Oratores Attici et quos sic vocant Sophistae opera et studio

461쪽

ἔπι το βελτιον εἰκος εστιν, κώε του παντα πασι γενεσθαι

ευ αιμ, νήσειεν, υτι καὶ περὶ τάς πολεις συμβαινε et τερας

δὲ οἶσαν . R. δε in T. R. κα συναιρε, Θαι T. - εὐτin in R. Οἴθ' ολως των της πολεως οὐδενος Nam Secundunt leges, quas Pollux VIII 6 p. 588. eoli eo librasto citat, de nunc latio Proditi otiis contra eos soluin modo fiebat,

qui jussu populi munere publice lancti

erant, qualia sunt haec a b c iirgo nominata. Qua inobrem orator i. i. Speciosem 3gis qliam vere Leocratis sugam ex hac quoque lege Pliniendam esse, docuit. Viderunt et alii interpretes. BECKER.Mερος αν τι προδουναι Iterum non Prodere, sed prodituros Iuisse. Hae eni in per υποΘεσιν dicuntur, et Graeca eii instituuntur, sed Interprete in bonum desiderarunt. TAYLOR.

τον - REI SK. Os non solum nihil Diutavimus, immo, quum δ λη δ οἱ τα την πολιν ad explicanda ον τροπον ουτος ἐξελιπε ne

CeSSario pertineant, reces, ta eis kii vel Schulgii scriptura loci vim dixerit potius tui ringi. Os ANN. Thoriacius, II E iitriclitus, et Piliae gerus nobisciam sagiunt. Δουλη γ οἴσω την πολιν civitatem, Servum qui dei, factam, . Mor ad Socr.

Paneg. c. 16. Ald et Mel pro γε legunt δὲ et post ovi inittunt particulum denique incisum ponuntiost συνέβαινε quo Prota sis finitur. Schulgii correctionem re ePimus si isti prodiderint civitatem, tamen R. P. manebit, etsi in servitutor redacta: relicta ero, sicut ab ipso deserta est,f Solitudo praeterea manente . . tu meliorem aliquando statum re Perti posse Sperandum: at cum prorsus deleta est, quae Lis meliliris conditionis spes evanuit. Igitur Leocrate S, quantum Potuit, urbem αοικητον et αναστατον reddidit. i. g. ιτ . ECEER.

ἐκ το κακῶς πραξαι μεταπεσεῖν, τελευτη- σαντι δἐ και συναναιρέισΘαι παν ζα κ . . .

Atque ila interpretaturioni cerus. Neque aliter sane potuit, si ullam honam mentem auctori suo dare voluisset. TAYLOR. Ego

dedi τελευτησαντι δἐ συναναιρίιται quod PDStreinum, per errorem a Stephano mutatum, ex Aldina revocavi. REI SK. Et sic caeteri editores. Πέζας Pχει τῆν τυχιαν Restituo εὐτυχιαν. iam Solum περας λύει ευτυχι Rerum P. tum Solummodo actum erit de earum fortunis, cum unditus eversae suerint ii on enim protinus conclamatum erit de civitate, si res minu Pros Per Succe dant. Haec est γνωριη, quam Orator hic illustrat. Cui Ox ατσχιαν quantum concinat, Tu vide, cui mea displicent. A LOR. πέρας ἔχει τι significat aliquid ita perfectun est, it mihi addi possit. Sic Demost in Mid. p. 55O. 11. d. Reish. τί γαρῶς ληΘαὶς πέρας α φεσειέ τις ει ναι --κιαδε Lys. c. Eratosth. l. r. τελευτἡσαντες

462쪽

ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

γα ἡγοῖμιαι ταῖτα πέρα εξειν ουδενα γαρ cedaemoniis solis diruti erant ante do ini-αλλον πλε δυνησε τΘαι μείζω πραξαι τουτων natum XXX virorum. Quaeri itaque po-- Vix possum probare a lori sentenia est, quid velit istud αμ α νοτερων Πω so. tiam in verbis Lycurgi ατσχίαν in εὐτυ- Civita nostra bis i ii servitutem redacta χιαν mutantis iit cum homine mortuo om est, a Tyrannis primo, Pisistrato nemporiis ejus P δαιριονία perit: sic cum tirbe etc. deinde a XXX vitis. Accidit autem, eversu omnis ejus 4ὐτσχία suem Jahet ut in posteriore hac servitute iuri etiam Hic videtur sensus. Dor vili ad Clia iit a Lacedaemoniis subruerentur. verum tu- p. 227. ed. ii ps BEOR En Falluntur, meu eae iitroque qui inutii et . Hoc certis- qui de defendenda vulgata ατυχίαν con simum est. A I o R. s. Xenoph. Hellen. tendant, quos inter 'orvinius ad Chari ii 2 i Ecgrn. ton. 227. Sol, ut Zitis, Thollauius, Becke- ετ τηνην, πεντακοσίοι ἔτεσι ἴστ.J Ald.

rus agitur enim de si alii urbis non eversae, ερ ἡ νη v. Me utraque liujus nominis scri-Sed evertendae. Nempe ornior uibem ανα- iura vide, quos laudat Spoliti ad Isocr. στατον factum uin τελευτησαντι coni parat Pan ex . c. 26. IDEM. Et nos ad Philem. Quare quod a yloriis sagaciter conjocit echnol. p. 265. Os ANN. Factum est Per ευτυγίαν, Reis kiiis recte suscepit, idem Epa inition in m. Corn. ep. Epam. c. 8.facie iiii hiis Codd. et A. Di D. Pullitur .la. Trecentesimo anno Post quam diruta sue Ambo Codd. ii Musoci viri lannio milia rui. Pau un. V. 23. Lycurgiis 50n annos asservati clare τυ ἰαν liabeiit. y in rut lint, et: Dinarcii. p. 52. d. eis h. 400. Sohauhitis mi incitavit quantum pallida Diodor Sicul. V. i. rursus trecenios. codicis scriptura hodie erui possit, ἀτυ- V. esse linet ad Diodor. XV. 65. Mon. ψιαν videri exstare. At scripturam lorini Πεντακοσίοι 'I Dinarchus P. 99 28 ed.

8cribae manus sit si solum manus duo tu in 'also non αὐτῶ εἰπεῖν quale uim osset SP ectes, 4;epenumero imbigas, quodvis li0cὸλ sed τῶν συνηγορων αὐτῶ. uod cum recodilis solium docere potest. Os Α, Μ. novo dicitur, quod Sciam, legerem, τῶν Τριακοντα I iunge Post τριακοντα. re συνηγο α ναύτοῖ TAYI. O R. Beckerus, etsi sertur enim ad ἡ ωολι κατεδουλώθη, non ad συνηγορουντων αἰτῆ legi posse viderat, id τὰ εἰχη καθ ρε Θη lio modo: ημῶν ἡ πο- quod duduin Decupaverat Augerius, ideo λις το μεν παλαιον ὐπο τοῦ τυρα ων καna jure Boissonado ad lucae Mois lenii δουλώθη, το δ' ἴστερον si τῶν τριάκοντα Pi Si Ola P. 422 reprehensia Α, tamen vul- sc sub κατεδουλώθη, πο το κοινοῖ ut aiam Prae uni Schul Zio defendit, idque

vi uni . miiri autem a ieedaenioniis sunt rectissime. Ciijus dativi usus ex eisplis,

463쪽

, κα των T. R. παρίδη . R. δ με γα οὐ τοῦ T. R. ' εἶργον . R. itiae e Platone, Demosthene, Aristophane, aliis Boissonadus diligenter i. c. collegit, addas qua Matth Gr. r. y. 392 p. 527. not legulitur. SANN. Dedit αυτοῖ Heiu-richiuS.

Tῶν σμην γορ- αὐτω In Demosth. C. Neaer. P. 1349 29. d. Reish quoque legitur Gnγορον τω αγῶνι τουτω, quam Ohrein et . . nihil tutandum videtur. Si opus esset correctione, ne ilior esset συνηγορούντων, ex quo per coinpendiariam Scripturam σ/ηγο - ortu ut videri possit.

οὐδἐν α γένηται Sc. κακον vel δυο ερες. REi SE E superioribu τουτων suPPlendum videtur. Qui ita defendunt accusa tum, prorsus sibi repugnantia dicunt. Nam si concedunt, deseruisse Leocrutem Patriam, Peccati gravitatem vos oportet de filii re si contra negant horum quidquam is tui fecisse, nonne profecto in Sanum erit contendere, ejus culpa nihil horuni accidisse' Hoc enthvmeniat orator adversariorum argumentum refellit.

Γενηται F leg. ἐγενετο. SCHA UB. γεγενηται de conjectura eripsi. IN ZGER. Quod sequitur παρα τοῖτο, restituimu ad fidem Oud omni uin, Reiskio dein infra P. 428. . corrigi jubente, cui ibi obsecuti sumus, παρὰ τοῖτο ipso I rat. Praebente. Intelligunt ibi interpretes νόμον, quud unde intelligatur, non habet. SANN.

propter illum quia ille sic egit contiligere

civitati sulti tem, S saluuin esSe cilitate v. Mon. In eo sitam suisse . . salutem Omniti contendam. s. Viger. p. 626. BECΚΕR. Dedi τουτου Pro vulg. τουτον,

Εἶργον των νομων Male, legibus cohibebant Corrigendum auleii cum Pti ino

464쪽

T. R.

- τουτων T. R.

Πει αντες δε τουτους απογραφεσθαι, και προσαγορευειν ἐμοὶ εἴργεσίαι τῶν vobείμων, ἡγη- σαντο ταυτην σφίσιν ἔσεσθαι σωτηρία καὶαπαλ λαγὴν τῶν πραγματων παντων ο γαζνομος si τους ἔχει, ετ ειδαν τις α τογραφῆ φονουλκην, εἴργεσθαι τῶν νομίμων καὶ ουτ αν εγῶοιο τ ην επεξελΘειν εἰργοριενος τῶν νομίμ.a v.

Quo taliae ii ii loco postremo ii ale excudebatur, id auiiii advertente eod tu lepliario, νομικῶν. TAYLon. Et νομίμων de demant Thoriacius, Beckerus et II einrichius. JHanc vulgata iii lectione ni SS. auctoritate irinatam, cujus loco es aviori coit jectura editores, si eis kilini excipias, Onane των νομίμων sub Stiluerunt, rei ii tui, etsi Faylori contulenturia ad modia in Probabile esse probe intelligorem, piae Sorti trifluuin utram lue Oveni nonnunquam in MSS. coni mutari constet, id quod ipsi annotavi in iis supra ad p. 59. R. CLXelioph de sese Laced. a. B. Ac των νο- ιμ μαντινα αποστερετ Lycii rgus dixit supia P. 1ilo et infra p. 259. R. Disendendio uuleii vulgata nil hiberi potest Demost lienis locus ex orat iii Tinio cratem, ibi P. 73 3. . d. Reis h. vitiose editur : αν

reai, annos ante id ipsum eis kio, ii iii θ cuin lege et distingito; ἐαν δέ τι : απαχθῆ

- προειρημi νον αἰ τα τῶν νομιων εἴργεσθαι, ει ιαν etc. Habes igitur hoc ex loco τούς νομους eo set Νti, ii sit pra vocem serro Posse editore negant: litati cluati etiam Salia asius, ne sciens quid neglexisse videar de modo usurarum p. 774. De-ur Ostheni vota ἰμια reddendum Suadebat.

STE PII AN. Recte. TAYLO R. Aut ἐλαχι-

T 'διον Id ost, τὸν διωτητειαν, Statum privatit in rei, quod causa esset, non dre in publicam, Sed ad homines privatos pertinens. IDEM.' H πεμ MLquutenus sui Cum ει suspicare r. IDEM. Παρα τουτον Scotti iam modo legem. Re isti De Os:inu. scripsit τοῖτο propter host faciniis. ΕCKER. 'Aποκτειναιτ' Est correctio Mori. BEc-ΕΕn ne herus αποκτειναιτ' edidit, parum circuit specto Plato Ucit . . apposite P. 111. F. ει ζουλη Θειηὶαε ειδέναι μη μονον

cum est. In ο ανΘρωπος Subauditur e Praeniis sis ὀ κολαστεος rum S K. 'Aλλ ει το πραγμ. α Lege ου τοῖτο λογιε σθε, εἰ εἴ ἐστι μονον ο ανθρωπος, αλλ' ειτο πραγμα, scit. εν ἐστι . TAYr o R. Dedi de meo ει καὶ το πραγρια, scit aut κολαστέον ἐστὶ aut ρόνον εστί. tum etiam res vel factum sit singulare, ad unum solum honii item pertineris ne sti illi ra eum dii lio quoque Proserpens. REI SK. F. το πραγμα Sc. αποcλεπετε. Vitiga -

465쪽

ζασαν T. R. tam lectionen retinuimus Orator auditori hus demonstiat, imprimis Leocratis sa Clum animo e Dum reputent, et si alii idem secisse iit, quod inde secutum sit. Modo solicitas, qua semper Si sumus, v. Demosth Phil. 1. 43 17. d. Reisti. impedivit, quo nititus Plures idem consilium ceperiti t. Felicitati igitur nostrae , non Leocrati, gratias agamus, quod exe inplum ejus turpissinium caeteros ad similem patriae fugam noti incitaverit. s. g. 5. EC- ΚΕ R. Ita SS. nostri, quae lectio etsi an ab ipso auctore prosecta sit, equidem dii bitaverim, sanior certe videtur a lori et

εν ἐστι, ut exstat aut in Ald et Thoriacius et He inrichius vulgavit Iulgalam Or-varunt Hau pim. Schul g. et Beckerus fetPinggerus , in eo tamen falsi, quod αποβλε-

πετε mente Supplendum censueri ut quo

minime opus videtur Euripides Phoertice apud Eschin in Timarch. p. 154. Reish.

ubi quo minus locorum memor eju generis, cujus sunt Xenophontis brop. 1. 6.

μαι, mutata distinctione ει ανδρος φυσιν Ouin proximo σκοπῶν jungi jubeas, id quod Vilichen aerius Dialr. p. 270 secit, ar-lori nota satis prospectum esse videtur.

Tη πόλιν ἐξελιπον Parunt caste Loni Cerus. Tu urbem deserebant. In illa altera inierpretatione nil iit ad mentem Auctoris. TAYLO R. O γαρ την πόλιν ἐξελιπον I. e. λιπόντες εφυγον, relicta urbe injustam se conjecerant. Xelioph. Anabas. 1. 2. 24. ταύτην ἡ πο- λιν ἐξελιπον οἱ ἐνοικοῖντες. ubi v. Zeunium. Verbuin ἐκλειπειν igitur signiscat, prae timore ut Periculum effugias, vel perterrito animo et inconsulte locum relinquere. Quare ne Atheniensiuin fugam ex urbe talem suisse aliquis existitii et statim d-dit Orator καλῶς βουλευσαμενοι, ubi hucyd. l. 13. in eadem narratione, διανοη- θεντες εκλιπεῖν . πολιν posuit. Quin Lys.

Epitaph. g. 1 . ἐξέλιπον περ τῆς Ελλαδος την πόλιν dixit, ubi Tayl. et Markl loca veteriim colligebant, quae hujus Athenieti-sium consilii neminerunt. ECΚΕ R. 'Eτεόνικος Herodot. VIII. 42. et 75.

466쪽

monuit Mor ad la. l. LCKER. a iidem sentρtitiam habet Aristid. Panatlien p. 39. qui vero frustra es primum lio dixisse jaciat. MOR. 'Αρα γε οριοιον itaque quis comparare velit eorum ueta cum tiga Leocratis 3

Naupina coiijee. μοιοι. HECΚER. Tui ρευγον rι Suspicor sic sernae 3 curgunt reli liii Ase αζα γε μοιον το πλεῖν φεύγοντα eSt te huic simile, fugientem e patria iter quatri tui ier viare conscere, teit dei item ad Ilitii iiiiii. Et sic. At nulla opus correctione. SANN.Tαχεως Nove lio dictum, nequo sine maxima suspicione metidi, ταχεως νεσχε - το. Sic et infra quoque f. λδ . ος γαρ περτης αυτοῖ πατριδος οὐκ ἐβοηθησε, ταγρο γ ν i mi τῆς αλλοτρια κινδυνον τινα ἱπομει,ειε. Veruin re Pone τραχεως et τραχυ. Ita Demost lienes r. παραπρεατε. g. p . ζα - χε te δ' itαων επὶ τῶ μηδ προσδοκα σχον- των ut, ii nonnullis Oild. sed molido se, ut lite apud Lycurgunt, Sirit, ii tir ταχεα c. Loc una igitur prae manibus ita verte: Nimirum aegre isti homines Sustinuissent tale sacinus; imino an non existimetis eos lapidibus conses lini Obruturos, qui ZProxime την αυτοῦ α ιστεια legas non αὐτῶν. Est enim veris Si muni. TAYLO R. Taylorum Schiil Zius resulavit. SANN.

Ei αὐτά dedit Heli tricli ius. 'Aλεξανδρον Herodot VIII. 143. Immutavit paullum AriSi id Panath P. 49.

qui Alexandrum regem Macedoniae sp pellat Herodot VIII. 136. ρ 'Aμυντεω, ανδρα ακεδόνα Omiliat ex quo Harpocr. v. 'Aλεξ sua sumpsit. Η Κ IR.

Γῆν in ἴδω ντησεν Formula deditionis postulatur Herod. V. 126. Curi. III.

terrogatio. Sed Mihi secus videtur.

PiNZGER. 'Eνενηκοντα I ereor, ut hoc si ni inium, et rescribenduli pol tu ,ε ὀδομ κοντα. Istum enim linierum vix ex edulit, tui dei inperio Atticiliensium Perquam magnifice senti lint pluri in iiitra eunt se continent. Eorum nonnullos, non tamen Omnes, videre est apud Me urbium de Fortuna Athenarum c. N. AYI on. Vid. Mor et Spolin ad Ir ocrat Pane g. i. Θ ΗΕCκER.

467쪽

εστησαν, αλλ' ρους τοῖς βαρβίκροις πηξαντες τους ει τηνελευθερι ιν της Ελλαοος, καὶ τουτους κωλυσαντες περ ζαι -

dio Persas devicit Ol. 77 3 Diodor. Idem in Patre gyrico g. λγ. ις τοσαυτην

ο τ εν Σαλαμῖ9ιI Sensus est Non πλοῖον ἐντος Φασηλιδος , ἡ καθέλκειν. Idem contenti tropaeum eligere, quod erat mo in Panathenaico . κ . Ἐπι γαρ τῆς η μετέρας numentum victoriae Salamine arto , ve δυναστώας οὐκ ἐξῆν αὐτοῖς υτε εντος 'Aλυος

'Aγαπίσαντες ἈστητανJ Alius dixisset πλοιοι ἐπι τανδον πλεῖν Φασἡλιδος. Omnino ἡγά πησαν στἡσαντες Mi IS R. Scite oon recte Cyaneae et Plias elii duo erant ter Soli alibius Demost h. in eaer. . E. t ημε α sibi invicem ad septentiionem τον ό μον γραψαντες ἐν στίλν λιθ.νη, στη illae in Euxino, haec ad meridiem in mari σα εν τλιερω, scit. τῆν στἡλην. SANΝ. Pampli Ilio, quae pars est mediterranei),M πλε ν et . Foedus hoo conservavit si longitudinem spectes, oppositari nes Diod Sist. l. XII. M. Eγενοντο συνθηκα nempe, quibus utrinque Persarum mari li-

περ τηγειροης τοῖς Αθηναιοις και τοῖς συρι- nium imperium hoe cedere coerceretur. μαχοι προς τους Iέρσας, αν ἐστι τα κειρα- TAYI.on CL interpr. epol ad Cimon. λαια ταυτα αὐτονομους εἶναι τας κατα ἡν c. . et doctis stinum Chr. I. G. Moschii, Aσιαν 'Ελληνιδας πολεις Ἀπασας, τους δ de pace inter Persas victos et Graecos Ci- τῶν Περσῶν σατρα πας se καταβαίνειν ram non duce victores composita. dissert. θαλαττα κατα τερα τριῶν ἡμιερα οδὸν, μηδε Francos. - 1802. in qua l. 26 Nostri ναυν μακρα πλεῖ ἐντος γάσιδος και Κυανέων locus a curate cum caeteris, qui de hac

Cujus in margine γασηλιδος appingitur, ut Pace eiusque i conditionibus inarrarunt legi debet, et hic etiam restitui. Suidas scriptoribus, comparatur. HECRER id. V. Κιμων. Και ἐπ' Ευρ αεδοντι ποταμ si es singi Stim miliche Schriste i. iv p. ναυσι και πεζω κα vir της αὐτῆς ἡμιέρας 481. Meter de bonis damn et fiscat de- ουτος ταξε καὶ τους ορους το ς αρβαροις bitt. p. 117. Caeterum de nominis Φασηλις εκτος τε γα Κυανεων και ελι ων και δ α prosodia, quod secundum alios etiam γα-σἡλιδος πόλις δ αἴτη τῆς Παμφυλια:) ναυν σηλις sertur vid. Spoliti ad ISOCra'. a Mnδικῆ μ. πλεῖν νόμω πολέμ ου Isocr. in ne g. o. 33. cui jam addo Arcadium de Areopag. ex tr. οἱ δὲ Βαρζαροι τοσοῖτον - accentibus p. 31. 15. SANN.

468쪽

γραμ μιατL.Mνε γραφεὶς ἡδη τα πατροῦ πα- ἡμιναμην, ἐκστας εὐαλλέ με λίΘοι,' Quid ρελα κῆανεν γ δ πατρωα οὐσία καὶ λη ι ἐκα de aliis locis pro ii modulii in sinitis, ubi λεῖτο. i. ratio Demosth. c. Eubulidem vox ista non de adjuvando, sed de repel- Passim ii CΚΕ n. lendo sumi iuri TAYLon. Καταισ cύγειν Pro καταισχυνειν et α μυ- Παραστατην - Ἀσία ἱερῶν Haec νειν, ut edi solet, recte videt H. Stepilania verba non apparent in jurisiurandi sor- rescribi Pori re καταισχυνεῖν et μυνεῖν mula modo adductari cum limen Pori uit,

in ullaro, luemadmodum λείψειν scribitur eo quod illa, qtia ibi allegat, jam ad Leo- et παραδώσειν Et hoc certe nemo ibit cratis mores et iacta applicat Adeo ut inficias. TAYI. OR. Plus subsuinat, quam lianii Sal. quod Tους πολερείου. αμ ασθαι hostes ii iure Dialectici aegre tulerint, sat scio. Mo-Mira sane Interpretati Qua in vix cro currit aute in Formula leuisSimis, et credas pro clam ab hiantine. qui is talem do, conceptis verbis pud a Stob: eum, suam contrivit in Gro eis litoris Latine orm l. P καταισχυνῶ οπλα τα vertendis Quid statueret, qui ita inter ἱεζα, ἱδ εγκαταλεί ια τον παρ αστατ γν, τ Pretur soleat, de Stis Lysiae orat. Fu- αν στοιχησαν ἀμ-ὼ δε καὶ πi ἱερῶν καὶ

469쪽

θεοὶ τουτὶxiv. Vide ea deni sere, paucissimis immutatis, apud Pollucem VIII. . . Adjunge autem et it L. L. Attic. L II. Tit. V. et Meurs Atheia Atti c. I. .

TAYLO R. Quibus nomitia deorum, clui Advocantur e Polluce viii. 106. lipeo adde Aγραυλος, 'Εναλιος, Αρης, Ζευς, Θαλλῶ,

Aυξω, ' Ηγεμόν . Mentionem hujus juramenti injicit De ni Ostii de sals Legat P. 433. 18. d. Reis h. ubi id Scliol. August. Plura interpp. Pollucis l. l. conserunt. SANN. Hanc uri urundi formu- Iani in textum inferserunt Thoriacius et Hainrichiu S. Tιν δ αν etc. Legit doctissimus Wes-

sol in eius ad Petit. p. 232. τινι δ α τῆν πατρίδα παρέδωκε με ἁ ονα προδοσία γαρ το

deo, quid incoin modi insit in vulgala; nisi quod idem dicit cum verbis p. 4S2.2O.

selingi conjecturam, ingeni Osain profecto, si optes, legendum erit: τίνι δ' αν μείναν

σας τῆ αυτοῖ προδοσία. REI SK. Certissima Wesse lingit emendatione textum Lycurgi restituimus. Orator enim sinisgii lasciurisiurandi partes cum Leocratis facinore comparat. Deniqile ex spe latur παραδοῖναι μείνω τὴν πατρίδα, quod'es- Seling. scriptori reddidit; neque tu hilare licet, quin orator elegantissimus ita scri-Pserit, vel scripsisse debuerit. HEC ΚΕΗ. Ingeniosa quidem est, nee tamen nece S-saria esset ingit emendatio quam praeeunte interprete Germanico Beckerus Praepropere in lex iam suscepit. OSANN. Ne in ricli ius Q τίνι δ' αν ἡ πατρίδα παθέ - δωκε μείζονα προδοσία επὶ τους ριαλλον μικροτ T. R. 'Eπὶ τούς μαλλον μικροῖς οργιζομενοι Itaeditur et legitur, ea tamen absurditate, quam nillil unqua in superavit. Sensus est Qualem elii p. habituri simus, si levia crimina inni poenaru In genere, atroci ima autem nullo, coerceatis Quiserii, qui non propter Spem venia is ipsum ita comparabit, ut plurima et gravissima

peccet ραδιο εσται παρ' bμ ιν αρα ρεε γαλααδικεῖν, ει νανεῖσθε ἐπι το ς μικροὰ μαλλονοργιζοριενυι TAYLDR. Videtur sic leg et distinguendum esse : . νας - Ροωζη- σεσθε conti ituatur interrogatio τοῖς ἔν τι τούτων quae nodo eniimeravi a Leo orate Peccata niμαρτηκότας eosne photietis, qui horum unum aliqiciu colit iniser int; si quisa item omnia ea commiserit, eum impune

dimittetis 3 Ergo iacile penes vos erit,

magna cle linquere, Si constet os ἐπὶ τοῖς καλλον μιαρο aut μισαροῖς ληττον οργιζο- μενοι, militi saei ire in crimina atrociora et odiosiora. REIS R. ἐπι τοῖς μικροὰ μαλλονοργ. recepi, idem suadente Passovio Symbol. crit. P. 30. Quae ad h. l. attulit Reis kius, merae sunt iugae contra in ed. Viter h. vulgatu in μαλλον επι μικροῖς ργ. quod si auctoritate aliqua niteretur, libenter codd. Scriptura Praetulissem. OSANN. Et receperunt Thoriacius, Heinrichius et Pinggeru S. Eπὶ το ς γαλλο μικροῖς οργιζ. 'Επι τοῖς μικρο μαλλο οργιζομενοι TAYLO R. Me lanoth jam sic Drrigebat, misso τοῖς.

Utrumque a Dor vili ad Chariton. p. 394.ed Lips et verissime improbatur Agnus ei ille in hoc loco siguram συγχύσεθος, consulto ab Oratore usurpalum ay loro inquit , transponenti επὶ το ς μίκροις μῖλλον non accesserim ; immo minus id elegans putarim. Interpositio vocabuli inter articulum et nonae politissimis scriptoribus in usuri quoties Herodotus

των τις ἐχθραὶ et similia. lini jam in hoo loco turbatum fuit; nam eadem Synchysiossensi, ad sensum aeque Perspicue ediderunt Vitebergio 1563. ει φανεῖσΘε ριαλ- λον επὶ μικρ οργιζόμενοι. 1 Orator cavens aperi Atheniensi ripulo convicium a '

470쪽

την τι,τιν . R. κου πι - - - πεπραχμενων α T. R. cere, quaSi ἐπι μικροτ οργιζομενω conturbavit verba, et pronuntiavit ἐπι το ς μὰλ- λον μικροῖς οργ. illud ita αλλον quasi Occultans. Si Demost h. Lept. p. 541. D. Εν,ο μαι, πολλο . - Ambiguum Saepe fateor, sensum talia possunt sacer sed non sumus ii, qui veteres auctores in ordinem redigamus, et nostro more, non suo libitu, loqui cogamus Critico non Spectandum, quid, vel quomodo debuisse ii veteres scribere, sed quid re vera scripserint.'BrcΚER Tρια γαρ - δίδωσιν Locus, quem Schul κ. truncatum esse existimabat, sanus est. Hic vero sensus esse videtur Forma

civitatis liberae . democratia v. olsa Lept. g. - . tribus consistit, magistratu, judice, privat quo ruiti itisque

jurament praescripto e cor Strinxit, caeterisque idem fecit, ossicio suo satisfactu runt. Religi vero, i. e. timor deorum Prierantes unientium, Si quidem ab ho natilibus, quibus imponebant, non puniebantur, Sanctissimam reddunt liaiic si dein

da lani. - De ii rii mento magistratu, v.

Pelii Leg. Att. III S. Iudicu in jusjurandum servavit Dei nost h. c. Timocr. P. 746. ed. Reis h. et privati oster c. 18. IDEM.Tου δὲ Θεους Saepius et Poetae et Prosaici scriptores hanc sententiam repetierunt Eurip. p. Theophil ad Auiol. p. 378 ed Paris.

- ου γὰρ ἀσυνετοντο θειον, αλλ' ἔχ' συνιέναι κακως παγέντας ζκους καὶ σπινανς σμένοις.

Tibull. 1. . S. Ah miser etsi quis primo periuria

celat, Sera tamet tacitis poena venit pedibus. cf. Xenoph. Anabas II 5. 7. et II. 2.10. IDE M. Tαυτην τὴν πίστιν ἐν Πλαταια : Et si Herodotus 9 53 sqq. copiose agit de isto apud Plataeas certamine lio tanten jus jurandum noli commemoravit. Theopo in pus ab Atheniensibus fictam esseliano formulam contendit, quod monuit esset ing. ad Diodor. Vol. IV. p. 346. Bip. Is vero scriptor l. Ι. o. 29. ea n dein Paucis mutatis vel inissis, formula in habet. Contra Isocrates, Theopompi Praeceptor, cum lio sacere videtur. Nam Paneg3r C. 41 has diras non Atheniensibus neque caeteris Graecis tribuit, sed unis Ionibus. Dubitabatur igitur jam Isocratis aetate de veritato huius ii arrationis sed Lycurgum lion idem fecisseliaud mireris. Nam is evincere studet, eo jam tempore omnes Graecos in jura-inenti sormula At lienienses secutos, eo ruinque jusjurandi in v. c. 18. sponto imitatos esse. Quare, ni Si Diodorus quoque ex scripto historico eandem sormulam dedisset, o innino et in hac re ut in multis aliis, historiae scriptoribus omnitio major fuerit fides, quam Oratoribus. IDEM. Aκούσαι - τοτε πεπραγρεενων Vulgo hornin loco tantum erati, quRm lectionem vitiosam esse, quum neminem Posset su-

라틴어 텍스트