장음표시 사용
51쪽
eamque ad saeculum usque XIII. perseverasse pluribus eomiicit Card. (66) Bona. Inde factum est ut in pluribus o
ei dentis Eceleliis Primicerii in magnam excreverint Capitulo. rum Dignitatem, mutati alicubi in Cantoreq; quamvis Dignitatis nomen, ac praerogativam, invectis iure novo gnbitatibus, postquam Canonici Saeculo X. declinante , abiecta vita regulari, atque comm nui, in saecularia quaedam Coblegia transierunt, non (S )x ubique obtinuerint. Et Cantores
quidem in Belgio, & Galliarum Ecclesiis, a quibus sub Norem Uannis, & deinde sub Andegavensibus, quum ritu (68 Gallicano utebamur, ad nos manarunt, in maximum ita evem plendorem sunt, ut non modo
Fundati Feelesia Miletensii Primie
(ι sane ex ea Ir. de constituti quod ab Honor. IIc Episc., et Canti Cabillonensibus inscribitur iam illius
Ecclesiae Cantor in Agnitatem videtur evectus . Verum ante Honorii tempora, ex cap. d. de consuet. In P, cent.III. Praecentori Ecclesiae Londinensis dignitatis praerogativam. quam habeant alii Praecentores in aliis Ecclesiis Anesieanis indulsisse noscimus.
Cantores S. Isidorus T. origin. I 2. relat. can. I. dis . ai. in Praecentores, et Succentores dividit. Praecentor inquit, qui vocem praemittit in cantu et Succentor , oui si raequenter canendo respondet. primi meminit Innocent. III. in cap. i. de postulat.Praelat. , alterius in eap. 2A de sent. excomuni c.
fg De mutatione ritus Gallicanii ut Eeclesia Regina in purum Romanum anno r o. fael a , haec habet Antiminus Theganius Cantor Reginae Ecclesiae in commentariis de rebus
ad billoriam Reginam sui temporia
Chori (u) episcopi, traducto in
catio da molli centinara est anni.
niensibus ann. Irdo. , et apud Van-Espen Jur. Eccl. p. p. tit. II. cap. 3. hoe est Chori inraeflore e et unde te-mmur Mantini P P. ad Caneii,m h de v. in C. MS. Atrebatens Ecclesiae v eari Chori piscopo . Nam veteres Chorepiscopi, de quibus infra dicam , inde die i quod essent int X paec redi nis, vel - x his aeri, atat ruric in spe octores, et Curati: Unde passim vilis lani , aut Vicani Epitccpi audiunt . sive potius quod in locum vere Epi
scoporum errent, ut vocem X-- pro loco adcomi d. ii is interpretetur Duaren. t. de sacr.Eccl. ministri cap.O. Sua
si essent loco Episcopi . Nam ipsoanon fuisse vere Episcopos certum est, quidquid adhue pII remo Binghain occinuerit. Sed iterum infra.
52쪽
alium sensum nomine, dicerentur, sed Sc baculo argenteoo nati alicubi procederent, quemadmodum de Ecclesia Lugdunensi Bellottus o resere. Ortum fortasse duxit incurvus iste
lituus a virga, quam ad puerulos Clericos cantum edocendos
adhibebant Primicerii, quaque in illis instruendis usum fuisse S. Gregorium ( i narrat Johannes Diaconus Illud mirum,
adeo temporum progressu rerum origines fuisse:confusas, ut
in iisdem Ecclesiis duae aliquando dignitates ex Primicerio,& Caniore, distinctis quibusdam ex inducta consuetudine minneribus , fierent. VII. Sed redeamus ad Graecos. Quid ergo, inquies, Primicerius a Protopsalte apud illos discriminis adserebat , quum diversa necesse sit fuisse ossicia, quae aliis, 3c aliis reperiuntur collata Ministri et .Disces ex Anonymo nostro, atque ( et ex Codino , En ut ille prosequitur: Duo Primicerii flant supra Subdiaconos , o uallunt eum Prot facte. Protopsaltet is
medio Ecclesae flat, primusque psallit, et post illum inmesti
is, di Primicerit. Duo Domestici flant is duobus eboris , o una eum Proto alte psallunt. Eadem ossicia in septima penta de Codinus reseri, quamvis desiisse iam aetate sua in M.Ec clesia Protopsaltem , solumque in Augustorum Capellae remansisse alibi moneat. Haias hinc notiones . Etenim is protopsaltes fuisse videtur, qui(Chorum apud Graecos ad reis es e canendum moderabatur, & evivisc,--- , hoc est moedulos, ac tonos ( 3 e Chori medio exorsus aliis comunicae E bat.
nens. pag. 36. apud mox. laud. Es-- hatur , vemeratione congrua , cum a
nium. Lege etiam Baularium. in Ma- thentis Antiphonario reservatur . Scrianuali. Ritus haud recentior est . H bebat hic Auctor Gecul. IX. norim AiRustodunens. lib. p. cap. D. (yr In eod. liheli. insta cap. r . n. Cantores , inquit , capita pi lis tegunt, 38., & o. baculos , et M tatalas manibur gerent Og diruetivis Mont faueonius Pacie. De Cantorum vestibus agit etiam te . lib. s. eap. g. vidisse se testetur Amalarius lib. e. de Eccl. on. cap. q. CC. plures MM. cantus Ecclesiastici vide etiam Cangrum hoc v. . Ne que Graecorum, qui notarum loco, liti tanta. In insulis Siciliae , et Melitae ris Alphabeti, mox rectis , mox cur Cantores hodieque baculis uti tradit ' vis, & mox inversis utebantur: idque
Macrum v. b 'eutas. etiam confirmet a suis a vi Placentim( ii 'lac. in vit. lib. 2. cap. f. nius epitom. Pale r. cap. q. . tamen is
que die , inquit , lectus eius in quo ut Goarius observat in Eucnoloe . ad c ex podagra recubans modulabatur , officium s. olei noti in Graui hibros
53쪽
bat. Prototarii vero, qui stabant. supra Subdiaconos, totiqne Claro inseriori, cuius proprium erat caullere , ex munere mox explicato praeficiebantur, ( in Ecclesia enim Graeca, ut Abdem etiam in Latina, Subdiaconi inter minores Clericos censentur cum illa psallebant. At Domestici ex utroque Cho ro eosdem tonos rhumebant vicissim . Erant autem hi D
mestici ( etiam . in dignitate constituti; unique dexteri , alteri sinistri Chori cantus cura post Protopsaltem, isti autem
utrilisque Chori supremum regimem, incumbebat. - - VIII. Nec satis in Choris Graecorum ad cantum quod adtinet. Praeter Protopsaltes, Proto nonarchai etiam Graeci habent, ejusque muneris in octava pentade Codinus membnit. Hoc sane ostidium nemo intel et , qui prius eorumhymorum, quos canones vocant, quique in illorum Acia thiis obvii sunt, plenam notitiam nonisex piscator. Sunt a D
iem hynini isti longissimi ( si novem odis distincti; Mae
autem tropanis; atque ex perpetuo illorum ordine, ae serie, canonis nomine a Graecis donati, quos solemni cantu in diavinis perlat vendis inciis modulantur. Hinc inter Ecclesiastica Chori incia Canonarchae, munus emersit , quem Prag&
ctum Canonum, qui Monachos ad pollendos in vigiliis e nones excisaret Meursius OG fuisse putavit . verum inmersi etiam illius fuerit munus aevis ani ue by Amanteris N , , vel
emor is rari e rei spiciunt , neqMe in eanendo habem in v. Communes ideo di verbis eae inantae in no e sex citer ii M- --ν, ad quaerum Mormam di, alii pari Duaba---- mero em uter, eantando infiminini . seu vim ideirco primordia eantueui aliis ne ire humi, eorum regum Iam sequentes indicent decantandor. Hos vorant hirmos, qui bus et tomina pra
Pon t. de qua re in altera disserti ad Aeoluiniani S. Stephani Primi Re noram Antisti tig plenissime dieam . WV Piura de Donaesticis heie dicenda essent, de infinitis paene illorum mineribus . Ad rem qu spectat, istis est imauide, quod monet Iohannes Ciuios apud Cangitam Me v. , ialtem inseriori aevo , hine vocem respondiae apud Graecos Praesecto Latin rum. inda videm fluxisse , i
quit Langius , quod Imperat g ac Principes ex fox Dominicia deligerent, qui praecipua in Palatiis, ta C r , ' Prminetia mMisera obirent. Hinc hx duo Pragiecti Chori, domestici ad-llati sunt , quorum & meminerunt por- mirogenitus de admini ir imperii ea 3o. Cantacuetenos lib. I. cap. i. Co&
54쪽
citati ad Chorum, Ecclesiam veri convocarenturer potissimum tamen ossicium, unde & nomen accepit, erat canonibus, qui ab utroque Choro concinebantur, tonum imponere, ac initium dare , quum Graeci libris notis ad canendum dissimetis ( y minime uterentur . Meminit Canonarchae S. Batalius s8o , ex quo ejus ossicium fuisse vetustissimum constat . Qui autem alibi Canonarcha , in Ecclesia Cpolitana , seu quod plures ibi Canonarchae essent, seu ambitioso potius primae
Ecclesiae titulo, Protocanonarcha vocabatur . Recenseri tamen in octava pentade inter Lectores videtur, quod equidem ex Simeone (Si Thessalonicensi disertius noscimus . Haec igitur Protopsalten inter, ac Proto nonarcham differentia , quod illius ad Psalmorum tonos, istius ad Canonum variae, dissiciliorisque eantilenae modulos, munus pertineret. Et hactenus quidem si res huiusmodi apud Graecos in ossiciis delibaste satis. At ne toti in Graecorum fastu notando fuerimus, sciendum & inflatos hosce utriculos mutuo ab Gradicis aliquando accepisse Latinos, neutiquam tamen illos supe-
E et ramidibus Graeci ad populum in Mele
ia convocandum utuntur, atqu tiam
de Hagiosideris ferreis, vide Allat indiffert. de recentiori craee. Templis pam Ior. Hieronumum Magium in pulc. de tintinnamitis tom. a. Thesauri Antiq. RR.Santegre, eum notis Franc. Smeertii; Angel. Roeca in comment. de campanis. Card. Bona t. Liturgie. 22. Thim des cloches . Adhuc saeculo nono, ut Amalarius scribit I de reb. Ecel. cap. 2 . , Graeci aere imn utebantur ad id muneris. Tametsi a tem campanas eodem saeculo nono a Venetis in Graeciam introductas, Uenetorum Seripiorum testimonio scribat Card. Barcinius ad annum nis1 I. , ex laudatis tamen Auctoribus constat, Graecis omnibus sub immani Turcarum 'igo gementibus, tamquam seditionis facilius exsequendae oecasi nes, omnino fuisse sublatas. Plura de campanis egregie Catalanus noster adtri. Pontificat. Rom. de Benedictioneugna, vel eampanae rum. 2. titi a seu Constat id muneris ex Domintheo doctrin. I i. , cuius verba res runt Bul ingeres in ad Mic de osse Eeel. Cpositan. , & Macrius v. Can minia: ex Iohan. Moscho in Limonario cap. II. Theodoro Studita apud Rasaeum in comment. ad Uesp. trium
DD. laud. , Cyrillo Scythopolitan. in vita S. Sabae cap. - apud Cantium in Glossi med. Graecit. eodem v. At
vero de altero munere unde nomen accepit plura Greteterus adversiis Iunium I. observat. in Codin. cap. it. na
x. Et I f. edit. Regiae. & Goarius in cap. I. Codin. n. s. eiula. edit.( Vide praeter adnotata supran. 2 . Allatium de Graecor. libris ibi Ioa. dc seqq. , & Cangium in Gloff.
55쪽
rare potuisse. Si enim apud Nostrates Archiprimicerim, erempli gratia, interdum reperies, cuius rei teli imonium dolne-sticum in (8a Dausterio Neapolitanae Ecelesiae Archiprimi
certo habemus: apud sequiores tamen Graecos Monacho; Ruthenos, & Lithuanos (833 , Protoarchimandritas invenies, accretis itariet a x et i, & cumulatisque in eandem significationem vocibus, ut numquam titulorum ambitioni satis videatur.
Decta etiam etsi ab Graecis denominatio in gradus Ord . trum . Agitur de Protoibronis, ae Protopresbieris. Hoss quiores Graeci Protopapas vocarum . Item de Pror diaconis, Proiepistolariis, tru Lectorum Pr tochiriis.
I. vadem prorsus ratione , qua de in Superioribus dixi. mus, proclive apud Graecos fiat, in sanctiissimos etiam ordinum gradus , sive Hierarchicos, si ve quos minores vocant, Primi invehere & adpellationem, & locum . Inter
Episcopos nonnullos interdum Protothronos nuncupatos inve
nies. Primus fortasse quem hoc nomine distinctum leges , Thomas erit Metropolita Tyri (il in octava Synodo indi
tar In chart. apud Ugheli. t .s. Cl. io . edit. Colet.; data anno Iai . ab Anselmo Archiepisc. Neapolitano.(83 vide coniti t. Bened. xlv. suis di unione omnium Monasterior. d. Basilii Russae,& Lithuaniae Bi
Tia lux hoe est Antiochiae. Simili titulo donatur in Epanagnostico, qu-msilius Imperator eidem Cone.transemisit . Danagnosticon interpretatur Anastasius ibi , scriptum quod palam legitur. Evi enim graece non solum super, sed & coram interpretatur. Sic
m& in murrinali scholio exponit Prot thronum Primum se rem eorum . Emiscoporum , qui ad Theopolitanam , oe est Antiomenam spectant tactv fiam. Porro quum Thinnas legationis suae , quam obtendebat . litteras non haberet, ne idcirco id illi iuris Syn das detrectaret . sic Elias Hierosolymitani Patri arenae vaearius dixi ne legitur Sancti must Thomas Metropo iura Tni , sicut in violis notum f. Prismae Sediri ex iras . Sedis Amtiochiae , ae Patriarcha privata est, ipse laeum reser Sedis it ivr, intie dum fiat P triameia in eadem se L. Ob hoe non pontiit eum deferre Iiterar ms fas ab iis aliquo, quum ipse auctoritatem, edipo emtem tabeas in eadem Seda.
56쪽
rati, & in Lynagnostico Imp.Basilii ad illam. Quum enim
tunc temporis Patriarchalis Antiochena Sedes Pastoris esset solatio destituta , Thomas iste Patriarchae Antiocheni in Synodo sine mandato aliquo gessit vicem: caussa reddita, quod
iure proprio ( usu quodam , ut arbitror , adserto ad Ty
rium Metropolitam , Antiochenae Ecclesiae , Sede vacante , regimen pertineret, utpote qui totius esset Dioecesis Prot thronus - Huius autem praerogativae Tyriensi Sedi Metropilitanae Phoeniciae in Patriarchatu Antiocheno fixo iure cob
Iatae , meminit deinde Willelmus (a Saeculo XII. sub Fran.
corum in Oriente dominatu illius Ecclesiae Archiepiscopus . Quinimmo quum ad PatriarchatuI Hierosolymitani Dioecesim, Tyrum tunc temporis traduxerit Innocentius II. (3 , quod Regi Hierosolymorum pareret, eandem illi Protothroni sub novo Patriarcha praeeminentiam servatam voluit. Non is se.
a bWillelm. Tyri lib. I . cap. 22. Certum es inter tredecim Archiepisse 's. qui a diebur Aposto rum sedi Aunoe ae subdita fuerunt, quidem primum Deum obtinuit , statit in ordine dirothronos appelletur. Leguntheic aliqui, 'uos inter Panius ad an. 36. n. 6. Prathronos, sed legendum .in
se Protothronos praeter laudatum mox Cone. conflans mos Graecorum os endit . qui summos istos Episcopos Pr tothronos adpellarunt, Scyli tetes, Zonarali Glicas apud Cangium in uir sive Glossar. . Non inficior tamen &- medros ad Episcopos designandos, qui principem locum & in secendo praerogativam haberent, usurpasse. Hoc pacto & S. Stephanum primum Regia noram Praesulem S. Ioleph. Hymn
vit , ad sua adludens temtara saecula
nono , in quo Episcopi Regini iam
erant Calabriae Metropolitani. Vide Epistolam Petri Patriarctae Anti clieni ad Dominie. Patriarcham Gratansem, cuius hamenta graeca resert Maria dig. de Primat. n. ri. Ibi enim eum Exarehis & Proedris, Protothr nos, non Prothronos conjungit . Unde corruptam omnino arbitror hanc
t M. 3. pag. itio.& seq. De controversiis ea de causa excitatis lene Fulcherium Carnotensem a. Hissi Hierosol. ad ann. ii 2 , quas postremo provision li decreto sedavit Innocentius II. Quam is autem non adeo antiqua haec Tyriae Sedis praerogativa. credatur; postra itum tamen Synodi eum agversus
Tragaediam Irenaei a Christiano Lu-- t m. . opp., & deinde a Labbaeo reculam in actis Concilii tom. q. , etiam quinto saeculo illi adserta apparuit . Ibi enim in epist. ry . quae est Iohan. Papiareta Antiochent ad Proclum C litanum , Theodorus D malai Metropolitanus a secunda Ca-tvdra, id est consessii dieitur, quia divisa jam in duas Provincias omnicia, maritima alter, , quae prima j cabatur , altera I bani, quae direb tor secunda , huius Damascias evasit, illius Metropolis rem insit Tyrus : Mdeoque & eiusdem honoris particeps spost Tyrum Damaseus fuit. vide Lumest. lat. 3 m. & seqq. Pitum au ann.
r6. n. 6. Conser etiam Thomass. t. p. ub. i. cap. 3 .noe., & M. num. ., Meund. Lup. in differt. de S. Synod. cap. 1o. ubi de Protothronis agunt.
57쪽
ne mos erat in ceteris Dioecesibus; in quibus inter Mere litas uni Exarchae, aut Patriarchae obnoxios ea vigebat odidinis lex, quemadmodum inter Episcopos uni Metropoli su lectos, ut is esset Sede prior, qui reliquos ordinatione pra cederet . Quam equidem disciplinam , abiectis etiam fixis in sngulis Provinciis Metropolibus, soli demta Carthaginiensi omnium principe, desultorio quodam Primatu , conflantissime tenuit Ecclesia (U Africana . Quod enim de Meletio Lyco. poleos in Aegypto Episcopo scribit S. Epiphanius (s : Viia
batur Meletius praeminere inter Episcopos Aegra pii, ut qui fecundum habebat locum post Petrum in Archiepiscopatu, nullius momenti est ad hanc praerogativam Lycopolitanis Episcopis in Patriarchatu Alexandrino stald iure adserendam; quum p tuisset ea supra ceteros praelatio tunc Meletio haesilie , antiquitate ordinationis, non privilegio Sedis, cuius nusquam eonat memoria. In Atriarchatu potius C litano haec praerin
gativa Episcopo Caesariensi in Cappadocia, aevo sequiori ab Imperatore Isaaco (6 Angelo , qui XII. spirante Leculo ,
imperium obtinuit, non tam vindicata , quam collata videtur. Illi scilicet tres antiqui Exarchae, Heracleensis in Thracia , Caesariensis in Ponto, ge Ephesinus in Asa , Byranti. na Sede ad Patriarchatum Graecis artibus evecta , huic quidem obnoxii facti sunt; sed illos inter, nemo in Patriarchais tu Protothronus audiebat, turbatis donec rebus, involutisque, Caesariensi tandem novam Isaacus Angelus adseruit dignitatem .
canae consule Marcam iri differt. de Primat. Lugdun. f. 3. Thomaae p. p. lib. t. cap. m. Lupum de Africari Rom. Eccl. adpeli. cap. r. Card. Norisium in hii l. Pelagian. lib. 2. cap. g. , & differt. de U. Symae eap. Io. Celebris in eam rem est epist. vi S. Leonis ix. ad Petrum, & Joh. Epist. A canos , quae integra est apud Labb. to. II. Concit. edit. Venet. colum. si '.(s S. Epiphan. haeres. M. D. t. exedit. Petavit Met
quod Meletio seriade ea praerogativa a Sehi sinatteis Melatianis tribuere m.
Uide Baron. ad ann. Ef. n. ih in P triarchatu Hierosolymitano levius es argumentum , quod sumitur ex epist. Stephani Episeopi Diuensis ad C me. Later. sub Martino I. Nam, ut Lii sobservat in differt. de Roman. Epise
Por. consecrat. cap. q. t m. f. opp. Fq. i. edit. venet. Primus
sub Hieroso rebant Parriseriae sede constitutus, nuneupatur , quia senior erat Provinciae suffragamus.(63 vide Novell. Isaaei ea de re in iure Graec-Rom. Leunctav. min. l. lib. I
58쪽
II. Collatum & id nomen autocephalis Archiepiscopis .
quod in Provinciis, in quibus eo honore donati erant , priamum post verum Metropolitanum locum obtinerent. Nimirum id ultimis temporibus introductum ab Graecis est , ut plures ad Archiepitaporum gradum Episcopos eveherent , quibus tamen Episcopi nulli subjicerentur; ut hoc pacto uel Episcoporum ambitioni, vel splendori Civitatium, sine gravi Metropoleon praeiudicio consuleretur. Postremos hoste Archiepilcopos dumtaxat, non Metropolitat adpellasse auctor est ( Balsamon, testanturque editae ab Graecis Sedium P triarchae Cpolitano subditarum (83 dia typoses , in quibus Metropolitani ab Archiepiscopis subiectos Episcopos non habentibus secernuntur: nomenque illud, quod primarum olim Sedium (ν Episcopis, tamquam reliquarum principibus tribue
batur, hisce tandem aut ephalis contributum est. Inde factum ut Protothroni etiam dicerentur honorarii isti, Archie.
piscopi, quod primum inter Provinciae Episcopos locum (io
et t. Iur. Graec. Rom. pag. Qi. ConserAllatium de consens. pag. M l. Th
nium de antiq. Eecl. discipl. viil . i. f. kl. . Audior histor. eivit. si emi eapol lib. 2. Non me tamen latet , ut in reliquis , ita & in hae re Graecos fuisse inconstantes. am enim in confundendis saepe Metropolitani , di Archiepiscopi nominibus , sequiores Graeci , & ipse etiam Babsamon abusi illis vocibus sint ,. ostendit Cl. Assemannus de reb. Neapolita ac Sicul. tom.I cap. io. in fine.(M Vide Graecor. Impp. Diaryp ses, & Ectheses Patriare natus Cpolitani, sive quas edidit Leunctav. tom. i. Jur. Craee. Rom. lib. a. M. M. &seqq. & lib. sel. 2 a. . sive quas vulgavit Miraeus in Not. Episco t. Urb. Iib. q. cap. I. . aut Carol. a S. Paullo in Parergo ad Geograph. saer. Amfle-lodam iii N. . sive 'uas ad Codini calcem attexuere Iunius . Gre teterus , Coar , Medonius in edit. Parisiensibus supra laudatis, sive postremo quas extulerunt viveretius adcan.36. T -
lan. Scheltratius in appendie. tom. E. antiquit. inlustrat. Et disserta. de can.
Antiochen. cap. I .art. I. fol. a I 8. edit.
An tuerp. 168 i. Meman de rebus Neapolit. & Sicul. tom. 3. cap. o. de quibus infra sermo redibit. Vide etiam Nilum Doxopatrium in comment. de quinque Thronis Patriarch. ad Rom-rium Regem. editum a Stephano LeM ne in Sylloge variorum &e. Lugduni Batav. IM . tom. i. sel. III., vel eius Pagmenta apud Allatium de perapetua consens. lib. I. cap. M. El. edit. C loti. 16 8. , aut latinam versio nem tantum a Schelirat. in laud. a pend. Not. Im editam .(σ) De: prima origine nominis A chiepisc mi , quibusqne collatum se rit confer invicem Thomaff. tom. E. discipl. lib. I. cap. g. Dupin. de antiq. disciplina dissert. i. i. g. mi. S. Marea lib. i. concord. cap. . n. s. & differt.de Primatib. nu. t q. & C. Blanchum de exteriori Ecclesi politia lib. 2. cap. I. io Huius rei primum exemplum datum in Episcopo Nicaeno , deinde
in Berytensi , & in Chalcedonensi ,
59쪽
fixo iure post Metropolitanum tenerent, quemadmodum Peditothroni illi Dioecessem post Patriarcham . Horum autem altero sensu haec vox apud Graecos occurrit et nam de iura quodam Primatus post Metropolitanos , quod sibi nonnullae etiam Occidentales Ecclesiae adquisierunt (ii , in quo Prinlothronis Graecorum similes fuisse videntur, sermonem helchabere, omnino extra nostrum institutum est. III. Inter secundi ordinis Sacerdotes occurrunt Protopresbyteri, quorum munus, & nomen apud Graecos antiquissimum. Non modo enim in Conc. Chalcedonensi (ir obviam
id nomen est, sed prius etiam in Conciliabulo ad Quercum adversus Chrisostomum anno do3. coacto, Arsacius , qui ei suilectus est, Protopresbyter adpellatur. Leges & protopresbyteros apud Socratem, & in Conc. Generalibus septi ino, de octavo, & alibi passim . Sane quamvis alterum illud nomen Archipresbyteri ex graecis quoque vocibus compactum sit, eo tamen numquam Graeci ipsi usi sunt, sed omnino Latini .
Et mirum quidem, eos, qui Archiepiscopi (i 33 , & Archidiaconi nomina invenere , non usurpasse Archipresbyteri , quum
e conis euamvis Archiepiseopi nomine haud
Nonarentur, quoia eo tempore nondum in Metropolitas, transierat , sed Metropolitarum dumtaxat honor iis collatus. Vide ae . Conc Chalced. act. .
Dicti tandem & Alchiepiscopi . & --κ. Am autocephali, id est imili si lecti, quamvis --. Me quod ipsum re se fit ramur, senet : quod alterum nomen collatum etiam olim insigni ribus Epistopis, qui nulli Patriarchae subdebantur et in quo genere celebris rat autocephalia Episeopi Constantietissin Cypro . Sed plura addere non est huius loci. De titulo Protothroni Meta tropolitanis hilae honorariis adtributo, qu primum post verum Metropolitanum locum inter Comprovinciales Episcopos haberent, vide Lup. ad camam Chalced. tom. 2. Cpp. fol. M.(ii) Vide Thomastin. p. r. lib. I. cap. M.(ir Cone.Chalcedon. ean. lo.Aeta
ciliata ad inerta, quae nobis compendio servavit Photius Cod. sin Biblioth. vide et edita a Labbam. S erat. lib. s. cap. o. ubi de Petra arit Prompte ivtero Alexandrino . Acta Conc. Nicaen. t. ael. ubi Elias legitur Protopresbyter Ecelesiae Demarae in Blanchemis i et Petrus ArchipreMbyter Ecelesiae App. Petri , et Paulli Romae Legatus Apostolie.etiam hAc nomine, graech more , donatur. Similiter et in Synodo v Ii I. act. E. et alibi.
ig) Auditum primum id nomenam S. Athan tum Episeopo Alexandrino adtributum apolog. a. , deinde adid S.Epi nium in panario haerec . n. i. ex edita Peravit. Quinto is euid , praesertim in Cone. Ephesino . Epist is primarum Sedium communia ter tribuebatur. Uide inpin. dim t. s. q. ML 3. sed huic adde Blanchum de exterior. polit. Eccles. tom. . lib. . cap. s. s. sol. M. De Archidiacinus mox dicam
60쪽
Le converso Africanae Eeclesiae in repudianda Archiepiscopi voce constantissimae , hanc tamen adoptaverint , quod fortasse ordinis mediocritas, ut Thomastinus putavit (i ) , suspicionem fastus expungeret . Hinc Liberatus Diaconus Carthaginiensis (is , quamvis gestiis in Ecclesia Graeca res narret, voce tamen in Africanis Ecclesiis, usitata utitur , quum scribit, exauctorato in Chalcedonensi Concilio Dioscoro, suffectum ei fuisse Proterium in Ecclesia Alexandrina Archipresbyterum, vem Protopresbyterum potius Scriptor Graecus vocasset. Pro ecto modestior haec vox est , quod , aut consessus ordinem, aut aetatis indicare commode possit tecontra ac illa , quae graece Principem potius inter Presbyteros sonare, videretur . Inde scilicet voci Archiepiscopi , quum primum audita,est , inuidia conflata: inde A cani Patres, in Conc Carthagi merdisi anno 3p . celebrato , . induta sunt ut statuerent (16) Pridi
mae Sedis Episcopum , non. Principem Sacerdotum , aut Sum lmum Sacerdotum adpetiari , . sed tantum,Prinrae . dis Episco pum. Verum nihil timendum esse iure putarunt ceteri , qui latino utebantur sermone , apud quos Primus , &. Princeps idem sonabant, & principem locum tenere dicebatur, qui pri- , mum. Et reapse, vetustis illis temporibus , non alium . isse Protopresbyterum, quam qui Presbyteros ceteros ordinatio ne anteiret, satis ex epistola S. Leonis (i j ad Dorum Eoisi scopum Beneventanum colligitur . etsi non, adeo in ea dilcb. plina servanda religiosiores fuisse Graecos erui possit ex or
tione (18 XX. S. Gregorii Narianetent , & er facto Diosciniri, qui quum ad Ephesinum Concilium proficisceretur, Pr .
(i , Liberat. in Breviar. Histes.
(i S. Leo epist. vet. et S. Id pro in-eonco habet in Ecclesia Romana m hili. in continent.praeviis ad .d.Rommm. E. niusei l. p. lat. 16.(i S) Narrat ibi S. Greg. se quum 'ad Baslium venisset pauco ante ad Episcopatum evectum , oblatum ab eo Cathedrae honorem , insignioremque honoris locum inter Presbyteros
liquitate ordinationis minime Deia-illod alias non iecisset millius .itos ri tactum , quod Liberat.