장음표시 사용
71쪽
haec avum significaret; vulgares Episeopos haec , triarcham, quem Se Abbam Episcopi Ipsitiesvocabant , indie ret, egregi E,cuin i Peartanio ii S confutatium gnas et permixtim proinde ut mihi sit , esse adhuc hi ea quin putentials si vocem Papae Patrem Patrum, non Patrem signiscare, rem esse notissimam, ni fi ex usu hodierim huius vocis, hiane, im telligendi sint. Cetrium,etsi olim in Afri a frequentius a ditum id nomen, ibique fortasse ex monanientis , quae hactenus habemus (ro primum Episcopis adtributum noscamus; haud tamen verum videtur specialius haesisse Episcopo Cadi
thaginiensi, nisi eo sensu , qu
ditur, ex Ent ii Patriarch. Alexamr. bis hominis saecul. V seri tantisti bella, qui hoe nothine donatum Patriarcham . ab Alexandrinis i uastidit quod ille ' Abba ab Discopis voca
retur , , se ue oportulite' meari Populis. hoc est avum . euantae sint auctoritatis Evtychv istius origines Alexandrinai ii iura',
Pres yterianorum errores leon abiliri salso putans, Aldenus Londini v Da vit anno is a. . sive intrariim
Eutychii opus , quia pol te Obnii
edidit an. Edtardus Poco - , notissimum eruditis. Adisis Peruvium I. de Eccl. Hierarcn. cap. i q. n. IO: to. . Theolog. dogmat. Renaudotii Litur-iiar. orient m. edit. Parisi i ta laudat. Echellensi adnota i , apud quem in Eutychio vindicato pari. 3 plena tractatio est de origine pomi his Parae. Ceterum apud Graecos ea pervasit opinio , M ex uuinque Patri Dchis, Romanus, lexandrinus ' sie Pastae , duo alii Cpolitanus , &ieroselymitanus Archiepiscopi, solum Antiochenus Patriarcha diceretur. Ita quidem scribebat ad Dominicum Aliachiepiscopum Gradensem Petrus Paetriarilia Antio heh. saecul. nndec., ut videri api id Marcam potest dissert. de Prima lib. n. 21. vul apud Assarium e consensu lib. a. cap. IX. pag. 26M Sia nulla sequenti saeculo trauit Nilus Doxopatrius in commentarate V.thron.
Patriarch. ad Rogerium Regem, de quo
adnot. 8. cap. aut. sed iterum infra adnot. 3 . .
nee tibi in vindiciis Ignati . nis D. p. cap. i. tom. r. pp. Apostoli Anc elodimi rari pagi, ex eo ad
(- Vide Cl. Asseman. de reb. Ne polit . et sicut. tom. a. sot. 388. Nisi 'etia, ad ea ad ludant , quae habet S. Epiphanius supra relat. Adnot. sensui Episcopi omnes sunt Patres P
Antiquior line . qui oecurrat locus , est ille Tettulliani hominis Asel resat. adnot. is., in quo tamen anomen illud tribu tur Episcopo Romano. Etenim quae adseruntur ex erpit lol. S.Justini ad Zenam et Serenum, ubi se plura in epi mala ad Papam edisseruiue Auctor seribit, ad rein noti sunt: tum quia ea epistob Justitii non sit, ut Halloixi ut in vii. Iustin. milhmont. tom. 2. opp. ; et Maurini P P., rui in adpendicem reiecerunt . o len-unt . tum vero quod Pam idi proprium nomen videtur , cuiusmodi e apud S. Basl. in epili. ir et Ial. , ut in Martyrol. Rom. 16. Martii ex M uiam. Graecor. de quo Baron. ad annis id . n. ita in aetate vocis Papae dis
sertationem edidiise Johamem Diee- mannum legi . sed eam hactenus non vidi . Qui uiuit , si meliora habet ,
72쪽
33 numenta, quae in Africa (eti occurrunt, ad Carthaginiem
sim pertineant , licet antiquissimorumst aporum Tertullianus Romano etiam Episcopo tribueerit. Nam,non in Africa modo occidentali, Aegyptoque set et , quae ad orientalem Niseicam pertinebat; sed in Graecia (233 quoque, Asiaque min re, miliis.item, atque Hispaniis, mox Episcopis omnibus
III. Verum ne in his, quae ad nos hocratempore non adtinenti longius excurrat oratio, illud certissimum , hoc noemen inter Episcopos prini, saeculis usitatissimum , Praesbyb
teris quoque tunc temporis nonnumquam fuisse collatum , quosi etiam quodammodo Patres esse Populus adgnoscebat .
Observatum id Clariss. Mabillonio (r in actis SS. Mammarii , aliorumque M M. Africanorum , ejusque Discipulo Rubnartio in actis S. Theodori Ancyrani, in quibus Fronto Pres byter Papa vocatur, uti S: Antonius in actis SS. MM..Ju- propterea quod
non iviensis Euphronio Turonensi Episcopo ita se ibit lib. 3. poemat et l l. Domius Ruthmis o Papae: 'Felici Nanne tensi Dini Papae . Pro Hispanis adferre satis est Prudentium
hymn. undecimo viri et rara de raro
nis, ubi in Valerianum Episcopum
liani (as 18c Basilissae. Rara denominatio
ri) Acta M. MAI. Perpetuae, et
Felicit. inter sincera. Rhinari. s,l. aedit. Veron. de Episco Carthaginiens. Nou tu es Papa noster. oecos inter S. Cypriani epist. passim ut epist. 3 Curiano Papae Presb,te i , Diaco ni Romae con editer salutem Stinilia epis f. et T. p. et alibi.(ari pro Africa occidentali satis est proferre epistolas Hieronymi ad
Augustinum puta M., aliasque . Pro Egyptiis vide de Heracla tap. adnot. ivi Epiphan. item haeres. Ty. num. 6. Arius, quem Alexander P a. die. idest Episcois Alexandri n. Item epis l. ad illum apud S. Athanasi in lib. de Synodis Arimini et Seleuciae. Beato Patiscopo Alexandro. Hieronymap. 38. alias or. ad Pammch. Excepto P pa Aethanam die. . Vide insta adnot. 33 do Hieronym. ibid. I labes Papam riphauium , qui Cypri erat Episcin Caesaraugustanum : Rorantes saxorum optime Papa. Quamobrem Epip, pus. Eodem tit .in Italia donat Cnr malium Aquileentem . Ad Iallos quod adtinet vide Sidonii epistolas i. a. et . lib. 6. Papae L po , Papae Pragmatio, Papae Laeontio. Fortunatus quoque Pi- conus: qui
et in Italia :& Paulinus emui. ad Se verum, Sirietum Papam urbicum, ut a ceteris Episcopis dii lingueret, nuneu pavit. vide infra n. rM Mabillon .stom. q. analect . edit. Parisi i r . pag. is i. Ruinari. inae . MM. since Met. go . edit. Veron. 1 si . Ibi in actiss.Theodoti: imovi
qua ut quando et miret Papa beatus Fronto ex malo ferens fecum ametulum, daret ei resistitas suae . Hic autem Fronto non erat nisi Presbyter , ut constat ex n. ii. et 3 q. Vici Malensis in Galatia curam haben , ut ex num
rem interrostat an Papas sit, an Di le Iaaeum esse. respondit.
73쪽
non saepe fieret, iniuria impulit Tillemontium (as ut acta
S. Cononis ann. et s. martyrio affecti in suspicionem adduc ret , hac una de caussa, quod Papae nomen ad Presbyterum significandum in adeo remota aetate adhiberetur. In ipsis et
iam Conc. Chalcedonensis actis (r semotas ille Euthyches
duarum in Christo naturarum commixtor , non Episcopus quidem, sed Archimandrita, Papa nuncupatur. Facium id non tam propter ingravescentem aetatem, ut doctiss. (et S)Thomassinus suspicatur, sed quod Abbas esset, Hebumenus,& Pater Monachorum , quae caussa fuit, ut iis etiam Presbyteris tribueretur, qui veluti aliorum Patres haberentur. Nam in eisdem actis Archimandrita alter Abrahamius ipsissimo quoque titulo ornatus legitur . Neque enim in eorum opinione sum , qui Walfridum (asi Strabonem haud recte intelligentes , omnibus Clericis Papae nomen olim adtributum rentur, deinde vero Episcoporum evasisse proprium: quum contra exis veterrimis iam liquere documentis arbitrer, Episcoporum potius commune nomen , a Presbyteris eadem de caussa , qua Episcopis tribueretur , fuisse participatum . Etenim quum etiam inter Episcopos ita, ut plurimum , id nomen ulurparetur, ut iunior, aut in serior Episcopus, ed seniorem , dignioremve adpellitaret; nemo autem seipsum, nisi
Romanus (3o3 Pontifex Papam diceret, quod observatum di-
(1 vide Gai: Cnale. act. g. ubi reseruntur acta Cone. Cpolit. sub RFlaviano eontra Eutychem . In illis etiam Abrahamius Presbyter, et Ahehimandrita eodem nomine donatur . Archimandritae enim erant , veluti Abbatum Principes , haut mille A tates sub uno Archimandrita aliquam do fherint, si vera habet repula Lo lumbant ea. T. Confer Cangium hoc mi dig) Thomail . laud. cap. Sin uia. I
troi ouamvis hie Scriptor , nee antiquus ( quippe qui saeculta IX. vixit , nec tame auctoritatis sit . t men in lita fuci de exordiis, et inradi
mentis re r. Ecclesiastic. cap. I. habet hoc modo. Papa eosdam patemitatis norma est , or Clmeorum ranaer it
dienitati . intellexit sane Clericis dignioribus convenire, qui revereri tamquam Patres possint.. (go Primus inter Romanos Pontifices , qui seipsum hoc dpellaret nomine , ruisse Stricius videtur , in epistol. ad diversia Episcopos , quae sic habet et Siricitiae Papa orthodoxit per diversae Previneiar. Potat et,uilant. in eraefat. ad illam , quae Ordipe A. est inter Siricianas ecit. A g. hoc nomen , non ab Siricio sibi , sed ab eo, qui ad diversas Provinciat epistolam ejus transmissam fuisse adnotavit, inditum lutile. Haud video tamen quid
74쪽
ligenter a Mabillonio est: inde factum coniicio, ut seniores
etiam Presbyteros, quos tamquam Patres venerabantur, mi nores Clerici, eo deinde nomine adpellandos censerent. Nam& Modestum , ne quidem Presbyterum, sed Viti dumtaxat paedagogum , educatoremque exrvetusto more hoc etiam n mine ab eo fuisse vocitatum eius (3a acta testantur. Per catachresim inde, postquam Presbyteri eo generatim nomine fruerentur, ab sequioribus potissimum Graecis inductum , ut minores etiam Clericos ripas, vel Pisinnos, aut simplices Papas, uti paullo post ostendam, nuncuparent. IV. At vero hoc potissimum discrimine ad Presbyteros evasit id nomen, ut non pronunciatione eadem , neque porro inflexione , ad utroslibet significandos a Graecis adhiberetur, Uα--c Papas enim Episcopus, Urexαc Papas Presbyter vocabatur: isque sane pronunciandi ritus, nec recentior quidem videri posset, si recta legendi ratio in vetustis M M. actis consedivata sit. Actorum S. Theodori exemplar Graecum , inquit Ruinartius, (3a , heia habet o Uατ- , quo nomine donamur Antonius in actis SS. Iuliani, ter Basilissae in vel issimo L ctionario Lexoviens. In illis quoque S.Cononis eadem circum
flexione notatur. Attamen etsi de hac vetusta pronunciati
ne haud sim sollicitus, illud vero nemo eripiet mihi , temporum progressu , sive sexto Saeculo, sive potius nono , deci- move, uti mox dicam, hujusmodi nomen brevi elatum proen unciatione, solo Romano Pontifici ita haesisse, ut a nemine
exinde Episcoporum , saltem inter Latinos (33 usurpatum
in-rum una eum S. Papate suo , di Crescentia nutrice calias Papat a sua . . . m ratam extra serent. Conisset Ruinari. in acta S Cyprilin. adnot. II. fol. IV. edit. Veron. aet) Ruinari. sol. Hoc dico . quod Alexandrino Patriarchae apud suos diu Papae n men cohaeserat; ac teste Scaligero Ade emendat. temporum pag. Aethiopes , et Abyssini illum Summum Pontificem Li et Papa ih amllent, ut cUet
sibi timeat. Cantelius hist. Metropol.
Urb. p. 2. diff. I. cap. 2. , et cum eo
Pagius iunior in LPetre n. q. Scribunt etiam s. Leonem in Epigraphe epist.i6. Universae viscopis per Sici I iam cs, situtis hunc titulum Mutila . Verum et Epimeopti, ibi non Pasta in meli rib. emtion. lemur. Ceterum de hoc titulo a solis Romanit Pont. sibimetipsis adposito, vide Mabillon. lib. a. de re diplomatic. eap. . . . . Vide etiam PP. Maurin. ad Cangium v. Papa. ii) In actis apud Bollandian. i'. Junii tom. a. Ibi inter alial ME. im. edit. Antue . I ii miseris BAE,
75쪽
in venias et productum autem ita Graecis Presbyteris sectum es.se commune, ut vulgare ac tritum inter indigenas (3 3 fudirit, qui Hrex ac Papa et illos corrupta inflexione hiateque vocitant. Tempus enimvero quo Episcopi ceteri Papae nuncupari desiverint, idque nomen soli cohaeserit Romano, paullo obscurum est . Cantelius (353 , Sirmundus , Thomassinus, aliique docti viri, quum Ennodium Ticinensem , Cacsiotarium , Liberatumque sexto florentes Saeculo Papae titulo Romanos Episcopos; Eustorgium autem, ac Datium Mediolanenses, ceterosque, simplici dumtaxat Episcopi nomine donasse observassent, in eam venere sententiam, ut sub id temporis ad unum Romanum Pontificem illud revocari coeperit. Monuit nihilominus Thomassinus, si qua illis adversa poli ea tempora exempla occurrunt, inde prodire : quod non nisi latis quibusdam incrementis , invalescat rei cujusque usus. Et re quidem ipsi , ubi in istiusmodi versamur argumentorum genere, longe etiam antiquior huius nominis ab Hispaniarum Episcopis,Romano Pontifici iacta reservatio colligi posset ex Conc. Toletano anno CCCC. celebrato, in quo ita loquentes Patres esseruntur (363: Experimites pari exempla quid Papa . qui nune est , quid Simplicianus Ariaiolanensis Episcopus , reliquique Ecclesiarum rescribanae Saeerdotes. Et infra . Constitui mus autem priusquam illis per Papam vel per Asinplicianum
anno reo. relebrato Cyrus Patriarcha Alexandri Papae vocantur. vide ean. f. M. q. t. Sic etiam in chronte. Alexandri an. T. Phocae. Dud Pachymerem lib. Io. cap. Quamobrem iusalutationibus epistolarum , ex formum ii abiud Haberi. in Ponti L. et Goarium in Eucholog. ira Cpolitanus Alexandrinum salutat Abiismoe risi ae , VIaeetpia cae Maec. sanStissime P pa, O Patriarcha Alexandriae. Ceteros vero omita voce Hesaeae. V ide plura hac de re congerentem. exempla Cancium in Glossari med. Graecit. v.
a ) Ut Naxis: Sacerdotem indicet vjde Euchologia, inquit Gnar ad C
din. cap. I. n. io. Aden frequens in E
ahologiis Papae denominatio pro Presbytero. Frequentior in Calabriae nostrae veteribus chartis de quibus insta adnot. V. Hine factum ut Graeci Eν. sacrum otium, vocarint etiam Tet maeviare Drapapadon quod a septem Presbyteris in Ecclesia Graeca, quum aegros inungunt , consecutur , ut idem Can notat v. IIIaevaec in Glos. med. Graecisti; Cantet. hit Mete. Urb. p. i. diff. i. cap. I. Sirmund. ad Ennia. lib. q. epist. I. Thorna C. p. p. cap q. nu. i
76쪽
eommunio reddatur , non Episcopos, non Presburos, non Di eonos ab illis ordinari. Observare enim hic licet , latum R, manum Episcopum a Toletanis Patribus simplici ripae nomine designatum . Verum & vestigia huius nominis in Hispaniarum Episcopis, ad tempora usque S. Eulogii Episcopi Cordubensis, qui nono saeculo vixit, mansissa contendit (g Macrius. Simile quidpiam notari in Galliis potest. Nam in
Conc. Turonensi II. anno ID LXVI. ut Contius, aut sequenti, ut Sirmundus putat, coacto, ipso nimirum Saeculo VI., Avitus (38) Episcopus Uiennensis vocatur. Quinimmo
Avitus idem id nominis quinque adtribuit Patriariaris , cum eo tamen discrimine, ut in ceteris Urbis nomen addat , in Romano non item . Marculsus deinde Monachus, quem circa annum IDCLX. floruisse constat, tanderico Episcopo Parisiensi, vel ut alii volunt Metensi, duos formularum libros
offerens, hanc inscripsit Epigraphen (3y : Reverendissimo Pa.pae Landerico . Aevo quoque Caroli Magni in serie Episco.porum ( G Metensum et
Nobilis in eunctis Papa Chrodegamus habetur. Hinc sertasse factum , ut quum communis saeculo nono , aut saltem non rara in Episcopis ea esset nomenclatura , Johannes VIII. Rom. Pont.. Papa Universalis dictus fuerit ab Synodo ( i Ticinens, ut eo pacto ab ceteris distingueretur. Sed illud postremo certum, eo plures conspirare , ut a LGregorio VII. decretum reantur, id nomen de alio non debere , nisi de Romano Pontifice dici. In eam rem esse autumant Concilium quoddam, quod sub eo, A. CIDLXXII., aut sequenti adserunt celebratum, cuius tamen nulli bi ( rj vestigium exstat. Ab ejus potius Dictato, ut vocant, haec derivasse crediderim, quo de Baron. agit ad A.CIDLXXVI. ;H quam-
ar Quinimmo Hima Romana Synodus sub SGregorio VII. nonnisi an- go) De Landerieo vide eund. M no io m celebrata est, si reehe Patius. rer. Du chesne Biblioth. Francor. pag. 26. Natal. Alexandr. sincia. I. cap. g.
calcis lat. In vaticana nihilominus Bibliotheca servari huius Conta canones scribit laud. l . Macrius. Dicili res V i
77쪽
quamvis genuinum non esse Sanctissimi illim pontis sollici is 3 naris emunctioris putent. N . MV. Ceterum ut Mullarim desinere inter Episeopos id n men coepit , ita circumflexa pronunciatione elatum crevit deinde inter Presbyteros . Exempla Camius congerit ( ex Theophane, Cedreno, Nicephoro C politano, Leone Gram
matico, Niceta Choniate, atque ex novellis tam Isaaci, quam Alexit Comnenorum in jure G aec Romano contentis et ex ouorum nonnullis non Presbyteros modo , verum etiam in-reriores ordine Clericos , eo nomine indigitari plane conficitur . Sed ad Presbyteros quod adtinet, praeter Eucholimium,
graeca Calabriae ( s) nostrae diplomata inspicere satis esset, in
Anton. Falirum. Alexandia dissi in fieret. XI. Pagius ad an. lori. num. 8.& Iunior in s. Greg. v II. in fine . Contra tamen , Disatum illud eamquam levitimum S. Pontificis parium plurib. illustrat Lupus tom. opp. Sic Porro habet. cap. s. Pod meum nomen in Munia. Visi.'uae exornat Lupus in eum locum , di quae habet Angelus Rocca de Ronu Ponti
se Theoph. ex ex eo Cedren. adoan. 36. Theocios. Turdor. de Antiocho Eunucho iussu eiusdem Theodosii Clem addicto AM Ox- , inquit Ny-ίαι-
Patrietum Baiulam ejus Papam feeis . Similiter anno sinuenti de Cyro Pta
ficto Urbi , qui a Theodosio sibi timens ad Ecclesiam eonfugerat , ait radiit, in D ae, . raelus est Pappas . Nicephori in Breviar. pag. I S. I. edit.
narrat Heracli lim , quum Crispo Patricio , seu Prisco Phocae genero dignitatem abrogasset, atque illum Clerici habitum iumere , & a Patriarcha benedici iussisset , deinde ad milites verba facientem mulle Haeνῶν Κ/ Pape, Cris mc. Leo Gramm. in Alexandro meminit Jannis Papae cognominati Laetari. Niceta; Choni tes in Isaaeo lib. t. n. a. c, in templaco gientes mactabat x. x rv i I .ellat qui- inli essis Papis meit urer . Saga Muropulo lib. r. cap. 26. uidorus M nachus, ae Presbyter nuncubitur : U meabilis Papax iselirus . vide plura alia exempla apud Cangium in Gl med.Graecit. Sed potissinium notandae duae novellae , altera Isaaci Comneni lib. 2. Iur. Graec. Rom. pag. Illi . , a tera Alexit Comneni ibid.pag. 2 . ubi sancitum est, in ordinationibus non , se ab Episcopo recipi nisi unum a
Amra ta exe. Damia faeli utam Sisin: cem Papam, sin D: orem; tres quam do Diaconum , in alios trer quando Presbierum facit. Hinc factum ut M Taevaec diceretur, qui Clericatum d sereret Uud Graecos, quem adni,vium monet Goar in Euchol. . pag. Saa. s& -- , - dixerint Graeci cis nam Clericalem ni Macrius notat. in v. Papiaethra ex Balsamone . - rtas Inter alia n,tandum est dipi
ma Ecclesiae Scylacentis apud Ugheli. tom. o. in Episc. Scylacens. nu. II. . in quo inserta sunt ab Imperatrice Constantia nomina Uilia rem , quos R gerius eius avus Siciliae Comes concessu Ecclesiae Seylacensi, seu pomis insertum eii ipli us Comitis privilegium. Olligam inde p)tiora nomina , quae non Papassos modo , sed & alterius muneris Acclesiasticol homines indicant . Cristius mitis Papae CC ae . Papa Andrea. M aus Protopapa cum
78쪽
.quibus Papae , & Presbyteri voces promiscue usitatas Hssim invenimus. Nec mos iste Barbar latinis mediae aetatis incognitus : quippe quod in actis quoque Romanae Synodi sub Zacharia Papa A. IDCCXXXXV. celebratae, in quodam illius celebris Germaniae Impostoris, Aldeberti , quod in eis resertur, fragmento, Presbyteri etiam Romanae Ecclesiae Papates ( 6 vocantur .eEc in Graecia quidem pervagatum adeo hoc nomen est, ut abusive tandem Clericis quibusvis etiam
minimis addictum sit is ) , pi tu licet isti , vel simplices
Papae , non absolute Papae dicerentur . Sane non Papaei, sed, paedagogorum instar, adtributum a Latinis:fuisse Pre- .sbyteris nomen , facta graece inflexionis imitatione quadam colligi ex eis poterit , quaeri ad antiqua MM. acta laudati iam ta83 Matullonius, & Ruinartius adnotarunt, si constans pro Presbyteris observatio esset . Nam & Papates dictos suisie paedagogos ab seqvioribus Latinis non Papas constat. Uerum diversa in Cyprianum animadvertit Balutius (so i, qui in variis epistolarum illius Cet Papatem etiam dictum reperiri monet, ex quod discriminis nihil, ex vario apud nostros inflectendi mi odo, eriti posse videtur . Noni sic tameni H et apud
o Pr micerius cum Mir . catotritis Primiceri ut eum filii, . Leo in re hae Mixtra Protopapa eum sitic. Filii Les-- , Domestici. Filii Iapae LMusco Pepa Gregorius Carpore tum fit gi. Alii tamen vocantur Precbteri . Filii Pre, pleri Iecnb A Cesandra . Filii P e teri Alexit . Presi ter Nicolaus de A uso crv. Uide acta apud Baronitim ad an. M . n. 3 . . eo translata ex orbi no in vita Saeoni acti Moguntini lib.
2. cap. 3. Et per manus Anseli pervenit epistola ad Remanam Civitatem ad f pulchrum S. Petri, ubi clavet Regnico
ieri in constitutae fum duo mPetati qui Inut in Remana Cirutate triduimat fecer ut et gilias in jejuniis
la r) Phothis in Nommmon. tit. I. cap. q. Novell. Isaaci, & Alexit Ce- uiuen. sup. laud. adnot. M. Piscnos a Pulione dictos volimi Etymologici . . unde pusillos ref exponit Cui acius . Pa si lot , ni sillor etiam dic putillos Clericos, legisse memini.
33 Conser illos lini blap. laud. - -. Vide sum adnot. Q praesertim S. Petti Damiani episti ir. lib. . . ibi datam a Codetri una sit naringiae Ducem, in qua aerii pueri paedag gum P parem adpellat.
ualuet. in epist. a. s. CV riam, q'ae. incipit. Didici nux fecelsis B. P eam Curianum et Vetustus in ex meret inquit: Papatem. Sic etiam in Cc. in edit. Anglicana laudatis, & in o notationibus Morellii et Sic etiam iegebat Lati pus Latinius. Similiter epiti. cuius epigra pia eii. Uvetves Confessores Curiauo Pa e . . Meus in-onit re ex, ditio Maura; a ia a. I rati. vide reliqua sol. I edit. Venet.
79쪽
apud Graecos , qui perpetua constantique ratione diversimo. de vocem flectunt, quum Pontificem , & quum Sacerdotem nominant Papams, quod notatum diligenter a (si Goario est . Hoc idem Cl. Mamachius de Chiis. suis teitatur , qui Pontificis nomen hoc modo esserunt et o Narac : Sacerdotis vero, vel Diaconi o Neerois. Factum autem corruptione quadam linguae, ut qui Nacro prius , pol modum Urer via alpellarentur (s et i, quemadmodum ab Concilii Senensis tempore A.CI CCCXXIII. Presbyteros Graecos etiam vocatos legimus . v I. Inde sponte manavit , ut quemadmodum iidem o, servant Graecorum doctii simi Goarius , Mamachi usque , is vj--c Protopapas diceretur , qui etsi Episcopus non esset, inter Presbyteros tamen primas obtineret partes , quasi Papatium primus. Sed rardius irrupit haec vox, & quos primum P opresbyteros dixere Graeci , delata communius ad Presbyta dis Urervi voce , mox adpellarunt Protopapas . Et Thu-WT- Protopapsi quidem dicendum primum Sacerdotem , qui non sit Episcopus, non Thrandirotam Protopum, ut est scriptum: apud Balsamonem (33)i in Pandectis Canonum Beveregit, iure animadvertit Mamachius . verum & I -- .morere hoc; apud Balsamonem legimus in iure Graeco Romano
. Leunclavii (so ut sphalma potius apud Beveregium irrh
GIOCGraee barbarinamsi istos hodie vulgo Itali nostri dicunt .mquentitue adhuc inter Pretbyter Graecos ea denominatio. Nuper m. 12 sa. quidam Schismaticus Papas sin Conravita nuncupatus, Cruili libi Patriarcha Schismatico in Dalmam tiam missiri, ut sedem figeret , de Pr Icnismati procrearet , expulsus ad Veneta Republica quia . vide B ned. xlv. tom. . Ball. const. 13. vide lup. adnot. , & illumucholm. Disim . Mamach.origin. lian. lib. q. p. i. cap. q. lat. Xyy.M.
christian adnot. r. (sa) Coeptum est. statimque inter
iritum hoc unc. sub Martino V. , mos conravita nuneupaga aetas i ab
Graecorum etiam uni illo Patriarcha Schismatico infalma
ne tentanda . Legationis Martini ad sti , - - . - CI- - -
Craecos relationem ibi habes, & H νώ -r mentionem. Ita & antea vocarat Bal amon de quo adnot. seq. Eodem paeld pollea in epist. Barbar tiare. Ressarionis edita a Meurso inlex. pag. Sy.-habes. Uxores quoque Hau rar, seu Sacerdotum Grae-
eorum Naevia' in Papadiae vocantur in Nom anone edito a Cotelerio tom. r. monument. EccL Graec. cap. 13p.,
quasi Sacerdotidae, quae Haevaria di-
da ip Codin. lib. i. cap. i . nu. q. edit. Regiae. ubi haec habet. Apud Dama
Frotopapadas ut rectus sit H -ν-Aers. Interprra, Primopapadas . Sed satius
80쪽
psisse putandum sit . In eadem ferme sensa Allatius (ss ,
Cangiusque conspirant , quibus nemo Graecorum res tractaevit, uberius, quique Asy'ma istam primum inter Sacerdotes
id nomen interpretantur . Hinc ubi passim in C ino occurrit , haud injuria Archipresbyterum ab latinis interpretibus verti potuisse crediderim , nominis utriusque compositi, ne pensata: quamvis, uti Thomassinus;(363 observat, neque Graecorum Protopresbyter , neque Protopapas aevi sequioris eum Latinorum Archipresbyteris satis consentiret . Etenim, Archipresbyter apud Latinos pluribus Parochis pervigil imminebat , eorumque mores, caussasque ad Episcopum referebat, ut ut progressu temporis, adauctis Archidiaconis, aliter res se habuerit . . At vero Protopresbyteri, Protopapaeve inter Graecos primi dumtaxat inter plures Presbyteros erant unius, Ecclesiae ministerio mancipatos , cuiusmodi apud Latinos dice. bantur Presbyteri Cardinales. Non sunt tamen ita haec intelligenda, utrin Ecclesiis nonnullis, & in Aula praesertim Augustorum in magnam tandem' aliquando Protopapae non
eraserint dignitatem , de qua pro instituto est jam heic pie nissime dicendum .
graeca. In Turcograecia sol. et i S. dieitur sit maeremis , o v u-pinimus Sacerdotum . Iura illius in eadem Turcograecia M.188. I x, diva' his adpellantur . At necesse non videtur ut restias sit VI a mustratrix. Satis ese set Hy-xavsit declinatione mox pari-
sellaba , mox etiam imparisyllaba. E dem modo pronunciari hanc vocem in Insula Crenens testatur Card. QM-rinus in comment. de reb. suis P. X. lib. I. cap. tr. , de t*., qui ibi Archiepiscopus fuit. Ibi enim M Mus Grae eorum Praesul italice etiam Prat a
(ssi Allat de Grare. Templis ibi. IJS. Cannius in utroq. Glox hoc m(s6 Thomass. p. p. discipi. lib. 2.