De canonizatione sanctorum commentarius, hoc est, De definitione, auctoritate, & antiquitate; deq. causis, & ordine iudiciario canonizandi Sanctos; de miraculis item ac de rebus, quæ veram declarant sanctitatem, necnon de honoribus, qui Sanctis deben

발행: 1601년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

In Canon iratione sonor m. inratione docuisti da nobis in eodem Spiritu

recta sapere de eius semper consolatione

gaudere. Per Om. In unitate eius dena Spiritus sanisti,&c. Hac ratione pronunciata, Orator Principis, vel Cardiar alis cum Adbio dato , noli ine item Principi silppliciter, ut aiunt , instanter, instantius, inst. n-tissime pro tertia vice CataoniZationem celebrandam postulat. Tum iecretarius, id, quod petitur, Roma num Pontificem , Deo fauente, facturum respondet Beati N. vitae iam innocentia, sanctitate miraculorum splendore illustrata, satis abunde perspecta. His tandem rite praestitis, Romanus Pontifex iri solio sedens pluuiali mitra insignitus, Cano ni Zationis Decretum pronunciat in cana verborum sormam quam suo iam conscriptimus loco, dum de amplissimo Canonigationis apparatu, caeremoni j in ea obser Pa , sq. x uari consue is suminatim, vel potius adumbrati iri omentionem faceremus quas Omnes amicorum tortatu hoc loco singulatim apponere libuit, ut nonnulla scitu digna, quae declaratione indigent , explicentur

Deci et Carioni Tationis rite , ac solemniter pronunciato, necnon Indulgent ijs, quae, uti iam diximus , ,, cum Decreto in dicuntur, promulgatis, S R. E. Cardinalis, vel Orator, Advocatus, Principis nomini: ,

debitas Romano P cintilici gratias agunt, Bhi aq. Cataonia attonis conficienda suppliciter postulant, Papa rei po- dente: DECERNIMVb. Ad huius verbi pronunciationem, Ad uocatus irioton OzariOS, Otarios . praetentes ro rare solet, ut ad perpetuam rei gestae memoriam publicas tabulas curent conficiendas . Omnibus hisce rebus actis, ad spiritalem nivcrsae Vrbis, E c Lue iii siclesiia laetitiam, ad tantae rei gestae Veneration ira tu a decla-

152쪽

ra Caeremonia

decIarandam tam in Adriani mole, ni nc Arce sancti Angeli nuncupata quam etiam in se intacti et ii torni eiu a bellica, quae Bombardae vulgo appellantur maximo plane n maero displodi solent, ita vero, Vt terribili boatu stum crepitare, terra quati, ac tecta

denique nutare vidcantur, clangore tubarum, soniti q. campanarum atque Crga notum priculo. Inter haec agenda Summus Pontifex ad laude 3, gratias Deo agendas, Hymnum, aut Canticum, cuius initium est, Te Deum lacidamus , cantando Xorditur quem Chorus prosequitur Hymno autem complet , N. R. T. Cardinalis Diaconus cantando L. Cia rivi bis eale Cantores respondciat mi dum cs iciami,' promission:bus Christi; Papa deinde Orationem de Sancto canonigato decantat. Post rationem decantatam , S. R. E. Cardinalis Diaconus Euangelium in Pontificia Missa cantaturus, alta voce ait: Confiteor Deo omnipotenti. cetera in confessione dici solita, in qua post Sanetos Apostolos Sanctum canonizatum nominat idem i. in Absolutione facit Papa: qui deinde indulgentia, quae in Absolutione dari solet , promulgata, Tertiae ilicium inchoat, eandem Choro prosequente, dum vestibus sacris ad Missam pontificia solemnitate

celebrandam induitur. De blationibus in Missa Canoni rationis feri consuetis.

Tereiae ossicio expleto Missa sacrum vel de Sani' o canonigato, vel de illa diei solemnitate, si qua in die Canonirationis eueniat, solemni ac Pontificio ritu cum commemoratione Sancti canonirati decantatur. In offertorio autem tres S. R. E. Cardinales, quina Canon iratione ludaces olim fuerunt, hoc est primus Episcopus, primus Presbyter, ac primu Diaco mi Sa rae Rituum Congregationis; irincipis alicuius Cauonsetationem postulantis latore item tres , aut

unus,

153쪽

In Carnoruga ione Sanctorum.

unum vel Eouis Catilinalis in Oratoris locum a Dpa lectus , cst riuri a innia, quae in Missa Canonizationis offerri solent, myster ij plena Primus Cardinalis oster duos et eos, satis quidem magnos: primus autem Oratorum, vel aliquis in

Oratoris locum Cardinalis ccrcum Unum, duas'. Tur ture vivas in cani stello aurato inclusas. Secundus Cardinalis duo sciscit panc praegrandes; Vnum auratum, alterum argentatum Grator, vel aliquis in oratoris locum Cardinalis , alterum offert cereum , duas l. columbas albas vivas in cani stello item

argentat inclusas.

Tertius Cardinalis duos ados offert exiguos, vini plenoc unum auratum, alterum argentatum. Orator, vel Cardinalis in Oratoris locum, tertium offert cercum, lani stellum varijs pictum coloribus, vivis'. aviculis diti ei si generis plenum. Indulgentia in ne Missae. Onanibus hilae rebus rite oblatis, summus Ponti sex Misam maxime solemnem prosequitur cum caerem Onijs, mysterio tum plenis, quas breuitatis aula omittendas hoc loco censeo. Misa tandem completa, . R. . Cardinalis Decanus plenariam Indulgentiam iuxta formam Ecclesiae consuetam omnibus illic praesentibus indicere solet.

et an scis riη ac cereorum uentiones declarantur

Haec de cae emota ijs, nunc de rerum oblatarum significationibus superest dicendum. Omnia enim, quae in Canonigationis solemnitate osserri solent, mysteriorum plena sunt, maloii l. X parte a primitiuae Ec- classi ritibus ortum habent, ut in quarto Sani orum Apostolorum Cano ne videre licet, ubi haec leguntur Cari n. A verba offerre non liceat aliquid ad Altare praeterno 'st xl x

154쪽

ru, ill

i a s Caeremonia

miama, id est, incensum, tempore, quo sacra celebratur oblatio. Haec in Canone, ubi primitiarum vel nou O-rum fructuum oblationes in primitiua Ecclesia fieri consuetae commemorantur. Per animalia vero, qua

inibi offerri prohibentur, sacrificia, quare lege anti- qua per sanguinem .animalium caedem 1 templou Curi fiebant, ut Balsamon interpretatur, vetantur, sacrificiumq. fieri iubetur incruentum, tribus iam figuris, Gabriel Biel teste, adumbratum , prius videlicet in Abel

'' deinde in Abraham i postremo in Melchisedech, qui

cum Sacerdos est et Iae altissimi, offerens pane linu, nostri sacrifici ritum figurauit sua persona persi Hobri . nam Christi, qui est Sacerdos .facrificium , repraesentauit. Ad hoc itaque Altaris sacrificium a Melchisedech in pane ac vino adumbratum repraesentandum, panis, vinum in solemnitate Canonigationis offerri solent, quando scilicet summus Pontifex in Altari, panem: vinum ante consecratione pro immaculata Hostia immolanda ose et Ad eiusde insuper tanti sacrifici venerationem prasiadam celei cum pane ac vino in eadem Missa parte, quae offertorium nuncupatur, octferuntur , ut ex eo nuper commemorat collio itur Canone. Turturcs, atque Columbae albae, aliae l. ue

lis, i. d lacri item mysteiij non carent, ut ostendemus vi

on .s hi inter ratios, si stos'. mos referendis, explicata.

de rufis Optime meriti, Ut an ac impias Ethnicorum super N O ' Olerent atque Oblitcrare tu, ali Quot acia, Durit .e. P instituta, quali superstitionum antidota obser-

de facris litibus

ad superstationes At: rpandas magna cum pietate institutis

155쪽

In Canomet alione Sanctorum ras

stitutis , Commentario explicauimus dissus quis

dem. Quae sane omnia silentio nunc praeterinittenda sunt, ut antiquam sacram Canonizandi originesia prius demonstremus, deinde vanam Etlinicorum Imperatoribus fallos inter deos relatis superstitionem redarguamus. Hac re statim praestita, sacrum in Misse fixa noni rationis ritum offerendi aves, mysterijs pie num, explicabimus, cxplicatum l. comprobabimus, ne sacer ac pius Canonigandi Ritus a superstitiosa vana Imperatorum consecratione originem ullani habe

re credatur.

Quamuis nonnulla, uti diximus, ad vanas .impias Ethnicohum superstitiones abolendas, in Ecclesii Dei fuerint introducta ianoni ratio tamen Sanctorum nunc fieri conlueta , originem , aut potius imaginem quandam traxit x varijs Scripturae Sacrae locis, dum in ijs Ecclesii Sancta quorundam Patrum sanctitatem egrcgij cxemplis illustratam , Ommcndat, nobis i in itandam proponit, ut in Libro Eccle siastici in Epistola Beati Pauli Apostoli ad Hebraeos videre licet. Eorum Ulcm C non j I xj hii , si, festus dies Machab is, ob martyri diu non pro Chri . . . . Y sto in Evangelio , ut S. P. Augustinus ait , reuelato, scd pro Christi nomine in lege velato perpessum , caecepi is non celcbratur quia illi in tempore plenitudinis gratiae, ut ait Viguerius, non fue sa i

runt , sed ante Verbum incarnatUm , e scilicet tem ro . vet

pore , tuo nondum in caelum ascendere poterant ob culpae primi Parciatis reatum lymbo inclusi. Prius cnim, ut banctus inquit Gregorius ille Magnus, quam i Greg. Pedemptor nouc morte sua, hi mani generis poenam i solueret, cos etiam, qui caelestis Patria via sedlati iesio . z. sun post gressum carnis, inscini claustra tenuerunt;

non ut poena quasi Peccatore sic teret, scd ut eos iii Iocis

156쪽

ra Caremonia

locis remotioribus quiescentes quia necdum interces diomediatoris aduenerat ab ingressu Regni reatus priina culpae piohiberet, quos tandem Clirilius Dominus, dum in caelum asseclidcret, secum dii cit. Hinc Sancti Patriarchae ac Prophetae omnes in Litani; inuocantur, multi l ex i)s in Martyrologio Romano gloriose recensentur. in aliquibus Christiani Orbis locis v

nerantur, Quorum nulla ro item sulat, Iob, Samuel, Hieremias 5ymeon Zacharias, i 3yses: hoi uiri

enim solemnia Venetijs laeserti: celebrantur, ibi I. sunt templa Deo in corundem memoriamis honorem erecta. Zaccharia autem, patris sancti Ioannis Bapti-st e caput Roma in Basilica Lateranensi magna veneratione asseruatur, ac de eo diuinum ossicium recitatur. Nonnulli vero, qui in Vetelis Testamenti fine, ac Noui principio fuerunt, ab uniuersali Ecclesia solemni coluntur festiuitate, vestiti sunt Anna, Genitricis ci Mater; Ioseph Genitricis eiusdem Sponsus; necnon Dei para semper Virgo, quae Christum Dominum, Sanctorum i sanctum in utero suo gestauit, ac peperit; Ioannes Baptista, qui Christum di it de- Dion strauit. baptizauit. R ei quoque Cataonizationis formam in no-A 3 1 uo Testamento , praescit m ei in Actis Apostolicis videre est , in quibus Sanctorum noui Testamenta gesta sanctitatis plena, recensentur,4 commendantur , no Ois'. imitanda proponuntur , eorundemum caelo viventium fessus dic celabratur . Hec lacra' antiqua Canon irationis hiragine , qua pau-

tein suscepit , ut caelis rebus , quas in quinto huiusce

157쪽

In Canoniratione Sanctorum

iuste Commentari nostri capite conscripsimus , videre licet. Nunc teliquum est , ut Ethnicorum e ror in consecratione Imperatorum , superstitione ac

vanitate plenus, explicetur. Ei micorum superflitio unitatis plena explicatur

Ethnici nefarios saepe homines , multis sceleribus sagitijsq. respersos, ut Franciscus Penia, Rotae Auditor, vir sane eruditissimus , atque utriusque iuris peritissimus recte inquit, vanissimis superstitionibus in numerum falsorum deorum referebant, cis'. immeritos decernebant honores Romanorum namque Impe

ratores, qui superstitibus iiijs, vel succe bribus, ex hac vita decedebant, in ipsis funerum instis persoluendis , dum eorundem corpora cremabantur, inter diuos, ut Herodianus in Seuerianis exequiarum iustis diffuse scribit , referri solebant inter os relati dicebantur , cum primum Aquila Imperatoribus dedicata . igni pyrae subiecto , ex intimo aut cXtrem tabernaculo , tamquam e fastigio quodam dimittebatur, quae in caelum animam Imperatoris de-krre stulte credebatur , sicut idem refert Herodianus , atque in varijs Imperatorum cernitur numisimatibus, in quibus non solum haec inscriptio legitur. CONSECRATIO , vel Deificatio, quam Graeci potheosim vocant sed Aquila item, pyra , seu affabre facta lignorum congeries ad ipsam superstitionem insinuandam repraesentantur. Quae sane res a Canonigatione ita abhorret, ut nullam penitus assinitatem cum ea , ut ostendemus , habeat: immo qui aliter diceret , aut amens , aut maledicus haereticorum imitator censendus foret Caeremoniae sacrae 3 leris plenae.

Quamuis itaque dicta Ethnicorum inter falsos si-dios'. deos , seu potius inter Veros daemones rela- tio,

158쪽

tio , mera superstitio , impietatis adololatriae plena dicenda sit , quippe quae stultitia illorum erat, qui in verae fidei, ac sine veri Dei cognitione Vi

uebant , ainonibus seruientes qui 1 inanis glo ria mancipia erant , quorum tandem virtutes ad ema 'el: ' ' i in cum non relatae, ut Sancti Patris Augustini, D. ἡ Vtar Verbis, Vitia erant potius, quam virtutes immoto. s.&to tota ita, sicut idem sanctus Doctor, ali Theolo. ό gi illi nant, Omnes'. aetiones ad idola relatae pecca-

id. lib. a. ta erant sacrae tamen caeremonice Christianae Reli-: gionis iam in primitiua Ecclesia a sanctis Apostolis s.1 lib. i. di institutae, in sanctis Ecclesi Patribus ac Romanisu. PQHi is, ibu paulatim auctae, augustissimis mysterijsa si non carent, Vt B. Dionysius Areopagita inquit, dum

Theol c.; quanam ratione Sancti Apostoli caeremonias institue- bibi, rint, in hanc docet verborum formam Principes nostri, hum.n. i. hoc est Apostoli , ilibus signis caelestia sacramenta Gxerunt. sub humavis imaginibus res diuinas tradiderunt, in materiali figura malentatem Piritualem repraesentarunt, ut pro modo, ac ratione capsus nostri, figuris visebilibus, quas adminiculis quibusdam ad 'steriorum auguritiorem me iramiam

Dionys subvehamur. Haec Dionysius de sacris caeremonijs in E i. ita clesia sancta institutis, quae sicut folia Stapletonus in in h. e. i. hunc DionysisIOcum ait arbores ornant, .cortex si stentat quamuis fructum non proserant; sicut etiam iagna vitem sustinent, tepes non nutrit plantas, sed seruat; sic caeremoniae externς quamuis per se actus pietatis non sint, ad pietatem tamen ac religionem conseruandam atque fouendam mirum in modum conducunt caeremonij namque catholicae Ecclesiae visis auditis atque intellectis, homines ad pietatem excitantur, Gque ad seruorem accenduntur.

Toturum I COIumbarum oblationes explicantur.

lnarum itaque auium oblationes in Missi Canoniz tionis

159쪽

In Canonicatione Sanctorum aso

tionis praestari consuetae, ut eo, unde digressi sumus, reuertamur, mysteriorum plens sunt, pium sensum aut si- .gnificatum fouentes, in se conseruantes Columbaenilia, quae felle caret, Christi Domini, in cuius or dolus non fuit, mansuetudinem significat Turtur Uero temper gemens, Christi gemitum in passione adumbrat. Cetera aues significatum Christo Domino, qui

erat in cruce immolandus, congruentem non habent: hinc eas, non alias aves, ait Tostatus, in sacrificio veteris Testamenti Osferri Deus mandauit Sacrificia enim , quae inici cri Testanaento fiebant, aliqua in Testamento nouo facienda, praesertim vero Christum Dominum in cruce immolandum adumbrabant. Onia vero Sancti sunt imitatores Christi instar Beati Pauli Apostoli dicentisci Imitatores mei Itote, cui di ego se lidi, qui Sanctorum sanctus cst, rian istorum effeeior propterea turtures columbaran Visa post canc latratios ac baetorum offerentur ad ea mi inuanda , in qLibus Chrisbum Dominum imitati fuerunt Sancti e quoru numero sunt omnes, qui ea faciunt, quae a suis imitatoribus facienda docet Chi istus hisce verbis: Qui utili venire post me, abneget semetipsi im tollat crucem suam , O sequatur me. Per sui ipsius abnegationcm, fellisi ut radiae eram carentia in sinuatur, hoccst, abdicatio prauae nc, quam per clorigenes interpretatur Per crucem vero Praeparatio animi ad perferendam crucem ictatilletio corporis per abstinentiam vel afflictio animi per commilcrationem erga proximum significantur. Cruccm abstinentiae habuit B. Paulus dum diceret Cassigo corpo meum, seruitutem redigo Crucem quoque commiselationis habuit

dicens silis infirmatur, Θ ego non nor ' πιι scaudati catur, et ego non uror. Duo aute sunt ab stinentiae genera quo iu

passis Isau

Alphonta

160쪽

S. Cypr. c.

Ut Caeremonia

coerceatur, ae tandem ab ijs, quae tactu gustu, vim decipiunt hominem, sensus viriliter reuocetur, ac io lanter abstrahatur . Alterum abstinentia genus est pre' tiosius atque sublimius, naotus animi regantur, illius' per tu ibation modestiarii aquillitate placenturi iraeitcac supcrbiae impetus quasi sera bestia refraenetur, quotidie contra vitia litigetur, ac veluti censura quadam, auster a te virtutis, pugna denique quodam modo cum homine interiore conseratur. Haec X Maximo Taurinensi de duobus abstinentiae generibus, in quibus Sanctica non irati sese exercuerunt, imitatores Christi facti sim t. Quae sane omnia si recte perpendantur , in sui ipsius abnegatione, atque in cruce perferenda consistunt nec non ad columbae fellis carentiam, ac turturis gemitum, ad eorum l. significationes Christum insinuantes referuntur. Propterea Turtures, columbae in viislata, Canonigationis Sanctorum, qui Christi sunt imitat res, osterri solent. Huc accedit pro veritate confirmanda , quod columba est auis non solum innocua , sed etiam pudicitii viduitatis continentiae symbolum, quia nam unus tantum masculus nouit. Hinc in rebus sacris, columba una oblationem ita nonnulli accipiunt, ut coniugi tam firmi ratione habita, nos quoque mentem stabili firmitate perseueraturam Deo, uti vero O iugi, ac sponso Christo soci cinus Origenes insuper citat Apostolum, qui de charitate loquutus, columbam protulerit.Sanctus item Cyprianus tam vita sanctitate , quam facundia clarus,in js, quae aduersus Nouatianum pro Vnitate concordia l. piorum omnium de columbas crapsilinisce verbis idcirco in columba venit Spiritus Sanctus Simplex animal. laetum est, non felle amarum, non morsiibus ruum, non unguium laceratione

violentum. Haec S. Cypcianus de tolumba Baz

i tena

it cit

SEARCH

MENU NAVIGATION