Josephi Morisani S. Metropolitanae Reginae Ecclesiae canonici De Protopapis et deutereis Graecorum, et catholicis eorum ecclesiis diatriba

발행: 1768년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

DE PROTO PAPI si CAPUT V.

D. Protopam Ecclesiim 'olimrae agitaur . . eaeuam Digamas in ea Ecclesa Protopapatus fuerit Z ubi Euocataeo eli alitani, di minori supra Pre, papam di Episcopos subtili P in veteri Diacono

rum fastu ac super is plura. I. DRotopam tur primus P tium erat , hoc est se.1 cundi ordinis Sacerdotum . At Primatum hul modi in Ecclesia Cpolitana , aliis Grecorum Cathedralibus in splendidissimam evasisse dignitatem (loqui enim hac voce in

Ecclesia Latina iamdiu adoptata lubet i , quae primas post Patriarcham vel Episcopum an sacris ministeriis obtineret iis dumtaxat perspectuin, qui Ecclesiasticas Graecorum ris dub. gentius protriverunt. Sane id ordinis proprietas exigebat, ut qui primum sibi inter Precineros locum vindicabat, is etat qui ova ras Episcopum, in una piaque Ecclesia imicum , sequeretur , Et ita porro per plura saecula observatum est . Sed id in Ecclesia Cpolitana evenit , quod etiam in Latina frequentissimum fuit, ut Diaconi, qui ex eorum institutione exterioribus etiam, ac temporalibus Ecclesiae negotiis implicabantur , eo quod Presbyteri spirituali regimini , ac sacrorum administrationi unice vacabant, maiorem obtinerent au

ctoritatem , & gradum . Antiquum fuisse hoc in Diaconis vitium. ex Concilio Nicaeno (i Magno, quod primum e

rum retudit insolentiam, constat: nam ad Laodicenum (r quod adtinet, cujus etiam canone XX. illorum ambitio refrenatur ,

caenum probabilius celebratum putatur can. 22. ood nem oportet Diaconorante I resbrteret silere, fel se sere eum jussu Prexbteri. Di ac morum aDdacescotiatris in Bruttiorum etiam Eccles xt irrepsereant saecul. V. eram ibrem S. cietas iis P P. in epit L ad Epist. per I ncin. Brittio; , e. Sicii. c. nii. anno a. data iliras comprscuit cap. . dc s.

82쪽

incertum an anterior hujus Epocha sit. S. quoque Hieronymus (33 suae aetatis Diaconorum tumorem , ac supercilium passim censura periti in xit. Uerum non idcirco illi ab coeptis destitere, quibus Se eorum paucitas, & Episcoporum gratia , quorum lateri perpetuo adiaerebant , & bonorum Ecclesiae adminiit ratio , satis honoris , atque potentiae apud Populos conciliabat. Inde scilicet , ut vel etiam ire Romana Ecclesia se uentius ex Diaconia (s , quam ex Presbyteris Pontifices eligerentur ; quod illi omnibus Urbis o dinibus , propter adlatas caussas , notiores , omnia haberent in potestate,& sicile sibi electorum animos devincirent. Ad haec; vero progressu temporis , eam sibi auctoritatem Archi. diaconi adrogarunt, ut quamvis ordine Hierarchico Archiproe

ca epist. S. Hieronym. 8S. , quae est Ed EvFrium, seu potius cvangelum, ubi inter alia et sit id paucitatem de eo ortum est supercilimn integes Ecclestae vinclicas . . . Diacoet Spaucitay ianorabitis , Pre teras turbaeontemtibiles facit. verum haec Di

conorum mucitas, quae etiam occures

rit apud vulgat. Anastasitum in Ecclesia Romana , dum RR. PP. peractas ordinationes refert , intelligi vix potest, si verum est, numquam , nisi ex Diaconis , & non per saltum promotos fuisse Presbyteros . Numerus enim septem Diacimorum in Ecclesia Romana ab Smomeno lib. i. cm. s. adhuc celebratus , de septem Diaconis Regionariis, intelligi communiter latet. Rem ita componit Bertendunde oblationib. h.3. fol. iii .edit. Venet. I 36. , ut Diaconi duintaxat, qui Diaeonias haberent, hoc eti Nos omia,& puperum diversoria, rerumque adminii irationi oraeficerentur, Duci esssent , iique fortasse septem Regionarii , qui pollea etiam aucti sunt numero, eossue dumtaxat ab Anastasio recenseri. Nodum alii solvant. Illud addam hon deesse do iis si mox viro , Salpurent solitam antis nitus fuisse in Ecclesia Rom ana et tam Diam,rum in x piscopos ordinationes , iami Id presbyteratu , quem equidem morem illi ad eun o saerato Photius obiecit . Uide Mabillon. in commenta praevio ad ordin. Romanos tom. r. Muset S.I6.&-I8. fol. ros. & iio. Pagium seniorem ad ann. -- num. se, re seqq.

gium iunior. in Sabiniano Papa n. 2.3c seqq. , ubi de n. s. tempus inve ligat , quo mos illa deserit.(D Ut primam causam ex m xlaud. Hieronym. loco habes, ita dc secundam, praesertim in Archidi1conis ex eodem in commetit. ad Eetechiel. lib. I . cap. s. per sive sta eo Pisonarentur tu populor , a P Ditificia

latere um recedereui. Etenim in constit. AR, stoli c. lib. E. cap. M. dicuntur Diaconi e Episeopi auris . - sis , os, cor, di an ma . De abusu huius, ut vocat , Ocialitatic Diac morum praeclare agit Aues ,r q iaellion. m no & vet. tei . inter opera Auguli. in illa quae eli de lae tantia Romanorum Levitarum . Aut titueretur, inquit, se male fu geraui, aut eluuntur ut orae ierat. Tertiam catiss.m exponit garon. adan. a. nu. ., de qua etiam diverat Hieroni m. cit. Quor inter humilitatem

aes mant .

ne o. 2.

83쪽

sbyteris inferiores , istis tamen & cons u , & iurisdietione

Hareminerent. Quamobrem longe post annum millesimum recipiendi Presbyteratus imposita illis necessitas est (6 , quum Diaconos non vicario saltem , sed proprio nomine praeesse Presbyteris adprime ditanum esse videretur . Et quamvis magna ita supra Archipresbyteros Archidiaconorum elatio ex epistola S. Isidori ad Ludifredum ( eruenda non ruod ea , prout a Gratiano resertur, interpolationis suspectat: illud tamen certum , tum S. Isidori aevo , quum vero& ante eius tempora, questos fuisse in utraque Ecclesia A chidiaconos , degradari (8) se potius, quam promoveri, quum

ad Presbyteratum proveherentur : eaque communis pluribus

Diaconis la) querela fuit . Haud aliter itaque supra Protinpapam se extulere Diaconi Cpolitani, quod ex potiori illius Ecclesiae ministrorum Ovidine , atque consessu opportune im

me de re dicam infra cap. I . n. a. Vide interim ThomasL. p. i. lib.

2. cap. m. n. D

isj Resertur a Cratian. can. . dis . et s. vlde Correctores Romanos , de Balvetii adnot. in eum Grat ran. locum. Magnae istius Archidiaconorum pra lationis mentio diserta est in ean. inter Nicaen Arabicos, qui quamviss uii fini , non esse tamen adeo rh

eentiores ereduntur.

fM Hieronym. avd. l . in ErechieLIniurium putat, si Presbter ordinetur. Sie Aetius Archidiaconus Cpolitanus ab Anatolio Episcom ab mcio Archidiaconatus per sissem provecti, nis , amotus si ierat , quum Presbyter creatus est , ut narrat L Leo, quod scit et faveret Catholicae veritati , substituto Andrea , qui haeresi Euty-ehianae sustragabatur. Id non tulit s. A Leo, voluitque ut quamvis Presbyter, rellitueretur . Uide illius epist. 35. 3 .ib. I i. & Anatolii epistol. editi ab olsten. in eos iee . Roman. Honoratus quoque Archidiaeonias Saloni ianus degradari se questias est apud S. Gregorium . suum in eresbyterum promoveri sollicitaretur . Vide I . & 16. S. Gregor. lib. 2. Iohanne

Archidiareno prius . piaea Eeiscopo Cabillonensi . scribit Sidonius lib. o.

ep. 2 . . In eo gradu multum. utemus

ympter in. lustriam , diu dignitate non potaeit augeri, ne petestate posset ab Dui. Pulcherrima in eam rem est ep.rra. Petri Ble sensis Archidiaconi prius Bai niensis . deinde LVndinentis , qui adhuc saecul. t 2. ut se a Prestaterato suscipiendo excusaret , cui alias ex non fucata humilitate haud exillimabat idoneum, inter alia haec seri- est ad Richaedum Epise. Londinen-l em . A idiacon m in I rechterum premoveri , non est honorem eius Ogeri , sed minui.(o) Id sertasse caussam dedit can. gr. inter Ahiranos, quo iubentur a-eoni , Clericique inferiores, Episcopia suis, volentibus eos ad honorem ampliorem in sua Melesia aerom renon obtemperantes, nee illic minis in re in eradia , unde recedere nolueri ut . Balsamon enim ita canonem ex pollit,

eo q uid mallent quiescere in iis . quos iam habebant gradibus , lucro forta se te, & quieti corporali acidie i. in eam certe rem est re ponsio Gelasi Papae ad victorem Episcopum , quae relertur a Gratiari. can. s. dist. IS.

84쪽

CAPUT U.

II. Hδe autem pacto illum deseribit Anonymus Monesiallianus, quem utpote antiquiorem heic sequimur , ac pas

Monitor , seu suggestor . Docter . Chorus hinfer . Protopapas . Detitereus , seu Secundarius . Praefectus Ecclesiarum . Exarebus. Catechissa. Visiar'. Duo Defensores. Butistes, seu immersor. Duo Domestici. Duo 'convocatores populi. Duo Primicerii. Protopsaltes , fidi primus Cantor . Proximus. Deputatus . Tigiles ,

seu De aiores. Praefecti ordini , seu caeremoniarum miseri.

Categoriares . Decanus. Cubicularius . Lampadaris Introductor.

Baiutus . Thuris sio) diseributor. Magos Archidiaconus. DO, tereus , seu secundus Diaconorum . Jam heic vides ad primum sinistri Chori locum reiectum Protopapain, quod etiam caussa fuit, ut adauctis deinde nimium Cpolitanae Ecclesiae officiis , a Codino in sexta ossiciorum pentade numeretur . Porro chori nomen (ri) neutiquam locum , sed cantorum

invicem concinentium multitudinem, conventumquae ex pri-

potius, proprie es coae errem an ut . atque falio et i et et uneuenti. ser hi tor. tatio. Et in es. Aeneid. Chorum v

(ii) Servius in i . Georgici Clarus eat multitudinem in sacra collectam.

85쪽

maeva sui origine significare tritum est . Quoniam vero in Presbyterium, seu Sanctuarium, quod sit in Graecis est, comvenientes Clerici, divinas canere laudes in liturgiis , aliisque precibus, statis horis solebant, at eum quoque locum id nomen translatum fuit. De superiore autem heic choro , seu interiore sermo est, ab altero extra sanctuarium in Nixis navi progressti temporis introducto, quem inpaeoA .Periisti (ra , vel Scholam Cantorum dixere, satis diverso. Ex quo vero alternatim cani sis a Monachis , Clericisque coeptum eli , iam in duos choros, dexterum , sin iitrumque locus hic divusus fuit. verum quonam pacto divisio isthaec procederet,ndimo plane intelliget , qui veterum Ecclesiarum structarum , cuius hodieque Graeci tenaces sunt, penitius non cognoscet. Meum non est rem heic versare (r pluribus . Illud brevi, ter exponam , Ecclesias veteres, uti hodieque Graecorum sunt, Sanctuarium habuisse , a tota reliqua Ecclesia cancellis (is

sta 3 Vide Mabillon. tom. 2. M hi fol. et t. & Mont faueon. i' Diuio sel. i q. , quamvis eius nominis amplior signific tio sit. io A Tneodorem lib. r. his . Ecel. cap. q. cantus alterni in Ecclesia inventio ad Flavianum , & Diodorum Antiochenos Monaeos , qui sub Constantino M. floruerunt , refertur que inde a S. Johanne. Chrysostomo nune morem iuisse C lim traductum. concinit Suidas hoe v. A S. Am-sio filisse etiam introductum Mediolani restis est S.August. q. Confessi . Sed antiquiorem hunc usum fuisse pluribus erantendit Card. Bona divin. Psalmod. cap. i f. s. m. vide etiam Mabidon. de cursu Gallican. i. sol. Bollandum in ad . S. Ignatii M. ac t. Februat. & Thomassi p. p. lib. i. cap. 3 s

rem aphiam noscere velit, legat Co stitution. Apostolic. lib. 2. quae quamvis ad Apoliolorum tempora non tineant, certissime tamen S.&

euli disciplinam inpiunt , ut Eruditi

omnes fatentur. Adeat deinde ex nostris Baronium ad M. ST. n. IM. Allatium in optismi. de vetere Narth ce . & Templis Graec. recentior . Oo rium ad Elic nologism pag. iδ. - edit. Paris. Bul inger. in omla. de Templo. Morinum Iib f. de Poenit. cap. I. Haberi. in Pontificat. Graec. pag. iar. Card. Bona Rer Litumie. I. cap. m. Mabillon tom. E. Musel kl.2ta di se'. Lebrun. tom. 2. Litur ei ar. dist. i. poliart. 8. Beriendium in opuscul. de oviatis h. 8.ca sit. in notit. Conci l. cap. T. Catalan. in m ntific. Rom. t . E. tit. r. i. Et ex heterodoxis, si licet 1 M- verectam Pandere. comm . tomis 2, pag. i. N Binghamum origin. Ecclesiam h b. s. cap. . S. 6. I. I(i Ex vetullo more apud Euseb. lib. Io. cap. e. , etiam in occidente , ut observari ex can. q. potesti Concit. Turon.2. Para illa, quae caetrauis in fus altare ae Gaetur , tant m Choris Malleutium pateat Clerieorum . Similia habe in eam l. de vit. di hones . Clerie. relata sub nomine Cone. M guntini. Md vero, non cancellis tantum . quin & velis obductum fuisse hunc locum, constat ex Chrysi ,st. homil. 6. ad popul. Antioch. & S. Gr gorio lib. 3. epist. 8

86쪽

obseptum , in quo statim in medio, altare oecurrebat, quod

in unaquaque unicum erat . Mensa autem altaris , non adportam, sed ad Templi apsidem respiciebat , quod ut plurimum (rci Templa Eopyla, hoc est cum portis Horigontem ortivum spectantibus , a fidelibus erigerentur ; atque orandi ad Orientem si antiqua traditione servata, hoc pacto cob

locanda esset. Ad huius laevam Nicod is it Prathesis erat, humilior nempe mensa, quam, eo quidem nomine propositionem indicante , vocarunt Graeci, quod in ea panem partim comsecrationi Eucharisticae , partim Eucliologiis post sinaxim distribuendis destinatum in antecessum reponerent . Dexterum ocupabat latus Diaconicum , cuius primum meminit canon

XXX. (i S) Laodicen. Hoc nomine apud Graecos proprie locus Bemati conjunctus (is audiebat , in quo vasa , vestes ,

(i Q Dixi ut plurimum , quia ni Socrates resert s. nisi. Ecel. ar. Eine Antiochiae Symiae contrarium ab a iis De is sitim ha- ; nam altare M ad Orientem , sed ad Occidentem ctat. Similiter S. Paulinus de Basilica Nolae ab se aedificata scribens ad M- verum epista 22. . Procte illas, inquit, Basilicae, non ut Vitatior mox est, Orientem spectat , sed ad . Domini mei B. Felicis Basilicam pertinet, memetriam eius ac eicietis . Verum vel hinc vides , qui Orientem spectaret comdiu nis Esclesiarum situs. Vide Lebran.

(i ) Hunc ritum orandi ad orientem ex Aposti,tarum traditione deste dere seribit S. Basil. lib. Dde SAS. cap. m. Vide etiam Scriptorem. quaesti num ad Antioch. inter opp. S. Athanas uaest. 3T. tom. 2. De eo plura Casathas de veter. Sacr. Christian. Titib. cap. d. ac inter acatholiem Jac bus Thomasius edita differt. . Liptae amo. de ritM precandi versus Orientem tig Cone. Laodicem can. o. in nori oporteat myodiaconos habere locum in Diaeonico, demini, v fa coutiviseere. Legunt alii: Ministrat. Isidorus: in Deretario, quod idem est . Diae nos tamen , seu Minimos legisse via

detur Cone. Arelatens. E. cEn. 13. ubi is si secretario, Diacono inter Prexbteros se re non liceat die. . Verum vexat

admodum huic canoni , non est hujus Ioel medicinam adhibere.

eos signifieationes habet ; nam fe li

brum preces continentem , quae a Dia-c I canebantur indicare constat ex

Allatio in D cul. de Graecori libris, Ac loenm -etiam, in quo veluti in ea cere , Clerici detinerentur, ex pluribus ecilligitur monumentis. De Diaeoni- eis, pia etis, Decanicis, Cathec mentit , in quibus tanquam in poenitentiae locis Ecclessastici coercedantur, vide l. q. C. Th. de haeretie. & in eam Gotho dita. Novel I. Tin cast. D. de visi. 2. Greeor. 2. ad Lem. Maurum . Confer, si licet, Binghamum origin. tqm. lib. s. cap. 2. f. O. , quam viv d canicar non semper carceres signifiea se observet Mabillon. tom. a. Musei fol. ia. Ceterum frequentius heie d seriptum locum signineat , de quo Meunt Typieum S. Sabae cap. 2. Cossimnus cap. l . n. . Simeon, Themi te.

lib. de Templ.& Euch uadum passim.

Sic porro in illo. Post iustam Tertiam Sextam sans ius Patriarcha inuit inmeiatorium , seu Diaconicum , in exir d

87쪽

aliaque sacris devota usibus cimelia servabantur , quem di Pastophorium, & Semopblacium, & Metatorium dixere: Latiani vero frequenter Secretarium; Sed heae mensam quoque (ro indicat ex opposito locatam , in qua Episcopi , aut Presbyteri celebraturi parata ex Diaconico sacra vestimenta reponebantur, quae propterea inde etiam nomen accepit. Ne trobique tamen locum habere , nec sacrae vasi contrectare Hypodiaconos oportebat: quae proinde in magno introitu (ri cum oblationibus a Diaconis tantum adferebantur , quernalmodum Laodiceno canone sancitum eraei. At contra altare,

editiori loco, Episcopi Cathedra sita , hinc, indeque in apsidis hemicyclo disposita per circuitum erant subsellia Presbyterorum , quae altare coronabant , uti in nonnullis , quae Romae adhuc , & alibi supersunt , vetustissimis Ecclesiis spectari potest. Diaconis enim eo loci sedere vetitum .sed ut in constitutionibus Apostolicis praescriptum legimus (eta , throno

ad Dinum aItare. Et in Cone. Ag-

thensi can. quod n'n oporteteratos Ministros tueret .m habere M S cretarium . quod Graeci Diaconicon adpellant , ingredi contingere vasa d

minis. Plura Card. Bona T. Lirurgi-car. H. a. ubi & de Palloohorti, &See vophylaeio. Uerum Pastophorium indicasse potius locum ad Eucnaris iae repositionem , sunt qui putant. V ide

mcr. hoc v. Catalanum est. Adnot. I

Bingliam. mox laudat. cap . & 8. sed tot illimum Vales. in notis ad Phil or lib. I. cap.& Cangium in descript. aedis S. Sophiae ad calcem Cinnami nu. 38. & v. Salutatorium , quo nomine etiam vocabatur, sicut & Aspaticum. Vide de hoc alio v. Ma

crium

(ro 'De duabus hisce mensis lege

Cabassui. in not. Conca cap. S . quod

est de interi Ecclesiae situ , di forma, ac Lebrunium in Liturgia Cpolitata

ton . 2. di . h. art. q. Invecta fortasse haec alia menta uice Diaconicis post- quani ad magnam paupertatem redactae sunt Graecorum Ecclesiae .(1U Subdiaconi sacrorum vasorum contrectationem in inagno introitu ,

quum ad altare adserebantur, canone Laoditano fuisse vetitam docet M rinus, quem consul is pro vero illius canoni sensu adsequendo in opere de

lacr. ordinat. p. q. exercit. i 2. cap. q.

(rr) Consiit. Ap, oti c. lib. 2. cap. S . Neque vero putandum , Diaconos etiam apud Latinos, usos olim fuisse, prout hiate , Dalmaticis . orarium pro ia illorum vellis erat , quo vel diipliei etiam uti volebant, fimi uenti in rebus suis audacia , quam compescuit Conc Tolet. a. ean. u. In Romana Ecclesia aliquando Colobio us, fui sese colligitur ex Ammiano Marcellino Scriptore Ethnico lib-ξ --. Q. P ctoralem , inquit, tuni uiam siue manici textam, Maras quidam nanirme indutus est, ut adpellant Chri Fani , Diaconus. Huiusmodi scilicet Colobium erat, uis describunt Papias. vulgatus Alminus, Honorius Augustia. Vide Canei vinhoc ver F. Utebantur & Monachi de quibus Cassianus lib. i. de habitu XI nachor. cap. s. Colobiis lineis ivdesti ,

quae vix ad cubitorum ima pertingunt, nudas de reliquo circi nifera ut manAS .

Sed laetasse neutri utebantur in sacri, quemadmodum ex Ammiani, & Cai-siana

88쪽

Episcopi in medio posito ex utroque eius latere sedebant Presbieri : Diaconi autem adstabant Aeetacti veste nimirum breviori ad obsequia parati. Profecto a dextera Episcopi dexter, a sinistra sinister chorus, de quibus heic agitur, incipiebat . Et Romae quidem , uti (ag Mabillonius observat , in de xtero, Episcopi, qui frequentes aderant , sedebant ; in sinistro, Presbyteri; medius autem in throno Summus Pontifex. At alibi, etiam apud Graecog, circum omnia subsellia utruque ex parte tenebant Presbyteri, qui ubi sacrificium fiebat, proprio cum Episcopo (r ex vetustissimor ritu concelebrabant .

III. In descripto nihilominus ab Anonymo choro Cpolitano iam omnia videntur inversa , quum qui dextero Patriarchae lateri adsident, Diaconi sint; Protop'pas autem primus sit in choro sinistro. Neque enim verum est, quod putavit Card. Baronius fas) apud Hebraeos , & Romanos, MGraecos, & in utraque Orientali , atque Occidentali Ecclesia in sacris praesertim , potiorem olim dextera habitam fuissetani imis eruitur: Diaconi sane linteo utebantur in sacris mi steriis , de quo Isidorna Pelusiota lib. i. ea is .ias. rant eum it vide, eis Diaconi in Acris r seriis munus um obrant, vobis inmemoriam redigit hamillitatem Domini, ovi disci laetim pedes lavit di terset . Hoc nimirum praecincti expediti erant ad omnia. Dalmaticam Diaconis R, manis concessisse S. Silvestrum , auctor est Anastasius in eo. Erat enim v liis propria EpiscHaeriim, ut constat ex Pyrio in vita S. Cypriani. Sed hareilii viderint.bilis certum, Dalmaticae usum aeonis omni om Ecclesiarum adhue sexto sedent A nrin sui fiecommunem, quod speciali 'ubiam privilegio a Romaniis Pontificibus conc deretur , ut observari apud S. Gregorium potest lib. v. indiet. 2 epiti. DJ. Vide plura apiid Canatum hoc C et Ge regium de Liturg. Rom. Pont. lib.

I. cap. 22. n. ita Ceterum Auctor vitaestionum veter. et nov. teli. inter Dp p.

Adsul l. de Dalmattea tamquam Diaconis omnibus aevo suo communi l euius videtur quaest. d. qu si, inquit non hodie Diaram cta malicis utantur,

losti opposuerint egregie disserentes Morinum de sacr. ordinat. p. g. exedicit. 8. cap. t. Card. Bona t. Litur: l8. Mabillon. in eomm. praevio ad Ordd. Rom. Musei m. a. cit. El. q. et Maditentum de antiq. Eccl. ri tib. lib. I .cap. a. art.8. ubi demoni irat per annos mille trecentos in utraque- Ecelesia plane fuisse communem : adhiberi autem

k latina hodie in solis ordinum coli tionibus , a Graim vero passim usu tari. Vade etiam Bertenditim de o

at. f. i. n. Det Cathlan. in Pont. Rom.

(ro. Baron. ad an. 2rq. n. f. et seq. et adian. 323. n. 33, et sieqq. Cabam it. not. Cnne. cap. tr. Arinthus Rom.Su terr. lib. q. cap. m. n. r. Chailaneus in catal. glor. mundi par. S. cons. i. et 81. aliique plures.

89쪽

se sinistram. Eiusnodi quippe opinio , quam mini vin d

est sequuti sivit, recta veterum Ecclesiarum habita notione, iisdem assiumentis selli convincitur, quibus cum doctissimo Card. statuendam esse crediderunt. Ex actis scilicet veterum Conciliorum, Chalcedonensis potissimum , cuius integra habemus, ubi ad altaris laevam S. Leonis Legatos, atque litanum, & Antiochenum Episcopos consedisse legimus .: ad dexteram veto Antistites Alexandrinum, atque Hieros,lymbranum parem satis arbitrantur , sinistram partem censeam fuisse dextera digniorem. At vero templa illa tanta fuisse (r6 neutiquam animadverterunt , unde proclive est noscere, Episcopos qui ad laevam erant altaris ; Tribunam ut vocant, non lares spectantis , dexterum tenuisse latus Cath drae Episcopalis sub illa locatae , a quai consessus dignitas,

ac ratio sumebatnr. In sacrosanctis autem ionciliis, quum nemo Cathedram occuparer, venerandum Evangelium , ut

ex S. Cyrillo (a Alex. Baronius idem observat , in sacro throno collocatiatur , quod Jeta Christi concilio adsistentir

abolis plura vitalis apud Allat. lib. r.

de per t. Eccl. consens. cap. o. Issis et seu

Meae Maria , dicitur Aongregasa, Christumve ut ea ut ranstituit. Veneram n enim evangetiam in sacro throno collocasum erat effre. Constant eadem ex relatione

Synodi id Theodos et Valentinian. Imin in actis Coneil. secunda die in

fama , o magna Erebia, quae a I ria dicitur, eo regati sumas: propemrumque is in t dino , qui messius erat in Hesesa sanctum Evangelium , qui Christum nobis praesentem esse amet . um ergo ae . I. Chaleedon. cit. legimus et Residentibur glori Asinis Iudicibus in me dio ante caneeuos fa lissimi etiaris , P in laeva quidem sta re sedentibus Sanctissimis . . . Mixuriis

Leonis . . . Ex dextera vero perte Di

novo cre quis non plane intelliget, de laeva altaris acta loqui quod situm contra thronum , qui medius erat , pe Templum indieat tantum. Dignistas autem consessus a inrono . in quo Evangelium erat sumebatur . Sic et act. g. legimus. R dentibus omnibus nie altaris sanctissimi eanteuor , di propositis in medio sacros'ctis ham Ilia . . . Medium it 'ue fuisse thronum ex ritu fiequemiori Elaclesiarum ne dubitaveris . Idem observatim i isse in senta Nicaeno a. refert Thar sitit Patriarcha Cpolitanus in Epist. d Hadrian. PP. Quum Mines se im--F. inquit, eaput fecimus Chrissum. Iarebat enim in sancta sede hau Atum sinum , rant aer omnibus u bis qui Obmeramus: sesum iudicium itidicat . De more in Conciliis locandi in medio saeros Evangelii CC. videsis Marten de ritib. lib. cap. I. u. o. Sic et in Concilio, quod pro calicta Bonitieii Episeopi Regini in Bruttiis congregandum iussit S. Gregorius, faciendum etiam praecepit, epistia. P. alias m. lib. o. indict. r. ad Sabinomscribens. Et ideo , mediis fur a tis movesiis , experientia sua , una eum Paulino, Procalo ori

90쪽

C A P U T V. Spersonam praeseserebant: adeoque Patres. laevum (agi altaris

cornu coronantes, Christo erant ad taxteram. Quod si E, thola essent Templa, quorum proinde tholis ad orientem sitis, fores aeque, ac altaria Occidentem respicerent , ut aliquando, Dum id Occidente Concilia celebrarentur, evenit: tunc quum contraria ratione ante altare mensa cum sacris Bibliis locaretur, iam obvium est, eam partem quae sanctu rium sive chorum , qui totus anterior erat .ingredienti , quamvis is latus cedere videretur laeva esset , fuisse prata stantiorem, eo quod altari, mensaeque Evangeliorum dextera esset in consessu, quemadmodum conventum cum Grae

cis sap) est in Concilio Florentino . Nam ad pietas quod adtinet, sculptasve SS. App. Petri , & Paulli vetustas imagi

nes, in quarum non paucis Paullus ad Petri dexteram poni

tur, nullum in illis praesidium collocari posse arbitror; quod aeque plures , & numero , & antiquitate celebrati sumae habeantur , in quibus contrario positu Apostoli conspiciuntur.

Ea autem probabilior tatio (3o) priores illas edendi egregiis Pictoribus fuit, quod in more illis , caelatoribusque positum

contra altare esset , dilerte exponunt dem , aiunt acta , hoe inter eor ram ordines Romani l. et In I. fol. s. vit, ut Papae quidem , di Pontifieiisum. r. Mosei Mabiit. Sedentes in Pr ea pars Templi daretur , quae laeva effoeterio , Episcopi quidem ad sinistram fet ngredienti et altera vero dextera Imintrantium . Presbyteri Cero a dexte- Iicet Imperatori, di fuis atque ita feram, tit quando Pontifex sederit ad eos des in hune modum eollaeotae sunt trispiciens, Episcopos ad dexteram fui, tom. q. mil. Harduin. pag. io. Quod Presbteros vero ad sinistram eontuea- autem in hoc Cone. in Ecclesia D. tur. In ordin. g. sol. 5 . Expectantes in Georgio consecrata, ante, non contra Presbterio Pontificem , Adesunt ea lo- altare, alterum altare prosii tertia incas Aaepositione , ut intrantibus Leesse quo praeter SS. Evangeliorum C di-

m ui cui sint ad sui iram, Pres eem, posita etiam sunt SS. App.Petri

teri vero ad dexteram; tit quando Pom et Paulli capita. eo Romam transla-iferum sederit, di ad eos re pexerit , D ta , diserte in actis narratur. piscopos ad dexteram, in Prubteros .( o) Hanc primus rationem exe contineatur ad sinpram . gitasse videtur Carolus Moronua apudieto Inter ceteras contention quae Allatium cit. idnot. 26. sed potissimum sub ipsum Cone. ingressi,m ad Caer, inlustravit Cl. Mamachius immenn moniale quod adtinebat , Graecos in- eruditione lib. . origin. cap. a. perter ae latinos Ferrariae . ubi coeptum eor. tom. S. fol. Soq. et seq. apud quem, est, exarsere , de osculando pede Pa- et leones omnis generis habes , et si-vae, deque sedendi ordine in Synodo, tus rationem.

naec una fuit, quod Graeci occiden-

SEARCH

MENU NAVIGATION