장음표시 사용
481쪽
ομοιως . R. si πολιο τε R. Xρόνω δε δρῶσι Ita Barnesius, ex Grotio MuSgravius e bene resutat, quod οι nimiruin, in Euripidis Fragmentis, uno πεσσοὶ non acerentur: cui sententia com- locum exhibet probandae conferre poterat Sophoclis Fragna emaupli citatum Grammaticis,
Quod praestat Annotavit magnus Sca- Iiger:
Xρονω δε δρῶσι, πολλα δυσγενεστεροι. TAYLO R. horlacius, Beckerus et sannus Grotio obsecuti sunt nisi quod sanos AN ΝωΕἰσαγωγιριαι J Aut, si mavis, εἰσαγω - γιμοι idem videtur significare atque εκκλητοι aliae civitates foro noli Suo utuntur, Sed alieno possunt evocari, ut necessenu δυσγενεστερον. einrichius: χρόνω δ habeant in alieno judicio apparere Nostra δρῶσς, δρῶσι δυσγενεστερον Pinggerus: γ ον Vero non est κηλητος, OStrae causae non e . possunt ab aliis exteris judicibus in Oncionem induci. REIs L. Beckerus, Sannus, Heinrichius, et Pin Zgerus : εἰσαγωγι- μοι. Valeken aer ad Herodot. vii 161.
Πόλεως Πόλεος rotius in Excerptis, et Scaliger ad hunc locum. Recte. Atque ita infra p. 446 8. TAYLO R. qui ero ab alia rhe migrans ullam incolit, velut trabs xitiosa cum tignis commissa, verbo, Nou re, civis est. BECRER. πόλεος habes in Euripid. Hec. 858 ubi vid. Pors On. s. Matth. Gr. r. f. 80. p. 96., oen a Greg. Annectuntur deinde versus quidam ine Corinth. P. 401. q. d. Sohaes. SANN. mei dati, qui apud Lycureum non ope 'Aζμφc Coloniam comparat clavo nato, riuulur, neque admodum liquet, utrum ad Oc Si Putrido, carioso, male haerenti in hunc locum pertineant, necne. Emenda RSSere, cui infixus est. Sed etiam coloniaverat oli in in margine exemplaris sui alieno Di male haeret, vacillat, certas δε δρῶσι, δρῶσι δυσγενέστεροι 'Eγὼ δεJ Rotundius sortasse Senarius ille legitur, si emende 'γγὰ δε δωσα παῖδα τὴν ἐμὴν κτανεῖν.
'H πρωτα Locum ita citat Plutarchus de Exsulio:
ριεγα Scaliger, o πρωτα ριεν, prout Plutarchus legerat. Pro quo Grotius, qua auctoritate nescio: Η πρῶτα ραε λεὼς ἐπακτος αλλοθεν. nulli hi sedes habet. REI SK. Πολιίτη: Dedi de meo πολιστης conditar, deductor, stabilitor civitatis, cum nomine Sit, reapSe tamen non est condidit enim non πόλιν, sed αποικιαν. ID ΕΜ. Hanc Reighii Idem deinde εξαγωγιμοι es apud quem to Onjecturam immerito a V D. D. Spre tam firmant A. B. salsus est . D. πολι-της certo certius habentJ. on amplius igitur vox πολιστης inter dubias resertur. Post hunc versum Plutarchus i. c. quinque alios versus addit a scriptura corruptissimos, qui a Lycurgo omissi, cum contextu caeterorum tam parum convenire videntur, ut eos aliunde istic illatos esse judicem. Vulgantur autem ita: ius hic locus ita vertitur, Cui non coactus prepulus alieno eae Solo, Indigena sed gens caeterae, Scrupi velut, Urbes loco mutantur, ut jactus tulit, Aliaeque u illis sede pelluntur Sua. TAYLo R. Thoriacius Οἱ πρῶτα Beckerus, Osannus et in Egerus: n πρῶτα. Heiurichius: οῖ πρωτα.Πεσσῶν - εκτισε εναι I veluti calculorum transpositionibus conditae. BECKER. Plutarchi lectionem δια νορηθεῖται βολα
482쪽
Ibi s. 1. Barnesius legi jubet δ' ἐς παρεργον ni praestat potius δὴ pro δέ AIox
pro γυναῖκες MuSgra V. φίλαι, nos γυναι suspicamur. S. 2. Barn. Propter le-tru in conjicit κεκραμένον recte. Vs. 4.et 5. Mus gr. ita restituendos putat: α δ Ελλαζ'Aσίς τ' ἐκτρεφε καλλιστ', ει
τῆς γης δέλεαρ ἔχοντες, ου Θερεύομεν, satis corroborato τῆς γῆς δiλεαρ. Contra Hermannus ad Ersurditi Edit Sophoelis Ajac. p. 629. ii emendat: δ 'Eλλας 'Aσία et ἐντρέφει καλλιστα γῆ, δέλεαρ ε οντες Ουδἐν ου Θηρευομεν.
Eκητι Num e Porsoni praecepto ad Eurip. rest. 26 etiam hic ἐκατι reponendum Judicent :ae harum recularum peritiores. IDI l. Πόλεως . . . Lege cum iisdem summis viris: Πρλεως δ απασης τουνομ. ἐν πολλο et δ' ἐνι
uli et Loni cerus quidem interpretatur. TAYLon. Rem denique confici uti codd. Praebent enim Salva vulgata Praeter quod νιν pro μιν liabeant, ναί υσι Pro ἐμουσι. unde alii locum ita distinguas: πολεως δ απασης τουνοια εν πολλοὶ δέ νιν
in quibus ego iiiiiii de meo novavi praeter πολλοι quod quare in πολλοῖς nin lutum ii, jum liquet. Sensus jam hic: Dii verba civitatis tintim litutem nomet ut iiiιltis lint qui eam tabit aut hos omnes tu perire me sitiere OSANN. Υπερ δοῖναι Potius conjunctim περ- δουναι TAYLO n. me si lii est coli in retὐetri cuin Θανεῖν ac si dixisset: δοιναι προς το Θανεῖν υπi παντων. F. ISK. πειδῶναι recepi: atque ila jam Taylorus correxerat
vulgatam tetri δοῖναι, quam Osannum et Bekkerum servasse miror. IN ZGΕR. Eli ire ἐν Ila nanino, non ἐνος μἐν cum Editis. TAYLon. Poterat ex νος etiam ἐμος esset, et nescio, an etiam rectius. REIS R. Sensus est una vero domus ast sictu ori plus valet universa urbe, lecdamnum aequale sit Stinet. ΒΕ ΚΕ R. Thor Incius, Heliarichius, et Pinκg0rus etiam εἴς μἐν dederunt offert ουμος Bekkerus. Oηλεων Aut Θηλειῶν malim, aut Θηλέως, scit. στα ος, aut γονου, vel σπορου REI SK. θηλειῶν dedit Beckerus. οὐκ αν μιν Rectius haec cum interrogatione, ut rotius, ου α μιν ἐξέπεμπον εἰς μα ν δορος,
Mιν ἐξέπεμπον Et si vulgo Tragicis μιν
usurpari negan , qui tragicu in stylii uinos se ibi persuadeant, ulli iunckius stilSophoclis Ed. Ol. Dio. Erlurdi ad Antig. 64. Porsonus ad Eurip. Med. 159. P. 408. tamen eo ei duci non olui, ut invitis FS. νιν reponerem. Hic enim utriusque oculi usus a classe auctorum a Pius, quem qui de rebus gratia malicis exiit illulo scripsere, adhuc ite eligerunt qui dein, noli dum ita exploratus ibi videtur, ut coiijectura aliquid audere fas sit. Citati quidem νιν e Sophocle init. Col. 43. , Suidas li. v. T. 2. p. 625. et Phavortii. p. 310 2 I. Apud que in late αυτα Pro αὐτας editur. Halic in rom inquirentia illi ibendi erunt e3nius ob Servat in Iliad. δ. 480. . 4. p. 643 Herni annus de Dialecti, Pindari p. XIV. Boeckli ius ad Pindaruni T. 1. p. XXIV. alii. SANN. A καὶ μα κοιτο Groitus αι και μαχοιτο. Modo cum caligero ille,
483쪽
Παῖδας εἴλοντο παῖδα εἶλον, Par illud
Criticoruni TAYLO R. ii video causae, cur act)lus aut amphtui acer in tertia sede senarii versu locuti non liabeat. Est autem λοντο καὶ aut dactylus, aut amphi macer . Quod si non videbitur admittendum leg. ἐλομεναι παρ γεσαν REI SK. Sensus odi mulieres, qua posthabitu honestate malunt liberos vivere et propterea ignaviam suadent. ECRER E Grotii et caligeri conjectura edidi inus, in qua nihil nisi activi usus offendit. Erat aliquando, quum suspicarer τα δ' vel τεκν' ελοντο. SANN. Εἴλοντο παῖδας. Hein rich. ην παῖδα ἔθε - λον, in Eger. Cui in re dubia obsecutus
Στεφανος Subaudi οἱ τος σται. REI SK. 'H μια Leg ει μία. REI SK. 4 μιαμ via Πόλ. θανουτη TYRR HI T. Cui Cum Heliarichio et Pin Zgero, Obsecutu Sum. Θανουσα Accipio Pro Parlic non Or. 2. sed suturi secundi, moritura. REI SK. at iliae meae singularis corona tribuetur, uni solique pro universis moriturae. BEC-
TAYLon. Cum alchen apri Eurip. Pliceii 1022. et Grotio δύο θ' ob οσστορους
Σωσει dederunt Schulgius, Tisoriacius, Beckerus, et sannus. δύο ' μοσπορωΣίσει. Heinrichius et Pinggerus. Γοῖν Malim τοῖν, id est, το ε ἐμοι. qita δὲ tum in me est, penes me est. REI SK. Or- ruptum locum ex eniendatione Musgravit restituimus, scit. οἴκου απαντα νῖν ἐμοὶ σωθησεται, 'Aρξουσί τ αλλοι τῆδε γ', εἰ τά -
σω πόλει illud ergo in mentem mihi Dic non venit servabitur urbs, scd alii in urbe, Si eum Servaver o, imperabunt; verum illud scit animo perpendo , im civitat s vel
TAYLon. Quid si αρζουσι αλλοι, Scit. ταυτ τη πόλει imperabunt, vel imperarito, alii huic civitati. REI SK. Aτερ Malim τα τῶν ut sic sit: ουκ
illorum ἐκειν δ' ου' πλεῖστον ἐν κοινοῦ με - ρος. DE M. Valchen aerii inendationem l . l. νερ Susceperunt horiacius, Beckerus, et Heliarichius. Θεσμια τις θεσμι' ου τις e conjectura
Grotii caligerique et Musgravi dedit
Beckerus. Θεσμι οστις, horiacius, Sannus, Heinrichius et Pin Egeru S. Ουδ αν τελεια - Hos duos versus non intelligo. Minervam Gorgonem a P Pellari, eamque τελειαν, et ejus hasta in τρίαιναν appellari miror. RE1s R. Partim assuintis I alchen aerii et III usgravit emendationibus, lege Ου εσθ' εὐυσης τῆς ἐμῆς ψυχῆ, ανερ, Προγόνων παλαια Θεσμι' ἔτι ἐκβαλεῖ.
484쪽
οὐδ αντ ελααζ χρυσέας τε Γοργονος Tριαινα ορθην στασα εν πολεως βαθροις E μολπος οὐδὲ Θρα ανας τε λει λεως Στε: γάνοισι, Παλλας δ' υδαμοῖ τιμεο εται. Nunquam Otiam illam, ut Eumolpus Athe
Marum tutelam, Palladi olia di ademtam, patri suo Neptuito tribuat. De ἐλαα et τριαιν, in Acropoli vide quos citat eursius Cecrop. xviii - xxii. Ad Porson. Aristoph. p. 76. OBRET. Γοργόνος Minervae signum poeta tem Porum non valde curiosus respicit in Partiae non positum, nobile Phidiae opus, cujus o pectorali hias Gorgonis caput promine bal; de qua statua Pausanias 1. 24. Praeter alia legenda narrat: το δἐ αγαλμα
τῆς 'ΑΘηνας ορΘόν εστιν ν χιτῶνι ποδηζει, καιοι κατα το στερνον ἡ κεφαλη εδουσης ελεφαντός ἐστιν πεπονημενη. Quae Gorgonis
estigies, Athenis nomine τοῖ Γοργονε ιου vulgo appellata v. Suidae et Isocratis Ioea in Me ursi Cecropia cap. 25. P. 34. s. prolata , Minervae Statuis Propria, etiam hodie in iis, qua nostram aetatem tulere, Plerumque conspicitur. Hinc Cornutus de N. D. 10. q. 186. κες,αλῆ δ' ἐν αυτ Γορ-
γονος στὶ κατα αεσο της Θεας το στῆΘορεξω προβεβηκυῖα ἡ γλῶτταν, ubi sat magnus codicum Paris. Florentinorum, ali O-rum meorum etc. nuine rus rectiu προτομηspro κει ,αλη - προεεβληκυῖα Plura Por-Phyrius excerptus a Schol. Venet Iliad. a. 741. dabit, nil quem l . v. He)ni Ob. Serv. . A. P. 135 Carte ruin de ipsa hac Minervae statua consulendus liber eruditissimi Francogalli, Qua ire in erede Qui it cy te Iuppiter Olympie n. SANN.Tριαιναν Mus gravius insolita hastae significatione Ostensus, approbante Beckero, κράνειαν conjecitra frustra. Ipse Pausanius . c. ν δ τη χειρι δορυ εχει Non magis eidem Musgravio cessit, quod mox reposuit εν πόλεως κροις, licet ei nec herus suum quoque calculum adjicerii. IDEM.E μολπο: Exstabat in acropoli opus statuarium Erechtheia in culii Eutnolpo diuticanteni sistens, de quo v. PauSan. 1. 27. Pro ουδε Θραξ, quod Statim sequitur, rectius legas οὐδ' o S. ID LII. Οὐδε Id est, ου δε ει v. neque i Eumolpus neque i populus Thracicus evertat tridentem Minervae, ανατρεψ' Sic enim legi mali in nullum tamen eae ea re gloriam
'Aναστε ιει λεὼς Deleta interpunctione Post λεω Mus gravit emendationem loco vulgalae αναστρε νει MSStis quidem probatae substitui, frequentem utriusque verbi commutationem recordatus. Ita in Leonidae arentini carni, XXXVII. p. 6 2. ed. Mein ech nitror edi potuisse δινωτοῖστρεπτονά περΘε λιθου, qu uin facillima correctione τε metro Ioeum assectum restitui nemo non intelligat. Reliqua loci lirius admodum corrupti vulgo ita seruntur :
in qua lectione a Tayloro usque ad Beckerum recepta annotandum δ' ἐχΘρος merae Croti menti deberi. Contra Mus gravius
insolenter: στεγίνοισιν, ο σιγ υδαμου τιμητεα. Nos ope codicis A. αναστρε νει λεὼς στε - cpανοισι Παλλα δ' οὐδαμοῖ τιμ σεται Prio-hentis loci im restituimus. SANN. Στες,ανοισιν Cum Grotio, Στες,ανοισι δ' ἐχΘρος οὐδαμοῖ τιμι σεται. TAYLO R. Και γε αδιως Emira dant, ut oportet, και ραδίως, Propter metrum. IDEM. Ego
485쪽
Καὶ κλῆρος καὶ οἶκονακηρατος, ἐσκε 'Aχαιοὶ Ο χωνται σῖν νηυσὶ φίλη ες πατρίδα γαῖαν. I 1κωνται Τ R. 'Eπαινων Loni erus haec vertere non . μυβ . dubitavit, quasi intellexerat. Ego consi- ιρκουμενοι τὸ ανΘρ ζιον Similiter Alleor, ni itit selligere puru in. Verii Meur cidinins Odysseam my. Aristotel. Rhet. sius in Pisistrato c. XII. cupio equidem 3. καλὸν ανΘρω πίνου ἰου κατοπτρον dicit, vobis et Homerum laudans exhibere. TAY- quod alii comoediae ad lithuerunt. V. Ana-LO R. Ad παρασχ εο Θαι aut addetidum est, lecta critica p. 56. SANN. aut subauditur μαρτυρα ἐπαινων bene a 'Aλλα ριαχεσF4.τ λ. Haec ita in Ho-bet, planumque est et liquid uni Homerum meri Editis leguntur, Iliad. o. 494. quoque Jerre, allegare, Molo, sed honoris ergo, vel quem honori causa Nomino. v. p. 'Aλλαὶ καχεσθ' ἐπὶ νηυσὶν αολλεες ος δε κεν 444. 4. Fossit quoque legi: καὶ τῶν Ομη υμεων ρου παραΘεσθαι ἐπῶν, Scit. τινα. REI SK. Bλἡμενος ἡ τυ εἰς Θανατον καὶ ποτριαν Ernesi P coni. συνεπαινον. DECRER In ἐπ ,πη, v. ἐπαινοῦ defendenda Schul Eius inuin TεΘνατω. ου οἱ ἰεικὲς αρι οριένω περὶ mopere contendit. Neque ego quid mula πατρης verim, etsi suspicionem mon dissiteor εθναμεν α λ αλοχος τε σοη, καὶ παῖδες meam, ἐπαινῶ e margine in textum imini ὀπισσω, grasse, praesertim si λαινος ibi scriptum Καὶ οἶκον καὶ κλῆ ροτ ακηρατος, εἴ κεν cogitem OsANN. Me in rich. τῶν Ομηρου 'Aχαιοὶ παρ ἐπῶν in extum insersit. οἴχωνται σύν D1υσὶ φιλην ἐς πατριδα γαῖαν.
Homer. p. LIV. EcRER. TAYLO R. παῖδες πίσσω 'Hδύνατο κεν Προηρουντ εικοτως Distingue cum Ste ειπεῖν καὶ νηπια τεκνα, αλλὰ τῶ σε ἀνο- Phatio, προηρουντο. εικοτως. Ut recte verti τερα ονοματι τῶν παίδουν χρἡται, παισας κα- iur TAYLO R. q. e. se res praclarissime λῶν την πασαν γενεα καὶ διαδοχεν καλὴ δε gesta, in carmine expositas,caeteris ornni και ἡ προσΘηκη του ὀπίσσω, αἰωνιαν διαδο νbus anteferre Mon CL Isocrat Paneg. τοι γένους παριστας. Schol. Venet.
487쪽
ita Περι τουτου Περὶ τουτον einenda Sculiger. Recte, In eo quidem judicio. TAYLO R. SS., licet σπουδαζε: περὶ cum accusativo vulgaris lingua usus, et Plaavorinus Cain str p. 1674 51. Conat rol, a Verit, sequendos esse duxi ci et retinui περὶ τουτου auctoritate Xenoph. de re .
cipiente, de suo dedit, quod si vel unusMSΝ. meorum praeheret, statim rece Pis- Sem, nunc Satis jam te isse ratus, si vili uinnotare in C; Et eruiti de usu indiculi vi post οταν apud seriori rer talis scriptores requenti v. Jacob si una in Thierschi Aetis
Phil. Mori vol. i. a Sc. 2. P. 146. Seq. CL Matthiae r Gr. d. 521. p. 762. Ol. OSANN. Hein rich. Οια ποιοῖντ : F. οἱ οια ποιοῖντες. REIs Κ.Tελαὶ κενα etc. Hanc Frtae elegiam, quani lio e loco Harpocratio v. υρτατος P. 174. Gron inena orat, ab initio integram haud esse docet eum Sententiarum ex US, tu in particula γαρ in qua viii dicanda . . frustra desudaverunt. II Oxaratio ius ad Callinum, ubi restituendarum Tyrtae elegiarum cura in maxime laudabile in Ovis Si me gerit p. 181. v pro ἐπι legenduin esse acute vidit, quod si unus 1 I, S. meo
ruin firmaret, statim Suscepis Se in Lonis, quae comprobandet Sila conjecturae Contulit, adde Iliadis . S1.4 προμιαχοισι ψα νεντα, et Inscript Potidaeensem post Viscontium et alios alii eis chio Act Phil. MOnae . . . saSo. 3. p. 399. editam, ubi habes antiquo more scriptum ' Θανον ἐμ προμαχοις obiter Lysias in Epitaphio p. 64. ed. Rei Sh. και τα επι τῶ πολέμ. oe
τυχας κοινας παντων ανΘρουπουν νοριιζοντες restitue ἐν pro επι e quatuor codd. v
Reiskio in var te t. allatis, quibu auctoritatem addo libri II S. Vimari ensis, de quo alibi dicendi dabitur locus. SANN.
TIε πατριδι A. περὶ τῆ εαυτου P., quae lectio tironibus exemplo S Se Potest, lictili odo gloss: interpretationis causa margini primunt adscriptae, post in ipsa contextu inmigrare soleant. Mox pro τὴν δ' αυτου Franckius i. c. p. 182. r. δ αυτοῖ ad Homeri exemptu in haud male conjecit. aeterum uisset, lentia in apposite Antiphon Tetra log 1. 659. d. Reish. ἐαν δε νῖν
επι ξενίας πτωχευσω, ubi eis Lius bene ξενης iis picatur, approbante Metero dis s.
de bonis damn titorum p. 21. Adde Euripid. Andro in. 136. 62Θ δ' ἶς' ἐπὶ ξενας.
Athenis ad modii in videtur suisse hoc Tyrtaei carmeli, itum singula omniata fere in prove rhia abierint. Hoc etia in his verbis accidit, qui hus Dinarchus orationem προς αντι Θεον περι προικος scriptam in- hoasse sertii a Dionysi Hul. . . P.
119. 3lb. Τ. 2, p. 390. ed. Hudson. , orationis Diti arcti initium ita recitante
Παντων ἐστὶν ανιαρότατον ita, quae verba Tyrtae sesso, nondum reperi anilo latum
male ibi ανιαρωτατον editum, quod ante Behkerunt etiam in Platonis locia Org. P. 477. D. edebatur, ani duduit nolatum a Rich. Porsono Νot bie v. in Xenoph. Cant.1736. . editis, cujus doctam Diam P. XLIII. seq. a Scilii ei dero n Xenoph. Anah. 1. 9. 6. Obiter excerptam lectores ipsissimis auctoris verbis Propter insi-
488쪽
i με om T. R. a τιμια T. R. - οἴτ' . it. 3 ποιεῖτε T. R. enem libelli raritatem hic repeli egre non sulcire meditabar : χθρος μεν γα κ . . . serent: i. 90. l. S. ed. Hudson. .pιλο- quo pacto a in legere deprehendo H. Ste- κινδυνώτατος. lege quod recte exhibent Phanuni, qui inter Priticipes Heroici Car-
edd. Ald. Iunt. νιλοκινδυνοτατο : ut Gram minis οὐ fragmentum conservavit , vel niatici canones pustulant Altera licentia Icθιστος γαρ . . . S aliger autem Yθ ος ut in poetica ratione aliquando concedi γαρ τουτοισι αετ. Deinde idem. v. 6. πασα
tur, in soluta tolerari non pol est die δ' ἀθυμιη etc. Cui concinit H. Stephanus. quis autem Alexidis locum apud Athe T LOR Facili negotio labant versu in cuna XIV. l. i. 55. F. arripiat, sciat Suessurratur, μετα ἐσσεται legendo, uti limendosum esse, ita fortasse legendum terula α adglia rugis K.
μανῶ τι πρόσθερ'. 'que interpunctione post τελεΘει subinia ouin Θυμω in si aciuta et uitelli egregie Her- Similis error, quanquam levis, mirum quot mantiu ad Vig. P. . . . resutavit vulga- loca insedit Supra p. 29. l. ult oblitus iam vitiis non preini dei non strans. sua rosum monere επικινδυνότερα restituendum ex Franckius Opora iiD Perdidit, quia in nova MS. Par. d. Iuni ἀκινδυνοτερας ex MS. unu OCum conjectura tentaret OsANN. in Thucydide IV. 62. de ii ii Abro Εἰ δ' ἴτως e Passo vii conjectura reposui. schius Diluc Thucvd. p. 433. 'A κινδυ- IN ZGER. νωτερα es legatur, sive ἀκινδυνοτε ζας Γιγνεται Ita jubente Franckio p. 133. ut si in C. Reg. Proinde St, quum inedia e Vrat scripsimus Mox Vrat. οὐδ' εις in κίνδυνος iii veniatur quoque correpta.' 'οπώσω, und σε 'ρ rba vulgatae εισρπισαν Quae profecto in ira sunt Idem mendum ruetulimus, pro 'sortii ii quum idem etiam adhu relio tum est in Platonis C arg. P. Hamb. Pr Dbent. s. NN. 127. d. te pii. et iii Stobto XLI. hi υ εων I De vocis igni sentione propter pro νιαρωτατον legi debet ανιαρότατον in to Zium ad hunc Frin i locu in v. 'Or- Strabon. II. p. 52. XI .P. 7 ID. mendosa ill ad Cliar. P. 36 i. et nos ad Philemon. sunt εὐκρατωτερον et ἐντιμ. οὐ τατους. 'Aκρα Lex. p. 211. ID LM. τουτερον plii Moerin p. 25. Pro κρατοτε - ηδ ι γ ῆς I Melantho et φυγη : ρον, ii recte Pollux VI 24. quem sisti stra Franckio p. 18 . ense resulatus Quod ec Mi P rille corrigit itersonus Eodem hic mox legeti dii in villi ποιεῖτΘε Pro vulg. tant ei in orti tu hora Suidas T. II. p. 15. ποιεῖτε, egi segii A. irinavit. Ila O hocles Apud Athenarunt hoc niendi genu passi in ποιεῖσΘε ἀλκ, v E. l. Col. 459 Brune L. occurrit. ευ χυλά τε α II. . t . F. υ Herodot. ἰ. 25. ζγην ποιησαμ ενος. Sen- λωτέρας VI l. p. 313. A. χυλωτερα Sal. Sisse qui dein Rci, Lius videtur loci cor-B. εὐχ υλωτεζον 20. C. υχυλουτερους 21. ruptelain, quum πνοιεῖτε suspicaretur, in Α. In Plutarcho βαρυλυπωτατοι l'. II. p. eluenda, non dein selix. Os ANN. χὐ 114. E. ἀνιαρωτάτου p. 119. l . 121. . in recepi propter Se lii las μηδέ ii NIGR. n. Pholi CLXXII. p. 393 55. ατιιλώτερος Ποιεῖτε On adnaodum Placet di λον Sed in e sunt infimita uectu vulgatur οιεῖν. videtur Olius In οιεῖτε eg quod ακινδυνοτερον infra VI p. 473. Mactonii idem erit utque riῖτε, spirate. in πνε M. Pors nus. IDEM. si mon, ab hoc πνοεω, ei Delico πνοιεω. v. FχΘρο γαρ orsum talia nimia ita olim p. 6, 3. 3. Riis R.
489쪽
Φίλαι ἐνι B. et rat mire pίλ' ἐνι, unde vulga iam ἐν emerida vi. Eodem sere modo versui succurre p. Selioli astam Aristidis, quem Ost CreuZerum ad Plotin de pul- rit. p. 6. . cline id erus Aliden d ad Xenophoni opusc. Polit. P. 471. Prosert: ibi pro βαπτε μ ἐν Θυμιελησιν perperam editum Ταπτε με ἐν Θυμέλησιν SANN.
ἰδci, dure Reiskius in postremis liaerens, νεμεσητ ἰntita conjecit, quod lior lac iusti ino in textum suscepit, at vereor ut recte, Franckio p. 179. adstipulans, qui de usu verbi ἐνιδεῖν praesertim Tyriae temporibus dubitandum esse bene monuit. In qua
phrasi Graecos etiam adjicio simplici uti
verbo solere. Contra Franckio prorsus assentior, si quid mutanduiri in vulgata sit, τε μεσητα δετ corrigenti, litatumque non ex digammate sed ab imitationemo in ρ- rica repetenti. Quam sententiam etsi auctor exemplis sane desideratis non ad Strii xit, tamen recte tulisse Metur. Italitatum patitur verbii εἰδέναι etiamnum apud imonem Sillographum in versu, quem servat Athenaeus 11 p. 505. . . 4. p. 380. d. Schweigh.:
Hiatum ab Homeri imitatione pendentem in Empedocle aliquot exeuiplis ostendit
Butim annus in Commenlar soc philolog. Lipsiens. Ol. 4. pari. 1. P. S5. ecdum tamen hunc locum crediderim per sanatum esse, nisi pro ΑΓ, quod justo hic caret Sensu, A scripseris. Nihil autem horum statim in contexta recipere contra MSS. anctoritatem ausim. IDEM.Νεμεσητον dita Malim νεμεσητ' pro
Nεοισι δὲ παντ' ἐπ εοι, εν Interpres hic vadimoni uin deseruit, et ex Graecis, noli sane ardentissimis, Latina frigida sedit. Proxime ανδρασιν ἐν νητο ιτιν legit caliger. Duo porro sti clii, qui in iiii leguntur, ex alio etiam si agnae illo ejusdem scriptoris repetuntur, sine ulla varietate,
a Stobaeo Serm. XLVIII quibus ibi et
haec quoque Subjunguntur, C. Mηζους τε κνηρος τε κατω καὶ στερνα καὶ
Aσπιδος ευρειης γαστρὶ καλυψα λενος
Κινείτω δἐ λοφον δεινον περ κεφαλῆς, et quae sequuntur ita generis Plurima.
Phrasin utein εἶ διαSα optime illustrat Vir doetissimus in Misceli. Oh servati. Γ Ι. p. 126 ad illa Homeri Iliad. M. 457. Στῆ λ μ αλ εγγυς ἰῶ ν, και ἐρεισαμενος Eb διαβας, ἱνα ριῖοι φαυροτερον εἐλος T. n. Redditur irmiter divaricatis cruribus stans. TAYLO R. s. Apollon Rhod. i. 1199. t. liv. i. O. magno gradu Ontem iobtinere.' Locum yitae persequitur quoque Plato de Leget. 1. p. 144. Bi P.
DECRER. εω δέ τε παντ' ἐπεοικεν Hein ricli. Νεοις δε παντ' ἐπεοικεν Ingeniosa quidem est hierschii l. o. Ol. 1. sa S . . . 216. et . . . . p. 269. Conjecturu, Occupata jam multo anima V. D in Biblioth. Germ. univers. Vol. 12. Sec t. 1. P. 149. νέω δέ τε παντ' ἐπεοικεν, quae verba nimirum poeta ab Homero mutuatus sit, in Iliad.
At necessariam eam haud esse Hermannus ad Viger. p. 934. ed. Seo demon Stravit, quem Franckius quoque p. 179. secutus quanquam negari non Potest, exemptu in ex epica dictione Petit uin, quo junctura νεοισι ἐπέοικεν - φρ εχ comprobetur, adhuc desiderari. Ejusdem Thierschi conamentum οφρ α τῆς βης proverbis mox seq. ὁ φρ αρα τῆς βης cum Hermanno Franckius recte rejecit, non item caulus, quum egregiam alchen aerii Diat r. p. 293. A. conjecturam φρ' ἐρατης ηεης, in quam etiam Hermannus . c. incidit, plane negligeret. Hoc enim certissimum inventiim, quod etiam Brunchio ebpostea ei nec hi Ciir Crit in Comicorum fragmenta ab Athenaeo servata P. 63. valde miror displicuisse, auctoritate codicum B. et Vrat firmatur, Passoviique suffragium tulit Symhol Crit. P. 30. Franckius conjecerat: ο, ρ αρα τις χ' ἱβης αγλαον ανθος εχp.
490쪽
χνη τοισιν T. Sνητοῖσιν Dodi do me θηητος, spectabilis, Delierabilis. MEIS R. 'Aνδρα τιμεν Θνητοι γιν etc. Hunc locum vexatissi in uni eiskii conjecti ira Θηητος
Pro vulgala νητα σιν, MXΝ. comprobata, restitui, al, iunilius usquo, si lot Zium eximus, ei litoribus Oti Felisu in ost in sinii leni hario V. D in Bil l. Ger in an uni VerS. Ol. 12. Nec t. 1 ly. 149. iiicillit, ανδρεσσιν με αγητος δεῖν At eis vulgatani ab onini parte saliam esse ii inini ego dixerint, aut en ulterutra conjectura in
quo displiceat, lini et Sculi ger ανδρασινεν νηιμο σι ιδε . Equide in in vulgata intortui me coni iiiiii, iii lilia quavi voce, iii in tui in νητοῖσι loci corrupi Platu ver-SAri Suspicans, quum si rutulam ανδρες θνητοὶ qu. ii Oi ila re quotis est, ii, rariorum Sapientii di heri posse, veri non sit Simile. Haui me iiiiiii en in ulla te legisse qua iii lii Ognid. 93. . ΠΤ in n. HOm. in Merc. 9. νητοι ανΘροι ποι, et UrPli. Π3mn. 44. Θνητος βροτός. SANN. 'Aλλα τις εἶ διαβα etc. Hoc ulti inum disti clion a dii Oburo Seriit. 50. Otullda Tyriae elegi: adscribili ir, quare Ieckerus uncis iii cludenduin indicavit. IDEM.Προγονοι Iluckerus e Mori sententia, ἡμιῶν udacter iljecit. IDEM.Και ματα ναγη περιγιγνομενην I as , crat. Duile g. g. κε ibi Mor i Ei KR R. 'Oμοιως Sul Illo tacti o παντων iii Se
bus par fuisset. C:Dter una juvabit egregi-uin Simoitidis ei scolion ii contuli SSe, in Diodor Sic. 11. 13. Obviuin:
λοιπὼς Κόσμον, αενα ν τε κλεος. In quo describendo enco ini usus umduuin viri tum clarissi in Orum mollitis, et
Hermunia de ne iris p. 453. et Elchstadii in ovis clis Soc Lat lenen S. D l. 1. P. 193. Os ANN. Equidem οὐχ ομοίαις
mali in D ΚΚER. 'E τι το ς ο ἰοι το βίου Vox του βίου noti iii tellectu nobis, mendosa Cr do, St. In proclivi foret repotiere τοῖ 'Pli minima disterentia dii eius litora P et B sed non me illini in leuisse circa Tlieritio prias suis su 'Pἰον. illi certe inelius Succurrit, et 'Pa est ii:im vox igi iiii cnliva, minoi ilia in o Pr: ci Plieni locu in igiti sic ut; et noli Solii iii ni, Pollutiva. Sed hoc loco videtur κυρίως ut ii P pellative viiii. Si quis melius ii id cogitavcrit, lairsuti dabo.