장음표시 사용
71쪽
Plemas ingeniosis dictis ac facetiis est hic Comicili4 ilhue non de illis pertractatis iam loquor, sed εamoenis et honesto homine haud indignis. Itaque ii lustrisimius Cardinalis Henr Norsus Iohannemmas dirimim et Franciscum Macedonem cum ab illis impetitui fuisset, et insultus utriusque Plautinis ferme sententiis vel repressit vel elusit Vide orisii paraenesin ad Hardui. Irum, et Annibalis Corradini Veronensis quo sub rumine idem orisius latet Thrasonem seu militem a cedonicum Plautino sale perfrictum, Amst. 17O9. 8.
Non contemnendam quoque pulchrarum sententis rum, et prudentium monitorum Plautus suppeditat crupiam, ex quibus unum hoc loco adscribam ex Persi
Sariae Amnae tibi faefortunatae atque opiparae A incolae benesunt morati, pulchre munitas arbitror, Persesa H emistus ex urbe et avaritias extilant, inaris invidia quinta ambitio, feria obtrectatio,
Septimum periurium, octava indiligentia,
Nona, iniuria: decimum quod seruum aggresssceius. Haec ni inde aberunt centupti murus reb se vandis parum eis. Hermanni chii asiphili decimationum lautium mantem trades sive pentades Paris 4sar. . editae et Coeloniae apud Io Gymnicum recusae flosculos sententia-mm e lauto excerptos cum scholiis in tironum usta Mntinen Et Robertus Stephanus A. is36 8 edidit fessivum delectum sententiarum et proverbiorOm ex Hallato Terentio, Virgilio Ovidio, oratio, iuvenale, Persio, Lucano, Seneetra, Lucretio Martiale, Silio Italico, Statio, Valerio Flacco, Catullo, ropertio, Tibbullo et Claudiano, cum iudice sententiarum et PrinVerba ori . Spectat huc etiam apientia scenae Romanae cum Otii edita a V. C. Christoph. Augusto
72쪽
ILLUSTRANTIA. Lib L cip. s Heumamo, Isenaci 1716. D. Ulae Acta Erudit illius avia pag. 32S. Georgii Fabricii sententiarum e lauto et Terenti, decerptaruin libri duo prodiere ipsiaeisSS. 8.X. Ioannes Philippus areus editioni suae risuti, quam Neapoli emetum prodiisse dixi An. 1619. . subiecit antiquam Comoediam, O quae inscribitur uero-
Itis sive Arri laria , diversa ab Aulularia, quae inter rim' tinas est. Haec primum in lucem prolata est a Petro iisti Pari 1s6 . . apud Rob Stephanum hinc prodiit cum notis eiusdem Danielis, Conradi eitu6husi et iani stiteri, adiecta eiusdem argumenti Aulularia,
quam elegis pridem descripsit Gallus quidam lasensis,
Visasis nomine sub initia saeculi XIV. a Christo nato clarus Hesdelbergae apud Commetin. 13 9s . . Etsi vero Querolus illa in Sto antiquissimo Palatino ad
Plau um refertur, sub Plauti quoque nomine allegatur a Servio in III Aeneid. p. 279. edit. P. Danielis, Io S risberiensi II. a. olicratici et Luitprando de rebus per Europam gestis L . unde Plauto alicui iuniori tribuitura Casp. Barthio XLIV. 13. I . Adversariorum M. A cii Plauti certe minime est, quoniam auctor ipse in prologo hanc fabulam investigatam Iauti per vestigia prinfitetur, et pag. 3ψ locum profert e Ciceronis ratione pro Sex. Roscio Amerino. Quemcunque ver paremtem agnoscit, exploratum videtur vel Servii testimonio Imp. theodosii saltem iunioris tempora sive ani cedere, sive aequare Quamobrem titisitim, cui hoc
drama Auctor inscripsit viri docti 0 haud putant diversum esse a Claudio Rufilio scriptore Itinerarii, de quo infra 1uo loco. Non me fugit quidem a Pareo et aliis
, Scripta est sermone Poetico, de natura oetices, et fabalim prono tamen accurata certaque e sam Thom. Reinelius .ars Epist. dum ratione observata, unde cis ad Bosium.
do pede incedere se affirmat in pro i Vide ossium de Poetis 1at, logo, ad quem vide sis notas etri ni pag. 9. et avium Colome- melis. Recte igitur drama pro sium a dialog resci de Poesainani vocat G. I. inius cap. a. tis pag. 3I.
73쪽
3omygROLVs VPPosITA PLAUTO. Lib. I. Cap. 7. auctorem huius Queres existimari Gildam Badonire, qui post medium saeculi a Christo nato sexti floruit
sta iane et Io Fridericus Gronovius IV. 8 de sestertii, scriptorem huius dramatis appellans Gildana Anathosin Britanniae sed vereor, ne ansam huic sententiae palum veritimii dederit toto coelo diversa ab hoc dramali Epistola Gildae Sapientis de excidio Britanniae h et 1 sietatio Ordinis Ecclesiastici, quae Iiber Rufrois inseri. bifur in Codd. SS. editus primum a Polydoro Virgi lio Lond afa6 8 Vide ich. Maittaire . a. annah ty.pographicor pag. 6So. Qiserosi Plauti tributi auctorem non esse Gildam, ipse deinde areus a Reinesio monitae agnovit Vide Reinesii Epis . XXXIX. ad Bosium p. 7s Gildae liber de excidio Britanniae occurrit etiam in γmo VIII Bibliothecae Patrum edit Lugdtinens. p. os De illo libro adi si placet Iac. Vsseri Antiquitates Eoesesiarum Britannicarum cap. LIU et de Gilda Tati, manivim ad Plautum p I4 98. Cave Hist literar. Script Eccles ad A. Si et Acta Sanctorum Om. a. amar. Pag. 9 2. seq. XL Iosias inalem 1 Bibl. afirmat, Achillem Sta. tium habuiis Comoediam Plauti ineditam Philodoxiis.&d non magis Haut est ioc drama, quam alterius γmici veteris LFidi sub cuius nomine illud Lucae Annuares edidit Aldus Manutius Pauli F. Vide, si placet,
dicta inferius in recensione fragmentorum veterum Comicorum latinorum. In margarita poetica Asserti ab En, cuius supra mentio facta, post excerptas etiam
to intentias parte . tractatuo seqq. exhibentur sententiae ex tribus, qua vocat, extraordinariis Como
diis, Phila se Caroli Aretini fas hypocris et tristi Mercurii oncti, Vercellensis, et Philogenia gestes
74쪽
I Catonis maioris aetas. II. Liber de agri uina. LI. Editiones. N. Oratio pro Lege Onia, apud L Supposititia Catonis ab Axnro edita. Linsita mora in Perses scriptoris. Valerii Catonis irae. Uies azonis malaris dictio. VII. mpta deperdisa. VIII. De M. Cato e filio Praetore. IX. De Catone nepote. X. De Fronepote, Catone minore, Vticen si XI. Inde Scriptorum in Auctoribus de re usica iaci
1 Porcius Cato antea stetis appellatus, etiam
naici virlgo audit ob pronepotem Catoriem minorem Uticensem ortus municipio Tusculo, non
minus a egregii Imperatoris Consul sque ac Censoris, inde Censorius quoque passim dicitur quam Cti, Or toris, o conditoris Historiarum ac i1ilosophi nomen promeruit Cum bello Punico secundo ab anno usque septimo
a Liwn XXXIX. . Plin. VII. lao edit secundae in Porcius. Dic 27 et XXIX. I. ist. Cicero Bruto sertatio scriptoris Gallis r. Roue
cap. 13. rc Nepos et lutarchus de duobus atombus Censore et Catone Maiore pag 3ῖ6 seq. E e Vticensi, de quo Hist de orivracentioranus Ioan Glandor prus in ges de Savans A. 17C8. Pam. Ioa-on altico Romano pag. 7Ι - seq. Imaginem Catonas Mensorii post ubi degente Porciae Gellii XIII I9. Bestorium et alios exhibet Gobi et aliis criptori u : Andr Sehol Gronorii Viri ci Thesaurus A tu ad I ictorem de YIris illusti: ibus liquitatum Graec Tomo III. ii- c. s. Calpar SagittariUS de ara versus a Catonibus quos Glando e ferapta Caronas, Ennia, acu pius et Sagittarius recensent, iit VH et Alter burg. 672 8. quo in Cato Sinopensis, cuius de ter labro pag. S. tabellam Genealogi numiri acusam Tyrannide librum cam atomma Xhabet. Martinus allegat Athenaeus libro HHanctius m Sagirtarii libro p 1z6. i M. Catonem hunc, proprecper D pographi errorem Hanseriis eloquentiani. cognomento mo- arsi libro utroque de Romana Meneni appellatuit ella testarunmm rerum scriptoribus, ac Petrus Diodorus ita pag. 34 a. Σcerpta
Baetius dictio rio Historico Cri. Petres
75쪽
ga septimo decimo aetati: non infeliciter plugnasset dere Hispania triumphum, et multa in Rep. praeelare' est 'haud dubitavit magno iam natu H Graecas litteras in Si dinia ab Ennio addiscere, nec pauca latine scripsit, es que tertio bello Punico, quod ipse suaserat. ineuntes Anno V. o i Censorino et Manilio bli 4 Christum natum Ι49 aetatis 8s si Ciceronis quidem di et Plinii calculum sequimur nam Livius XXXIX eam testtatur anno 86. adhuc caussas egisse, et an Servium Galbam ad populi iudicivin adduxisse; ubi narrat tram Plutarchus in vita p. g seq. Confer iuvat, Valerium Max VIIL . i. 'IL Iam tum Ciceronis e aetate nullum fere exm, 1criptum latinum, quod esset dignum erepone scripsti Catonis antiquius. Cum vero plurima, ut dixi, se .pserit, unus rodie illius superest de agrimisura si1, rrim rustitista filium uber, cuius meminit praeter Varronem ac Columellam, Gelliumque Plutarctius N
triumpho et censura supra cetera in nis, magis tam Giamnum claritate iuerarum, praecepisque omnium mmm expetendarum datis generi Romano, inter prim
nota Iarum latinarunt monimenta scribit Valerius M imus II 4 S et apud Ciceronem de senectute c. Is i
Is i. ne rhum psidem feci , μι de cultura agri scribis
76쪽
oram fit, de materiis haec adiiciet. Producit deinde e ba ex libro de re rustica cap qi Inscriptiones Capitum non esse ab ipse alictore recte videtur amaotasse Ioa ne Mela sus licet exstent in editione antiqua, quae prodiit Regii a I Sa. l. tum in altera ibid. a. 499. AAt in aliis quibus iam desunt ut in Balileensi Anno asar. quam optimae notae iue idem eursus iudicat et in Colonielisi apud Io Gunmicum Is36 8 et in Lugdune est qua Seb Gryphium 1S36.8. V. et Pomederae noti ad C. I. III. Catalogum longum editionum Catonis et ali rum rusticorum exhibet Gesuerus in capite editionis suae: in quo prina lensoni non comparet Editio princeps Georgii Menalae Alexandrini auspiciis excusa Venetiis per Nicolaum ense anno QO. Ol. repetita a I Ta. Altera anno I Sa prodiit Regii per Bartholomaeum Bonomina, Dia, rus chium, Regiensem, fol. In ea legas hoc octas ichion: Priscorvinam unque si momm isa doceri,
Scripta Iumeliam, Palladiumque legat. a auxnt, tirisque Deos: is vita magii is fleet it quernasessire glandefamem. Impressit Regii nuper volumina quorum
Optime Bottonus nomine Barth DiomeUS.
Bino ultimos versus aliis exprimere litteris non dubitavi, quoniam ab alio illos artis poeticae nidi adiectos,
prioribusque haud inelegantibus parum lepide subtextos
patet. Ea repetita est Venetiis 3496. Regii eod. a. et 498.1 99. Oh itemque Bonon. I 04. 96. et Isog. Di Sequitur novi nec optimi generis editio Aldina si3 rop. tita 8 14 4 Is3 Florentina apud Phil luntam Isis M. Parisienses apud Ascens 1313. Is o. et ap. Parisium 1, 33 L sunt repetitiones Aldinae, cuius textus basis ceterarum Linis est usque ad P. Victorium. mervagiana 1S8s q. Fabr. Bibllae. T. C Colo-
77쪽
Coloniensis apud Io GymnicU Is36. 8. Iagdunensi,
Gryplitanae S3S. J4T. Ι 8 Js49 8 Cato ad calebui Varroni de agricultura, Bassit. Ita I. . Sospitator huius libri fuit P. Victoritis, sicut ceterorum Hlii Corum, e coius recensione quando primum prodierit, ne a Gesse ero quidem repertum est: qui eius castigationes primum si reperisse ait in edit Gr γ' ph. ΙSψI. Sed ex eiUS dem recessione etiam prodiit Paris. IS 3. 8. p. Rob Steplianum quae edit repetita est Lugd. Is48, I, 49 8. Iterum prodiit Heideliu ap. Commet anno IS9I. . cum Syssurgit Iud ethus et IS9 Novam Catonis et Rustic0rum omnium editionem mo. iiii sunt Io e Io. Conr Scismaratus, Chriis Schoess. genis absolvit et in lucem misit Io Matth Gesnertis Idipsans. . . II quibus accessit Vegetius de Mulo-Medicina, et Gargilii Martialis fragmentum. Textus cum MSS. pi l. ribuset edd. prope omnibus collatus est, adieci aeque n0tae vici doct. editae atque ineditae, denique Lexicon egreo iussi rei rusticae et latinitatis Rusticorum Scriptorum In l. lis notis sunt et nondum editae ante, Schoetigenii, et Pon
federae ad G nerum missae ab ipso denique et ipsus Gesteri qui et suis notis et LeXico illo egregie deId. stidis meritus est De Gargilio illo v. Bibl. Med. aevi, et A. Schoetigenii ad Calcem linius ed. De υΘgis. huius fiagm dubitatum est Pontedera autem in AntilGr et latin enarrationibu et emendationibus pag. 46ε
spurium et barbarum hoc fragmentum iudicat et dispa
tat Ad calcem sunt Auson. Opinae iste de Insim mento Fundi et Ioann B s. Morgagni Epistolae ai
cstores Re Rusticae Haec ditio repreliensione experta est . Fontederae in libro ante memorat
inpr epist. XLIII. quibus respondit G. in praefatione ait Lucianum, item alius Viri docti in Obs Misse Dorvilliaaiue T. VII p. 274 286. cui respondit in praef. ed. Ρlin. Epp. Catonis librum separatim recensuit illusti avitque Io ω PFma Sino 1s9o, . apud Plantinum. Post psy,
78쪽
ex Basileens maXime et Commetiniana editione correctumque se dare profitetur, Lugd. Batia 98 8 et an qiterae I62O. 8. In his editionibus praeter Popmae Meulas1ique notas occurrunt Fragmenta ex deperditis Catonis
friptis piost Antonii Accohoni industriam ad calcem libri de Hillaria Venet. 368 et Basil Is79 8 et Francos 1628 ad calcem T. Livii diligentius colle sta ab A sonio Popina et brevibus notis illustrata. IV. Oratio Catonis pro I Oppia adversus L. V lerium Tribunum, cum Valerii responsione legitur apud Livium XXXIV. a. se l. ingenio Livii apte ad rem et e
sonam Catonis expressa. V. Caetera quae tanqtiam ex originibus Catonis p
tita de Amqvis Italiae populis fragmenta, uacum aliis scripti nullius fide vulgavit commentpriisque illii stravit Ioannes Annius iter biensis, Romae Anno 498 fol.
frequenter et variis locis ab eo tempore recusa, tanqUam
spuria quamquam laciniis quibusdam quas e Catone Plinius et alii proferunt, adtextis, praesenti loco omitto.
Ita disicha moralia, quae sub Dionysi Catonis nomine
Circumferuntur, nemo ignorat ad Catonem, de quo loquimur in praesenti, neutiquam pertinere non certo
magis quam Valerii Calom diras, de quibus singulis infra dicetur loco suo. VI. Vt ad Catonem Censorium noster redeat sermo,
orationis eius formam ita describit Cicero in Bruto c. I Anfiquior es hi ius fermo, et quae hii hors filiora Nerba ita enim tum qnebantur. Idmura quod tum ille upotuit et a s m meror, et aptior sit oratio, ipsa verba c0mpcin Risuio coagmelita, tisi ne Graeca quidem veteres factitavexuat, iam neminem ntepones Catoni. Plutarchus in Catonis vita pag. 839 ἔυχαρις αμοι - δει- a M.,
f Meui si editio libri Catonis novusque tituliis praes X is , Meur-n0n nova est sed eadem cum illa sitque praefatit, et notae accesse-Popinae, nisi quud nova libro frons, mini.
79쪽
ποῖό εγματι κἀς - αγωνιςιγκός, est si nitari viris, Mundus et silminans, sic tua di austeri hsmiratiosus et acris Hoc exempli deinceps quibus confirmat, et noninilla ipsius acute dicta refert
VIL Smpta Catonis deperdita haec apud Vetere,
ori num sive Historianim gi Annaliumve Pop. R, inani Iibri VIL quibus eum ultimam manum palleis amte mortem diebus vel mensibus imposuisse, e Ciceronec illat Certe senex denium illos scribere instituit, te se Nepote cap. 3 ubi singulorum librorUm argumenta. Apud Lucirum quidem XXXIV. D L. Valerius tribunus Catoni vix duodequadraginta annos nato Origines ipsis, obse Sed ridetur Livius eo in loco, ut saepius alibi, tribuere ex ingenio suo orationem L. Valerio, quam ille aliter aliamque dixerat ut multis iam eruditis observa. tum ossio, Baelio, atque Henricomoris io Cenotaph. Pisan diis i. c. I p. laudes suas in ioc operem nime praeteriisse Catonem, docet Plutarchrus in vita p. 34 Ipse Cato manu sua descriptum maioribus litteris legendum filio suo propositit, ut domestica exempla virtutis edisceret. Id. p. 348. Laudat hoc opus Cicero Bruto cap. VII. Illustraverat olim Statilius Maximus, ut e Charisio colligitur Fragmenta harum Originum e
Grammaticis et aliis collecta reperiuntur inter Fragmenta Historicorum veterum, separatim et ad Calcem Salimstii Cortiani etc. edita.
De re misit. liber laudatus post alios Ioanni Sarisberiens VI. 19. Policratici Vide de thoc Catonis script0
80쪽
Ba P EAE DIT A. Lib. I. Cap. IT 3 stejechium ad Vegetii liK1. cap. 8 qui tamen fallitur cum plures libros huius argumenti a Catone scriptos putat, et rationes consendit cum libris; etsi et hi et illa Graecis via λογοι, et Gellius quoque rationem Catonis de falsis pugnis libriam appellat X. 3. et librum contra Tiberium Sempronium Longum exsu
Libri quaesionum 'solamni mellius VII. IO 'Vtolae Plinius, Festus, Priscianus etc De Oratore adsit a Diomedes lib. L ag IS R.
Quintilianus III. I. Romanorum primus , quantum fgo
quidem sciam, condidit aliq1m in hae materi M. Cato ilis Censorius. Orationes variae centum et quinquaginta legisse se testatur Cicero in ruto cap. XVII hquas ab adolescentia, ut est apud Nepotem, confecit laudatae Ciceroni, Varroni, Livio, Plutarcho in ita Flamini p. 379. Alio Festo, Charisio, Nonio Prisciano et aliis. Quasdam ex his provectiore aetate scriptas habitasque Originibbus suis etiam incluserat, ut Viri docti colligunt ex Epibtoma libri XLIX. Liviani, atque e Livio ipse XLV. s.
et Cicerone in Bruto. Quamplurimos accusavit, pro se ipse causam undequinquagies dixit. Caeterum Athenienses cum non Graece sed per interpretem allocutus esset, mirati sunt illi, quod interpres breviloquentiam eius vix pluribus verbis assequi valuisset, ut refert Pluta chus p. 343 seq. De Iiberis educandis Macrobius III. 6. Carmen de moribtis, liber non versibus scriptus, sed prosa Carmen enim antiquis dicebantur praecepta leges prece ' dirae, et formulae quaevis solennes, licet minime versibus scriptae essent ut demonstra V lib. Libbliothecae Graecae cap. IX secti. 14. Vide Gellium IX a.
mnentari s , quo medet ur Dio fervis, familiaribus. Plinius XXIX I. Plutarchus in Vita p. 3io,