장음표시 사용
101쪽
Commentarius. 7Ique Concilium Tridentinum nul hi noua miracula ad-Condit. mittenda esse decernit , nisi recognoscente' appro i ii ' bante Episcopo qui simulatque de ijs aliquid com-ὰ hesi pertum habuerit, adllibitis in consilium Theologis, WiUS ii)- alijs p ijs viris, ea saciat, quae veritatiis pietati con-i
sentanea iudicauerit. Haec ex ficro an sta Synodo Tri- non dentina . Miracula idcirco absque Episcopi recognitione atque approbatione, ac sine Theologorum consillijs admitti non deberat. Testes insuper in hanc rem tam grauem 3 arduam is adhibendi sunt de singulis eorundein miraculorum circumstant ijs diligenter interrogati qui, Vt Lia i Orcm overitatis, rerum l. citarum testificationem efficiant, con- testes de unc eadem re si debent plures qui Asch H. dem si enim unus de re singulari, alter vero de re 'ς-P testetur altera, tanquam testes singulares, ut iuris pcritissimis placet, nihil profecto probant: quorum v v id lite
mero item sunt qui in aliqua testificatione scienti
dis miraculis, quorum conditiones proprias , qui ve I lautus fir miracula praeseserunt,4 aperte declarant, loco iam '' suo explicauimus, multo quidem fustius, quam alij, atat hi qui de hac materia superficie tenus scripserunt in ludi hinc ea in medium afferre non bet, sed dii 'bib quaenam illa sint, quibus in Ecclesia mi in. d.
litante quis intc Sanctos connu icti l merari queat, Xplanabimus antequam ordinem iudiciarium in Ca-
tione obseruari consuetum aggredia
102쪽
Decanoniratione Sanctorum cessaria pro Sancto in Ecta a militante
M. REGORIUS huius nommis Onusi libri Decretalium Auctor oui qua
ς ficatu vixit, qui a in libro Decretalium
pediem canonigando, ex instituto Prς- S. Franci- dicatorum adiutore usus est; dum sanctum Franciscuiri Assisinatem, Perusi , Anno Domini Iaa 8. anno autem S. Anto sui Pontificatus secundo Sandium Antonium, de Paduam dictum Spoleti, Anno Domini a 32. sui Pontifi-S Dominicatus sexto Sanctum Dominicum Reate, Anno Domini 123 si ii Pontificatus octauo Sanctam q. Elisabeth , Andreae Regis Hungarorum filiam, Per viij, Ans Elica nomona. 233. anno sui Pontificatus non canoni-Zaul , normam canoni Zandi posteris fere praetcripsit vi videre si ex eiusdem litteris Apostolicis, quas x Bibliotheca Vaticana desumptas Gerardus Volsius Nan-Cerardus der, vir pius truditus, necnon de bonis litteris, prae Vi Φμβ sertim vero de Ecclessiasticis libris optime meritus, in lucem emisit. Vt autem multa Gresorio ix digna, quae diistis in litteris sparsim leguntur, silentio praetermittam , hoc loco ea tantum apponam , quae in litteris Apostolicis ad canonigationem S. Antonij, de Padua nuncupati, pertinctibus scripsit in hanc verborum formam . hoc Sanctus
h bcatur apud homines in Ecctim militante, duo sunt necess ria virtus morurn, T veritas signorum , merita videlicet e miracu tu, γ haec Iolla sibi ad inuicem contulantur, cum nec merita
103쪽
sine miraculis , nec miracula siue meritis Iene fusiciant ad perhibendum inter homines testimonium Ianctitatis . Sed cum merita fana praecedunt, O clara succedunt miracula, tunc certum pra-bent indicium sanctitatis, Vt nos ad ipsius venerationem inducant, quem Deus ex meritis praecedentibus , signis subsie Iucntibus exhibet renerandum auae duo ex verbis Euangelistae plenius colli. guntur: Illi autem profecti praedicauerunt ubique Domino cooperat 11,i e. te,s βrmonem confirmante sequentibus signis . Haec Gregorius
de rebus necessarijs , quae in Ecclesia militante an
Ctum declarant. Quae sane omnia, fusius quidem a Doctore An s. Tlib. 1. gelico , nec non a Beato Antonino ab alij cnar et 8 i. ar. rantur. In hanc item sententiam plura videre licet in octauo huiusce Commentari nostri capite, Ubi quaenam . Ant. 7.p. in eo, qui canoni Zandus est, requirantur , declaraui , ''mus. Ex eo denique, quod Ioannes Chrysostomus de Pa- i
sanctitate scriptum reliquit , colligi potest, quid pro P ' Sancto declarando requiratur. Ait enim Chrysostomus:
Quid en Sanci ' MAin , purus , mundi , ab omni reprehensione Io. Chrys. alienus, qui tiliam vil omnino praebet ansam. Haec de rebus, i hi 'quae sanctitatem cuiusque declarant . a s Nunc reliquum est , ut, rebus ad Sanctum aliquem in Ecclesia militante declarandum explicatis, ordinem canonigandi iudiciarium, cui haec omnia maiorem in modum deseruiunt, aggrediamur. Ordo
104쪽
ruratione Sanctorum ordo Iudiciarim in canonicatione ob era 'ri confluetus. Cap. XXXIV.
QCLESIA sancta Dei, ut S. P. Au
gustinus in libello de poenitentiae me dicina testatur , non nisi publicis te-
axit documentis certior fa- sta, de aliquo homine sententiam di-
cere, aut iudicium pronunciare leta Hinc iuxta Romanae Ecclesii a ritum Aectiones duodecim, ali duo ab hinc saeculis ad lianc usque diem in Canonigatione praestanda celebrari consueuerunt: nam in primitiua Ecclesia tot actiones in usu non erant: tunc enim ex fidei seruores, Christiq. meritis miracula in alia opera ita erant euidentia , quod aliqua tergiversatione occultari non poterant. Adde etiam quod antiquitus Sancti ut plurimum erant Martyres, de quibus, ut ait sua in summa Ostiensiis, tanta inquisitio, Quanta nunc de Consessoribus, non fiebat sat enim est, si de Martyribus miracula diligenter examinentur, propria martyri causa inquiratur causa enim, non mors fici martyrium, ut ex Augustini doctrina expli' catum iam fuit . Quaenam vero de Confessoribus inquirenda int, nos item suo recensuimus loco. In Concilio Atricano, in quo sermo habetur de veneration e Sanctorum, ut tiam videre est in tertia Decreti parte, non ita de Martyribus sit mentio, vel ob rationem nuper assignatam, vel quia tunc temporis de Confessoribus iaciaduna solemnia celebrari solebant, ut Beatus Antoninus in tertia parte lumina ait hanc ob cautam , sicut Innocentio huius nominis III. placet, in sa-
105쪽
in sacro ita Canon nulla Confestarum haemoria oreperitur quia Canon isse prius fuit editus, eodem
Innocentio attestante, quam memoriam Confessorum a Innoe lib. Ecclesii celebraret. Nam omnes fere Sancti ait ipse M ta in Canone commemorati, Siluestrum praecesscrunt, Ioan Alex. de anes Paulo, Marcellino Petro exceptis, qui proximo successerunt. Ecclesii vero post Beati Silii est ri tem ' pora sanctorum Confestarum memoriam Venerari, eorundemq. canonigationem celebrare coepit , in qua praestanda duodecim Aetiones obseruari solent, quae infra statim declarandae Proponuntur.
Actiones in anoni rati ne alisu Sancti requisitae, Ex Augustiano Triumpho . a 6 art. r. Casianae p. 1. ccii id. o. Viiaruerio de Viri. d. v. roq. 'er. q. crisi sua cap. I. de Reliqui s. Neneratione Sanctorum
RINCIPES inprimis, aut opi:mates cum Populis locoruin Romano Pontifici canoni Zandum proponunt, eiusdem vitae probitatem, opera, miracula explicantes. Id quod pluribus mensibus atque annis interiectis frequenter ac supplici ic quidem faciendiam censetur, ut a prorogatione veritas rei clarius in dies lucescat.
SI, fama sanctitatis crebrescente, magnaq. miraculo rum ficta in dic acccssione, supplicibus postulationibus . indesinenter quidem insistatues Romanus Pontifex in Conisistorio, quod secretum vocant,S. R. Cardi-
106쪽
cardinalibus canonigationem suppliciter ac tot vicibus postulatam proponere consueuit Deoq. in Consistorio decerni solet, ut in Patriam ac Prouinciam illius , qui canonigandus est, pro notitia corum, quae de nunciata perunt , suscipienda scribatur . Publica sanctitatis miraculorum fama, populorumq erga canonigandum deuotio, id genus alia, Episcopis, honestissimis viris , vitaeq. integritate insignitis dili genter ac generatim inuestiganda committi solent.
Actio III. SI Episcopi, viri integerrimi ea omnia, quae de
homine canonigando scripta iam fuerant , Vera
esse respondeant δε omnino affirment , in Consistorio item secreto S. R. E. Cardinales a Romano Pontifice sententias rogantur , num scilicet sanctitatis .miraculorum fama speciatim inuestiganda committi debeat
Actio IV. SI veritatis indagatio speciatim committenda censeatur ijsdem vel alijs Episcopis ac viris intege
rimis scribendum est, ac Diplomate Pontificio mandandum, ut veritatem ipsam, primum de fama moxi de vita, hoc est de misericordiae operibus cuna Vera animi cinistione vel humilitate coniunctis ciertio loco de miraculis, ct quidem omnia diligenter, exacte, prudenter, ac fideliter iuxta formam in Diplomate
prae scriptam, necnon iuxta articulos in eodem Diplomate comprehensos inquirant. Omnia hunc in modum cxaminata, necnon sigillis munita cinclusa, ad Romanum Pontificem mittuntur.
107쪽
Commentarim Actio V. HAec tandem ad Romanum Pontificem missa, in
Romana curia aliquot Rotae Auditoribus, quos Papae appellanos appellant, vel alijs auctoritate , prudentia, doctrina insignitis committi solent, ea tamen legi, ut omnia diligenter pensitent, titulos tenaac notas, conclutiones inde conficiant, suumq. ipsorum ijs in rebus omnibus iudicium sincere subij ciant. Actio U I. O Mnia dictum in modum ab Auditoribus Rotae, aut ab aliis honestissimis ac dotii silanis viris dispotita, diligenter at omano Pontilice,' a sacro Cardua alium Collegio veluti trutina tradam examinantur,ijsdem Cardinalibus sententias rogatis, num scilicet omnia Xacte comprobata videantur, ita vero, o Canonigati iure admuti queat
HIs rite peractis, si summo Pontifici Canonigatio iure celebranda videatur , id in Consititorio quod secretum vocant, definiri solet.
Actio VIII PAtriarchis, Archiepiscopis, Episcopis & Abbatibus,
tunc in Urbe commorantibus, ad Consistorium si mipublicum conuocatis, Romanus Ponti se narrat ea, quae in causa Canoni Zationis acta sunt ac legitime probatari secreta tamen dcfinitione suppresia, quae in praecedenti
108쪽
denti Consistorio facta iam suit omniumq. tam Cardi'nalium, quam Praelatinum sentcntias exquirit Acilio IX.
CErta deinde in eodem Consistorio semipublico
dies Canonigationis astignatur, qua omnes adcer' tam Ecclesiam,Romanus videlicet Pontifex, S. R.E. Cardinales, Prauati cum uniuerso Cleri Populo con
Actio X. SAn scissimus D. N. Papa sermonem habet, procesi
sum recitat, probationes commemorat, adstante'. omnes ad cXcrandum Deum cohortatur, ut in eo tam graui, tam l. arduo negotio diuinam sibi opem largi: tur Denique omnes genibus sexis orant;&cantatur j mnus . ex creator Spiritiu.
Actio XI. HYmno decantato silmmus Pontifex ab orationesiurgens , illum, de quo agitur, Sanctum esse definiendo declarat, Sanctorum l. Catalogo adscribendum,&ta: aquam Sanctum venerandum, ipsius'. festum diem singulo quoque anno celebrandum esse decernit
Zationis pronunciata, Hymnus Te Deum laudamus decantatur quo tandem complet , Romanus Pontifex in hon9rca Sancti canonizati Missam ritu maxia
109쪽
me solemni decantat atque hunc in modum Canon, vatio praesens in tempus absolui , terminariq. solet Nunc reliquum est, ut videamus, an ordo iudiciarius, quem explicauimus, in singula quaque Canonigatione sit obseruandus.
An ordo iudiciarius superiori loco explicatus, tam in Canometatione I Iari rum, quam
Cap. XXXV. V DICIARIVS ordo, ut Augustino Aut , ci- Triumpho placet, duobus modis On-': 'i' siderari potest, quantum scilicet ad in es ol. quisitionem aut discussionem causς
non irationis , vel quantiam ad causam, ut aiunt, motivam. Primo modo iudiciarius ordo tam in Canonigatione Martyrum quam Consessorum obseruari debet, secundo modo non item . Quando enim aliquis pro Martyre canoniZandus est, non solum causa, propter quam suerit passus, diligenter est in uestiganda; quia causa non poena , Aug. spicut ait S. P. Augustinus , facit Martyrem sed modus item patiendi est inquirendus: multi enim' retici passi sunt, latiuntur pro Christo , ut ait Triumphus, Vide pacidum eius doctrinae, ac praeceptis aduersantur, de qui- inquit Apostolus sanctus : Zelum itidem Dei babent, ii dii. sed non secundum scientiam, Qua in re Glossa inquit
ium est, Dominum legis enerara , o legem eius ac doctrinam Roui. o.
persequi ct falsificare . Causa igitur modus patiendi omni diligentia inuestigari debent nisi causa adeo esset manifesta, ut aliqua probatione ait inquisitione non indigeret. L Quan-
110쪽
Quantum ad causam canonigationisi ut aiunt in tiuam , idem ordo iudiciarius, tam in Canonigatione Martyrum, quam Confessorii obseruari non debet quia finalis martyri causa, est defensio atque confestio veri tatis fidei Christianae, necnon eorum, quae fidei anne hi untur, cuiusmodi sunt ea, quae de Ioanne Baptista acit misaei Beato Marco Euangelista scripta eguntur cis enim quamuis Christum, aut Christi fidem negare coactus
non fuerit , veritatem tamen atque iustitiam negare cogebatur Herodes namque nolebat, ut Ioannes Ba-ν r. 6. ptista diceret: Non licet tibi habere uxorem fratris tui. Quo-
' pro tali veritate passius est, ipsum ob talem ib. Ο causam s. P. Augustinus Martyrem Christi effectum ficis
Motitia itaque Canon irationis illius, qui pro Maμtyre canoninandus est, talis debet esse causa, qua existente, nulla alia inquisiitione praeuia, nullo I miracu-
H ς; Idςnt' pro Martyre canonigandus est, atque
ri, Libὴ Venerandus, etiam nondum baptizatus cui, ut sancto tu i Augustin placet, pastio pro baptismo deputatur inuinon aquae, sed sanguinis baptismus est. Quamuis autem Martyrium tam bonis, quam malivcommune sit, Martyri tamen causa extrinseca AEnatis, quae est confessio Christianae fidei, is pro veritatis fidei defensitone mori , omnibus communis non est veluti nec etiam charitas, quae est meritoria Mintrinseca Martyri causa, opus videlicet Martyri meritori imperans . Hinc sanctus Hieronymus in Epistolam Beati aut ad Galatas, de opere sine charitate facto, ait:
i h ,do i ηρ in hominibus reliquias venerari; ita se opinion/m lat.to. 6. vulgi sectantes intrepidi sanguinem fuderimus , sub tantium i- l- δp nos rani Aue rit mendicitatem propriam dederimus , huic operixon tam Pramum, quam paena debetur perfidia magis tor-