장음표시 사용
131쪽
consulatur constat enim Acacrum vita sunctum sub λ-lice III. cui successit Gelasius primus, de huic Anastasius
secundus. Adde etiam quod Anastasius Acaci memor Couarr. i. riam ab Ecclassia Catholica delendam curauit, ut I
Epistola eiusdem Anastasi prima ad Anastassium hun Shri . anominis piimum Imperatorem videre licet Qu igi-einde φη tu de Anastasii Papae errore atque punitione dicun- tur a Gratiano , ex quo latina, Volaterranus Soli aeandem fabulam mutuo acceperunt, mera commenta ciatur.
esse ait Couarruvias, cui Caesar Baronius S. R. E. dinalis assentitur, dum Acacium sub elice II Dbitio, o Lini ci Anastasium Papam , integrum ac sincerum m a gal Anno tholica fide permansisse, atque catholicum c hac luce ε .,j. decessisse,narrv Ecclesiae igitur sanctae Dei, iudicium in iis, quae ad dc in pertinciat, in Canon irationet praesertim, quae si quadam fidei protcstatio, errare nullo modo potost id quod ion olum pie, sed etiam necessario credendum iure censetur . Quamuis autem
ijs in rebus , quae sunt facti , siue in is iudicijs, quae
ad particillaria facta pertinent, Romanum Pontificem errare posse inficias ire nonini in illud tamen in aliquo Sancto canonigando iudicium , ex o iudiciorum genere non est, quod ad priuatum hominem, sed ad uniuertatem Ecclesiae statum attinet; cum inter,anctos relatio, uti non semc diximus, sit quaedam fidei prosessio aut protestatio , qua Ioriam di aeternam vitam Sanctosum credimus praedicamus. Nuncicliquum est ,
ut ceteros nodos de Pontificia canonigandi infallibilit te proponamus, propositos l. distat uamus.
132쪽
De Cai sica Ecclesia in il bilitate , siue immatidi certitudine in Can L
etoauone Sanctiorum. Cap. XL. 'CCLESIAE Catholicae infallibilia tali, in ijs, quae ad fidem pertinent,
praesertim vero in canonigatione Sanctorum aperte videtur aduersari ill -- in Decretalibus extus, in quo haec Lib. s.D leguntur verba: Iudicium Ecclesiae nonnun- ,ὰ.i in opinionem sequitμr, qμam fudere saepe contingit, e M- de sent e l . Qui sane nodus quamuis veritati aperte refragari
'id tu , facillime tamen dissoluitur, si ad distincti
nem actionum illam, quam nuper in medium attulia PQ 9s mus, confiisiatur.
Dubitationis declaratio, solutio.
Romani Pontificis actionum tria genera esse diximus, quorum unum propria priuatorum hominum facta respicit, quae sunt promotiones ad dignita- silueste res, gradus, beneficiorum collationes,4 iudiciariaeta im Ontra aliquem, quam pro aliquo sententiae, idq. onuin.: genus alia, in quibus infallibile iudicium dati non potest: quia tam Iudex, quam Consiliaiij, necnon testes inordinata quadam animi affectione atque commotione assici queunt. His itaque, alijsq. de rebus, hoc est ob fallacias, seu falsas probationes, aut attesta
133쪽
Commentaraus Iostiones a recto vero sensu in iudicando declinari potest rideo in textu commemorato haec statim sequuntur verba: Propter quod contingit interdum, ut qui ligatus et Lib. .D
apud Deum, apud Ecclesiam si solutin e qui liber est apud Deum. . , Ecclesiasticas sententia innodatus . Huc igitur spectat textus ille nuper commemoratus, quem ceteris Romani Pontificis , aut Ecclesiae catholicae actionibus nullo modo conuenire dicendum est Quaedam alia sunt , quae non propria priuatorum hominum faeta, nec Papae personam, sed statum totius Ecclesia uniuersalem respiciunt, cuiusmodi sunt catas, quae ad fidem attinent, e quorum numero sunt, ait bit siluestερ uester, determinationes circa ea, quae sunt fidei vel de fur . clarationes, quae ad fidei articulos, ad Ecclesia sacramenta pertinent vel quantum ad ea omnia, quae in sacra Scriptura continentur vel quantum ad bonos mores, veluti sunt etiam Decreta mecretales, in quibus Romanus Pontifex, diuina prouidentia praeuia, quae Ecclesis suae sanctae prouidere semper solet, errare nullo modo potest immo, ut ait Siluester cum alijs Cano silubstbhnistis ac Theologis, qui crederet dicitis in rebus Eccle ubi supra.
siam errare posse, ab haereseos labe alienus non esset. Cum igitur Canonigatio , qu est qu dam fidei pro 'sessio ad hoc actionum genus pertineat, quia per eam Sancit declarantur, ut xemplar fidei ac sanetae vitae in nostris necessitatibus inuocandi proponuntur cita caaetione Romanus Pontifex errare nullo modo potest tunc enim probationes attestationes humanae , falsaecse non queunt, quia sumuntur tanquam causi ut aiunt sine qua non, cum rati Cano ni Zationis praecipua sit assiistentia Spiritus sanisti, quae in huiusmodi retam ardua, tam l. necessaria, ita Romano Pontifici, scii Ecclesia Catholicae adhaeret, ut errare non valeat, tanto uniuersalis Ecclasiae bono perspecto , diuino l. pr O scit im
134쪽
sertim Saluatoris nostri promisso accedentes: Cum ve
nerat illa viri veritatis , docebit omnem veritatem , se
luti videlicet ac fidei necessariam. Et Ego rogaui pro Petre non deficiat fides iquasi dixerit, etsi ad horram, non tamen ad finem, vel, ut aiunt, finaliter deficiat. Quando enim, ut ait Turrecremata, Christus Ora uit pro fide Petri, orauit pro fide Ecclesiae suae, cui Pe trus tanquam Princeps caput praeesse debebat Vibguerius autem Ioannem a Turre cremata lalios Canon istas ac Theologos sequutus , ait Christum non orasse pro fide Petri, ut priuata persona erat, hoc est pro fide Petri tantum personali , sed pro fide Petri , hoc est Petri Ecclesiae, quae uniuersalis est: nec pro fide istat Viguerius aliorum Apostolorum, hoc est, pro Sedibus & Ecclesiij aliorum Apostolorum siue pro Successorum eorundem Sedibus, Ecclesiijs, quas aliquando errasse ac defecisse, solamq. Petri Sedem, hoc est Ecclesiam Romanam immaculatam semper fuisse iuxta in- fallibilem Saluatoris Domini promissionem fatendu est. Oud autem Beati Lucae Euangelistae audio rita nuper commemorata, silue Christi Domini promissio Petro prcstita, de Ecclesii Catholica Romana, quatenus ab alijs Ecclesiij distinguitur, intelligenda siit Cyrillus Chrysostomus, Hieronymus , Beria ardus , Anselmus, Albertus Magnus, Thomas Aquinas ali , praeter etiam Leonem . Agathonem, summos Pontifices, uno id consensu affirmant quorum verba breuitatis causa sitientio praetermittenda censeo. Ecca itaque Christi promissione Petro praestita et
Ego rogati pro te non desciat de tua: tu aliquando conuersin confirma fratres tuos duo in Petro, ait F. Gre o
rius unianis, peculiariter sese nobis osterunt consideranda, quorum alterum ad priuatam hominis personam alterum vero ad communem Ecclesiae utilitatem pertia
135쪽
ne . Quod enim Petrus Christum negauerit , hominis; quod autem conuersus, confirmauerit fratres , Ecclesiae erat illud proprium hoc autem commune . Ita etiam quod fides, quam Petrus peculiariter habebat, sit interius seruata, hoc ei tributum fuit quod autem sinceram fratribus fidem, ne Ecclesia in iudicio deficeret Vnquam, praebuerit, Ecclesii priuilegium fuit . eo inquit Christus rogaui pro te Petre ut non des at fidest x Ecce Petri fidei firmitudinem concessam ; sed in quem finem Θ in Ecclesii profecto utilitatem, ij verbis
indicatam tu aliquando conuersu , confirma fratres tus s.
Haec x tinnio, qui plura ibidem in eandem prosequitur sententiam Iudicium itaque Romani Pontificis, aut Ecclesii in js, quae ad fidem pertinent, nec fallere nec falli potest. Quoniam vero huic veritati nonnulla Summorum Pontificum facta refragari videntur, ea explicare necesse est, ut huius generis scrupulus ab animo eorum, qui nodum, ut prouerbio dici solet in scir-s quaerunt, penitus euellatur.
De Catholica Ecclesia infalgibilitate , siue in Libili certitudine in Canon L
et alione Sanctorum. Cap. X LI.
V sunt Romanorum Pontificum exempla , quae Catholicae Ecclesiae infallibili certitudini aduersari videntur. Horum unum ad Stephanum VII. quem dicunt VI. ad Ioannem IlI. quem dicunt IX. alterum vero ad Nicolaum 4 II. Ioanncm XXII pertinent. 2
136쪽
Dubitationis secandae membmm . Platina,
QV0d ad primum pertinet exemplum, Formosius, Ut Scriptores prodiderunt, dum esset Cardinalis, Episcopus Portuensis, omni Ecclesiastica digni rosm6si si late priuatus , laicalibus'. indumentis indutus , se ab . . 'μ' ii discedentem, nunquam nec Romam, nec ad Episcopatum rediturum iure iurando affirmauit. Hunc de inde contra iura sacramenti, ad Vrbem redeuntem i, necnon ad Episcopatum restitutum, aliquot post annis ad Pontificiam dignitatem assumptum, ob iuramen-steph. vis tum praestitum , verum Papam non fuisse credens Si phanus huius nominis VII omnia eius gesta irrita
E . tic P.pam credens , Stephani res gestas in lati probauit, Formosi acta in Concilio Rauennae restituit.
Dubitalionis dei ratio, solutio.
i mi in assii mant si autem Ecclesiam siue Papamem
-nx ficiam sedem pertinet, opinio autem ad persona , .aminiat Stephanus namque Formosum non Verum D, apag suita putabati Ioannes autu veru Papa eunde optabat:
137쪽
Dilitationis fecund e membrum II.
ALterum summorum Pontificum exemplum a no In sextubis piopositum est de Christi in Apostolorum teius pauperine quae ac fi lcm pertinet Nicolaus enim erb sign.
huius nominis III. Moannes X X II apud Aposto
Ilicae sedis hostes viii sunt altercari, alierum alter verbiu- in re ad fidem pertulente aduersui. P
Dubitationis declaratis , solutio.
PRO huius generis nodo dis luendo, temporum ac
paupertatum distinctioncm in incilium astercndam ccnseo duas enim duobus temporibus paupertates Saluatorem nostru na verbo, exemplo docuisse constat. De prima paupertate, quae nec in speciali , nec in communi quidquam propri admittebat, Christus Dominus loquutus est, uiri Discipulos suos ad praedicanduim
mittens dies it possidere aurum, neque argentη , neque blattiui pecuniam in zonis vestris: non peram in via, nec duas tum cas, neque calceamenta, neque virgam diuus enim est operarius cibo
suo. Haec Beatus Matthaeus, qui de Christo Domino
alio in loco ait : Filius hominis non habet ubi caput reclinet Mattha.
Primam igitur paupertatem Saluator noster Christus tempore praedicationis verbo de exemplo docuit ris q. tempore Christus rapostoli nihil ullo modo, hoc est, nec in speciali nec in comita uni possidebant, a bonis mulieribus necessaria sibi sumcntes, Ut Lucas Euat gelista tu δὲ scriptum reliquit. Hanc palamitatem in Christo fuisse, Nicolaus Papa declarauit, litteris Apostolicis a Dii. firmauit Ioannes aurem XXII. secundam paupelta ibi, tem, quae victui necessaria in communi possidenda admittit, in Christo fuisse Apostolicis etiam litteris X-plica-
138쪽
plicauit, haereticum q. esse illum, qui Christum Dominum rapostolos nihil in communi habuisse diceret. Hanc nim paupertatem Christus Dominus , parum RHIςquam pateretur , verbo item atque exenas do ' ' cuit, ut Lucas Euangelista cribit hisce verbis tuo 'miser os me sacculo, G pera, o calceamentis , imquid aliquid defuit vobis A illi dixerunt ibit. Dixit ergo eis: Sed μυς qui habet Dcculum , tollat semitiser a peram O qui non babet , vendat tunicam suam Nemat gladium. Hucusque Beatus Lu Glossi in ei: cuius locum Glossa interlinearis examinando ait: In
Turreef. l. Vρcri sti e nobis datur exemplum, ut nonnunquam causa i tan-2.citia .ad te de nitri propositi rigore intermittere Gymus . De loculis
autem, in quibus ea, qu e Christo, Apostolis ad sui, corumq. necessitates subleuandas seruabantur, Ioannes Dan. ia Euangelista testatur, dicens: Quod ficis Christus inquit Iudae fac citius. Hoc autem nemo sciuit discumbentium ad quid dixerit ei. Quidam enim putabant, quia Oculos habebat Iudas, quod dixisset ciuestis Eme ea , quae opus sunt nobis ad diem festum aut egenis ut ia, Pr liquid daret. Haec de loculis. Quo in loco S. P. Au--T. gustinxi iii H si bat ergo Dominus loculos, o a fidelibus
, I ii Ohiatico scris ni a suorum necessitatibus e ali s indigentibus q. 1.Hab tribuebat. Haec Augustinus de vita Apostolorum inocommuni, de qua in Actis Apostolicis legitur in haec
Rist. verba Multitudinis Atem credentium erat cor num c animama: necare quam eorum, quae possidebat, aliquid suum si dice- MIederant illis omnia communia . Haec S. Lucas in Actis
Apostolorum, ubi de huius generis vita, quam sanctae s at . Religiones imitantur, venerabilis Beda hunc ait in mo,
a ' sunt Nomnia communia in Domino , Coe obita vocantur quae ita tanto felicior, quanto statum futuri se i Gonis culi imitatur, ubi tomia communia, quia Deus es, omnia in omni-
ὸ Haec Beda Sanctus. Vtramque igitur vitam, quae piopriam persectionis Euangelicae retinet formano, Christus
139쪽
Christus Dominus & verbo' exemplo , diuersis semen temporibus , docuit. Hinc ex secundae vitς exem plo , quod victui necessaria in communi possidenda admittit , persectioni Euangelicon ullo modo derogari Ndemus quia ut ait S. Thomas in Summi, perfectionis
natura iis, quam ali essentiam vocant, non in pau s.Tho.2.3sertate, quae ad perfectionem perueniendi exercitium ζ q '' instrumentum est, re vera consistit, sed in Christo Domino sequendo, iuxta Beati Hieronymi sententiam. Hic enim , dum a Petri apud Matthaeum perpendit ver Matth. ν ba Ecce reliquimus omnia, s sequuti sumus te, quid ergo crit nobis λ necnon Christi responsum Petro datum,eXami nat, inquit: Undixi Christus scilicet tui reliquissis om Hier.to. nia , hoc enim Crates fecit Philosophus, ct multi ali diuitio con tempserunt: sed qui sequuti e lis me: quod proprium Apostolorum es , atque credentium. Haec Hieronymus Euangeluca itaque persectio aliquid in communi habere admittit, solam l. solicitudinem, ut ait Doctor Angelicus, superfluam , non necessariam prohibet apud Matthaeum
dicentem: Π soliciti sitis quid manducetis , aut corpori vestro Matth. 6. quid induamini.
Nec huic doctrinae refragatur illud alterum Salua toris nostri dictum apud Euangelistam dicentem Matth.ε. lite soliciti esse in crassinum cruItinus enim dies solicitus erit βι-bi ipsi si Dicit dici maluia sua. Hanc enim sententiam . TQ 'Hieronymus hunc in modum exponit Sunici nobis prae Ur
sentis temporis cogitatio uturorum curam, quae incerta est, Deo relin Hom. s.
. ruimus Sanctus Ioannes Chrysostomus eam explicat hi - ' sce verbis Ἀμssicit labor, quem pateris propter necessaria: noli de superfluis laborare malitia enim diei pro labore sumitur. Sanctus P. Augustinus eam in haec verba interpretaturi Aug. l. r. cum aliquid boni operamur, non temporalia quae significantur: per crastinum , sedaterna cogitemus. Haec de superflua re monte citum temporalium solicitudine obiten occasione suadete. Dio 3 '
140쪽
ijs itaque, qui ali iiii habent incommuni, per
sectioni Euangelicae non derogatur immo hanc Vicae perfectionem a Christo Domino verbo & Xem plo nobis monstratam ac declaratam fuisse constat.10 η x ij Id quod Ioannes XXII in litteris Apostolicis assi r-οῦ ἡ mauit, illumq. haereticum esse declarauit, qui Chri- stum Dominum nihil in communi habuisse diceret Nicol ii, inae sane sententia Nicola III qui Saluatorem
: ' nostrum nec in speciali nec in communi aliquid habuisse declarauit, non aduersatur, si tempora distinguantur . Christus nim loculos aliquando habuit aliquando vero non habuit: quae prosecto propositi
V Qtr ne tanquam subcontrariae, non autem contrari. e V
IPTI . rar esse posunt, ac reipsa sunt verae. Oculo namque Saluator Dominus suae praedicationis initio non nabuit, ut ait Nicolaus III sed parum ante quam pateretur habuit, ut Ioannes XXII fatetur. Nemo igitur eorum Pontificum ullo modo errauit. Nec Ioan nes Decreta Nicolai reuocauit, sed declarauit.
Nicolaus enim lis de Ordinis Minorum Fratribus dixit Fratres minores in rebus oblati eis nihil iuris S domini habent nisi solum simplicem surru frucitum denudatum ab omni iures dominio, atque proprietate tam in speciali , quam in communi. Ioannes XXII decla aut , haec Nicola vel ba dcbere intelligi in rcbus, in quibus usus a donuitio ei aut proprietate separari potest, veluti sunt res immobiles, multae item mobiles ; non autem in rebus, qu usu consumuntur. Dixit etiam Ioannes, Fralles m mores ius tendi habere j item in rebus quibus utuntur: quod iuxta Nicolai Licitum csse declarauit. Turre r.l. Nec ob id, ut ait Ioannes de Turrecremata , Nicolao prae iudiciuna fieri credendum est; quia ipsemet Nico ius insae.' in sua Constitutione expresse scribit, ut Fiatres in rebus dub-