus naultis simagnisque, unde costo φαγους Oeta dixit, . OrV. l. c. p. 15 sq.

De re ipsa haec accipite. Quum primi coloni Ortygiam insulam habitarent, cum insula Sicilia colligarunt vallo lapideo exstruclo, de quo narravit Ibycus uo vel molibus terrae dissipat vel impetu

gum I ii sonum quendum fortiorem expressum voluit, ut nostrum m. Praeterea tria nova frustula Alcaei exhi