장음표시 사용
451쪽
ελευΘερου T. R. ἀφεμ γους T. R. oni T. obviis sciscitantes, ii eque avelli utique a
notis, priusquam Ordine omnia inquisiissent. V IDEM.'Eλευθερους Non facile in genere cerninino si usurpatur malim λευΘερας. REI SK. Bene hunc locum ad confirmandum communem adjectivi usum contulit,
qui Euripidis oraclidas a P. Elmsteio editas ipsis repeti curavit, ad v. 245.
detur autem duplici modo formari. TAY
' Ορωμιhας Hanc vocem cum superiori οραν non hene jungi ratus Schulκius υρομενιις ut ορμωμενας legi voluit cujus viri dubiis etiam Jacob sius permotus in Animad ad Euripid. p. 126. θρεομε mi Conjecit, quod verbum nonnisi apud poetas memini me legisse. Acutiorem autem hanc oris i ii qua in veriorem dixerina. Os ANN. δυρο αενας dedit He in rich. 'Aπειρηκοτας V. Hem stertius ad Luc. I. p. 78. MOR.Tας ἡλικιας Immo τα νηλικιαις, ut dudum correxi . Atque ita restititisse vide-tii Maussae ad Harpocr. P. 121. ex Suida. Auzon. Et ita dederunt Beckerus et He inrichius.
Et si s Suida dederunt Heinrichi iis et
Republica I. init. Annotarunt antiqui nostro cum Poetis magnam intercessisse necessitudinem. Ita saepe Homerus, Δυσμορον ον α πατὴρ Κρονιδης ἐπὶ γεραος Αἰση ἐν αργαλε φθι ει Iliad. X. 60. Μνησαι πατρὸς, εγο, θεοῖς ἐπιεικελ' 'Aχιλ-
Iliad. n. 486. Verum neque Poetis solis ea est familiaris locutio, sed et iis, qui prosa oratione scribunt, uti Ηγperidi, teste Polluce, ΙΙ. 2. Λεγοιτο δ αν καΘ' Υπεριδην καὶ επι ἡραος ουδω, επι δυσμα ς ειου. Attamen his missis, quomodo exponamus διαψγθειρομε - νου Vir longe doctissimus divinat διφθε- ρου κενους, cui quidem Sententiae multa favent. Neque non quaedam natione&barum ovium pellibus sunt vestitae, ut in Gaetulia et in Sardinia. Cujus usum apud antiquos quoque Graecos fuisse a P paret, quod in Tragoediis Senes ab hac pelle vocantur δισθερια etc. V Varro de R. R. II. 11. Disci inus quoque ex Comoedia, cor luceas etiam fuisse et servulorum et rusticorum Paenulas. E.τα - ου πόλλ' ενεστι δεινα τῶ ἡρακακα Δηλαδὴ P και νυν γε τουτω τον παλαιὸν δεσποτην Προς ζιαν χειρουσιν, ουδεν τοὐν παλαι με - μνημενοι,
Νub. 71. Verum, utut haec sint, quid dicendum est dis o loco Demostlienis in Midiana f. 23. ubi aqua similiter haeret et semper lia re-hit Δεινοι τινες εισιν, ω vhες Αθηναῖοι, φθειρεσθαι προς τους πλουσιους. Quid de iis omnibus, ubi φθειρεσΘαι, διαι Θείρεσθαι, et similia, Lexicographos omnes diu vexavit Producam, quae et ego et illi ob servarunt, ut de iis simul et semel statuanius Plutarch in Antonio καὶ ζασι- λεων γυναῖκες α λιψω κεναι δωρεαῖς προ αλ-ληλας καὶ καλλεσι ἐc θείροντο προς αυτον Tur-
452쪽
ν ἴδω T. R. Piter et indecoro euin adibant, inquit Bu λέγεται Aristopli. Plut 673.
bεουση νη προσφθαρεις. uam autem Post Aleiphro I. Epist. 13. 'E 'Eρμιόνη - ει nostram, licet novam, non fortaS, ingra- Πειραι φθαρέντων. et 34. ΠροσφΘείρεται δε tam explicatione in conser decrepitos hos Eρπυλλιδι τη εγάρας αερα. Gregor. ad et capulares senes Lycurgi iuni veleri Athanasium 'Aφ' ὁ δε ἈντίΘετο γλωα-- Laerte apud Ilo inerum lyX. A. 189.
e, Θαρσί 'ocedit ut iam, quod, Si hunc locum cum Suida legamus περιι 3Θειρομενους, non λα- Idem in Pac 71. . Θειρομενους, et pro lecto ita legere Suadeo, 'EχΘ δε μετα ταῖτ' ἐκ νθαρεια, οὐκ οἶδ' Q dubii audi quidem Occasio relinquere--οι, . tui . Indeque Lucianum pli in expliea-ε σε γαγ' ιτναῖον μεγιστον κὰνΘαρον bimu in Pseudologista 'Aλλ ισασιν κε -
Οὐκ ες κορακας απος,Θερεῖ ter inorem Oium hunc locum 3 curgi exEπιλησμοτατον και σκαιοτατον γεροντιον melioribus exemplaribus videtur deseri Et Equit. 883 Si se, qualia quihus usi sunt Aldus et Si phanus D ων δ ανδρων τους τοῖς σύμα - οὐκ ἐς κορακας ἀποψ θερεῖ ζυρσας κακιστον σιν πειρηκότας, και ταῖς λικίαις πρεσβυτέροος G ρουρ, καὶ et, το τῶν νομων τού στρατευεσθαι Ii liis igitur omnibus et ipΘείρεσθαι eor α νειμενους ἰδεῖν ν καδ' ο λην την πολιν τότ' rum Pendi vim non labet, neque a pΘία, m. γηρως δῶ πεζιφθειρομενους, διπλα μα- deducitur Verum os lente et pedeten τια εμπεποζπημενους Suid tu Πεποζ7 με lim re Pere vel serpere, τοῖ . Θειρῖ qui νος TAYLO R. maeo Satis Prolixa de voce et serpens a Plinio dicitur et Apula, tu διαφθειρομενους disquisiit in Iram uiatica, ii Otum Seu Potius lenti ludinem ciuiliari suus nuciorem, prius incerium, quid do Theocr. Id xl l . . in ii. lectione l. l. taluat, edocuisse videtur, silid vocabulum ab . l. alienu in esse.
453쪽
πρῶτον T. R. - κινδυνεῖσαι T. R. vestitum seniorum designat, tamen voceti desideramus, qua depingitur, quatenus senes timidi et perterriti secus secerint. Quare his omnibus perpensis, Suidae le-Ctionem περιφθειρομἐνους veram fuisse Lycurgi scripturani, vel saltem verisimiliorem, quam vulgalam, judicanius; cui judicio alia olim suhscripserunt MauSSRcu Sad Harpocr. p. 121., sister ad Suid. I. c., aFlorus ipse, et Dor villius ad Chariton. p. 85. Lips Quum enim φΘεἰρεσΘαι apud Atticos scriptores signiscat sic vel aliorum malo vel damno ire ait vagari Brunc L. ad Aristoph. Eccles. v. 243.), illud composilum περιφθειρο με- νους senes describit. iii cum impetrι, Senili aetati alieno, et trepidantes prorumpurit,
cum molestia eorum, ad quos accedi ni oberet antes. Et hoc modo persecta erit Ora
loria et pulcra descriptio trepidationis et metus, quo tum Omnis Sexus quaeque aetas civium in urbe degetitium angebatur. BECEER. Lycurgum ad normam Atticam scripsisse Suspiceris επι ἡρα κ δω, prout iL3siam dedisse liquet ex Harpocr. iuοδος. Ad Herodot. l. iii 14. VALCKΕNAER. Tlior lacius et Osannus ἐπ- γήρα κ ουδῆ διαφΘειρομ ένους Becherus : τοτ' ἐ/πὶ γηρως ουδῶ που φθειρομένους. HeinrichiuS: επι γη - ζωοῦ δ περις νθειρομενους. PinZgerus ἐπὶ γηρως οδω ιαι θει οριενους. Mαλιστ' αν αλιστα δ' αν, ratisi quae lecti fortasse non plane negligenda Geminum locum particulae δε post genitivos absolutos cum δε inclinantes lateor me seu Stra ad hii quaesivisseri si in ilia autem haec Herodoti l. ii 50 των δε ο φασι επι
loca nonnulla congessit Matthiae r. r. g. 606 3 p. 892. SANN. Et sic dedit He in rich.
Ο πρωτον Leg. ος προ τοι . Et V. 6.οῦ στε πρὸ του REI SK. πρῶτον, antea. Quod Allienienses eodem innati solo sint, quod incolunt, V ut Iustin. i. 6. interprelatur Oct. αὐτοχθονες, id Sapis Si me celebratur ab oratoribus, inprimis Isocrate v. c. Pane g. g. δ . et Panath. . ut C. Vid. Gotileb ad Plato v. Mene X. c. 6. BECKER. πρωτον Schul Zius significatu τοῖ προτερον Posit una esse monet, cuius loquendi usus exenipla collegerunt Mus gravius ad Sophocl. Antig 1327. Viger P. 67. Bosius Ellips. p. 738. Schaes. His autem accuratius examinatis facile patet, vocabulo luna, ne ejus significationes confundantur, genitivum vel necessario apponi id quod omnia quae hujus usus exempla novi, egregri comprobant. Quare hic praetuli cod. Cripps lectionem sallitur . D. ea enim varians lectio ad πρωτον v. 6. periin et . SANN. 'Aγαπαν De verbi significatione, qua Prn αρκε Θαι usurpatur, v ad Philemon. Gram m. p. 226. ID ΕΜ. Προτερον M. ἐν πολλῆς χώρα ri Isocrat Paneg. . θ . AIOR.Tον δημον ον Facile Sit Pro Primo articulo posterior eiu sussicere, ut si Sit: και, ν δημον προτερον Λακεδαιμ. Sed satius est ana coluthon hic statuere, cujus crebra occurrunt exempla Nisi mavis pro ουτος ἐδεῖτο p. 413 2 legere τοῖτον δει. ΗΕ ISK. Καὶ το δημον - μεταπεμψασΘαι Ιn- est huic loco an acoluthon, quorum exempla undique et in Lycurgo, qui turba
iis rem verborum ordinem non aspernatur.
Νon minus igitur improbanda videtur Reishii correctio τοῖτον δει, quam lorie Oriectura, qui υτος ἐδεῖτο delenduin et δῆ-
ιμον - μεταπ jungenduin esse censebat.
Nihil praeue istud an aeoluthon Orationi, quo offendaris, duri remanet. Nam Ic
454쪽
νέοι T. R. vert idem impulit indigebat at Tiliis ex Andro etc. quae sibi submitterentur. Cum Moro aute in αὐτῶ pro αυτω corres xi. - Α dillustranda in iis ioriam laudat uupl m. Diod. Si eul. XVI. 86. Plutarcii Alex. e. 14. Demost h. c. 26. Elian. V. H. I. 1. Iustin. VIII S. BECRER.Mεταπέ αψασθαι ΝOvo significatu, si hene habet, pro sibi submittere. Si autem vulgari significalia etiam lito At usurpa
tum, necesse est iro ουτος ἐδεῖτο τῶν
ad . . meis. TAYlo R. Malim παρι.δοντα qui Praeteri id erit, contempserit, ei tea erit. v. P. 156. . d. leph. I ISK. παραδοντα restitit imus propter seqq. οὐδεσυμπενθῆσαι - οὐδἐ συμβεζλη κενον. Do-ertites dii morai fugeret caeteris ciιν ιιm salutis reip. tradidit. Sic f. . p . ΗΕCΚF. n. Osannus, Heinrichius et in Egerias προδόντα dederulit. Tιν ούδ συμιπενΘησαι Resserenda sunt ad remolius πολυσειεν Oli. Tὰς της πατρίδος συμφοραζ' Melius, ταῖς τῆς πατριδος συμ ἔνοζατς. TAYI. OR. Vido tur vulgata hetae tabere, aut certe dessendi posse. πενΘεῖν τι, igere quid volo quid ergo et συιυιπενθεῖν τινι τι Cum
aliquo liquid lugere. Ide in dictum erit
atque οὐδὲ συριπενΘησαι τῆ πατρίδι τας αυτῆς συμφορας REI SK. Tας ηκα: Eodem modo Et eadem sedulitate iuri resciebantur post bellum Persicum, οἰκοδομο τα τείχη, υτ οικιάς ουτε ταφου φειδομανοι Diod. Si C. I. c. 40. Atque ut interim omnes servi
atque liberi opus sacerent, neque ulli
loco parcerent, sive sacer esset, sive
privatus, sive publicus. V ep. Themist. 6. Cave autem existimes iterum do iisdem agi in Da οἱ τῆς τῶν ται ,αν. Ibi enim egeliduin αφρουν. Scilicet ἐπεμιε
Nihil verius. TAYLon. Quanquam et Demosthenes de Cor. p. 325 19. Reis h. , spleti didissimo rationis octa, mi ταφρεια memor ut, qua tum ipse circumdederi urbem, aviori conjecturam nihilo in inur rejiciendam osse pula viri duoeni in describiti itur negotia, quibus uinim pri in is occupati erant cives Alii ei
alterum de sensionis ibis, alterum epulturae apud Chaemonaeam occisorum. Utrumque vero hi et in sequentibus, a Leocrate pra termissum esse docet orator. EC-ΕΕ. R. ταφζων tamen dant sannus, Hein richius et in Zgerus.
o. δε νεω V. Piors ad Moer. p. 265. Ε Floro ii. 6. illustrat Mon. At sortasse ad Melancti, inem tanquam hujus
scripturae auctorem aeci irrere oportet,
455쪽
recte se habet Constructio, quae aliter labascere videbatur. ικος v, par erat. Ut Alitipho Orat. I. in init. Ους εἰκὸς γ ν τῶμεν τεΘνεῶτι τιμα ρους γενεσΘαι, τὼ δ' ἐπε- ξιοντι con θους. ae potissimulti annotavi, quoniam in schedis meis video animadversum suisse olim sustidiosos quosdam, qui hanc locutionem damnarent. AYLO R. Aut cum Tay loro εἰκος est leg. aut illa vulgata servata, αναμνησΘεντες in io minativo, et ζηραιώσαιτε v. 7. aut ζημιῶσαι δε . REI SK. εικος caeteri editores Suscepere. E/ενεγκεῖν comportare cadavera σSorum ad tumulos, quia laciunt superstites proeliis facti. REI SK. Παριῶν, η χυνθη Pungem eouin ἔνου - τος ουδε τας ' κα πιαρι v i σχυνΘη, γδονετε την πατριδα αυτῶν προσαγορευa v. quo rum sepulcra ille proeteriens nou erubuit, licet post septem annos tum primum patriam eorum conSalutaverit. Si tamen hoc sit προσαγορευων, quod nimium Suspicor. Hesychius quidem προσαγορευει, ασπαζεται. onnullis ortasse placere poteStαπαγορευων, qui per Septennium patria se abdicaverit. Ego tamen, ut decet,4 πέχω. ΤAYLOR.Aυτα προσαγορευα:ν J I idetur εαυτου esse interponendum illum, proe ter caPSa eo rum praetreeuntem, nil puduit, ipsorum patriam suam appellure, se erre civem ipSorum, communi cum ipsis Patria ut eu-tem. REI SK. Cui consesnlit . et . ECRER Pro αυτῶν coni. Ducas ἐαυτοῖ . Tob τοιουτους τ δ αγῶνας Legω τοῖς τοιουτους λογους τῶν δημοσίου αγ-- IDEM. Cui obsecutus est Ide inrichius. Αἰ γὰρ των γαθῶν Muretus XVI l. Var. Ρci . . legit: αι γα τῶν γαΘ.ῖνανδρα ευλογια etc. deinde l. ante P. ἐπειδη
ex fide Storum dixerit, bene dixit.
456쪽
distinguuntur. Villo ad . 26. Interpretem nostrum, ut vides, se ili vulgaris distinctio : αἰσχυνομενοι περιορα πορθουριέν
ου ' αν ιζ ηττηθῆναι δικαιως ς ἡσειε Re scribo igitur: οὐδ' ΟΣ τ εστιν ειπεῖν, ἡττησΘαι τούς τα ς διανοιαι μν π παντας. Macula illa Exeniplari uiri, αιτιους, udo originem traxerit, vides. Inter voces ηττῆσθαι et τους videre visus est bonus librarius. ΑVI. OIt. Ηττης αιτιους Demosth. Epitaph. P. 1394. 20. d. Reisk eandem sententiam
ticeps eluitis; nam ilia pulcre in Pr illo ceciderunt, invicti cadebant, ne sentiebant calamitates, tua cladem necessariosequehantur. Morte libertatem sibi servabant; servituto lion serebant. s. Lys. Epit. P. A. 4. d. Reisk. ECΚER. Τὸν γοῦν π. Malitia δια τον τῶν επ.REis κ. Reishio intro Soli ut Ziu in us sensu tu esse. Os ANN. α ' ανδρειως πιομει- ναντες ' τον τῶν ἐπ . de suo Heli richius. qui in x P. 42l. 7. συνεταφη - - - ελευθερίαJ.
457쪽
2. 19. στεφανος καυχησεως, abi v. interprr. 'AΘλητας ανακει κενους 'Εν τῆ ιλητο - In orat deperdita Fr. XVIII. Ly- πολλοὶ ανδριαντας αΘλητα, Θεασαριενος curgus στεφανοῖν usurpavit pro τιμ αν. Sic Alexander 'ολυμιπια καὶ ΠυΘια νενικηκο- et ii l. usus est substantivo eo Sensu, ut των, και ποῖ τα τηλικαῖτα ἐν σοί κατα εφη, animos illorum patriae si mum ornamen οτε οἱ βαρβαροι μῶν την πολιν πολιόρκουν
tum vocare non dubitaret. Similis est gen Plularoli Apophthegm. TAYLO R. tentia Demosthenis in Epitaph. p. 1396. Στρατηγους αγαθους Νep. Milt. C. 6. 6. d. Reisk η πασα της Ελλαδος ἐλευΘερία BECRER.εντατς τῶνδε τῶν ανδρῶν, υχαῖς διεσώζετο. Et Tον τυρανν αποκτ. Leg. fortasse : τοῖς paullo post: ἡ τῶνδε τῶν ανδρῶν αρετ της το τ α. i. e. Harmodium et Aristogito- 'Eλλαδος ν υ cii. imirum, qui laudatio nem Thucyd. 6. 54. IDEM.nes in nebres scribohant, id potissimum Και τοιουτους So. duces strenuos et elaborarunt, in si,lit, dicendi genere sortes Sequens οὐδ' cum ευρεῖν ραδιον jun- laudatorum virtuis augerent, eorumque gendum ; ne lite tum Reisk emend. οὐδ' Pro patria oppetitam mortena splendidis ολιγου sive πολλους, pus est. IDEM.simis esterrent laudibus. mos Lycurgus, 'Oλιγους Aut pro λιγους leg est. πολ quantum potuit h. l. imitatus est Vide λούς, aut ει μῆ λιγους, aut ουδ ολ γους Nequae monui ad Demosth. Epitaph. in De par cos quidem numero. REI SK. mosth. Vita II. P. 466 sq. Ε ΕΕ n. εγίστας I Leg. τας μεγίστας. D ΕΜ.
458쪽
καταλιποντας τοτ ιους πολεμίους T. R. ἐστω. jam nou amplius in vestra potestate situm est. Rationem reddit in sequentihus. AvLon. alii tamen ουδ' ενεστινυριτ ut usitatius. REIS R. Taylori correctionem certissimam recepi. DECRER. Neutro Opus esse demoli stravit Haupi marinus. SANN. Taylori correctionem recepit He inrichius quoque. Tob φυγοντας uig. φευγοντας Illud dedimus propter ii se luctias καταλιποντας. V. Wols ad sept. g. γ' ni ed. ECKER. Quocum facit Heliarichius sed vid. p. 350. 15. d. Steph. et infra v. 16. ταλιποντας τοτε Distingue post τοτε, τούς καταλιποντας τότε, i eo se bello. Erravit Interpres, deceptus inula le-i,hani distinctione. TAYLO n. Supra si α .ια . Orator Conjunxit πατρίδα et πολιν. Quare nostro loco suspicetur aliquis την πολιν post τμε excidisse. ΗΕCΕΕu. Recte MSS. τους πολεμιιους de ii appositionis usu comparativo vid. Matili Gramiti. r. g. 4o3. P. 599. Rei sis: Conjecta ii in Aristophan. P. 35. Persius Sat. i. 74. ast illi tremat omento Pupa venter. VOsANN. Dedi cui Hiiiiκ gero conj-ctura τινας . R.
υἱούς . R. Behheri τοῖς πολεμιοις. s. P. 159 7.160, 6 et 166, 37. d. Steph.
'Oσιώτατα δικαζοντες Ii lia causa adversus cives nolinullo Areopagum Pec-Casse, quis credat Senatum, que in de caedibus alior uin sanctis sint judicasse constat: Dinarch. c. Dein Ostia . . . d. Reisk de Areopago : Καὶ ἡ τῶν ἐκ προνοίας
Οὐκ απέδωκε τα τροφε α qii clim vir sit, inii fuerit patria biri gratiis pro educationis inmetuis eue sciis' 'AH, οῦν oppo-Posiluin est τοῖ χρηστ ει τον πολεμον. Mortem oro Pro Patria qui Parvuluin educavit libenter oppetere cive in gratum, innuit quoque Lus. Lpitaph. . ε .ετελευτησαν δ το ειον. ἴ περ χρὴ τους αγαΘρυς αποθνησκειν, τῆ με πατριδι τατροφεῖα αποδόντες. IDEM.
459쪽
μόνοι Τ. R. τουτοι ona T. R. δ αεν m. T. R. Πάντων γα est Παντων ρα dedit me in δεινός. - Denique cum Scaligero, ex Aurichius dina relinentes τε hoc cum insequenti Tii: αὐτῆ :I id. g. et ζ . ΕCEDR. verbo conjiinximus scribentes τετευξεσθαι. Mονοι μετὰ I Aperi vitiis. μονος μετα αῖ Θ' pertinet ad περὶ ν, et Opposita sunt omnes SS. SANN. einriclitus: αρνοι αὐτος et υμε Iam sic concludit Grais α' τοῖ tor: itine Leocrates, Atheniensis, Megaris Κατεγνωκε τε αὐτοῖI Malim κατεγνωκε viait 3 quamobrem venitidit domum, quam γε 4αυτου. RE18x Quod Secherum in hic habuit, nisi se ipsum jam tunc conde- textum suscepisse miror. SANN. mnasset, patriae proditorem fuisse omnesque Κατεγνωκε γ ἐαυτου Aldinae lect viti cives graviter mendisse' Id vero omnium Osa κατεγνώκειτε αυτον h. l. et paullo postea stultissimum, Si scelerum, quorum poenam αυτον προσεδόκατε Melancilionem in trans ipse statim tum temporis aspectavit, tunc versum duce haut Vertit ratis condemna judicio vestro absolvetis. BECRER. retis eum proditionis patria et marimorum εὐξεα Θαι Scal. τετευξεσθαι Proxime Scelerum, cum quidem absurdissimum esset noles. istud ,αῖθ' absoluie dici ' nequo alios liberare culpa in tuli erimine, propter enim regitur ab πολυσετε. Ut sit διὰ quod vos ipsos poeni dignos judicaretis. ταυΘ απιλυσετε. Versionei ergo resor-Cum eisk. correximiis ire u in ' EAΥ- mabis. I AYLO R. TO et E A facile in Codd. poterant per Ουκ γουμαι Heliarichius D ουν ἡγου πιαι. mutari. Et sic aliquoties infra Lyo. c. S6. 'Εοτ εμ. ποριαν, ποδημοῖντας m. επιεμ
460쪽
ἡμῖν T. R. μιρεεληκα I. R. emendatio viri praestantissimi est nainus diorem futue, cum Lonicero, sed seri r necessaria. TAYLO R. Dedimus επ' ἐμ πορία. esset ad Diodor Sic. i. P. 425. Di P., Matili. r. r. p. B.33. BECEER. H. Ste-Phalii correctione iii ἐπι ἐμπορία vulgari quidem linguae Graecae usu coinprobatum, nolim Beckerum statim in textuna SuSCetuisse uti od aliud est. Deinde ἐκπλευσας
'Aλλα καὶ λά mu omittunt Osannus et PinZgerus. XαλκοτυπουςI Hesycli χαλκοπλnκτους. Pisse, licet eodem fere modo Demosthenes . e. ἐργαστηριον ικετῶν χαλκοτυπων κεκτη adv. Callipp. p. 1236. S. ἐφ ετερα απο- το, sicut Libanovit Demostli. g. . de δηιλῶν ἐριπορι- dixerit. absqus en in co patro Demost lienis ἐργαστηριον δε οι των dicibus talia emendare, einerari uni nobis μαχαιροποιῶν κεκτημἐνος dicit Hi subri videtur, reputanti luis ἐπὶ in structura verbi signiticalionem motus ubentis saepissi in otiam uni accusativo ungi, quuti causat notat, uti in hujus gelierisdictionibus επὶ Θῆρα εξιέναι etc., de quibus v. Sturaei Lex Xenopli. T. e. p. 267. Aopraeter seckeruui topliani scriptura iii nulliis editorum vulcaii 3 praetulit. SANN. Καὶ κατ' ἐργασὶν I et inutilem particulam καὶ quuii debemus voci Prox iniust. TAYI. o R. una, καἰ οὐδ κατ' ἐργασίαν et ne qum tua quidem faciendi causa. Eis K. At particula καὶ Mi. l. intendit it apud artiri servi erant, coenipli a Leocrate, ut
rent. Divitum eni in plurimi pecuniam ita collocabis i ii servos, artis cujusdam Perii Os coemerent, quam deinde ii dominorum usu in exercebant. Id honeste se-hal. nec ut orator Leocrati uno iodo vilio vertitur m LCKER. Πεντηκοστῆe V. f. IDEM. e inrichius: Ἀῆς ' πεντηκοστῆς qui mox etiatuv. 16. περὶ inclusit. Συμῆεεληκασι ΣυμιῆεSουλευκασι imo-nus interpretalion tacito correxit Dinarcii. c. Demostli. i. 11. και Κόνωνος diaud mula lectio tamen vulgatae O Par. υἱεῖ. DECRER. Os ANN. isgatam quoque caeteri edi-Xρψιπιώτερο ἐγένετο αν, Non commo ores retinuertitit.