Oratores Attici et quos sic vocant Sophistae opera et studio

발행: 1828년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

ἡμιοῦν T. R. om T. R. δ τῶν om. . R. 'gere, varia tentarunt Viri docti, quae a sacramento in narratione belli, quod ad Inen, loco nunc ex libro II S. persanato, Plataeas Contra PerSas geStum est, quod scitu sunt inutilia. 1Ngo En Pinggero mirum videtur, cum tam exacto et sigillam irem gessi. . Miror tamen satis sanni lim Omnia narraverit. PAI. ΜΕ n. negligentiam non queo, qui prorsus hoe εθ' εαυτων - βοηΘονJ Quare autem Su Pylumentum e. Od. Gripps , praeter utrumque Cum altera locutio alterius misit sit glossa, necesse est AYLOR Cui ΟΡΚΟΣ Et Diodor. XI. 29. lio ju tamen nemo aures praebuit, idque reCte. ramentum Graecorum, sed neglecti non OSANN. nullis, quae notavit esset ing. ad h. l. Και μετα καὶ τρο αετα ein rich. tradidit Latinam ejusdem interpretati Δια τῶν α πονηριανl malim δια τῆς Onem habet Muretus I ar. Lect ΙΙΙ. c. τοῦ τ α πονηρίας. FISK. 10. ECEER. 'Eπὶ Κόδρου Haupim. laudat Meurs. de 'Aναστατον Τacuit Herodotus de hoc reg. Athen. III. 11 sqq. DECRER

472쪽

ἡμων T. R. Γετο μενης αι γοριας aluo reserenda sui it fuit Codrus, Melanthi filius, vir non prae-Etyin Mag. v. 'ξεσιολη P. S03. 35. Λυ tereundus quippe cum iacedaenionii κουργος '': σιν, φορίας γενομενης 'AΘη gravi bello Atticos tremerent, respon- ναιοις, τοῖτο ἐπιτελεσθηναι κατα χρησμοῖν, dissetque aer thius, quorum dux aboli ικετηριας quaeio Strema vitio laborant ii Oste esset occisus, coi sutu-OSANN. O superiores. V Iustinus 2. 6. 16.E ἐπιλε ιονται τα 'AΘηναςl mum ἐπι- Erant inter Athenienses et Dorienses λαια εαγεσθαι τινα in usu Graecis fuerit, Pr Simul talum veteres Offensae, quas vindi- occupare aliquem, praesertim subito, dere caturi bello Dorienses, de eventu praelii pente in dubio relinquani Haud equi oracula consuluerunt Responsum, Sudem commemini. Iliteri in laud celabo periores ore, ni regem Atheniensium lectores, iiii hi visum aliquvndo fuisse, leg. Occidissent.' Polyaenus tralag. 1. P.

Potui aint ei rare , menipe non poterat . τις τῶν Δελφοῦν, i. e. τοῦντι Δελ piis, quod PFibia, suum V satali theniensium nisi vulgatam etiam A servaret, recepis- ducis Caede oraculum consueto Diore in sena Simile in proii Ominis trajectionem biguo ederet, ipsum proprium ducis o liabes p. Dein os then do sals legat. p. men Simul significare, nisi praeter morena 22. E. μικρον κούσατἐ μου ἐξω τι τῆς vellet clare et manifeste eloqui, quod non πρεσβείας ταυτησί . Infra Pug. 439. v. B. ni Si cuin erroris periculo uteri poterat est των αρχα- τινες ποD1τῶν Alia plura Ac ro vera hoc in oraculo 3thiam ducis dabit matu, r. Gr. I, 273. P. 386. nomen reticuisse, certissime produnt e IDEM.terum de ejus est at tabulae ita Velleius ' Ω ἔοικε Π. l. ut interdit non dubi-Pal. , qui rom innium ccuratis si nil nar tantis est, Sed firmantis. V. interpP. adrare videtur l. 2. D tiarum ulli niti ree iueian. Ol. l. P. Hu. DECEER.

473쪽

σθεντες πολιορκ&υντο καὶ ιεκαρτερουν εἰς τήν πατρίδα.

σωτηριας εχ ιλλον ἡ ζωντες τερα μεταλλα α την χωραν. φασι γουν τον Κοδρον παραγγείλαντα τοῖς Θηναιοις

plum praesentis infinitivi et oristi eodem dubitatam Graecitati reddidit Fassovius ei iunciato unctorum obeckius Parerg. liber et aec L. Aniage und Ergiingung. ad Phrynich. p. 747 s. Peertham p. ad Grioch Μύrterh. i. IOS. quibus adde Xenoph. Epties. i. 207. 297 Mox Plutarcii de superstitione . 2. p. 170. F. Reiskium τινὰ χωζαν legi jubentem bene καιτοι γε ωαπτερ ρ ανταλος ὐπικὸ- τρνHe indorsus ad Platon Charm. p. p. 62. λίθον OSANN. castigat, rarticulum ferae vim indefiniti Παρο λθέντα τοῦ Κύδρο- αποκτεῖναι τον nonnunquam habere docens f. Mat Κόδρον, Iterum Malam an anum agnoscothiae G r. r. h. 266 p. 37S. s. O ANN. Enarratoris . . Quam rotundius hoc et Tn χώρανJ Mali in τινα χωραν elegantius P τον ai περιλελειμμ ενον, Ἀττα-

REIS R. ροξυνθεντα τα Lais', και νομίσαντα πτωχὸν Tον Κόδρον Codri mortem enarrant Cic. εἶναι σεα σαμιενον το ξδρο αποκτε ναι CB Tuscul. 1. 43. qui πιαρχικλ στολην, De terum, ut Stud notem, ex aliquo Seri-

474쪽

ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

δει μοίως T. R. οἴτε ζων om. . u. Mονωτατοι Locuni liunc laudat Sebol. ad Aristopli. Plui. v. 182. Rarissime vero occurrit haec vox, quare adeo Helladius in Chresto in apud Pliot μονωτατος, inquit, σόλοικον ἡγουται IIesych. contra explicat: μόνος α ν ΓααρχH. De talibus superlativis, voluti κορυήναιότατος quasi summissimus, ἐσχατώτατος, ullisque disputat Grae v. ad Luci an Vol. IX. p. 46B. Bip. De nostro Soli ut ius laudat is cher ad eller P. 149. ΙιECLE. R. uno sui,erlativum ut in oratione rosa sol xcum Oo e loco memorat Solioli asta Aristophan. Plut 132. Cis Philemonis ex tecti licit. p. 76. Et qua 1 eckerus attulit. 'ausa in Auctor Lexici inediti cod. Paris. 2 362'. bene liis

'Επωνυμοι Κοδριδαι Meurs de regno Att. III. 15. HAUPTII. Quo Oinine Codrus cum siliis, dii leo et Medonte, appellatur ab AElian V. H. d. v. 13.

ουτω- τ λ. obeck ad Phrynich. p. 129. uocepit Osannus. Υπομεῖναι Legendum arbitror πομιεί

ΝCi UB. ζπομεινει dedit Ite kerus,4-- μείναι cum Ald Thoriacius et Heliarie hius. 'Eξέπλευσεν Lectici Aldilia erut εξεπνευσεν. Pro ita alii repti fuerunt ἐξέπεσεν, alii ἐξένευσεν. erum te Phanica, quainoxhibui est unice vera TAYLOR.

475쪽

prius faciunt, quam quod pravorum homi a diis et daenionibus initium trahebant stul- num mentem desectu it a recto et vero ad titia et perversitatis hominum fere incre- Citium et fraiidem Sic παραγει saepius, di bilis. illosque auctores miseriarum, v. c. in Demosthen Lept. 4. in . ECKER. quae tum Sequantur necesse est, reddere Ποιουσιν Spurium sidetur iekkero, solebant. Similem ex antiquo Poeta ser- sine ratione id cnea PINEGER. vavit sententiam Athenagoras Leg. Pro

Και ρι δοκουσι Π καὶ μὴ δοκουσι, και τα Christ. P. S01. ed Paris. ἐξῆς, αεγρι του καταλι πειν, ἐν ἐρωτἡσει. F. is

PHAN. Hoc posterius pro hum est, id om TM γ λων καλαψε πρωτον. que annotavit Iosephus caliger. TAY- Ubi Philosophus et Christianus vere et LO R. . pie addit is δε θεος, τελειως, αγαθος ων, Ωσπερ em χους γρα- λαντες τοῖς ἐπιγεν. ἀῖδίως αγαθοποιός ἐστιν. Quos versus, ne-Xρησμοὶ sunt praecepta, quorum Veritati ei quo jure tribuunt Euripidi in Fra-ita considunt eorum auctore S ut mou ment. p. 49 p. ed Lips. Praeclare autem modo ipsi sequantur, se in etiam P0 Steri Schille rustii, ster, praeeunte Shahes Peario, ni idem laciant optant; cs. Isocr. Panegyr. is iam opinionem illustrat dramate Mac- c. 45. ibique inter p. Igitur erravit TayIGr. cum OS γραψαντες cum interprete incisum ponere ellet. BECKER. Tor ἐπιγενομενοις Salius est fortasse distinguere cum Interprete: ςπερ χρη-

ταν γαρ οργη - αμαρτανει Hos ex antiquo quodam Poeta desuinpto versus eleganter Melancilio ita interpretatus est: Iratus ad paenum Deus si quo trahit, Auferre mentem talibus primum solet, Culiginemque ossundit, ut ruant sua SP urentes in clades, sibi quas toriis Accersierunt ultro consiliis malis. heth. Act. II. sc 2 ubi Hecate, perSOnam δαιμονος istiu repraeSentans, sic ait:

BECRER. Hos versus Euripidis esse in Hujus opinionis auctor et sons Homerus usta causa Valeken aer ad Hippol. 322. sui S se videtur os 1l. I. 234. XVII. 470. p. 198. suspicatur. Videte nil ob Ss. Quum enim antiquis ratio, qua ait imi prae ad Il. T. 5. Ersurdi ad Sopocl. Antiq.vae cupiditates in transversum ducere so 615. Platon Repub. B. 19. SANN.

476쪽

Καλλιστρατον Sermo est o Callicratis filio, Aphidna o quein Xentipli. II ellen. VI 2 39. δημαγωγον appellat. Vir insignis sui eloquentia, qua teste Plutarctio vita Demosili. p. 48. A. Demosthenem adolescentulum studio artis suae incendit. Quo desii itur ejus aetas. Floruit ni in circa Ol. 103. 3. quo anno causam de Oropo peroravit Callistratus cs Liban. V. Demosth. Postea exsilio inuictatus, in Macedonia et Thracia vitam a gehat. Me minit ri is in urbe Methone degeritis De Ino sit, C. Polycl. p. 1122. d. Reis h. atque Isocrates Sytii iuncti. g. θ' de ei dem, ut opinor, in Thracia coloniam condidisse, refert. Igitur οἱ πρ&τζυτεροι, i. e. Lycurgi,

Demosthenis caeterorum aequales Callistratum probe noverunt contra οἱ νεωτεροι

iri ulla de viro insigni audiverant. Praeter Wesselinet ad Diodor. l. Vol. I. p. 360. Di p. egit de Callistrato Rullia ken. Hist. Crit. r. r. p. 148. BECRER CLBoeckhii Siaat liaushallanide Athener. t. ii. p. 246. SANN.Tεύξεται ταν νομων Νοn recte iii telligo

istam ,hrasin τυχεῖν τῶν νομων ut τυχεῖν τῶν νομιμων unaquaque sere Pagina Occurrit, id lite lito et in inferioribus, c. l. 6. rescribe lidum esse arbitror Quoties hae chorda oberraverint Librarii, diximus ad s. p . TAYLO R. Tευξεται ταν νομίμων Sic Taylorus ul- tiniani rostituit vocem pro νόμων, quod in vett. Edd. legitur. Contrarium est: εἴργε

σθαι καὶ θυσιῶν καὶ των αλλων νομίμι ων.

Diodor. Xl X. Vol VlII. p. 269. ni P. ubi v. esse l. ostrum egregie illii strat

et supplex ad aram XII deorum, olim a Pisistrato exstructam Τliucyd. VI. P. 447. confugit. s. Taylor ad Lys. epi-laph. p. 69. ed. Reish. HECEL R. Frustra. vid. Hau pina et Sehul E. Os ANN. 'Υπο τῆς πολεως, τοΘανοντα; Recte Lonicer. interpretatus est tirbis censura morti ad iudiculum J Sic enim in usu est αποΘανεῖν πο τινος Hem Stertius ad Luci an Vol. I. p. 333, Bip. BECRER.T γα τῶν νομιιμ ν - εστιν l. e. oraculi enim statum oustum assequi sepulturum

Sceler itit in xignificat supplicio tisci. IDEM.' δέ γε Θεο - αιτιον deus enim per Oraculum seducens Callistratum, in patriam ut ultro rediret recte concreat in-jitri umectis, ut puri irent liburiarum auctὐ-

Η. STEPHAN. Recte quidem istaec Stephanus admonuit, nonduin lainen totam rem expedivit. Superest enim adhuc aliquid. ι γαίνονται, aut φαίνωνται, aut φαίνοιντο, redit ad deos, iton ad σημεῖα. Nam si ad hae referretur, et 'χμ ε α Si 8Set nominativus, potius dixisset φαίνηται aut ς,αἰνοιτο, in singulari. Ego vero legi malim .pαινοι in singulari optativi, si deus Apollo edat, ostendat eadem sigua, eaS. dem sortes, bonisque malisque. REIS Κ.

vus: Si eadem signa vendunt dii piis

oeque scelestis. Neo Ostendi litus, ut alii, verbo plurali numero juncto cuin subfilantiu ue uir gen V. Matth. r. r. P. 416. BECKEn s αἰνονται quum 3ISS. Omnes tenentitur serri sit qui dant nodo Possit, et in in nos auctori reddidi miis, optulivo ΠΟ-ti iis locii in osse linia igit orantes Beckerus, quem mirari noli ni isto S sis, ις αἰνωνται

recepitu nam olsi dubia de particula εἰ Cuin conjunctivo recie iuncta in diem tolli videntur, iit post acob si uni in liter,ch.

Ac l. 'hilol. Monac. v. i. sas c. 2. P. 149. nou ud Philet non in Gram uiaticum, P. XXXI I. alii in iid vertimus, lamon multum absest, it lii lion scriptori conjunctivum talem de suo intrudat, auctor ego

477쪽

λερποῖντας Τ. R. Suasorve velim suisse immo ita caule in

iis aditu incedendum, ut is qui conjunctivum tolerari posse jubeat, verendum sit, ut mullis ulterius quam par sit progres Sus esse jam videatur. Reiskius porro φαίνοι suadet, idque ad deum refert, lior- Iacius et HeliarichiusJς,αινοιτο edidit, quod si quid . l. novandum est, ego quoque Susceperim Scha ubius φαίνεται conjμcit: nempe trium vii i in orbo lutuli Post neutrum plurale O haerentes, in quo ego quoque haereo. Attamen in arte grammatica, ubi dies hodie diei commenta

delet te inerarium, ne graviori etiam nomine utar, eum dixerim iii lectionem Consensu Odi Cum plurium eorundemque optimorum assatim confirmatam, quae etsi cum vulgari praecepti usu pugnet, tamen ab aliqua parte excusari, Si ininus defendi posso videatur, Ioc movendam DS Se n Seat. Quare nihil hic muto, interim eorum liujus usus exemploruin ab Hein dorso ad Plat Cratri. 3. p. 136. collat Drum numero acquiescens, quae videndum an non augeri etiam Possint. SANN. Sed his omnibus non est opus P IN ZGER. Ευσεβειαν Male ασεβειαν ullulgius conjecit, qui, si orator ali verbo ac επισκοπεῖ, usus esset, sortasse audiendus esSet.

'Eνεργουντας J Sic Ald et Steph. - Me Iancit, emendabat ευεργετουντας, quod defendit et recepit Schul κ ius. Sod illud magis placebit sequentia attente On Sideranti. De beneficiis liberorum erga parentes h. l. sermo non est, sed de studio et industria vel ipsam vitam sortiter impendere Pro salute parentum. Hoc igitur latius patet. ΒΕ CRER. Egregiam Melan Cthonis emendationem vulgatae a Beckero Posthabitam esse valde dolendum. OSANN. Et PKγε τοῖντας receperunt Osaianus, Hein richius et Pinggeru S. Καὶ χών πασι τοῖς νεωτέροις Cogitari quidem potest, Lycurgum h. l. solum uniores allocutum esse cives, quod caeteris Oratoribus, si recte memini, Prorsus insolitum est tamen in rationis structura durum aliquid remanebit. Igitur non male Schulgius existimavit, post πασι particulam esse repetendam. Cui solummodo triplex vocis repetitio obstare vid Qtur. An igitur scripsit orator: αλλ αρμόσει

υμ ιν απασι, καὶ τοῖς νεωτεροι γακουσαι, i. e.

imprimis juvenibus nostris hoc pietatis emplum proponere, utile erit. ECRER.'Eκ της Αἰτνης Quam Lycurgus de pietate filii erga patrem hi enarrat historiam, eandem plures scriptores antiqui tradiderunt, sed cuncti ita, ut de duobus loquantur filiis, quorum alter Patrem, alter matre tua interitu servaverit. Eorum nomina erant Amphinomus et Anapis . Anapius, ut Seneca de Benes III. 7. scribit. Inter Graecos primus est Aristoteles . quisquis est auctor libri de Mundo . . 23. tu in Strabo VI. p. 412. B., Pausanias Phocic. 28 2. Philostratus V. Apoll. V. 17. Nonnus exegesi in re g. NaZ. P. 143. et Sio haeus Serm. LXXVII. p. 114. Postremus hanc eruptionem minae l. 81 factam esse memorat, juvenesque illos Philonomum et Callia in Catanaeo S, Oeat. Latinis vero scriptoribus enarrant historiam Valer Maxim. . . extern . . Claudian. Idyll. VII. quod suavissimum Carmen eleganter germ vertit J. H. F. Mein ecke in ed. Lucilii Iunior. p. 100. itemque Lucii. Iunior 5. Cornet Severus in Elna v. 600-642. Qui hus collig. Solin. c. 5. et Salmas exero. P. 100. D. His vero ii iter se comparatis veteruinscriptis Lycurgi narratio, qui historiam ad finem rationis paululum immutavisse videtur, commode explicabitur. DE M. Osannus et Pinggerus εὐγαρ της Aι .

478쪽

δε ρειν φασιν επι την αλλην χωραν καὶ δὴ καὶ προς πολιν

μογους, αφ in και το χωριον τι καὶ νυν προσαγορευε ται

οὐ T. R. καὶ R. - προσαγορεῖσαι T. R. 'Pυακα πυρος Aristote l. l. c. vocat ρει μαsc. πυρος de Lavastroni . s. de uuii do

Προς πολιν τινα Ad urbem Catanam, ut Pausan. l. c. diserte dicit: ἐπερρει τη

Tους lucis a αλλους Eleganter L. Lucit. Iun. v. 14.

Et quod cuique sui cari, sugit ipse sub illo Sed non incoluniis dominum sua Praeda

Secuta ei,t. V DECKER. Φορτιου Lege : ροθίου δ' οἶμαι προσγενομένου καὶ αυτος ἐγκατεληφΘη. ain ρο Θιον nomen est aptissimum, quod violentiam, impetum et strepitum undarum significat. PΑΙ. ΜΕ R. Crude lio et infeliciter sane. Potuit sortiisse Juvenis, levis et expeditu Scum fuerit, evasisse : accedente autem one- Te, φορτίου προσγενομ. ἐνου, non olum Pater, αλλα καὶ αὐτος ἐγκατελης, θη. Mihi semper res sui cum iis homilii hiis qui locos sanos inficiunt, insanos negligunt. Haec historia, Paululuin licet minutala, a militis traditur. Inter utinam et Syracusas Certamen est de illustri uni fratrum memoria, lutirum no in in si hi diversae partes do-Piant. Si Catinenses audistinus, Anapis sui et in phinomus: si quod maluiit Syracusa , Emantiam putabimus e Crito nem Calinensis iumen regio causam dedit aclo, in quam se cum vi, inde in Eudia protulissent, juvenes duo sublatos parentes evexerunt ii iter familias illaesi igni hiis . loria in iii incirinii ii a Posteri insmunerata est, ut opilicri locus noni inaretur Campus Pior nn . V Solinus cap. 5. Προιτ' καὶ γδοηκοσ τοῦ 'Ολυμπιαδι φασὶ τῆν

βῆς ἔτυχον τῆς ἐκ του Θείου. το γαρ τοι πῖ θεον τοὐν αυτων διέστη, καθ ο μερος κε τοι παρεγίνοντο. Stobaeus Serm. LXXVII.

Vid Aristotelem de Mundo, . I. Pausaniam in Phocicis p. 663. Edit Hanov. 1613. Auctorem Poetnatis de Elna, sub nem, Strab. l. 6. p. m. 269, Valer. Maxi in V. 9. Claudian Carm. L. de piis fratribus et eorum Statuis qui sunt apud Catinam, usolitum de claris urbibus, Hyginum, aliosque De Statuis, quas in

Piorum Fratrum memoriam consecravit Catanensium Civitas, vide Carrorae Monum. Histor Catanens. I. 1. capp. 30. et 50. TAYLO R.

Φορτιου Palmerius, qui sane Aristotelem inspexisse non videtur, corrigebat ροθίου. Longin . quidem . 32. 4. το ρθιον τῆς qγορας meton dicit de Oratore, qui oratione auditores propellit, et Hyperides

Orator teste Harpi crat. h. v. eadem Su Sest voce. Sed in Lycurgo recepta lectio, quam tuentur edd. Omnes, Omnino Si retinenda. Eam coniirmat Aristoteles i. c. πεζικαταληιpΘεντες, inquit, υπο τοῖ ευμα- τος δια το βασταζειν γεροντας επιτοῖ ἀρμ. ων γονεῖς. BECKER.

'Eγκατελης θη Melanili dedit ἐγκατε- λε .pθη. Illud Praeserendum videtur, Parti in Propter Praecedens ἐγκαταλαμζανομε νον Parti in Ob sensu in narrationis. Usurpatur en in ii. v. de Periculis, quae inopinato repentino impetu superveniunt. Interpr. ud Lucinia. I. P. 192. Hi p. Verte igitur : deprehens iis est juvenis ita, it nullus sibi exitiis pateret Ii . Λεγεται γαρ κυκλω Aristotel. l. c. πλεσιον γὰρ αυτῶν γενο αενο ο τοῖ πυρος ποταμος ἐξει ἰσθη, παρετρε ι δἐ i. e. deflectebat το ρ ἐν ενθα, ο δ ἔνθα, καὶ ἐτερησεν ἀλαζεῖς. dein Pausan. l. c. διχ σχιο θῆναι λέγεται τι λυακα ID ΕΜ. Προσαγορεῖσαι I Mali in προσαγορεάεσθαι.

479쪽

τους δε γονεῖς τοῖς πολε χιοις εγκατελι πεν, τρυς οε τετε

Τ. R. . και κατ' . R. REI SK. SchulZ vulgata servata τους κατοικουντας mente suppleti jubet. MAANN.

Et Solin. l. c. mortim memoriam ita pOSterita munerata est, ut sepulcri lo-Cus no iiiiiiaretur CAMPUS PIORUM. In gemma quoque, ii arrantes V inhelman n. Descript de pierre gra v. P. 410 istud urgumentum ex Pressum est . . quos laud. Facius ad Pausan. p. 248. et werias lor Lad Post Lat. Mitior. . IV. p. 369534. BECKER. Tους με γαρ CL Ostr. c. 8. et c. 11. IDEM.Tους πατρίους Aut τας πατριου leg. ut redeat ad τιμιας aut si nasculinum hic reci liabet, leg. erit: τους ελε γαρ θεοὼς

Parum necessari και videtur inniti originem traxisse a Voce sequente. ii ergo legondo delebis. AYI o R. Copula in siluebimur, quae videtur utique luenda esse, leg erit : τυπu δε και ἡμῶν κατ' κεί,ους

τ χ iit Eumolpus Thracum fuit rem itur strum Atheniensium quoque regem tum fuisse rechtheum. Eis L. Mihi

sanus videtur locus. UECRER. Tr. Κηφισου θυγατερα Aliter Apollodorus deducit Praxitheam Erechthei ixorem a Cephiso non enim ejus filiam facit, sed ii eptem Per in atrem Diogeniam, Cephisi filiam et Phrasimi uxorem. PAI. MER. Vid. Meurs de regno Athen ii. B. DECRER. s. de hac nominis Scriptura Doederi et n. in Act. On. v. i. asc. 1. p. 32. Os ANN. Et Schwenck ad Escli. Eumen. p. 94. IN ZGER. Qui nio τοῖστρατοπέδου dedit. Xρησαντο δ' αὐτῶ το θεου, τὴν θυγατερα etc. Rem hane orator aliter narrare videtur, ac vulgari memoria proditum, qualia servat Scholiasta Augustanus ad Demosth de salsa legat 'Aγραυλος και Ερση

480쪽

λοντες ἐξιέναι εις πολεμον. empe Orator Agraulum rectitii et si iam dicit, quae secundum alios sorbilores Ceci Opis audit. V. in ip p. ad Polluc. 8. 105. Adde Schol. Plato v. lizedr. p. 55. d. ut in ken. Plioti Lex. v. φοινίκια γραριμιατα P. 474. Boli heri nec dot Graec . . . P. 270.44l Caeterum ut lino obiter notem, siliae

nomen non alituri, ut hic illi sertur, sed Agruuli suit. Itaque Harpocrationi

p. 2. d. Cron. Iungor mannii ni Pollii c. l. c. p. 25. e S. Optime Αγραυλος vindicat, cui auctoritatem addas duo minicodicum, rati flavi ensis, de quo Supra monitum, et Londinensis in Mus eo ritannici asservati a meque hac de causa inspecti. Os ANN. IIρο τοῖ συμεαλεῖν τοῦ στρατοπεδ, Hoc

autem durius cultim Leeterem ninino dualiter προτοι συιαζαλε ντ υ στρατοπέδου. Priusquam Tercitiis utrinqtie aciem coit

jerrent. Figura ea, qua ustra dicuntur pro Militibus, non adeo os inusitata.

θεῶ πειθομενος τοῖ ἔπραξε. TAYLon. Sebulai approbaul Dat genuinam auctoris manum scit. ως δε MSS. restituerunt.

Προειλετο ποι ποιῆσαι Bellule sane' Scaliger quidem et Stephanus non vide runt istud πιι oriri ex ποιῆσαι. Ego autem et Tu videmus. TAYLO R. 'Eκεινων Erechtliei, et Praxinoae, et filiae. Eis M. De paradigmatum usu haeo tradit Apsines in Arte : παν - αραδειγμα λαμβανεται 1 Dοικειω ἡ ἐξώλλοτρί- τα μεν ουν ἐξ οικειων γωνιστικώτερα και προσεχεστερα . . . An Onymus in Socraticis Epistol. 30. και , σι με ἐν ταῖς τε γναις προσηκειν οἰκεῖα καὶ γνωριμια τα παζαδειγματα φερειν ubi vid. Allatium p. 271. Hiii aliquando suit quum pro ἐκει- sus

TI ἰαμ βείων κούσαι olim exstiteruntlii senarii iii .urii, id is ahula, quae inscripta erat 'EρεχΘευς Fragmenta liujus dramalis collectu sunt in Ed Lips. p. 422. sqq. Argumentum tabulaei reviter enarrat Plutarcii P. 5. 3. d. Steph. ex quo Patet, Praxit heam, Erechthei uxorem his v. coiis ilium filiam pro salute patriae immolaiidam tradere, Praesenti conjugi aperuisse. Praxit hea igitur loquitur.

Hδιστον Forte ,1διστος Sed nihil muto.

TAYI.mn. Possit quoque ηδιστοι legi, sci Lεισίν. nam στι est collectivum. Sed et vulgata bene potest stare. διαπον, Acit. τοῖ τ' ἔστιν, ε τι χαρίζεται. nam σπις tum idem vulset atque ει ιζ. REI SK. At στις

cum ἴδιστον bene jungi, cliaeserus docuit ad Porson Euripid Phoen. 519. P. 294.

SEARCH

MENU NAVIGATION