장음표시 사용
61쪽
terium secerat,in Ecclesia Alexandrina Archipresbyteram . Contra ac in Archidiaconis, quos vel de se eligebant Diacini, quos industrios ii erant, ut loquitur S. Hieronymus (rs , vel etiam Episcopi adsumebant, ut Sixtus Romae (am Laurentium, Chrysostomus (ri Cpoli Serapionem. Quum enim, ut scite Thomassinus (ar observat , nomen ipsum Presbyteris:idiadserat, ut Seniores Ecclesiae habeamur, aequum erat, ut aetatis privilegio fierent Archipresbyteri. E diverso, quum Diaconatus graece ministerium sonet, D primatumdin eo ordine stremuitas, sedulitasque aditum pandere debebat. Iv. At post octavum Concilium non Protopresbyteri amplius, sed potius Protopapae mentio est in Graecorum Ecclesiis. Quando nimirum Naxata Papae , seu P rudes , aut Papates dici apud eos Presbyteri frequentius, coepere; tunc ad veteris compositi nominis analogiam , audiri etiam pro Protopresbyteris, Protopapae coeperunt. Porro apud Scylitrem , Balsamonem , ranaram, Joelem , Leonem Grammaticum , Glicam , Codinum , & Phrantem , qui omnes a decimo ad XU. saeculum floruere haud, rara eorum mentio. Uerum an in te (ag Scylitiem horum omnium antiquiorem, apud quem Pylianus Protopapas anno circiter ps s. legitur, vetullius hactenus non vidi hujus vocis monumentum , sed Protopresbyteri dumtaxat nomen usurpatum . De invecto autem hoe no mine, deque eo quod Thomassinus ait (r ), neque antiqui res Graecorum Protopresbyteros , neque sequioris 'aevi Pr topapas, cum Latinorum Archipresbyteris , quorum ampli
rem fuisse putat dignitatem , satis convenisse , distusior erit integro sequenti capite, & alibi infra ex proposito differendi
(xa) Quamvis revera Protopapae
essam ame ea tempora fuerint . apud antiquiores tamen Scrimores , quos vis
di , non Protopapae, sed ProtopresbPteri meantur. Ei qes aliquos indieabie
gratias habebo maximas . verum canis M. Arabie Nicaenum . de quo dicam infra , nihil moror . Scriptores heia laudari omnes post saeculum X floru re, ut sparsim notavimus. Glycas certius floruit saeculo XU. ex Allatio , mus quam xl I. ut misiti putant . vide indin. in eo tomo fol. 2 22.
a 3 Thomassi lib. t. cap. s. n. tro
62쪽
3U. Nunc de Protodiaconis dicendum , qui postremi sunt in ordine Hierarchim. Hoc nomine Protomartyrem Stepha num iure donavit Damascenus (as , quod primus inter Diaconos fuerit , ut etiam Primicerium Diaconorum in fila de illius corporis inventione epistola vocavit Lucianus. Attamen Graeci in ossicio primi Diaconi designando , non Protodiaconis, sed Archidiaconi voce , contra ac in ossicio primi Presbyteri , constanti quadam ratione passi mausi sunt. Quamvis nihilominus heic augustius nomen adamaverint , dumquam tamen Archidiaconi apud illos , etsi, olim honorariores (2M essenti, ad eum dignitatis apicem , quo in Occidentalibus,, aut Africanis (r I Ecclesiis, pervenerunt. Etenim, ut Th massinus 128 animadvertit ,. Archidiaconus ini Ecclesia. C litana inter sollemnia sacra sitam dumtaxat etiam supra Chasetophylacem ipsum, & reliquos Ex atacoelos explicabat praecellentiam , quoniam tota deinde in Chartophylace iurisdictio erat. Hinc Anonymus Monchallianus (as iliam non inter Magnae, Ecclesiae archonticia , sed inter incia tantum p nit , quod iurisdictione vacaret . Addit tamen ei
my o secundum Diaconorum , haud aliter ac post Pr, topapas Devterei erant inter Presbyteros. Anonymo mirifice
coheret Johannes (go Citri in incedonia Episcopus , qui
aetate sua, XII. spirante saeculo , munus evasisse inane , ac iurisdictionis vacuum falsis est (haud aliter ac hodie in Ecclesiis occidentalibus,esse'cernimus ) , eoque propterea illum donandum esse censet, qui inter Diaconos ceteris antiquitate praestaret. Porro dc illud certum uidetur, numquam id mu-
(r ) Vide S. Leonis epistolas ad
Anatolium P. CP. & ad Marcianum in Pulcheriam Ir. D. & 8 . Item Anatolii ad illum . Conser S.I . Ch Quomum in suis ad Innocent. PP. litreris apud Cous lant. sel. TI . ubi de Theophilo ait: luere..... vi id A ehidiareis mos, quasi iam vi a, et . nee Di optim habe ei Hinc inseres. quanta olim fuerit, v Mute Sede', Archidiaconorum ain ritas. Concilia qu .Ephesin.& Chabced. illorum cum honore meminerunt. 1') Vide Thomassi p. p. lib. 2. cap. I. Mi rinum exercit. de Archipresbv- ter. Archidiaconi &c. in calce op. Asacr. ordinata Chardonium in Histor.
63쪽
neris apud Graecos, adsecutos fuisse Presbuteros , ouoniam, ut idem observat Anonymus (gii obire ossicia ministrantium , quales funt Lector, Impadiaconus , Hierodiaconus , di Diacoetorum Deutereus , nemini eorum licebat , qui tria suffragia, Mees ordines. ut aiunt , maiores ad farerdotium susceperint. Quippe indecens, di in Aeorum esset Sacerdotem feriare Patriarchae, quum Sacerdotibus praecipiat,Cauon , ut lucruentam sacrificent hostiam, atque ab omniserea Patriarebam fervili ministerio ab-fineant . Dignitates er officia fauctae Eeelesae ad Patriarchae praestandum ministerium, et tu eorum, quae in vita ment accidere iudicium, eo tituta sunt . Brevi tamen post aetatem
Citrii desiit in Ecclesia Cpolitana , & passim etiam in cet .ris Graecorum Ecclesiis Archidiaconi sive dignita; , sive o fictum , cuius proinde neutiquam postea Codinus meminit in libello suo. Caussam rimatur (313 Thomassinus, quod Archidiaconi munera ibi Chartophylax impleret omnia , cunctaque sibi iura, iurisdictiones, honoresque vindicaret, quamvis e numero etiam esset Diaconorum. Quamobrem in subscriptionibus (33 deinde Conc. Florentini, quo cum Patriarcha Josepho multa convenerat Ecclesiae Cpolitanae minis r rum turis, eundem & Chartophylacem , & Archidiaconum legimus . At mansit semper Palatii Clem suus Archidiac
nux, de quo sua aetate Codinus (3 3: olim, inquit, me
conorum , qui remanserat in Ecclesia Cpolitana , quamvis non esset amplim Archidiaemus, quique Imperatori in eius coronsitione adolebat incensum , -infra em. q. Diveria autem ex cauila in Ereleliis Graeciq . ae in latinis deside videntur Archidiaconi . Heic quidem, quod vegrandis,dc exorbitam iam Em mvis moram inrisi
ctio visa sit , di valde minuens Pr priam : illic vero , quod alii e eretrumconorum excreverint, amulioribus omelis nobilitati, ut cap. Macridam. Eadem ex caussa undecimh spirante saeculo non amplius audiri Archidia-eonum in taclesia Romana omnium Princi- , quod ibi Cardinalium Senatus de dignitate augeri coeperit, de ne oritate , ncinnulli haud temere s spicantur. Archidiaconorum Roman rum ultimum Hildebrandrim . potisa S. Gregor. via. putavit Paninnitit in libell. de Episcopalib., titntis . . e Diaconiis. Sed Joh. ab ipse Greg. VII. in Archidiae um ordinatum , qui dei de ad Clement. Antipapae parte &iscit, potiremum iuige contendit Ciac-
64쪽
sa suum quidem habebat Archidiaconum num vero nequaquai V, sed habet illum Clerus Imperatoris. Hunc eligere Imperat res consuesse ex Exocatacoelis Ecclesiae Cpolitanae, adeoque
casula, ut illos, uti solitum idem prosequitur, de quo more, ejusque caussa , deque Ex atacoelis huiusmodi ,dae duplici illo Clero, utramque infra oratio nostra faciet paginam. VI. Superest nonnulla de Protoapostolariis , seu ut aliis vocare lubet , Protepistolariis , addere , quo nomine primos Subdiaconos in Ecclesia Cpolitana fuisse donatos verisimilior opinio est. Utrumque sane congruit nomen . Nam Graeci librum epiliolarum (3s , quas etiam tm Aoes vocant, in quo non ex illis modo S. Paulli, sed aliorum etiam Apostolorum,& ex actis, atque Apocalypsi, plures collectas habent, Avo- - a potiori parte nuncuparunt ; quamvis ea quidem docausti, quod praeter Apostolorum epistolas, alia quoque com plecteretur, alii dixerint . Non infimi tamen subsellii Eruditi (s si Meursium, atque Sulcerum secuti, Pro toa postes rium , Principem fuisse putarunt eorum qui popinio Apostolorum scripta exponebant. Sed vereor ne parum solide. Etenim , licet apud Codinum Protoapostolarium legisse
non meminerim ; nihilominus diserta apud (3 illum , MDoctoris Evangelii, & DoctorisAApostoli , & Doctoris denique Psalterii mentio est , quorum Evangelii , Apostoli , &
Psalmorum interpretatio erat. Alius igitur ab interprete R. postoli Protoapostolarius videtur , quem ex observatis Archi- subdiacono Ecclesiae Romanae (38 , aliorumque Occidentalium
(a din. pentade quinta officiorum M. E.(as 'Vide Macrium in Hieroler. hoc v. Archi subdiaconi Ecclesilae R
manae meminit ordo Rom. a. apud
Mabillon. Hl. o.& alibi. Item in alite Eeelesiis Alchisubdiaconos extitita constat ex Cone. Antisti Jorensi anno su celebrato can. d. , quamvis in aliquibus CC. ibi legatur Sutarchidiaconus . De ut Archi subdiaconus Capuanus subscribit cuidam chartae apud conius. At, ut Thomaae paullo ante laud. monet , illi non facile assenti ris, si expendat quae Willelmus Ma- lemburiensis narrat, S. scilicet Anselimum iuxta Archidiaconum Romanum Jn C. Barensi sub Vrbano II. sedere iussum (asi Vide Allat. de libr. Graecori fol. f., & seqq. edit. Parisi i ., &Lambecium Biblioth. Caesar. lib. S.pass.18 . Vindobonae is in &bseqq. , ubi de Apostolo. & Praxapostolo Graec rum libris, & quae in illis continen
65쪽
tium similem potius dixeris. Perdurabat autem haec Di ras in xcclesia Cpolitana adhuc saeculo XVII. , quum in pinstrema Graecorum,(3yJ Synodo adversus Calvinianos , quin
rum heresini Cytilius Patriarcha disseminaverat, anno 16 2. coacta, inter illius Ecclesiae Dignitates penultimo loco Pro- impostolarius, vel, ut ibi , Protoposolarius subscriptus legatur. VII. Sed non omittendi Lestorum Protochirii, ut omnes quos. Graeci habent ordines , in Primorum censu complectamur. Sane Proton agnostas inter Graeco; nullibi legisse me.
mini ; at vero id eli Archilactorum mentio est in Synodo Antiochena ( o sub Domno , cujus acta blecta , ac relata in Conc. Chalcedonensi sunt. Ibi semel, & iterum Isaac 'αια νι φ, legitur, tametsi in textu latino alicubi Archidiaconus irrepserit. Inserri inde potest, in Orientalium Ecclesi m nonnullis , quaedam etiam Lectorum Collegia prostitisse, quibus ad explenda adamussim Lectorum munia , quae plurima apud Graecos ( 1 erant , unus praeficeretur . Hinc mutato nomine emersit fortasse in Ecclesia Cpolitana Lectorum Primicerius, cujus Codinus ( a meminit. Non desunt enim & inter Graecos hs qui demto Exorcistatu , reliquorum Minorum ordinum , quos distinctos nos habemus, vilicia omnia in uno Lectoratu ab Graeca Ecclesia fuisse com- prehensi arbitrantur; quorum tamen opinionem vir ille Summus ( Benedictus XIV. omnino convellit, qui illa in Hypocodiaconatu potius comprehendisse demonstrat. In Ecclesia autem latina ( s) Archiacoluthi potius occurrunt quod nor
Michaelem Monaesium in Sammuario Capuano sol.3 3 Molanus lib. a. de Canonic. cap. 2. primum Subdiacon am , quem Arenisubdiaconum vocat Synod. Amisiodi rens. , Chore-piscopum etiam in Ecclesia Ultras ctensi S. Marii ni vocari observat.(go Aoua Labb. tom. I . sol. ITEM edit. Paril.( Vide Cone. . Chalcedon. aE . a , ubi haec acta referuntur .( ii Describit Lectorum munera apud Graecos Simeon Thessalonicens. Iid. a. de Sara. ordinat. Vide edition. men Morini in eonsimili opere de Sae. dinati, et quae in eum adnotat , a
norarcha Chiuq in ea sententia est apud Pa opulum resp. i. pag. 3.( nullar. sui conae T. tom. I.
hist. cap. f. Stephanus Archiaranethus cum cninibus Acoluthis, regionari r
edie. Item Michael Monachus in Sanctuario Capuam pag. 3 o. Archiac
66쪽
CAPUT IT Tmen inde factum ( 63 Cangius putat, quod olim in Cathe
dralium Ecclesiarum Capitulis, etiam Acoluthi essent, utque singulorum aliorum ordinum capita, Archipresbyteri, Archio diaconi, atque Archi subdiaconi erant; ita porro & Acoluthis Archiacoluthi principabantur. At vero satis praelusimus in parergis .
IT De Papae voce ex qua compositum Protopapae nomen . Undo ortum traxerit, di ubi primum audita P Qibus collatum Papae vocabulum, qus tandem Romano Episcopo fuerit reservatum. Vocari es nomine etiam Pr sbyteros apud Graecos', sed pronunciatione, Latque inflexione diversa. Inde confirmctum Protopapae vocabulum , quod Protopapas, non Protopapa
est re veriloquio. I. TUnc in messem nostram invadimus. Quid enim caussae fuerit cur sequiores Graeci non amplius Proto- presbyterum, sed Protopapam, primum inter Presbyteros digniorem dixerint , scitu dignum est , quod pauci noscunt.
Sane Protopapae vocem ex graeca , hebraeaque conflatam comtatam concludere quis posset , si verum esset Papae nomen suum ab hebraea lingua trahere veriloquium, quemadmodum
visum (1 est Thomassino. Sed altiori hac origine haud egere videmur. Sonat quippe haec vox apud Graecos Patrem, quem V mi, dulcius autem &-dixere , blanda alpellatione a liberis infantibus usurpata, ut (a viri docti coniiciunt,
Iuthi Ecclesiae Romane ingerit etiam mentionem Benno Cardinalis in vita S Greg. VII. Haiioviae a Goldasio edita itiit lada Cantius in gloss. med. latinit.
ci Thomass. p. p. lib. I. cap. iii IT. et alibi.(r) Ut eeteros omittam , vide inister rei Ecelesiasticae scriptores Pearis lanium in Vindiciis Ignatianis par. I. tam ii. pag. tom. E. Apostolicorum PP. Cotelerii Amstelaedami i M. Pampium senior. ad ann.i63. n. et junior, in S. Petro n. T. t s.
67쪽
iiciunt, potius quam exotico ritu . Emersit sertasse a uia
puellorum vocula repetita, quae a Nocis est, nimirum quod Pater Ue- - νιαδὰc enutriM Iiberat. Nec alia quidem caussa Urexovii Papaeon Scythae, uti (33 Herodotus me morat ; aut Bithyni Ureboey Pappan , ut narrat Arrianus , Iovem vocarunt, nisi quia cunctarum rerum illum esse patrem putarent. Factum subinde ut avos Nocxxvcmaeus dicerent,& m Uretris Papae nomen , non patribus modo , verum etiam
Pedagogis, quod puerorum eis inetat cura, iisque omnibus, qui parentum loco erant ( 3, ac aetate praesertim , amgnitate praessent, progressu temporis tribueretur. At non cadicis tantum id in more fuisse positum, si latinos etiam Scriptores versabimus, plane convincimur, apud quos (s Sc Papas , & pappare , & Pappor legimus eadem ferme significa
tione. Arbitror autem, aut voces hasce a Graecis adoptasse, aut eadem fortasse onomatopoeia ex infantium vocibus esse-cisse latinos, a quibus (6 acceperunt Itali, Galli, Hispani,
num Eullath. in Homer. II. S., cuius locum meee Cangius refert in Glossar. med. Graecit. v. Naevaei. Inde foditasse Alexander ab Alexandro lib. 2. cap. 22. A Bith nis, inquit, usurpat m esimas tit adoraturi, rni utem emisceΗ-
dant f di ine remplis Jovem Poppam salutent , fur Sythae Papaeum.(D Confer laudatum Scholiastis Homeri locum, et Suidam v. I- e.(s Sic apud Juvenalem satyr. 6. v. idquid porrexerit illa Quae peperit, timidus praegustet pocula Papas, Sumitur heic Papas pro pedae o, seu illi nuncio vel custode. Vide ejusoli allem ibid. , et intia adnot. o.
Et similis regum pueris pappare mia nutu . Poscis , et iratus mammae lactare reis culas pEst pappare cibum infantium seustilis
latim praemasticatum comedere. Pampare puerorum es , ficut manducare viis
rorum , inquit Papias. Mas, et paput pa ex infantium phrasi , cibum , et tum per Onomatopoeiam, ac lutum etiam vixere Romani. Unde et apud Plautum in Epidico prope sin. Nos opus es quod pappet. Dabitur: praebebo Abum . Pappare , idem aliquando ac patrem herellare significa se , non desunt qui docent ; at non reele, ex laudatis loeis. Id potius se uiores Latini dixere papi flare. Confer Steph. in Thesaur. Meursum inlex. Eram-barb. Martinium in Lex. Phil . Interpretes ad Persium . Paepum pro avo usurpat Aus ius Ei du-lio se in protreptico ad Nepotem mi T.
. . nubas nutrici amabit. Qui refugit matrem,Pappos, aviasque trementes Ante runt patribus seri nova cura nepotes.(ε Sane qimm hae mees adhue medio aevo passim eodem sensu usurparentor , inde factum ut in linmias ab latiua ori derivarint. S.Petri Damian. lib. r.epi l . iE. Dimissus puer in medio fine Papate , vel gerula revit ire. Leo ostiens lib. 2. cap. 2Q. Mmi tus a Papate Do , hi Me si icime
68쪽
si ut fere maiorum gentiumcvocem , ex hoc primo puerorum sono Patri adblandientium dixeris. II. Sub primis propterea(Ecclesiae saeculis collata ab Christianis ea quoque denominatio Episcopis est,itamquam Padtribus , quorum ordo non modo Patrum est , sed, ut S .E phanius ( loquitur, ad Patres gignendos praecipue pertinet. Inde commune evasit paullatim , ae promiscuum inter illis Papae nomen, quod antiquitatis Eruditi (8 passim monent atque innumeris constat ex monumentis (y , epistolisque ad Episcopos datis. Nec audiendus Anastasius Germonius io ,
alicujus fugere misit m mastica vemini uius , regem arripuis. Dinertim in men , ut in tret Mabillon. e vita a. S. Adalberii Episse. Pra s.fae- tui. S. Bened. pag. . Papas, Papupas apud Scriptores medii aevi , ut primos cnidem sit paedagogus, alter vero paedagosi discipulus, seu puer i pleouem custodit , ac nutrit. Ibi enim Adalbertus vocatur Papas morum , dc Magister sensuit in , Radia vero discipulus Pippas. Sed ad pastoare quod adtinet , pulcherrimus est locus apud Biice linum in menolog. Bened .ad diem 3. Januar. Vir eius liquitur de H sim-A incredibi i laetitia repletus , par rem tibi , vita tescebatur, esititit pti ro , mira sim Iiritate cingeminans et Pamra Palpa ( quod est comede ) puleia
rime infans. Hinc ergo Dantes in P
Fatuis sumite de Ubertis in Dictam ianv lib. i. cap. . Tachp ta intenderauno, neu che tur, Coloro ancor chis attena Ian Arperae. Similiter Galli bilem ii patrem vocant Papa. Hispani quoque habent Pepareodem senio, ac pappare. Unde apud illos ni trictim in in antes minae. Papa Ia tua
Patrer generare moueati, ter regener
rionis Imacrum filior g nit Vc ille , novi Patres aut miniar Hieronymep. da. alias Sinad Theoph. Di opiram reuti sitit honore suo : Patres sciant gse, nori Dominos.(8 Baron. noti ad martyrol. 2 Ianuar. & ad arui. nu. M. Pagius uterque laud. supra adnota. Thomam p. p. discipl. lib. i. cae. q. n. 2. . &Io.& cap. so. n. I . Natal. Alex. disi dii S. Epiphan. haeres. 23. n n. q. ex
veri Peruv. 'do Timae gesta rem Patrum halet ; nam Patres Eret sua generat. Presbteratus et ero, quum 3. in saecul. II. art. II. Dictat. S. Gr
goris VII. Mabillon. lib. de re diplomati et past m. Ruinari .si acta lis M.tal. I S. e t. Veron. Macr. in Hierolex.& Can: in utroq. Glossar. v. Papa . Asteman. Biblioth. Orient. tom. I. ibi.
lib. I. ea . n. I Cl. Mamachius lib. origin. Cnristianar. p. p. cap. g. G. N. min. . Lupus in Uictat. Can. I I .
aliique innumeri. (ρ) S rvacaneum hete reputo rhuserre epistol. Cypriani , Hieronymi Auguilini i Sidonii, Ennodii, aliorumque, in Dibu Episcopi Papae nuncu
eamur. Nonnulla loca infra reseram. vide etiam Hieretnym in vita Maletcbi ubi et Aid Papae Haorii 'necessarios rei pecessio drastata est. Hic erat Episcopus Antiochenus. Conser Prudentium in passi M. S. Hypse lythi M. ad Valerianum, Fortunati Pictaviensit Episcopi , ct Avui Vienn. epistol.
premi Rothomagensis Dic perii Patia Generali .
69쪽
que, quemadmodum Imperatores, ita etiam Episcopos dictot im Patres Patriae: titulum autenr hisce si glis PP. notatum minus peritos Papam legendum esse putavisse . Coniecerat id prius Carolus Paschalis, sed levibus omnino argumentis, at inque toti antiquitati, ad prinie iniuriis; quum hocsnomen ex imperitia potius ueteres Episcopi contulisse, quam certa r ratione hoc pacto credendi sint. I ributum illis primum in Africa fuisse innuit Thomas sinus (II , ibique quodam speciali veluti iure haesisse Episcopo Carthaginiensi, tametsi revera commune Episcopisaforet. Contra vero S. Cyrillum A. lexandrinum Episcopum , primum post Romanum Pontificem fuisse nomine donatum contendit (ia Sirmundus. At enim vereor ne postrema haec a Graecorum nugis sint mutuata.
Narrant scilicet Balsamon (is & ex eo serta se Nicephorus,
(ii Thomass. p. p. lib. I. cap. o.
(ir) Sirmulid. in adnot ad Sidonium lib. d. epistol. I.(is Balsamon. in Nomnean fit. S.
cap. i. Huius quoque temporit Patria tha Alexandriniit expraesuti edicto ius habet ut cum Phragio celebret. Habuit autem hane saeuitatem p. rillae Al standrinuae a Romano Papa Caelestino , quando coacta est unodus Eph a mn-rra Nestorium . Cum non et Coeli
rium, insum est ut ritu a Caelesino permitteretur hula Duodo praesidere. Ut itaque eo stret eum habere itiner auctoritatem Papae sedit eum Phercondemnavit Nestorium. Ab il- gitur tempore eum eodem Phrygix Acra celebrant i ci procedurat Patriarchae Alexandrin. . Addit in meditato de Patriarcharum Privilegiit in Cod Leunclaviano . Alexandrinaer propterea vocatus fuit Papa, quod L iue C, intus in III. ymodo sis Dileeia Papae R mavi, Caelestiui Icilicet, acceperit. Eadem narrans Nicephorus lib. I . histi cap. M. ex quo tempore, inquit, fimaera mitram tuum, ce Papae appellati nis accepisse. Hinc habes Phrygii nomine, non pallium , ut Baron. putavit ad an. dio. rurs. sed mitram phrystio opere eontextam intellectam fulsese in vulgata donatione Constantini , cuius fragmenta referuntur a Gratiam ean. im dili. M. , & de qua agit primi, loco laudatut Balsamon sub praesutic tali nnmine, Nam in ea Dperhumerale Di tilicet Iorum , quod In periale eineum Iare assura rectum, a corona, si triuique Phrygio satis distinguitur . Et ita quidem senilunt Marcas. Cone'rd. cap. n. T. Lupus diis de C me. Ephesin. cap. E. & de Afrae. Eccles Rom. adpellat. cm. I . Spmdam ad laud. ann. Baron. , Catalan. in Pr legam. ad Cone. cap. t ., ct in Pros gom. ad Pontificat. cap. II. Maram ni ut in animadversi ad Chronolos. Rom. Pant. cap. it. El. 6 i. multiq. alii. Nec obeii , neque mitras . neque annulos in usu apud Graecos Episcoore fuisse; nam id verum non esse ad patriarchas quod adtinet, ostendisse mihi videtur Martenius i. de ritib. cap. se art. i. mis. Et quamvis id iuris soli Alexa
drino tribuere videlitur Balsam re in laudat. meditata, cui Simeon Thessalonic. adhaeret ; tamen C litanum , Hiero lymitanumque mitrM eriam usurpasse , invictis monumentiae ab illo relatis evincitur . Utuntur autem &nunc
70쪽
non alia de causa id nominis abi Episcopis Alexandrinis surpatum, nisi quiae ab Romano Pontifice S. Caelestino comcellum illiet fuit, qtium Sanctum Cyrillum Alexandrinum Episcopum Apostolicae Sedis constituit in Conc. Ephesino I rium. Qucti equidem Graeculorum commentum est,iquum certissimum,& ante Cyrillum a Dionysio Episcopo-Al xandrino, qui ab anno et 8. florebat, Praedecessorem suum Heraclam (i 'Papam fuisse vocatum . Eadem prorsus ratione explodendi Scriptores illi Arabes Homaidius, & Hai, basides apud Echellensem (rs , qui contrario duetu , Hera elae isti Alexandrino Episcopo primum collatum nomen , inde in Italiam derivasse , & Romano Episcopo adtributum
somniarunt. Porro ante Heraesae quoque tempora Romanum
Episcopum Papam ex Astica vocavit' Teriuilianus (id , cinius de Romano Episcopo communiter intelligitur libri de pindicitia locus. Discrimen item illud ab eiusmodi Scriptoribus inventum inter Abbam, dc quod illa vox Patrem (i JG et haec
tin Tertuli in lib. de pudicit.quem iam Montanista scripsit cap. is. talis ms. edit. Venet. rrv Et tu qui tim
pomitentiam moechi sta exorandam fra-rmutatem in Ecelsam inducens ...he eum hominis exitum , uantum pom
res miser-rdiae inluetas , bonus Pam in Beuessictus Papa eone tiaris. Notissimum est Tertullianum huic delicto poenit tiam denegasse , adeoque ad pherinum Rom. Pont. adludere u luisse , de quo dixerat antea cap. r. sel. id. Motio edictum esse propoDrrenti Pontifex silicet max.Episcopus Episco Petrum ea ara . F o di Moechiae , O fmirationis delicta pomitentiam fum ii inmitto . ii ) Avus graece niami est, non navet aes, ut notissimum ex omnibus texieis. lnaemraex enim pater est. Ab-ha autem vox est .Syriaca , quam &Hebraei graeci antes ad patrem significandum retinuerunt. Apud Syrosea voce pueri patre; sijutanant , ut apud Graecos vocem in retae adhibebant . vide Lamyi in Harmonia evanetelior. cap. 26. lib. s. sol. S . editi Panc Manavit discrimen, quod obten
nune nonnulli Graecorum Epis i mitra, forma licet a nostris diversa: non quidem acuminata , & aperta superne ; sed obtusa rotunda , & clauia . Nostri quoeue Epistopi ante annum
circiter millesimum vulgar. e chae . neoue mitra, nisi ex Romani Ponticindultu utebantur; ut contrarias con-eilians doctorum virorum sententias demonstrat Mabillonius in saecul. a. Bened. pari. a. in praefata rim 182. , &Mariemus ibid. nu. I . exquisitis aliis monumentjs confirmat,(i ) Vide illius epist. r. apud Comstant. El. m. ex Eused. acceptam, ubi
sic ait . Hanc ergo redulam , O fommam a B. Papa nostro Heracla accepi .(i Abraham Echellensis Marmnita doctissmus elapsi saeculi in opere de tit. Papae haec refert. Vide illum Eim. i. Biblioth. Pontifc. Rocaberii pag. ri.& seq., & in Eutychio vindicato adversus Aldenum editos mae irai. Confit & Renaudotium in histor. Pat tarch. Alexandr pag. Er.3c seq. edit. Paris. I i3. & Ais eman. Biblioth. oriental. tom. I. pag. r edit.